«Το μαχαίρι θα φτάσει ως το κόκαλο», είχε υποσχεθεί ο αρμόδιος υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Κ. Λαλιώτης, 20 περίπου μέρες μετά τον καταστροφικό σεισμό της 7ης Σεπτέμβρη 1999. Η δήλωσή του αφορούσε βέβαια την έρευνα για τα αίτια της κατάρρευσης των 26 κτιρίων, που πήραν μαζί τους στα συντρίμμια τους 154 ανθρώπινες ζωές... Ε, λοιπόν, οχτώμισι μήνες μετά και αυτό το περιβόητο μαχαίρι του κυρίου υπουργού δεν έχει κατορθώσει να φτάσει ακόμη ούτε ως την... επιδερμίδα!
Ας γίνουμε όμως λίγο πιο συγκεκριμένοι: Η περιβόητη επιτροπή που θα διερευνήσει τα αίτια της κατάρρευσης έχει αναπτύξει περίπου αρετές «φαντομά». Πουθενά δεν εμφανίζεται, ούτε καν για να αναφέρει την πορεία των ερευνών. Μόνο παρεμπιπτόντως, πριν λίγους μήνες, ένα μέλος της επιτροπής που ρωτήθηκε σε συνέντευξη Τύπου του υπουργού προέβλεψε, ούτε λίγο-ούτε πολύ, ότι τα πορίσματα ίσως ολοκληρωθούν σε ενάμιση με δύο χρόνια! Από τότε έτερον ουδέν. Ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Παρά τις έντονες - και εύλογες - διαμαρτυρίες των συγγενών των θυμάτων, που καταγγέλλουν ότι σε πολλές περιπτώσεις έχουν εξαφανιστεί σημαντικά στοιχεία.
Δε διαφωνούμε: Η δουλιά της επιτροπής απαιτεί λεπτούς χειρισμούς και λεπτομερή, επιστημονική εξέταση όλων των στοιχείων. Ως πότε όμως μπορεί να τραβήξει αυτό; Ηδη, η καθυστέρηση χαρακτηρίζεται από τους άμεσα ενδιαφερόμενους εμπαιγμός και προσβολή στη μνήμη των θυμάτων. Και πώς να μην πυροδοτηθεί η αγανάκτηση των συγγενών των θυμάτων, όταν το ίδιο το ΥΠΕΧΩΔΕ με προχτεσινή του ανακοίνωση παραδέχεται ότι αναζητείται ακόμη, ανά τις πολεοδομίες του Λεκανοπεδίου - λες και είναι ψύλλοι στα άχυρα - ένα μεγάλο μέρος των φακέλων για περισσότερο από το ένα τρίτο των κτιρίων που κατέρρευσαν;
Ολοι αυτοί, η κοινή γνώμη - όπως συνηθίζεται να λέγεται - γενικότερα, φοβούνται ότι όλη αυτή η διαδικασία θα καταλήξει για άλλη μια φορά σε συγκάλυψη των ενόχων. Υπάρχει, άλλωστε, και το ανάλογο προηγούμενο των δύο κτιρίων που κατέρρευσαν στο Αίγιο, όπου κανείς δε θεωρήθηκε τελικά ένοχος. Και βέβαια, στην προκειμένη περίπτωση οι ένοχοι είναι πολλοί. Με πρώτες και καλύτερες όλες τις κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών, οι οποίες, όχι μόνο δεν έλαβαν ποτέ τα απαραίτητα μέτρα για την αντισεισμική θωράκιση της χώρας, αλλά επέβαλαν ουσιαστικά καθεστώς ασυδοσίας στις κατασκευές κατοικιών και κτιρίων γενικότερα. Είναι προφανές ότι το πού, πώς, με ποια υλικά, με ποιες μελέτες, με ποιες άδειες, με ποιους όρους δόμησης, σε ποιους χώρους και με ποιους ελέγχους κτίζει κανείς, είναι πρωταρχική ευθύνη της πολιτείας. Το ότι δεν τηρείται ούτε η στοιχειώδης ευθύνη των αρμοδίων κρατικών αρχών να διαφυλάσσουν τουλάχιστον τους... φακέλους των οικοδομών, δεν παραπέμπει τόσο σε πλημμελή λειτουργία των υπηρεσιών, αλλά σε εξαφάνιση εγκληματικών πειστηρίων.
Δυστυχώς, το κράτος και οι κυβερνώντες, το μόνο για το οποίο φρόντιζαν όλες αυτές τις τελευταίες δεκαετίες - αλλά και σήμερα - είναι το πώς θα πριμοδοτήσουν την ασυδοσία των κάθε είδους - κατ' ουσία ή μόνο κατ' όνομα - κατασκευαστών, εμποροσπιτάδων και οικοπεδάδων. Τώρα πώς να ομολογήσουν οι ίδιοι την ενοχή τους; Και πώς να παραδεχτούν ότι δεν τους ενδιαφέρει καθόλου να ακολουθήσουν μια πολιτική που θα δίνει φτηνή και σίγουρη κατοικία για τους πολλούς;
Νίκος ΠΕΡΠΕΡΑΣ
Feeds
