Το δικό μας δίλημμα | Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ | ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Το δικό μας δίλημμα

Σιωπητήριο για τους λαούς όλου του κόσμου σαλπίζει η ηγεσία των ΗΠΑ. «Οποιος δεν είναι μαζί μας, είναι με την τρομοκρατία», προειδοποιεί ο Πρόεδρος Μπους. Ποτέ στη σύγχρονη Ιστορία δεν εκβιάστηκε κατά τέτοιο τρόπο η υποταγή χωρών και λαών από μια δύναμη που διεκδικεί την κοσμοκρατορία. Η ιταμή αξίωση της αμερικανικής ηγεσίας αποτελεί ύβρη για την ανθρωπότητα και ως τέτοια, αργά ή γρήγορα, θα απαντηθεί.

Εν ονόματι των χιλιάδων θυμάτων του τρομοκρατικού χτυπήματος της 11ης του Σεπτέμβρη προετοιμάζεται ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα, το οποίο δε θα μετρηθεί μόνο από τον αριθμό των θυμάτων, αλλά και από την οπισθοδρόμηση του πλανήτη σε περιόδους απόλυτης βαρβαρότητας. Πριν από λίγα χρόνια οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος κομπορρημονούσαν ότι πέτυχαν το «τέλος της Ιστορίας». Σήμερα, αφού κατάλαβαν ότι η Ιστορία έχει πολλά ακόμη να πει, επιχειρούν να την «τελειώσουν» με τα όπλα και την τρομοκρατία.

Είναι επίσης εξοργιστικό, οι κατ' εξοχήν νεκρόσυλοι, αυτοί που στο όνομα των θυμάτων της 11ης του Σεπτέμβρη ετοιμάζονται να βάψουν με αίμα όλο τον κόσμο, να ζητούν συλλυπητήρια από τους άλλους για να τα μεταφράσουν σε υποστήριξη των σχεδίων τους.

Η πρώτη απάντηση δόθηκε μέσα από τις ίδιες τις ΗΠΑ. Την έδωσαν οι διαδηλωτές στη Νέα Υόρκη: «Η θλίψη μας δεν είναι κραυγή πολέμου». Βεβαίως, οι φωνές τους έφθασαν σαν ψίθυροι στ' αυτιά μας, αφού η εκκωφαντική εκστρατεία των πολεμοκάπηλων καλύπτει τα πάντα.

Αυτές τις φωνές του θάρρους και της λογικής οφείλουμε σήμερα να τις κάνουμε να αντιλαλήσουν στην Αθήνα, στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, σ' όλο τον κόσμο. Το σημερινό συλλαλητήριο και όσα θα ακολουθήσουν θα είναι η απάντησή μας στο «σιωπητήριό» τους. Θα είναι η απάντησή μας και σε όσους δεν μπορούν να αντέξουν το «βάρος» της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και σπεύδουν να απαλλαγούν απ' αυτό για να δηλώσουν τη συμπαράστασή τους στους κ. κ. Μπους, Πάουελ, Ράμσφελντ, Μπλερ, Ζοσπέν, Σρέντερ, Σημίτη και σία.

Ο ελληνικός λαός γυρίζει την πλάτη στους εμπόρους της οδύνης, καταδικάζει τους υπεύθυνους του τρομοκρατικού χτυπήματος της 11ης του Σεπτέμβρη, συγκλονίζεται για την απώλεια χιλιάδων ανθρώπινων ζωών, τις προσμετρά και αυτές στις θυσίες των λαών στο βωμό των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων. Αρνείται όμως να δεχτεί ότι κάτω από τα ερείπια του World Trade Center δε θάφτηκαν μόνο τα αθώα θύματα της τρομοκρατίας, αλλά και το μέλλον όλων των λαών, το μέλλον της ανθρωπότητας. Και για να το πούμε διαφορετικά: «Οσοι δεν είναι με τους λαούς, είναι με τον πόλεμο και την τρομοκρατία».