Δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία το προχτεσινό κλείσιμο της εφημερίας της παιδιατρικής κλινικής στο νοσοκομείο Κορίνθου καθώς δεν άντεξε τρίτη συνεχόμενη εφημερία η μοναδική παιδίατρος που εφημέρευε. Ηταν η μοιραία κατάληξη των μακροχρόνιων αντιλαϊκών πολιτικών απ' τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που με την κρατική υποχρηματοδότηση των δημόσιων νοσοκομείων και των κέντρων Υγείας, έχουν δημιουργήσει τα τρομακτικά κενά των 25.000 νοσηλευτών και των 3.500 γιατρών και έχουν εμπορευματοποιήσει τον τομέα Υγείας. Αυτά τα κενά έχουν πάρει χαρακτήρα μονιμότητας τα τελευταία χρόνια και στην ώρα της ανάγκης αποδεικνύονται επικίνδυνα για τη ζωή του αρρώστου, ενώ οδηγούν στην εξάντληση τους εργαζόμενους στο κατ' ευφημισμό δημόσιο σύστημα Υγείας.

Περίσσεψαν και τα βαρύγδουπα λόγια την τελευταία δεκαετία για μεταρρυθμίσεις και νοικοκυρέματα στο χώρο της Υγείας, απ' όπου θα εξευρεθούν τα απαραίτητα κονδύλια για την αυτοχρηματοδότηση του συστήματος και για - όπως ακούστηκε πολλές φορές - επιλεγμένες και στοχευμένες πολιτικές Υγείας. Ετσι κάθε φορά που βγαίνουν οι υπουργοί Υγείας απ' το Μέγαρο Μαξίμου, «γεμίζουν» τα νοσοκομεία με χιλιάδες υποσχέσεις και οι αριθμητικές αλχημείες γίνονται τίτλοι στις εφημερίδες για χιλιάδες προσλήψεις.

Ομως όλες οι διαβόητες παρεμβάσεις ή μεταρρυθμίσεις - ή όποιος άλλος χαρακτηρισμός ακούστηκε - είχαν μία και μοναδική στόχευση: Την όλο και μεγαλύτερη απαλλαγή του κράτους απ' την υποχρέωσή του να παρέχει δωρεάν υπηρεσίες Υγείας στα λαϊκά στρώματα, από την υποχρέωσή του να οργανώσει ένα ενιαίο αποκλειστικά δημόσιο σύστημα Υγείας που να παρέχει και πρωτοβάθμια φροντίδα και πρόληψη. Ετσι υποχρέωσαν τα ταμεία να γίνουν οι αιμοδότες-χρηματοδότες των νοσοκομείων και μετέτρεψαν τους ασφαλισμένους σε υποζύγια ενός ολοένα και αυξανόμενου εμπορευματοποιημένου συστήματος, καθώς πληρώνουν σταθερά απ' την τσέπη τους από 45-48% των συνολικών δαπανών την τελευταία δεκαετία.

Ετσι ήταν οι επιταγές του κεφαλαίου και οι κυβερνήσεις σφαγίασαν τις κοινωνικές δαπάνες. Κι ενώ υποβάθμισαν παντοιοτρόπως το δημόσιο σύστημα Υγείας και καταδίκασαν σε μισθούς πείνας τους εργαζόμενους σ' αυτό, άφησαν ασύδοτη την επιχειρηματική δραστηριότητα. Εξασφάλισαν στο κεφάλαιο που δρα στην Υγεία, τετραπλάσια απόδοση απ' τη μέση απόδοση της ελληνικής οικονομίας και ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης των επιχειρήσεων μεγαλύτερο από 12% για τα τελευταία χρόνια.

Και δεν έφτασαν οι μέχρι τώρα εκχωρήσεις. Η κυβέρνηση της ΝΔ υπόσχεται ακόμα περισσότερα μέσω των διαβόητων Συμπράξεων του Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα. Νέα νοσοκομεία θα παραδίνονται στο κεφάλαιο για εκμετάλλευση για 25 και 30 χρόνια. Το «πανηγύρι» συμπληρώνουν σαν «καλοί Σαμαρείτες», τα κάθε είδους φιλανθρωπικά σωματεία που ζητούν κι αυτά μερίδιο της περιουσίας των δημόσιων νοσοκομείων για να προβάλλουν το δήθεν θεάρεστο έργο τους.

Μια ανάσα στα νοσοκομεία μπορούν να δώσουν οι άμεσες μαζικές προσλήψεις μόνιμων γιατρών και νοσηλευτών και όχι επικουρικών και συμβασιούχων που φεύγουν μόλις μάθουν τη δουλιά.