Ημασταν και οι δυο στημένοι μπροστά στις κρεμασμένες εφημερίδες σε ένα περίπτερο στην Πανεπιστημίου και διαβάζαμε τα πρωτοσέλιδα. Εμένα σε κάποια στιγμή μου ξέφυγαν δυο - τρία «τσου», με αυτά που έβλεπα! «Γιατί "τσου", μου λέει, και μάλιστα τρία»;

Ετσι ξεκινήσαμε την κουβέντα. «Εσείς τι κάνετε; "Τσου" δεν κάνετε, με αυτά που διαβάζετε»; ρωτάω. «Οχι, κύριε», μου λέει. «Εγώ δεν εκπλήσσομαι. Σας είπα το κορμί είναι γεμάτο σπυριά. Για την ώρα, κυρίως από δική μας αδυναμία, καταφέρνει με διάφορες αλοιφές να μην έχει σαπίσει, να μην έχει διαλύσει τελείως. Καταφέρνει να διατηρείται όρθιο και να παριστάνει το υγιές. Κάθε τόσο, βέβαια, σπάει και από ένα σπυρί! Τη μια με τα αναψυκτήρια που γίνονται βίλες, την άλλη με τους γενικούς γραμματείς που διατάζουν τους υπουργούς. Πολλές φορές σπάνε αυτά τα μικρά σπυριά για να μην σπάσουν τα χειρότερα. Σκέφτεστε, για παράδειγμα, να σπάσει το σπυρί της Ολυμπιακής, του ΟΤΕ, της ΔΕΗ; Δε λέω της προμήθειας των όπλων! Δε λέω της εξωτερικής πολιτικής. Δε μιλάω για τη στάση μας στο Κυπριακό. Για το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας. Για τη σημερινή μας στάση στο Κόσσοβο»!

Ηταν ντυμένος σα να βγήκε από κάποιες σελίδες του Τσέχοφ. Σαν να ήταν ήρωας από θεατρικό έργο περασμένων δεκαετιών. Ηταν σίγουρα πάνω από τα 70. Και μικροκαμωμένος. Η φυσιογνωμία του, γενικά το παρουσιαστικό του, ενέπνεε σεβασμό.

Δεν ήταν στη φαντασία μου. Τον είδα να σκάει ένα χαμόγελο στην άκρη από τα χείλη του. Διακριτικό, για να μη με διώξει, αλλά οπωσδήποτε χαμόγελο. Δεν πρόλαβα, να πιάσω αν ήταν χαμόγελο ειρωνείας ή πίκρας!

«Σκεφτείτε τα κέρδη, τις προμήθειες, τις μίζες από τον πόλεμο στο Ιράκ! Σκεφτείτε τις αγοραπωλησίες των πετρελαίων. Τις διεθνείς μεταφορές. Την Τζένεραλ Μότορς, την Χιτάτσι, τις βιομηχανίες όπλων. Αυτά είναι σπυριά, κύριε! Τι βρώμα να βγάλουν τα 5. εκ. ευρώ του Θέμου, η βουτιά από το παράθυρο του Ζαχόπουλου».

«Ε, πώς, και αυτά βρωμάνε», τον προκαλώ. «Βρωμάνε, δε λέω», μου απαντάει, «όμως, εμένα ο νους μου πηγαίνει στο γενικό! Ο κόσμος πρέπει να γυρίσει ανάποδα, να έρθει στα ίσα του δηλαδή! Τα σκάνδαλα είναι σύμφυτα με τον καπιταλισμό! Δεν υπάρχει καμία περίπτωση μέσα σε τούτο το σύστημα να υπάρξει κύτταρο υγιές. Χώρα και χώρος χωρίς σκάνδαλα. Η ρίζα του συστήματος είναι η σαπίλα. Από τη στιγμή που δέχεται την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και μάλιστα νομιμοποιημένη, θα κολλήσει, λέτε, στα σκάνδαλα; Στα 5 εκ. ευρώ του Θέμου, στα 1,5 δισ. του Ζαχόπουλου; Εδώ, κύριε, ρουφάει ιδρώτα και αίμα. Σκοτώνει! Διαλύει κράτη! Γκρεμίζει πολιτισμούς»!

Τα ερείπια της «Ρικομέξ». Στα συντρίμμια θάφτηκαν ζωντανοί εργαζόμενοι

Αυτό είναι το συμπέρασμα - φωτιά από μελέτη που συνέταξε το 1999 - δηλαδή αμέσως μετά τον καταστροφικό σεισμό των 5,9 Ρίχτερ της Πάρνηθας - το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ), με τίτλο: «Πολεοδομική, λειτουργική και κοινωνική φυσιογνωμία των 7 Διαμερισμάτων του Δήμου Αθηναίων - Πρώτη Γενική Εκτίμηση Αμεσων Μετασεισμικών Επιπτώσεων».

Εκείνο, που πρώτα απ' όλα αναδεικνύεται από τη μελέτη αυτή είναι η παντελής, ουσιαστικά, έλλειψη αντισεισμικής θωράκισης της πρωτεύουσας. Ακόμη πιο τραγικό, όμως, είναι το γεγονός πως, εννιά ολόκληρα χρόνια μετά τη σύνταξη της μελέτης - που σήμερα παρουσιάζει ο «Ρ» - και από τον καταστροφικό σεισμό της 7ης Σεπτέμβρη 1999, η πόλη παραμένει αθωράκιστη.

Τόσο οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, όσο και οι τρεις δημοτικές αρχές του Δήμου Αθηναίων που μεσολάβησαν, αδιαφόρησαν και - δυστυχώς - εξακολουθούν να αδιαφορούν γι' αυτό το ζωτικό για την ασφάλεια των κατοίκων της πρωτεύουσας πρόβλημα...

Η «Συμπαράταξη για την Αθήνα» έθεσε το θέμα της αντισεισμικής θωράκισης στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης, ζητώντας όχι μόνο τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων, αλλά και για να μάθει κατά πόσον έχουν υλοποιηθεί οποιεσδήποτε ενέργειες, ώστε να αποσοβηθούν οι συνέπειες που προβλέπει η μελέτη του ΕΜΠ. Η απάντηση, από τη δημοτική αρχή, είναι πως βρίσκονται στη φάση μελέτης της ...μελέτης! Κι αυτό εννιά ολόκληρα χρόνια μετά! Ο «Ρ», εκτός από την παρουσίαση της έρευνας, που είναι εξόχως αποκαλυπτική της κατάστασης που επικρατεί στο Δήμο Αθήνας, συζητά επίσης και με τον δημοτικό σύμβουλο της «Συμπαράταξης για την Αθήνα», Μανώλη Δανδουλάκη, ο οποίος και έθεσε το θέμα στο πρόσφατο Δημοτικό Συμβούλιο.

Το κοινό χαρακτηριστικό για όλα τα δημοτικά διαμερίσματα του Δήμου Αθήνας, που διαπιστώνει η μελέτη του ΕΜΠ, είναι η απουσία ελεύθερων χώρων, που θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως χώροι καταφυγής των κατοίκων σε περίπτωση ενός ισχυρού καταστροφικού σεισμού.

Ενα άλλο σημαντικό πρόβλημα που εντοπίζεται επίσης, είναι ότι σε ορισμένα διαμερίσματα παρουσιάζεται έντονα η έλλειψη έργων υποδομής, αλλά και η δυσκολία στην εξυπηρέτηση γειτονιών από κέντρα Υγείας, κέντρα Πρώτων Βοηθειών και μεγάλων νοσοκομειακών μονάδων. Υπάρχουν - σε αυτό το πλαίσιο - Διαμερίσματα στα οποία υπάρχει ανεπαρκής εξυπηρέτηση από εγκαταστάσεις και κέντρα περίθαλψης. Αλλα ενδεικτικά προβλήματα είναι:

Η παλαιότητα πολλών κτιρίων, δημόσιων ή ιδιωτικών - πέρα από τις κατοικίες - όπου εργάζεται, φοιτά και διασκεδάζει ο λαός και η νεολαία, στα οποία ασφαλώς απαιτείται να γίνει προσεισμικός έλεγχος και ενίσχυση όπου χρειαστεί. Η ανάμειξη κατοικίας ή και σχολείων με άλλες δραστηριότητες - από καταστήματα και «κέντρα υγειονομικού ενδιαφέροντος» (μαγαζιά), μέχρι βιομηχανικές δραστηριότητες, βενζινάδικα και αποθήκες καυσίμων, υποσταθμοί της ΔΕΗ κ.ά., που θα μπορούσαν να μεταβληθούν σε περίπτωση σεισμού στην κυριολεξία σε «βόμβες». Προβλήματα, όμως, εντοπίζονται ακόμη και σε σχολεία, όσον αφορά στην εκκένωση και ασφαλή μεταφορά των μαθητών.

Ολα τα παραπάνω, που συνοπτικά παρουσιάσαμε ισχύουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο για τα περισσότερα δημοτικά διαμερίσματα. Στη μελέτη, όμως, παρουσιάζονται και ορισμένα απ' τα βασικότερα πολεοδομικά, συγκοινωνιακά και κοινωνικά προβλήματα, που αντιμετωπίζει το κάθε διαμέρισμα, τα οποία έχουν βέβαια σχέση και με τη διακίνηση και σωτηρία του πληθυσμού σε περίπτωση ενός καταστροφικού σεισμού, πέρα από το γεγονός ότι καταδεικνύουν γενικότερα τις ασφυκτικές συνθήκες, στις οποίες είναι αναγκασμένοι να ζουν καθημερινά οι κάτοικοι της πρωτεύουσας. Από την πλευρά της, η διοίκηση του δήμου Αθήνας, ισχυρίζεται πως την παρακάτω μελέτη έχει λάβει υπόψη της, στην υλοποίηση και κατάρτιση στα σχέδια αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών που έχει καταρτίσει.

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα απ' την αρχή:

(Κέντρο Αθήνας, Κολωνάκι, Εξάρχεια, πλ. Βάθης, Κουκάκι, Φιλοπάππου)

Σύμφωνα με τη μελέτη, το κυριότερο από τα πολεοδομικά - λειτουργικά και κοινωνικά προβλήματα, που παρουσιάζονται στο κέντρο της Αθήνας είναι «η εξαιρετικά δυσμενής σχέση οικοδομικού όγκου ελεύθερων χώρων στο δυτικό τμήμα του Διαμερίσματος (δυτικότερα του άξονα Πατησίων - Αιόλου και βορειότερα της Ερμού)».

Οι επιπτώσεις «κατά την άμεση μετά το σεισμικό γεγονός περίοδο» είναι:

• Αποκλεισμός δρόμων, εκδήλωση πυρκαγιών (λόγω παρουσίας αποθηκών και βιοτεχνιών με εύφλεκτα ή εκρηκτικά υλικά). Δυσκολίες στην εκκένωση πολυώροφων κτιρίων.
• Ατακτη και χωρίς προσανατολισμό κίνηση πεζών και συνακόλουθα τραυματισμοί στις διαδρομές κυκλοφορίας προς μάταιη αναζήτηση ασφαλούς καταφυγής.
• Αδυναμία προσέγγισης των θέσεων καταστροφών, τραυματισμών και παγιδεύσεων από τα συνεργεία έκτακτης παροχής βοήθειας.
• Καταστροφή οικοδομημάτων και αγαθών ιστορικής και αισθητικής σπουδαιότητας καθώς και αποθεμάτων του βιομηχανικού και εμπορικού τομέα.

(Δουργούτι, Γούβα, Παγκράτι, Μετς, Προφ. Ηλίας)

Ορισμένα απ' τα βασικά κοινωνικά προβλήματα, στις γειτονιές του εν λόγω διαμερίσματος, θεωρούνται κατά τη μελέτη: Η παρουσία υποβαθμισμένων γειτονιών. Η έλλειψη έργων υποδομής. Η «δυσμενής σχέση οικοδομικού όγκου - ελεύθερων χώρων». Η απομόνωση γειτονιών από μεγάλους ελεύθερους χώρους (λόγω της «περίφραξής» τους από μεγάλους οδικούς άξονες ταχείας κυκλοφορίας). Η ελλιπής εξυπηρέτηση γειτονιών από κέντρα Υγείας και Α' Βοηθειών και μεγάλες νοσοκομειακές μονάδες.

Οι κυριότερες επιπτώσεις, που αναμένονται κατά το σεισμό, είναι:

• Διακοπή λειτουργίας των «γραμμών ζωής» και αποκλεισμός οδών από ερείπια στην αυθαίρετη περιοχή λόφου Κυνοσάργους.
• Συμφόρηση στις μικρές πλατείες συνοικιών.
• Αδυναμία διακίνησης και καθυστερήσεις στην επέμβαση των υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης, λόγω και των μεγάλων αποστάσεων από τις αντίστοιχες εγκαταστάσεις.
• Εγκλωβισμός ατόμων σε ερείπια, ασανσέρ κλπ.

(Πετράλωνα, Βοτανικός, Ρουφ)

Τα ιδιαίτερα στοιχεία που χαρακτηρίζουν αυτό το διαμέρισμα, είναι: Η προχωρημένη υποβάθμιση του πολεοδομικού φυσικού περιβάλλοντος. Η έλλειψη έργων υποδομής στις περιοχές αυθαίρετης δόμησης (π.χ. Μαρκόνι και Βοτανικός). Μειωμένος βαθμός ασφάλειας για τους απασχολούμενους, τους κατοίκους, τους περαστικούς έναντι ατυχημάτων στο οδικό δίκτυο, πλημμυρών, πυρκαγιών και εκρήξεων σε αποθήκες και παραγωγικές μονάδες. Επίσης, η μεγάλη απόσταση ορισμένων γειτονιών από ελεύθερους χώρους ή τεράστιες δυσκολίες πρόσβασης σε αυτούς τους χώρους.

Οι άμεσες επιπτώσεις είναι:

• Τραυματισμοί και παγιδεύσεις, σε παλιά, αυθαίρετα ή κακοσυντηρημένα κτίρια.
• Αδυναμία προσέγγισης ορισμένων ελεύθερων χώρων και χρησιμοποίησής τους ως χώρων καταφυγής, λόγω ιδιοκτησιακού καθεστώτος και καθεστώτος λειτουργίας τους (π.χ. προαύλιο Γεωπονικού Πανεπιστημίου).
• Καταστροφές ή παύση λειτουργίας βιομηχανικών εγκαταστάσεων. Προβλήματα στις εγκαταστάσεις του υποσταθμού της ΔΕΗ.
• Προβλήματα στις σιδηροδρομικές γραμμές και την κίνηση του ΗΣΑΠ.

(Ακαδημία Πλάτωνος, Σεπόλια, Κολοκυνθού, Κολωνός, Νιρβάνα)

Η ανεπάρκεια ελεύθερων χώρων, χώρων πρασίνου και αναψυχής, είναι το κύριο στοιχείο που χαρακτηρίζει το διαμέρισμα. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν: Η μικρή έκταση και συχνά η ακατάλληλη θέση των σχολείων. Η ανάμειξη της κατοικίας με οχλούσες δραστηριότητες. Η ανεπαρκής εξυπηρέτηση του διαμερίσματος από εγκαταστάσεις και κέντρα περίθαλψης. Η απομόνωσή του από τα άλλα Διαμερίσματα και το κέντρο του Δήμου, λόγω της διαμεσολάβησης του φράγματος της σιδηροδρομικής γραμμής. Η κακή ποιότητα των έργων υποδομής και των κτιριακών κατασκευών, σε αρκετές γειτονιές.

Οι επιπτώσεις αμέσως μετά το σεισμό:

• Παγίδευση ατόμων σε παλαιές, κακοσυντηρημένες, αυθαίρετες κατασκευές. Παγίδευση πεζών και οχημάτων, προβληματικά τμήματα του οδικού δικτύου. Τραυματισμοί πεζών. Συμφόρηση σε χώρους καταφυγής. Συμφόρηση οδικών αξόνων που αποτελούν τους μοναδικούς άξονες εξόδου από το διαμέρισμα (Λένορμαν, Σεπολίων και Λιοσίων).
• Προβλήματα ασφαλούς εκκένωσης των σχολείων.
• Αδυναμία προσέγγισης των θέσεων συμβάντων επείγουσας ανάγκης από τα συνεργεία παροχής βοήθειας.
• Προβλήματα στις σιδηροδρομικές γραμμές.

(Προμπονάς, Ριζούπολη, Πατήσια, Αγ. Ελευθέριος)

Εξίσου άσχημη η κατάσταση και σε αυτό το διαμέρισμα. Συγκεκριμένα, παρατηρείται πλήρης απουσία χώρων πρασίνου. Ανάμειξη κατοικίας με οχλούσα βιομηχανία (Προμπονάς). Εξαιρετικά μεγάλες πληθυσμιακές πυκνότητες. Υψηλή οικοδομική φόρτιση. Ανεπαρκές και ανασφαλές πεζοδρομικό δίκτυο. Κακή κυκλοφοριακή και συγκοινωνιακή εξυπηρέτηση.

Αποτελέσματα, μετά το σεισμό:

• Πανικός των κατοίκων και αδυναμία εξεύρεσης ασφαλών ελεύθερων χώρων καταφυγής, παράλληλα με το συνωστισμό στους υπάρχοντες.
• Κυκλοφοριακός αποκλεισμός της οδού Αχαρνών (κύριος άξονας εξόδου από το Διαμέρισμα και το συγκρότημα της πρωτεύουσας γενικότερα).
• Δυσκολίες στην εκκένωση σχολείων και βρεφονηπιακών σταθμών.
• Τραυματισμοί στο πεζοδρομικό δίκτυο - παγίδευση οχημάτων σε αδιέξοδα και στενούς δρόμους.
• Αδυναμία των συνεργείων έκτακτης επέμβασης να προσεγγίσουν ορισμένες θέσεις καταστροφών.
• Βλάβες στις γραμμές του ΗΣΑΠ.

(Πλατεία Αμερικής, πλατεία Αττικής, Κυψέλη, Ανω Κυψέλη)

Προβληματικές συνθήκες στο Διαμέρισμα είναι, η παντελής απουσία ασφαλούς πεζοδρομικού δικτύου, η προϊούσα υποβάθμιση φυσικού και κτισμένου περιβάλλοντος λόγω ατμοσφαιρικής ρύπανσης, απουσίας πρασίνου κλπ. Η κοινωνική υποβάθμιση του διαμερίσματος. Ακαταλληλότητα και μικρό μέγεθος των γηπέδων των σχολείων που ασφυκτιούν ανάμεσα στις πολυκατοικίες. Κυκλοφοριακός κορεσμός. Ελλειψη έργων υποδομής (Αλεπότρυπα). Η τόσο μεγάλη πληθυσμιακή φόρτιση ώστε ακόμη και σε περίπτωση σταδιακής εγκατάλειψης (περίπτωση σεισμού) να μην ικανοποιούνται ούτε καν οι στοιχειώδεις προδιαγραφές ασφάλειας, υγιεινής και εξυπηρέτησης από κοινωφελείς λειτουργίες.

Αποτελέσματα:

• Δυσκολίες στην εκκένωση παλιών πολυκατοικιών. Δυσκολίες στην εκκένωση και ασφαλή μεταφορά μαθητών σε χώρους καταφυγής.
• Παγίδευση κατοίκων σε οχήματα και κυκλοφοριακός κορεσμός.
• Ατυχήματα σε οδικό και πεζοδρομικό δίκτυο.
• Πυρκαγιές και παγιδεύσεις ατόμων σε ταβέρνες και κέντρα διασκέδασης (Φωκ. Νέγρη).
• Συμφόρηση στους ελάχιστους χώρους καταφυγής του Διαμερίσματος.

(Γκύζη, Πολύγωνο, Γουδί, Αμπελόκηποι, Γηροκομείο, Ελληνορώσων)

Τα βασικά μειονεκτήματα του πολεοδομικού - λειτουργικού ιστού είναι οι μεγάλες οικοδομικές πυκνότητες σε μια σειρά από γειτονιές. Ο κατακερματισμός του διαμερίσματος από λεωφόρους. Η ανυπαρξία χώρων εκτόνωσης, γύρω από γήπεδο ΠΑΟ στη λεωφ. Αλεξάνδρας.

Αποτελέσματα:

• Προβλήματα στην εκκένωση σχολείων. Συμφόρηση στα προαύλια νοσοκομείων.
• Ατυχήματα σε οδούς και κόμβους λόγω πανικόβλητων μετακινήσεων πεζών, απουσίας ελεύθερων χώρων στο εσωτερικό γειτονιών και καταφυγής της πλειονότητας των κατοίκων στα ΙΧ αυτοκίνητα, αλλά και λόγω παύσης της λειτουργίας συστήματος ηλεκτρικών σηματοδοτήσεων.
• Οξύτατα προβλήματα στην εκκένωση του γηπέδου ΠΑΟ, αν οι δονήσεις συμβούν σε χρόνο διεξαγωγής αγώνα.
• Αδυναμία προσέγγισης των οχημάτων έκτακτης βοήθειας σε περιοχές του οδικού δικτύου.
• Προβλήματα εκκένωσης νοσοκομειακών μονάδων όταν παρουσιαστεί ανάγκη. Αντίστοιχα προβλήματα εκκένωσης κινηματογράφων, θεάτρων πολυκαταστημάτων κ.λπ.

Ο «Ρ» συζήτησε με τον Μανώλη Δανδουλάκη, δημοτικό σύμβουλο της «Συμπαράταξης για την Αθήνα», με θέμα την παντελή έλλειψη αντισεισμικής θωράκισης, που αποτυπώνεται στο Δήμο Αθήνας από την έρευνα του Πολυτεχνείου, την οποία, άλλωστε, έθεσε προς συζήτηση και στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης.

-- Ενα απ' τα βασικά ζητήματα, που προκύπτουν απ' την έρευνα του Πολυτεχνείου, είναι η έλλειψη ελεύθερων χώρων και τα προβλήματα με τους αύλιους χώρους των σχολείων. Τι ακριβώς συμβαίνει;

-- Πράγματι, το πρώτο βασικό στοιχείο που προκύπτει από την έρευνα, είναι ότι η Αθήνα, που είναι μια από τις πιο πυκνοδομημένες πόλεις της Ευρώπης - και ιδιαίτερα περιοχές όπως Κυψέλη, Αμπελόκηποι - στερείται ελεύθερων χώρων. Οταν, λοιπόν, υπάρχει τέτοια έλλειψη και τέτοιο πρόβλημα, δεν είναι δυνατό να δίνεται προτεραιότητα οπουδήποτε αλλού, εκτός από τους ελεύθερους χώρους. Και είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα του Θων, ενός απ' τους ελάχιστους ελεύθερους χώρους, σε μια απ' τις πιο πυκνοδομημένες γειτονιές, τους Αμπελόκηπους, που δόθηκε σε μεγαλοεργολαβικά συμφέροντα.

Οσον αφορά τους αύλιους χώρους, να σημειωθεί ότι δεν πληρούν ουσιαστικά τις απαιτούμενες προδιαγραφές. Επιπλέον, δε φτάνει που οι αύλιοι χώροι έτσι κι αλλιώς δεν πληρούν απόλυτα τις προδιαγραφές, η δημοτική αρχή προχωρώντας και σε προσθήκες αιθουσών, μέσα στις αυλές, τους μειώνει κι άλλο. Αρα, παύουν πλέον να αποτελούν χώρους καταφυγής μαθητών ή και γενικότερα πληγέντων. Και αυτό είναι κρίσιμο ζήτημα σε έναν πυκνοκατοικημένο δήμο, σε περίπτωση σεισμού.

-- Πώς εξηγείται αυτή η στάση του δήμου;

-- Είναι προφανές ότι είναι ζήτημα πολιτικής επιλογής το αν θα βάλεις προτεραιότητα τους ελεύθερους χώρους, ή αν θα τους δώσεις σε μεγάλα ή μικρότερα εργολαβικά συμφέροντα να τους τσιμεντοποιήσουν. Η πολιτική επιλογή της σημερινής δημοτικής αρχής (ΝΔ) - όπως και των προηγούμενων - τόσο επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ όσο και επί ΝΔ, είναι να επιτρέπουν την τσιμεντοποίηση των περισσότερων ελεύθερων χώρων από μεγάλα εργολαβικά συμφέροντα. Οι επιπτώσεις είναι τεράστιες, όχι μόνο στην καθημερινότητα και την ποιότητα ζωής και εργασίας, μα και σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, όπως αυτή που συζητάμε.

-- Είναι και μια σειρά από κτίρια, όπως μαγαζιά κλπ. Τι συμβαίνει εκεί;

-- Ο δήμος, θα μπορούσε, να πιέσει και ο ίδιος τον έλεγχο μιας σειράς χώρων, όπως μεγάλοι χώροι εργασίας, χώροι διασκέδασης νεολαίας, ακόμη και χώροι που συνωστίζεται κόσμος (π.χ. Βαρβάκειος). Ομως, οι έλεγχοι σε αυτούς τους χώρους είναι από πλημμελείς έως ελάχιστοι. Και συνολικά, και όσον αφορά στις εισόδους - εξόδους καταφυγής, όπως στα μεγάλα κέντρα διασκέδασης, αλλά και στα μικρότερα, οι έλεγχοι είναι πλημμελείς.

-- Ποια είναι η θέση της «Συμπαράταξης για την Αθήνα»;

-- Γενικότερα για το θέμα της αντισεισμικής προστασίας, αυτό που προτείνουμε είναι να υπάρξει ένας συνολικότερος σχεδιασμός. Είναι απαραίτητο, να δοθούν τα απαραίτητα κονδύλια για την αντισεισμική προστασία και να υπάρξει ο απαραίτητος έλεγχος των κτιρίων που είναι πρώτα απ' όλα κρατική ευθύνη. Και βέβαια, ο ρόλος ενός αγωνιστικού δήμου, όπως θα τον θέλαμε εμείς, είναι να πιέσει σε αυτήν την κατεύθυνση.

Ενα άλλο θέμα είναι η προώθηση των ήδη υπαρχόντων σχεδίων αντισεισμικής προστασίας. Για παράδειγμα: Ασκήσεις αντισεισμικής ετοιμότητας στα δημοτικά κτίρια και στα σχολεία και σε άλλους δημόσιους - δημοτικούς χώρους που λειτουργούν στο πλαίσιο του δήμου. Πράγμα που δεν έχει γίνει και το παραδέχτηκε η ίδια η διοίκηση του δήμου όταν τους ρωτήσαμε αν έχει γίνει έστω και μια άσκηση ή αν υπάρχει σχέδιο άσκησης, έστω για τη Λιοσίων, που είναι το κεντρικό κτίριο του δήμου, μας απάντησαν ότι «αυτά δε λέγονται, γίνονται», αλλά δεν έχουν γίνει...