Τρίτη 23 Σεπτέμβρη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Στόχος η ανατροπή

Είναι απόλυτα βέβαιο ότι όσο εντείνεται η αγανάχτηση των εργαζομένων ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική και επιλογή της οικονομικής ολιγαρχίας παραμένει η στήριξη του δικομματικού σκηνικού διακυβέρνησης, τόσο οι κατ' εξοχήν φορείς αυτής της πολιτικής θα απεργάζονται ένα σωρό τρόπους και μεθόδους για τον επανεγκλωβισμό των εργαζομένων σε ψευτοδιλήμματα, που εν τέλει κατατείνουν στην αναζήτηση του μικρότερου κακού ανάμεσα στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Σ' αυτό τον ντορό κινούνται οι, μεταξύ των δύο κομμάτων, «κόντρες» για τα σκάνδαλα και τους ...άφθαρτους, οι «αντιπαραθέσεις» για δικαιότερη κατανομή των βαρών και για ανακατανομή των εισοδημάτων.

Οι προτάσεις που διατύπωσε τις τελευταίες μέρες ο Γ. Παπανδρέου, θέτουν ως στόχο «μια νέα μεγάλη αναδιανομή», η οποία, υποτίθεται, πως θα είναι υπέρ των οικονομικά αδυνάτων, ενώ ως ένα από τα εργαλεία που θα πραγματοποιηθεί αυτή η αναδιανομή, παρουσιάζονται οι παρεμβάσεις που θα κάνει μια μελλοντική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στο χώρο της φορολογίας. Στη δέσμη των εφτά σχετικών μέτρων, είναι η μείωση των φόρων για μικρά και μεσαία εισοδήματα και η ταυτόχρονη μείωση της φορολογίας των κερδών.

Είναι φυσιολογικό, όταν «έρχονται» προτάσεις από το ΠΑΣΟΚ, να μπαίνει, σχεδόν αυτόματα, το ερώτημα, τι έκανε αυτό, στην περίπου εικοσαετή περίοδο, που ήταν στην εξουσία. Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ όχι μόνο συνέβαλαν στην αναδιανομή των εισοδημάτων και ψήφισαν φορολογικές μεταρρυθμίσεις, αλλά υπήρξαν και συγκεκριμένα αποτελέσματα. Ποια ήταν αυτά; Στον τομέα των εισοδημάτων, η καθήλωση των αποδοχών των εργαζομένων στα επίπεδα της δεκαετίας του '80 και η εκτόξευση των καπιταλιστικών κερδών σε πρωτοφανέρωτα επίπεδα. Στη φορολογία, η αφαίμαξη των λαϊκών εισοδημάτων με τη συνεχή αύξηση των άμεσων και έμμεσων φόρων με την ταυτόχρονη παραχώρηση φοροασυλίας προς το μεγάλο κεφάλαιο, μέσα από την κατάργηση κάθε υψηλού συντελεστή φορολόγησης των κερδών.

Ολα αυτά δεν πάνε μαζί και ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ το γνωρίζει, αλλά ψαρεύει σε θολά νερά. Οι προαποφασισμένες κατευθύνσεις της Στρατηγικής της Λισαβόνας και τα Σύμφωνα Σταθερότητας, τα οποία υιοθετεί πλήρως το ΠΑΣΟΚ, προβλέπουν ότι στον τομέα της φορολογίας οι κυβερνήσεις οφείλουν να μειώσουν κι άλλο τους φόρους για τα κέρδη. Γιατί; Για να εξασφαλιστεί η κερδοφορία των επιχειρήσεων σε μια περίοδο που, λόγω της φύσης του συστήματος, τα περιθώρια αναπαραγωγής του κεφαλαίου στενεύουν όλο και περισσότερο. Ετσι, συνεχίζοντας την πορεία των προηγούμενων κυβερνήσεων, αυτό κάνει η ΝΔ, το ίδιο προβλέπει και στο πρόγραμμά του και το ΠΑΣΟΚ. Τώρα, πώς γίνεται να μειώνονται οι φόροι και για τα χαμηλά εισοδήματα και για τα καπιταλιστικά κέρδη και για τους επιχειρηματίες και ταυτόχρονα να αυξάνονται τα δημόσια έσοδα για να γίνει ανακατανομή εισοδημάτων, είναι κόλπο ταχυδακτυλουργικό, που μοναδικό στόχο έχει την εξαπάτηση και τον αποπροσανατολισμό.

Στις σημερινές συνθήκες, το κεφάλαιο δεν είναι διατεθειμένο - δεν έχει καν τα περιθώρια - να διαπραγματευτεί το ελάχιστο από τα επίπεδα της κερδοφορίας, που έχει ήδη εξασφαλίσει. Το αντίθετο. Οι πολιτικές και τα μέτρα που θέτουν σε εφαρμογή Ευρωπαϊκή Ενωση και κυβερνήσεις οδηγούν στην παραπέρα κλιμάκωση της αντιλαϊκής - αντιδραστικής επίθεσης κι αυτό το γνωρίζουν και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ. Μένει να συνειδητοποιήσουν και οι εργαζόμενοι ότι στις μέρες μας, οι αλλαγές του συσχετισμού δύναμης απαιτούν αντίσταση και ανατροπές, στην ίδια τη ρίζα της εκμεταλλευτικής κοινωνίας.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ