Οι προκλήσεις του προέδρου της ΓΣΕΕ πήραν βέβαια την απάντηση που τους έπρεπε μέσα από τις παρεμβάσεις των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ. Με συγκεκριμένα στοιχεία ανέδειξαν τον υπονομευτικό, φιλεργοδοτικό ρόλο της πλειοψηφίας, που βάζει πλάτη στο πέρασμα του πυρήνα της αντιλαϊκής πολιτικής. Αλλωστε, το γεγονός ότι σ' ένα κεντρικό για τους εργαζόμενους ζήτημα, όπως αυτό της ακρίβειας, τόσο η ΔΑΚΕ, όσο και η «Αυτόνομη Παρέμβαση» (ΑΠ) έσπευσαν να υπερασπιστούν τη Σύμβαση του ενός ευρώ, λέει πολλά. Ο μεν επικεφαλής της ΔΑΚΕ είπε ότι η Σύμβαση ήταν «ό,τι καλύτερο μπορούσε να γίνει», ο δε εκπρόσωπος της ΑΠ χαρακτήρισε ξανά, απλά και μόνο «λάθος» την υπογραφή της σύμβασης, αθωώνοντας τη συνειδητή υπονόμευση του εργατικού εισοδήματος. Μετά απ' αυτά, είναι απόλυτα εξηγήσιμο γιατί ο επικεφαλής της πλειοψηφίας προσπάθησε με κραυγές να επιτεθεί στο ΠΑΜΕ, που τους χαλάει τη σούπα της αντεργατικής συναίνεσης.
Χρόνο με το χρόνο οι Ελληνες μικρομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι βλέπουν το εισόδημά τους να «βυθίζεται», αποτέλεσμα της αντιαγροτικής πολιτικής που ακολουθούν όλα αυτά τα χρόνια οι ελληνικές κυβερνήσεις και η ΕΕ. Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία (ΕΣΥΕ) σε δωδεκάμηνη βάση (Ιούλης 2007 - Ιούλης 2008) το άνοιγμα της «ψαλίδας» μεταξύ τιμών παραγωγού και κόστους παραγωγής στον πρωτογενή τομέα διαμορφώθηκε στο -7,9%. Με βάση τα στοιχεία της ΕΣΥΕ, σε δωδεκάμηνη βάση, οι τιμές που απόλαυσαν οι γεωργοί και κτηνοτρόφοι από την πώληση των προϊόντων τους αυξήθηκαν κατά μέσο όρο κατά 9,6%. Ομως, το ίδιο χρονικό διάστημα η αύξηση του κόστους παραγωγής ήταν της τάξης του +17,5%, με αποτέλεσμα η διαφορά μεταξύ τιμών και κόστους να διαμορφωθεί στο -7,9%. Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι οι κυβερνώντες θα προσπαθήσουν να «κρυφτούν» πίσω από τη μεγάλη αύξηση που σημειώθηκε στις τιμές του πετρελαίου, οι οποίες ανήλθαν κατά 39,5%, - συμπαρασύροντας λιπάσματα (+39,2%), ζωοτροφές (+24%) κ.ά. Μόνο που οι ίδιοι, με την πολιτική που ακολουθούν, όχι μόνο δεν έκαναν απολύτως τίποτε για να περιορίσουν όσο το δυνατόν την αρνητική διεθνή συγκυρία, αντίθετα άφησαν τους παραγωγούς και κατά συνέπεια τους καταναλωτές, έρμαια στις ορέξεις των μεγαλεμπόρων και των μονοπωλίων.
Το γνωστό μουσικό «προϊόν» του «σταρ σίστεμ» που «ακούει» στο όνομα Τζένιφερ Λόπεζ βρίσκεται στην Ελλάδα για την εμπορική προώθηση της «φίρμας» των ρούχων της. Στο πλαίσιο αυτής της καθαρά επιχειρηματικής - κερδοσκοπικής κίνησης ...φωτογραφήθηκε μπροστά από τον Παρθενώνα, καταβάλλοντας στο υπουργείο Πολιτισμού 3.000 ευρώ. Αυτή η εμπορευματική χρήση του κορυφαίου μνημείου καταγγέλθηκε χτες από το Σύλλογο Αρχαιολόγων, ο οποίος αναρωτήθηκε, ρητορικά, αν με αυτό το ποσό αποτιμάται από το κράτος η σημασία της Ακρόπολης. Εμείς απλώς θυμηθήκαμε για μια ακόμη φορά την απογοήτευση μέλους του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου όταν συζητιόταν η παραχώρηση του Κάστρου των Ιωαννίνων στο ίδρυμα της Τράπεζας Πειραιώς: «Σε λίγο θα μας ζητάνε και την Ακρόπολη...».
Είναι να μη δηλώνεις τους φόβους σου...
Από κει και πέρα ο λαός της πρωτεύουσας - όπως, άλλωστε και των άλλων μεγάλων πόλεων της Ελλάδας και της Ευρώπης - είναι καταδικασμένος τις υπόλοιπες 364 μέρες το χρόνο να βιώνει το κυκλοφοριακό χάος! Οι φιέστες για μια δήθεν «βιώσιμη αστική μετακίνηση» δεν μπορούν να κρύψουν την αντιλαϊκή πολιτική που ακολουθείται σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, των ιδιωτικοποιήσεων των μέσων μαζικής μεταφοράς (που τα μετατρέπουν σε είδος πολυτελείας για τον εργαζόμενο), της πριμοδότησης του ΙΧ, της επιβολής διοδίων πόλης κ.ά.
Σε αντίθεση με όλους αυτούς, που αναλώνονται σε υποκριτικούς γιορτασμούς μια φορά το χρόνο, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα παλεύει κάθε μέρα για: Δημόσιες, σύγχρονες, φθηνές συγκοινωνίες και με δωρεάν ζώνη το πρωί. Μείωση των εισιτηρίων την υπόλοιπη μέρα. Υποδομές που πρέπει να αναλαμβάνει το κράτος, χωρίς να πληρώνει διπλά και τρίδιπλα ο λαός και για την κατασκευή και για τη χρήση. Να καταργηθούν όλα τα διόδια. Να υπάρχει ελεύθερη πρόσβαση χωρίς χαράτσια πουθενά.
Αιτήματα που δεν μπορούν να ικανοποιήσουν ούτε η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, ούτε η προηγούμενη του ΠΑΣΟΚ, γι' αυτό και προσπαθούν με «παχιά λόγια» και φιέστες να ρίξουν «στάχτη στα μάτια» του λαού...