Στο σημερινό 4σέλιδο «Νεολαία» μπορούμε να βρούμε:

• Αρθρο για την παρέμβαση της ΚΝΕ στους χώρους της Κατάρτισης.
• Το τρίτο μέρος του αφιερώματος του «Ριζοσπάστη» στην Τεχνικοεπαγγελματική Εκπαίδευση επικεντρώνεται στο θέμα της μαθητείας.
• Πείρα από την προετοιμασία της εκδήλωσης της Οργάνωσης Δυτικού Τομέα Αττικής της ΚΝΕ για τη μάχη του Στάλινγκραντ και άλλες δράσεις.

Το ίδιο ισχύει στο ακέραιο για τα μέλη και τα στελέχη της ΚΝΕ, έτσι πρέπει να δουλεύουμε στους φορείς και στο κίνημα της νεολαίας και ειδικά στα τμήματα που μας αφορούν. Μόνο έτσι μπορεί σήμερα να προχωρήσει το σχέδιο οικοδόμησης, δηλαδή όλο και περισσότεροι νέοι να επιλέγουν το δρόμο της οργανωμένης πάλης. Μόνο έτσι μπορούμε σήμερα να τιμήσουμε με τον καλύτερο τρόπο τα 100 χρόνια ζωής και δράσης του Κόμματός μας. Δυναμώνοντας την ΚΝΕ στις σχολές Μαθητείας - Κατάρτισης, στους νέους εργάτες και ανέργους, στους μαθητές, στα παιδιά των φτωχών λαϊκών στρωμάτων που βρίσκονται στα ΤΕΙ και ΑΕΙ.

Οι κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος φανερώνουν δυνατότητες για ένα νέο κύκλο αγώνων αμφισβήτησης της γενικότερης αντιλαϊκής πολιτικής, σε αυτήν τη φάση με αιχμή το Ασφαλιστικό. Παράλληλα, βαραίνει στη νεολαία η αβεβαιότητα, η ανασφάλεια για το μέλλον, η ανεργία, η κακοπληρωμένη εργασία, η κατάσταση στο σπίτι, οι όροι σπουδών και μόρφωσης.

Τα μέλη και τα στελέχη της ΚΝΕ συνειδητοποιούμε ότι τώρα βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη στιγμή για την παραπέρα κλιμάκωση. Είναι άρα στιγμές μεγάλης ευθύνης για τα μέλη και τους φίλους της ΚΝΕ, καθώς είναι περίοδος που μπορούν να κινηθούν σε ένα βαθμό μάζες με διαφορετικά χαρακτηριστικά και προσανατολισμό.

Επομένως, ανεβαίνει η δική μας ευθύνη στην οργάνωση και κατεύθυνση της πάλης, στη διαφώτιση, στην ιδεολογική και πολιτική αντιπαράθεση με τις άλλες δυνάμεις. Πρέπει να μας απασχολήσει πιο έντονα ποιος θα είναι σήμερα ο προσανατολισμός του κινήματος, ποια συνθήματα και ποιες διεκδικήσεις θα κυριαρχήσουν.

Η συζήτηση που υπάρχει σήμερα σε διάφορους χώρους νεολαίας, η μερική αμφισβήτηση στην κυβερνητική πολιτική, η θετική ανταπόκριση στο κάλεσμα της ΚΝΕ, μπορεί με την ουσιαστική παρέμβαση των δυνάμεών μας να γίνει οργάνωση, να γίνει διάθεση για αγώνα. Είναι ενδεικτικό το παράδειγμα στις σχολές της μαθητείας - κατάρτισης, όπου τα προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί μπαίνουν εμπόδιο στην απόκτηση τεχνικής εκπαίδευσης, με αποτέλεσμα να υπάρχει μεγάλη αγανάκτηση των σπουδαστών. Αυτό το αποδεικνύουν οι εκατοντάδες παρεμβάσεις και περιοδείες των δυνάμεων της ΚΝΕ σε αυτούς τους χώρους, η πρωτοπόρα στάση μελών μας που μπαίνοντας μπροστά στην οργάνωση της πάλης έχουμε αποτελέσματα και σήμερα μετράμε δεκάδες αποφάσεις για συμμετοχή στην απεργία από ειδικότητες αλλά και ολόκληρες σχολές.

Αυτή η προοπτική και δυνατότητα πρέπει να αξιοποιηθεί από τις δυνάμεις της ΚΝΕ, ώστε ευρύτερες μάζες νέων να πείθονται και να μπολιάζεται ο αγώνας με τη γραμμή ρήξης και σύγκρουσης με τα μονοπώλια, με την ΕΕ και τις κυβερνήσεις που τους στηρίζουν, που υλοποιούν και σχεδιάζουν χειρότερο μέλλον για τη νεολαία. Να δυναμώνει κάθε μέρα το ρεύμα αμφισβήτησης, το σύνθημα «να πληρώσει το κεφάλαιο και το κράτος τους», άλλη λύση δεν υπάρχει.

Από αυτήν τη σκοπιά έχει μεγάλη σημασία πώς δουλεύουμε αυτήν την περίοδο, καθώς είναι παρακαταθήκη για το μέλλον, για την καλύτερη προετοιμασία της εργατικής τάξης και του κινήματός της για τη στιγμή της σύγκρουσης. Τέτοια δουλειά με επιμονή και υπομονή απαιτείται σήμερα και στη νεολαία, κύρια στα παιδιά της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Δουλειά υποδομής που θα διαμορφώνει γύρω μας ένα στέρεο περίγυρο με νέους εργάτες από τους κλάδους που μας απασχολούν (τηλεπικοινωνίες, εμπόριο, επισιτισμός - τουρισμός), με παιδιά που βρίσκονται στη μαθητεία - κατάρτιση, με ανέργους, με παιδιά φτωχών λαϊκών στρωμάτων που βρίσκονται στα ΑΕΙ και ΤΕΙ. Δουλειά που θα διαμορφώνει σε κάθε χώρο όπου ζει, εργάζεται και σπουδάζει η νεολαία πρωτοπόρους πυρήνες και ομάδες αγωνιστών, που, με την πρωτοπόρα δράση και καθοδήγηση των νέων κομμουνιστών, θα παίζουν ρόλο οργανωτή της πάλης και παράλληλα θα κάνουν διαφώτιση. Να συνειδητοποιούν ότι είναι οι πρωτοπόροι στο χώρο τους, ότι έχουν ευθύνη απέναντι στους συναδέλφους τους.

Είναι πλούσια η πείρα που έρχεται από τις εκατοντάδες περιοδείες και παρεμβάσεις των δυνάμεων της ΚΝΕ στους διάφορους χώρους νεολαίας σε όλη την Ελλάδα. Φανερώνει τις διαθέσεις, αλλά παράλληλα και τις δυνατότητες. Αυτή η μαζική και πολιτική δουλειά που αναπτύξαμε όλο το προηγούμενο διάστημα σε πολλούς χώρους πρέπει να συνεχιστεί και να αγκαλιάσει κι άλλους και μετά την απεργία της 4ης Φλεβάρη. Εδώ μπορούμε όμως να γίνουμε πιο αποτελεσματικοί.

Δηλαδή, αυτή η δουλειά να σχεδιάζεται με τέτοιον τρόπο που να βοηθά και στην οργάνωση αγώνων από το ίδιο το κίνημα και τους φορείς του, να προσελκύει νέες δυνάμεις, να κρατά ζεστές τις μηχανές, γιατί η μάχη τώρα ξεκινά, οι σκληροί αγώνες, που έχουμε μπροστά μας βρίσκονται στην αρχή τους. Απαιτούν καθημερινή διαφώτιση για τις αιτίες και τη λύση, για το ποιο είναι το μέλλον της νεολαίας. Απαιτείται τέτοια δουλειά που θα μεταφράζεται και σε μαζική κινητοποίηση δυνάμεων, οργάνωση από τα κάτω μιας απεργίας, ενός αγώνα, μιας πολύμορφης πρωτοβουλίας, που θα καλλιεργεί την ετοιμότητα, θα έχει σχέδιο κλιμάκωσης της πάλης σε κάθε χώρο. Μόνο έτσι θα καλλιεργείς την αντοχή, απαντάς στην ηττοπάθεια και την απογοήτευση, βοηθάς να βγουν συμπεράσματα και να συσσωρευτεί πείρα που θα αξιοποιείται για τη συνέχιση των αγώνων. Τέτοια δραστηριότητα και με αυτά τα χαρακτηριστικά πρέπει να αναπτύξουμε το επόμενο διάστημα, κάνοντας ένα ουσιαστικό βήμα στο πώς οργανώνουμε έναν αγώνα που έχει μαζικότητα, παλμό, προοπτική κλιμάκωσης. Εδώ ακριβώς θα κριθούν τα μέλη και τα στελέχη της ΚΝΕ, στον πρωτοπόρο ρόλο που θα παίξουν. Εδώ κρινόμαστε όλοι καθημερινά.

Οι δυνάμεις μας πρέπει κάθε στιγμή να έχουν σταθερό προσανατολισμό και έγκαιρα, σχεδιασμένα να μπαίνουν μπροστά στην οργάνωση των αγώνων για κάθε πρόβλημα της νεολαίας, εξαντλώντας τις δυνατότητες για την κατάκτηση της πρωτοβουλίας κινήσεων με την ταξική γραμμή πάλης, ακόμα και εκεί που παρεμβαίνουμε από θέση μειοψηφίας. Εχουμε την υπεροχή των θέσεων και της πολιτικής μας, ξέρουμε ότι έχουμε δίκιο. Ας αξιοποιήσουμε αυτά τα όπλα.

Η πείρα από την προετοιμασία της απεργίας στις 4 Φλεβάρη στους χώρους νεολαίας πρέπει να αξιοποιηθεί άμεσα και χωρίς καθυστερήσεις το επόμενο διάστημα. Να βγουν ουσιαστικά συμπεράσματα που άμεσα θα τα βάλουμε για συζήτηση στα όργανα του κινήματος, ετοιμάζοντας το επόμενο βήμα, σχεδιάζοντας την πολύμορφη δραστηριότητα κάθε χώρου. Δουλειά δηλαδή που θα προετοιμάζει τους νέους αγώνες, τις νέες απεργίες, άλλες μάχες. Ο λαός, η νεολαία δεν έχουν ακόμα δοκιμάσει τη δύναμή τους.

Στα πρώτα δύο μέρη του αφιερώματος για την Τεχνική - Επαγγελματική Εκπαίδευση (ΤΕΕ) παρουσιάσαμε τη στρατηγική της ΕΕ γι' αυτήν αλλά και το πώς η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ την εφαρμόζει με συνέπεια και ιεραρχώντας την ψηλά. Ενα από τα βασικά στοιχεία αυτής της στρατηγικής, ιδιαίτερα όπως διαμορφώθηκε μετά το 2010 και το «ανακοινωθέν της Μπριζ», είναι η γενίκευση της μαθητείας, δηλαδή της τζάμπα δουλειάς για τους καπιταλιστές, που ξεκινάει ήδη από τα εφηβικά χρόνια και με στόχο να συνεχίζεται διά βίου.

Το πρόβλημα για τους καπιταλιστές δεν είναι φυσικά μόνο το εργατικό «κόστος», αφού έτσι κι αλλιώς έχουν στη διάθεσή τους μια πάμφθηνη εργατική δύναμη, γενικά και ιδίως σε σχέση με τη σημερινή παραγωγικότητα της εργασίας. Το κυρίως θέμα στο οποίο επικεντρώνουν είναι η σύγχρονη ειδίκευση της εργατικής τάξης, αντίστοιχη της αλματώδους ανάπτυξης των μέσων παραγωγής και των σύγχρονων μεθόδων οργάνωσης της εργασίας και η γρήγορη, ανεμπόδιστη ένταξη των ειδικευμένων αυτών εργατών στην καπιταλιστική παραγωγή. Με βασικό στόχο την άνοδο της παραγωγικότητας κι έτσι τη θωράκιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας και το προβάδισμα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων στο σφοδρό διεθνή καπιταλιστικό ανταγωνισμό, στόχοι που για τους σπουδαστές - εργαζόμενους σημαίνουν πολύ απλά ακόμα μεγαλύτερη ένταση της εκμετάλλευσης αλλά και «εξασφαλισμένη» όχι την «πρόσβαση στην αγορά εργασίας», όπως τους λένε οι καπιταλιστές, αλλά τη συνεχή διαδρομή κατάρτιση - «μαθητεία» - δουλειά χωρίς δικαιώματα - ανεργία.

Σύμφωνα με την Κομισιόν¹, «η μαθητεία είναι μια μορφή της εναλλασσόμενης κατάρτισης και ορίζεται ως "συστηματική και μακρά εναλλαγή περιόδων κατάρτισης στο χώρο δουλειάς και σε ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα ή ίδρυμα κατάρτισης". Η μαθητεία διαφέρει σε διάφορες βασικές πτυχές από άλλα μοντέλα εναλλασσόμενης κατάρτισης. Για παράδειγμα, συνήθως περιλαμβάνει μια μακρά περίοδο και υψηλότερο ποσό κατάρτισης στο χώρο δουλειάς σε σύγκριση με τις άλλες μορφές κατάρτισης. Ενα συμβόλαιο συνδέει το μαθητευόμενο με τον εργοδότη. Οι μαθητευόμενοι παίρνουν μισθό ή επίδομα. Επιπρόσθετα ο εργοδότης πρέπει να προσφέρει μια μαθητεία που να οδηγεί σε ένα συγκεκριμένο επάγγελμα. Οι κοινωνικοί εταίροι αναλαμβάνουν την ευθύνη για την ποιότητα της μαθητείας που προσφέρεται στην επιχείρηση».

Σύμφωνα με την ΕΕ, τα προγράμματα μαθητείας αποτελούν μια κλασική περίπτωση «win-win» κατάστασης, από την οποία δηλαδή ωφελημένοι βγαίνουν τάχα και οι μαθητευόμενοι και οι επιχειρήσεις. Πρόκειται φυσικά για ένα μεγάλο ψέμα σε ό,τι αφορά τους «μαθητευόμενους», που ουσιαστικά προσφέρουν μια πάμφθηνη δεξαμενή εργατικού δυναμικού για τις ανάγκες των καπιταλιστών.

Ομως, τον ισχυρισμό περί «αμοιβαίου κέρδους» φαίνεται προς το παρόν να μη συμμερίζονται ούτε οι ίδιοι οι καπιταλιστές, αφού όπως εντοπίζει το πρόγραμμα της ΕΕ StartApp² που δημιουργήθηκε το 2014 με σκοπό να προωθήσει την ανάγκη της μαθητείας, «οι επιχειρήσεις που δεν έχουν εμπλακεί σε αυτό το μοντέλο κατά το παρελθόν δείχνουν μια κατανοητή διστακτικότητα στο να επιτρέψουν σε νέους χωρίς επαγγελματική εμπειρία να εισέλθουν στο επιχειρηματικό τους περιβάλλον». Ενώ το CEDEFOP σε ενημερωτικό του σημείωμα (Μάης 2014) επισήμαινε το εξής: «Με τόσους πολλούς άνεργους υψηλής ειδίκευσης, οι εργοδότες επιλέγουν τον ιδανικό υποψήφιο και όχι κάποιον με προοπτικές, τον οποίο θα χρειαστεί να εκπαιδεύσουν». Κατόπιν αυτών δεν είναι περίεργο ότι στην Ελλάδα το 2014 υπολογιζόταν³ πως μόλις το 1% των επιχειρήσεων συμμετείχε σε προγράμματα μαθητείας, πολύ πίσω από το μέσο όρο της ΕΕ.

Γεννιέται λοιπόν το εξής ερώτημα: Γιατί τόση προσπάθεια; Μερικές αποκαλυπτικές απαντήσεις φροντίζει να δώσει το φυλλάδιο του StartApp που αναφέραμε παραπάνω. Να οι 7 λόγοι, χωρίς ανάγκη σχολιασμού, όπως τους κωδικοποιεί το κείμενο:

• Δημιουργία ομάδας εξειδικευμένων εργαζομένων. «Οι επιτυχημένες επιχειρήσεις σκέφτονται στρατηγικά, και συνεπώς μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Το καθεστώς μαθητείας/πρακτικής άσκησης αποτελεί έναν τρόπο προκειμένου να αντιμετωπιστεί η μελλοντική ανάγκη για εξειδικευμένους εργαζόμενους, μιας και οδηγεί στην ανάπτυξη μιας απόλυτα εξειδικευμένης ομάδας προσωπικού». «Τα υφιστάμενα προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν αρκετά γρήγορα στις αλλαγές (...) και να προσαρμόσουν ανάλογα το περιεχόμενο των προγραμμάτων τους. Με τα προγράμματα μαθητείας οι επιχειρήσεις διαθέτουν απευθείας πρόσβαση στο εργατικό δυναμικό και δύνανται να το εκπαιδεύσουν κατάλληλα».
• Βελτίωση Ανταγωνιστικότητας. «Οι επιχειρήσεις που εκπαιδεύουν οι ίδιες τους εργαζομένους τους (έχουν) ένα σημαντικό πλεονέκτημα: Εχουν συνεχή πρόσβαση σε εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό. Εργαζόμενοι που κατέχουν τις σωστές δεξιότητες είναι απαραίτητοι για την ανταγωνιστικότητα και είναι αυτοί που διασφαλίζουν την ποιότητα των προϊόντων και των υπηρεσιών».
• Καινοτομία. «Προκειμένου να παραμείνουν καινοτόμες, οι επιχειρήσεις δεν χρειάζονται μόνο τους έμπειρους εργαζόμενους, αλλά αυτά ακριβώς τα νεαρά ταλέντα που είναι ανοιχτά σε νέους ορίζοντες και που εξοικειώνονται ευκολότερα στις μεταβαλλόμενες συνθήκες».
• Παραγωγικότητα. «Καθώς η εκπαίδευση των μαθητευόμενων προχωρά οι νέοι αποκτούν ολοένα και περισσότερες νέες δεξιότητες αλλά και ικανότητα να παράγουν ενώ σταδιακά βελτιώνεται η απόδοσή τους. Συνεπώς ακόμα και κατά τη διάρκεια της μαθητείας συνεισφέρουν με πολύτιμη εργασία στο σύνολο της ομάδας και της αποδοτικότητας της επιχείρησης», ενώ «μπορούν να λειτουργήσουν υποστηρικτικά στο υφιστάμενο προσωπικό, σε περιόδους υψηλών απαιτήσεων».
• Μείωση κόστους. «Τα προγράμματα μαθητείας εξοικονομούν κόστη που σχετίζονται με την αναζήτηση και την προσαρμογή προσωπικού», «επιτρέπουν την επιλογή προσωπικού με την καλύτερη απόδοση μέσα από μια δεξαμενή ταλαντούχων μαθητευόμενων, μειώνουν το ρίσκο από αποτυχημένες τοποθετήσεις, διασφαλίζουν τη γρήγορη μετάβαση και προσαρμογή του προσωπικού, εξαλείφουν την επίπονη και ακριβή αναζήτηση εξειδικευμένου προσωπικού από την εξωτερική αγορά εργασίας».
• Αφοσίωση. «Τα προγράμματα μαθητείας χτίζουν αφοσίωση. Αυτού του είδους τα προγράμματα ωθούν τους μαθητευόμενους να ταυτιστούν με την επιχείρηση ενώ η αίσθηση της αφοσίωσης διαχέεται και μεταξύ του υφιστάμενου προσωπικού». «Μέσα από τη διαδικασία της μαθητείας/πρακτικής άσκησης οι μαθητευόμενοι ταυτίζονται με την επιχείρηση και θεωρούνται ιδιαίτερα πιστοί ενώ ταυτίζουν την ανάπτυξη της επιχείρησης με την προσωπική τους επαγγελματική άνοδο».
• Ελκυστικότητα του εργοδότη. «Πολλές επιχειρήσεις δεν είναι σίγουρες για το πώς να βελτιώσουν την εικόνα τους προκειμένου δυνητικά να προσελκύσουν αξιόλογο ανθρώπινο δυναμικό, ενώ συχνά επενδύουν μεγάλα χρηματικά ποσά και χρόνο σε ενέργειες για το σκοπό αυτό». «Η συμμετοχή σε τέτοιου είδους προγράμματα ενδυναμώνει την εικόνα και τη φήμη της επιχείρησης».

Με δυο λόγια: Οι μαθητευόμενοι αποτελούν μια πραγματική «πλαστελίνη» στα χέρια των καπιταλιστών ενώ και το καπιταλιστικό κράτος είναι εδώ ώστε η «απόλυτη» αυτή ανταπόκριση στις ανάγκες των επιχειρήσεων να μην κοστίσει τίποτα αφού οι διάφοροι μηχανισμοί του, όπως λέει το κείμενο, «παρέχουν μια ολοκληρωμένη γκάμα υποστηρικτικών υπηρεσιών που συμβάλλουν στην ολοκλήρωση της διαδικασίας (ενώ) στις περισσότερες περιπτώσεις παρέχεται και οικονομική στήριξη», επιπλέον δηλαδή «κίνητρα» στο κεφάλαιο.

Αν και δεν είναι η πρώτη φορά που η έννοια της μαθητείας συναντάται σε κείμενα της ΕΕ (υπάρχει και στην ιδρυτική της διακήρυξη, το Μάαστριχτ), από το 2010 μπήκε «στα γεμάτα» στην αστική ορολογία, σε σχέση με τον αναγκαίο επανασχεδιασμό της Τεχνικής-Επαγγελματικής Εκπαίδευσης στο πλαίσιο της στρατηγικής «Ευρώπη 2020».

Στα τέλη του 2012, η Κομισιόν με μια ανακοίνωσή της στο Ευρωκοινοβούλιο⁴, χτύπαγε το καμπανάκι του κινδύνου στα κράτη - μέλη της λυκοσυμμαχίας:

«Η επένδυση στον τομέα της εκπαίδευσης και της κατάρτισης για την ανάπτυξη δεξιοτήτων έχει ζωτική σημασία για την τόνωση της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας: Οι δεξιότητες καθορίζουν την ικανότητα της Ευρώπης να αυξήσει την παραγωγικότητα (...) Η εποχή που ο ανταγωνισμός προερχόταν κυρίως από χώρες που μπορούσαν να προσφέρουν μόνο εργασία χαμηλής ειδίκευσης έχει παρέλθει (...)

Τα ευρωπαϊκά συστήματα εκπαίδευσης και κατάρτισης εξακολουθούν να υπολείπονται (...) ενώ δεν συνεργάζονται επαρκώς με τις επιχειρήσεις ή τους εργοδότες προκειμένου να φέρουν τη μαθησιακή εμπειρία πιο κοντά στην πραγματικότητα του εργασιακού περιβάλλοντος. Οι εν λόγω αναντιστοιχίες δεξιοτήτων προκαλούν αυξανόμενη ανησυχία για την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής βιομηχανίας».

Γι' αυτό, το εν λόγω κείμενο παρουσίαζε τέσσερις τομείς που, όπως έλεγε, «είναι ουσιαστικής σημασίας για την αντιμετώπιση του ζητήματος», με δεύτερο την «Προώθηση της μάθησης με βάση την εργασία, συμπεριλαμβανομένων υψηλής ποιότητας πρακτικής άσκησης, μαθητείας και διττών μοντέλων μάθησης». Ενώ, ίσως για πρώτη φορά με τέτοια απαιτητικότητα, έβαζε το ζήτημα ότι «η μάθηση με βάση την εργασία (...) πρέπει να αποτελεί κεντρικό πυλώνα των συστημάτων επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης σε ολόκληρη την Ευρώπη».

Εξάλλου, η Κομισιόν έλεγε ότι το θέμα αυτό έχει «άμεση σχέση με τη δέσμη για την απασχόληση των νέων», εννοώντας φυσικά όχι τη μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα για όλους που δικαιολογεί η σημερινή τεράστια ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, αλλά το πρόγραμμα «Εγγυήσεις για τη νεολαία», που παρουσίασε λίγο μετά, «χαρίζοντας» απλόχερα «επιταγές» επανακατάρτισης και προσωρινές δουλειές με ημερομηνία λήξης στους νέους, ταυτόχρονα με νέες επιδοτήσεις και κίνητρα στο κεφάλαιο, για την «αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων», όπως και των υψηλών ποσοστών των νέων που βρίσκονται εκτός εργασίας, εκπαίδευσης και κατάρτισης (NEETS), όσων δηλαδή ο ίδιος ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής προκαλεί.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι στο κείμενο αυτό η Κομισιόν προανήγγειλε και το «μνημόνιο συνεννόησης» για προγράμματα μαθητείας, που υπογράφτηκε λίγο αργότερα από Γερμανία, Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία, Λετονία, Πορτογαλία και Σλοβακία.

Εξι μήνες μετά, στις 2 Ιούλη 2013, σχηματίστηκε και η «Συμμαχία για τη Μαθητεία» ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στα κράτη - μέλη της ΕΕ, στους ευρωπαϊκούς «κοινωνικούς εταίρους» (UEAPME, CEEP, BusinessEurope, και τους εργατοπατέρες της ETUC), στην ένωση ευρωπαϊκών εμπορικών και βιομηχανικών επιμελητηρίων (Eurochambers), διάφορα μονοπώλια και την Ευρωπαϊκή Στρογγυλή Τράπεζα Βιομηχάνων.

Στη διακήρυξή της η Συμμαχία, παρουσιάζοντας τους βασικούς στόχους του προγράμματος, έλεγε: «Υπογραμμίζοντας ότι οι μαθητείες αποτελούν ένα βασικό στοιχείο των "εγγυήσεων για τη νεολαία" δεσμευόμαστε: (...) Να συνεισφέρουμε στην πρόσβαση, προμήθεια, ποιότητα, ανασύσταση και εκσυγχρονισμό των σχημάτων μαθητείας οι οποίες ακολουθούν τις εξής αρχές: α. Αποτελεσματικές συνεργασίες ανάμεσα σε ιδρύματα εκπαίδευσης και κατάρτισης και εταιρείες (...). β. Ανάμειξη των κοινωνικών εταίρων και όπου είναι απαραίτητο, μεικτά σώματα όπως επιμελητήρια εμπορίου, βιομηχανίας και κατασκευών, επαγγελματικών και κλαδικών οργανισμών στη διοίκηση των συστημάτων μαθητείας (...) δ. Ενταξη των σχημάτων μαθητείας σε εθνικά/περιφερειακά συστήματα εκπαίδευσης και κατάρτισης και ένα καθαρό ρυθμιστικό πλαίσιο (...) Συμβολή στην αλλαγή νοοτροπίας απέναντι στον τύπο της μάθησης που βασίζεται στη μαθητεία, διαφημίζοντας τα οφέλη των συστημάτων μαθητείας».

Οι ίδιες «καθοδηγητικές αρχές» υπήρχαν και στο κείμενο που ενέκρινε, στις 18/10/2013, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, το οποίο ανταποκρινόμενο στις ανάγκες της «Συμμαχίας», έθετε τα εξής:

• «Διασφάλιση της εισαγωγής των σχημάτων μαθητείας στην τυπική εκπαίδευση και την ΤΕΕ», δηλαδή γενίκευσή τους.
• Συνδυασμό «συγκεκριμένων "δεξιοτήτων στη δουλειά" με ευρύτερες και μεταφερόμενες δεξιότητες, διασφαλίζοντας ότι οι συμμετέχοντες μπορούν να προσαρμοστούν στην αλλαγή μετά το τέλος της μαθητείας», δηλαδή «δεξιότητες» με ημερομηνία λήξης και ένα σχετικό υπόβαθρο για την επόμενη επανακατάρτιση που έχει ανάγκη το κεφάλαιο.
• «Εμπλοκή τόσο των εργοδοτών όσο και των δημόσιων αρχών στη χρηματοδότηση των σχημάτων μαθητείας».
• «Κάλυψη πολλαπλών κλάδων και ειδικοτήτων, συμπεριλαμβανομένων νέων και καινοτόμων τομέων με υψηλό δυναμικό απασχόλησης και παίρνοντας υπόψη τις προβλέψεις για τις μελλοντικές ανάγκες δεξιοτήτων».

Με βάση αυτές τις αρχές τα κράτη - μέλη δεσμεύονταν ότι «θα προχωρήσουν σε μεταρρυθμίσεις στα συστήματα της ΤΕΕ, σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους, εισάγοντας ή βελτιώνοντας ένα "μονοπάτι μαθητείας"», με «στρατηγική χρήση των ευρωπαϊκών κεφαλαίων», «οικονομικά και μη κίνητρα προς τις επιχειρήσεις», ένταξη των δεξιοτήτων της μαθητείας στα «εθνικά πλαίσια προσόντων».

Η τότε κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ έσπευσε να προσαρμόσει την κατεύθυνση αυτή της ΕΕ στις απαιτήσεις των καπιταλιστών στην Ελλάδα, με το νόμο 4186/2013, όπου ξεχωρίζει η εισαγωγή του προαιρετικού τέταρτου έτους μαθητείας στα ΕΠΑΛ, δηλαδή η γενίκευση της μαθητείας. Χαρακτηριστικά είναι τα όσα έλεγε ο τότε υπουργός Εργασίας, Γ. Βρούτσης: «Η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε τη δραστική επέκταση του Δυϊκού Συστήματος Μαθητείας σε όλο το εύρος της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης. Τα συναρμόδια υπουργεία Εργασίας και Παιδείας καθώς και ο ΟΑΕΔ, για πρώτη φορά συνεργάσθηκαν τόσο στενά, ώστε η μαθητεία να αποτελέσει τον κορμό της επαγγελματικής εκπαίδευσης στη χώρα μας (...) Ο εκπαιδευτικός σχεδιασμός της μαθητείας θα λαμβάνει υπόψη τόσο τις μελλοντικές ανάγκες των επιχειρήσεων όσο και τις νέες αναπτυξιακές προτεραιότητες της οικονομίας».

Η κατεύθυνση αυτή αποτυπώθηκε και στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Επενδύσεις για την Ανάπτυξη και την Απασχόληση», που «τρέχει» πλέον η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Στην ενότητα «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού, Εκπαίδευση και Διά Βίου Μάθηση», μπορεί κανείς να συναντήσει τις εξής διαπιστώσεις και στόχους: «Η μαθητεία θα εφαρμόζεται σε πολυάριθμους κλάδους και επαγγέλματα, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται κλάδοι με προοπτικές απασχόλησης σε καίριους αναπτυξιακούς τομείς της ελληνικής οικονομίας, όπως αυτοί προβλέπονται στο ΕΣΠΑ 2014 - 2020 (π.χ. αγροδιατροφικός τομέας, ναυτικά επαγγέλματα, τουρισμός και πράσινα επαγγέλματα)».

Μάλιστα, η παραπάνω έκθεση ποσοτικοποιώντας το στόχο αυτό ανέφερε ως «τρίτη (3η) σε χρηματοδοτική βαρύτητα» (πίσω από την πρόσβαση στην εργασία για τους μακροχρόνια ανέργους και την αποτροπή της πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου) την Επενδυτική Προτεραιότητα 10.4 που προβλέπει ότι ποσοστό 17,33% (329 εκατ. ευρώ) της συνολικής κοινοτικής συνδρομής του Επιχειρησιακού Προγράμματος θα δοθεί για την «ενίσχυση και τη βελτίωση της συνάφειας των συστημάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης με την αγορά εργασίας» και την «αύξηση της ελκυστικότητας της Τεχνικής - Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και της αρχικής επαγγελματικής κατάρτισης με την αναμόρφωση των προγραμμάτων σπουδών και την εφαρμογή του δυϊκού συστήματος μαθητείας».

Την ίδια κατεύθυνση, της γενίκευσης δηλαδή της μαθητείας για τις «προτεραιότητες της οικονομίας» του κεφαλαίου, ακολουθεί και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που μέσω του υπουργού Παιδείας, Ν. Φίλη, δήλωνε πριν ενάμιση περίπου μήνα στη Βουλή ότι «κανείς δεν αρνείται την ανάγκη επαγγελματικής μαθητείας και κατάρτισης. Ηδη, ετοιμάζουμε ένα νέο σχέδιο που θα απαντά στην ανάγκη σύνδεσης των ΕΠΑΛ με τη μαθητεία». Μετά από μερικές μέρες με ΠΝΠ διευθετούσε ζητήματα σχετικά με το προαιρετικό έτος μαθητείας για τα ΕΠΑΛ, όπως ακριβώς προβλεπόταν στον Ν. 4186/2013 αλλά και στο 3ο μνημόνιο που υπέγραψε το περασμένο καλοκαίρι, που στο κεφάλαιο «Αγορά εργασίας και ανθρώπινο κεφάλαιο» αναφέρει ότι: «...Προκειμένου να επιτύχει τον εκσυγχρονισμό και την επέκταση της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης (ΕΕΚ) και με βάση τη μεταρρύθμιση που εγκρίθηκε το 2013 (ν. 4186/2013), η κυβέρνηση (...): i) θα θεσπίσει ένα σύγχρονο πλαίσιο ποιότητας για την ΕΕΚ/μαθητεία (...) θα χαράξει ολοκληρωμένο σχέδιο εφαρμογής του υπουργείου Εργασίας, του υπουργείου Παιδείας και του ΟΑΕΔ, με σκοπό την παροχή του απαιτούμενου αριθμού θέσεων μαθητείας για όλους τους σπουδαστές της επαγγελματικής εκπαίδευσης (ΕΠΑΣ και ΙΕΚ) έως το 2016 και για το 33% τουλάχιστον του συνόλου των σπουδαστών της τεχνικής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (ΕΠΑΛ) έως το 2016-2017...».

Παραπομπές

1. Work-Based Learning in Europe, Practices and Policy Pointers

2. «Η μαθητεία στην Ελλάδα και την Ευρώπη»

3. Επιχειρησιακό Πρόγραμμα, «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού, Εκπαίδευση και Διά Βίου Μάθηση»

4. «Ανασχεδιασμός της Εκπαίδευσης: Επενδύοντας στις δεξιότητες για καλύτερα κοινωνικοοικονομικά αποτελέσματα»

Αποκαλυπτικό διάγραμμα που περιλαμβάνεται στο εγχειρίδιο της Κομισιόν «Work-based Learning in Europe». Δείχνει ότι όσο πιο φτηνοί είναι οι μαθητευόμενοι σε σχέση με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, τόσο πιο πολλοί είναι. Χαρακτηριστικά, η Γερμανία, όπου το «εργατικό κόστος» των μαθητευόμενων είναι κάτω από το 30% του κόστους των υπόλοιπων εργαζομένων, ο αριθμός τους είναι ο μεγαλύτερος σε επίπεδο ΕΕ (5,3% του συνολικού εργατικού δυναμικού). Από κοντά και η Αυστρία (έχει τη μεγαλύτερη αναλογία μαθητών στην ΤΕΕ σε σχέση με τη γενική παιδεία), όπου οι μαθητευόμενοι εμφανίζονται να παίρνουν περίπου το 1/5 του μισθού των υπόλοιπων εργαζομένων! Αυτές είναι μερικές από τις «βέλτιστες πρακτικές» που η κυβέρνηση λέει να αξιοποιήσει.

Σε μια χαρακτηριστική μελέτη του Κέντρου για την Ευρωπαϊκή Οικονομική Ερευνα (ZEW), οι ερευνητές έκαναν επιτόπου έρευνα σε επιχειρήσεις - διάφορων κλάδων - στη Γερμανία. Ο στόχος της έρευνας ήταν να δείξουν ακριβώς ότι οι μαθητευόμενοι συμφέρουν τις επιχειρήσεις και ως εκ τούτου οι επιχειρηματίες πρέπει να εκμεταλλευτούν περισσότερο τη δυνατότητα αυτή για πάμφθηνο εργατικό δυναμικό που τους δίνουν η ΕΕ και τα καπιταλιστικά κράτη. Οι ερευνητές κατέληξαν σε μια διαφορική εξίσωση με διάφορες παραμέτρους που αποδεικνύει ότι οι μαθητευόμενοι συμφέρουν πιο πολύ όχι μόνο από τους εργαζόμενους με σταθερές σχέσεις εργασίας αλλά ακόμα και από τους υπόλοιπους ελαστικά εργαζόμενους. Ιδίως σε κάποιους κλάδους, το «κόστος κατάρτισης» που πέφτει στις επιχειρήσεις αποσβένεται πολύ εύκολα και γρήγορα από τους καπιταλιστές, ακόμα και κατά τη διάρκεια του χρόνου μαθητείας!

Ενα από τα πλέον διαδεδομένα «αναποδογυρίσματα» της πραγματικότητας που διακινούν τα επιτελεία της ΕΕ και οι αστικές κυβερνήσεις, είναι ότι η γενίκευση της μαθητείας (όπως και συνολικά της ΤΕΕ) αποτελεί το «κλειδί» για «ισχυρή οικονομία» και την πρόσβαση των νέων στη δουλειά. Επικαλούνται μάλιστα το παράδειγμα χωρών όπως η Γερμανία, η Αυστρία, οι βόρειες χώρες. Μόνο που στην απλοϊκή αυτή προσέγγιση δείχνουν να «ξεχνάνε» μια... μικρή λεπτομέρεια: Τον μονοπωλιακό καπιταλισμό και την ανισόμετρη ανάπτυξη επιχειρήσεων, κλάδων και καπιταλιστικών χωρών που αποτελεί ακριβώς συστατικό στοιχείο του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Το γεγονός αυτό δείχνει και το παραπάνω διάγραμμα της Eurostat, όπου το ποσοστό των επιχειρήσεων που παρέχουν θέσεις μαθητείας αυξάνεται, όσο αυξάνεται το μέγεθος των επιχειρήσεων. Τα μονοπώλια που απασχολούν πάνω από 250 υπαλλήλους, έχουν τη δυνατότητα και έχουν στη διάθεσή τους μεγαλύτερο κομμάτι της δεξαμενής φτηνού και «εύπλαστου» εργατικού δυναμικού, των μαθητευόμενων. Οι κάθε φορά ανάγκες τους είναι που τελικά καθορίζουν και την πρόσβαση των νέων στη δουλειά.

(Πηγή: Ενημερωτικό Δελτίο CEDEFOP, Μάης 2014)

Ξεπερνούν τις 60 οι αποφάσεις των φοιτητικών και σπουδαστικών Συλλόγων για συμμετοχή στην αυριανή πανεργατική απεργία και στις απεργιακές συγκεντρώσεις ανά την Ελλάδα μαζί με τους εργαζόμενους. Φοιτητές και σπουδαστές δηλώνουν ότι η επίθεση στο παρόν και το μέλλον τους πρέπει να πάρει απάντηση: «Δε θα τους αφήσουμε να μας στερήσουν το μέλλον! Το ξήλωμα της Κοινωνικής Ασφάλισης μας αφορά όλους. Το Ασφαλιστικό για εμάς και τις οικογένειές μας σημαίνει ιατρική και φαρμακευτική κάλυψη. Για μας είναι ζωή όχι αριθμοί!»

Συγκεκριμένα, αποφάσεις έχουν πάρει οι εξής: Οικότροφοι ΤΕΙ Λάρισας, Ιχθυολογία Βόλου, Δίκτυα Πανεπιστημίου Βόλου, Φυτικής Παραγωγής Βόλου, Φιλοσοφική Ρεθύμνου, Ψυχολογία Ρεθύμνου, ΤΕΙ Ρεθύμνου, ΣΤΕΦ ΤΕΙ Κρήτης, ΣΔΟ ΤΕΙ Κρήτης, ΤΕΙ Χανίων, Οικότροφοι Εστιών Χανίων, Ιατρική Ηρακλείου, ΔΠΠΝΤ Αγρινίου, ΣΔΟ ΤΕΙ Κοζάνης, ΣΤΕΦ ΤΕΙ Κοζάνης, Τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης και Πολιτικής Επιστήμης (Κομοτηνή), Μαθηματικό ΑΠΘ, Φυσικό ΑΠΘ, Γεωλογικό ΑΠΘ, Φιλοσοφικής και Παιδαγωγικής ΑΠΘ, Γαλλικής Φιλολογίας ΑΠΘ, ΣΤΕΦ ΤΕΙ Πάτρας, ΣΕΥΠ ΤΕΙ Πάτρας, Οικότροφοι ΤΕΙ Χαλκίδας, Φυσικό Πανεπιστημίου Πάτρας, Νηπιαγωγών Πανεπιστημίου Πάτρας, Οικότροφοι Εστίας Πατρών, Φαρμακευτική Πανεπιστημίου Πάτρας, Μαθηματικό Πανεπιστημίου Πάτρας, Χημικό Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Φυσικό Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Πληροφορική Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Φιλολογία Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Ιστορικό - Αρχαιολογικό Ιωαννίνων, Οικότροφοι Εστιών Ρεθύμνου, Τμήμα Μηχανικών και Πληροφορικής Πανεπιστημίου Κρήτης, Σύλλογος Σπουδαστών ΤΕΙ Πύργου, Σύλλογος Σπουδαστών ΤΕΙ Λαμίας, Μαθηματικό Πανεπιστημίου Σάμου, Στατιστική Πανεπιστημίου Σάμου, Πληροφοριακών και Επικοινωνιακών Συστημάτων Πανεπιστημίου Σάμου, Τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης και Τμήμα Τηλεπικοινωνιών Τρίπολη, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών Ναύπλιο.

Στην Αθήνα: ΤΕΑΠΗ (Νηπιαγωγών) ΕΚΠΑ, ΠΤΔΕ (Δασκάλων) ΕΚΠΑ, Ιστορικό - Αρχαιολογικό ΕΚΠΑ, Τουρκικών Σπουδών ΕΚΠΑ, Μαθηματικό ΕΚΠΑ, Νοσηλευτική ΑΕΙ ΕΚΠΑ, Οδοντιατρική ΕΚΠΑ, Πολιτικό Νομικής ΕΚΠΑ, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, ΣΕΥΠ ΤΕΙ Αθήνας, ΣΤΕΦ ΤΕΙ Πειραιά, ΣΓΤΚΣ ΤΕΙ Αθήνας, Νοσηλευτική ΤΕΙ Αθήνας, Φοιτητική Εστία Αθηνών, Νέα Φοιτητική Εστία ΕΜΠ, ΜΙΘΕ (ΕΚΠΑ), ΣΕΜΦΕ (ΕΜΠ).

Χαιρετισμό απηύθυνε ο Θάνος Μπίμπας, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ, ο οποίος κάλεσε τη νεολαία να σηκώσει το ανάστημά της, να δώσει μαζικό και μαχητικό «παρών» στην απεργία στις 4 Φλεβάρη και στην απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ που στην Κέρκυρα θα πραγματοποιηθεί 10 π.μ. στο Σαρόκο.

Ακολούθησε λαϊκό γλέντι με ζωντανή μουσική από μουσικό σχήμα της ΚΝΕ.

Η εκδήλωση θα περιλαμβάνει:

• Παρουσίαση του βιβλίου «Μέρες και νύχτες στις φλόγες του Στάλινγκραντ».
• Προβολή βίντεο για τη Μάχη του Στάλινγκραντ.
• Εκθεση φωτογραφίας και άλλου υλικού όπου οι επισκέπτες θα έχουν τη δυνατότητα να ξεναγηθούν καθώς και έκθεση βιβλίου.

Με αυτή την πρωτοβουλία επιδιώκουμε να αναδείξουμε την ιστορική αλήθεια που το σύστημα κάνει προσπάθεια να παραχαράξει και να διαστρεβλώσει, καθώς και τα σύγχρονα συμπεράσματα και καθήκοντα που προκύπτουν από αυτή την ιστορική πείρα.

Με αυτόν τον τρόπο τιμάμε τα εκατομμύρια του σοβιετικού λαού που έπεσαν στα πεδία των μαχών, που τραυματίστηκαν, που δόθηκαν ολόψυχα στην πάλη για την ήττα του φασισμού και την υπεράσπιση της σοσιαλιστικής πατρίδας.

Στο σημείωμα αναδεικνύουμε ότι ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, όπως και ο Α' (1914 - 1918), γεννήθηκε στους κόλπους του καπιταλιστικού συστήματος ως συνέπεια της μεγάλης όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων για το ξαναμοίρασμα του κόσμου. Οτι οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι δεν οφείλονται σε κάποιους μανιακούς, όπως διάφοροι παρουσιάζουν τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι, αλλά επειδή υπάρχει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Αναδεικνύουμε επίσης ότι η Σοβιετική Ενωση διεξήγαγε έναν πόλεμο δίκαιο. Το γεγονός ότι επιδίωξε και βοήθησε να αξιοποιήσουν λαϊκά αντιστασιακά κινήματα την ήττα του «Αξονα», για να ανοίξουν δρόμο προς τα εμπρός, πρέπει να υπολογιστεί στη θετική στάση της προς όφελος των λαών.

Οτι το Στάλινγκραντ δεν ήταν απλά μια ακόμη μάχη του Β' Παγκόσμιου Πολέμου. Ηταν η μάχη εκείνη που έκρινε όχι μόνο τα αποτελέσματα των μαχών του Ανατολικού Μετώπου, αλλά και τη συνολική έκβαση του Πολέμου.

Πρόκειται για ένα λογοτεχνικό βιβλίο που αναφέρεται με γλαφυρό τρόπο στα ιστορικά γεγονότα της Μάχης του Στάλινγκραντ.

Από τα μέσα του Δεκέμβρη βάλαμε το στοίχημα το σύνολο των μελών της Οργάνωσης και οπαδοί να προμηθευτούν το βιβλίο και να ξεκινήσουν να το διαβάζουν.

Το αποτέλεσμα είναι, λίγες μέρες πριν από την εκδήλωση να έχουν διακινηθεί εκατοντάδες βιβλία, μα πάνω από όλα το περιεχόμενο του βιβλίου να γίνεται αντικείμενο συζήτησης μεταξύ συντρόφων και οπαδών που το έχουν διαβάσει ή που έστω το έχουν ξεκινήσει και αυτό παρακινεί και άλλους που ακόμα δεν το έχουν κάνει.

Το τελευταίο διάστημα πραγματοποιούμε ένα ξεχωριστό κάλεσμα σε νέους και νέες που δώσαμε μαζί τις μάχες του προηγούμενου διαστήματος και θεωρούμε ότι ήρθε η ώρα να πάρουν την απόφαση να οργανωθούν στην ΚΝΕ. Τους δίνουμε το βιβλίο ως ένα αναμνηστικό δώρο της Οργάνωσής μας και τους καλούμε να πάρουν μέρος στην εκδήλωση που διοργανώνουμε.

Από το διάβασμα και τη συμμετοχή τους αλλά και από την πείρα που έχουν από το προηγούμενο διάστημα θεωρούμε ότι μπορούν να βγάλουν το συμπέρασμα της αξίας που έχει να δυναμώνει η φωνή της επαναστατικής οργάνωσης νεολαίας, της ΚΝΕ, της νεολαίας του ΚΚΕ σε κάθε χώρο νεολαίας, να κάνουν το βήμα και να οργανωθούν στην ΚΝΕ.

Τέλος, βάζουμε το στοίχημα της επιτυχίας της εκδήλωσης ως απάντηση στην άθλια προπαγάνδα της αστικής τάξης, που εξισώνει τον κομμουνισμό με το φασισμό, όπως επίσης και στην προσπάθεια που κάνει, με πρωταγωνίστρια την Ευρωπαϊκή Ενωση, να σβηστεί η ιστορική μνήμη, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την καθιέρωση της 9ης Μάη από Μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών σε «Μέρα της Ευρώπης».

Στις λίγες μέρες που απομένουν, το σύνολο των μελών και φίλων της Περιφερειακής Οργάνωσης Δυτικού Τομέα της ΚΝΕ θα κάνουμε τη νύχτα μέρα για την επιτυχία της εκδήλωσης.

Απευθύνουμε κάλεσμα συμμετοχής στη νεολαία της Δυτικής Αθήνας με πλατιά διακίνηση της πρόσκλησης της εκδήλωσης σε όλους τους χώρους που ζει, σπουδάζει και εργάζεται η νεολαία.

Στολίζουμε τις γειτονιές της Δυτικής Αθήνας με την αφίσα της εκδήλωσης.

Παίρνουμε όλα τα μέτρα για την κάθοδο του κόσμου στο χώρο της εκδήλωσης, αξιοποιώντας τα πούλμαν που έχουν δρομολογηθεί γι' αυτό το σκοπό από πολλά σημεία της Δυτικής Αθήνας και συγκεκριμένα στις 17.30 από: Παλατάκι Χαϊδαρίου, Μπαρουτάδικο Αιγάλεω, Σταθμό Μετρό «Ανθούπολη» (Περιστέρι) και πλατεία Καράβου, Μενίδι.

Μαθαίνουμε την αλήθεια. Ο Κόκκινος Στρατός τσάκισε το φασισμό. Εμπνεόμαστε - διδασκόμαστε - συνεχίζουμε. Το μέλλον μας είναι ο σοσιαλισμός.