Παπαγεωργίου Βασίλης

Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί η πρόσφατη, σχετικά, «πρεμούρα» για τη διάδοση της ποδηλασίας. «Τι πιο αθώο από αυτό;» θα αναρωτηθεί κανείς. Οντως, τι μπορεί να κρύβεται πίσω από το να διαδοθεί ένα μέσο που γυμνάζει, δε ρυπαίνει, είναι σχετικά φθηνό σε σχέση με άλλα ατομικά μέσα μεταφοράς; Τίποτα!

Ελα όμως που έρχεται η παρακάτω είδηση από την Ολλανδία, χώρα που πρωτοπορεί στη χρήση του ποδηλάτου και αποτελεί σχετικό παράδειγμα για πολλούς, καλών προθέσεων: «Το να πηγαίνει κανείς στη δουλειά του με ποδήλατο δεν είναι μόνο καλό για την υγεία του αλλά μπορεί επίσης να αποδειχτεί ενδιαφέρον και για τις επιχειρήσεις, που ενδέχεται να βλέπουν μια αυξημένη αποδοτικότητα των υπαλλήλων τους, ανέφερε σήμερα το ολλανδικό υπουργείο Μεταφορών»!

«Οι εργαζόμενοι που πηγαίνουν τακτικά στη δουλειά τους με ποδήλατο», συνεχίζει η είδηση, «είναι κατά μέσο όρο ασθενείς λιγότερες ημέρες το χρόνο απ' ό,τι οι άλλοι συνάδελφοί τους και αν αυξηθεί το σημερινό 1/3 των Ολλανδών που πάνε στη δουλειά τους τακτικά με το ποδήλατό τους, τουλάχιστον τρεις φορές τη βδομάδα οι επιχειρήσεις μπορεί να εξοικονομήσουν περίπου 27 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, από τις ημέρες απουσίας λόγω ασθενείας των υπαλλήλων τους»! Μαθαίνουμε επίσης ότι «η ολλανδική κυβέρνηση έχει δαπανήσει σοβαρά ποσά για να διαφημίσει τη σημαντική για όλους χρήση του ποδηλάτου, έχει κατασκευάσει ειδικούς χώρους στάθμευσής τους στους χώρους εργασίας, πολλά γκαράζ ειδικά για ποδήλατα και έχει βελτιώσει σημαντικά τους ειδικούς παράδρομους όπου κυκλοφορούν τα ποδήλατα στους δρόμους των πόλεων».

Τελικά, η ζωή στον καπιταλισμό δεν είναι «πατίνι». Είναι «ποδήλατο»...

Ορισμένα πράγματα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν πολύ αστεία, αν δεν ήταν στην πραγματικότητα εξωφρενικά. Ο Γ. Παπανδρέου, στη συζήτηση στη Βουλή την περασμένη Παρασκευή, πρότεινε να καταργήσουμε τα βιβλία στα σχολεία και τα πανεπιστήμια και να τα αντικαταστήσουμε με ηλεκτρονικούς υπολογιστές και πρόσβαση στο διαδίκτυο:

«Πόσο νομίζετε ότι κοστίζουν όλα τα βιβλία που διανέμουμε δωρεάν σε μαθητές και φοιτητές; Τι θα λέγατε, αν μπορούσαμε να χωρέσουμε, όλα αυτά τα βιβλία, σε ένα, που να χωράει μάλιστα στην τσέπη του μαθητή και χίλια ακόμα;

(...) Αυτό το βιβλίο το κρατώ στο χέρι μου. Είναι βιβλίο ηλεκτρονικό. Σε ένα σχολείο, ο μαθητής δε θα έχει μόνο τα βιβλία του. Μέσα από το διαδίκτυο θα έχει πρόσβαση σε έναν πλούτο γνώσεων σε παγκόσμιο επίπεδο. Θα είναι η δική του παγκόσμια βιβλιοθήκη. Εάν διαβάζει για γενικές εξετάσεις, θα μπορεί να βρει τον καλύτερο φροντιστή καθηγητή ή και συμμαθητή να τον βοηθήσει "online", διαδικτυακά.

(...) Οταν το σχολείο και ο μαθητής θα έχει (...) πρόσβαση στην πνευματική περιουσία ολόκληρης της ανθρωπότητας (...) θα του ζητάμε κριτική δυνατότητα, να ξέρει να επιλέγει απ' όλες τις πηγές την καλύτερη δυνατή λύση για το πρόβλημά του».

Για τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, όλα τα παραπάνω ήταν και ένα σόου, αφού λέγοντάς τα, κρατούσε στο χέρι του έναν τέτοιο μικρό υπολογιστή, σα να ήταν πλασιέ της εταιρείας που τον παράγει.

Πολλά μπορεί να προσάψει κανείς στις θέσεις του ΠΑΣΟΚ για τα βιβλία (ακόμα και να θυμηθεί εκείνη την εκπληκτική ταινία του Τριφό «Φαρενάιτ 451»), αλλά θα αρκεστούμε στις εξής απλές παρατηρήσεις:

Κανείς δεν μπορεί να διαβάσει όγκο σελίδων ηλεκτρονικά χωρίς να πάθουν τα ματάκια του. Ασε που αν μελετά για μάθημα θα θέλει να σημειώνει, να υπογραμμίζει, να... αξιοποιεί το βιβλίο. Αρα, θα το εκτυπώνει. Αρα, ό,τι δίνεται δωρεάν, ο Γ. Παπανδρέου προτείνει να δίνεται ηλεκτρονικά και ο μαθητής ή φοιτητής να αναλαμβάνει το κόστος εκτύπωσης ή προμήθειάς του σε κανονική έντυπη μορφή.

Οσοι χρησιμοποιούν το διαδίκτυο γνωρίζουν ότι είναι φορτωμένο με άπειρες μπούρδες κι όχι με την «πνευματική περιουσία ολόκληρης της ανθρωπότητας». Οταν για τους ενήλικες ακόμα και για ειδικούς επιστήμονες είναι συχνά δύσκολο σήμερα να ξεχωρίσουν μια χρήσιμη πληροφορία, να ξεχωρίσουν την ήρα απ' το στάρι μέσα στο χαμό του διαδικτύου, πώς θα ζητάμε από τους μαθητές να κάνουν το ίδιο χωρίς να έχουν ακόμα αντίληψη του κόσμου...;

Και το τραγελαφικό της υπόθεσης είναι ότι το ΠΑΣΟΚ μας έλυσε την απορία πώς θα χτυπήσει την παραπαιδεία: Θα ψάχνουν οι μαθητές τους φροντιστές τους «online» (και μάλλον θα τους πληρώνουν με τις πιστωτικές κάρτες των γονιών τους...!).

Παπαγεωργίου Βασίλης

(Σε αντίθεση με τους αγρότες που κοιτάνε πώς θα «αρπάξουν» κανένα φράγκο από τους ...ταλαίπωρους φορολογούμενους Ελληνες, ενώ τους κλείνουν και τους δρόμους).

Πάλι καλά που μας τα εξήγησε ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής και πήραμε χαμπάρι τι πραγματικά γίνεται.

Μα το είπε ξεκάθαρα ο άνθρωπος: Η κυβέρνηση λαμβάνει τα μέτρα της ώστε η αγροτική οικονομία να έχει τις βάσεις για να αναπτυχθεί στο μέλλον. Και καλεί τους πάντες σε διάλογο.

Δυο ερωτησούλες έχουμε μόνο: Σε ποιο μέλλον ακριβώς αναφέρεται η κυβέρνηση, όταν έχει συναποφασίσει στην ΕΕ τη δραματική μείωση των αγροτών τα επόμενα χρόνια;

Επίσης, τι ακριβώς μπορούν να προσδοκούν από το ...μέλλον οι αγρότες που ΤΩΡΑ καταστρέφονται, τα χωριά που ΣΗΜΕΡΑ ερημώνουν και τα προϊόντα που ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ πωλούνται σε εξευτελιστικές τιμές;

Οσο κι αν λέει ο πρωθυπουργός ότι «είναι επιτακτική ανάγκη να ανοίξουν οι δρόμοι», το προφανές είναι πως τα πράγματα πρέπει να πάρουν ...άλλο δρόμο.

ΚΙ ΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ να βρίσκεται στον ...επικοινωνιακό κόσμο του και τα στελέχη του να λένε - όπου σταθούν κι όπου βρεθούν - ότι η κυβέρνηση «δεν έχει σχέδιο»!

Λες κι αυτό είναι το πρόβλημά μας. Αν ασκεί αντιλαϊκή πολιτική ...σχεδιασμένα ή το κάνει αυθόρμητα και «όπως της κάτσει».

Οπως και να 'χει, εμείς τελικά πληρώνουμε τη νύφη. Κι αν το ΠΑΣΟΚ μπορεί να μας κάνει να πληρώνουμε «με σχέδιο», προφανώς ουδόλως μας ενδιαφέρει.

Χώρια που όποιος από τους δύο και να ήταν στην κυβέρνηση, το ίδιο ακριβώς «σχέδιο» θα ακολουθούσε. Μια και όπως ομολογούν οι ίδιοι, τα περιθώρια «ελιγμών» λόγω ΕΕ είναι περιορισμένα.

Γρηγοριάδης Κώστας

Σημεία των χαλεπών καιρών που περνούν και οι Ιάπωνες εργαζόμενοι, είναι το χτεσινό νέο (δεύτερο σε δύο βδομάδες) κρούσμα αυτοκτονίας μίας 51χρονης άνεργης. Το πτώμα της βρέθηκε χτες κρεμασμένο στο δέντρο πάρκου που βρισκόταν κοντά στο διαμέρισμά της. Εκεί είχε αφήσει το ακόλουθο λιτό πλην σαφές σημείωμα απελπισίας: «Εχω οικονομικά προβλήματα. Λυπάμαι, δεν μπορώ να πληρώσω το νοίκι μου».

Στην άλλη άκρη του καπιταλιστικού κόσμου, τις ΗΠΑ, ένας 93χρονος γέροντας βρέθηκε παγωμένος στο σπίτι του. «Ο Μάρβιν Σουρ είχε έναν αργό, οδυνηρό θάνατο εξαιτίας του ψύχους», δήλωσε χτες στους δημοσιογράφους ο επικεφαλής της ιατροδικαστικής υπηρεσίας στην κομητεία του Οκλαντ στις ΗΠΑ. Δεν είχε ούτε ίχνος αμφιβολίας για την αιτία θανάτου του 93χρονου γέροντα που βρέθηκε ξυλιασμένος μέσα στο σπίτι του στις 17 Γενάρη. Δηλαδή, μόλις λίγες μέρες αφότου οι αρχές της πόλης, του έκοψαν το ηλεκτρικό γιατί είχε αφήσει απλήρωτους λογαριασμούς... Οταν οι αστυνομικοί άνοιξαν την πόρτα του σπιτιού του υπερήλικα γέροντα, το θερμόμετρο έδειχνε λίγο κάτω απ'το μηδέν.

Ο Σουρ δεν είχε παιδιά, σύζυγο, αλλά είχε χρέη περίπου 1.100 δολαρίων στην εταιρεία ηλεκτρισμού. Χρέος που του κόστισε τελικά τη ζωή... όπως έγραψε η τοπική εφημερίδα Bay City Times που ανακάλυψε το θέμα. Δύο ιστορίες, μια η αιτία. Το απάνθρωπο εκμεταλλευτικό σύστημα.

Γρηγοριάδης Κώστας

Χιλιάδες εργατικές οικογένειες στερούνται το μεροκάματο ή το βλέπουν να μπαίνει στο ζύγι, με αντίβαρο το πορτοφόλι του μεγάλου αφεντικού και λένε «όχι», αγωνίζονται.

Εκατοντάδες χιλιάδες νέοι μαθητές και φοιτητές πατάνε γερά στους δρόμους του αγώνα, κόντρα στους «νεκροθάφτες» των ονείρων τους.

Και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων, παντελώς αδιάφορη απέναντι σ' αυτές τις αλήθειες, έβγαλε μια ανακοίνωση σχετική με «αρνητικές συνέπειες των κινητοποιήσεων». Ζητά από τους εκπροσώπους των κλάδων, όταν αποφασίζουν τον τρόπο των διεκδικήσεών τους, να συνυπολογίζουν το κόστος στα ξενοδοχεία και στο κοινωνικό σύνολο. Δηλώνει ότι «κατανοεί» τις διεκδικήσεις των άλλων.

Δε νοιάζονται για τίποτα άλλο πέρα από την τσέπη τους. Με ποιο δικαίωμα ζητούν να νοιαστούν οι υπόλοιποι γι' αυτούς; Είναι καλά τα 250- 270 εκατ. ευρώ που στοιχίζουν τα κυβερνητικά μέτρα στήριξής τους, σε πρώτη φάση; 'Η μήπως δεν είναι οι μόνοι που προσφέρουν στην οικονομία, οι αγρότες και οι εργαζόμενοι; Γιατί οι ίδιοι οι ξενοδόχοι είναι κηφήνες, όπως και όλο το σινάφι των κεφαλαιοκρατών.

Είναι γνωστό και προκύπτει εύκολα μέσα από πολλές περιπτώσεις, ότι οι εκάστοτε κυβερνήσεις στηρίζουν την εργοδοσία, το κεφάλαιο, τις μεγάλες επιχειρήσεις με κάθε μέσο και συγκαλύπτουν τα εργατικά «εγκλήματα».

Είναι γνωστό και στην περίπτωση των καθαριστριών των εταιρειών καθαρισμού που εργάζονται σε δημόσιες υπηρεσίες και ιδρύματα, σε νοσοκομεία, πανεπιστήμια, σχολεία κλπ. «Κάτω από τη μύτη» κυριολεκτικά των αρμόδιων υπουργείων και των διορισμένων διοικήσεών τους, «μεσουρανεί» ο εργασιακός Μεσαίωνας που βιώνουν χιλιάδες καθαρίστριες. Αυτό δείχνει και το έγγραφο που βγήκε στη δημοσιότητα («ΤΑ ΝΕΑ»), ότι εδώ και ένα χρόνο το υπουργείο Υγείας είχε ενημερωθεί για τις παραβάσεις της εργατικής νομοθεσίας από τις εταιρείες καθαρισμού που είχαν αναλάβει τον καθαρισμό νοσοκομείων.

Και πώς αλλιώς θα μπορούσε να είναι, όταν στη Βουλή είναι οι ίδιοι, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που ψηφίζουν αντεργατικές νομοθεσίες και διευκολύνουν την εργοδοσία στο να «ασελγεί» πάνω στους εργαζόμενους με όλους τους τρόπους;