Τετάρτη 22 Αυγούστου 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Ο ΟΑΕΔ δεν είναι δικός τους

Η κυβέρνηση δεν περίμενε το «πλήρωμα του χρόνου» για να διαστρεβλώσει το χαρακτήρα του ΟΑΕΔ. Η επιχειρούμενη ιδιωτικοποίησή του, οι αλλαγές στη δομή του και στον προσανατολισμό του μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, είναι η δεύτερη παρέμβασή της στον Οργανισμό. Η πρώτη χρονολογείται πολύ παλαιότερα, όταν ακόμη ήταν διοικητής του ΟΑΕΔ ο σημερινός βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και πρώην συνδικαλιστής, Ροβ. Σπυρόπουλος, ο οποίος ήταν πρωτεργάτης στην προώθηση όλων των νέων εργασιακών σχέσεων που επεξεργάστηκαν οι εγκέφαλοι της Κομισιόν στα πλαίσια της Λευκής Βίβλου και τα οποία αγωνίζεται να υλοποιήσει η κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια. Η ίδια η αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης ήταν η αιτία των πρώτων χτυπημάτων που έπληξαν το ρόλο και το χαρακτήρα του ΟΑΕΔ.

Ο Οργανισμός ανέλαβε την υλοποίηση προγραμμάτων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τα οποία χρόνο με το χρόνο, είχαν όλο και περισσότερο στα κύτταρά τους το νέο εργασιακό - και άκρως μεσαιωνικό - μοντέλο. Επιχορήγησε τη μερική απασχόληση. Την «επιχειρηματικότητα» των νέων ανέργων. Διατήρησε σε ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα την επιδότηση της ανεργίας, ύστερα από απόφαση της κυβέρνησης. Υπονόμευσε τη διαδικασία εξεύρεσης εργασίας για τους άνεργους, αναμένοντας την ενεργοποίηση της «εξατομικευμένης παρέμβασης». Προσάρμοσε τον επαγγελματικό προσανατολισμό που παρέχει στις ανάγκες μιας αγοράς που λειτουργεί ανεξέλεγκτα υπέρ του κεφαλαίου και στη βάση των κατευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τα αντικείμενα στα οποία πρέπει να εκπαιδεύονται οι άνεργοι.

Αυτές ήταν οι παρενέργειες που προκάλεσε στον Οργανισμό η γενικότερη αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης. Μα δεν ήταν οι μόνες. Τα τελευταία χρόνια, οι διοικητές του ΟΑΕΔ και άλλα υψηλόβαθμα στελέχη του, καθώς και τα επίσημα κείμενά του, αναγγέλλουν σε όλους τους τόνους ότι βασική του αποστολή είναι η προώθηση της «απασχολησιμότητας». Μια αποστολή που σε συνδυασμό με τη λεγόμενη «ενεργητική πολιτική» για την ανεργία, αποτελεί ένα δίδυμο «θανάτου» για τις εργασιακές σχέσεις, όπως τις βίωσαν οι εργαζόμενοι από τη δεκαετία του '80 και μετά. Η κυβέρνηση δεν περίμενε λοιπόν το σχέδιο νόμου για να πλήξει το ρόλο του ΟΑΕΔ. Ωστόσο, ο Οργανισμός με τη σημερινή μορφή του είναι διαφορετικά προσανατολισμένος και δομημένος, είναι επίσης, αναγκαστικά ένα σημείο αναφοράς για το μέσο εργαζόμενο. Συμβολίζει ένα προστατευτισμό που η κυβέρνηση αρνείται με όλους τους τρόπους στους άνεργους και στους εργαζόμενους.

Λόγοι πρακτικοί, για την καλύτερη εκτέλεση της νέας του αποστολής, αλλά και ιδεολογικοί, επιβάλλουν σε αυτή τη φάση την αλλαγή της δομής του ΟΑΕΔ. Και είναι πραγματικά μεγάλο το θράσος της κυβέρνησης, που επιχειρεί αυτή την αλλαγή μετά τις τεράστιες αντιδράσεις που προκάλεσε η αντιασφαλιστική της πολιτική στους εργαζόμενους. Ομως, η κυβέρνηση έχει εξασφαλίσει τη συναίνεση των συνδικαλιστικών ηγεσιών σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ για τις αλλαγές που προχωρά, πιστεύοντας στην αποτελεσματικότητά τους να αποπροσανατολίσουν τους εργαζόμενους. Αυτή εξηγεί ίσως και το τόλμημά της.

Για τους εργαζόμενους και τους άνεργους όμως το ζήτημα δεν έχει λήξει. Αυτοί οι ίδιοι, για πολύ συγκεκριμένους λόγους, έχουν κάθε συμφέρον να ανατρέψουν τα κυβερνητικά σχέδια. Και φυσικά ο αγώνας τους προς αυτή την κατεύθυνση δεν μπορεί να είναι περιορισμένος στον ΟΑΕΔ, που θα συνεχίσει να λειτουργεί εναντίον των κατακτήσεών τους έτσι κι αλλιώς, όσο η κυβέρνηση εφαρμόζει απρόσκοπτα τη συνολικότερη πολιτική της.


Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ