Για έξι δεκαετίες κρατούσε τα ερμηνευτικά «σκήπτρα» με ερμηνείες μεγάλων ρόλων, ανάμεσά τους και τους σημαντικότερους σαιξπηρικούς, ενώ, μαζί με τους άλλους μεγάλους Βρετανούς ηθοποιούς, Λόρενς Ολίβιε και Ραλφ Ρίτσαρντσον, θα αποτελέσουν μια - αξεπέραστη μέχρι σήμερα - «τριάδα», που σφράγισε με την παρουσία της τη θεατρική ιστορία του τόπου της.

Ο Γκίλγκουντ είχε πει ότι ήθελε να πεθάνει πάνω στη σκηνή, στη μέση μιας καλής παράστασης. Η κακή υγεία όμως τον ανάγκασε να σταματήσει να εργάζεται. Το «ιερό τέρας» του θεάτρου εμφανίστηκε πέρυσι τον Απρίλη σε μια παραγωγή του έργου «Μέρλιν» για το Τέταρτο Κανάλι της βρετανικής τηλεόρασης.

Ο Βρετανός δραματουργός Νεντ Σέριν χαρακτήρισε τον Γκίλγκουντ «μία από τις μεγάλες κλασικές δόξες της αγγλικής θεατρικής σκηνής». Ο ηθοποιός, με τη «βελούδινη» φωνή, γεννήθηκε στις 14/4/1904 στο Λονδίνο και ήταν το τρίτο από τα τέσσερα παιδιά της οικογένειας. Το οικογενειακό περιβάλλον είχε άμεση σχέση με το θέατρο - θεία του ήταν η μεγάλη ηθοποιός Ελεν Τέρι - η οικογένεια τον «έσπρωξε» στην ηθοποιία, ενώ ο ίδιος ήθελε να γίνει σκηνογράφος.

Εμφανίστηκε το 1921 παίζοντας στο σαιξπηρικό «Ερρίκος ο 5ος». Ο πρώτος μεγάλος ρόλος του, στο «Βυσσινόκηπο» του Τσέχοφ, ήρθε το 1925. Το 1930 ερμήνευσε τον «Αμλετ» - η παράσταση αυτή επαναλήφθηκε 500 φορές. Εκτοτε έπαιξε όλους τους μεγάλους σαιξπηρικούς ρόλους, αλλά με δηλωμένη την αγάπη του και στον Τσέχοφ. Ο Γκίλγκουντ διακρίθηκε και στη θεατρική σκηνοθεσία. Η τελευταία του θεατρική εμφάνιση έγινε στο έργο του Χίου Γουίτμορ «Ο καλύτερος των φίλων» το 1989.

Ανάλογη επιτυχία είχε και στον κινηματογράφο, αλλά και στην τηλεόραση. Το 1981 τιμήθηκε με Οσκαρ δεύτερου ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στην κωμωδία «Αρθουρ». Επαιξε επίσης στην ταινία του Λόρενς Ολίβιε «Ριχάρδος ο Γ΄» (1955), στο «Εγκλημα στο Οριαντ Εξπρές» (1974), στο «Βιβλίο του Πρόσπερο» του Πίτερ Γκριναγουέι το 1991, στην «Ελίζαμπεθ» (1998) κ.ά.

Στο τεύχος περιλαμβάνονται επίσης: συνέντευξη της Ζιράννας Ζατέλη, παρουσιάσεις των βιβλίων που απέσπασαν τα Κρατικά Λογοτεχνικά Βραβεία, παρουσιάζεται το λεύκωμα «Η πόλη κάτω από την πόλη» για τις αρχαιότητες που «συνάντησε» ο μετροπόντικας της «Αττικό - Μετρό», σχόλια για «όλα τα σημαντικά βιβλία» πεζογραφίας, ποίησης, δοκιμίου που κυκλοφόρησαν τους τελευταίους μήνες, πληροφορίες γύρω από το ΕΚΕΒΙ, τη Διεύθυνση Γραμμάτων του ΥΠΠΟ, πολιτιστικούς φορείς και ο κατάλογος των ελληνικών «μπεστ σέλερ».

Οπως οι προκάτοχοί τους, έτσι και οι νέοι υπεύθυνοι του περιοδικού, δηλώνουν ότι «σκοπός» του είναι «η παρουσίαση ενός όσο γίνεται ευρύτερου φάσματος της σύγχρονης ελληνικής εκδοτικής παραγωγής, που θα καλύπτει όχι μόνο τη λογοτεχνία, αλλά και το χώρο του δοκιμίου, των ανθρωπιστικών σπουδών, των τεχνών, του παιδικού βιβλίου ή της καθημερινής ζωής».

Θα περιμένουμε το 4ο τεύχος για να πούμε, μετά απόλυτης βεβαιότητας, κατά πόσο τα παραπάνω απέχουν της πραγματικότητας. Μερικά, πάντως, από τα περιεχόμενα του 3ου τεύχους θυμίζουν, ό,τι συνέβη με τα δύο προηγούμενα τεύχη: τα λίγο - πολύ «παρεΐστικα», αλλά και συγκεκριμένης ιδεολογικής και αισθητικής κατεύθυνσης κριτήρια επιλογής συγγραφέων, βιβλίων, συνεργατών. Το συνειδητό, προαποφασισμένο αποκλεισμό, συγγραφέων, βιβλίων, εκδοτικών οίκων που πάνε κόντρα στο ιδεολογικο-αισθητικό και εμπορευματικό «ρεύμα». Επιλογές βιβλίων που αναλαμβάνουν, ως «λογοτεχνήματα» έναν αδήλωτο ή και δηλωμένο αντικομμουνιστικό ρόλο. Πλασάρισμα της βλαπτικής για το λογοτεχνικό λειτούργημα «λογικής» των πολυδιαφημιζόμενων, λεγόμενων «μπεστ- σέλερ», δηλαδή της «λογοτεχνίας» του τίποτα, του σκουπιδοντενεκέ και από αυτό το περιοδικό που εκδίδεται με χρήματα του ελληνικού λαού.

Ο Βασίλης Καζούλλης για δυο βραδιές στη «Σφεντόνα»

• Τζαζ και αυτοσχεδιασμός, σήμερα (10.30 μ.μ.), στο «Μικρό Μουσικό Θέατρο» (Βεΐκου 33, Κουκάκι), όπου εμφανίζονται οι Νίκος Καπηλίδης (ντραμς), Ανδρέας Γεωργίου (κιθάρες) και Γιώργος Παλαμιώτης (ηλ. μπάσο).
• Τζαζ «διαδρομές» στη μουσική σκηνή «Αθηνά» (Λ. Ποσειδώνος 3, παραλία Ν. Φαλήρου - Μοσχάτου), όπου την Παρασκευή (10.30 μ.μ.) συμπράττουν οι τρεις ευρηματικοί μουσικοί: Λευτέρης Χριστοφής (κιθάρες), Νίκος Τουλιάτος (τύμπανα, κρουστά), Βαγγέλης Κοντόπουλος (μπάσο). Θα παρουσιάσουν καινούριες συνθέσεις του Λ. Χριστοφή και παλιότερες από τα άλμπουμ του «Μυθοπλασία» και «Κάλεσμα». Μελωδικές συνθέσεις με ασυνήθεις ρυθμικές διαθέσεις και διαφορετικότητα ηχοχρωμάτων.
• Μετά από «Τόσες αποστάσεις» στην επαρχία και την Αθήνα το χειμώνα που μας πέρασε, ο Βασίλης Καζούλλης αποχαιρετά τους κλειστούς συναυλιακούς χώρους με εμφανίσεις στη «Σφεντόνα» (Λ. Αλεξάνδρας 22), την Παρασκευή και το Σάββατο (10.30 μ.μ.). Με το επταμελές συγκρότημά του, θα παρουσιάσει καινούρια του τραγούδια και αγαπημένα κομμάτια από όλη τη δισκογραφία του. Μπαλάντες και παραδοσιακοί σκοποί, που συναντούν τη μουσική του Ντίλαν και των Μπιτλς, σ' ένα μελωδικό διήμερο.

Υδατογραφία του Γ. Κριεζή

Η δεύτερη έκθεση, είναι έκθεση ιστορικών τεκμηρίων για τη διαδρομή της Κάσου μέσα στους αιώνες. Εγκαινιάζεται στις 15 του Ιούνη με τίτλο «Η Ναυτική ιστορία της Κάσου». Πραγματοποιείται σε συνεργασία με το δήμο Κάσου και τη Ναυτική Λαογραφική Εταιρεία Κάσου. Στην έκθεση θα παρουσιαστούν σπάνιες φωτογραφίες, ναυτικά αντικείμενα και κειμήλια, ιστορικά έγγραφα κλπ.