Η εικόνα αυτή του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ο «κακός εαυτός» του, όπως προσπαθούν να το παρουσιάσουν ορισμένοι για να δικαιολογήσουν το «όλοι εναντίον όλων» και ο καθένας για την πάρτη του, και μάλιστα με όλα τα μέσα. Τα όσα συμβαίνουν είναι ό,τι πιο φυσικό και αναμενόμενο για ένα αστικό κόμμα - πυλώνα της σοσιαλδημοκρατίας, της αστικής διαχείρισης και της κυβερνητικής εναλλαγής. Γι' αυτό, κανένας πραγματικά αριστερός δεν μπορεί και δεν πρέπει να βλέπει τον εαυτό του και τις ιδέες του να αλέθονται μέσα σε όλο αυτό το αποκρουστικό «πανηγύρι».

Με σενάριο - κονσέρβα γίνονται οι παρουσιάσεις όλων των υποψηφίων που στηρίζουν ανοιχτά ή πλαγίως η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. «Εμπειρος αυτοδιοικητικός», «για χρόνια δήμαρχος» στον τάδε δήμο, «επιτυχημένος επαγγελματικά» είναι μερικά από όσα μονότονα επαναλαμβάνουν οι ίδιοι και τα επικοινωνιακά επιτελεία τους. Τις ίδιες «περγαμηνές» κουβαλούσαν βέβαια και άλλοι. Οπως ο Πατούλης, που στις προηγούμενες εκλογές «πουλούσε» τις θητείες του ως δήμαρχος στο Μαρούσι και τη θέση του προέδρου στον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών. Αλλά και ο Χαρδαλιάς το «πετυχημένο αυτοδιοικητικό» παρελθόν του διαφημίζει, κι ας έχει υπηρετήσει τον κρατικό μηχανισμό από κυβερνητικές θέσεις που συνδέονται με μεγάλες τραγωδίες του λαού, όπως οι χιλιάδες νεκροί στην πανδημία, οι καταστροφές από πλημμύρες και πυρκαγιές. Ούτε πρωτοτυπία δεν μπορούν να δείξουν όλοι αυτοί, που η πραγματική τους «περγαμηνή» είναι εκείνη που τους αποδίδουν τα μεγάλα επιχειρηματικά και άλλα συμφέροντα, για την προσήλωσή τους στην αντιλαϊκή πολιτική, από όποιο πόστο κι αν βρίσκονται: Κυβέρνηση, Περιφέρειες και δήμους. Στον αντίποδα, υπάρχουν υποψήφιοι με αληθινές περγαμηνές από την πρωτοπόρα δράση τους στους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες. Είναι οι υποψήφιοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης», το μόνο πραγματικό εχέγγυο ότι κάθε ψήφος των εργαζομένων, των βιοπαλαιστών, της νεολαίας θα κατατεθεί ατόφια για τα λαϊκά συμφέροντα από την επόμενη κιόλας μέρα, σε κάθε Περιφέρεια και δήμο.

Είναι να γελάει κανείς με τα μέτρα Σκρέκα για τις ανατιμήσεις που κάνουν τα σούπερ μάρκετ. Ειδικά με το να διαφημίζει το υπουργείο εκείνες τις αλυσίδες που για έξι μήνες θα πουλούν κάποια προϊόντα με έκπτωση 5%! Στο ερώτημα «γιατί να το κάνει αυτό» μια αλυσίδα, η απάντηση στελεχών του υπουργείου είναι «για να κερδίσει μεγαλύτερο κομμάτι στον ανταγωνισμό». Το κίνητρο είναι δηλαδή να κερδίσει περισσότερους πελάτες και έτσι να ρεφάρει και την όποια χασούρα έχει (που δεν έχει...) από την έκπτωση στην τιμή. Το φαιδρό της υπόθεσης είναι ότι μια έκπτωση 5% είναι σταγόνα στον ωκεανό των ανατιμήσεων που τρέχουν από μήνα σε μήνα. Οι τιμές για την πλειοψηφία των προϊόντων ανεβαίνουν με ρυθμό πολλαπλάσιο της έκπτωσης που διαφημίζει η κυβέρνηση, ενώ τα σούπερ μάρκετ ανακυκλώνουν περίπου τις ίδιες προσφορές, σε συνεννόηση με τους κοινούς προμηθευτές τους, για λόγους προώθησης συγκεκριμένων προϊόντων, διαφήμισης κ.τ.λ. Ας το πάμε όμως παραπέρα: Τι θα κάνει το νοικοκυριό που βλέπει στη σελίδα του υπουργείου ένα προϊόν με ...έκπτωση Σκρέκα σε συγκεκριμένη αλυσίδα; Θα παίρνει σβάρνα τα σούπερ μάρκετ για να ολοκληρώσει τα ψώνια του, αγοράζοντας το φθηνότερο προϊόν σε καθένα από αυτά; Μόνο τη βενζίνη (που έχει φτάσει «στον θεό») να υπολογίσει κανείς, το όποιο όφελος χάθηκε στο πρώτο χιλιόμετρο! Ο,τι κι αν σκαρφιστεί η κυβέρνηση για να κοροϊδέψει τον λαό πως παίρνει μέτρα για την ακρίβεια, τα παραμύθια της θα μένουν απούλητα στο ράφι.