ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ο ΟΑΕΔ δεν είναι δικός τους

Η κυβέρνηση δεν περίμενε το «πλήρωμα του χρόνου» για να διαστρεβλώσει το χαρακτήρα του ΟΑΕΔ. Η επιχειρούμενη ιδιωτικοποίησή του, οι αλλαγές στη δομή του και στον προσανατολισμό του μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, είναι η δεύτερη παρέμβασή της στον Οργανισμό. Η πρώτη χρονολογείται πολύ παλαιότερα, όταν ακόμη ήταν διοικητής του ΟΑΕΔ ο σημερινός βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και πρώην συνδικαλιστής, Ροβ. Σπυρόπουλος, ο οποίος ήταν πρωτεργάτης στην προώθηση όλων των νέων εργασιακών σχέσεων που επεξεργάστηκαν οι εγκέφαλοι της Κομισιόν στα πλαίσια της Λευκής Βίβλου και τα οποία αγωνίζεται να υλοποιήσει η κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια. Η ίδια η αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης ήταν η αιτία των πρώτων χτυπημάτων που έπληξαν το ρόλο και το χαρακτήρα του ΟΑΕΔ.

Ο Οργανισμός ανέλαβε την υλοποίηση προγραμμάτων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τα οποία χρόνο με το χρόνο, είχαν όλο και περισσότερο στα κύτταρά τους το νέο εργασιακό - και άκρως μεσαιωνικό - μοντέλο. Επιχορήγησε τη μερική απασχόληση. Την «επιχειρηματικότητα» των νέων ανέργων. Διατήρησε σε ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα την επιδότηση της ανεργίας, ύστερα από απόφαση της κυβέρνησης. Υπονόμευσε τη διαδικασία εξεύρεσης εργασίας για τους άνεργους, αναμένοντας την ενεργοποίηση της «εξατομικευμένης παρέμβασης». Προσάρμοσε τον επαγγελματικό προσανατολισμό που παρέχει στις ανάγκες μιας αγοράς που λειτουργεί ανεξέλεγκτα υπέρ του κεφαλαίου και στη βάση των κατευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τα αντικείμενα στα οποία πρέπει να εκπαιδεύονται οι άνεργοι.

Αυτές ήταν οι παρενέργειες που προκάλεσε στον Οργανισμό η γενικότερη αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης. Μα δεν ήταν οι μόνες. Τα τελευταία χρόνια, οι διοικητές του ΟΑΕΔ και άλλα υψηλόβαθμα στελέχη του, καθώς και τα επίσημα κείμενά του, αναγγέλλουν σε όλους τους τόνους ότι βασική του αποστολή είναι η προώθηση της «απασχολησιμότητας». Μια αποστολή που σε συνδυασμό με τη λεγόμενη «ενεργητική πολιτική» για την ανεργία, αποτελεί ένα δίδυμο «θανάτου» για τις εργασιακές σχέσεις, όπως τις βίωσαν οι εργαζόμενοι από τη δεκαετία του '80 και μετά. Η κυβέρνηση δεν περίμενε λοιπόν το σχέδιο νόμου για να πλήξει το ρόλο του ΟΑΕΔ. Ωστόσο, ο Οργανισμός με τη σημερινή μορφή του είναι διαφορετικά προσανατολισμένος και δομημένος, είναι επίσης, αναγκαστικά ένα σημείο αναφοράς για το μέσο εργαζόμενο. Συμβολίζει ένα προστατευτισμό που η κυβέρνηση αρνείται με όλους τους τρόπους στους άνεργους και στους εργαζόμενους.

Λόγοι πρακτικοί, για την καλύτερη εκτέλεση της νέας του αποστολής, αλλά και ιδεολογικοί, επιβάλλουν σε αυτή τη φάση την αλλαγή της δομής του ΟΑΕΔ. Και είναι πραγματικά μεγάλο το θράσος της κυβέρνησης, που επιχειρεί αυτή την αλλαγή μετά τις τεράστιες αντιδράσεις που προκάλεσε η αντιασφαλιστική της πολιτική στους εργαζόμενους. Ομως, η κυβέρνηση έχει εξασφαλίσει τη συναίνεση των συνδικαλιστικών ηγεσιών σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ για τις αλλαγές που προχωρά, πιστεύοντας στην αποτελεσματικότητά τους να αποπροσανατολίσουν τους εργαζόμενους. Αυτή εξηγεί ίσως και το τόλμημά της.

Για τους εργαζόμενους και τους άνεργους όμως το ζήτημα δεν έχει λήξει. Αυτοί οι ίδιοι, για πολύ συγκεκριμένους λόγους, έχουν κάθε συμφέρον να ανατρέψουν τα κυβερνητικά σχέδια. Και φυσικά ο αγώνας τους προς αυτή την κατεύθυνση δεν μπορεί να είναι περιορισμένος στον ΟΑΕΔ, που θα συνεχίσει να λειτουργεί εναντίον των κατακτήσεών τους έτσι κι αλλιώς, όσο η κυβέρνηση εφαρμόζει απρόσκοπτα τη συνολικότερη πολιτική της.

Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ

Οι ιδιωτικοποιήσεις, η κυβέρνηση και ο ΣΥΝ

«Αυτά που επιλέγει και προωθεί η κυβέρνηση στα "Ελληνικά Πετρέλαια", στα ναυπηγεία, την "Ολυμπιακή", τη ΔΕΗ, δεν είναι αποκρατικοποιήσεις, δεν είναι ιδιωτικοποίηση, ούτε υγιής ανταγωνισμός, δεν είναι διαρθρωτικές αλλαγές, με αναπτυξιακό και κοινωνικό στόχο. Αποτελούν δημόσιο πλειστηριασμό εθνικού πλούτου για να καλυφθούν οι μαύρες τρύπες και οι αποτυχίες της κυβερνητικής οικονομικής πολιτικής»! Ετσι εκτιμά ο Συνασπισμός το κυβερνητικό σάλπισμα εκποίησης επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, με βάση και τις χτεσινές δηλώσεις του προέδρου του ΣΥΝ Ν. Κωνσταντόπουλου - απόσπασμα των οποίων είναι το παραπάνω - αλλά και τις τοποθετήσεις του κόμματος αυτού στη Βουλή και αλλού.

Τρεις δικές μας παρατηρήσεις: Πρώτον, καπιταλιστικός «υγιής ανταγωνισμός» και καπιταλιστικές «διαρθρωτικές αλλαγές με κοινωνικό και αναπτυξιακό στόχο» προσιδιάζουν σε σύντομα ανέκδοτα. Δεύτερον, ιδιωτικοποιήσεις και καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις ισούνται ακριβώς με πλειστηριασμό του εθνικού πλούτου. Τρίτον, η κυβερνητική οικονομική πολιτική επιτυγχάνει απολύτως ως προς τους στόχους της, που δεν είναι άλλοι από την ικανοποίηση και των πιο σκανδαλωδών αξιώσεων του μεγάλου κεφαλαίου.

Ας μην προσποιείται ο ΣΥΝ πως δεν καταλαβαίνει τα αυτονόητα...

Αόρατη πολιτική «εθνοκάθαρσης»

Την είδηση μεταφέρει στο χτεσινό του φύλλο ο λονδρέζικος «Ιντιπέντεντ»: Ο ισραηλινός στρατός κατεδαφίζει σπίτια Παλαιστινίων στην Ανατολική Ιερουσαλήμ συνεχώς τις τελευταίες εβδομάδες, ισχυριζόμενος ότι έχουν ανεγερθεί «παράνομα». Η πραγματικότητα είναι ότι προωθείται περαιτέρω το σχέδιο εξώθησης των Παλαιστινίων, ειδικά των νέων, να εγκαταλείψουν την περιοχή που οραματίζονται ότι θα αποτελέσει στο μέλλον την πρωτεύουσά τους και τη θέση τους να πάρουν Ισραηλινοί. Την ειδεχθή πολιτική της εθνοκάθαρσης των Παλαιστινίων από την Ιερουσαλήμ που ακολουθεί ο «μίστερ Ασφάλεια», ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Αριέλ Σαρόν, ο διεθνής Τύπος προτιμά να την εξαφανίσει από την επικαιρότητα...

Στο δρόμο που «χάραξε» το Κόσσοβο...

Γρηγοριάδης Κώστας

Στις «παράπλευρες» απώλειες της τάχα τερματισθείσας σύρραξης στην ΠΓΔΜ συγκαταλέγεται από χτες και το μοναστήρι Αγίου Αθανασίου στο Λεσόκ (κοντά στο Τέτοβο), που χρονολογείται από το 14ο αιώνα.

Η επίθεση σε ένα από τα πιο παλιά μοναστήρια της ΠΓΔΜ καταδικάστηκε έντονα από τις αρχές των Σκοπίων αλλά και από τον εκεί απεσταλμένο της ΕΕ, Φρανσουά Λεοτάρ. Ωστόσο, στην πραγματικότητα αυτή η επίθεση δε θα πρέπει να προκαλεί έκπληξη... Αλλωστε, ελάχιστοι αμφιβάλλουν πως η εμπειρία του Κοσσυφοπεδίου θα επαναληφθεί, με μία δόση ιστορικής - και όχι μόνον - τραγικότητας, στην περίπτωση της ΠΓΔΜ σημαίνοντας «μοιραία» την οριστική διάλυσή της...

Ποιος μπορεί να έχει ήδη ξεχάσει πως λίγο πριν αλλά και μετά την ανάπτυξη της ΝΑΤΟικής δύναμης KFOR στο Κοσσυφοπέδιο, οι σκληρές συγκρούσεις στα πεδία των μαχών διαδέχτηκαν τις επιθέσεις σε πολιτιστικά μνημεία ή σε εθνικές μειονότητες προκειμένου να διαμορφωθούν περιοχές κατοικούμενες από «αμιγείς εθνικές» κοινότητες. Πως μετά ακολούθησαν οι φιέστες του «αφοπλισμού» και της «αποστρατιωτικοποίησης» της οργάνωσης των αυτονομιστών. Πως ήρθε η πλήρης διείσδυσή τους σε «υβρίδια» στρατού και αστυνομίας ή σε διοικητικές θέσεις υπό την ομιχλώδη αλλά προστατευτική σκιά ύπατων διοικητών του ΟΗΕ, του ΝΑΤΟ, του ΟΑΣΕ και άλλων τινών οργανισμών...

Οι κυβερνητικές δυνάμεις των Σκοπίων δε θα έπρεπε να απορούν... Μάλλον θα πρέπει να ξέρουν καλά τι τους περιμένει...

Πού είδαν το όφελος;

Δεν είναι λίγοι αυτοί που σπεύδουν τις τελευταίες μέρες να πανηγυρίσουν για το όφελος, λέει, που υποτίθεται πως έχει η ελληνική οικονομία από την αύξηση της ισοτιμίας του ΕΥΡΩ έναντι του δολαρίου. Το γεγονός, υποστηρίζουν, πως το ΕΥΡΩ έσπασε το φράγμα των 90 σεντς, θα έχει θετικές επιπτώσεις κάποιων δισεκατομμυρίων δραχμών, μια και, λόγω της καλύτερης ισοτιμίας, θα απαιτηθούν μικρότερα ποσά για την πληρωμή του δημόσιου χρέους, για την αγορά καυσίμων κ.ο.κ.

Το κακό όμως είναι ότι όλοι αυτοί κάνουν πως ξεχνούν ένα πολύ βασικό παράγοντα. Οτι η κυβέρνηση κατά την κατάρτιση του φετινού κρατικού προϋπολογισμού, θεώρησε ως μέση συναλλαγματική ισοτιμία το 1 ευρώ προς 1 δολάριο. Τι σημαίνει αυτό; Οτι τους 8 μήνες του χρόνου που ήδη διανύσαμε μέχρι τώρα που το ευρώ ήταν κάτω από τα 90 σεντς, είχαμε ήδη δημοσιονομικές απώλειες τουλάχιστον 10%, οι οποίες σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να καλυφθούν μέχρι το τέλος του χρόνου.

Αρα, τα περί οικονομικού οφέλους και τα άλλα παρόμοια, μάλλον στο να χρυσώσουν το χάπι αποβλέπουν, παρά έχουν κάποια υπόσταση που να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Οι... υπογραφές

ΝΑ ΘΕΩΡΗΣΟΥΜΕ δηλαδή ότι ...ενισχύει τον τρέχοντα πολιτικό προβληματισμό, η ανακοίνωση της πρόθεσης του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου να δημοσιοποιήσει στο τέλος Αυγούστου τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος της εκκλησίας για την αναγραφή του ονόματος στις ταυτότητες;

Μέσα στο ...χαμό των ανακοινώσεων λιτότητας που θα γίνουν από τη ΔΕΘ, της προώθησης των αντιασφαλιστικών μέτρων της κυβέρνησης, της ...επέλασης των ιδιωτικοποιήσεων στο χώρο της ενέργειας και της αποστολής Ελλήνων στρατιωτικών στα Σκόπια χρειαζόμασταν κάτι τέτοιο;

Προφανώς όμως το χρειάζονται κάποιοι άλλοι. Συγκεκριμένα αυτοί που ...βολεύονται όταν αυτό είναι το θέμα που «περνάει» στην επικαιρότητα από τα «συνεργαζόμενα» ΜΜΕ και όχι τα προβλήματα που πραγματικά υπάρχουν.

Και να θυμίσουμε ότι όσες υπογραφές κι αν λέει ότι μάζεψε ο Χριστόδουλος (και όπως τις μάζεψε τέλος πάντων) για τις ταυτότητες, είναι διπλάσιες οι «υπογραφές» αυτών που δε θέλουν για παράδειγμα αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Είναι βέβαιο.

ΩΡΑΙΟ κι αυτό! Οποιος διαδηλώσει λένε τώρα (διάφοροι και από διάφορους πολιτικούς χώρους) την περίοδο της ΔΕΘ στη Θεσσαλονίκη, εναντιώνεται στην καταξίωση της έκθεσης και βλάπτει την εθνική οικονομία και την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό. Κάτι ...από Μπερλουσκόνι στη Γένοβα έχει αυτή η αντίληψη, δε νομίζετε;

Βεβαίως, ο Μπερλουσκόνι είναι «συντηρητικός» και η δική μας κυβέρνηση της «κεντροαριστεράς», αλλά πιστέψτε μας ...τους ίδιους κατασταλτικούς μηχανισμούς χρησιμοποιούν αμφότεροι και μάλιστα με τις ίδιες μεθόδους. Αλλωστε και στη Γένοβα συνεργάστηκαν μια χαρά, αν θυμάστε.

Οσο για την εικόνα της χώρας στο ...«εξωτερικό», προφανώς οι κυβερνώντες εννοούν την εικόνα μας προς τις Βρυξέλλες και τους «διεθνείς επενδυτές». Μόνο που όταν είναι κάκιστη η εικόνα της χώρας στο «εσωτερικό», τι περιμένουν; Υποδοχή με ροδοπέταλα;

Ευρω - χαφιέδες

Ηταν θέμα χρόνου. Να αποκαλυφθεί όχι πλέον η πρόθεση, αλλά η ίδια η απόφαση. Για τη σύγχρονη σιδερένια φτέρνα. Που σε αντίθεση με ό,τι διακήρυσσαν στο Παλέρμο, δεν αφορά την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος έτσι όπως αντιλαμβάνεται τον όρο ο μέσος πολίτης. Αλλά την αντιμετώπιση αυτού που ο καπιταλισμός αντιλαμβάνεται ως «οργανωμένο έγκλημα», δηλαδή τα κινήματα αμφισβήτησής του. Σύμφωνα, λοιπόν, με το άρθρο 36 της συμφωνίας, που υπέγραψε και η ελληνική κυβέρνηση στην τελευταία συνάντηση των υπουργών αστυνομικής προστασίας του καπιταλισμού, ως «οργανωμένο έγκλημα» πλέον πρέπει να αντιμετωπίζεται ευθέως όχι μόνο κάθε αντικαπιταλιστική οργάνωση, αλλά και οι μεμονωμένοι πολίτες που ο προσωπικός τους χαφιές θα εκτιμά ότι «αναμένεται να προκαλέσουν απειλή στη δημόσια ασφάλεια και τάξη»!

Αυτό, λοιπόν, είναι το «οργανωμένο έγκλημα» που πλέον θα αντιμετωπίζεται από ειδική «δύναμη κρούσης». Γι' αυτό το «οργανωμένο έγκλημα» νομοθετήθηκε ο τρομονόμος. Αυτό το «οργανωμένο έγκλημα» αντιμετώπισε η ευρω-αστυνομία τόσο στο Γκέτεμποργκ, όσο και στη Γένοβα. Αυτό το «οργανωμένο έγκλημα» αντιμετωπίζουν διαρκώς και στη χώρα μας το ένα μετά το άλλο τα ειδικά αστυνομικά σώματα, που όταν συγκροτούνται διαφημίζονται ως ειδικές δυνάμεις αντιμετώπισης ειδικών εγκλημάτων: Οπως οι απεργίες των ναυτεργατών, οι εξεγέρσεις των αγροτών, οι διαδηλώσεις των συνταξιούχων, οι καταλήψεις των μαθητών κ.ά.

Η αποκάλυψη από τη βρετανική εφημερίδα «Ιντιπέντεντ» των προωθημένων σχεδίων καταστολής των διαδηλώσεων συνοδεύεται και από «λεπτομέρειες» για τη χρήση του συστήματος Σέγκεν. Αυτό για το οποίο οι διάφοροι ευρωλιγούρηδες έλεγαν πόσο αναγκαίο είναι για να ελεγχθούν αποτελεσματικά τα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ. Τώρα ομολογείται πως το σύστημα θα χρησιμοποιηθεί για να αντιμετωπιστεί ο εσωτερικός εχθρός! Δηλαδή, οι ίδιοι οι «Ευρωπαίοι πολίτες» που θα θελήσουν να διαδηλώσουν στο εσωτερικό της ΕΕ. Μάλιστα, επειδή το σύστημα Σέγκεν δεν κρίνεται επαρκές, δημιουργείται και συμπληρωματικό με την ελληνική επωνυμία «Σειρήνα», ώστε «φωτογραφίες, δακτυλικά αποτυπώματα και άλλες πληροφορίες να αποστέλλονται στις Αστυνομίες τη στιγμή ακριβώς που ο ύποπτος εισέρχεται στην περιοχή τους»!

Εστω και αργά αποκαλύπτεται πως το μυθιστόρημα του Οργουελ για το «μεγάλο αδελφό» ήταν απλά ένα καλό άλλοθι, για να στραφούν οι αστικοδημοκρατικώς ανησυχούσες συνειδήσεις κόντρα στην περίφημη «αυτοκρατορία του κακού», το σοσιαλισμό, την ώρα που ο ιμπεριαλισμός είχε ανάγκη από μια ανάσα, για να εδραιώσει τη σύγχρονη βαρβαρότητα. Καθώς διάφοροι ψελλίζουν σήμερα κάποιες διαμαρτυρίες για τους κινδύνους που συνεπάγεται για την ίδια την αστική «δημοκρατία» το κράτος του αστυνόμου, ας θυμόμαστε ποιοι κρατούν όλα αυτά τα χρόνια το μυστρί στα θεμέλια αυτού του τρομοκράτους.

Η αντιμετώπιση της όλο και πιο ωμής έκφρασης της δικτατορίας των πολυεθνικών απαιτεί πραγματικά παλλαϊκές συσπειρώσεις. Μόνο που προϋπόθεση για τέτοια δημοκρατικά μέτωπα είναι και οι καθαρές κουβέντες. Δεν μπορείς να 'σαι με το μέρος αυτουνού που κρατά το βούρδουλα και την ίδια ώρα να διαμαρτύρεσαι γιατί σου οργώνει το κορμί. Καθαρές κουβέντες, για να ξέρουμε ποιος μπορεί να στηριχτεί σε ποιον για να αντιμετωπιστεί η επελαύνουσα αγριότητα.

Περί στρατηγικής στην Παιδεία

Μέρες που είναι, με τη δημοσιοποίηση των βάσεων για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με το σύστημα των Δεσμών και καθώς αναμένονται τα αποτελέσματα με το νέο σύστημα, πληθαίνουν οι αναλύσεις από τα αστικά μέσα ενημέρωσης για το εκπαιδευτικό σύστημα. Πρόκειται, στην ουσία τους, για επιδερμικές αναλύσεις που το μόνο που κάνουν είναι να αναφέρονται στις διαδικασίες και στις μεθόδους εφαρμογής της αντιδραστικής πολιτικής στην Παιδεία και να αποκρύπτουν τον στρατηγικό χαρακτήρα και της τελευταίας... λεπτομέρειας. Φυσικά, αυτό είναι και αναμενόμενο και θεμιτό από την πλευρά τους ως απολογητών και προπαγανδιστών - με τον έναν ή άλλο τρόπο - της πολιτικής που εξυπηρετεί τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της «Καθημερινής», που επαναφέρει το δήθεν κομβικό θέμα της συγκρότησης «μακροπρόθεσμης εθνικής στρατηγικής» και της «αναζήτησης της ευρύτερης δυνατής πολιτικής συναινέσεως» για το «εθνικό θέμα της Παιδείας». Αναρωτιόμαστε, αν δεν είναι στρατηγική η προσαρμογή της Παιδείας στα μέτρα της αγοράς και του κεφαλαίου, τότε τι είναι; Αυτό που λείπει δεν είναι η στρατηγική γενικώς αλλά η στρατηγική και στην Παιδεία υπέρ των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Τα προβλήματα του εκπαιδευτικού συστήματος δεν είναι απόρροια «κακών χειρισμών ή πειραματισμών» και «σπασμωδικών μεταρρυθμιστικών πρωτοβουλιών», αλλά πρώτα και κύρια είναι πολιτικά προβλήματα, που η λύση τους απαιτεί τη λαϊκή ενεργοποίηση.

Το «πακέτο» των ΝΕΩΝ

Γρηγοριάδης Κώστας

Το «πακέτο» του 1 τρισεκατομμυρίου, με το οποίο η κυβέρνηση θα ενισχύσει δήθεν τους οικονομικά αδύνατους ξαναανακάλυψαν τα ΝΕΑ, σε μια ακόμα προσπάθεια να στηρίξουν με χονδροειδή ψέματα το κυβερνών κόμμα και την εφαρμοζόμενη πολιτική.

Και καλά, θα ρωτήσει κάποιος, πώς εσείς γνωρίζετε ότι τα γραφόμενα στην εν λόγω εφημερίδα δεν είναι ακριβή; Μα, θα απαντήσουμε εμείς, το ψέμα είναι τόσο χοντρό που το καταλαβαίνει με την πρώτη όποιος διαβάσει προσεκτικά το σχετικό δημοσίευμα. Ιδού λοιπόν τα τεκμήρια.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα το 2002 θα δοθεί «αύξηση» 5.000 δραχμές το μήνα (πρόκειται για το περιβόητο ΕΚΑΣ) στους χαμηλοσυνταξιούχους και στους συνταξιούχους του ΟΓΑ. Μέχρι εδώ καλά, αφού για την επικείμενη χορήγηση του 5χίλιαρου η κυβέρνηση μας έχει ζαλίσει τα αυτιά από τις αρχές του 2000. Κατά την εφημερίδα, όμως, το κόστος αυτών των φοβερών και τρομερών αυξήσεων θα είναι 150 και 360 δισεκατομμύρια αντίστοιχα, για την τριετία 2002-2004. Κονδύλια που δεν μπορεί να έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα, είναι κατασκευασμένα και αποβλέπουν στη δημιουργία εντυπώσεων. Εντυπώσεις που αποκαλύπτονται με δυο απλές αριθμητικές πράξεις. Το κόστος της αύξησης, λοιπόν, για κάθε δικαιούχο του ΕΚΑΣ και κάθε συνταξιούχο του ΟΓΑ είναι 5.000 δραχμές το μήνα, επί 14 μήνες το χρόνο, επί τρία χρόνια μέχρι το 2004, δηλαδή συνολικά 210.000 δραχμές ολόκληρη την τριετία. Αρα, για να ισχύουν οι αριθμοί που επικαλούνται τα ΝΕΑ, οι δικαιούχοι του ΕΚΑΣ είναι 714.000 άτομα (150 δισ. διά 210.000 δρχ.) και οι συνταξιούχοι του ΟΓΑ τουλάχιστον 1.714.286...

Στα ΝΕΑ λέμε «μπράβο», ευχόμενοι και σ' ανώτερα... Για τους αναγνώστες μας να σημειώσουμε οι δικαιούχοι και των δύο κατηγοριών είναι λιγότεροι και από τους μισούς που αναφέρει η καλή εφημερίδα...

Μία εύγλωττη φωτογραφία...

Associated Press

Πολύ εύστοχη η πρωτοσέλιδη φωτογραφική επιλογή της χτεσινής «Καθημερινής». Δύσκολα κανείς αποφεύγει τον «πειρασμό» να μη δει τον ανάγλυφο γεωφυσικό χάρτη της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, τον οποίον επεξεργάζονται οι εικονιζόμενοι, σαν «τούρτα» της οποίας τα κομμάτια επιβουλεύονται οι ΝΑΤΟϊκοί αξιωματούχοι...

Πολυεθνικό ενδιαφέρον!

Ανάρπαστη έγινε προχτές, πρώτη μέρα διάθεσής της, η προκήρυξη για το ξεπούλημα του συγκροτήματος καζίνο, ξενοδοχείου και τελεφερίκ της Πάρνηθας, αφού, όπως έγινε γνωστό, εκδηλώθηκε... «πολυεθνικό» ενδιαφέρον από επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τζόγο, και όχι μόνο, σε μια σειρά από χώρες.

Μεγάλο ενδιαφέρον για την κότα που κάνει τα χρυσά αυγά. Και δικαιολογημένα, αφού περί τα 15 δισ. δρχ. μετριούνται τα κέρδη από το καζίνο μόνο πέρσι, κέρδη που η κυβέρνηση χαρίζει απλόχερα στο ιδιωτικό κεφάλαιο του τζόγου. Μαζί με τα χιλιάδες στρέμματα της Πάρνηθας και το σύνολο των εγκαταστάσεων...

Ποιος είπε ότι δεν υπάρχει «ενδιαφέρον για επενδύσεις»;