Ο Γολγοθάς στα λιμάνια της χώρας για χιλιάδες εργατοοικογένειες συνεχίζεται και μάλιστα αμείωτος μπροστά στο τριήμερο του Δεκαπενταύγουστου. Πολύωρες καθυστερήσεις στον απόπλου και στον κατάπλου των πλοίων. Ακυρώσεις δρομολογίων και βλάβες εν πλω. Ταξίδι - εφιάλτης για εκείνους που τελικά κατάφεραν να επιβιβαστούν σε ένα από τα υπέργηρα σαπάκια των εφοπλιστών. Η προσδοκία για ένα σύντομο διάλειμμα θερινής ξεκούρασης από την ολοένα και πιο δύσκολη καθημερινότητα όλης της υπόλοιπης χρονιάς δε σκοντάφτει μόνο στα άδεια πορτοφόλια των εργαζομένων και το τεράστιο κόστος μιας ολιγοήμερης παραμονής σε κάποιον τουριστικό προορισμό, αλλά και στις άθλιες ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης και του εφοπλιστικού κεφαλαίου.

Το ίδιο ζοφερή είναι η κατάσταση και για τους χιλιάδες ναυτεργάτες των ακτοπλοϊκών πλοίων. Εξοντωτικά ωράρια χωρίς τα προβλεπόμενα διαλείμματα ξεκούρασης. Εικοσιτετράωρα αϋπνίας για τους ελάχιστους εργαζόμενους που απέμειναν στα καράβια, αποτέλεσμα των εργατοκτόνων νόμων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ για τις οργανικές συνθέσεις. Διαρκής επιφυλακή, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι αλλεπάλληλες βλάβες. Εξάντληση που αντικειμενικά οδηγεί στον πολλαπλασιασμό των κινδύνων ατυχήματος, σε συνδυασμό με τα σαπισμένα σκαριά των πλοίων. Οι ναυτεργάτες, από το σαλόνι ενός πλοίου μέχρι το μηχανοστάσιό του, τραβούν αυτές τις μέρες το ίδιο κουπί με τους επιβάτες.

Κανείς δεν μπορεί σήμερα να αμφισβητήσει ότι το πρόβλημα είναι πολιτικό και μόνο. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ φρόντισαν όλα αυτά τα χρόνια να μετατρέψουν τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες σε κερδοφόρα επιχείρηση για μια χούφτα εφοπλιστές. Τους επιδοτούν ακόμα και για να κυκλοφορούν τα σαπάκια τους ανεξέλεγκτα, υποτάσσοντας κάθε «ελεγκτικό» μηχανισμό στις κερδοσκοπικές διαθέσεις τους. Το εφοπλιστικό κεφάλαιο, το πιο σκληρό κομμάτι του ελληνικού κεφαλαίου, απολαμβάνει προκλητικά προνόμια και πακτωλούς χρημάτων από τα κρατικά ταμεία, στο όνομα δήθεν της τουριστικής «ανάπτυξης». Μόνο γέλιο μπορούν να προκαλούν οι ...συστάσεις του υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας προς τους πλοιοκτήτες και οι απειλές για μηδαμινά πρόστιμα. Ιδιαίτερα όταν αδιάλειπτα συνοδεύονται από υποσχέσεις για νέες επιδοτήσεις και διευκολύνσεις, προκειμένου να ανανεώσουν ανέξοδα το φονικό στόλο τους.

Εργαζόμενοι, επιβάτες, ναυτεργάτες και νησιώτες είναι ανάγκη να βγάλουν πολιτικά συμπεράσματα. Να κατανοήσουν ότι ο μοναδικός υπαίτιος για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες είναι η πολιτική που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Και το πρόβλημα δεν πρόκειται να λυθεί με διαχειριστικές παρεμβάσεις και πρόστιμα, όπως προτείνει και ο ΣΥΝ. Απαιτούνται βαθιές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας, που θα μετατρέψουν τις συγκοινωνίες σε κοινωνικό αγαθό από εμπόρευμα που είναι σήμερα. Η δημιουργία ενός Ενιαίου Φορέα Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών υπό κρατικό - κοινωνικό έλεγχο, είναι η μοναδική λύση για φτηνές, γρήγορες, επαρκείς και προπάντων ασφαλείς θαλάσσιες συγκοινωνίες.