ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Πετούν στο δρόμο 8μελή οικογένεια

Γρηγοριάδης Κώστας

Την ίδια ώρα που κυβέρνηση και ΟΕΚ βαφτίζουν «επιτυχία» την εξασφάλιση πελατών στις τράπεζες με... ευνοϊκότερους όρους ξεζουμίσματος των δικαιούχων εργαζομένων, μια 8μελής οικογένεια στην εργατούπολη της Νέας Ιωνίας Βόλου, κινδυνεύει να μείνει στο δρόμο, καθώς αδυνατεί να εξοφλήσει το δάνειο που έλαβε πριν 20 χρόνια από τον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ).

Το χρέος του δανείου έχει φτάσει σήμερα στα 42.000 ευρώ και ο Γιάννης Σταματάκης, οικογενειάρχης και πατέρας 6 παιδιών, ξυλουργός στο επάγγελμα, παρ' όλες τις προσπάθειές του να βρει δουλιά, παραμένει άνεργος τον περισσότερο καιρό. Παρά την ανέχεια της οικογένειας και τις ανάγκες τις οποίες πρέπει να καλύψει (π.χ. διατροφή, ένδυση κλπ.) ο συγκεκριμένος πολύτεκνος έκανε επανειλημμένες προσπάθειες να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του δανείου, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Σαν συνέπεια, ο ΟΕΚ και το ίδιο το υπουργείο, αντί να βρουν λύση ώστε να μην πεταχτούν στο δρόμο 8 άνθρωποι, έβγαλαν στο σφυρί μέσω της Εφορίας το σπίτι!

Τα παραπάνω αναδεικνύουν με Ερώτηση τους προς τον υπουργό Απασχόλησης και οι βουλευτές του ΚΚΕ Τ. Τσιόγκας και Ν. Γκατζής, απαιτώντας να παρέμβει ώστε να σταματήσει άμεσα η διαδικασία πλειστηριασμού από τη ΔΟΥ και να ρυθμιστεί το θέμα με τέτοιο τρόπο, ώστε η 8μελής οικογένεια να μείνει στο σπίτι της.

Οι «φιλάνθρωποι»

Οσο οι «άγιες μέρες» πλησιάζουν, οι φιλανθρωπίες περισσεύουν. «Φιλανθρωπικοί» χοροί, «φιλανθρωπικές» αγαθοεργίες και «φιλανθρωπικές» εκδηλώσεις μας κατακλύζουν. Και στο μέσο αυτού του «φιλανθρωπικού» συρφετού οι αναξιοπαθούντες. Απ' αυτήν την επίδειξη... μεγαλοψυχίας, δε θα μπορούσε να λείπει η Τοπική Αυτοδιοίκηση και ο μεγαλύτερος δήμος της χώρας, η Αθήνα.

Το Κέντρο Υποδοχής Αστέγων του Δήμου Αθήνας, την Κυριακή του Πάσχα, εκτός από τον καθιερωμένο οβελία, θα διανείμει «δώρα», όπως ενδύματα, υποδήματα και τρόφιμα. Τα «δώρα», αυτά - όπως σωστά μαντέψατε - συγκεντρώθηκαν σε ειδικές εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν στο ξενοδοχείο «St. George Lycabettus»! Τα δε ...εδέσματα θα είναι «προσφορά» της εταιρείας «Champion Μαρινόπουλος»! Και, φυσικά, το σύνολο των εκδηλώσεων υποστηρίζει - ποιος άλλος; - το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών! Δηλαδή, αυτοί που εκμεταλλεύονται άγρια τους εργαζόμενους, που δημιουργούν ανέργους, φτωχούς και εξαθλιωμένους, κάνουν ...φιλανθρωπίες «υπέρ αναξιοπαθούντων». Ισα να κρατάνε «ζωντανούς - νεκρούς», δηλαδή, τα δημιουργήματά τους...

Ομως, αυτές οι εκδηλώσεις έχουν διπλό νόημα, τόσο για τις εταιρείες που συμμετέχουν, όσο και για τους διοργανωτές, όπως, στην προκειμένη περίπτωση, το Δήμο Αθηναίων. Απ' τη μια εξωραΐζουν την εικόνα των πολυεθνικών ομίλων, που συμμετέχουν σε αυτές τις φιλανθρωπίες, ενώ, απ' την άλλη, καλύπτουν την πλήρη ανυπαρξία κοινωνικής πολιτικής για αυτούς τους ανθρώπους που ο ίδιος ο καπιταλισμός πέταξε στο περιθώριο...

Τα όρια του εμπαιγμού

Θαυμάστε υπόδειγμα «καθαρού» πολιτικού λόγου, που πατάει γερά στο έδαφος της πραγματικότητας, όπως εκφωνήθηκε χτες από τον υπουργό Ανάπτυξης Δ. Σιούφα, μετά τη συνεργασία που είχε με τον Κ. Καραμανλή: «Εκείνο που μπορώ να σας πω με σιγουριά είναι η βεβαιότητα για τα θετικά αποτελέσματα που φέρνει η πολιτική μας. Οι πολίτες πρέπει να είναι σίγουροι ότι ακούμε τη φωνή τους και ανταποκρινόμαστε στις δεσμεύσεις που αναλάβαμε μαζί τους». Θέλουν και τα λένε ή τους ξεφεύγουν; Ποιον πιστεύουν ότι κοροϊδεύουν; Πού τα είδαν τα «θετικά αποτελέσματα» της πολιτικής τους; Πότε άκουσαν τη φωνή της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού; Εκτός και αν όταν λένε «πολίτες» εννοούν τους αστούς, τους έχοντες και κατέχοντες, που πράγματι δεν έχουν τέτοια «παράπονα» από τη γαλάζια διακυβέρνηση, ούτε βέβαια από τους προκατόχους τους. Δεν μπορούν όμως ειδικά τέτοιες μέρες να πετάνε κατάμουτρα στα «θύματα» της πολιτικής τους ότι όλα πάνε καλά. Εχει και ο εμπαιγμός τα όριά του...

Απαξίωση της «Ολυμπιακής Αεροπορίας»

Χρόνια τώρα βροντοφωνάζει το ΚΚΕ ότι στόχος και της προηγούμενης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και της σημερινής της ΝΔ είναι η διάλυση και η απαξίωση του ομίλου της «Ολυμπιακής Αεροπορίας», προκειμένου είτε να πουληθεί αντί «πινακίου φακής» είτε να βάλει «λουκέτο».

Στη θέση αυτή φαίνεται να προσχωρούν οψίμως και οι φιλικές προς την κυβέρνηση εφημερίδες. Παραθέτουμε αυτούσιο το παρακάτω σχόλιο που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στην εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος»:

«Κάποιοι, φαίνεται, έχουν βαλθεί να διαλύσουν ολότελα την "Ολυμπιακή Αεροπορία". Δεν εξηγείται αλλιώς αυτός ο χαμός με τις καθυστερήσεις και τις ακυρώσεις πτήσεων τις τελευταίες μέρες... Αιτία; Ακουσον άκουσον. Εληξαν οι συμβάσεις των εποχικών ιπτάμενων και πρέπει να γίνουν νέες προσλήψεις. Και όλα αυτά ενόψει Πάσχα. Ποιοι είναι οι κερδισμένοι από το μπάχαλο στην ΟΑ; Μα, οι Ελληνες και ξένοι ανταγωνιστές της εταιρείας...».

Το μόνο που δεν επισημαίνει ο σχολιογράφος είναι ότι γι' αυτή την κατάσταση, αποκλειστικά υπεύθυνες είναι οι κυβερνήσεις, και η σημερινή και η προηγούμενη, όπως και η διορισμένη από την κυβέρνηση διοίκηση της εταιρείας.

Εμπορευματοποιημένος αθλητισμός

Οταν ο αθλητισμός στο όνομα του «επαγγελματισμού» έχει μετατραπεί σε ένα πλήρως εμπορευματοποιημένο προϊόν, που συνυπάρχει με τους νόμους και τους κανόνες της «οικονομίας της αγοράς» και της «επιχειρηματικότητας», τότε στο άμεσο μέλλον όλοι εκ νέου θα γίνουμε μακάβριοι μάρτυρες: Μιας δολοφονίας για το «χρώμα» της φανέλας. Μιας εικόνας, ενός νεκρού αθλητή από τη χρήση αναβολικών, προκειμένου να ανταποκριθεί στις αυξημένες ...απαιτήσεις των αγώνων.

Στο όνομα του «επαγγελματικού» αθλητισμού, τα πάντα θυσιάζονται για το «ζεστό χρήμα» των χορηγών και ο αθλητής λογίζεται σαν «προϊόν», που φέρνει στην επιχείρηση «κέρδη» ή «ζημιές» ανάλογα με τις επιδόσεις του. Οι όροι ρεκόρ, μετάλλια, διακρίσεις, συμβόλαια, τρόπαια, μισθοί, χορηγίες, ΠΑΕ, πρόεδροι, αναβολικά έχουν «βιάσει» την πραγματική έννοια του αθλητισμού. Ο ανθρωπισμός, η άμιλλα, η χαρά, που συνυπάρχουν με τον αθλητισμό, έχουν διαστρεβλωθεί πλήρως με τον επαγγελματισμό και με τον κακώς εννοούμενο πρωταθλητισμό, αφού κάθε νέος άνθρωπος που για πρώτη φορά θα μπει μέσα σ' ένα γήπεδο, σ' ένα χώρο άθλησης, διαπαιδαγωγείται με στόχο την ενίσχυση του «ατομικισμού», του «ανταγωνισμού» και με τελικό στόχο να «ποτιστεί» η συνείδησή του ότι η επίτευξη της «νίκης» αποτελεί ...αυτοσκοπό.

Αυτά τα νέα παιδιά, που ποτέ μέσα στο σχολείο τους δε διδάχτηκαν τις πραγματικές αξίες του αθλητισμού και που δεν μπορούν να αθληθούν αφού ο σχολικός αθλητισμός είναι ανύπαρκτος, είναι που σήμερα, αλλά και αύριο θα «στελεχώσουν» τους οργανωμένους «στρατούς» των ΠΑΕ και στο όνομα της δήθεν υπεράσπισης της αγαπημένης τους ομάδας θα σπάσουν, θα κάψουν και θα σκοτώσουν, αν χρειαστεί, αυτόν που ο εκάστοτε πρόεδρος της ΠΑΕ θα έχει υποδείξει ως ...εχθρό. Στόχος του συστήματος είναι οι νέοι άνθρωποι να χειραγωγηθούν και να αποχαυνωθούν μέσα στα «κασκόλ» και τις «κερκίδες» και να μείνουν μακριά από το λαϊκό κίνημα και τις διεκδικήσεις του.

Δεν είναι τυχαίο ότι η εκάστοτε πράσινη και μπλε κυβέρνηση χτυπάει με ρόπαλα και ΜΑΤ τους εργάτες, που διεκδικούν αύξηση στο μεροκάματο και καλύτερες συνθήκες εργασίας, αλλά την ίδια στιγμή σπεύδει να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των ΠΑΕ, που ζητούν να χαριστεί μια δημόσια έκταση στην ομάδα τους για να φτιάξει νέο γήπεδο ή να σβηστούν τα χρέη της προηγούμενης «προεδρικής παράγκας». Το κράτος, λοιπόν, μεταχειρίζεται τον αθλητισμό για να κάνει πολιτική και αξιοποιεί οπαδούς των ΠΑΕ για να πάρει νέα κατασταλτικά μέτρα, που δεν εξαλείφουν τη βία από τα γήπεδα.

Ο επαγγελματικός αθλητισμός, στα πρότυπα που είναι δομημένος, γεννάει και αναπαράγει τη βία. Οσοι νόμοι και αν ψηφιστούν, δεν πρόκειται να λύσουν το πρόβλημα. Οριστική λύση θα δοθεί μόνο αν διαλυθούν οι σάπιες «επαγγελματικές δομές» του αθλητισμού. Αν δημιουργηθεί ένας ερασιτεχνικός αθλητισμός που θα στηρίζεται από το κράτος, που θα παρέχει εκείνα τα ποσά που θα απαιτούνται για την οικοδόμηση του μαζικού λαϊκού αθλητισμού. Αυτός πρέπει να είναι και ο στόχος των μαζικών κοινωνικών φορέων και των κινημάτων που στηρίζουν τον ερασιτεχνικό αθλητισμό και που σήμερα πρέπει να απαιτήσουν οι γειτονιές και τα σχολειά να γεμίσουν με αθλητικές υποδομές, που μέσα απ' αυτές θα βγουν οι αυριανοί αθλητές και πρωταθλητές, που δε θα αναζητούν χορηγούς και προέδρους για να επιβιώσουν, αλλά θα αγωνίζονται για να προάγουν την ιδέα του ερασιτεχνικού αθλητισμού.

Παναγιώτης ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

«Πολιτική ευθύνη»

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΙ ΕΓΙΝΕ; Και ο Νικήτας Κακλαμάνης θέλει να αναλάβει ο Σάββας Τσιτουρίδης «πολιτική ευθύνη» για την υπόθεση των ομολόγων; Ε, συμβαίνουν αυτά με τα λεγόμενα υπερκομματικά στελέχη, πρέπει να κάνουν το παιγνίδι τους.

Πάντως, με αυτή την έκφραση («πολιτική ευθύνη») έχουν βρει όλοι ένα μπαλάκι και παίζουν πινγκ-πονγκ. Ευελπιστώντας ότι όλοι θα κοιτάζουμε αποχαυνωμένοι μία δεξιά, μία αριστερά.

Ας αναλάβει, λοιπόν, την «πολιτική ευθύνη» ο Σ. Τσιτουρίδης. Ο Καραμανλής, ο Παπανδρέου και όσοι υπουργοί της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ έχουν υπογράψει νόμους που επιβάλλουν το να «παίζονται» τα αποθεματικά των Ταμείων στις χρηματαγορές τι ευθύνη θα αναλάβουν;

`Η μήπως αυτοί δεν έχουν; Αν μπορούν ας αποδείξουν το αντίθετο λέγοντάς μας πόσα έχουν χάσει τα Ταμεία τα τελευταία 15 χρόνια.

ΕΝΤΑΞΕΙ, ΟΙ 15 Βρετανοί πεζοναύτες απελευθερώθηκαν. Για τα περίπου 60 εκατομμύρια των Βρετανών πολιτών όμως υπάρχουν ...σοβαρές αμφιβολίες για το σε ποια κατάσταση βρίσκονται.

Σε τουλάχιστον 20 πόλεις της Βρετανίας θα εγκατασταθούν - όπως ανακοινώθηκε - κάμερες που θα «μιλάνε» και θα κάνουν «επιπλήξεις» και «συστάσεις» σε όσους κάνουν φασαρίες, παρανομούν ή λερώνουν τους δρόμους.

Εξυπακούεται φυσικά ότι ήδη εφαρμόζονται συστήματα παρακολούθησης με κάμερες των δρόμων και καταχώρισης φωτογραφιών με τα πρόσωπα «υπόπτων» σε υπερθετικό βαθμό.

Παντού πρέπει να σκέφτεσαι ...«ποια κάμερα με παίρνει;».

Ποιο θα είναι άραγε το ...επόμενο βήμα που θα σκεφθούν στη χώρα αυτή, πάντα στο κλίμα της τρομο-υστερίας που τους διακατέχει; Μήπως κάμερες που θα πυροβολούν προκειμένου να «προλαμβάνουν»; Γιατί όχι; Είναι η πλέον λογική εξέλιξη.

Σας θυμίζουμε ότι στη Βρετανία εφαρμόζεται και ένα άλλο ...ανθρωπιστικό μέτρο, σύμφωνα με το οποίο τοποθετούνται «βραχιόλια» που εκπέμπουν δορυφορικό σήμα, σε καταδικασμένους με αναστολή, ακόμη και ανήλικους. Για να μπορούν να τους εντοπίζουν κάθε στιγμή.

Γρηγοριάδης Κώστας

Εννοείται ότι και αυτή η χώρα ανήκει στο λεγόμενο ευρωπαϊκό μοντέλο για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες. Αυτό που κάποιοι ισχυρίζονται ότι πρέπει να αντιπαραθέσει η Ευρώπη απέναντι στις ΗΠΑ...

Τι υπηρετούν;

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Φάκελοι» του Αλέξη Παπαχελά στο «Μέγκα» για την 21η Απριλίου την περασμένη Τρίτη. Πολύ παλιό το κόλπο. Προκατασκευασμένη η πλοκή ή καλύτερα προκατασκευασμένα τα συμπεράσματα και οι συνειρμοί, που επιθυμώ να οδηγήσω τους τηλεθεατές. Επιλέγω τα πρόσωπα που ξέρω από την αρχή τι θα πουν, έτσι που τα λόγια του καθενός ξεχωριστά και όλων μαζί να δένουν με τα δικά μου προκάτ σχέδια. Τα ιστορικά περιστατικά εμφανίζονται περίπου σαν αλυσίδα τυχαίων γεγονότων. Οι πρωταγωνιστές αν είναι πρόσωπα μισητά ή αμφιλεγόμενα φροντίζω να αναδεικνύω πολλές ανθρώπινες πλευρές τους (αληθινές ή κατασκευασμένες) έτσι που μέσα από άλλους άσχετους ρόλους να εξαφανίζεται ο πραγματικός τους ρόλος στην ιστορία. Ετσι, για παράδειγμα, ενώ μάθαμε το πως έκανε «καμάκι» η Δέσποινα τον δικτάτορα Παπαδόπουλο, μάθαμε ταυτόχρονα ότι ο ίδιος ο δικτάτορας δεν είχε ιδέα για τα βασανιστήρια, ή πόσο πικράθηκε που τον «άδειασε» ο φίλος Ιωαννίδης, ή το πόσο πολύ διάβαζε(!) ή τι τακτική ζωή είχε στη φυλακή... Δεν υπήρχε πουθενά καμιά άλλη άποψη. Τίποτα που να χαλάει την προκατασκευασμένη πλοκή, που κλιμακωτά θα δημιουργούσε ατμόσφαιρα αθώωσης, συμπάθειας έως και θαυμασμού των πρωτεργατών επιβολής της στρατιωτικοφασιστικής δικτατορίας στην Ελλάδα. Του καθεστώτος που έστελνε φυλακές και εξορίες λαϊκούς αγωνιστές. Που φίμωσε κάθε αντίθετη φωνή. Που υπηρέτησε την πλουτοκρατία και τον ιμπεριαλισμό με φανατισμό τσακίζοντας κάθε λαϊκό δικαίωμα. Πολύ παλιό το κόλπο. Ντροπή σ' αυτούς που το εμπνεύστηκαν και το εκτέλεσαν. Αλήθεια, τι θέλουν να υπηρετήσουν;

«Δήμος ΑΕ»

Η κοινή επιδίωξη κυβέρνησης και ΠΑΣΟΚ, για ολοκληρωτική μετατροπή της Αυτοδιοίκησης σε επιχείρηση, διατυπώθηκε και κατά τη συνάντηση του δημάρχου Αθήνας, Νικ. Κακλαμάνη, με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπανδρέου.

Συγκεκριμένα, μιλώντας στους δημοσιογράφους, ο δήμαρχος είπε πως η κυβέρνηση πρέπει να «υλοποιήσει την καταρχήν δέσμευση της - κάτι που στηρίζει και ο κ. Παπανδρέου - για τη δημιουργία της "ΔΗΜΟΣ Α.Ε." στα πλαίσια της ΚΕΔΚΕ. Δηλαδή, η εταιρεία που θα διαχειριστεί τα χρήματα που αναλογούν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση από το 4ο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Δε διανοούμαι ότι ο όποιος Πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ μπορεί να συνεχίσει να είναι επαίτης από την όποια κεντρική κυβέρνηση».

Δηλαδή; Οτι κυβέρνηση και ΠΑΣΟΚ προωθούν - και ο δήμαρχος πιέζει - μια Ανώνυμη Εταιρεία, η οποία θα διαχειρίζεται, με όρους ΑΕ, τα χρήματα από το Δ΄ ΚΠΣ για την ΤΑ - τα χρήματα, δηλαδή, του ελληνικού λαού. Και, επιπλέον, αντί να διεκδικήσει τα λεφτά που χρωστά το κράτος στην Αυτοδιοίκηση, αντί να απαιτήσει γενναία χρηματοδότηση των δήμων και των νομαρχιών, χαρακτηρίζει ως «επαιτεία» κάθε τέτοιου είδους ενέργεια. Αυτή είναι η Αυτοδιοίκηση που βρίσκεται «κοντά στα προβλήματα του λαού» - όπως διάφοροι ευρωλάγνοι συχνά ευαγγελίζονται. Κοντά μπορεί να βρίσκεται, οι λύσεις, όμως, που προτείνει είναι πολύ μακριά...

Ο ανταγωνισμός τους

Η «ΕΝΕΛ» είναι ένας ιταλικός ενεργειακός κολοσσός. Η «ΕΝΤΕΣΑ» είναι ένας ισπανικός. Οι Ισπανοί συνεργάζονται στην Ελλάδα με τον όμιλο ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ και οι Ιταλοί με τον όμιλο ΚΟΠΕΛΟΥΖΟΥ. Οι δύο εταιρείες με τους ντόπιους συνεταίρους τους σχεδιάζουν τη δημιουργία μεγάλων συγκροτημάτων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, για να αποσπάσουν ένα μερίδιο της αγοράς από τη ΔΕΗ. Αυτό στην «απελευθερωμένη» αγορά ενέργειας λέγεται «ανταγωνισμός».

Μόνο που η «ΕΝΕΛ» κατέχει ήδη το 46% της «ΕΝΤΕΣΑ» και σύντομα αναμένεται να αποκτήσει το σύνολο της ισπανικής εταιρείας. Οπότε μία εταιρεία θα ελέγχει στην Ελλάδα δύο πολύ μεγάλα ενεργειακά συγκροτήματα παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος. Αυτό λέγεται συγκέντρωση και, μάλιστα, λόγω των μεγεθών και του πολυεθνικού χαρακτήρα, υπερσυγκέντρωση κεφαλαίου.

Για να γίνει πράξη αυτό που εκτιμούν οι αρμόδιοι παράγοντες, ότι στην Ευρώπη θα ελέγχουν την ενέργεια 4-5 όμιλοι. Με διαφορετικά ονόματα, συνεργάτες και έδρες. Τόσο ισχυροί ώστε προοπτικά μπορούν άνετα να αποσπάσουν και κομμάτια της ΔΕΗ, είτε με εξαγορά μονάδων, είτε με την είσοδο στο μετοχικό της κεφάλαιο.

Οπότε θα φτάσουμε στην ουσία του θέματος: Από μια κρατική εταιρεία, που θεωρούνταν μονοπώλιο, θα πάμε σε μια άντε δύο το πολύ ιδιωτικές εταιρείες, που και πάλι θα συγκροτούν μονοπώλιο που θα «κόβει και θα ράβει», θα καθορίζει τα τιμολόγια, θα ελέγχει τους διακόπτες. Αυτός είναι ο «ανταγωνισμός» τους.

Ποια κοινωνική φροντίδα

Ξεκίνησε με τυμπανοκρουσίες, το 1997, αλλά δέκα χρόνια μετά το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» καρκινοβατεί, αφού δεν υπήρξε ποτέ ως σχέδιο στο πλαίσιο μιας ενιαίας, δημόσιας και δωρεάν Υγείας - Πρόνοιας. Απεναντίας αξιοποιήθηκε από το κράτος και τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ ως εργαλείο για την αποποίηση της ευθύνης τους να παρέχουν τέτοιες υπηρεσίες σε όλο το λαό, για τον αποπροσανατολισμό του ώστε να μη δει ποιος φέρει την ευθύνη λειτουργίας και χρηματοδότησης τέτοιων δράσεων. Ακόμα το πρόγραμμα αυτό έγινε το προκάλυμμα για το κλείσιμο άλλων δημόσιων υπηρεσιών Πρόνοιας, π.χ., του ΠΙΚΠΑ, του ΕΟΠ κλπ., ενώ συντέλεσε στο να μεταφερθεί το βάρος της χρηματοδότησης από το κράτος, στο οποίο και ανήκει, στις πλάτες των εργαζομένων, είτε άμεσα είτε μέσω των τελών στους δήμους.

Το θνησιγενές του προγράμματος υπογραμμιζόταν από το ότι εξαρχής είχε συγκεκριμένη ημερομηνία λήξης της χρηματοδότησής του από την ΕΕ και τον κρατικό προϋπολογισμό. Σήμερα το πρόγραμμα, με αυτόν τον περιορισμένο χαρακτήρα, που αδυνατεί να καλύψει όλες τις ανάγκες των τμημάτων του πληθυσμού στα οποία απευθύνεται, τμήματα με ιδιαίτερες δυσκολίες, όπως ηλικιωμένοι και ΑμεΑ, έχει να αντιμετωπίσει την ελάχιστη, λειψή και προβληματική κρατική χρηματοδότηση, έχει περιορισμένο χρόνο ζωής και παίρνει μικρές παρατάσεις μέχρι τον ερχόμενο Ιούνη, περιορίζεται σε ελάχιστο τμήμα του πληθυσμού και υλοποιείται από ελάχιστο προσωπικό, χωρίς πλήρη και αποκλειστική απασχόληση, χωρίς ενιαία σχέση εργασίας, χωρίς ενιαία ασφαλιστική κάλυψη και αξιοπρεπείς μισθούς, το οποίο παραμένει απλήρωτο για μεγάλα χρονικά διαστήματα.

Το γεγονός ότι η εφαρμογή του έχει ήδη ανατεθεί στους δήμους για δύο χρόνια αναδεικνύει και τις ευθύνες των δημοτικών αρχών που στηρίχτηκαν από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΝ, οι οποίες δέχτηκαν να το αναλάβουν παρότι η παροχή υπηρεσιών Υγείας και Πρόνοιας δεν είναι ευθύνη της ΤΑ, αλλά και γιατί το συντήρησαν με ελάχιστους πόρους που κι αυτοί δόθηκαν με καθυστέρηση.

Οι εργατικές λαϊκές οικογένειες που έχουν την ανάγκη τέτοιων υπηρεσιών, όσες ήταν ενταγμένες στο πρόγραμμα αυτό και οι ακόμα περισσότερες που δεν είχαν ποτέ τη δυνατότητα να το αξιοποιήσουν για τους λόγους που προαναφέραμε, αλλά και οι εργαζόμενοι του «Βοήθεια στο Σπίτι», πρέπει να βγάλουν άμεσα συμπεράσματα. Να κατανοήσουν βαθιά πως είναι δικαίωμά τους να απολαμβάνουν υπηρεσίες κοινωνικής και ιατρικής φροντίδας στο σπίτι, που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες όλων των ηλικιωμένων, των αναπήρων, των χρονίως πασχόντων, με ευθύνη του κράτους. Υπηρεσίες που να είναι πλήρως στελεχωμένες από όλο το απαραίτητο δυναμικό με ενιαία, μόνιμη, σταθερή σχέση εργασίας, με αξιοπρεπείς μισθούς. Υπηρεσίες που θα έχουν επαρκή, πλήρη κρατική χρηματοδότηση και θα είναι ενταγμένες στο αρμόδιο υπουργείο και όχι στους ΟΤΑ.

Αυτό το δικαίωμα δε θα παραχωρηθεί. Η κατάκτηση ενός ενιαίου, δημόσιου, δωρεάν συστήματος Υγείας - Πρόνοιας με αναβαθμισμένες, σύγχρονες υπηρεσίες προϋποθέτει όξυνση της πάλης όλου του λαού και ανατροπή του συσχετισμού δυνάμεων σε βάρος των δυνάμεων του δικομματισμού όπου κι αν αυτές συναντώνται, οι οποίες χρεώνονται την υποβάθμιση και εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Πρόνοιας. Η αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ είναι αναγκαία προϋπόθεση για να βρει ο λαός την υγειά του.