Eurokinissi

Αλλωστε, η διαχείριση της μάζας με τα «κόκκινα» τραπεζικά δάνεια αποτελεί σε επίπεδο ΕΕ αναγκαίο όρο και προϋπόθεση στην πορεία διαμόρφωσης της «Τραπεζικής Ενωσης», που με τη σειρά της εντάσσεται στη στρατηγική για την «εμβάθυνση» της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης (ΟΝΕ). Πρόκειται για στρατηγική που αφορά τη θωράκιση των επιχειρηματικών ομίλων της ΕΕ στον διεθνή ανταγωνισμό, ενόψει και της νέας καπιταλιστικής κρίσης που διαβλέπουν τα αστικά επιτελεία στον ορίζοντα, και η οποία στρατηγική προχωρά μέσα από τις «συμπληγάδες» των ανταγωνισμών και των φυγόκεντρων τάσεων στο ίδιο το εσωτερικό της ΕΕ και πάνω στο έδαφος της αγιάτρευτης καπιταλιστικής ανισομετρίας. Το βασικό ωστόσο για τους λαούς, όπως δείχνει και η περίπτωση των «κόκκινων» δανείων, είναι ότι τους ανταγωνισμούς και τα αδιέξοδα αυτά τα φορτώνουν με τη μία ή με την άλλη μορφή στις πλάτες των λαών. Εκεί οι τσακωμοί μπαίνουν στην άκρη και όλοι μαζί στέκονται ενιαία απέναντι στους λαούς.

«Η Τραπεζική Ενωση θα πρέπει να ολοκληρωθεί με παράλληλη επίτευξη της μείωσης και του επιμερισμού των κινδύνων», υπογραμμίζεται χαρακτηριστικά σε έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Νοέμβρης 2018) με φόντο το σχέδιο διαμόρφωσης «κοινού ταμείου» κρατικών και τραπεζικών διασώσεων στην ΕΕ, που δρομολογείται μέσω της αναβάθμισης του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕSM).

Με τη σειρά της η διαμόρφωση του «κοινού ταμείου» διασώσεων, η οποία έτσι και αλλιώς φουντώνει τους ανταγωνισμούς ανάμεσα στις αστικές τάξεις των κρατών - μελών, προϋποθέτει σε κάθε περίπτωση τη ραγδαία συρρίκνωση της μάζας με τα «κόκκινα» τραπεζικά δάνεια, ειδικά στους σχετικά «αδύναμους κρίκους», όπως είναι η ελληνική οικονομία, προκειμένου να επιμεριστούν οι «κίνδυνοι» στο πλαίσιο της «αναλογικότητας» και των μέσων όρων που επικρατούν κάθε φορά στην ΕΕ.

Για τους σκοπούς αυτούς, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε ειδική έκθεση για τα «κόκκινα» δάνεια έχει προτείνει μεταξύ άλλων παρεμβάσεις όπως η δημιουργία κοινής ηλεκτρονικής πλατφόρμας για τη διαχείριση των «κόκκινων» τραπεζικών δανείων στην ΕΕ, την περαιτέρω ανάπτυξη των «δευτερογενών αγορών» με την εμπλοκή νέων «παικτών» και επίδοξων «επενδυτών» - funds, προκειμένου να απαλλαγούν οι τραπεζικοί όμιλοι από τα «βαρίδια».

Επιπλέον, στο πλαίσιο του «Ευρωπαϊκού Εξαμήνου» 2019 ειδική έμφαση δίνεται «στην επείγουσα ολοκλήρωση της Τραπεζικής Ενωσης, συμπεριλαμβανομένης της δημιουργίας μηχανισμού ασφαλείας για το Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης», ταυτόχρονα με την ανάγκη «να διατηρηθούν ισχυρά κίνητρα για διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις σε εθνικό επίπεδο».

Πρόκειται για την «κανονικότητα» της ΕΕ, που έχει στόχο «την πρόληψη ή τη διόρθωση των ανισορροπιών που εμποδίζουν την ομαλή λειτουργία των οικονομιών των κρατών - μελών της ζώνης του ευρώ και της ΕΕ συνολικά» και σηματοδοτεί νέους γύρους επίθεσης εναντίον των λαών.

Σ' αυτό το πλαίσιο είναι που η Κομισιόν δίνει τον «τόνο» και το περίγραμμα της επίθεσης που ξεδιπλώνει η κυβέρνηση στα λαϊκά στρώματα, για τη στήριξη των τραπεζικών ομίλων.

Θυμίζουμε πως στην πρόσφατη έκθεση «ενισχυμένης εποπτείας» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μεταξύ άλλων δίνονται οι παρακάτω κατευθύνσεις σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση των «κόκκινων» δανείων:

-- Το νέο σύστημα «προστασίας» πρέπει να είναι «προσωρινό», με στόχο την «προστασία των πλέον ευάλωτων νοικοκυριών», χωρίς να ενθαρρύνει τις «στρατηγικές αθετήσεις». Ηδη η κυβέρνηση έσπευσε να το ενσωματώσει στη νομοθεσία του ελληνικού κράτους, εν αναμονή βέβαια και των επόμενων «παρεμβάσεων».

-- «Οι αρχές θα πρέπει να εμβαθύνουν την ανάλυσή τους σχετικά με τους πιθανούς λόγους για το υψηλό ποσοστό αποτυχίας ηλεκτρονικών δημοπρασιών και να λάβουν τα κατάλληλα διορθωτικά μέτρα». Οπως λένε, πάνω από 7 στις 10 επιτυχείς δημοπρασίες οδηγούν στην αγορά του περιουσιακού στοιχείου από την τράπεζα, ενώ αυτή «η τακτική δεν είναι ικανοποιητική και πρέπει να ληφθούν μέτρα για την αύξηση του ενδιαφέροντος κι άλλων».

Με στόχο την προσέλκυση και νέων «παικτών», υπογραμμίζεται ότι η «έλλειψη ενδιαφέροντος» οφείλεται στις «υπερβολικά υψηλές τιμές προσφοράς» με τις οποίες βγαίνουν στο «σφυρί» λαϊκές κατοικίες.

-- Με βάση και τα παραπάνω, η Κομισιόν παραθέτει και την πρόταση των εγχώριων τραπεζών. Μεταξύ άλλων αξιώνουν, σε περίπτωση που ο πρώτος πλειστηριασμός καταστεί άγονος, να ληφθούν τα κατάλληλα νομοθετικά μέτρα ώστε η τιμή επανεκκίνησης στον επόμενο πλειστηριασμό να είναι «δίκαιη», δηλαδή χαμηλότερη, προκειμένου να ολοκληρωθεί η διαδικασία.

-- Σύμφωνα με την Κομισιόν, η ηλεκτρονική πλατφόρμα των πλειστηριασμών θα πρέπει να γίνει περισσότερο «φιλική» στους «ενδιαφερόμενους», π.χ. με τη δημοσιοποίηση φωτογραφιών της κατοικίας.

Τα παραπάνω «φωτογραφίζουν» την επόμενη φουρνιά με τις αντιλαϊκές διατάξεις και άλλες παρεμβάσεις που προετοιμάζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Σ' αυτό το φόντο, με το άρθρο 15 της τροπολογίας που κατατέθηκε στη Βουλή εξουσιοδοτούνται οι αρμόδιοι υπουργοί να προχωρήσουν σε έκδοση Υπουργικών Αποφάσεων, μεταξύ άλλων για τις «τεχνικές λεπτομέρειες, οι οποίες αποτελούν τις λειτουργικές προδιαγραφές της ηλεκτρονικής πλατφόρμας»...

Τα «κόκκινα» δάνεια στην ελληνική οικονομία έχουν την «τιμητική» τους και στο πλαίσιο του φετινού «Ευρωπαϊκού Εξαμήνου». Η σχετική έκθεση της Κομισιόν υπογραμμίζει ότι «το υψηλό επίπεδο των μη εξυπηρετούμενων δανείων εμποδίζει την αποκατάσταση υγιούς ροής πιστώσεων προς την οικονομία, η οποία είναι απαραίτητη για τη στήριξη της ανάπτυξης μεσοπρόθεσμα», δείχνοντας ξανά ότι η ένταση των εκβιασμών και πιέσεων στα λαϊκά στρώματα αποτελεί την «άλλη όψη» των προνομίων για τη θωράκιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας και τον φτηνό δανεισμό των επιχειρηματικών ομίλων.

Την ίδια ώρα, ως «σανίδα σωτηρίας» για τους ελληνικούς τραπεζικούς ομίλους, παράλληλα με την κλιμάκωση των πλειστηριασμών στη λαϊκή κατοικία, προβάλλει η μεταβίβαση πακέτων «προβληματικών» δανείων από τις τράπεζες σε ειδικό φορέα υπό κρατική εγγύηση, που θα συσταθεί για το σκοπό αυτό, με στόχο την απαλλαγή των τραπεζών από τα «βαρίδια» χωρίς «παρενέργειες» γι' αυτές.

Ουσιαστικά πρόκειται για τη σύσταση της λεγόμενης bad bank (κακής τράπεζας), υπό κρατική εγγύηση και με τη συμμετοχή ιδιωτών «επενδυτών», στην οποία θα περιέλθει ένα μεγάλο τμήμα από το «προβληματικό» χαρτοφυλάκιο των τραπεζών.

Σε κάθε περίπτωση, τα σπασμένα για μια ακόμη φορά θα φορτωθούν στις πλάτες του λαού.

Υπενθυμίζεται ότι την περίοδο 2012 - 2015 (συμπεριλαμβανομένης της σημερινής κυβέρνησης) πραγματοποιήθηκαν 3 ανακεφαλαιοποιήσεις συνολικού ύψους 51,7 δισ. ευρώ.

Από αυτά, 32 δισ. ευρώ καλύφθηκαν από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, μέσω των δανείων που χορηγήθηκαν προς το ελληνικό κράτος, φορτώνοντας το κρατικό χρέος στις πλάτες του λαού για μια υπόθεση ολότελα εχθρική με τις λαϊκές ανάγκες.

Τα υπόλοιπα ποσά των ανακεφαλαιοποιήσεων, 19,7 δισ. ευρώ, προήλθαν από ιδιώτες «επενδυτές», που με τη σειρά τους αναμένουν να «ρεφάρουν» από τις κυβερνητικές παρεμβάσεις, όπως η πρόσφατη για την πρώτη κατοικία.

• ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΕΕ - ΤΡΑΠΕΖΙΚΗ ΕΝΩΣΗ: Φορτώνουν τα σπασμένα και τους «κινδύνους» στις πλάτες των λαών
• ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΕ: Στη λογική «κόστους - οφέλους» κι όποιος αντέξει...
• ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΕ: Παράνομο το σφυροδρέπανο, στήνονται μνημεία για τους ναζί!
• ΚΙΝΑ - ΕΕ: Σύνθετη σχέση με πολλές «προκλήσεις» αλλά και «ευκαιρίες»

Eurokinissi

Η μεγάλη καταστροφή της Μάνδρας

Ο λόγος είναι γιατί απλούστατα ο πακτωλός αυτών των κονδυλίων (σχεδόν 22 δισ. ευρώ την περίοδο 2014 - 2020) εξαρχής και βάσει των κοινοτικών κανονισμών δεν προορίζονται για την κάλυψη του συνόλου των λαϊκών αναγκών σε υποδομές προστασίας της ζωής του λαού, αλλά κατευθύνονται για τα επενδυτικά πρόγραμμα των καπιταλιστικών επιχειρήσεων. Παρά τα όσα κατά καιρούς «καταγγέλλουν» τα αντιπολιτευόμενα αστικά κόμματα, περί δήθεν «αδιάθετων» κοινοτικών κονδυλίων για την κατασκευή αντιπλημμυρικών ή έργων δασοπροστασίας που η «κυβερνητική ανικανότητα» δεν επιτρέπει την εκταμίευσή τους, η αλήθεια είναι ότι έργα που στοχεύουν ακριβώς στην προστασία των φτωχών λαϊκών στρωμάτων από φυσικές καταστροφές όχι απλώς δεν αποτελούν προτεραιότητα της ΕΕ, αλλά πολλές φορές δεν είναι καν «επιλέξιμα» έργα. Παρά τα όσα υποκριτικά λέγονται από τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, είναι ενδεικτικό ότι από το ΕΣΠΑ 2014 - 2020 για την Περιφέρεια Αττικής τέτοιου τύπου έργα, στα οποία συμπεριλαμβάνονται και τα αποχετευτικά, δεν ξεπερνούν τα 30 στα συνολικά 311. Ενώ όπως έχουν επανειλημμένα καταγγείλει οι κομμουνιστές περιφερειακοί σύμβουλοι, κι απ' αυτά τα έργα που εξαγγέλλονται ελάχιστα υλοποιούνται.

Το προηγούμενο διάστημα, με αφορμή τις τεράστιες καταστροφές στη Μάνδρα από τις πλημμύρες και στο Μάτι από τις πυρκαγιές, που άφησαν πίσω τους περισσότερους από 120 νεκρούς συνολικά, αλλά και σε άλλες περιοχές, όπως στην Πελοπόννησο το περασμένο φθινόπωρο ή στην Κρήτη πολύ πρόσφατα, το ΚΚΕ στη Βουλή, στην Ευρωβουλή και στην Τοπική Διοίκηση και ο «Ριζοσπάστης» έχουν αναδείξει την αντιλαϊκή «αρχιτεκτονική» πάνω στην οποία είναι σχεδιασμένα τα διάφορα διαρθρωτικά ταμεία της ΕΕ.

Το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η ισχύουσα κοινοτική Οδηγία 2007/60/ΕΚ αναφορικά με τις πλημμύρες, η οποία προωθεί την επικίνδυνη αντίληψη περί «κόστους - οφέλους» που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά το σχεδιασμό και την υλοποίηση αντιπλημμυρικών έργων. Ξεκάθαρα δηλώνει ότι «τα κράτη - μέλη θα πρέπει να βασίζουν τις αξιολογήσεις, τους χάρτες και τα σχέδια σε κατάλληλες "βέλτιστες πρακτικές" και "βέλτιστες διαθέσιμες τεχνολογίες" που δεν συνεπάγονται υπερβολικό κόστος στον τομέα της διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας».

Αυτό που εύκολα μπορεί να συμπεράνει κανείς από την παραπάνω Οδηγία είναι ότι ο λόγος που στη χώρα μας αλλά και συνολικότερα στην ΕΕ δεν υπάρχει συγκροτημένος σύγχρονος σχεδιασμός αντιπλημμυρικής θωράκισης είναι γιατί αυτού του τύπου οι υποδομές δεν έχουν «διόδια», δεν μπορούν να αποφέρουν άμεσα κέρδη στους επιχειρηματικούς ομίλους και γι' αυτό δεν προωθούνται. Το γεγονός ότι οι μεγάλες καταστροφές που στοιχίζουν ανθρώπινες ζωές δεν αποτελούν ελληνική «αποκλειστικότητα» επιβεβαιώνεται φυσικά από τις τεράστιες και επανειλημμένες πυρκαγιές σε Ισπανία, Πορτογαλία και Ιταλία, με νεκρούς και μεγάλες καταστροφές, από τους πολύνεκρους σεισμούς στην Ιταλία, από τις φονικές πλημμύρες σε πολλά κράτη (Γερμανία, Γαλλία, Ρουμανία κ.α.) και μεγαλουπόλεις της ΕΕ.

Ακριβώς με βάση αυτά τα κριτήρια κερδοφορίας, η σχετική Οδηγία της ΕΕ χωρίζει τις περιοχές που έχουν ανάγκη από πλημμυρικά έργα σε Ζώνες Δυνητικά Υψηλού Κινδύνου Πλημμύρας, όπου κατευθύνονται τα όποια «κουτσουρεμένα» κονδύλια για τέτοιου τύπου έργα. Μόνο που αυτή η λογική οδηγεί σε καταστροφικές πλημμύρες τύπου Μάνδρας, που άφησαν πίσω τους 24 νεκρούς, περιοχή για την οποία αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι σύμφωνα με έκθεση του υπουργείου Περιβάλλοντος τον Ιούλη του 2017, τέσσερις μήνες πριν από την καταστροφή, δεν υπήρχε κίνδυνος πλημμύρας.

Πρέπει επίσης να υπενθυμίσουμε ότι ακόμη και αυτά τα πενιχρά κονδύλια που κατευθύνονται για τέτοιου είδους υποδομές περνούν από μια σειρά «κόφτες» και κριτήρια, όπως ο αριθμός των κατοίκων μιας περιοχής που ενδέχεται να πληγεί από πλημμυρικά φαινόμενα ή ο «τύπος οικονομικής δραστηριότητας» που ασκείται στην κάθε περιοχή. Χαρακτηριστικά είναι όσα με περίσσιο κυνισμό αναφέρει σε μελέτη της η επίσημη πλατφόρμα «Flood CBA», που χρηματοδοτείται από την ΕΕ, κατά παραγγελία της Γενικής Διεύθυνσης Ανθρωπιστικής Βοήθειας και Πολιτικής Προστασίας της ΕΕ: «Είναι οικονομικά αποδοτικότερο να προστατευθούν από την πλημμύρα εκείνοι με τα μεγαλύτερα περιουσιακά στοιχεία (δηλ. εύπορες οικογένειες ή πολύτιμα εργοστάσια) από το να προστατευθούν εκείνοι που είναι φτωχοί και με πενιχρά περιουσιακά στοιχεία». Και συμπληρώνει :«Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αποφάσεις που δεν φαίνονται "δίκαιες", αλλά η δικαιοσύνη δεν είναι μέρος της ανάλυσης κόστους - οφέλους».

Κι όταν εξαιτίας της παραπάνω εγκληματικής αντίληψης χαθούν ζωές ή καταστραφούν περιουσίες εργατικών - λαϊκών οικογενειών, μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων και μικρών ΕΒΕ, έρχεται η δεύτερη ταλαιπωρία, των «αποζημιώσεων» οι οποίες ποτέ δεν αντιστοιχούν στο πραγματικό μέγεθος της καταστροφής. Το λεγόμενο Ταμείο Αλληλεγγύης της ΕΕ - που φυσικά και αυτό έχει συσταθεί με χρήματα από τη βαριά φορολογία των εργαζομένων, όπως το σύνολο βεβαίως των κοινοτικών ταμείων - ελάχιστες φορές ενεργοποιείται, λόγω των δυσθεώρητων ορίων καταστροφών που έχουν τεθεί σε σωρεία περιπτώσεων μεγάλων ζημιών από φυσικές καταστροφές. Γιατί για να ενεργοποιηθεί χρειάζεται τουλάχιστον να υπάρχουν καταγεγραμμένες καταστροφές ύψους 1,5% του ΑΕΠ της Περιφέρειας στην οποία ανήκει η περιοχή που πλήγηκε. Αυτός είναι και ο λόγος που οι πληγέντες από τις πυρκαγιές στα Κύθηρα, στην Εύβοια, στη Νεάπολη Λακωνίας, στη Θάσο, στη Χίο, από τις καταστροφικές πλημμύρες σε Καλαμάτα, Τρίκαλα, ακόμη και στη Μάνδρα, δεν έλαβαν χρήματα από το εν λόγω ταμείο.

Την ίδια στιγμή, βέβαια, το 2018 η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων χορηγούσε στους ομίλους της Ενέργειας, της διαχείρισης απορριμμάτων, στις αυτοκινητοβιομηχανίες το ποσό των 16 δισ. ευρώ, για να προχωρήσουν σε δράσεις «αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής», η οποία... ευθύνεται για τα «ακραία καιρικά φαινόμενα» που προκαλούν πυρκαγιές και πλημμύρες...

Κι ας μην ξεχνάμε ότι εκτός από τις τραγικές ελλείψεις σε έργα υποδομών και την απουσία μηχανισμών ουσιαστικής αποζημίωσης των πληγέντων, υποτυπώδης είναι επίσης και ο μηχανισμός διαχείρισης εκτάκτων αναγκών. Να υπενθυμίσουμε ότι η κυβέρνηση ανακοίνωσε για τη νέα «Εθνική Υπηρεσία Διαχείρισης Εκτακτων Αναγκών» ότι θα χρηματοδοτηθεί με 500 εκατ. ευρώ, μεταξύ άλλων και με κοινοτικά κονδύλια, καθώς και από τον κρατικό προϋπολογισμό. Αν αναλογιστεί κανείς ότι μόλις την τελευταία δεκαετία πάνω από 1 δισ. ευρώ περικόπηκαν από νευραλγικές υπηρεσίες όπως η Πυροσβεστική, η Δασική Υπηρεσία και το ΕΚΑΒ, τότε αυτά τα 500 εκατ. μπορεί να καταλάβει τι ακριβώς αντιπροσωπεύουν. Υπάρχει πείρα από το τι εννοούν τα αστικά κόμματα μιλώντας για τη στελέχωση και την επάνδρωση υπηρεσιών, υποδομών και σωμάτων: Είναι γνωστό ότι με την ευρωενωσιακή χρηματοδότηση απαγορεύεται «διά ροπάλου» η πρόσληψη μόνιμου προσωπικού, ενώ προσλαμβάνονται το πολύ συμβασιούχοι λίγων μηνών, κατά το πρότυπο «ράβε - ξήλωνε».

Το ΚΚΕ επανειλημμένα στο εργατικό κίνημα με τους φορείς του αναδεικνύει και παλεύει για τα συμφέροντα του λαού, με Ερωτήσεις, παρεμβάσεις στην Ευρωβουλή, στη Βουλή, στα Περιφερειακά και Δημοτικά Συμβούλια και με μια σειρά άλλων πρωτοβουλιών του, έχει θέσει το ζήτημα της επιτακτικής ανάγκης τόσο για έργα αντιπλημμυρικής, αντισεισμικής, αντιπυρικής θωράκισης, όσο και για άμεση και πλήρη αποζημίωση όλων των πληγέντων, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

Γιατί είναι επείγουσα ανάγκη να απαιτηθούν άμεσα συγκεκριμένα μέτρα για να υπάρξουν υποδομή πρόβλεψης και πρόληψης και πραγματικός, ουσιαστικός σχεδιασμός έκτακτης ανάγκης για τις φυσικές και τεχνολογικές καταστροφές. Για να καλυφθούν τα μεγάλα κενά σε ειδικευμένο δυναμικό και υποδομές και να καταργηθούν όλοι οι αντιλαϊκοί νόμοι που υπηρετούν το κεφάλαιο.

Η πάλη για τη δημιουργία υποδομών κρίσιμης σημασίας για την προστασία του λαού από ακραία φυσικά φαινόμενα θα ισχυροποιείται όσο ισχυροποιείται και το ΚΚΕ. Στις ερχόμενες εκλογές, σε όλες τις κάλπες, η αταλάντευτη στάση των κομμουνιστών από κάθε μετερίζι για την ενίσχυση τέτοιου τύπου υποδομών μπορεί και πρέπει να αποτελέσει κριτήριο για την ενίσχυση του Κόμματος.

Αφίσα από το μουσείο της ΕΕ «Σπίτι της Ευρωπαϊκής Ιστορίας» στις Βρυξέλλες

Την ίδια στιγμή, διάφορα αστικά κόμματα σε χώρες της ΕΕ, όπως και στην Ελλάδα ο ΣΥΡΙΖΑ, καλούν σε στήριξη της «φιλοευρωπαϊκής, προοδευτικής» πολιτικής στις ευρωεκλογές, για να μπει «φρένο» στην άνοδο της ακροδεξιάς και του φασισμού! Η υποκρισία τους ξεχειλίζει. Τα παραδείγματα στήριξης, εφαρμογής ή ανοχής από την ΕΕ των αντικομμουνιστικών διώξεων και ταυτόχρονα της εξύμνησης των ναζί και των συνεργατών τους είναι άφθονα.

Μεταξύ άλλων, οργή και πολλά ερωτήματα προκάλεσε η αποκάλυψη ότι το γερμανικό κράτος εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να δίνει συντάξεις σε «τραυματίες πολέμου», μεταξύ των οποίων και πολλά πρώην μέλη των Ες-Ες, διαφόρων εθνικοτήτων σε πολλές χώρες του κόσμου.

Η νίκη των ευρωπαϊκών λαών κατά του φασισμού, με μπροστάρηδες τον σοβιετικό λαό, κομμουνιστές και αντιστασιακούς σε διάφορες χώρες, επιχειρείται να υποβαθμιστεί ή και να διαγραφεί, ώστε να μην αποτελεί πηγή έμπνευσης και διδαγμάτων. Ετσι, η ΕΕ βάφτισε «μέρα της Ευρώπης» την 9η Μάη, τη μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης, που οι λαοί, με εμπροσθοφυλακή τον Κόκκινο Στρατό, σήκωναν την κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο στο Ράιχσταγκ, σηματοδοτώντας τη συντριβή του φασισμού.

Ακόμη, ξεχωρίζει το ψήφισμα που εγκρίθηκε στο Ευρωκοινοβούλιο στις 2/4/2009, ανακηρύσσοντας την 23η Αυγούστου πανευρωπαϊκή Μέρα Μνήμης «για τα θύματα όλων των ολοκληρωτικών και αυταρχικών καθεστώτων», όπου χαρακτηρίζεται ο κομμουνισμός «ολοκληρωτικό καθεστώς» και κατηγορούνται τα πρώην σοσιαλιστικά κράτη για «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας». Μάλιστα, υποστηρίζεται ότι «η ναζιστική τυραννία οδήγησε στο Ολοκαύτωμα», αλλά και «στην επιβολή ολοκληρωτικών και αντιδημοκρατικών κομμουνιστικών καθεστώτων στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη»!

Το επόμενο βήμα έγινε στο Ευρωκοινοβούλιο, με τη σύσταση, στις 21/4/2010, μιας «άτυπης» ομάδας ευρωβουλευτών με τον τίτλο «Συμφιλίωση των Ευρωπαϊκών Ιστοριών», με στόχο: «Να αναπτύξουμε μια κοινή προσέγγιση σχετικά με τα εγκλήματα των ολοκληρωτικών καθεστώτων, μεταξύ άλλων του κομμουνιστικού καθεστώτος της ΕΣΣΔ, για να διασφαλιστούν η συνέχεια της διαδικασίας της αξιολόγησης των ολοκληρωτικών εγκλημάτων και η ίση μεταχείριση και μη διάκριση των θυμάτων ολοκληρωτικών καθεστώτων».

Ακολούθησαν κείμενα, όπως έκθεση της Κομισιόν με θέμα «Η μνήμη των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν από τα ολοκληρωτικά καθεστώτα στην Ευρώπη» (δημοσιεύτηκε στις 22/12/2010). Στην έκθεση η Κομισιόν καταγράφει τα βήματα που έχουν γίνει σε επίπεδο ΕΕ και κρατών - μελών στην προώθηση της αντικομμουνιστικής εκστρατείας. Μάλιστα, καλεί τα κράτη - μέλη να προχωρήσουν ενιαία σε αυτήν την κατεύθυνση, σημειώνοντας καθυστερήσεις και καταγράφοντας «θετικά» βήματα που έχουν κάνει ορισμένα κράτη - μέλη στον τομέα αυτό (π.χ. θεσμική απαγόρευση κομμουνιστικών συμβόλων, καθιέρωση ως ποινικού αδικήματος της άρνησης των εγκλημάτων των σοσιαλιστικών καθεστώτων κ.λπ.).

Ετσι, φτάσαμε σε χώρες της ΕΕ να απαγορεύονται τα κομμουνιστικά σύμβολα, να αποθεώνονται οι συνεργάτες των ναζί. Στην Ουγγαρία, να απαγορεύεται η χρήση κομμουνιστικών συμβόλων, το Κοινοβούλιο να ψηφίζει τροπολογίες στον Ποινικό Κώδικα, βάσει των οποίων τα «εγκλήματα του κομμουνισμού» ταυτίζονται με το Ολοκαύτωμα των Εβραίων. Οποιος δημόσια αρνηθεί ότι υπήρξαν «εγκλήματα του κομμουνισμού», θα πρέπει να φυλακίζεται. Στην Τσεχία να επιβάλλονται απαγορεύσεις στη δράση της Κομμουνιστικής Ενωσης Νεολαίας. Στην Πολωνία να διώκεται καθηγητής Πανεπιστημίου με την «κατηγορία» ότι διοργάνωσε σεμινάριο για τα 200 χρόνια από τη γέννηση του Μαρξ, αλλά και διαδηλωτής που φορούσε μπλουζάκι με σκίτσο του Λένιν!

Αλλωστε, στην Πολωνία διώχθηκαν στελέχη του ΚΚ Πολωνίας και της εφημερίδας του «Μπρζασκ», για «δημόσια προώθηση του ολοκληρωτισμού». Μπορεί τον περασμένο Γενάρη να κατέρρευσε στο δικαστήριο αυτή η απαράδεκτη κατηγορία και τα στελέχη του ΚΚ να αθωώθηκαν, ωστόσο στα πάνω από 2,5 χρόνια που διήρκεσε η δίκη, δικαστικοί επιμελητές πραγματοποίησαν ακόμη κι έρευνες στα σπίτια μελών και στελεχών του ΚΚ Πολωνίας, διεξάγοντας ανακριτικού τύπου «συνεντεύξεις», ακόμα και σε γείτονές τους, με προφανή στόχο τον εκφοβισμό. Εξάλλου, στην Πολωνία βρίσκεται σε εξέλιξη διαδικασία διερεύνησης της νομιμότητας του ΚΚ Πολωνίας με βάση τις αντικομμουνιστικές διατάξεις του Συντάγματος της χώρας, που εξισώνουν τον κομμουνισμό με το τέρας του φασισμού και του ναζισμού, που είναι γέννημα - θρέμμα του καπιταλισμού.

Ποια ήταν η απάντηση της Ευρωπαίας επιτρόπου για θέματα Δικαιοσύνης, Βιέρα Γιούροβα, σε Ερώτηση της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ για όλο αυτό το αντικομμουνιστικό «κυνήγι μαγισσών» της πολωνικής κυβέρνησης; Το απέδωσε «στην προσέγγιση της Ιστορίας από το κάθε κράτος - μέλος με τον δικό του τρόπο»!

Στο πλαίσιο αυτής της ...θεώρησης της Ιστορίας, «ήρωες» δεν είναι όσοι πολέμησαν το φασισμό/ναζισμό, αλλά όσοι τον στήριξαν. Ετσι και στην Πολωνία (και αλλού) ξηλώνονται μνημεία του Κόκκινου Στρατού, ενώ αφαιρέθηκε ακόμη και η τιμητική πλακέτα που συνόδευε το μνημείο των μαχητών του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, στο Τσίβνουβ (περιοχή κοντά στο Στετίνο), όπου νοσηλεύτηκαν και τελικά απεβίωσαν στο στρατιωτικό νοσοκομείο «250». Η πολωνική κυβέρνηση και το υπουργείο Εθνικής Αμυνας ισχυρίστηκαν ότι η εν λόγω πλακέτα προωθεί τα «ολοκληρωτικά καθεστώτα», γιατί σε αυτήν αναγράφεται η φράση «Στους αγωνιστές για μια δημοκρατική Ελλάδα», ενώ «στόχος του ΚΚΕ και του ΔΣΕ ήταν να δημιουργήσουν κομμουνιστικό κράτος, υπό την επιρροή της ΕΣΣΔ»!

Την ίδια στιγμή, βέβαια, η πολωνική κυβέρνηση προωθεί νόμους που «βγάζουν λάδι» τους Πολωνούς συνεργάτες των Γερμανών ναζί, μετατρέποντας σε ποινικό αδίκημα τη χρήση της φράσης «πολωνικά στρατόπεδα θανάτου». Επίσης, στο όνομα της «προστασίας του έθνους», ποινικοποιείται κάθε δημόσια εκφορά της άποψης ότι «το πολωνικό έθνος ή το πολωνικό κράτος» συνεργάστηκαν με τους ναζί στα εγκλήματα που διαπράχθηκαν στο κατεχόμενο πολωνικό έδαφος στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι και η Εσθονία, μια χώρα όπου 275.000 Σοβιετικοί στρατιώτες και παρτιζάνοι έδωσαν τη ζωή τους για την απελευθέρωσή της από το ναζιστικό ζυγό και τις τελευταίες δεκαετίες γίνεται μεγάλη προσπάθεια να κατοχυρωθεί η ηρωοποίηση όσων πολέμησαν στο πλευρό των ναζί. Ετσι, το εσθονικό Κοινοβούλιο τον Φλεβάρη του 2012 ενέκρινε απόφαση για αναγνώριση από το κράτος των Εσθονών ναζί και μελών των Ες-Ες ως «αγωνιστών της ελευθερίας»...

Και στη χώρα αυτή ξηλώνονται αντιφασιστικά μνημεία, όπως συνέβη τον Απρίλη του 2007 με το μνημείο του μπρούντζινου στρατιώτη «Αλιόσα» από την κεντρική πλατεία του Ταλίν, για την αποκαθήλωση του οποίου η αστυνομία αιματοκύλησε διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, με έναν νεκρό.

Ταυτόχρονα, στήνονται μνημεία για όσους Εσθονούς συμμετείχαν στα «Waffen SS» και προς τιμήν των χιτλερικών στρατευμάτων που βρίσκονταν στη χώρα έως το 1944. Το ΚΚ και τα κομμουνιστικά σύμβολα έχουν απαγορευτεί, ενώ η περίοδος που η σοσιαλιστική Εσθονία βρισκόταν στη σύνθεση της ΕΣΣΔ θεωρείται «κατοχή». Επίσης, εδώ και μια δεκαετία, η 22η Σεπτέμβρη, μέρα που απελευθερώθηκε η πρωτεύουσα από τον φασισμό, έχει καθιερωθεί ως «μέρα πένθους», για να εμπεδωθεί από τη νέα γενιά πως η μέρα κατά την οποία ο Κόκκινος Στρατός απελευθέρωσε τη χώρα, σήμανε δήθεν την «κατοχή» της.

Τέλος, στην Ουκρανία, η οποία βρίσκεται σε διαδικασία μελλοντικής ένταξης στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, ο φιλοναζιστικός κυβερνητικός συνασπισμός είναι στενός «σύμμαχος» των ευρωπαϊκών κρατών - μελών και των ΗΠΑ, στην αντιπαράθεσή τους και με τη Ρωσία. Κυβερνητικά στελέχη προχωρούν σε δηλώσεις όπως (του προέδρου της Βουλής, Αντρέι Παρούμπι) ότι ο Χίτλερ ήταν «ο μεγαλύτερος προωθητής της άμεσης δημοκρατίας» και συμμετέχουν σε «διαδηλώσεις» νεοναζιστικών ομάδων.

Η κυβέρνηση του Πέτρο Ποροσένκο (συνομιλητής και εταίρος της Μέρκελ, του Μακρόν και άλλων Ευρωπαίων «προοδευτικών» κατά της «απειλής της ακροδεξιάς») καθιέρωσε πρόσφατα την 1η Γενάρη - μέρα γέννησης του διαβόητου εγκληματία συνεργάτη των ναζί, Στέπαν Μπαντέρα - ως επίσημη εθνική αργία προς τιμήν του! Ο Στ. Μπαντέρα, ηγέτης της Οργάνωσης Ουκρανών Εθνικιστών, μαζί με τους Γερμανούς ναζί αιματοκύλησαν τον ουκρανικό λαό και άλλες εθνικότητες που ζούσαν στην περιοχή, εξοντώνοντας χιλιάδες άμαχους, ενώ πολέμησαν ενάντια στον Κόκκινο Στρατό.

Ταυτόχρονα, στην Ουκρανία ισχύει ο νόμος της αποκομμουνιστικοποίησης, που ποινικοποιεί την πάλη για τον σοσιαλισμό, σύμβολα όπως το σφυροδρέπανο και κάθε θετική αναφορά στον κομμουνισμό. Σύμφωνα με αυτόν το νόμο αποκλείστηκε από τις προεδρικές εκλογές (31 Μάρτη) ο υποψήφιος του ΚΚ Ουκρανίας, Πέτρο Σιμονένκο.

Ο «προοδευτισμός» της ΕΕ σε όλο του το μεγαλείο! Με αστικές κυβερνήσεις, σοσιαλδημοκρατικές και νεοφιλελεύθερες, με συνεργασίες και με την ακροδεξιά, πολιτικές δυνάμεις δηλαδή που τις ενώνει η κοινή ...φρούδα ελπίδα ότι οι λαοί δεν θα ξανασηκώσουν κεφάλι στην καπιταλιστική εκμετάλλευση, που υπηρετούν, στήνοντας τα διάφορα ψευδεπίγραφα δίπολά τους.

Copyright 2019 The Associated

Από τη συνάντηση των τεσσάρων ηγετών την Τρίτη στο Παρίσι

Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες, η ΕΕ επιδιώκει κι αυτή να διαπραγματευτεί πιο απαιτητικά τη σχέση της με την Κίνα, όπως φάνηκε και από την πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής (21-22/3/2019), στην ατζέντα της οποίας ξεχώριζε η συνεργασία Βρυξελλών - Πεκίνου, που βέβαια θα εξεταστεί πολύ ειδικότερα και στη Σύνοδο ΕΕ - Κίνας στις 9 Απρίλη. Χαρακτηριστική ήταν άλλωστε και η τετραμερής συνάντηση που συγκάλεσε ο Γάλλος Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, στα Ηλύσια Πεδία, με τον Κινέζο ομόλογό του, την Γερμανίδα καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ και τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, με θέμα «τις προκλήσεις της πολυμέρειας».

Ενόψει της Συνόδου Κίνας - ΕΕ, η Κομισιόν συνέταξε «Κείμενο 10 σημείων» για «τις σχέσεις με την Κίνα», σύμφωνα με το οποίο «αυξάνεται η εκτίμηση ότι έχει αλλάξει η ισορροπία ανάμεσα στις προκλήσεις και τις ευκαιρίες που αντιπροσωπεύει η Κίνα». Για την τελευταία αναφέρεται ότι «είναι ταυτόχρονα εταίρος συνεργασίας, με τον οποίο η ΕΕ έχει στενά ευθυγραμμισμένους στόχους, εταίρος με τον οποίο διαπραγματεύεται, με τον οποίο η ΕΕ χρειάζεται να βρει μια ισορροπία συμφερόντων, ένας οικονομικός ανταγωνιστής όσον αφορά την επιδίωξη ηγεσίας στις τεχνολογίες και ένας συστημικός αντίπαλος». Παρακάτω, το Κείμενο επαναλαμβάνει ότι στόχο αποτελεί «μια πιο ισορροπημένη και αμοιβαία οικονομική σχέση», αναδεικνύοντας πως για τις Βρυξέλλες είναι κρίσιμο ζήτημα η διασφάλιση ευνοϊκότερης μεταχείρισης στην τεράστια κινεζική αγορά. Υπό αυτό το πρίσμα, τα κράτη - μέλη της ΕΕ καλούνται να διασφαλίσουν με ομαλό, πλήρη και αποτελεσματικό τρόπο την εφαρμογή κανονισμών για το «κοσκίνισμα» άμεσων ξένων επενδύσεων.

Ενδεικτικές ήταν όμως και οι δηλώσεις Γιούνκερ ότι σήμερα «δεν υπάρχει ισορροπία» στις σχέσεις Κίνας - ΕΕ και ότι «δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε κάτι σταθερό πάνω σε κάτι που δεν έχει ισορροπία».

Από τη μεριά της, η Μέρκελ - προφανώς έχοντας κατά νου και τη στάση των ΗΠΑ σε πολλά θέματα - υποστήριξε ότι η ΕΕ δεν μπορεί να παρακάμψει την ανάγκη συνεργασίας με την Κίνα, αλλά χρειάζεται μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και μαεστρία για ένα «θετικό» για τα ευρωενωσιακά μονοπώλια αποτέλεσμα: «Διαπιστώνουμε μια πολύ δυναμική εξέλιξη του κόσμου, όπου οι ισορροπίες - και οι οικονομικές - διαρκώς μετακινούνται». Η τετραμερής, συνέχισε η καγκελάριος, αφορούσε τις «έννοιες "στρατηγική συνεργασία" και "στρατηγικός ανταγωνισμός" ή "αντιπαλότητα". Πρέπει να ορίσουμε αυτούς τους όρους με μεγάλη ακρίβεια, ώστε να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις».

Την ίδια στιγμή, βέβαια, το Κείμενο καλεί σε εμβάθυνση της συνεργασίας σε τομείς όπως «η υπεράσπιση της ειρήνης και της ασφάλειας (...) χτίζοντας πάνω στη θετική συνεργασία στην JCPOA (σ.σ. τη διεθνή συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν)».

Οσο για τον Μακρόν, επίσης ξεχώρισε διμερείς «συγκλίσεις» και έκανε ρητή αναφορά στην JCPOA, αλλά και στην «οικοδόμηση μιας σθεναρής πολυμέρειας για το κλιματικό ζήτημα». Ξεχώρισε δηλαδή δύο θέματα στα οποία Κίνα και Ευρώπη ήρθαν πιο κοντά, ειδικά μετά από τη σημαντική αλλαγή στάσης των ΗΠΑ, που αποσύρθηκαν από την JCPOA αλλά και από τη Διεθνή Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα.

Αλλωστε, και μετά από την πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, ο Γάλλος Πρόεδρος είχε σημειώσει: «Ο διάλογος ανάμεσα σε Κίνα και Ευρώπη έχει πράγματι γίνει καθοριστικός για τον καθορισμό παγκόσμιων ισορροπιών, για τη διατήρηση της πολυμέρειας (...) Η ΕΕ πρέπει να προσαρμόσει το λογισμικό της στις νέες πραγματικότητες του κόσμου, στις οποίες συγκαταλέγεται και ο κρίσιμος ρόλος που διαδραματίζει η Κίνα στη διεθνή σκηνή».

Ο Μακρόν μίλησε ακόμα για την «ευρωπαϊκή αφύπνιση» που είναι απαραίτητη για «να οικοδομηθεί μαζί με την Κίνα και τις άλλες δυνάμεις μια ατζέντα υπευθυνότητας, ώστε να λειτουργεί η πολυμερής συνεργασία». Εξάλλου, υποδεχόμενος τον Σι στο Παρίσι, ο Μακρόν έκανε λόγο για «καθαρές, απαιτητικές και φιλόδοξες» βάσεις στις οποίες πρέπει να στηθεί η συνεργασία με την Κίνα.

Οι επαφές Σι σε Ιταλία, Μονακό και Γαλλία «επισφράγισαν» και κάποιες συνεργασίες που η αξία τους ξεπερνά τα «στενά» όρια μιας μεγάλης επένδυσης, φωτίζοντας κι άλλες διαστάσεις που παίρνει η παρουσία της Κίνας στην Ευρώπη, με δεδομένες και τις αντιθέσεις που μεγαλώνουν στο εσωτερικό της ΕΕ.

Ξεχωρίζει το «Μνημόνιο Κατανόησης» που υπέγραψε ο Κινέζος Πρόεδρος στη Ρώμη με τον Ιταλό πρωθυπουργό Τζουζέπε Κόντε, για την ένταξη της Ιταλίας στην πρωτοβουλία «Μία Ζώνη, Ενας Δρόμος» (OBOR). Φυσικά, η Ιταλία δεν είναι η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που εντάσσεται στο μεγάλο αυτό κινεζικό σχέδιο, ωστόσο φαίνεται ότι θα αποκτήσει διακριτά πιο ενισχυμένο ρόλο, π.χ. με αξιοποίηση των λιμανιών σε Τεργέστη και Γένοβα. Πολλοί σχολίασαν ότι η Ιταλία είναι η πρώτη χώρα - μέλος του G7 που παζαρεύει τέτοια «συμβολή» σε ένα από τα γεωπολιτικά κρισιμότερα σχέδια της Κίνας.

Αξίζει να καταγραφεί ότι ο αντιπρόεδρος της ιταλικής κυβέρνησης και ηγέτης της «Λέγκας», Μ. Σαλβίνι, έσπευσε να δηλώσει ότι «κανείς δεν πρέπει να ερμηνεύσει το "Μνημόνιο Κατανόησης" ως αλλαγή συμμαχιών, πορείας ή στρατηγικής σε διεθνές επίπεδο», αλλά ότι μ' αυτό «βρέθηκε μια ισορροπία». Εξίσου ενδεικτικές ήταν οι δηλώσεις που έκανε ο υφυπουργός Ανάπτυξης, Μικέλε Γκεράτσι, για «ευκαιρία που αποκτούν οι εταιρείες μας να αξιοποιήσουν την αυξανόμενη σημασία που έχει η Κίνα για τον κόσμο (...) Αισθανόμαστε ότι ανάμεσα στους Ευρωπαίους εταίρους μας, η Ιταλία έχει αποκλειστεί. Χάσαμε κάποιο χρόνο».

Να σημειωθεί ότι η νέα αυτή προσέγγιση Ιταλίας - Κίνας συμπίπτει χρονικά με επιφυλάξεις που η Ρώμη εμφανίζεται να διατυπώνει πάνω σε σχέδια τα οποία ΕΕ - ΗΠΑ προτάσσουν στην αναμέτρησή τους με σημαντικούς αντιπάλους, όπως ο αγωγός «EastMed», που αν προχωρήσει θα μεταφέρει αέριο από την Ανατολική Μεσόγειο στην Ευρώπη και στην κατασκευή του οποίου η Ρώμη δεν είναι πια τόσο πρόθυμη να συμμετάσχει.

Για την ιταλική «ένταξη» στην OBOR, ο Αμερικανός ΥΠΕΞ Μ. Πομπέο δήλωσε την Πέμπτη «λυπημένος», συνολικά για «κάθε φορά που μια χώρα δεσμεύεται σε αυτές τις εμπορικές ανταλλαγές και αλληλεπιδράσεις με την Κίνα, οι οποίες δεν είναι ξεκάθαρες». Υποστήριξε ότι το Πεκίνο δεν δρα με τρόπο «διαφανή», «ανοιχτό» και «νόμιμο» και ότι «θεωρούμε πως οι πολίτες των χωρών αυτών θα είναι οι χαμένοι σε τελευταία ανάλυση (...) όταν εμπλέκονται σε αυτές τις συναλλαγές, που στην πραγματικότητα δεν είναι οικονομικές, με δημόσιες επιχειρήσεις ή ελεγχόμενες από το κράτος - αυτό δεν προοιωνίζεται τίποτε καλό για τους πολίτες τους. Αυτό μπορεί να έχει όφελος προσωρινά, να σχηματίζει κανένας την εντύπωση ότι αποκτά φθηνά προϊόντα, ή μια γέφυρα ή έναν δρόμο με χαμηλό κόστος, αλλά σε τελευταία ανάλυση υπάρχει πολιτικό κόστος, που θα είναι πολύ μεγαλύτερο από το οικονομικό όφελος».

Την ίδια στιγμή, ιδιαίτερα θερμή ήταν η υποδοχή που έγινε στον Σι στη Γαλλία, όπου ο Πρόεδρος Μακρόν παρέθεσε προς τιμήν του «κλειστό δείπνο» στο πολυτελές μεσογειακό θέρετρο της Νίκαιας στην Κυανή Ακτή.

Η ιστοσελίδα της γαλλικής Προεδρίας, αναγγέλλοντας την επίσκεψη του Σι, δημοσίευσε ένα μακροσκελές κείμενο για όσα γίνονται «όταν η Γαλλία και η Κίνα εργάζονται από κοινού». Στο κείμενο αναφέρεται ότι η διμερής αυτή συνεργασία «απέδειξε την αποτελεσματικότητά της» και ως παράδειγμα παρέθετε την αντίδραση στην απόσυρση των ΗΠΑ από τη Διεθνή Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα, που «μπορούσε να προκαλέσει μια επικίνδυνη οπισθοχώρηση για τον πλανήτη», αλλά αυτή η επιλογή «έμεινε μια μεμονωμένη ενέργεια», χάρη στην «έκκληση της Γαλλίας για ενότητα» αλλά και στην «επαναβεβαιωμένη αφοσίωση της Κίνας».

Και επειδή δεν αρκούν τα λόγια για τη σημασία της συνεργασίας, Μακρόν και Σι παρευρέθηκαν στην υπογραφή συμφωνίας για την πώληση 300 αεροσκαφών της (ευρωπαϊκής) «Airbus» στην κινεζική «China Aviation Supplies Holding Company». Συνολικά οι δύο πλευρές υπέγραψαν συμφωνίες ύψους 40 δισ. ευρώ, σε τομείς όπως η Ενέργεια, οι μεταφορές και τα τρόφιμα. Μεταξύ άλλων, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, συμφωνήθηκαν νέες διευκολύνσεις και για τις εισαγωγές γαλλικών πουλερικών στην κινεζική αγορά.