Η απόφαση της «Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα» να επικυρώσει την παράδοση προσωπικών στοιχείων - ευαίσθητων δεδομένων, όσων ταξιδεύουν αεροπορικώς προς ΗΠΑ, στις αμερικανικές υπηρεσίες ασφαλείας δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Και τούτη η ανεξάρτητη «Αρχή», και μ' αυτή της την ενέργεια, έδειξε πόσο ανεξάρτητος μπορεί να είναι ένας θεσμός του αστικού καθεστώτος, ιδιαίτερα δε στην εποχή του ιμπεριαλισμού, της ολοένα αυξανόμενης αντίδρασης. Γιατί με τη συγκεκριμένη ενέργεια έδειξε ότι υπηρετεί πιστά το σύστημα, ευθυγραμμιζόμενη με τις κατευθύνσεις που απορρέουν από σχετική απόφαση της Κομισιόν και επακόλουθη συμφωνία των ομογάλακτων ΕΕ - ΗΠΑ, για το φακέλωμα των επιβατών. Στην οποία, βεβαίως, συμφωνούν και επαυξάνουν οι κυβερνήσεις της ολιγαρχίας.

Επίσης αυτή η απόφαση, τούτο το φακέλωμα, δεν υπάρχει, δε στέκεται μόνο του. Αποτελεί κομμάτι ενός συνολικότερου πλαισίου, ενός μεγαλύτερου πλέγματος, πλευρές του οποίου είναι: Το φακέλωμα της «Σένγκεν» και από το 2006 της επόμενης, αντιδραστικότερης φάσης της, της «Σένγκεν ΙΙ». Η ίδρυση και ισχυροποίηση υπηρεσιών καταστολής, όπως η Γιουροπόλ και η Γιουροτζάστ. Η συνεργασία τους με υπηρεσίες παραπέρα ενδυναμωμένες όπως η Ιντερπόλ και η ΣΙΑ. Η διατήρηση σε καθέναν απ' αυτούς τους μηχανισμούς βάσεων δεδομένων, όπου θα κρατούνται, θα επικαιροποιούνται και θα διασταυρώνονται τα στοιχεία όλων όσων παρακολουθούν. Η ψήφιση (ευρω)τρομονόμων σε βρυξελλιώτικο και σε εθνικό επίπεδο, με ορισμούς για το τι είναι «τρομοκρατία» τόσο γενικούς και επικίνδυνους, ώστε κινδυνεύουν να χαρακτηριστούν «τρομοκράτες» και να διωχτούν βάσει του σχετικού νόμου - εκτρώματος αγανακτισμένοι αγρότες που αγωνίζονται π.χ. με τη μορφή του συμβολικού αποκλεισμού του δρόμου για το ξεκλήρισμα που υφίστανται. ΄Η απεργοί εργαζόμενοι που «τολμούν» να προχωρήσουν σε μια συμβολική κατάληψη του χώρου όπου εργάζονται, των γραφείων μιας νομαρχίας ή ενός υπουργείου.

Τα κομμάτια αυτού του πλέγματος, ακόμα και τα φαινομενικά πιο ανώδυνα, αξιοποιούνται ώστε να καλλιεργούν στα πλατιά λαϊκά στρώματα το φόβο. Τον αρχέγονο φόβο που νιώθει ο κάθε άνθρωπος όταν αισθάνεται παρακολουθούμενος από κάμερες στο δρόμο ή ηλεκτρονικά διασταυρούμενα αρχεία στον «αέρα». Το φόβο που επιστρατεύεται για να φυλά τα «έρμα». Το φόβο που ωθεί τους παρακολουθούμενους να ρυθμίζουν την προσωπική και κοινωνική τους συμπεριφορά και δραστηριότητα, με βάση τα πρότυπα που το σύστημα, οι κυρίαρχες σήμερα πολιτικές δυνάμεις καλλιεργούν και προβάλλουν, με απώτερο στόχο να κρατούν ισχυρή την κυριαρχία τους.

Στο στόχαστρό τους μπαίνει όποιος την αμφισβητεί. Οποιος αμφισβητεί την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Οποιος πασχίζει για ένα καλύτερο μεροκάματο, ένα σύστημα αποκλειστικά δημόσιας δωρεάν παιδείας ή δημόσιας δωρεάν υγείας. Οποιος αρνείται να δεχτεί ότι δεκαπεντάχρονα μαθητούδια εργάζονται ανασφάλιστα και πεθαίνουν στα μουλωχτά και οι Αρχές ενώ ξέρουν τι έφαγε όποιος ταξίδεψε προς ΗΠΑ ή ποιος διαδήλωσε μπροστά στην πρεσβεία, δεν «ξέρουν» π.χ. ποιοι και πού είναι οι εργοδότες - εγκληματίες του νεκρού παιδιού. Αυτή η επικίνδυνη κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί, καθώς χαντακώνει κάθε ελπίδα μας για ένα καλύτερο μέλλον. Ο λαός, αλλά και κάθε δημοκράτης, κάθε συνειδητοποιημένος και προοδευτικός άνθρωπος οφείλει οργανωμένα να αντισταθεί και να αντιδράσει, κατευθύνοντας τον αγώνα για δημοκρατικά δικαιώματα και λαϊκές ελευθερίες ως την κατάργηση των αιτιών που τις περιστέλλουν.