-- ΑΡΘΡΟ: Με το μεγάλο πολιτικό άνοιγμα να στέψουμε με επιτυχία την Οικονομική Εξόρμηση

-- Πλούσια πείρα από το πολιτικό άνοιγμα με το Κάλεσμα αγωνιστικής συμπόρευσης με το ΚΚΕ

-- Προβολές του εξαιρετικού ντοκιμαντέρ - παραγωγή της ΚΕ για τη Μακρόνησο οργανώνουν οι Κομματικές Οργανώσεις του ΚΚΕ

Βεβαίως είναι δύσκολες οι συνθήκες για την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, τη νεολαία που βρίσκονται αντιμέτωποι με τη γενικευμένη επίθεση της κυβέρνησης για να εξυπηρετηθούν οι πολύπλευροι στόχοι του κεφαλαίου, η κερδοφορία του, επιβαρύνοντας ακόμη περισσότερο την εργατική - λαϊκή οικογένεια, ενώ ταυτόχρονα απέναντί τους ορθώνεται και η αναζωπύρωση της πανδημίας.

Η Κομματική Οργάνωση Αττικής σε αυτό το έδαφος δίνει τη μάχη της Οικονομικής Εξόρμησης οργανικά ενταγμένη και συνδυασμένη με το πλατύ πολιτικό άνοιγμα που πραγματοποιεί με το Κάλεσμα αγωνιστικής συμπόρευσης με το ΚΚΕ, με την πυκνή δράση των κομμουνιστών για την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, την οργάνωση της λαϊκής πάλης.

Μετά το «κλείσιμο» στις 22 Νοέμβρη η ΚΟ Αττικής βρέθηκε στο 43,81% του πλάνου της, περίπου 2,5 μονάδες παραπάνω από την ίδια περίοδο πέρυσι.

Το ότι νωρίς στα Οργανα και στις ΚΟΒ έγινε καλή συζήτηση για την Οικονομική Εξόρμηση και διαμορφώθηκε σχεδιασμός για πλατύ άνοιγμα, που τώρα βρίσκεται σε εξέλιξη, μας βοήθησε, χωρίς όμως τη συνεχή ανατροφοδότηση της δουλειάς δεν μπορεί να μας πάει μακριά. Ετσι, εντείνονται οι απαραίτητες συνεργασίες σε όλη την κλίμακα του Κόμματος, πραγματοποιούνται μάχιμες συνεδριάσεις των ΚΟΒ για να εκτιμήσουν την εξέλιξη της Εξόρμησης, τις δυσκολίες αλλά και δυνατότητες που προκύπτουν από τη δράση του Κόμματος, να παρθούν τα αντίστοιχα βελτιωτικά μέτρα. Το βάρος δίνεται στη δουλειά άνθρωπο τον άνθρωπο, με προσπάθεια παράλληλα να στηριχτεί η συζήτηση των ΚΟΒ με τον περίγυρο, τους φίλους και τους οπαδούς ώστε και οι ίδιοι να συμβάλουν όσο καλύτερα γίνεται στην Οικονομική Εξόρμηση, αλλά και για να δημιουργηθούν προϋποθέσεις να αξιοποιούνται ευρύτερα οι πολλές «εφεδρείες» της ΚΟ Αττικής.

Σημαντικό ρόλο παίζει και κρίνεται η δουλειά των μελών των καθοδηγητικών οργάνων συνολικά, αλλά και με την αμιγώς προσωπική τους συμβολή στην Οικονομική Εξόρμηση ώστε να δίνουν τον τόνο υπερκάλυψης των πλάνων, να διαπαιδαγωγούν ευρύτερα, να στηρίζουν συγκεκριμένα τη δουλειά των ΚΟΒ. Ολα τα παραπάνω είναι στοιχεία που διαμορφώνουν μαχητικό κλίμα στις ΚΟΒ ώστε η δουλειά με το κουπόνι να διακατέχεται από μεγαλύτερη θέληση και πείσμα, με στόχο να πιαστούν τα φιλόδοξα πλάνα των Τομεακών Οργανώσεων.

Τα κομματικά μέλη, τα μέλη της ΚΝΕ, οι φίλοι του Κόμματος δίνουν τη μάχη επίμονα, με το κουπόνι στο χέρι, βρίσκοντας μεγάλη ανταπόκριση από τους εργαζόμενους στους χώρους δουλειάς, στις λαϊκές γειτονιές. Ενδεικτικό της επιμονής και της μαχητικότητας είναι το παράδειγμα κομματικού μέλους που μόλις μετακόμισε στην Αθήνα και η οποία, μην έχοντας διαμορφωμένο ακόμη περίγυρο, στον εδαφικό χώρο που συνδέθηκε και στους χώρους δουλειάς που βρίσκονται εκεί, με το κουπόνι στο χέρι μάζεψε χρήματα αλλά και γνώρισε κόσμο.

Η πλούσια πολιτική δράση της ΚΟ Αττικής, η πλατιά συζήτηση με το Κάλεσμα της ΚΕ, μαζί με την Οικονομική Εξόρμηση που βρίσκεται σε εξέλιξη, διαμορφώνουν προϋποθέσεις ώστε περισσότεροι να συμβάλουν από το υστέρημά τους. Είναι μια προσπάθεια που πάει χέρι χέρι με τη δράση για τη συσπείρωση των εργαζομένων, για την απόκρουση της εφαρμογής της αντιλαϊκής πολιτικής που έχει φτάσει τους εργαζόμενους να βρίσκονται σε δεινή θέση. Αλλωστε, αυτήν την περίοδο στο κίνημα οι Ομοσπονδίες - Σωματεία σε διάφορους κλάδους παίρνουν αγωνιστικές πρωτοβουλίες - απεργίες, κινητοποιήσεις για να ανακόψουν την αντιλαϊκή λαίλαπα, να αποσπάσουν κάποιες κατακτήσεις, να βγουν μπροστά για σύγχρονα δικαιώματα, όπου πρωτοστατούν οι κομμουνιστές μαζί με άλλους πρωτοπόρους εργαζόμενους. Επιβεβαιώνεται ότι αναγνωρίζεται ο ρόλος του Κόμματος, η συμβολή των κομμουνιστών στην οργάνωση της πάλης.

Για παράδειγμα, στις κινητοποιήσεις σε όλο το εύρος του λιμανιού στο Πειραιά, σε πολύ δύσκολες και σύνθετες συνθήκες οι κομμουνιστές είχαν τη δική τους συμβολή, η οποία αφήνει το στίγμα της, όπως αποτυπώνεται και από το ποσοστό κάλυψης του πλάνου της ΤΟ Μεταφορών, που είναι στο 54,45%.

Εξίσου στον κλάδο του Επισιτισμού, με τις απεργιακές μάχες αλλά και τους αγώνες που ακολούθησαν, όπου η ΤΟ είναι στο 45,11%, ή στην ΤΟ Κατασκευών, που παράλληλα με την απεργία που δόθηκε στον κλάδο, το όργωμα των γιαπιών και των εργοταξίων της Αττικής, ξεχωρίζει και στην Οικονομική Εξόρμηση, έχοντας καλύψει το 49,36% του πλάνου της.

Ιδιαίτερη ακόμα είναι η προσπάθεια για την Οικονομική Εξόρμηση στα εργοστάσια της Αττικής. Η ΤΟ Βιομηχανίας δίνει ιδιαίτερο βάρος ώστε να αυξηθεί ο αριθμός εργατών μέσα από τους χώρους δουλειάς που θα ενισχύσουν το ΚΚΕ. Πράγματι, είναι εκατοντάδες αυτοί που έχουν δώσει ένα ποσό από το υστέρημά τους αλλά και δεκάδες εργαζόμενοι που έχουν χρεωθεί κουπόνια, κάνουν τη δική τους προσπάθεια μιλώντας σε συναδέλφους, γείτονες και οικογενειακό περίγυρο. Ενδεικτικά, στον κλάδο των Τροφίμων η συμβολή των οπαδών έχει πολλαπλασιάσει τα αποτελέσματα της οικονομικής μάχης.

Η ΤΟ Μεσογείων - Λαυρεωτικής συμβάλλει σημαντικά, με το ποσοστό της να φτάνει στο 55,72%. Πρόκειται για μια μεγάλη γεωγραφική περιοχή που περιλαμβάνει σημαντικούς εργασιακούς χώρους, όπως το Αεροδρόμιο, τα εμπορικά πάρκα πλησίον του, η Βιομηχανική Ζώνη Κορωπίου, όπου δουλεύουν χιλιάδες εργαζόμενοι, ενώ προστίθενται και οι πολλοί μετανάστες εργάτες γης. Μας γεμίζει κουράγιο ότι εργαζόμενοι από αυτούς τους χώρους, με ακόμα πιο τσακισμένο εισόδημα ή με πενιχρά μεροκάματα, όπως των εργατών γης, κάνουν την κίνηση και προσφέρουν οποιοδήποτε ποσό στο Κόμμα.

Επιπλέον ώθηση μας έχει δώσει το κλίμα άμιλλας, που έχει τονωθεί μετά τη σχετική προκήρυξη της ΚΕ. Ωθηση που αφορά τόσο την προσπάθεια για κάλυψη του πλάνου όσο και τα υπόλοιπα συνδυασμένα κριτήρια όπου ρίχνουμε βάρος, με συγκεκριμένο έλεγχο. Θέλουμε να επεκτείνουμε τα θετικά βήματα που ήδη έχουμε σημειώσει. Για παράδειγμα, μέχρι τέλος Νοέμβρη έχουμε βάλει στόχο να διπλασιαστεί ο αριθμός των οπαδών που δίνουν την μάχη της Οικονομικής Εξόρμησης πλάι μας.

Η άμιλλα επίσης μεταξύ των ΤΟ και των ΚΟΒ αποτελεί δοκιμασμένη επαναστατική παράδοση και όπλο που συνάδει με τον χαρακτήρα του Κόμματός μας, φέρνει πολλαπλά θετικά αποτελέσματα στην Οικονομική Εξόρμηση, συμβάλλει στην ανάπτυξη την προσπάθειας για το βήμα παραπάνω. Στην κατάταξη της άμιλλας των ΤΟ της ΚΟ Αττικής προηγείται η ΤΟ Μεσογείων - Λαυρεωτικής και ακολουθούν οι ΤΟ Μεταφορών, Νοτίου, Κατασκευών, Δικηγόρων και Δυτικού.

Συμπληρώνοντας τον πρώτο μήνα της Οικονομικής Εξόρμησης φιλοδοξούμε να μεγαλώσουμε κι άλλο το άνοιγμά μας. Να απευθυνθούμε σε κάθε εργαζόμενο, άνεργο, νέο ή νέα που συναντηθήκαμε σε διάφορες αγωνιστικές πρωτοβουλίες, σε λαϊκό κόσμο της γειτονιάς μας που καθημερινά συναντάμε αλλά δεν έχουμε απευθυνθεί ακόμα με το κουπόνι. Να μιλήσουμε σε ευρύτερες λαϊκές δυνάμεις για τις πολιτικές θέσεις του Κόμματος, την ανάγκη ολόπλευρης ενίσχυσής του. Τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ στην Αττική θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις ώστε αυτή η μάχη να στεφθεί με επιτυχία.

Μια άρτια καλλιτεχνική προσπάθεια που βοηθά τον σύγχρονο θεατή να γνωρίσει τη Μακρόνησο, το «Νταχάου της Μεσογείου» όπως ονομάστηκε, αλλά και τους χιλιάδες κομμουνιστές και άλλους λαϊκούς αγωνιστές που «κουβαλώντας στη ράχη την πέτρα και τον θάνατο» λογάριασαν «τη ζωή και τον θάνατο», κρατώντας ψηλά τη σημαία του αγώνα.

«Πρωταγωνιστές» του ντοκιμαντέρ οι πράξεις και τα λόγια των συντρόφων μας που εξορίστηκαν σε τούτο το μαρτυρικό νησί. 36 πολύτιμες μαρτυρίες αποτυπώνουν πλευρές από τη ζωή στη Μακρόνησο. Καταγράφουν τον τρόμο και τη βία, τα συστηματικά και μελετημένα βασανιστήρια, αλλά και τη σφιγμένη γροθιά, την καθαρή συνείδηση και τα μάτια των εξόριστων που «γέμισαν αύριο». Οι συντελεστές του ντοκιμαντέρ διατήρησαν τις μαρτυρίες πιστά, όπως καταγράφονται στις πηγές, χωρίς παρεμβάσεις και παρεμβολές. Καταγράφουν την ιστορική αλήθεια και αυτή θέλουν να διαφυλάξουν.

Ξεχωρίζει ακόμα η κινηματογραφική αποτύπωση της Μακρονήσου όπως είναι σήμερα, από το βορειότερο μέχρι το νοτιότερο άκρο της και για όλα τα τάγματα. Μάλιστα, δίνεται για πρώτη φορά κινηματογραφικά και με ακρίβεια το σύνολο του νησιού. Πολύτιμα είναι και τα ντοκουμέντα που περιέχονται στο ντοκιμαντέρ, όπως φωτογραφίες και οπτικοακουστικό υλικό της εποχής, καθώς και έργα τέχνης αγωνιστών εικαστικών που είτε σχεδιάστηκαν κρυφά πάνω στη Μακρόνησο, είτε φιλοτεχνήθηκαν αργότερα, με έντονες τις μνήμες από τον μαρτυρικό ετούτο τόπο.

Αφήγηση: Μαριάνθη Σοντάκη

Αφηγήσεις μαρτυριών (αλφαβητικά): Δημήτρης Αντωνιάδης, Ελένη Γερασιμίδου, Κώστας Καζάκος, Δημήτρης Καταλειφός, Δανάη Κατσαμένη, Γιώργος Κιμούλης, Ανδρέας Κωνσταντίνου, Ηλιάνα Μαυρομάτη, Περής Μιχαηλίδης, Παύλος Ορκόπουλος, Θέμης Πάνου, Μάκης Παπαδημητρίου, Γιάννης Στάνκογλου.

Συμμετέχουν ακόμα οι Προκόπης Γιαννιός, Αλέξανδρος Ζουριδάκης, Βασίλης Κολοβός, Βασίλης Μαμωνάς, Δημήτρης Νάκης, Δημοσθένης Ξυλαρδιστός, Δημήτρης Τζουμάκης.

Σκηνοθετική επιμέλεια: Σήφης Στάμου.

Σενάριο: Αλέξανδρος Βαλσαμής, Νίκη Κυριαζή.

Animation: Νίκος Ραδαίος

Μαέστρος: Χρήστος Κολοβός

Πρωτότυπη μουσική: Δημήτρης Ανδρονιάδης.

Μοντάζ: Σωτήρης Γκέκας

Διεύθυνση φωτογραφίας: Ακης Αποστολίδης, Ακης Βαλεργάκης

Ηχοληψία: Παύλος Χαρμπαλής

Το πρόγραμμα των προβολών έχει ως εξής:

-- Στις 3, 4 και 5/12 στον κινηματογράφο «Τριανόν», στις 6 μ.μ., καλούν οι Τομεακές Οργανώσεις Κατασκευών, Τηλεπικοινωνιών, Εκπαιδευτικών, Καλλιτεχνών και Δικαιοσύνης.

-- Την 1η και 4/12 στην αίθουσα εκδηλώσεων του δημαρχείου Καισαριανής, στις 7 μ.μ., καλούν οι ΚΟ Καισαριανής.

-- Στις 4/12 στο Πολυδύναμο Κέντρο «Μίκης Θεοδωράκης» (πρώην ΒΙΟΦΑΛ), στις 7 μ.μ., καλούν οι ΚΟ Ιλίου.

-- Στις 4/12 στον δημοτικό κινηματογράφο «Αλέκα», στις 7 μ.μ., καλούν οι ΚΟ Ζωγράφου.

-- Στις 4/12 στον κινηματογράφο «Studio», στις 6 μ.μ., καλούν οι ΤΟ Α' Αθήνας και Μεταφορών.

-- Στις 4 και 5/12 στο «Θέατρο Πολιτών», στις 6.30 μ.μ., καλούν οι ΚΟ Περιστερίου.

-- Στις 11/12 στην Αίθουσα «Ανατόλια» καλούν οι ΚΟ Ν. Ιωνίας.

-- Στις 11/12 στην αίθουσα εκδηλώσεων του Εργατικού Κέντρου Ελευσίνας - Δυτικής Αττικής, στις 7 μ.μ., καλούν οι ΚΟ Ελευσίνας, Μεγάλων Αποθηκών και Εκπαιδευτικών.

-- Στις 12/12 στον δημοτικό κινηματογράφο «Μαρία Ελενα», στις 11 π.μ., καλούν οι ΚΟ Αγίων Αναργύρων - Καματερού.

-- Στις 12/12 στον κινηματογράφο «ΣΙΝΕΑΚ», στις 11 π.μ., καλούν οι ΚΟ του δήμου Πειραιά.

-- Στις 12/12 στην αίθουσα εκδηλώσεων του δημαρχείου Περάματος, στις 6 μ.μ., καλούν οι ΚΟ Περάματος.

-- Στις 12/12 στο Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα Μερκούρη», στις 6 μ.μ., καλούν οι ΚΟ Κερατσινίου - Δραπετσώνας.

-- Στις 12/12 στον κινηματογράφο «Σινέ Παράδεισος», στις 11 π.μ., καλούν οι ΚΟ Κορυδαλλού και Νίκαιας.

-- Στις 16 και 17/12 στο δημοτικό θέατρο «Μελίνα», στις 8 μ.μ., καλούν οι ΚΟ Μπραχαμίου.

-- Στις 17/12 στον κινηματογράφο «Studio», στις 7 μ.μ., καλεί η ΤΟ Βιομηχανίας.

-- Στις 18/12 στο Πολιτιστικό Κέντρο «Αντώνης Σαμαράκης», στις 6 μ.μ., καλούν οι ΚΟ Κερατσινίου - Δραπετσώνας.

-- Στις 18/12 στον κινηματογράφο «Studio», στις 7 μ.μ., καλεί η ΤΟ ΕΒΕ.

«Ο κλάδος του Επισιτισμού - Τουρισμού με την παρέμβαση πρωτοπόρων αγωνιστών κομμουνιστών έχει γράψει τις δικές του σελίδες στην πρόσφατη Ιστορία της ταξικής πάλης στη χώρα μας, έχει σταθεί παράδειγμα και εμπνευστής και για άλλους κλάδους, όπως η πρόσφατη συνταρακτική κινητοποίηση των διανομέων της "e-food" και πιο πριν οι αγώνες των ξενοδοχείων, του Ledra Marriott, του Καζίνο της Πάρνηθας, άλλων ξενοδοχείων, των μεγάλων κλαδικών κινητοποιήσεων του 2012 για ΣΣΕ. (...)

Στον κλάδο του Τουρισμού έχει συσσωρευτεί μεγάλη εμπειρία και πολιτική πείρα για όλα όσα διακινήθηκαν εδώ και μια δεκαετία για την "ανάπτυξη". Την καπιταλιστική ανάπτυξη εννοείται, δηλαδή την ανάπτυξη των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται στο χώρο. (...)

Θησαύρισαν οι tour operators, οι ακτοπλοϊκές, οι αεροπορικές εταιρείες, οι μεγαλοξενοδόχοι! Και όταν ξέσπασε η πανδημία, αυτοί ξαναπήραν την πίτα και οι εργαζόμενοι στα πρόγραμμα "Συν-εργασία", σε αναστολές, στην ανεργία χωρίς εισόδημα! Εμειναν με τα ψίχουλα».

Στη συνέχεια ανέφερε πως οι εργαζόμενοι του κλάδου δεν θα μπορούσαν να λείπουν από το κάδρο όσων συζητάει το ΚΚΕ, ώστε από κοινού να συμβάλουν για να μετρηθούν βήματα στη συλλογική οργάνωση, σε μια νέα άνοδο των αγώνων και του προσανατολισμού τους, στη συσπείρωση δυνάμεων, στην ανασύνταξη του εργατικού και ευρύτερα λαϊκού κινήματος.

«Συζητάμε μαζί σας, γιατί είναι κρίσιμο σήμερα να πολλαπλασιαστούν οι εστίες της αντίστασης για να μείνουν στα χαρτιά οι αντεργατικοί νόμοι που ψηφίστηκαν το προηγούμενο διάστημα, όπως είναι ο νόμος Χατζηδάκη για τα Εργασιακά, ο νόμος Κεραμέως για το σχολείο, ακόμα και παλιότεροι νόμοι που παραμένουν σε ισχύ. Περισσότερο από ποτέ είναι κρίσιμο να μπει στο επίκεντρο του προβληματισμού το κεντρικό πολιτικό πρόβλημα που πρέπει να λύσουμε και είναι η αιτία όλων των δεινών, η αιτία που διαρκώς η ζωή μας υποβαθμίζεται, ενώ η εποχή μας και τα επιτεύγματά της μπορούν να εξασφαλίσουν πραγματική ευημερία, άνετη και αξιοπρεπή ζωή. Εδώ είναι η θέση όλων, ο ένας δίπλα στον άλλον, μαζί με τους κομμουνιστές. Εδώ είναι η θέση όλων όσοι ανησυχείτε, αγανακτείτε και δεν συμβιβάζεστε με τη σημερινή κατάσταση».

Σημείωσε ότι το πολιτικό πρόβλημα είναι το κοινωνικό - οικονομικό - πολιτικό σύστημα, που θυσιάζει τις σύγχρονες ανάγκες στο βωμό του καπιταλιστικού κέρδους και του αδηφάγου καπιταλιστικού ανταγωνισμού: «Πρόκειται για ένα κράτος εχθρικό απέναντι σε αυτές τις ανάγκες. Γιατί είναι ένα κράτος φτιαγμένο για να θωρακίζει την κερδοφορία των λίγων. (...) Και φυσικά, μέρος αυτού του προβλήματος είναι οι κυβερνήσεις που υπηρετούν αυτό το σύστημα και διαχειρίζονται την κρατική εξουσία. Και αυτό αφορά τόσο τη σημερινή, όσο και τις προηγούμενες, αλλά και όσα από τα αστικά κόμματα προαλείφονται να ανέλθουν ξανά ή άλλα να επανέλθουν στην καρέκλα αυτής της εξουσίας στις επόμενες εκλογές και δεν την αμφισβητούν».

Ο Γ. Πρωτούλης παρέθεσε στον αντίποδα το έδαφος όπου μπορούν να καλυφτούν οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. «Ποια κυβέρνηση μπορεί να εξασφαλίσει ότι στην εποχή της ονομαζόμενης "4ης βιομηχανικής επανάστασης" τα νέα παιδιά και θα δουλεύουν λιγότερο και θα αμείβονται καλύτερα και θα απολαμβάνουν υψηλού επιπέδου Υγεία, Παιδεία, θα ζουν σε ένα ανθρώπινο περιβάλλον;

Μόνο μια κυβέρνηση που θα είναι εκτελεστικό όργανο της εργατικής - λαϊκής πλειοψηφίας και εξουσίας μπορεί πραγματικά να τα κάνει αυτά.

Μια εργατική - λαϊκή κυβέρνηση που θα έχει για πρόγραμμά της την ικανοποίηση των σύγχρονων εργατικών - λαϊκών αναγκών.

Για αυτή την κυβέρνηση μιλάει μόνο το ΚΚΕ. Παλεύει μόνο το ΚΚΕ. Και είναι αποφασισμένο αυτόν τον αγώνα να τον πάει μέχρι τέλους. Αυτή η εργατική - λαϊκή πλειοψηφία είναι που θα μπει μπροστά και θα οικοδομήσει τη νέα κοινωνία, τον σοσιαλισμό!

Ο σοσιαλισμός όντως είναι σήμερα η πραγματική πρόοδος!».

Ολοκληρώνοντας την ομιλία του ο Γ. Πρωτούλης σημείωσε πως «το ΚΚΕ μπαίνει μπροστά και διαθέτει όλες του τις δυνάμεις για να οργανώσει ο λαός την αντεπίθεσή του, να βάλουν οι εργαζόμενοι τη δική τους σφραγίδα στις εξελίξεις, να γίνουν πρωταγωνιστές, να μην κοιτάζουν από τη γωνία περιθωριοποιημένοι» και τόνισε: «Ισχυρό ΚΚΕ και οργανωμένος λαός, αυτό είναι το ζήτημα.

Πρώτα απ' όλα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, για να γίνουν βήματα στην ανασυγκρότησή του και την αντεπίθεσή του.

Ανασυγκρότηση που δεν είναι κάτι αφηρημένο. Προϋποθέτει περισσότερες εργαζόμενες και εργαζόμενους οργανωμένους στα σωματεία. Πιο ισχυρά συνδικάτα, με πιο ζωντανή και μαζική λειτουργία και με περισσότερους εκλεγμένους αντιπροσώπους στα ΔΣ, συνεπείς αγωνιστές, έντιμους κι αφοσιωμένους στις ανάγκες των εργαζομένων και όχι μεσάζοντες με το κράτος και την εργοδοσία», καλώντας τους εργαζόμενους «να στηρίξετε με τη δράση σας αυτήν τη μεγάλη πρωτοβουλία που παίρνει το ΚΚΕ, για να ανοίξει ο δρόμος για μια πραγματικά ελπιδοφόρα διέξοδο για το σήμερα και το αύριο».

Ακολούθησε παρέμβαση από τον Μανώλη Καμηλάκη, μέλος του ΔΣ του Συνδικάτου Επισιτισμού - Τουρισμού Ξενοδοχείων Ν. Αττικής και μέλος του ΔΣ του επιχειρησιακού σωματείου εργαζομένων του ξενοδοχείου «ΧΙΛΤΟΝ», ο όποιος χαρακτηριστικά σημείωσε: «Από αυτό το βήμα καλώ κι εγώ τους εργαζόμενους του κλάδου, τους συναδέλφους μου, τους έντιμους συναγωνιστές στο κίνημα, να ανταποκριθούν στο Κάλεσμα της ΚΕ του ΚΚΕ, να συμπορευτούν με το ΚΚΕ, να στηρίξουν τις δράσεις του στο κίνημα, να γίνουν αγγελιοφόροι του μηνύματος που θα φέρει την οριστική ανατροπή "Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό"».

Από την πρόσφατη σύσκεψη στο Περιστέρι με συλλόγους γονέων και εκπαιδευτικά σωματεία, με ομιλητή τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

Με περιοδείες και συσκέψεις δόθηκε συνέχεια στη συζήτηση που πάντα το ΚΚΕ κρατάει ανοιχτή με εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές. Ετούτη τη φορά όμως φάνηκε ότι η συζήτηση, εμπλουτισμένη και από την πείρα του τελευταίου διαστήματος, ήταν πιο πλούσια, γίνανε ερωτήσεις, εκφράστηκε προβληματισμός, ζωντάνεψε μέσα από τις παρεμβάσεις που πρόσθεταν εικόνα και πείρα. Αποδείχθηκε ότι και στον χώρο της Εκπαίδευσης είναι πολύ περισσότεροι αυτοί που έχουν ανοιχτά τα αυτιά τους και παρακολουθούν το ΚΚΕ, τις θέσεις και τη δράση του.

Το Κάλεσμα της ΚΕ για συμπόρευση με το ΚΚΕ μπορεί να βρει ευήκοα ώτα γιατί είναι πολλοί αυτοί με τους οποίους έχουμε συναντηθεί - ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα - στον προβληματισμό γύρω από κρίσιμα και επίμαχα ζητήματα της Εκπαίδευσης. Οι ερωτήσεις που έγιναν σε πολλές από αυτές τις συσκέψεις το αποδεικνύουν:

• Ποιος είναι ο πυρήνας των στοχεύσεων των αλλαγών που γίνονται στα σχολεία;
• Γιατί δεν εξασφαλίζονται ούτε τα στοιχειώδη για τη μόρφωση των παιδιών του λαού; Γιατί κάθε χρόνο τα προβλήματα με τα κενά των εκπαιδευτικών, τις κτιριακές υποδομές, τα προβλήματα στην καθαριότητα των σχολικών μονάδων μεγαλώνουν;
• Πώς έχει επιδράσει η καραντίνα και η τηλεκπαίδευση στη μόρφωση και την ψυχολογία των παιδιών;
• Γιατί οι μέχρι τώρα αγώνες των εκπαιδευτικών δεν ανέτρεψαν τον στόχο για την προώθηση της λεγόμενης «αξιολόγησης» στα σχολεία, σε αντίθεση με τους αγώνες των εργαζομένων της «e-food» ή στο λιμάνι του Πειραιά;
• Γιατί κάθε μεταρρύθμιση στην Εκπαίδευση επικαλείται τα αδιέξοδα της προηγούμενης, αλλά στην ουσία συνεχίζει την ίδια πολιτική;
• Τι μπορεί να γίνει τελικά για να αλλάξει η κατάσταση, αν μπορεί να αλλάξει;

Ταυτόχρονα, οι ίδιες οι ερωτήσεις που τέθηκαν, και η συζήτηση που ακολούθησε, ανέδειξαν πόσο κρίσιμο είναι για να δοθεί διέξοδος στους προβληματισμούς να γίνει ένα βήμα παραπέρα, ένα βήμα συνάντησης και συμπόρευσης με το ΚΚΕ, στις διεκδικήσεις, στις θέσεις, στις προτάσεις, στους αγώνες. Το έδαφος υπάρχει. Γιατί ανεξάρτητα από επιλογές που έχει κάνει κανείς τα προηγούμενα χρόνια, σήμερα η δυσαρέσκεια φουντώνει, τα ερωτήματα πληθαίνουν. Και η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ ξέρουμε ότι μπορεί να φωτίσει πλευρές, να μπολιάσει τους προβληματισμούς με αισιοδοξία, να δώσει απαντήσεις.

Ας σκεφτούμε γύρω από το ζήτημα της Εκπαίδευσης.

Μόνο το ΚΚΕ φέρνει στο επίκεντρο ότι σήμερα μπορούμε να έχουμε ένα σχολείο που θα δίνει σύγχρονη μόρφωση σε όλα τα παιδιά, σε όλα τα πεδία της γνώσης. Ομως, αυτή η δυνατότητα δεν γίνεται πραγματικότητα γιατί το σύστημα, ο καπιταλισμός θέτει στην Εκπαίδευση τον στόχο να προετοιμάσει τους αυριανούς εργαζόμενους, ώστε στη συντριπτικά μεγάλη τους πλειοψηφία να έχουν ένα ορισμένο επίπεδο γνώσεων, που θα τους κάνει χρήσιμους στους εργοδότες, να πληρώνονται με 400 ευρώ, χωρίς να αμφισβητούν - αντίθετα να υιοθετούν - όλους τους στόχους που βάζουν οι εκμεταλλευτές τους.

Ο στόχος αυτός θα τίθεται όσο το κράτος που σχεδιάζει την εκπαιδευτική πολιτική λειτουργεί με κριτήριο τη διαιώνιση του συστήματος, την εξασφάλιση του κέρδους των καπιταλιστών. Αρα εδώ δεν φταίει απλά η μία ή η άλλη κυβέρνηση. Αλλωστε τις έχουμε δοκιμάσει όλες, σε όλες τις εκδοχές και «προκοπή δεν είδαμε». Ολες θεωρούσαν κόστος τη στοιχειώδη ικανοποίηση των μορφωτικών αναγκών των παιδιών του λαού γιατί είχαν άλλες προτεραιότητες (ΝΑΤΟικούς εξοπλισμούς, «ζεστό» χρήμα στις επιχειρήσεις για επενδύσεις). Αλλες είναι οι προτεραιότητές τους ακόμα και για τα λεφτά που δίνονται.... στην Εκπαίδευση. Για παράδειγμα, από το Ταμείο Ανάκαμψης πιστώνονται σημαντικά ποσά, που όμως θα πάνε στις επιχειρήσεις για προγράμματα μαθητείας, έρευνας, εκσυγχρονισμού των δεξιοτήτων του ενεργού πληθυσμού, για τον λεγόμενο ψηφιακό μετασχηματισμό της Εκπαίδευσης. Και δεν θα μπορούσε να γίνει και αλλιώς, δεν είναι ζήτημα διαχείρισης, όπως υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού το ίδιο το Ταμείο Ανάκαμψης θέτει ως προϋπόθεση για την εκταμίευση των χρημάτων την προώθηση των στρατηγικών στοχεύσεων του κεφαλαίου.

Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι οι ελλείψεις καθηγητών ακόμα και σε πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα, οι σοβάδες που πέφτουν από τα ταβάνια σχολείων, οι πλημμυρισμένες αίθουσες, η διακοπή των σχολικών γευμάτων, τα ξεπαγιασμένα παιδιά αφού τα χρήματα των σχολικών επιτροπών δεν φτάνουν για θέρμανση.

Για όλα αυτά ζητάνε σήμερα από τις λαϊκές οικογένειες να βάλουν ακόμα πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη επικαλούμενοι την ατομική ευθύνη. Αλλωστε, σε αυτήν την κατεύθυνση αξιοποιήθηκε και η πανδημία, μεταφέροντας την ευθύνη για όλα στις λαϊκές οικογένειες. Εχουν κενά τα παιδιά στα μαθήματα; Ας πάνε φροντιστήριο. Εχουν επιβαρυμένη ψυχολογία; Ας το λύσει η οικογένεια. Η κυβέρνηση πάντως δεν εξασφαλίζει ούτε Ενισχυτική Διδασκαλία και Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη ούτε καν προσαρμοσμένη ύλη προκειμένου να καλυφθούν τα κενά. Δεν εξασφαλίζει σχολικούς νοσηλευτές για παιδιά με βαριές παθήσεις, για τα ...«μικροπροβληματάκια» στην ψυχολογία θα πάρει μέτρα;

Το επιχείρημα βέβαια ότι τα λεφτά δεν φτάνουν δεν είναι η πρώτη φορά που το ακούν απέναντι στις διεκδικήσεις τους οι εργαζόμενοι. Για παράδειγμα, αυτή ήταν η απάντηση και όταν οι εκπαιδευτικοί διεκδικούσαν από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ μόνιμους διορισμούς.

Αλλωστε, έχει ενδιαφέρον ότι ο υπουργός Παιδείας επί ΣΥΡΙΖΑ σε εκδήλωση είπε ότι η ΝΔ κράτησε τη δική του αρχιτεκτονική στην πολιτική της για την Παιδεία, κάνοντας ορισμένες αλλαγές ιδεολογικού περιεχομένου, όπως το να μην κληρώνεται ο σημαιοφόρος στις παρελάσεις. Διαφωνίες στα επιμέρους για να στήνεται ο καβγάς και να περνάει στα ψιλά η συμφωνία στα κύρια, στα στρατηγικά ζητήματα.

Ποια είναι αυτά τα στρατηγικά στα οποία συμφωνούν; Συμφωνούν στην παροχή μόρφωσης ανάλογα με την τσέπη του γονιού, στην αυτονομία και την «αξιολόγηση» της σχολικής μονάδας.

• Γι' αυτό και στο κίνημα των εκπαιδευτικών, παρά την πίεση που τους ασκήθηκε από τη σχεδόν καθολική άρνηση στην «αξιολόγηση», στο 95% των συλλόγων διδασκόντων των σχολείων, οι δυνάμεις της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ στάθηκαν συνεπείς στις στρατηγικές συμφωνίες τους υπονομεύοντας τον αγώνα με τη στάση τους στις εκπαιδευτικές Ομοσπονδίες. Η στάση αυτή σίγουρα επέδρασε και στο αποτέλεσμα των αγώνων και αποτελεί μία τρανή απόδειξη για την ανάγκη αλλαγής συσχετισμών μέσα στο κίνημα, για την ανάγκη να συναντιούνται οι αγώνες με τον σταθερό, ταξικό προσανατολισμό που θέτουν οι κομμουνιστές μέσα στο κίνημα, να μην παγιδεύονται στη στείρα αντικυβερνητική κατεύθυνση που ουσιαστικά επιδιώκει την εφαρμογή της ίδιας πολιτικής με άλλον ...στο τιμόνι.
• Γι' αυτό και στο κίνημα των γονιών αυτές οι δυνάμεις επιδιώκουν να υιοθετείται η λογική ότι από τα πάνω θα λύνονται τα προβλήματα. Δεν χρειάζονται κινητοποιήσεις, είναι επιζήμιες οι διεκδικήσεις. Το πολύ πολύ να κάνουμε κανένα «διάβημα», να στείλουμε κανένα έγγραφο. Αυτά λένε, επιδιώκοντας να μεταφέρονται οι ελπίδες σε κάποιον ...σωτήρα που θα φέρει τις λύσεις. Εναν άλλο δήμαρχο, ή έναν άλλον υπουργό, ή έναν άλλον πρωθυπουργό.

Σήμερα όμως είναι πολύ περισσότεροι αυτοί που αναρωτιούνται με βάση την πείρα τους αν μπορούμε να προσδοκούμε λύση από τα πάνω. Δεν έχουν απαντήσει. Ομως το ερώτημα σε ορισμένες περιπτώσεις έχει τεθεί και είναι εκεί και μας περιμένει για να το απαντήσουμε.

Και η απάντηση είναι η συμπόρευση με το ΚΚΕ.

Συμπόρευση με τους κομμουνιστές στο κίνημα για να αλλάζει ο συσχετισμός. Πιο πολλοί αγωνιστές, πιο πολλοί κομμουνιστές στους συλλόγους γονέων, στα σωματεία, στα μαθητικά συμβούλια. Πιο τολμηρά στην πάλη για όλα τα προβλήματα. Απέναντι σε όλους όσοι έχουν ευθύνες. Κράτος, κυβέρνηση, δήμοι και Περιφέρεια.

Συμπόρευση με το ΚΚΕ στην ιδεολογική πάλη. Για να φτάνει στα σχολεία η ανατρεπτική ιδεολογία του ΚΚΕ. Για να απαντιούνται ο ανορθολογισμός, ο αντικομμουνισμός. Για να ανοίγει το μυαλό των νέων ανθρώπων.

Συμπόρευση με το ΚΚΕ στην πολιτική πάλη για να ανοίγει ο δρόμος για να ζήσουμε καλύτερα, για να απαλλαγεί η κοινωνία από την καπιταλιστική εκμετάλλευση. Για ένα σχολείο που πραγματικά θα μορφώνει όλα τα παιδιά. Γιατί τίποτα δεν μένει ακίνητο. Ακόμα κι αν φαίνεται έτσι.

Η προσπάθεια αυτή των Κομματικών Οργανώσεων με τις συσκέψεις πρέπει να συνεχιστεί. Τώρα που τα ερωτήματα παραμένουν ...και μας περιμένουν.

Η συγκίνηση ήταν μεγάλη για όλους όσοι παραβρέθηκαν την Κυριακή 28 Νοέμβρη στο Μονοδένδρι Λακωνίας, που βρίσκεται στο δρόμο Σπάρτης - Τρίπολης, στο χώρο όπου βρίσκεται το μνημείο των 118 αγωνιστών Λακώνων πατριωτών, για να τιμηθεί η μαύρη επέτειος της εκτέλεσής τους από τους ναζί κατακτητές, με τη βοήθεια των ντόπιων ταγματασφαλιτών συνεργατών τους.

Ιδιαίτερη συγκίνηση προκάλεσε η παρουσία του μαχητή του Ελλάς Δημήτρη Σολομού από το Ξηροκάμπι, που παρά τα 104 χρόνια του ήρθε να «τιμήσει τους συντρόφους του» για τους οποίους «είναι περήφανος», όπως ανέφερε, και κατέθεσε στεφάνι στη μνήμη τους, ενώ παρόντες ήταν και συγγενείς των εκτελεσμένων.

Ο πρόεδρος του Παραρτήματος Λακωνίας της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ Δήμος Λεβεντάκης τόνισε στην ομιλία του, ανάμεσα στα άλλα, ότι «στις 23 Οκτώβρη 1943, οι Γερμανοί κατακτητές, με κουκουλοφόρους συνεργάτες τους γνωστούς στη Σπάρτη ως ομάδες Βρεττάκου, που υπέδειξαν τα σπίτια των πατριωτών, χτύπησαν τις πόρτες της Σπάρτης και συνέλαβαν επιστήμονες, επαγγελματίες, εργάτες και αγρότες. Συνολικά 450 μέλη και στελέχη του ΕΑΜ και του ΚΚΕ μεταφέρθηκαν την επόμενη μέρα με καμιόνια στις φυλακές της Τρίπολης. Τον Νοέμβρη, εκτέλεσαν τους 118 στο Μονοδένδρι Λακωνίας, σε αντίποινα για ενέδρα ανταρτών του ΕΛΑΣ, κατά την οποία σκοτώθηκαν πολλοί Γερμανοί.

Ενώ στην ομιλία του ο Γιώργος Λάμπας, μέλος του Γραφείου της ΕΠ Πελοποννήσου του Κόμματος, ανέφερε ότι «το ΚΚΕ τιμά, διδάσκεται και εμπνέεται από τη θυσία των αγωνιστών στο Μονοδένδρι και σε ολόκληρη τη χώρα, δεν θα λυγίσει μπροστά σε οποιεσδήποτε δυσκολίες, μέχρι να λυθεί το κεντρικό πολιτικό ζήτημα του τόπου.

Το ΚΚΕ υπερασπίζεται την ιστορική αλήθεια από τη συκοφαντία, τη διαστρέβλωση και την παραχάραξη της Ιστορίας.

Το ΚΚΕ μπαίνει μπροστά και διαθέτει όλες του τις δυνάμεις για να οργανώσει ο λαός την αντεπίθεσή του, να βάλουν οι εργαζόμενοι τη δική τους σφραγίδα στις εξελίξεις, ενάντια στην πολιτική όλων των αστικών κυβερνήσεων και της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Ενώ απεύθυνε κάλεσμα και σε όσους προβληματίζονται για το αύριο να συμπορευτούν αγωνιστικά μαζί μας».

Στη συνέχεια στην Κοκκινόλουτσα, τοποθεσία κοντά στο Μονοδένδρι, έγινε κατάθεση στεφάνων στη μνήμη των 45 πατριωτών που εκτελέστηκαν στις 21 Μάρτη 1944 από τους ναζί.

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στον χώρο που έχει κατασκευαστεί για Μουσείο (χωρίς μέχρι σήμερα να φιλοξενεί εκθέματα), στο οποίο μεταφέρθηκε η συλλογή της Ιακωβάτειου Βιβλιοθήκης. Το κτίριο της Βιβλιοθήκης επέζησε των καταστροφικών σεισμών του 1953, κρίθηκε ακατάλληλο από τους σεισμούς του 2014 και από τότε μέχρι σήμερα δεν έχει επισκευαστεί.

«Αρχίζοντας και καλώντας για συμπόρευση με το ΚΚΕ ανθρώπους που είναι και εδώ σήμερα, που σκέφτονται διαφορετικά από την κυρίαρχη ιδεολογία, κάνουν κριτική, δεν συμβιβάζονται με το άθλιο καπιταλιστικό σύστημα που ζούμε, θα ήθελα να ξεκινήσω καταγγέλλοντας αυτό που βλέπουμε τώρα, αυτήν την κατάσταση στην αίθουσα μέσα στην οποία συζητάμε», ανέφερε αρχικά ο Δ. Αρβανιτάκης και συνέχισε:

«Είναι απαράδεκτο να έχει γκρεμιστεί το κτίριο της Βιβλιοθήκης από τους σεισμούς το 2014, να έχουν περάσει τρεις κυβερνήσεις, ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και πάλι ΝΔ, και να στεγάζεται σήμερα η Βιβλιοθήκη σε κτίριο όπου ρέουν νερά από τη βροχή και να δίνουν μάχες οι άνθρωποι της Βιβλιοθήκης να σώσουν πολύτιμα βιβλία με την Ιστορία μας, 500 χρόνων πριν, πίνακες, αγιογραφίες, τον πολιτισμό μας, παλεύοντας με λεκάνες για να τα σώσουν από τη σκεπή που στάζει.

Στάθηκε και σε ένα διδακτικό παράδειγμα σύγκρισης του σοσιαλισμού με την αθλιότητα του καπιταλισμού, σημειώνοντας: «Ας μου επιτρέψετε επίσης, από την αρχή μιλώντας γιατί πρέπει ο τίμιος κόσμος να συμπορευτεί μαζί μας. Ας συγκρίνετε με το εξής ιστορικό γεγονός αυτό που βλέπουμε: Οταν οι Γερμανοί, οι ναζί φασίστες στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο πολιορκούσαν το Λένινγκραντ, παρά την πείνα, τις δυσκολίες, τους χιλιάδες νεκρούς, η σοσιαλιστική τότε εξουσία συνέχισε να ενισχύει τις πολιτιστικές δραστηριότητες μέσα στην πόλη. Εδώ σήμερα κινδυνεύουν τα βιβλία, η γραπτή Ιστορία μας και παλεύουμε να σωθούν με τις λεκάνες. Βγάλτε και από αυτά συμπέρασμα, γιατί δεν πρέπει να ανεχτεί πλέον ο λαός τις διάφορες κυβερνήσεις που οδηγούν σε τέτοια κατάντια τον πολιτισμό και την Ιστορία μας».

Η παρέμβαση, ευαισθητοποίησε τους παρευρισκόμενους, με τον πρόεδρο της Φιλαρμονικής Σχολής Πάλλης Ιωσήφ Λουκέρη να υπενθυμίζει και άλλες δράσεις του Κόμματος για ζητήματα πολιτισμού, όπως η Ερώτηση στη Βουλή σχετικά με αιτήματα του φορέα.

«Σε όλη την ιστορία της η Φιλαρμονική Σχολή, που ιδρύθηκε το 1836, προσφέρει πολιτιστικό και κοινωνικό έργο», είπε, προσθέτοντας: «Η Φιλαρμονική έχει πέσει θύμα άθλιας γραφειοκρατίας, θύμα της πολιτικής της ΕΕ, που είναι εν τέλει απαγορευτικές οι προϋποθέσεις για χρηματοδότηση. Το πρόγραμμα ενίσχυσης της Φιλαρμονικής για αγορά στολών και οργάνων εντάχθηκε σε πρόγραμμα του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης».

Καυτηρίασε ότι απορρίφθηκε αίτημα «για την επιχορήγηση του κόστους διδασκαλίας» και ζήτησε να ασκηθεί πίεση ώστε να κατανοηθεί ο παιδαγωγικός ρόλος των Φιλαρμονικών. «Είναι ενθαρρυντική η θέληση του απλού κόσμου της Παλλικής να συνεισφέρει στη Φιλαρμονική από το εισόδημά του», επεσήμανε.

Στην εκδήλωση έγιναν επίσης παρεμβάσεις από τον Αρη Γαβριελάτο, πρόεδρο της Τοπικής Κοινότητας Ριφίου, ο οποίος στάθηκε στα ζητήματα που έχει ανάγκη το χωριό και για τα οποία δήμος και Περιφέρεια επικαλούνται έλλειψη κονδυλίων, αλλά και από τον Ηλία Καρόγλα, μέλος του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Κεφαλονιάς - Ιθάκης.

Οπως και στο Ληξούρι, έτσι και στο Αργοστόλι ο Δ. Αρβανιτάκης αναφέρθηκε στο σύνολο των πολιτικών εξελίξεων και στα τοπικά ζητήματα. Στάθηκε στην κατάσταση των εργαζομένων στον Τουρισμό, στα προβλήματα των δομών Υγείας, στα ζητήματα των αγροτών, στην ανάγκη πραγματοποίησης των αναγκαίων έργων προστασίας της ζωής και της λαϊκής περιουσίας, στην εμβάθυνση της εμπλοκής της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και στους κινδύνους που δημιουργούνται για τον λαό.

«Θέλουμε να έρθουν στο προσκήνιο, με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές, οι πραγματικές ανάγκες τού σήμερα και όχι οι κουτσουρεμένες που θέτουν το σύστημα και τα αστικά κόμματα», είπε μεταξύ άλλων.

«Το Κάλεσμα αγωνιστικής συμπόρευσης με το ΚΚΕ απευθύνεται σε κάθε εργάτη, άνεργο και άνθρωπο του μόχθου, σε κάθε νέο παιδί και γυναίκα της λαϊκής οικογένειας. Ηρθε η ώρα όλοι εσείς που ανησυχείτε και δεν συμβιβάζεστε με τη σημερινή κατάσταση, που πλέον έχετε την πείρα και ξέρετε πως δεν υπάρχουν "σωτήρες", όλοι εσείς που αναζητείτε διέξοδο γιατί "δεν βολεύεστε με λιγότερο ουρανό", να πάρετε τη θέση σας δίπλα στους κομμουνιστές σε όλες τις μάχες που έχουμε μπροστά μας. Τώρα ήρθε η ώρα για όλους και όλες εσάς να κάνετε το βήμα, αυτό που πριν δεν είχατε καν σκεφτεί ή μπορεί να είχατε απορρίψει, να σταθείτε στο πλάι του ΚΚΕ», κατέληξε.

Πραγματοποιήθηκαν παρεμβάσεις από τους Σπύρο Καμπίτση, γραμματέα του ΕΚΚ-Ι, Αγγελική Κωνσταντοπούλου, πρόεδρο του Συνδικάτου Επαγγελμάτων Τουρισμού - Επισιτισμού, Παναγή Σωτήρα, πρόεδρο του Αγροτοκτηνοτροφικού Συλλόγου, Γεράσιμο Πετράτο, πρόεδρο της ΤΚ Βαλεριάνου, Ελένη Μεμελεντζόγλου, αντιπρόεδρο της ΕΛΜΕ Κεφαλονιάς - Ιθάκης, Πάνο Ματιάτο, μέλος του Συνδέσμου Ελλήνων Προπονητών Καλαθοσφαίρισης, και Μάκη Μεταξά, πρώην νομάρχη.

Εγιναν αναφορές σε ζητήματα που έχει αναδείξει το Κόμμα, όπως για την αγροτιά, με τον βιοπαλαιστή ψαρά Π. Σωτήρα να σημειώνει για το ΚΚΕ: «Μας ζητάει τα αιτήματά μας για να τα αναδείξει. Μας καλεί σε αγωνιστική συμπόρευση, όταν κάποιοι άλλοι μας χτυπάνε την πλάτη φιλικά και φτάνουν να λένε ότι συναντήθηκαν μαζί μας χωρίς να έχουν συναντηθεί». Στη συμβολή του Κόμματος για την ανάδειξη του μυκηναϊκού τάφου στους Πρόνους, τέλος, αναφέρθηκε ο Μ. Μεταξάς.