Παπαγεωργίου Βασίλης

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η περίπτωση της βρετανικής τράπεζας NORTHERN Rock, η οποία εθνικοποιήθηκε τον περασμένο μήνα, επειδή δεν... άντεξε το βάρος της χρηματοπιστωτικής κρίσης και στην ουσία τα κερδοσκοπικά παιχνίδια των ιδιωτών αφεντικών της. Στην ουσία, δηλαδή, η «αριστερή» κυβέρνηση της Βρετανίας, εθνικοποίησε τη χρεοκοπημένη τράπεζα NORTHERN με στόχο να την εξυγιάνει το κράτος. Τα σχέδια «εξυγίανσης» της βρετανικής τράπεζας δε διαφέρουν σε τίποτε από αυτά που έγιναν στην Ελλάδα τη δεκαετία του '80 με τις κρατικοποιήσεις - εθνικοποιήσεις ή μετοχοποιήσεις μεγάλων επιχειρήσεων από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.

Οπως διαβάσαμε την Τρίτη στους «Financial Times», η - ελεγχόμενη από την κυβέρνηση Μπράουν - διοίκηση της NORTHERN Rock, αναμενόταν «να ανακοινώσει στο προσωπικό της σχέδια για απόλυση του ενός τρίτου περίπου των 6.500 υπαλλήλων της» που υπολογίζονται σε περίπου 2.000 με 2.500 υπάλληλοι. Ετσι, με την εθνικοποίηση της NORTHERN Rock, η «αριστερή» κυβέρνηση της Βρετανίας πετυχαίνει «μ' ένα σμπάρο δυο τρυγόνια». Από τη μια χάρισε περίπου 150 δισ. ευρώ στα πρώην αφεντικά της NORTHERN με τη διαγραφή χρεών, που θα κληθούν να πληρώσουν οι φορολογούμενοι της Αγγλίας και από την άλλη ετοιμάζεται να πετάξει στο δρόμο της ανεργίας πάνω από 2.000 εργαζόμενους στη - χρεοκοπημένη από τους ιδιώτες - τράπεζα.

Ο πιο εύκολος τρόπος για να θάψεις ένα πολιτικό σύστημα, είναι να εκθειάζεις τους ηγέτες και μετά να τους κατηγορείς για δικτάτορες. Οταν αυτό γίνεται για τη σοσιαλιστική Κούβα, είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι και τα όποια... καλά καταλογίζονται σε αυτή και τους ηγέτες της, σκοπεύουν σε ένα: στη διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Και για να εξηγούμαστε, αναφερόμαστε στο άρθρο στην «Ελευθεροτυπία» της περασμένης Τετάρτης, του ομότιμου καθηγητή του ΑΠΘ Θάνου Κακουριώτη, με τίτλο: «Θα αθωώσει η Ιστορία τον Φιντέλ Κάστρο».

Ο καθηγητής «μας» λοιπόν ξεδιπλώνει τον οίστρο του και λέει χαρακτηριστικά: «Παίζοντας ανάμεσα στο φαντασιακό στοιχείο και τα πραγματικά συμβάντα, ο Κάστρο (σ.σ. παρεμβάλλεται ένα σημείο που μιλάει για τον Τσε ως «άγιο» της μαρξιστικής επανάστασης στη Λατινική Αμερική και οραματιστή ενός «παναμερικανικού σοσιαλισμού», που χάρη σε αυτόν ο Κάστρο κατάφερε να αφυπνίσει πολιτικά τους Λατινοαμερικάνους), παρά τα όσα δεινά προξένησε στην 49χρονη διακυβέρνηση, λόγω εγκαθίδρυσης συστήματος κρατικού καπιταλισμού, όπου η πλειονότητα του λαού στερήθηκε σχεδόν τα πάντα - γεγονός βέβαια που οφείλεται κυρίως, αν όχι αποκλειστικά στην επιβολή σκληρού αμερικανικού εμπάργκο - ενώ η νομενκλατούρα έζησε στην απόλυτη χλιδή, κατά τα παλαιοκομμουνιστικά πρότυπα, μολονότι η επανάσταση έγινε, υποτίθεται, "από τους ταπεινούς για τους ταπεινούς"».

Αυτά και πολλά άλλα περί: «παράδοσης της εξουσίας στον αδελφό του», «Φιντελίσμο νο σοσιαλίσμο» και «εθνικισμού», «χώρας χωρίς ελευθερία λόγου ή ελευθερία του Τύπου και αντιδημοκρατίας» αναμασάει ο καθηγητής «μας». Αποδεικνύει πόσο λίγο γνωρίζει ή κάνει πως δε γνωρίζει την πραγματικότητα της Κούβας. Οτι δηλαδή η δημοκρατία και το κοινωνικό σύστημα που οικοδομεί δεν έχει καμία σχέση με την αστική δημοκρατία, που υπερασπίζεται ο καθηγητής. Και η Κούβα θα έχει τη στήριξη των απλών ανθρώπων σε όλο τον κόσμο για αυτό ακριβώς που είναι: ένα φωτεινό παράδειγμα, ότι όταν ο λαός θέλει μπορεί να ορίζει μόνος του την τύχη του, να κάνει την επιλογή του, με αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη. Και ο ρόλος του Κομμουνιστικού Κόμματος και των ηγετών του για την αφύπνιση του κουβανικού λαού είναι καθοριστικός.

Τόσο στο κείμενο με τις εναλλακτικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την Κοινωνική Ασφάλιση όσο και στην ομιλία του Αλέκου Αλαβάνου, αντιμετωπίζονται «με το γάντι» οι επιχειρήσεις Υγείας, όπου τα επενδυόμενα κεφάλαια απολαμβάνουν τετραπλάσια - σε σχέση με τη μέση ελληνική οικονομία - απόδοση.

«Ταυτόχρονα επιβάλλεται ο έλεγχος των ιδιωτικών φορέων υγείας (ιδιωτικές κλινικές, θεραπευτήρια, ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα)» αναφέρεται στις θέσεις. Ετσι, δηλαδή, με 14 λέξεις - εκ των οποίων οι έξι είναι ονοματεπώνυμα - ξεμπέρδεψε με την πιο άγρια επιχειρηματική δραστηριότητα στην ελληνική αγορά ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ο έλεγχος απαλείφει το κέρδος, που είναι ασύμβατο με το κοινωνικό αγαθό της Υγείας; Οχι βέβαια, γιατί αυτό επιτυγχάνεται με την κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στο χώρο της Υγείας. Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να δώσει την εντύπωση ότι υπηρετεί το αγαθό της Υγείας με τη φραστική διακήρυξη περί δωρεάν υπηρεσιών από το Δημόσιο Σύστημα Υγείας. Αλλά αυτό δε φτάνει...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η εικόνα που είδαμε πάντως είναι δύο υπουργούς Εξωτερικών χαμογελαστούς και έναν Αμερικανό μεσολαβητή στη μέση.

Μια εικόνα δηλαδή που έχουμε δει χιλιάδες φορές στα Βαλκάνια και ξέρουμε πολύ καλά το πού οδήγησε.

Η διαλυμένη Γιουγκοσλαβία, οι εθνικιστικές εξάρσεις, η φτώχεια, η αστάθεια, οι μεταβολές συνόρων. Αυτά είναι τα αποτελέσματα τέτοιων «μεσολαβήσεων» που ενίοτε γίνονται ευθείες βάρβαρες επεμβάσεις.

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΤΟ μήνυμα του Γιώργου Παπανδρέου. Κάλεσε τους εργαζόμενους να αγωνιστούν μέχρι η κυβέρνηση να «πάρει πίσω την ασφαλιστική απορύθμιση».

Μετά λέει πρέπει να κάνουν «αγώνα για νίκη του ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εκλογές ώστε να φέρει μια δίκαιη ασφαλιστική μεταρρύθμιση».

Δηλαδή πρέπει να απαιτήσουμε να μας περικόψει τις συντάξεις και να υπονομεύσει την κοινωνική ασφάλιση - δίκαια - μια...σοσιαλιστική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Φαίνεται πως πιστεύουν ότι το να υποφέρει ο εργαζόμενος και ο συνταξιούχος επί ΠΑΣΟΚ έχει ...άλλη γλύκα.

ΑΥΞΗΣΕΙΣ 14% στα ναύλα των πλοίων μαθαίνουμε ότι ζητάνε οι εφοπλιστές. Εγκαιρα όπως πάντα - δηλαδή πριν τη θερινή περίοδο - θέτουν τα αιτήματά τους.

Εγκαιρα - όπως κάθε χρόνο - θα τα κάνει άλλωστε δεκτά και η ηγεσία του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας.

Το έχουμε δει πολλές φορές το έργο και το έχουμε μάθει από την καλή κι απ' την ανάποδη.

Είπαμε όμως η ναυτιλία μας είναι ...απελευθερωμένη. Μπορούμε όλοι να κάνουμε τις επιλογές μας ελεύθερα.

Στο κάτω - κάτω αν δε θέλουμε να πάμε στα νησιά με τα καράβια των εφοπλιστών, μπορούμε πάντα να πάμε κολυμπώντας!

Γρηγοριάδης Κώστας

Γρηγοριάδης Κώστας

Αυτό ούτε λίγο, ούτε πολύ δήλωσε με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Μέρας Δασοπονίας ο υπεύθυνος του Τομέα Περιβάλλοντος του ΠΑΣΟΚ Σ. Κουβέλης. Αλήθεια, δεν είναι οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ που:

• Με το νόμο 1734/1987 επιχείρησαν να αποχαρακτηρίσουν 45 εκατ. στρέμματα δάσους βαφτίζοντάς τα ως... χορτολίβαδα;
• Με την αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος το 2001, παρέδωσαν στην εμπορευματοποίηση εκατομμύρια στρέμματα δασών;
• Με το «κόλπο» της εξαίρεσης από την αναδάσωση το 1995 και 1998, μετέτρεψαν χιλιάδες στρέμματα δάσους της Πεντέλης που κάηκαν, σε «φιλέτα»;
• Με την κατάργηση το 1998 των Σωμάτων δασοπυρόσβεσης κατακερμάτισαν και άφησαν «ανάπηρο» το οποιοδήποτε σύστημα πρόληψης και καταστολής των δασικών πυρκαγιών;
• Αρνήθηκαν να ξεκινήσουν τη σύνταξη του Δασολογίου και των Δασικών Χαρτών;
• Αναδάσωναν μόλις 1 για κάθε 11 στρέμματα που καίγονταν;

Αν δεν κάνουμε λάθος, αυτή η «Πράσινη Ανάπτυξη», που ευαγγελίζεται το ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο δεν αντιμετωπίζει τα δάση ως εθνικό κεφάλαιο, αλλά τα εμπορευματοποιεί και τα παραδίδει βορά στο μεγάλο κεφάλαιο, όπως κάνει άλλωστε και η κυβέρνηση της ΝΔ. Ας μη μας εμπαίζουν, λοιπόν, μερικοί...

Η ευρω-λαγνεία των στελεχών του Συνασπισμού εκδηλώνεται με κάθε ευκαιρία, διαπερνά τη δράση τους, τη στάση τους, τη ρητορική τους παντού και πάντα. Από τα πιο μικρά ως τα πιο μεγάλα. Πριν λίγες μέρες, ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρας, από το Μαντούδι της Εύβοιας, δήλωνε: «Θα γνωρίζετε ότι λίγους μήνες πριν στη Γερμανία η τοπική κοινωνία αποφάσισε με δημοψήφισμα να μην εγκατασταθούν μονάδες λιθάνθρακα. Και αυτές τις μονάδες που δεν εγκαθίστανται στην Ευρώπη, διότι εκεί λειτουργεί η δημοκρατία και η τοπική κοινωνία έχει άποψη, έρχονται τα μεγάλα συμφέροντα να τις εγκαταστήσουν στην περιφέρεια της χώρας μας. Ερχονται να τις εγκαταστήσουν εδώ. Διότι γνωρίζουν πολύ καλά ότι εδώ δε θα τους ζητήσει κανένας λογαριασμό. Διότι γνωρίζουν πολύ καλά ότι εδώ μπορούν να μας κοροϊδέψουν. Εμείς λοιπόν σήμερα, με τη δική σας εδώ παρουσία, τους απαντάμε: Δεν πρόκειται να μας κοροϊδέψετε».

Και αμέσως μετά ζητούσε δημοψήφισμα σε όλες τις τοπικές κοινωνίες στις οποίες η κυβέρνηση σχεδιάζει να εγκαταστήσει μονάδες λιθάνθρακα, λέγοντας: «Κάτι τέτοιο γίνεται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Πρέπει στη χώρα μας επιτέλους να λειτουργήσει η δημοκρατία».

Αλήθεια ποιον πιστεύει ότι κοροϊδεύει ο κ. Τσίπρας επικαλούμενος μια - ανύπαρκτη - Ευρώπη όπου κατά τους ισχυρισμούς του κυριαρχεί η δημοκρατία, όπου η γνώμη του λαού γίνεται σεβαστή, όπου τα μεγάλα συμφέροντα ή καλύτερα το μεγάλο κεφάλαιο δεν αλωνίζει, επιβάλλοντας τα συμφέροντά του με την αρωγή των πολιτικών του εκπροσώπων; Γιατί ότι κοροϊδεύει είναι δεδομένο. Εξιδανικεύοντας την αστική δημοκρατία (άλλων χωρών), εμπαίζοντας ότι αυτή μπορεί να λειτουργεί προς όφελος των πολλών (σε κάποιες άλλες χώρες), για να καταλήξει το ακροατήριό του συνειρμικά στο συμπέρασμα ότι η λύση βρίσκεται εντός της αστικής δημοκρατίας, αρκεί να βρεθούν κάποιοι που σωστά θα την υπηρετήσουν στη θέση των σημερινών «ανίκανων».

«Πώς αισθάνεστε τη συνείδησή σας; Τι λέτε το βράδυ στην προσευχή σας; (...) Πώς το ανέχεστε αυτό;». Ηταν μερικά από τα λόγια με τα οποία απευθύνθηκε ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Αλαβάνος, στον πρωθυπουργό, μιλώντας στη Βουλή στη συζήτηση για τη νεολαία. Αλήθεια, ο κ. Αλαβάνος πιστεύει ότι τα κυβερνητικά στελέχη έχουν τύψεις συνειδήσεως; Οτι νιώθουν υπόλογοι απέναντι στο ...θεό που πιστεύουν; Μα, η πολιτική που εφαρμόζουν είναι απολύτως συνεπής με την ταξική συνείδηση που έχουν ως πολιτικοί εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης που θεό της έχει το κέρδος. Ο Αλ. Αλαβάνος θα μπορούσε μερικά τέτοια ερωτήματα να τα απευθύνει στον εαυτό του και στο κόμμα του. Γιατί είναι υποκριτικό να οδύρονται για τους νέους και τα χαμένα εργασιακά τους δικαιώματα όταν έχουν ψηφίσει το Μάαστριχτ. Είναι υποκριτικό να αναφέρονται στους ιδιωτικούς υπαλλήλους με «οργή», για όσα υφίστανται, όταν οι δυνάμεις του ΣΥΝ στον κλάδο αυτό τα έχουν κάνει «πλακάκια» με τις δυνάμεις που στήριξαν τη μερική απασχόληση («φρούτο» του Μάαστριχτ κι αυτή), που υπογράφουν κατάπτυστες συμβάσεις κ.ο.κ. Και είναι υποκριτικό να μιλάει ο κ. Αλαβάνος για «το συνδικαλιστικό κίνημα που πρέπει να κατέβει από τους ψηλούς ορόφους. Πρέπει να κατέβει από τους ψηλούς ορόφους της ΓΣΕΕ και να μπει μέσα εκεί που βρίσκεται η νεολαία η οποία δυναστεύεται», όταν μ' αυτό το κίνημα των «υψηλών ορόφων» έχει επιλέξει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ να συμπορεύεται.

Ο Αλέκος Αλαβάνος φρόντισε πραγματικά να δώσει το στίγμα της διακυβέρνησης που ονειρεύονται στον ΣΥΡΙΖΑ όσο πιο πιστά μπορούσε. Και εμείς σας το μεταφέρουμε αυτούσιο, όπως το ...αποκάλυψε, σε συνέντευξή του στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», προχτές 23/3/2008.

Ο συντάκτης της εφημερίδας ρωτά τον Α. Αλαβάνο:

-- Κάνετε λόγο για την προοπτική μιας αριστερής διακυβέρνησης. Τι μορφή θα έχει αυτή η διακυβέρνηση;

Και αυτός απαντά:

-- Ομορφη. Χαρούμενη. Αισιόδοξη. Πολύχρωμη. Καινοτόμα.

Φαίνεται πως ήρθε ...άνοιξη και βαράει κατακέφαλα...