Σάββατο 6 Δεκέμβρη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Ο ιστορικός Δεκέμβρης του '44

«Ελάτε γρήγορα σας φωνάζω/

να λιώσουμε το μολύβι/. Αν δεν καώ

εγώ αν δεν καείς εσύ/ αν δεν καούμε

εμείς/ πώς θα γενούνε τα σκοτάδια λάμψη;»

(Ναζίμ Χικμέτ)

Οι Βρετανοί ιμπεριαλιστές προκαλούν τον εμφύλιο πόλεμο. Επί τριάντα τρεις μέρες, σε αγαστή συνεργασία με τις ταγματασφαλίτικες συμμορίες, κυνηγούσαν, σκότωναν το λαό της Αθήνας, του Πειραιά. Την 1η Δεκέμβρη, ο Σκόμπι απείλησε το λαό με πείνα αν δεν υπάκουε: «Αν δεν πετύχουμε, το συνάλλαγμα δεν θα παραμείνει σταθερό, ο λαός δεν θα φάει»! (απ' το βρετανικό «Tribune» στις 8 Δεκέμβρη. Ο Σκόμπι υπογράμμισε τα δεν). Το πεδίο δράσης είχε σχεδιαστεί, όπως αναφέρουν ανταποκριτές ξένων εφημερίδων: Χιλιάδες προδότες κουίσλιγκς τριγυρίζουν ελεύθερα. Κανένας συνεργάτης δεν πέρασε από δικαστήριο. Βασιλικές οργανώσεις εξοπλίζονταν κρυφά. Μέλη των οργανωμένων ναζί - ταγμάτων ασφαλείας απελευθερώθηκαν από τη φυλακή. Εξοπλίζονται. Οι άγριες ιστορίες τρομοκρατίας της ακροδεξιάς είναι καθημερινές. Ανώτατοι επίσημοι των διαφόρων μηχανισμών, του παρακράτους, που είχαν υπηρετήσει πιστά την κυβέρνηση των ναζί, των κουίσλιγκς, κρατήθηκαν στα πόστα τους. Ηταν εξουσία.

Η ματωμένη διαδήλωση. Σ' αυτήν την ατμόσφαιρα και κόντρα στην απαγόρευση, ο ηρωικός, αδούλωτος λαός, ο οποίος στα χρόνια της Κατοχής πάλευε και έπεφτε με το σύνθημα στα χείλια «Ελευθερία ή θάνατος», όταν ένιωθε ότι κινδυνεύει η ανεξαρτησία της πατρίδας του, σαν ένας άνθρωπος, έδινε το «παρών», στο μεγάλο προσκλητήριο στις 3 του Δεκέμβρη. Χιλιάδες λαού με πανό και πλακάτ, κόκκινες σημαίες, λάβαρα, κατεβαίνουν απ' όλες τις γειτονιές, προς το Σύνταγμα, τον Αγνωστο Στρατιώτη. Οι Τσόρτσιλ και Σκόμπι έδιναν στις δυνάμεις καταστολής ακριβείς, «ψύχραιμες» εντολές. Να κατασταλεί η λαϊκή διαδήλωση άνευ όρων: «Ο Σκόμπι διέταξε να ανοίξει πυρ κατά παντός, που θα απειλούσε την εξουσία τους». Χωρίς προειδοποίηση, η αστυνομία άνοιξε πυρ, ενάντια στους διαδηλωτές της Αθήνας. Με πολυβόλα, πυροβόλα, ολμοβόλα και ελαφρά όπλα, τανκς, μαζί με βρετανικά τεθωρακισμένα αυτοκίνητα, οργάνωσαν τη σφαγή. Στις 3 Δεκέμβρη του 1944, οι υποστηρικτές της Δημοκρατίας πέφτουν νεκροί απ' τα πυρά. Στην πλατεία Συντάγματος κοντά στο Μουσείο Μπενάκη, όταν το άγριο κτηνώδες πυροβολητό σταμάτησε, 26 νεκροί κείτονταν στους δρόμους. Πάνω από 200 ήταν τραυματισμένοι. Τα περισσότερα ήταν παιδιά κάτω των 20 χρόνων.

Οι πάνοπλοι αποικιοκράτες «τζέντλεμαν», με το ιμπεριαλιστικό τους σχεδίασμα, έκαναν την Ελλάδα ένα «ασφαλέστατο» προγεφύρωμα των Δυτικών ιμπεριαλιστών. Βύθιζαν την Ελλάδα μαζί με τους Αμερικανούς στο αίμα. Το προμελετημένο σχέδιο ελληνικής και βρετανικής άρχουσας τάξης ήταν να δέσει «χειροπόδαρα» το ανερχόμενο εργατικό κίνημα. Το τίμιο λαϊκό κίνημα έδωσε μαθήματα ιστορίας. Το εθνικό απελευθερωτικό κοινωνικό μέτωπο ανέδειξε, παρά την ήττα, τις κοινωνικές πατριωτικές δυνάμεις της πρωτοπορίας των αντιιμπεριαλιστικών αγώνων. Ο ηρωικός Δεκέμβρης αποτελεί το ορμητήριο των ιδεών για τα νέα ανερχόμενα πεδία της ταξικής πάλης. Ενας ιστορικός κύκλος κατά των ιμπεριαλιστών, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Ο Δεκέμβρης ζει. Μιλάει για την ιστορία της Ελλάδας: «Για να 'ρθει ανάποδα ο ντουνιάς» (Βάρναλης).


Παναγιώτης ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ