Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας χτες και στον Τύπο περίσσεψαν τα δημοσιεύματα, οι αναλύσεις, οι έρευνες και τα στοιχεία για την ανισότητα αντρών - γυναικών στις αμοιβές και στην εκπαίδευση, για τα πρόσθετα βάρη που σηκώνει η γυναίκα, με τη συντήρηση του νοικοκυριού και τη φροντίδα των πιο ηλικιωμένων προσώπων, για τη χαμηλή εκπροσώπησή της στα «κέντρα διοίκησης και λήψης αποφάσεων». Αλλού πάλι, προβαλλόταν σαν θετικό παράδειγμα η απασχόληση των γυναικών σε τομείς που θεωρούνται «ανδροκρατούμενοι», όπως τα ...Σώματα Ασφαλείας, ενώ δεν έλειψαν και αναφορές στην «παγκόσμια φεμινιστική απεργία», που προγραμματιζόταν για χτες από διάφορες οργανώσεις για την ισότητα των γυναικών, οι οποίες καλούσαν σε αποχή για μια μέρα από την εργασία, τις δουλειές του σπιτιού, τη φροντίδα και την κατανάλωση. Παρά τις διαφορετικές απόψεις και τις διάφορες πλευρές του ζητήματος, ποια ήταν το κοινά στοιχεία όσων γράφτηκαν με αφορμή την 8η Μάρτη;

Πρώτον, στην πλειοψηφία τους συγκαλύπτουν τις πραγματικές αιτίες της γυναικείας ανισοτιμίας, που αναπαράγεται στο πλαίσιο του εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος. Παρουσιάζουν επίσης την ΕΕ και τις αστικές κυβερνήσεις ως σύμμαχο τάχα των γυναικών για «ισότητα», ενώ πρωτοστατούν στο χτύπημα των εργασιακών - κοινωνικών δικαιωμάτων των γυναικών και στο βάθεμα της ανισοτιμίας. Δεύτερον, αποθεώνουν την «ισότητα» αντρών - γυναικών, πίσω από την οποία κρύβεται η προσπάθεια αφαίρεσης ακόμα και αυτών των ελάχιστων θετικών διακρίσεων που παραχώρησε στις γυναίκες ο καπιταλισμός. Τρίτον, προβάλλουν ως διέξοδο για τις γυναίκες τα διάφορα νεο-φεμινιστικά «κινήματα», κρύβοντας ότι μόνο η μαζική συμμετοχή των εργαζόμενων γυναικών, των αυτοαπασχολούμενων και των φτωχών αγροτισσών στο εργατικό - λαϊκό κίνημα και η πάλη σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση για τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες μπορεί να δώσει πραγματικές απαντήσεις στα σημερινά προβλήματα και τις ανησυχίες τους, να ανοίξει το δρόμο για κατάργηση της ανισοτιμίας, μέσα από την οριστική κατάργηση της ταξικής εκμετάλλευσης.

Σχολιάζοντας τις πρόσφατες συλλήψεις μελών της νεοναζιστικής οργάνωσης «Combat 18 Hellas», ο πρόεδρος της Ενωσης Κεντρώων Β. Λεβέντης διαπίστωσε ότι «είναι και αυτοί άνθρωποι που έχουν μια τρελή σκέψη, λοξή (...) πρέπει να έχουμε ένα βαθμό ανοχής». Πριν από λίγες μέρες, ο Μ. Γεωργιάδης, βουλευτής της Ενωσης Κεντρώων, ενώ εκτελούσε χρέη προέδρου της Βουλής, ζήτησε επίμονα να διαγραφεί από τα πρακτικά ο όρος «εγκληματική» που χρησιμοποίησε βουλευτής του ΚΚΕ για να χαρακτηρίσει τη Χρυσή Αυγή. Τι άλλο μπορεί να σημαίνουν όλα αυτά, αν όχι ...κεντρώο «ξέπλυμα» των κάθε λογής νεοναζιστών και της Χρυσής Αυγής;