Προσγείωση: Ο Λορέντζο Μπίνι Σμάγκι, μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, καλεί τις οικονομίες της Ευρωζώνης να συνηθίσουν στα ακριβότερα τρόφιμα και το ακριβότερο πετρέλαιο.

Πώς συνηθίζονται τα ακριβότερα τρόφιμα; Τρώγοντας λιγότερο. Πώς συνηθίζεται το ακριβότερο πετρέλαιο; Κρυώνοντας και περιορίζοντας τις μετακινήσεις.

Το κάλεσμα του τραπεζίτη δεν αφορά αυτούς που έχουν. Αυτοί - αντίθετα - διαβεβαιώνονται ότι θα συνεχίσουν να έχουν όλο και μεγαλύτερα κέρδη. Παράδειγμα: Με το νέο Φορολογικό, η κυβέρνηση νομοθετεί νέες φοροαπαλλαγές για το μεγάλο κεφάλαιο και εξαγγέλλει νέα φοροεπιδρομή στα λαϊκά στρώματα. Το κράτος της αστικής τάξης φροντίζει ώστε το ταμείο του να έχει αρκετά, τουλάχιστον τόσα όσα ζητάνε να πάρουν οι καπιταλιστές για να εμφανιστούν μετά ως εθνικοί ευεργέτες που κάνουν επενδύσεις με κρατικό χρήμα.

Οσο αυτοί οι εθνικοί ευεργέτες θα μεγαλώνουν, τόσο θα δυστυχεί ο λαός.

Αυτή η εξίσωση μπορεί να λυθεί και ανάποδα. Για να μη δυστυχεί ο λαός, πρέπει να χάσουν οι καπιταλιστές.

Μην αρχίσουν πάλι τα «δεν υπάρχουνε λεφτά». Γιατί αυτά είναι μπόλικα. Η είδηση στα ψιλά το λέει καθαρά: Την ώρα που «λεφτά δεν υπάρχουν», το Δημόσιο αναλαμβάνει να ξεχρεώσει ένα ιδιωτικό μαγαζί, το Μέγαρο.

Το πρόβλημα ποτέ δεν ήταν στο κρατικό ταμείο. Ηταν και παραμένει ως πρόβλημα συσχετισμών στην οξυνόμενη ταξική αντιπαράθεση. Σ' αυτήν παίρνει πάνοπλο μέρος το αστικό κράτος. Που δηλώνει πανέτοιμο να βάλει φυλακή όποιον χρωστά 5.000 σε κάποια ΔΕΚΟ (κατάσταση, στην οποία πανεύκολα μπορεί να πέσει κάθε μικροεπαγγελματίας) και αποδεικνύει πως μπορεί «να καταδικάσει σε θάνατο χωρίς καν πέρασμα από δίκη», όποιον δε μπορεί να πληρώσει το φάρμακο ως εμπόρευμα. Η περίπτωση του νεφροπαθούς στη Χίο δεν είναι μια εξαίρεση από αυτές που όταν κραχτούν σπεύδουν διάφοροι να τις λύσουν με φιλανθρωπικούς όρους. Είναι χιλιάδες οι άνθρωποι, που χάνουν τον κόσμο κάτω από τα πόδια τους γιατί δεν μπορούν να πληρώσουν ως εμπόρευμα κάθε τι από το οποίο εξαρτάται η ίδια η ζωή τους.

Και εκεί, την ώρα που απειλείται η ίδια η ύπαρξη, η αναγκασμένη με νύχια και με δόντια να υπάρχει και αύριο, αρχίζει να βράζει το καζάνι.

Και τότε αυτοί που καθοδηγούν την κρατική βία για να καταστείλουν το ίδιο το δικαίωμα στη ζωή. Αυτοί που οργανώνουν την εργοδοτική βία για να καταστείλουν το ίδιο το δικαίωμα του παραγωγού εργάτη να απολαμβάνει ό,τι με κόπο παρήγαγε. Αυτοί που αξιώνουν να υπάρχει κοινωνικός Καιάδας. Ε, όλοι αυτοί... δηλώνουν έκπληκτοι για τη βία ...στα γήπεδα, από τα οποία οι ίδιοι αντλούν ένα σημαντικό μέρος των κερδών και της εξουσίας τους.

Είναι οι ίδιοι, που έκαναν γαργάρα την ευθεία καταγγελία που διατύπωσε προχτές το ΚΚΕ: Οτι στο «Καραϊσκάκη» έγινε πρόβα τζενεράλε ενόψει της σημερινής πανελλαδικής απεργίας...

Είναι η τάξη που περιέχει την πλέον απάνθρωπη μορφή βίας στο DNA της: Την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Ο βαθμός εκμετάλλευσης δεν μπορεί να ρυθμιστεί με όρους γενικού δικαίου. Γιατί ακριβώς δεν είναι πρόβλημα ηθικής ρύθμισης, αλλά η εξέλιξή του συναρτάται απόλυτα από την εξέλιξη του αναγκαστικού ανταγωνισμού μεταξύ κεφαλαιοκρατών. Αυτός ο ανταγωνισμός είναι που δεν μπορεί να ρυθμιστεί, αυτός ο ανταγωνισμός είναι που οδηγεί και καπιταλιστές στην καταστροφή, αυτός ο ανταγωνισμός των καπιταλιστών είναι που οδηγεί και μάζες της εργατικής τάξης στην καταστροφή.

Αυτό είναι η βία, που τόσο «ξορκίζουν» διάφοροι. Είναι η βία που ασκείται από το κεφάλαιο πάνω σε τεράστια πλήθη του εργαζόμενου πληθυσμού. Και είναι τέτοια που αναγκάζει ακόμα και αστούς αναλυτές να σημειώνουν πως η κατάσταση πλέον ξεφεύγει. Γεγονός που δεν αμβλύνεται, βεβαίως, από δηλώσεις τύπου Πεταλωτή, ο οποίος επιμένει να βλέπει «αντεθνική δράση» σε κάθε διαμαρτυρία. Ούτε από υποκριτικές - τύπου ΝΔ - καταγγελίες ενάντια γενικά σε κάθε βία. Καταγγελίες που μόνο στόχο έχουν να παροπλίσουν τα λαϊκά στρώματα από το αυτονόητο δικαίωμά τους να υπερασπιστούν με νύχια και με δόντια την ύπαρξή τους.

Αναλύσεις σαν κι αυτή στα ΝΕΑ που βλέπουν «ακυβερνησία» και ζητάνε περισσότερο κράτος, δηλαδή περισσότερη καταστολή, μαρτυρούν και το μονόδρομο του κεφαλαίου για να εξασφαλίσει τη συνέχεια της αύξησης των κερδών του.

Το περισσότερο κράτος που ζητάνε υπάρχει ήδη γύρω μας: Είναι αυτό που καταδίκασε το νεφροπαθή σε θάνατο. Είναι αυτό που έδωσε τις νέες φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο. Είναι αυτό που επέτρεψε σε μια εταιρεία να αυξήσει με μια υπογραφή στα 13 ευρώ τη διέλευση από τη γέφυρα στο Ρίο και να παρουσιάζει την αύξηση ως μείωση. Είναι αυτό που έχει ήδη μειώσει μισθούς και συντάξεις. Είναι το κράτος του τραπεζίτη που ζητά απ' το λαό να μάθει να ζει με λιγότερο ψωμί. Και που για να κρατήσει τους ανθρώπους σκυφτούς προβοκάρει τον αγώνα τους.

Ασχετο: Τι σόι «οικολογική» δράση είναι αυτή στα σύνορα που χρηματοδοτείται τόσο πλουσιοπάροχα από το υπουργείο Εξωτερικών; Την αρπαχτή την προσπερνάμε, μια και είναι αυτονόητη σε τέτοιου είδους επιχειρήσεις...

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Αύριο απεργούμε διαδηλώνουμε με το ΠΑΜΕ

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Σε θέσεις μάχης όλες οι τράπεζες

Ο ΛΟΓΟΣ: Τέλος εκπτώσεων έναρξη χρεοκοπιών

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ: «Μουδιασμένο» όλο το ΠΑΣΟΚ!

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Δεσμεύει και τις καταθέσεις

ΤΑ ΝΕΑ: Θα συμψηφίζονται τα χρέη με το Δημόσιο

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Με ομόλογα θα πληρώνει το κράτος

Η ΑΥΓΗ: Ομολογούν συμπαιγνία με το ΔΝΤ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Κόβουν επιδόματα που παίρνουν οι οικογένειες πεσόντων

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: Δέκα δυσμενείς αλλαγές στις παροχές των στρατιωτικών

ΕΘΝΟΣ: Ο Καντάφι βομβαρδίζει τη Λιβύη

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Ο Καντάφι βύθισε τη Λιβύη στο αίμα

«Εκπτώσεις που αγγίζουν ακόμη και το 65% στα πακέτα διέλευσης από τη γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου ανακοινώθηκαν χτες (...) οι τιμές για απλή διέλευση διαμορφώνονται στα 12,90 ευρώ για επιβατηγά ΙΧ, 1,90 για μοτοσικλέτες, 19,90 για τα διαξονικά και 32 ευρώ για τα τριαξονικά φορτηγά» (η είδηση όπως δημοσιεύθηκε στο ΕΘΝΟΣ).

«Το ελληνικό δημόσιο θα καταβάλει 2,65 εκατομμύρια ευρώ για την εξυπηρέτηση δανείου του Οργανισμού Μεγάρου Μουσικής Αθηνών και αναλαμβάνει την απευθείας εξόφληση των δανείων που καταπίπτουν» (το θέμα στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)

«Νέες εξοργιστικές φοροελαφρύνσεις συνολικά για την πλουτοκρατία μαζί με νέα προνόμια προκλητικής φορολογικής αμνηστίας σε μερίδες τρωκτικών (μεγαλοκαταθέτες που έχουν φυγαδεύσει κεφάλαια στο εξωτερικό, εφοπλιστές κ.ά.) έφερε η κυβέρνηση για ψήφιση στη Βουλή. Με το νομοσχέδιο "Καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, στελέχωση των ελεγκτικών υπηρεσιών και άλλες διατάξεις" έρχονται να σφίξουν τη θηλιά σε βάρος αυτοαπασχολούμενων και μικροεπαγγελματιών, να διαμορφώσουν επιλεκτικά σε βάρος τους καθεστώς φορολογικής τρομοκρατίας κάτω από το απόλυτα σαθρό πρόσχημα της "φοροδιαφυγής"» (το θέμα στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).

«Νεφροπαθής από τη Χίο αναγκάστηκε να διακόψει τη φαρμακευτική αγωγή που τον κρατά στη ζωή γιατί δεν είχε να πληρώσει το κόστος των φαρμάκων που ανέρχονται σε περίπου 2.200 ευρώ το μήνα (...) "Εχω δανειστεί 4.500 ευρώ για τα φάρμακα των δυο τελευταίων μηνών και η οικονομική μου κατάσταση δεν μου επιτρέπει να προμηθευτώ άλλα φάρμακα", επισημαίνει ο νεφροπαθής, συμπληρώνοντας ότι έχει οδηγηθεί πλέον σε ψυχολογικό και οικονομικό αδιέξοδο» (το θέμα στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).

«Παραλήπτη αναζητά το ιλιγγιώδες ποσό των 448.500 ευρώ που φέρεται να εκταμιεύθηκε την περίοδο 2002-2003 από τα ταμεία του υπουργείου Εξωτερικών προς την "οικολογική ομάδα Δράμας" μετά τις καταγγελίες εκπροσώπων της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης ότι ουδέποτε εισέπραξαν τα χρήματα (...) η οικολογική κίνηση Δράμας έλαβε από το υπουργείο το ποσό των 84.000 ευρώ» (το θέμα στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΕΝΟΧΩΝ: «Τεράστια είναι η ευθύνη των παραγόντων των ομάδων οι οποίοι μεταχειρίζονται εμπρηστική γλώσσα, χρησιμοποιούν τους οργανωμένους φιλάθλους ως ιδιωτικούς στρατούς και δεν αντιλαμβάνονται τους κινδύνους που απορρέουν από την ανεύθυνη συμπεριφορά τους. Η πολιτεία οφείλει να πάρει τα μέτρα της και να σταματήσει τον κατήφορο της βίας στο ποδόσφαιρο γιατί κινδυνεύουμε σύντομα να έχουμε και νεκρούς στον βωμό του φανατισμού της μπάλας» (από το κύριο άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

ΑΝΗΣΥΧΕΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ: «Πριν από δύο χρόνια κανείς δεν φανταζόταν ότι Ελληνας πρωθυπουργός, που θα πήγαινε να μιλήσει σε ένα πανεπιστήμιο στο Βερολίνο θα έβρισκε στο ακροατήριο οργισμένους Eλληνες φοιτητές έτοιμους να μιλήσουν επιθετικά, να φωνάξουν συνθήματα (...) χθες όμως συνέβη και αυτό. Ο κ. Παπανδρέου (..) ένιωσε εκτός Ελλάδας το κλίμα μεγάλης αντίθεσης που τείνει να διαμορφωθεί στο εσωτερικό της χώρας μας (...) δεν πείθει τα πλήθη και το χειρότερο διαμορφώνει περιβάλλον αντιπαράθεσης που ξεπερνά τα συνήθη όρια (...) Οσα έζησε ο κ. Παπανδρέου στο Βερολίνο (...) είναι προάγγελος όσων μπορεί να δούμε στην Αθήνα προσεχώς (...) η εγχώρια πολιτική τάξη οφείλει να γνωρίζει ότι συστηματικά τα τελευταία χρόνια φτιάχνεται υπόβαθρο μεγάλης αντίθεσης, ικανό τα τινάξει τα πάντα στον αέρα» (ο Α. Καρακούσης στο ΒΗΜΑ, ηλεκτρονική έκδοση).

«ΑΝΤΕΘΝΙΚΩΣ ΔΡΩΝΤΕΣ»: «Για "άγονες διαμαρτυρίες και ανεύθυνη στάση ορισμένων που υπονομεύουν την εθνική προσπάθεια για να σωθεί οριστικά η χώρα, ακόμη και σε μια στιγμή που ο πρωθυπουργός δίνει αυτή τη μάχη στο εξωτερικό" έκανε λόγο χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γ. Πεταλωτής» (η καταγραφή στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ «ΠΥΓΜΗΣ»: «Πολύ φοβούμαι ότι περισσότερο και από το οικονομικό, περισσότερο και από το κοινωνικό, η χώρα αντιμετωπίζει σοβαρότατο πρόβλημα διαχείρισης (...) η συνύπαρξη αυτών των τριών προβλημάτων είναι μείγμα εκρηκτικό (...) σε κάθε φυσιολογική χώρα, μια κυβέρνηση θα προβληματιζόταν σοβαρά αν αυξάνονταν (όπως αυξάνονται σήμερα στη χώρα μας...) τα κρούσματα βίας, ανομίας, αυτοδικίας και κοινωνικού αυτοματισμού. Θα προβληματιζόταν όχι για λόγους ευνομίας ή ευταξίας, αλλά επειδή η κλιμάκωση αυτής της κατάστασης διαλύει τον κοινωνικό ιστό και οδηγεί σε ουσιαστική αδυναμία διακυβέρνησης» (ο Γ. Πρετεντέρης στα ΝΕΑ).