Γρηγοριάδης Κώστας

Η υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Μ. Αποστολάκη ανακοίνωσε ότι έως το τέλος Μάρτη θα γίνει πραγματικότητα το αγροτικό ΤΕΜΠΜΕ και πρώτα πρώτα θα δώσει τη δυνατότητα στους κτηνοτρόφους να λάβουν χρηματοδότηση για την αγορά ζωοτροφών. Ομως το λεγόμενο αγροτικό ΤΕΜΠΜΕ αποτελεί εξαρχής σκέτη κοροϊδία για τους μικρομεσαίους αγρότες και κτηνοτρόφους. Οι όροι και οι προϋποθέσεις χρηματοδότησης που θέτει το ΤΕΜΠΜΕ, πετούν εκτός τους φτωχομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους. Αλλά βασικά η όποια δανειοδότηση δε λύνει τα προβλήματα των φτωχομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων. Για παράδειγμα δόθηκαν ήδη άτοκα δάνεια σε κτηνοτρόφους, αλλά δεν τους βοήθησαν σε τίποτα. Τους υπερχρεώνουν στις τράπεζες. Χρόνο με το χρόνο η θέση τους γίνεται ακόμα χειρότερη και δεν μπορούν να αποπληρώσουν τα δάνεια, ως αποτέλεσμα της συνεχούς μείωσης των τιμών παραγωγού και της συνεχούς αύξησης του κόστους παραγωγής και του ανταγωνισμού με τις καπιταλιστικές αγροτικές επιχειρήσεις. Αυτή είναι ανεπίστρεπτη πορεία για τους φτωχομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους που θα συνεχίσουν να είναι ζημιωμένοι και καταδικασμένοι στο ξεκλήρισμα. Αν δεν υπάρξει ανατροπή αυτής της αντιαγροτικής - αντιλαϊκής πολιτικής και εφαρμογή μιας άλλης φιλοαγροτικής - φιλολαϊκής πολιτικής, οι φτωχομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι δε θα δουν άσπρη μέρα.

Πριν από λίγες μέρες ο ΛΑ.Ο.Σ. υποκρινόταν τον ανήσυχο για τις επικείμενες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων και αναρωτιόταν δήθεν με αγωνία «και τις υποχρεώσεις όσων πίστεψαν ότι το Δημόσιο είναι έντιμος εργοδότης ποιος θα τις αναλάβει;». Προφανώς, κατόπιν ...ωριμότερης σκέψης επανήλθε και με αφορμή το πάγωμα των προσλήψεων στο Δημόσιο διατυπώνει μια θέση που απέχει καθόλου απ' την αποδοχή των απολύσεων στο Δημόσιο. Δηλώνει: «Καιρός ήταν. Αν αυτό το είχαν αποφασίσει οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ - ΝΔ πριν μερικά χρόνια δε θα είχαμε περιέλθει στην κατάσταση που είμαστε σήμερα. Οσο λιγοστεύουν τα άτομα στη Δημόσια Διοίκηση τόσο θα αυξάνεται η παραγωγικότητα. Η απόφαση αυτή όμως σημαίνει ότι, πρέπει να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, με κίνητρα που θα δώσει η κυβέρνηση».

Ολοι γνωρίζουν ότι τα μέτρα που προτείνει ο ΛΑ.Ο.Σ είναι άκρως αντεργατικά για να γλιτώσει το κεφάλαιο τη ζημιά του από την κρίση. Και επίσης, γνωρίζουν ότι τα κίνητρα που εισηγείται ο ΛΑ.Ο.Σ., ζεστό χρήμα δηλαδή στους κεφαλαιοκράτες, θα έχουν αντίκρισμα μόνο στην κερδοφορία τους και κανένα απολύτως για τους εργαζόμενους. Καιρός είναι, πράγματι, οι εργαζόμενοι να στείλουν και τα παράσιτα τους κεφαλαιοκράτες και τα πολιτικά τους υποστυλώματα εκεί που τους αξίζει να βρίσκονται. Αν το είχαν πράξει χρόνια, πριν, σήμερα δε θα ήμασταν εδώ που είμαστε. Αλλά ποτέ δεν είναι αργά, μπορούμε και τώρα.

Κερδισμένο θα βγει μόνο το μεγάλο κεφάλαιο και από τη νέα νομοθετική ρύθμιση που ετοίμασε η κυβέρνηση για τη λεγόμενη «Διπλή Ανάπλαση» σε Αμπελόκηπους και Ελαιώνα και το υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής έθεσε σε δημόσια διαβούλευση - κοροϊδία ως τις 6 Δεκέμβρη.

Σύμφωνα και με τις νέες ρυθμίσεις, η τσιμεντοποίηση της έκτασης που βρίσκεται μέσα στον Ελαιώνα θα πραγματοποιηθεί, έστω και σε μικρότερη έκταση, αφού εκεί θα «φυτευθούν» 99.000 τετραγωνικά μέτρα αθλητικών και εμπορικών εγκαταστάσεων. Η μείωση από τα 164.600 τετραγωνικά που προέβλεπε η υπάρχουσα νομοθετική ρύθμιση, προέρχεται κυρίως από την κατάργηση του πολυλειτουργικού κτιρίου 42.500 τ.μ. που επρόκειτο να κατασκευάσει στον Ελαιώνα ο Δήμος της Αθήνας.

Η εταιρεία Μπ. Βωβός μπορεί και τώρα να κατασκευάσει ένα εμπορικό κέντρο - μεγαθήριο 52.000 τετραγωνικών (και άλλων 70.000 τετραγωνικών υπόγεια), σε χαρακτηρισμένο από το 1995 κοινόχρηστο χώρο, καθώς της δίνεται συντελεστής δόμησης 1,2 από 1,6 της αρχικής ρύθμισης.

Επίσης, η ΠΑΕ ΠΑΟ μπορεί να κατασκευάσει σε δημόσια έκταση και με κρατικές επιχορηγήσεις (μέχρι στιγμής έχουν δοθεί 50 εκατ. ευρώ από το δήμο και το κράτος για έργα υποδομής, την ώρα που τα ερασιτεχνικά σωματεία της πόλης παραμένουν άστεγα) το γήπεδο ποδοσφαίρου, επιφάνειας 47.000 τετραγωνικών, αλλά και εμπορικές χρήσεις που θα φτάσουν σε ποσοστό 17,5% της συνολικής δομημένης επιφάνειας.

Να, λοιπόν, τι εννοεί το ΠΑΣΟΚ μηρυκάζοντας από το πρωί έως το βράδυ έννοιες σαν αυτή της ...«πράσινης ανάπτυξης»!

Τα κυβερνητικά μέτρα έχουν συγκεκριμένη κατεύθυνση: Διοικήσεις ιδρυμάτων από μάνατζερ επιχειρήσεων, υποβαθμισμένα πτυχία - «μενού» που θα «προσφέρουν» κατάρτιση για τους πολλούς, ταξικό φίλτρο μετά το πρώτο έτος και νέα έξοδα για φροντιστήρια, στέγαση και σίτιση στους ιδιώτες, έδρες «Coca - Cola» (με χορηγία) και καθηγητές συμβασιούχοι για χρόνια, γνώση με κριτήρια προσφοράς και ζήτησης. Αυτά και πολλά άλλα καταργούν ό,τι έχουν κατακτήσει μέχρι σήμερα οι εργαζόμενοι για τα παιδιά τους, διαλύουν ό,τι έχει απομείνει απ' τη δημόσια Ανώτατη Εκπαίδευση.

Το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών (ΜΑΣ), το προηγούμενο διάστημα έδωσε δεκάδες μάχες για τα δικαιώματα των σπουδαστών, χωρίς, όμως, να σπέρνει αυταπάτες για «συμμαχίες» με τις πρυτανείες και τους καθηγητές - επιχειρηματίες, που διαμαρτύρονται γιατί χάνουν απ' το νέο μοίρασμα της πίτας. Με λίγα λόγια, δεν απευθύνθηκε σε εκείνους που έχουν συνδιαμορφώσει τη σημερινή κατάσταση, αλλά στους πανεπιστημιακούς που αντιστέκονται στα σχέδια για πανεπιστήμια ΑΕ και αντιλαμβάνονται ότι ο ακαδημαϊκός τους ρόλος δεν πουλιέται και δεν αγοράζεται με χορηγίες και «πακέτα».

Οι Επιτροπές Αγώνα του ΜΑΣ δε σταματούν τη δράση τους και καλούν σε οργάνωση της πάλης φοιτητών και σπουδαστών, με επόμενο σταθμό το συλλαλητήριο την 1η του Δεκέμβρη, μαζί με τους μαθητές. Η αντίδραση το επόμενο διάστημα μπορεί και πρέπει να είναι μαχητική, μαζική, σε πλήρη αντίθεση με τους πρόθυμους συνομιλητές της κυβέρνησης.

Γρηγοριάδης Κώστας

Ετσι, λοιπόν, εκτός από το ότι δεν πρέπει να έχουμε ασφαλιστικά δικαιώματα, δεν πρέπει να έχουμε Συλλογικές Συμβάσεις, δεν πρέπει να έχουμε μόνιμη δουλειά και γενικώς ...δικαιώματα, προέκυψαν και μερικά ακόμα.

Επιπροσθέτως, πρέπει να μην έχουμε αστικές συγκοινωνίες (αυτό σημαίνει «αναδιάρθρωση», για όποιον δεν κατάλαβε), δεν πρέπει να έχουμε τη λεγόμενη Πολιτική Προστασία (σεισμοί, πλημμύρες κλπ.) και πολύ κακώς έχουμε και δημόσια αεροδρόμια.

Προκύπτει, βεβαίως, και ένας συνολικός κανόνας από όλα αυτά: Οτι το κράτος οφείλει να απαλλαγεί από αυτή την ...ασύμφορη υποχρέωση να προσφέρει οτιδήποτε στον ελληνικό λαό. Αυτά είναι ...παλαιολιθικές ιδέες εκτός σύγχρονου πνεύματος.

Κάπως έτσι μπορεί να περιγράψει κανείς το περίφημο πρόγραμμα εξορθολογισμού του Δημοσίου, που αποφάσισαν να προωθήσουν έως το Φλεβάρη, και μάλιστα με συντονιστή τον Θ. Πάγκαλο.

Φυσικά, έχουμε κάθε ελευθερία να απολαμβάνουμε όλα αυτά τα αγαθά αν τα ...ακριβοπληρώνουμε στο μέλλον στους ιδιώτες, οι οποίοι προφανώς αποτελούν την «προοπτική» για τη χώρα.

ΔΕ ΜΑΣ ΦΤΑΝΟΥΝ όλα αυτά, έχουμε και τη ΝΔ, ο ΛΑ.Ο.Σ. και τη Δημοκρατική Αριστερά να βγάζουν ανακοινώσεις δηλώνοντας ότι «δεν βλέπουν ανάπτυξη»...

Μάλλον δεν έχουν προσέξει τις φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών, τα «δωράκια» στους εργοδότες με τις επιχειρησιακές συμβάσεις, τα επιδόματα ανεργίας που πάνε στους βιομήχανους, τις ενισχύσεις των τραπεζιτών με 1.000 και 1 τρόπους.

Γιατί όταν αναφέρεσαι σε μια ανάπτυξη με βάση τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, μόνο για ανάπτυξη του κεφαλαίου μπορεί να μιλάς. Και είναι βέβαιο ότι αυτό γίνεται και με το παραπάνω.

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Το ελληνικό κράτος θα έπρεπε να λειτουργεί σαν να βρίσκεται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης», υπογραμμίζει στο χθεσινό κύριο άρθρο της η «Καθημερινή», μεταδίδοντας το πνεύμα που επικρατεί στους κύκλους της οικονομικής ολιγαρχίας, όχι μόνο για το υπερεπείγον της υλοποίησης των βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων αλλά και της υποχώρησης των πάντων μπροστά στο «συμφέρον της πατρίδας», δηλαδή της πλουτοκρατίας. Η επίκληση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης, που γίνεται συστηματικά το τελευταίο καιρό, αποσκοπεί επίσης στην καλλιέργεια κλίματος παραίτησης του λαού από τα δικαιώματά του και υποταγής στο μονόδρομο της πλουτοκρατίας. Αυτό που θέλουν να περάσουν είναι ότι στις συγκεκριμένες συνθήκες δυσκολιών του κεφαλαίου, τα λαϊκά δικαιώματα αναστέλλονται, οι απεργίες και η διεκδίκηση όσων ανήκουν στο λαό είναι πράξη αδιανόητη... Επίσης, σ' αυτές τις συνθήκες, «καιρό πολέμου» τις ονομάζουν, οι πάντες, εννοείται εκτός από την πλουτοκρατία, πρέπει να κάνουν θυσίες, ενώ δικαιολογούνται και έκτακτες εξουσίες του κράτους και η επιβολή της τάξης... Ολα αυτά όμως είναι η μία όψη, η ιδεολογική τρομοκρατία και το κλίμα της υποταγής που θέλουν να καλλιεργήσουν. Η μόνη αλήθεια που υπάρχει στα παραπάνω είναι ο πόλεμος που έχει κηρύξει η πλουτοκρατία κατά του λαού. Ομως, ο λαός δε θα μείνει με σταυρωμένα τα χέρια, δε θα αφήσει να λεηλατήσουν τη ζωή του αδιαμαρτύρητα. Αλλωστε στον πόλεμο υπάρχουν δύο στρατοί...

Επιμένει στις σαθρές και ψευδεπίγραφες διαχωριστικές γραμμές των κομμάτων στη βάση «μνημονιακοί - αντιμνημονιακοί» η ηγεσία της ΝΔ, προφανώς επειδή πιστεύει ότι υπηρετεί πολλαπλώς τα στενά κομματικά, αλλά και τα ευρύτερα «συστημικά» συμφέροντα. Ιδού ποιες είναι, σύμφωνα με τον επικεφαλής του Πολιτικού Σχεδιασμού της ΝΔ Μ. Χαρακόπουλου, οι διαχωριστικές γραμμές στο πολιτικό σκηνικό: «Θα έλεγα ότι έχουμε τρεις πόλους στο πολιτικό σκηνικό τώρα πια: Την κυβέρνηση και τη συμμαχία των προθύμων που συστεγάζονται σε έναν πόλο, όσους συμφωνούν με την ακολουθούμενη μνημονιακή πολιτική (κυβέρνηση - ΛΑ.Ο.Σ. - Δημοκρατική Συμμαχία). Από την άλλη μεριά, υπάρχουν όσοι διαφωνούν με το μνημόνιο, αλλά δεν έχουν εναλλακτική πρόταση για την έξοδο της χώρας από την κρίση μέσα στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής οικογένειας, οι δυνάμεις της Αριστεράς. Και υπάρχει η πρόταση της ΝΔ, που προτείνει μια εναλλακτική στρατηγική για την έξοδο της χώρας από την κρίση». Και τίποτα άλλο να μην ήξερε κανείς, μόνο η περιγραφή αρκεί για να καταρρεύσει το σαθρό ιδεολόγημα. Γιατί απλά δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση στο πλαίσιο της ΕΕ και του καπιταλισμού. Στο πλαίσιο αυτό η στρατηγική του μνημονίου είναι μονόδρομος. Και αυτή ακριβώς ακολουθεί η ΝΔ, ανεξάρτητα από την υποκρισία και τις αντιμνημονιακές κορόνες. Η φιλολαϊκή διέξοδος προϋποθέτει αποδέσμευση από την ΕΕ και λαϊκή εξουσία.