Η καταστροφή του δασικού πλούτου είναι προ των πυλών και μεγάλα «φιλέτα», όπως ακούγεται, έχουν εκχωρηθεί ήδη σε κολλητούς επιχειρηματίες. Κι αυτοί έχουν το θράσος, στα οργανωμένα τηλεοπτικά πανηγύρια τους, να διαλαλούν τη φροντίδα τους για το περιβάλλον. Η ρήση «και διηγώντας τα να κλαις» είναι κάτι παραπάνω από επίκαιρη. Το ερώτημα που επιβάλλεται να απαντηθεί άμεσα από την επιστημονική κοινότητα των ψυχολόγων είναι εάν και κατά πόσο: η γελοιότητα, η ψευδολογία, η κενολογία και η κοροϊδία έχουν όρια. Εάν ναι, η παρούσα κυβέρνηση έχει πιάσει την ανώτερη κλίμακα. Εάν όχι, υπάρχει ερευνητικό ενδιαφέρον μέχρι πού θα φτάσουν...

Ο «αντι»αμερικάνος κ. Λαλιώτης χτυπά ως «Ρομπέν των Δασών», όταν και όπως αυτός επιλέγει. Και καλά κάνει. Κάθε χτύπημα στο Σημιτικό εκσυγχρονισμό, όπως λέει και γνωστός αθλητικογράφος, είναι βήμα προς τα μπρος. Απ' όπου κι αν προέρχεται.

Αυτό που είναι όμως το ζητούμενο είναι η κατεύθυνση όπου οδηγεί η κριτική. Κι ο τέως γραμματικός του Πασοκιστάν δεν έχει δείξει το παραμικρό διαφορετικό δείγμα γραφής από την κυρίαρχη ομάδα. Αντίθετα έχει πρωταγωνιστήσει μαζί της. Σε θέματα τακτικής διαφώνησε κι όχι σε ιδεολογικά ζητήματα. ΄Η μήπως όχι;

Μ' ένα κείμενο για τις απαιτούμενες δράσεις για τη σωτηρία των ισπανικών ακτών από τις περιπτώσεις ρύπανσης από πετρελαιοφόρα, στο οποίο αναδεικνύεται ταυτόχρονα η σπουδαιότητα του υποθαλάσσιου πλούτου, άρθρο για τα οικολογικά ρούχα, την ανακύκλωση, τα μεταλλαγμένα, τη βιώσιμη ανάπτυξη και το ρόλο των πολιτών κυκλοφορεί το παραπάνω αγγλόφωνο περιοδικό της Commission.