Η υπεράσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας και κυριαρχίας από τους κάθε λογής «προστάτες», τους κάθε λογής «συμμάχους» και τους υποτελείς ντόπιους εκφραστές τους, είναι αναφαίρετο δικαίωμα και καθήκον του κάθε πολίτη. Πιστοί σ' αυτό το καθήκον, ασκώντας το κεκτημένο δικαίωμά τους, έδρασαν - όπως και χιλιάδες άλλοι - οι αγωνιστές του αντιπολεμικού - φιλειρηνικού κινήματος που σύρθηκαν σε μια δίκη πολιτικής σκοπιμότητας και τελικά χτες αθωώθηκαν.

Είναι σάρκα από το σώμα του ελληνικού λαού που στάθηκε μπροστά στις δολοφονικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ, όταν με ορμητήριο τη χώρα μας εξέδραμαν για το μακελειό στα Βαλκάνια. Πολύμορφα εξέφρασε την αλληλεγγύη του στο γιουγκοσλάβικο λαό που επί 78 ημέρες βομβαρδίστηκε ανελέητα στο όνομα της «δημοκρατίας» και των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Με τη δράση του, το αντιπολεμικό κίνημα έστειλε ένα σαφές μήνυμα, όταν με τα μπλόκα στους δρόμους και τις διαδηλώσεις, έβαζε εμπόδια στις δυνάμεις του ΝΑΤΟ, τις ανάγκαζε να επιστρέψουν στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης ή τις έστελνε... για μπρόκολα στη Λαχαναγορά. Το μήνυμα δήλωνε την ανυπότακτη στάση του απέναντι στα σχέδια των ιμπεριαλιστών. Απέναντι στην υποτέλεια της ελληνικής κυβέρνησης και των άλλων πολιτικών συμμάχων της.

Γι' αυτό έπρεπε να χτυπηθεί. Και έτσι μπήκε σε εφαρμογή η δίωξη. Οι παρανομούντες (η κυβέρνηση) έγιναν διώκτες και επιχείρησαν να ενοχοποιήσουν την πατριωτική, αντιιμπεριαλιστική δράση. Οι περιπτώσεις του Λιτοχώρου, της Καλαμάτας, του Κιλκίς αποτελούν δείγμα των όσων θα ακολουθήσουν προκειμένου να ισοπεδωθεί το δικαίωμα αντίστασης.

Γι' αυτό πρέπει σήμερα και όχι αύριο, κάθε μέρα, κάθε ώρα, το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα να δυναμώνει. Η εργατική τάξη, η νεολαία, ο λαός έχουμε τη δύναμη - το αποδείξαμε- να παλέψουμε πιο αποφασιστικά, πιο αποτελεσματικά. Να βάλουμε φραγμό στη δίωξη της πάλης των λαών. Να εντείνουμε τον αγώνα για να φύγει το ΝΑΤΟ από την Ελλάδα και τα Βαλκάνια, να διαλυθεί. Να ανατρέψουμε τα σχέδιά τους.