Eurokinissi

Κατανοούμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δε διαθέτει στιγμιότυπα κάποιας αντίστοιχης πρωτοβουλίας ή δράσης, και δε θα μπορούσε αφού απουσιάζει παντελώς απ' την οργάνωση και την ανάπτυξη της πάλης του λαού με ταξικό προσανατολισμό και περιεχόμενο. Αυτό όμως δε δικαιολογεί την προσπάθειά του να οικειοποιηθεί τις πρωτοβουλίες του ΚΚΕ για να προβάλει ένα ανύπαρκτο αγωνιστικό προφίλ σε ακροατήριο που δε γνωρίζει το ρόλο του και τη στάση του στην Ελλάδα.

Γρηγοριάδης Κώστας

Η εξαγγελία για το νέο κύμα συγχωνεύσεων μπορεί να ακούγεται λογική για κάποιον που... «είναι έξω από το χορό». Για τους χιλιάδες γονείς όμως, που σήμερα δεν έχουν πώς να πάνε τα παιδιά τους στο σχολείο, λόγω της διακοπής της δωρεάν μεταφοράς μαθητών με ΚΤΕΛ και πούλμαν σε διάφορες περιοχές, η εξαγγελία ακούγεται τρομακτική. Γιατί και το κύμα των προηγούμενων συγχωνεύσεων, αντί να συνοδευτεί με την εξασφάλιση της απρόσκοπτης μετακίνησης μαθητών από και προς τα σχολεία τους (αφού θα καλούνταν να πηγαίνουν σε πιο μακρινά σχολεία), συνοδεύτηκε με περικοπές στο σύστημα της μεταφοράς, το οποίο τελικά θα καταργηθεί εντελώς! Μ' αυτήν την προοπτική, λοιπόν, οι νέες συγχωνεύσεις θα είναι εφιάλτης, για χιλιάδες οικογένειες, ειδικά στην επαρχία.

«Εθνικά επικίνδυνη» χαρακτήρισε τη συγκυβέρνηση η «Χρυσή Αυγή» με πρόσφατη ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου για τις διαπραγματεύσεις κυβέρνησης - τρόικας. Τι σημαίνει όμως «εθνικά επικίνδυνη»; Ποιο είναι το «έθνος» για το οποίο είναι επικίνδυνα τα μέτρα που προωθούν ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ μαζί με ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ; Γιατί, αν η μείωση των μισθών, η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων, η διάλυση του σταθερού ημερήσιου εργάσιμου χρόνου είναι επικίνδυνα για τους εργάτες, για τα μονοπώλια, είναι ... σωτήρια! Και η «Χρυσή Αυγή» έχει δείξει έμπρακτα ότι αναλαμβάνει «προστάτης» των μεγαλοεπιχειρηματιών. Το έκανε στη Μαγνησία με τη Χαλυβουργία καλώντας τους εργάτες να μην απεργήσουν και να συνταχθούν με τον εργοδότη στη διάρκεια της μεγάλης απεργίας των χαλυβουργών του Ασπροπύργου. Το κάνει με τα δουλεμπορικά προσφέροντας πάμφθηνους εργάτες στους μεγαλοεπιχειρηματίες.Το κάνει όταν εξισώνει τους ταξικούς αγώνες με το έγκλημα και τους προβοκάτορες για να «βγάλει λάδι» τη δική της εγκληματική δράση. Αν για το λαό είναι επικίνδυνη η μείωση μισθών και συντάξεων, η μείωση παροχών σε υγεία - πρόνοια κλπ., για τα μονοπώλια συνιστά στήριξη της «ανταγωνιστικότητας» - μείωση του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους». Ετσι λοιπόν, το «έθνος» στο οποίο αναφέρεται η «Χρυσή Αυγή» είναι οι καπιταλιστές. Αυτούς επικαλείται ως «έθνος» σκόπιμα η «Χρυσή Αυγή», για να αποκρύψει τον ταξικό και φιλομονοπωλιακό χαρακτήρα της ασκούμενης πολιτικής.

Η απόφαση της Νορβηγικής Επιτροπής «Νόμπελ» να δώσει το φετινό Νόμπελ Ειρήνης - και «έπαθλο» 1 εκατομμύριο ευρώ που θα παραδοθεί σε τελετή στις 10 Δεκέμβρη στο Οσλο - στην Ευρωπαϊκή Ενωση εξοργίζει κάθε σκεπτόμενο λαϊκό άνθρωπο. Κάτοχοι αυτού του βραβείου ήταν το 2009 ο νεοεκλεγείς πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα (που το πήρε μάλιστα προκαταβολικά και για ...τις προθέσεις του για την ειρήνη), ενώ ενδεικτικά κάτοχοι του βραβείου ήταν το 1990 ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, πρωτεργάτης της καπιταλιστικής παλινόρθωσης στην ΕΣΣΔ και παλιότερα το 1983 ο γνωστός πράκτορας των ιμπεριαλιστών στην Πολωνία, Λεχ Βαλέσα. Το «επίτευγμα» της ιμπεριαλιστικής ΕΕ, που της έφερε τη διάκριση, ήταν, σύμφωνα με τα λεγόμενα της Επιτροπής, ότι «η Ενωση (ΕΕ) και οι προκάτοχοί της (ΕΟΚ) έχουν συμβάλει για πάνω από έξι δεκαετίες στην προώθηση της ειρήνης και της συμφιλίωσης, της δημοκρατίας και των ανθρώπινων δικαιωμάτων».

Ποιος χαρακτηρίζεται θεματοφύλακας της «ειρήνης»; Ο οργανισμός που μετράει στο βίο του ουκ ολίγα εγκλήματα. Η ΕΕ που είναι όργανο της εξουσίας του κεφαλαίου στην Ευρώπη και έχει πάρει και παίρνει μέρος σε όλες τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Από την ιμπεριαλιστική πολεμική επέμβαση στην Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Λιβύη μέχρι σήμερα στη Συρία. Στηρίζει το στραγγαλισμό του παλαιστινιακού λαού με εμπάργκο στη Λωρίδα της Γάζας, έχει προνομιακές σχέσεις με το κράτος-θύτη της περιοχής, το Ισραήλ, στηρίζει τις κυρώσεις κατά του Ιράν, εντάσσει στις λεγόμενες αντιτρομοκρατικές λίστες κάθε λαϊκό και απελευθερωτικό κίνημα που σηκώνει κεφάλι σε κάθε γωνιά του πλανήτη ενάντια στον ιμπεριαλισμό. Ταυτόχρονα συμμετέχει στην επιχείρηση λεηλασίας του πλούτου που παράγουν οι λαοί, με την ανηλεή επίθεση στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα σε όλες ανεξαιρέτως τις χώρες, με ή χωρίς μνημόνια ή υψηλό δημόσιο χρέος, και στην καταλήστευση των φυσικών πόρων κάθε χώρας.

Γρηγοριάδης Κώστας

Καλωσήρθαμε, λοιπόν, στη ...χώρα των θαυμάτων! Εκεί που με μαγικό τρόπο οι μισθοί μειώνονται, τα προϊόντα ακριβαίνουν, η δημόσια Υγεία, Παιδεία, Ασφάλιση εξαφανίζονται παρέα με τα εργασιακά δικαιώματα.

Καλώς ...μας βρήκαν όλοι οι επενδυτικοί όμιλοι που περιμένουν σαν τα κοράκια για να «επενδύσουν» (χωρίς να βάλουν φράγκο) σε μια χώρα μισθωτών «σκλάβων» και ενός κρατικού μηχανισμού κομμένου και ραμμένου στα μέτρα και τα συμφέροντά τους.

Φυσικά, «έχουμε πολύ δρόμο ακόμα» και «πρέπει να συνεχιστούν οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις», για να φτιάξουμε «έναν πιο ανταγωνιστικό ιδιωτικό τομέα». Αυτά θεωρούνται ...δεδομένα.

Οπως καταλαβαίνετε, τέτοιο ...καλωσόρισμα τίποτε καλό δεν προσφέρει στον ελληνικό λαό. Μόνο σιγουριά στην εγχώρια πλουτοκρατία για το ότι θα συνεχίσει να μας εκμεταλλεύεται με καλύτερους όρους.

Προφανώς, μόνο μια λύση υπάρχει για τους εργαζόμενους όταν τους «καλωσορίζουν» έτσι: Να ...αποχαιρετήσουν και να πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους, γιατί ό,τι παράγεται σε αυτήν τη χώρα τους ανήκει.

Α, ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ τον ...ευγενέστατο Χ. Β. Ρομπάι που θυμήθηκε τις «αξιοθαύμαστες προσπάθειες του ελληνικού λαού». Μόνο που η λέξη «προσπάθεια» προϋποθέτει και τη συναίνεση αυτού που προσπαθεί. Και τέτοια δεν υπάρχει.

Σε περίπτωση που δεν το γνωρίζει, οι πολιτικές της ΕΕ εφαρμόζονται διά πυρός και σιδήρου. Με ΜΑΤ, ασφαλίτες, προβοκάτορες, δικαστήρια, απειλές απόλυσης και διώξεις.

Αλλά τα ξέρει αυτά πολύ καλά. Αλλωστε, πλευρές της πολιτικής της ΕΕ είναι. Αποφασισμένες εδώ και πολύ καιρό.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ποια οικονομία βλέπουν να «εξοντώνεται» ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ; Γιατί, άλλη είναι η κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι τσέπες των εργαζομένων και άλλη η κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι «τσέπες» των πολυεθνικών. Οι μεν πρώτες αδειάζουν από το τσάκισμα των μισθών, τη φοροληστεία, την ανεργία που η κρίση αυξάνει κατακόρυφα. Την ίδια στιγμή, όμως, οι «τσέπες» πολλών πολυεθνικών όχι απλά γεμίζουν, αλλά και ξεχειλίζουν. Πολλοί μεγαλοεπιχειρηματίες κερδίζουν απ' τον έλεγχο ολόκληρων κλάδων που συγκεντρώνονται στα χέρια όλο και λιγότερων ομίλων, με την αγριότητα των μονοπωλίων να μεγαλώνει αμείωτα και να ξεσπά καθημερινά στα δικαιώματα των εργαζομένων.

Αυτή η οικονομική οργάνωση της παραγωγής, που γεννά φτώχεια για το λαό και πλούτη για τα μονοπώλια, όχι μόνο δεν «εξοντώνεται» αλλά και δυναμώνει με την πολιτική που ασκούν συγκυβέρνηση - τρόικα. Η αλήθεια είναι ότι θωρακίζεται κιόλας, με ευθύνη και των ηγεσιών ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ. Οι οποίες, μαζί με όλους όσους αγωνιούν για την «ανταγωνιστικότητα» (δηλαδή τη στήριξη των πολυεθνικών), πασχίζουν να στρατεύσουν τους εργάτες πίσω από τις αξιώσεις των εκμεταλλευτών τους. Αντί να πουν στην εργατική τάξη την αλήθεια, δηλαδή πως η δική της εξόντωση είναι προϋπόθεση για τη μη εξόντωση των επιχειρήσεων, αγωνιούν και παρεμβαίνουν για την «οικονομία που εξοντώνεται». Δε σταματούν λεπτό να «βομβαρδίζουν» τους εργάτες με το ψέμα ότι έχουν κοινά συμφέροντα με τα μονοπώλια.

«Η Χρυσή Αυγή επιμένει στη γραμμή των μαζικών διαδηλώσεων χωρίς κομματικές, αλλά μόνο με ελληνικές σημαίες».

Είναι απόσπασμα από προχτεσινή ανακοίνωση του φασιστικού μορφώματος, με αφορμή τις απεργιακές κινητοποιήσεις, που αποκαλύπτει, για άλλη μια φορά, πόσο απέναντι στους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα βρίσκεται. Και πως επιχειρεί να παίξει τα παιχνίδια του μεγάλου κεφαλαίου που πίνει το αίμα του ελληνικού λαού. Εμποδίζει και βάζει φρένο από το να συνειδητοποιήσουν οι εργαζόμενοι την ουσία της εκμετάλλευσης και της αιτίας που χτυπιούνται αλύπητα και οδηγούνται στην εξαθλίωση και κυρίως ότι οι εκμεταλλευτές τους είναι κυρίως οι Ελληνες καπιταλιστές. Και η ουσία είναι απολύτως ταξική. Γιατί τα κόμματα, ταξικά συμφέροντα εκπροσωπούν.

Η «Χρυσή Αυγή» εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου και παίζει παιχνίδια με μερίδα της κεφαλαιοκρατίας. Είναι άλλωστε γνωστή η θέση τους για οικονομική συνεργασία με τον ιμπεριαλιστικό πόλο της Ρωσίας, όπως είναι γνωστή και η συμπαράσταση που εκδηλώνει στους Ελληνες εκπροσώπους του κεφαλαίου, επιχειρηματίες επειδή είναι ...Ελληνες, ενώ μεσολαβεί για να παίρνουν εργάτες που θα δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί. Καραμπινάτη και ξεδιάντροπη υπηρεσία στα αφεντικά δηλαδή, πουλώντας μάλιστα ελληνοφροσύνη.

Οι Χρυσαυγίτες ήταν απέναντι στους χαλυβουργούς στο Βόλο. Είναι απέναντι στους εργάτες όταν τους μπολιάζουν τη λογική ότι πρέπει να δουλεύουν για ένα ξεροκόμματο, αν θέλουν να έχουν δουλειά. Είναι απέναντι στα συμφέροντα της εργαζόμενης οικογένειας όταν προσπαθούν να πείσουν ότι για την κατάσταση στην Υγεία, στα σχολεία φταίνε οι μετανάστες και όχι οι μεγαλοεπιχειρηματίες και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι. Είναι απέναντι στους απεργούς που πλημμύρισαν τους δρόμους, επειδή δεν κρατούσαν ελληνικές σημαίες...

Οι εργαζόμενοι έχουν να τραβήξουν το δικό τους δρόμο που απέχει πάρα πολύ από αυτόν των υπερασπιστών του κεφαλαίου και της ταξικής εκμετάλλευσης.

«Η αστυνομία πήγε σε άντρα ανομίας, Πήγε στο Ζεφύρι. Η αστυνομία πήγε στη Χαλυβουργία».

Αυτά είπε ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, Νίκος Δένδιας, στο ΣΚΑΪ και στον δημοσιογράφο Αλέξη Παπαχελά, σε μια συνέντευξη κομμένη και ραμμένη στη λογική της ανάγκης η αστυνομία να εξοπλιστεί, να έχει για παράδειγμα «όπλα των 7,62», «ομάδες κρούσης που θα αντιμετωπίζουν τα καλάσνικοφ» και άλλα τέτοια.

Ταυτίζουν τη «Χαλυβουργία», τους απολυμένους εργάτες που πάλεψαν για το ψωμί της οικογένειάς τους και το μεροκάματο, με τα κυκλώματα διακίνησης όπλων και ναρκωτικών στα οποία συμμετέχουν Ελληνες και ξένοι και που πίσω τους κρύβονται επιχειρηματικοί όμιλοι που κάνουν τεράστιο τζίρο και άλλοι μηχανισμοί. Ταυτίζουν τη μορφή πάλης της απεργίας για να διεκδικήσουν οι εργάτες, οι αυτοαπασχολούμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα μια ζωή χωρίς εξαθλίωση, με τη δράση φασιστοειδών που ανά ομάδες σακατεύουν μετανάστες που προηγούμενα έχουν εξοντωθεί στη δουλειά από τα αφεντικά για ένα κομμάτι ψωμί.

Δεν πρέπει να παραξενεύει τους εργάτες και τις λαϊκές οικογένειες αυτή η προπαγάνδα. Αντιλαϊκά μέτρα και καταστολή πάνε μαζί. Για να τα περάσει το κεφάλαιο και τα κόμματα που το στηρίζουν, ενισχύουν τους κατασταλτικούς τους μηχανισμούς και επιχειρούν να καλλιεργήσουν συνειδήσεις αντιδραστικές. Γι' αυτό το λόγο, οι εργάτες πρέπει να συνειδητοποιούν ότι ο αγώνας τους είναι ταξικός. Είναι αγώνας και ενάντια στη βάρβαρη πολιτική που εξαθλιώνει αλλά και ενάντια στην καταστολή των μηχανισμών του αστικού κράτους.