Γρηγοριάδης Κώστας

Είναι χαρακτηριστικές οι χτεσινές δηλώσεις του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ, Γ. Σουφλιά, ο οποίος επέμεινε ότι η αναθεώρηση του άρθρου 24 ήταν προεκλογική δέσμευση της ΝΔ και πρέπει να ολοκληρωθεί. Σύμφωνα με τον υπουργό, πρέπει να προστατευτούν μόνο οι δασικές εκτάσεις που φαίνονται στις αεροφωτογραφίες του 1975 και όχι του 1945, γιατί μόνο τότε μπορούν να προωθηθούν το Δασολόγιο και το Εθνικό Κτηματολόγιο. Ουσιαστικά, ο υπουργός θέλει να χαρίσει στους κερδοσκόπους καταπατητές και εμπρηστές περίπου 40 εκατομμύρια στρέμματα δασών, για να κάνουν μπίζνες με τη δημόσια γη. Μάλιστα, «κάρφωσε» και το ΠΑΣΟΚ, λέγοντας ότι δεν περίμενε να καταψηφίσει την αναθεώρηση, τη στιγμή που και ο τότε υπουργός Γεωργίας Στ. Τζουμάκας είχε ετοιμάσει παρόμοιο νομοσχέδιο, ενώ ήδη υπάρχει νόμος που ψηφίστηκε επί ΠΑΣΟΚ που περιέχει διάταξη με την οποία τα δάση προστατεύονται με βάση τις αεροφωτογραφίες του 1975...

Οσοι, λοιπόν, επιβουλεύονται τα δάση αναμένεται το επόμενο διάστημα να εντείνουν τις πιέσεις. Γι' αυτό και απαιτείται η διαρκής λαϊκή επαγρύπνηση.

Πίσω από επιστολές δημιουργίας ψευτοεντυπώσεων κρύβεται η κυβέρνηση, προκειμένου να μη λάβει μέτρα προστασίας του εισοδήματος των κτηνοτρόφων, από την ασύδοτη κερδοσκοπική επίθεση των γαλακτοβιομηχάνων, οι οποίοι έχουν ρίξει τις τιμές παραγωγού στο γάλα, σε ποσοστό που ξεπερνά και το 20%.

Χτες ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης έστειλε επιστολή στον πρόεδρο της Επιτροπής Ανταγωνισμού, για να του ζητήσει να κάνει έλεγχο, αν υπάρχει αθέμιτος ανταγωνισμός σε βάρος των παραγωγών. Πρόκειται για μια ακόμα κίνηση φτηνής κοροϊδίας, γιατί ήδη εδώ και πολλούς μήνες ακούνε οι κτηνοτρόφοι για «καρτέλ στο γάλα» και για πορίσματα της Επιτροπής Ανταγωνισμού...

Ομως οι τιμές παραγωγού στο γάλα συνεχίζουν να πέφτουν με μεγαλύτερη ένταση και οι τιμές που αγοράζουν οι καταναλωτές αυξάνουν όλο και πιο πολύ. Αν οι κτηνοτρόφοι περιμένουν να δούνε φως από την ακολουθούμενη κυβερνητική πολιτική και την Επιτροπή Ανταγωνισμού, ζήτω που καήκανε...

Ο μόνος δρόμος που υπάρχει μπροστά τους είναι ο αγώνας ενάντια στην πολιτική που στηρίζει την κλοπή του κόπου τους και αυγαταίνει τα κέρδη των γαλακτοβιομηχάνων στην προκειμένη περίπτωση και γενικότερα του μεγάλου κεφαλαίου και των μονοπωλίων.

Χαιρετισμό στο 42ο Εκλογοαπολογιστικό Συνέδριο της Ομοσπονδίας Εργαζομένων στον Επισιτισμό - Τουρισμό, απηύθυνε, μετά από πρόσκληση της απερχόμενης διοίκησης, η υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης, Φάνη Πάλλη - Πετραλιά. Μια τοποθέτηση, όμως, που έγινε σε λάθος συνέδριο. Γιατί, τα όσα είπε η υπουργός δεν απευθύνονταν σε εργαζόμενους, αλλά σε ξενοδόχους. Οχι μόνον απέφυγε να τοποθετηθεί, έστω για τα μάτια του κόσμου, στα τεράστια προβλήματα του κλάδου, αλλά ξεκαθάρισε ότι στόχος της κυβέρνησης είναι η πολιτική στήριξης του κεφαλαίου για την αύξηση των κερδών του και σ' αυτήν την κατεύθυνση το υπουργείο παίρνει και τα ανάλογα μέτρα (επιχορηγήσεις με πακτωλούς χρημάτων, δωρεάν διαφήμιση, φοροαπαλλαγές, παραχώρηση δημόσιας περιουσίας στους ιδιώτες, κλπ.). Και μπορεί η φιλοεργοδοτική πλειοψηφία της Ομοσπονδίας να χάρηκε το λόγο της υπουργού, οι εργαζόμενοι όμως της συστήνουν, για να μην την ξαναγράφει, να κρατήσει την ομιλία της και να την επαναλάβει στο συνέδριο των μεγαλοξενοδόχων. Αλλωστε, σ' αυτούς απευθύνεται.

Συναντήσεις με τον κάθε τραπεζίτη ξεχωριστά πραγματοποιεί τούτες τις μέρες η συμβιβασμένη πλειοψηφία στην ηγεσία της Ομοσπονδίας των τραπεζοϋπαλλήλων. Τι ζητά η πλειοψηφία; Την ομαλή λειτουργία των τραπεζών και τη συμβολή του πιστωτικού συστήματος στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας! Μάλιστα, αυτή η πλειοψηφία, που πριν λίγο καιρό υπέγραψε την απελευθέρωση του ωραρίου συναλλαγών, έχει το θράσος να χαρακτηρίζει ουσιαστικές αυτές τις συναντήσεις, γιατί οι τραπεζίτες υπόσχονται ότι δε θα επηρεαστούν τα δικαιώματα των εργαζομένων... Η στάση της πλειοψηφίας αποκαλύπτει ξεκάθαρα το ρόλο της ως συνεργάτη του τραπεζικού κεφαλαίου και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό, που να εμφανίζεται και ως ρυθμιστικός παράγοντας των ενδοτραπεζικών ανταγωνισμών. Από αυτές τις δυνάμεις οι εργαζόμενοι, το μόνο που έχουν να περιμένουν είναι η όξυνση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν καθημερινά. Γι' αυτό ας τους τοποθετήσουν εκεί που τους αξίζει: Στην απέναντι όχθη...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Για παράδειγμα, όταν ήταν ο ίδιος υπουργός Εξωτερικών η κυβέρνησή του παρείχε αξιοπρεπείς συντάξεις; Αν θεωρεί πως «ναι», του υπενθυμίζουμε πως οι συνταξιούχοι τότε είχαν διαφορετική γνώμη και η τότε κυβέρνηση χρησιμοποιούσε εναντίον τους τα ΜΑΤ.

Βέβαια, τώρα το ΠΑΣΟΚ είναι αντιπολίτευση, οπότε έχει διαφορετικούς στόχους και ένας από αυτούς είναι να «ψαρέψει σε θολά νερά» τις ψήφους των συνταξιούχων. Κι αυτό γίνεται με τη χρήση διφορούμενων εκφράσεων και την προσπάθεια εκμετάλλευσης της απόγνωσής τους.

Οσο για το πώς γίνεται αυτό, τους έδωσε θαυμάσια δείγματα η Νέα Δημοκρατία με τη δική της αντιπολιτευτική θητεία.

ΠΟΛΥ ΠΙΣΩ η Ελλάδα στην κύρωση ευρωπαϊκών οδηγιών, σύμφωνα με όσα εκτιμά η Κομισιόν. Μάλλον άδικη κριτική για το ελληνικό πολιτικό σκηνικό, όπου η συντριπτική πλειοψηφία διαγκωνίζεται για να αποδείξει την ...ευρωπαϊκότητά της.

Ας μην αγχώνονται εκεί στις Βρυξέλλες. Οι ελληνικές κυβερνήσεις αλλάζουν κατά καιρούς, όμως η συντριπτική πλειοψηφία των νομοσχεδίων που περνάνε είναι κυρώσεις ευρωπαϊκών οδηγιών. Και ουδόλως διαφωνούν μεταξύ τους κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση.

ΩΡΑΙΑ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΗΜΕΝΑ αυτά που λέει σήμερα η κυβέρνηση για τη μη αναθεώρηση του άρθρου 24. Ξέρετε, αυτά τα περί «ψήφου κατά συνείδηση» και «ελευθερίας των εκλεγμένων βουλευτών»...

Σας βεβαιώνουμε ότι την ώρα που γίνονταν οι σχετικές ψηφοφορίες δεν τα συμμερίζονταν καθόλου ο γραμματέας της κοινοβουλευτικής ομάδας της ΝΔ Απόστολος Σταύρου, ο οποίος είχε το ρόλο ...αφρισμένου επιλοχία.

Γρηγοριάδης Κώστας

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ανεξάρτητα από το τι δείχνουν οι αριθμοί - πριν και μετά την αναθεώρηση του ΑΕΠ - η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζόμενων ελληνικών νοικοκυριών και εν γένει των ανθρώπων του μόχθου και της δουλιάς και των συνταξιούχων ούτε είδε ούτε θα δει κάποια βελτίωση του βιοτικού της επιπέδου. Παρά την πραγματική αύξηση του ΑΕΠ (η «πίτα» του παραγόμενου εγχώριου πλούτου αυξάνει την τελευταία δεκαετία με μέσο ετήσιο ρυθμό περίπου 4%), τα λαϊκά νοικοκυριά τα φέρνουν βόλτα όλο και πιο δύσκολα. Αυτό στην πράξη επιβεβαιώνει πως με τη συγκεκριμένη πολιτική η αύξηση του εγχώριου πλούτου (ΑΕΠ) μετατράπηκε σε κέρδη και υπερκέρδη που μοιράστηκε μια μικρή μειοψηφία Ελλήνων μεγαλοεπιχειρηματιών και ο στενός περίγυρός τους.

Δικαίως, λοιπόν, οι εργαζόμενοι που ακούνε τους κυβερνώντες να επαίρονται ότι με την αναθεώρηση του ΑΕΠ «γίναμε πλουσιότεροι» και πως πλησιάσαμε το μέσο όρο της ΕΕ, απαντούν: «Από πίτα που δεν τρως τι σε νοιάζει κι αν καεί;».

Ποιος φταίει για τα υψηλά τραπεζικά επιτόκια και για την ακρίβεια στην αγορά; Μα, οι καταναλωτές, φυσικά...

Το ισχυρίστηκε προχτές ...πολύ σοβαρά ο υπουργός Οικονομίας, όταν ρωτήθηκε, αν η κυβέρνηση είναι διατεθειμένη να παρέμβει και να ζητήσει από τις τράπεζες να μειώσουν τα επιτόκια. Και τι απάντησε; Οτι, πραγματικά, οι διαφορές των επιτοκίων στην Ελλάδα είναι μεγαλύτερες, απ' ό,τι σε άλλες χώρες της ΕΕ. Αυτό, όμως, κατά τον ίδιο, οφείλεται στην περίοδο προσαρμογής, όσον αφορά τη δανειακή συμπεριφορά των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων! Δηλαδή, η τραπεζική τοκογλυφία έχει να κάνει με την περιοδικότητα... Κατά τον κ. Αλογοσκούφη, το πρόβλημα θα λυθεί από τον ανταγωνισμό και από τις εποπτικές αρχές του κράτους. Αλλά προσέξτε: Να μην περιμένουμε ότι τα πάντα θα γίνουν από την εποπτεία. Και οι καταναλωτές με τη συμπεριφορά μας επηρεάζουμε την κατάσταση στην αγορά... Αλλά και για την ακρίβεια, οι καταναλωτές φταίνε. Οι οποίοι, σύμφωνα με τον υπουργό, δεν έδωσαν σημασία στις ανατιμήσεις που έγιναν με την εισαγωγή του ευρώ, με αποτέλεσμα πολλοί στην Ευρώπη να έχουν απογοητευτεί σήμερα από το κοινό νόμισμα. Αυτά για όσους συνεχίζουν να τρέφουν αυταπάτες ότι είναι ποτέ δυνατό μια κυβέρνηση του κεφαλαίου να μην ακολουθεί την πολιτική του κεφαλαίου.

Είναι φανερό πως κυβέρνηση και βιομήχανοι όχι μόνο μας δουλεύουν, αλλά και μας κοροϊδεύουν. Η μεν κυβέρνηση μας δουλεύει γιατί ενώ διατηρεί άθικτη και επεκτείνει ακόμη παραπέρα τη νόμιμη φοροδιαφυγή και εισφοροδιαφυγή που θέσπισαν οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις για το μεγάλο κεφάλαιο, έρχεται κατά διαστήματα και επιβραβεύει τους διάφορους μεγαλοφοροφυγάδες και εισφοροφυγάδες, με τις χαριστικές ρυθμίσεις των απλήρωτων φόρων και ασφαλιστικών εισφορών. Στο ίδιο μοτίβο, οι μεγαλοφοροφυγάδες (ανάμεσα σ' αυτούς και πολλά μέλη του ΣΕΒ), ενώ επιδίδονται συνειδητά στο... «εθνικό σπορ» της φοροδιαφυγής και εισφοροκλοπής, δηλώνουν πρόθυμοι να βοηθήσουν την κυβέρνηση στην αντιμετώπιση του προβλήματος.

Το μόνο που μπορεί να πει κανείς για τη στάση της κυβέρνησης (φώναξε τους βιομήχανους για να ζητήσει τις προτάσεις τους) είναι πως φώναξε το λύκο να φυλάξει τα πρόβατα. Οσο για την ηγεσία του ΣΕΒ, που δήλωσε πρόθυμη να στηρίξει τις προσπάθειες της Πολιτείας για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, εδώ ισχύει το γνωστό ...«και μας κλέβουν και μας δουλεύουν»!

Το τραπεζικό κεφάλαιο, αφού για χρόνια και χρόνια στην κυριολεξία ξεκοκάλιζε τους μικροκαταθετικούς λογαριασμούς της πελατείας του, με κάθε είδους χρεώσεις και διάφορα χαράτσια, έρχεται τώρα να διαφημίσει με νέους όρους την πραμάτεια του, με στόχο πάντα την απόσπαση μεριδίων αγοράς και το ξεζούμισμα των λαϊκών εισοδημάτων.

Σε αυτό το πλαίσιο η τράπεζα Γιούρομπανκ (όμιλος Λάτση) διαφημίζει την «κατάργηση» των χρεώσεων στους «καλούς» πελάτες. Οχι όμως για όλους, αλλά μόνο για όσους έχουν καταθέσεις πάνω από 5.000 ευρώ ή που το άθροισμα των λογαριασμών τους (καταθέσεων και δανείων) ξεπερνά τα 10.000 ευρώ. Και βέβαια, προϋπόθεση της ...«ελάφρυνσης» είναι να μην υπάρχουν καθυστερήσεις πάνω από 90 μέρες στην αποπληρωμή των δόσεων.

Στόχος της διαφημιστικής καμπάνιάς τους είναι η μεγαλύτερη συγκέντρωση χρεωμένων πελατών από άλλες τράπεζες. Η τέτοια συσσώρευση κεφαλαίων, η απόσπαση ολοένα και μεγαλύτερου μέρους από τον κοινωνικά παραγόμενο πλούτο είναι η διαδικασία πάνω στην οποία στηρίζεται ο κύκλος των συγχωνεύσεων και εξαγορών στο χρηματοπιστωτικό κλάδο και ευρύτερα στην οικονομία.

Ομως τούτος ο ορυμαγδός και η χιονοστιβάδα που θα ακολουθήσει όταν προχωρήσουν με γρηγορότερους ρυθμούς τα μέτρα της εμπορευματοποίησης των υπηρεσιών Υγείας, προτάσσουν την ανάγκη της πάλης για ένα αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας με κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας, τη διασφάλιση σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας και ανθρώπινων συνθηκών για τους γιατρούς και το υπόλοιπο προσωπικό.