Παπαγεωργίου Βασίλης

Σ' αυτήν την κατεύθυνση, οι διοικήσεις των σωματείων σε «Φάνκο» και «Κλωστήρια Κομοτηνής» συναντήθηκαν χτες με τον γγ του υπουργείου Οικονομικών Γ. Σιδηρόπουλο, προκειμένου να λύσουν το πρόβλημα που έχει προκύψει σε ...τοπικό επίπεδο. Κίνηση και πρακτική βέβαια, από την οποία οι ταξικές δυνάμεις απείχαν. Γιατί η εμπειρία των εργαζομένων έχει αποδείξει επανειλημμένα ότι κάθε αποδυνάμωση του ενωμένου τους αγώνα, κάθε υποχώρηση που δίνει πάτημα στα σχέδια του Λαναρά και των τραπεζιτών, μόνο εναντίον τους μπορεί να στραφεί. Ορισμένοι προσπαθούν να σβήσουν από τη μνήμη των κλωστοϋφαντουργών ότι με τέτοιους τρόπους προλειάνθηκε τα τελευταία χρόνια το έδαφος για την απόλυση εκατοντάδων συναδέλφων τους. Αλλά είναι γελασμένοι, αν νομίζουν ότι θα το πετύχουν αυτό.

Μόνο η αντιπαράθεση με τη λογική του «κοινωνικο-εταιρισμού» (στην οποία ο ίδιος ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ έτρεξε να τους εγκλωβίσει, συμπαρατασσόμενος με τους χειρισμούς της κυβέρνησης) και όσων υπαγορεύουν στους εργάτες να γίνουν οι ίδιοι υπερασπιστές της «ανταγωνιστικότητας» του Λαναρά, μπορεί να τους εξοπλίσει με εφόδια. Γι' αυτό κι η ΟΕΚΙΔΕ καλεί τους εργάτες του Ομίλου σε διαρκή αγωνιστική επαγρύπνηση. Ωστε και να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους, αλλά και να ξεμπροστιάζουν καθέναν που σκάβει το λάκκο τους...

Θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει ξεκαρδιστικό θέ(α)μα στις καλοκαιρινές επιθεωρήσεις η φραστική κοκορομαχία του ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος είναι... αξιωματική αντιπολίτευση. «Τα τελευταία 2-3 χρόνια είμαστε όχι τυπικά αλλά ουσιαστικά η αξιωματική αντιπολίτευση», αποφάνθηκε προχτές ο Αλ. Τσίπρας. Οχι, απάντησε χτες η Β. Παπανδρέου «αντιπολίτευση και συνταγματικά αλλά και ουσιαστικά είναι το ΠΑΣΟΚ»... Και όλα αυτά τα λένε πολύ σοβαρά, γεγονός που κάνει «τους απέξω» να γελάνε ακόμα περισσότερο... Αλλά, για να σοβαρευτούμε: Για να κάνει ένα κόμμα αντιπολίτευση στην κυβέρνηση είναι ευνόητο ότι πρέπει να έχει διαφορετική, αν όχι ριζικά αντίθετη, πολιτική. Ισχύει κάτι τέτοιο για το ΠΑΣΟΚ αλλά και το ΣΥΡΙΖΑ; Πού διαφέρει η πολιτική τους, εννοείται στη στρατηγική και τα βασικά σημεία της, από αυτήν που εφαρμόζει η κυβέρνηση της ΝΔ; Ξεπερνούν ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ τα όρια των στρατηγικών επιλογών της ΕΕ; Βγαίνουν έξω από τον καπιταλισμό; Με άλλα λόγια, η πολιτική τους «έρχεται από το μέλλον» ή εξαντλείται στην πιο «ανθρώπινη διαχείριση» της καπιταλιστικής βαρβαρότητας; Μπορεί να τσακώνονται, για ευνόητους λόγους, για το ποιος είναι αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά είναι ξεκάθαρο ότι αντιπολίτευση στην κυρίαρχη πολιτική δεν (μπορούν να) κάνουν...

Μέρες της πιο αισχρής και άτιμης αντικομμουνιστικής προπαγάνδας της εποχής του Εμφυλίου και της στρατιωτικοφασιστικής δικτατορίας επαναφέρει συνεχώς, με τις παρεμβάσεις του, ο Κ. Πλεύρης. Τολμά, γιατί, βεβαίως, του δίνουν βήμα τα «πλουραλιστικά», ή «αντικειμενικά», ή όπως αλλιώς αυτοαποκαλούνται διάφορα αστικά τηλεοπτικά κανάλια, στο όνομα της ενημέρωσης δήθεν. Ετσι, του επιτρέπουν να λέει πως το ΚΚΕ είναι κόμμα προδοτικό, ότι οι κομμουνιστές έκαναν εγκλήματα σφάζοντας, όταν οι ομοϊδεάτες του, οργανωμένα, έχουν ματοκυλήσει τον ελληνικό λαό διαπράττοντας άπειρα σε βάρος του εγκλήματα, από βασανιστήρια έως δολοφονίες, πολλές φορές στην Ιστορία του τόπου, με τις δικτατορίες που έχουν εγκαθιδρύσει, με τη σύμπραξή τους με τους Ιταλούς και Γερμανούς φασίστες κατακτητές την περίοδο της κατοχής 1940-1944, αλλά και στη συνέχεια. Στην εποχή, δηλαδή, που το ΚΚΕ, επικεφαλής του ελληνικού λαού, πάλευε μαζί του με όλα τα μέσα, και με τα όπλα, για την απελευθέρωση της Ελλάδας και ενάντια στους Αμερικανοεγγλέζους ιμπεριαλιστές εγκληματίες. Την απελευθέρωση ο εμετικός αντικομμουνιστής Κ. Πλεύρης τη λέει προδοσία. Και την ένοπλη πάλη για την απελευθέρωση τη λέει «σφαγή». Τα εγκλήματα των ομοϊδεατών του κατά των κομμουνιστών και των λαϊκών αγωνιστών, σαν και αυτά, για παράδειγμα, της χούντας, με μεγαλύτερο την εισβολή στο Πολυτεχνείο και τη δολοφονία φοιτητών και εργαζομένων, στο όνομα του αντικομμουνιστικού αγώνα, έχουν αφήσει ανεξίτηλες πληγές στο σώμα των εργατών και των άλλων ανθρώπων του μόχθου. Αλλά ο Κ. Πλεύρης είναι γνωστός και αυτός που είναι. Της μαύρης γκαιμπελικής προπαγάνδας. Αυτοί που του δίνουν βήμα, στο όνομα της «πλουραλιστικής» δημοσιογραφίας, γιατί το κάνουν; Και τι υπηρετούν;

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οπως μας τα έλεγε, δηλαδή, και το ΠΑΣΟΚ παλιότερα. Μόνο που τώρα έχει πάρει το ρόλο του καταγγέλλοντα.

Ποιοι είναι αυτοί οι ...«όλοι»; Μα, οι εταιρείες, οι τράπεζες, τα χρηματιστηριακά γραφεία, οι διεθνείς οργανισμοί και, φυσικά, το κράτος.

Αυτοί, κατά τους κυβερνώντες, είναι οι φυσικοί «εχθροί» της διαφθοράς κι αυτοί που πρέπει να υπερασπιστούν την εξυγίανση.

Πώς γίνεται, όμως, και σε κάθε φαινόμενο διαφθοράς συνήθως είναι μπλεγμένοι (εκτός από κυβερνητικά στελέχη) άπαντες οι προαναφερόμενοι, δεν μπαίνει στον κόπο να μας το εξηγήσει.

Φυσικά, όταν (λέμε ...όταν) κάτι βλέπει το φως της δημοσιότητας, τότε ευθύνονται μεμονωμένα πρόσωπα, που βρέθηκαν κακώς στους μηχανισμούς. Ποτέ οι ίδιοι οι μηχανισμοί και το σύστημα.

Μιλάμε για το ίδιο σύστημα, που θεωρεί «υγιέστατη» και ...άκρως ανταγωνιστική οικονομική λειτουργία, μια επιχείρηση να έχει κέρδη 800% και, ταυτόχρονα, εργαζόμενους με 300 και 500 ευρώ χωρίς ωράριο και ασφάλιση.

Αν νομίζουν ότι με αυτά τα τερτίπια μπορούν να πείσουν οποιονδήποτε, είναι μακριά νυχτωμένοι.

Στ' αυτιά του κοσμάκη όλα τούτα ακούγονται τουλάχιστον ως ανέκδοτα, και, μάλιστα, χιλιοειπωμένα.

ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ; Θα πατάξει, λέει, τα κυκλώματα στον ΟΣΕ κι όπου αλλού τα πετύχει;

Το μόνο, πάντως, που έχει κάνει μέχρι τώρα, είναι να ...πατάξει τον ΟΣΕ, την «Ολυμπιακή» και οτιδήποτε δημόσιο κινείται, με την πολιτική υποβάθμισης που ακολουθεί.

Κι όταν τα κάνει αυτά, υπάρχουν κάποια άλλα κυκλώματα που κάνουν πάρτι. Αυτά των ιδιωτών, που εισβάλλουν με προνομιακούς έως προκλητικούς όρους στον κερδοφόρο τομέα των μεταφορών.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αλήθεια, πού μπορεί να «πάει» το μυαλό κάθε ανθρώπου, όταν καθημερινά «βομβαρδίζεται» από επίσημες δηλώσεις αρμόδιου υπουργού ότι στόχος του είναι να «νοικοκυρέψει» κρατικό Οργανισμό που έχει «υπέρογκα ελλείμματα» και «υπέρογκο κόστος μισθοδοσίας»; Σίγουρα, πάντως, το μυαλό κανενός δεν μπορεί να «πάει» στη λήψη φιλεργατικών μέτρων. Αν η πρώτη σκέψη δεν «πάει» στην ιδιωτικοποίηση ή το «λουκέτο», σίγουρα η δεύτερη θα «πάει» αναπόφευκτα στη δραστική συρρίκνωση του προσωπικού, η τρίτη στην ανατροπή εργασιακών δικαιωμάτων και κατακτήσεων. Κοντολογίς, όσες σκέψεις και αν υπάρξουν, ο καθένας μπορεί να υποψιαστεί τι κρύβεται πίσω από το «νοικοκύρεμα» που διατυμπανίζει ο υπουργός.

Και αφού ο ίδιος ο υπουργός Μεταφορών - Επικοινωνιών Κ. Χατζιδάκης αρνείται πεισματικά ακόμα και να μας προϊδεάσει για τα μέτρα «νοικοκυρέματος» του κρατικού ΟΣΕ που επεξεργάζεται, δικαίως τόσο οι περίπου 7.500 σιδηροδρομικοί, όσο και οι εκατοντάδες χιλιάδες φίλοι και επιβάτες του σιδηροδρόμου είναι ανάστατοι, προδικάζοντας τη θύελλα αντεργατικών και αντιλαϊκών μέτρων που μεθοδεύει η κυβέρνηση μέσα στο κατακαλόκαιρο.

Εγκλημα εκ προμελέτης, που είχε προαναγγελθεί από την ώρα που ακόμα έκαιγαν οι στάχτες από τις περσινές καταστροφικές πυρκαγιές, είναι η νέα πύρινη λαίλαπα που σαρώνει και φέτος τα δάση και τις περιουσίες των ανθρώπων. Η κυβέρνηση συνεχίζει την ίδια δασοκτόνα πολιτική, που αντιμετωπίζει τα δάση ως μέρος της «ανάπτυξης» της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Παραδίδει με λίγα λόγια τα δάση βορά στους οικοπεδοφάγους και τα μεγάλα συμφέροντα. Τα «δεδομένα» γνωστά: Τα κονδύλια για τη δασοπροστασία συρρικνώνονται αντί να αυξάνονται, ο μηχανισμός δασοπυρόσβεσης αποδυναμώνεται, οι προσπάθειες για την παράκαμψη του άρθρου 24 και την τσιμεντοποίηση των πάντων συνεχίζονται κ.ο.κ. Τα αποτελέσματα είναι ήδη εφιαλτικά: Μετά τον Υμηττό, το Μαίναλο, το Καρπενήσι, τη Σκύρο, τα Δερβενοχώρια, ήρθε η σειρά (ξανά) της Κεφαλονιάς, του Ωρωπού κλπ. Η κυβέρνηση, ως συνήθως, επιχειρεί να κρυφτεί πίσω από τις ηρωικές προσπάθειες των πυροσβεστών, αλλά δεν μπορεί να κρύψει τη «γύμνια» της πολιτικής της. Μετά από αυτά μόνο ως επίδειξη μαύρου χιούμορ μπορεί να εκληφθεί η πρόσφατη αναφορά του κυβερνητικού εκπροσώπου ότι σε σχέση με πέρυσι «υπάρχει ένα πιο οργανωμένο σύστημα ενημέρωσης της κοινής γνώμης»(!)... Προφανώς για να κάνει προπαγάνδα στις στάχτες...

«Εμείς ποτέ δεν κρύψαμε ότι υπάρχει πρόβλημα. Δεν ευθύνεται όμως η κυβέρνηση... Εμείς κάνουμε ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν για να λύσουμε το πρόβλημα». Στη φράση αυτή μπορεί να συνοψιστεί η επικοινωνιακή συνταγή που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση για να κρύψει τις ευθύνες της, να παρατείνει την ανοχή των λαϊκών μαζών και να μετριάσει το πολιτικό κόστος για την αντιλαϊκή πολιτική της. Είναι χαρακτηριστικό ότι η παραπάνω απάντηση είναι το καθημερινό «ψωμοτύρι» του κυβερνητικού εκπροσώπου για ό,τι και αν ερωτηθεί. Είτε για την ακρίβεια ερωτηθεί είτε για την εγκατάλειψη των πυρόπληκτων, την ίδια απάντηση δίνει. Για του λόγου το αληθές, ιδού τι απάντησε ο Θ. Ρουσόπουλος όταν κλήθηκε από το «Ρ» να σχολιάσει την έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη για την κατάσταση στις πυρόπληκτες περιοχές της Εύβοιας: «Οτι υπάρχουν ακόμα προβλήματα, σίγουρα και υπάρχουν. Δεν είπε κάποιος ότι ολοκληρώθηκε η λύση των προβλημάτων»... Και συνέχισε: «αλλά η έκταση αυτών που έχουν γίνει για το χρονικό διάστημα που διήλθε είναι πάρα πολύ μεγάλη, σε σύγκριση πάντοτε με τους ρυθμούς του κράτους στο παρελθόν». Φυσικά δεν έκανε τον κόπο να απαντήσει επί της ουσίας στα όσα καταγράφει στην έκθεσή του ο Συνήγορος του Πολίτη. Το χειρότερο είναι ότι πιστεύουν πως μπορούν να παραπλανούν τους πυρόπληκτους και τον ελληνικό λαό.