Μάρτυρας της αποθέωσης του φαρισαϊσμού έχει γίνει το τελευταίο διάστημα ο ελληνικός λαός, με αφορμή την υπόθεση Παυλίδη, που κι αν ακόμα δεν υπήρχε ίσως ο δικομματισμός θα έπρεπε να την εφεύρει για να αποπροσανατολίσει το λαό, ιδιαίτερα μπροστά στη μάχη των ευρωεκλογών. Χρήσιμο και βολικό, εν μέσω κρίσης, με τα προβλήματα για το λαό να γιγαντώνονται μέρα με τη μέρα, η συζήτηση να περιστρέφεται στο ποιος και αν έβαλε το δάχτυλο στο μέλι, στο αν οι βουλευτές θα ψηφίσουν κατά συνείδηση και στη συνέχεια ποιων η «συνείδηση» παρεξέκλινε της γραμμής και οδηγήθηκε στο λευκό.

Οι πρωταγωνιστές αυτού του άθλιου θιάσου για να δικαιολογήσουν το ρόλο τους προτάσσουν την αγωνία τους για το τρωθέν κύρος του Κοινοβουλίου, το οποίο τάχα πρέπει να αποκατασταθεί. Μηδέ εξαιρουμένου και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Περίλυπος ο Αλ. Τσίπρας χτες μίλησε για «εξευτελισμό» της Βουλής και πρότεινε «λύσεις» ώστε να πάψει να «εξευτελίζεται» ο ναός της αστικής δημοκρατίας. «Λύσεις», όπως να αλλάξει ο νόμος περί ευθύνης υπουργών...

Είναι ώρα όμως οι αποδέκτες όλης αυτής της «ηχορύπανσης» περί σκανδάλων να μιλήσουν δυνατά. Η δική τους ζωή άλλα αναδεικνύει σε κύρια. Την ανεργία, τη φτώχεια, το εισόδημα που εξανεμίζεται πριν μπει στην τσέπη, την υγεία και την παιδεία που δεν μπορούν να απολαύσουν, γιατί δεν μπορούν να πληρώσουν. Τίποτα απ' όλα αυτά δεν πρόκειται να αντιμετωπιστεί, ακόμα κι αν όλα λειτουργούσαν ρολόι όσον αφορά στη διερεύνηση των σκανδάλων που γίνονται γνωστά και στην τιμωρία των εμπλεκόμενων σ' αυτά. Γιατί το μεγαλύτερο απ' όλα τα σκάνδαλα θα εξακολουθούσε να υπάρχει: Η πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, η πολιτική που σε ευρωενωσιακό επίπεδο συνομολογείται από τους πολιτικούς του εκπροσώπους. Σ' αυτό το σκάνδαλο ενέχονται όλοι οι βουλευτές της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και των άλλων κομμάτων που ασπάζονται τον «ευρωμονόδρομο».

Μπροστά στις ευρωεκλογές το ΚΚΕ για όλα αυτά θα συζητήσει όσο πιο πλατιά μπορεί με το λαό. Συζήτηση που αντικειμενικά καταλήγει στην ανάγκη ψήφου αντίθεσης και καταδίκης της ΕΕ και των κομμάτων που τη στηρίζουν. Ο λαός να μην επιτρέψει τον αποπροσανατολισμό του. Με κριτήριο τη ζωή του να αντιστοιχήσει τη δυσαρέσκειά του με την ψήφο του και να την εμπιστευτεί στο μόνο κόμμα που αποδεδειγμένα δε θα την προδώσει, δε θα την ξεπουλήσει, αλλά θα την αξιοποιήσει για την πιο αποτελεσματική υπεράσπιση των εργατικών - λαϊκών συμφερόντων. Να την εμπιστευτεί στο ΚΚΕ. Είναι η μόνη επιλογή για την οποία δε θα μετανιώσει.