Το τέλος ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας) «πυροβολούν» οι ιδιώτες παραγωγοί Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, όσο κι αν φαίνεται περίεργο. Μετά το Σύνδεσμο των φωτοβολταϊκών, επανήλθε και η Ελληνική Επιστημονική Ενωση Αιολικής Ενέργειας (ΕΛΕΑΤΕΝ) στο θέμα, ενώ η κυβέρνηση δρομολογεί νέα αύξηση του τέλους.
Βεβαίως, οι ιδιώτες παραγωγοί δεν έχουν πρόβλημα με αυτό που αντιπροσωπεύει το τέλος, που είναι η εγγυημένη και υψηλή αμοιβή τους για την ηλεκτροπαραγωγή από ΑΠΕ. Το πρόβλημά τους είναι ότι δε θέλουν να φαίνεται στους καταναλωτές αυτό το κόστος.
Γι' αυτό και καταθέτουν προτάσεις που σκοπό έχουν όχι να καταργήσουν την επιβάρυνση για τις ΑΠΕ, αλλά για να την αποκρύψουν.
Ταυτόχρονα, επιδιώκουν να αμβλυνθεί η εντύπωση ότι οι ΑΠΕ είναι ακριβές. Και για να το πετύχουν διεκδικούν την υιοθέτηση και άλλων παραμέτρων για τον υπολογισμό του τέλους, εφόσον δεν καταφέρουν να το «καταργήσουν». Μια τέτοια παράμετρος είναι και το «όφελος» από τις ΑΠΕ.
Προσέξτε. Το «όφελος» δεν προκύπτει τόσο από τη μείωση του κόστους ΑΠΕ, όσο από την - τεχνητή - αύξηση του κόστους των άλλων μορφών. Ετσι, εμφανίζονται οι ΑΠΕ περισσότερο «οικονομικές» από ποτέ και ίσως φτάσουν να είναι και φτηνότερες! Οχι επειδή είναι πραγματικά φτηνές, αλλά επειδή ακριβαίνουν οι υπόλοιποι τρόποι παραγωγής.
Για παράδειγμα, η απόφαση να πληρώνουν οι εταιρείες παραγωγής για τα δικαιώματα εκπομπής ρύπων, εκτινάσσει τα κόστη των μονάδων λιγνίτη, ο οποίος παραμένει ένα φτηνό, εγχώριο καύσιμο που αξιοποιεί η ΔΕΗ. Επιπρόσθετα, η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας προτείνει και φόρο εκμετάλλευσης/χρήσης του λιγνίτη. Ετσι ακριβαίνει ο λιγνίτης και εμφανίζονται οι ΑΠΕ να... συμφέρουν.
Αυτά και άλλα «κόλπα» δεν μπορούν να κρύψουν την άγρια λεηλασία σε βάρος του λαού και των φυσικών πόρων της χώρας, υπέρ μιας χούφτας πλουτοκρατών. Και μόνο η λαϊκή εξουσία και οικονομία μπορούν να ανατρέψουν αυτήν την αδικία.
Η φτωχομεσαία αγροτιά καλείται να αντιδράσει αγωνιστικά και να δράσει ενάντια στην πολιτική που τσακίζει τη ζωή της και μαυρίζει το μέλλον της. Κυβέρνηση και ΕΕ, ΔΝΤ έχουν στήσει ένα εφιαλτικό σκηνικό σε βάρος της αγροτιάς, σε βάρος των εργαζομένων και συνολικά των λαϊκών στρωμάτων. Το κακό όλο και χειροτερεύει. Η ΠΑΣΥ καλεί, με οργανωμένο τρόπο μέσα από γενικές συνελεύσεις και επιτροπές αγώνα, την αγροτιά που αγωνίζεται, με νύχια και με δόντια για την επιβίωσή της, να μην πληρώσει τα χαράτσια, ν' αντισταθεί με όλες τις δυνάμεις της, με όλες τις μορφές πάλης, στην ΚΑΠ και στη γενικότερη αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Η προοπτική που επιφυλάσσει η νέα ΚΑΠ 2014-2020 και οι νέες προτάσεις της Κομισιόν είναι η εξόντωση της μικρομεσαίας αγροτιάς, με εργαλείο την αλλαγή του τρόπου καταβολής των επιδοτήσεων και τη δραστική μείωσή τους, προκειμένου να συγκεντρωθούν γη και επιδοτήσεις στους μεγαλοαγρότες επιχειρηματίες. Για να έχει προοπτική ο αγώνας και να πιάσουν τόπο οι θυσίες, απαιτείται συντονισμός και κοινό μέτωπο ενάντια στην ακολουθούμενη αντιλαϊκή πολιτική. Να μη μείνει σε χλωρό κλαρί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και καμία κυβέρνηση της πλουτοκρατίας. Η διέξοδος βρίσκεται στην πάλη για μια διαφορετική αγροτική ανάπτυξη που θα υπηρετεί τις ανάγκες του λαού και όχι τα κέρδη των μονοπωλίων. Μια αγροτική ανάπτυξη που θα υλοποιείται στο πλαίσιο του κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας, με κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και της γης, με τη συνεταιριστικοποίηση της διάσπαρτης αγροτικής γης και παραγωγής, τη δημιουργία των παραγωγικών συνεταιρισμών που θα προωθούν κοινές καλλιεργητικές εργασίες με κρατική στήριξη για την παραγωγή φτηνών και ασφαλών τροφίμων για τη διατροφή του λαού και των αναγκαίων πρώτων υλών για τη μεταποιητική βιομηχανία. Πράγμα που γίνεται όλο και πιο επιτακτικό, όλο και πιο αναγκαίο έτσι όπως διαμορφώνεται η κατάσταση.
Βullying = εκφοβισμός. Είναι η μετάφραση που βρίσκει κανείς περίπου σε όλα τα λεξικά δίπλα στην πολυφορεμένη λέξη που χρησιμοποιείται να περιγράψει τέτοια κρούσματα μεταξύ μαθητών στις σχολικές αυλές. Ιδιαίτερη ευαισθησία δείχνει η κυβέρνηση, η ΕΕ, το υπουργείο Παιδείας το τελευταίο διάστημα, ενώ πριν λίγες μέρες εκπρόσωπος του τελευταίου χαιρέτισε και στην παρουσίαση του «Δικτύου κατά της βίας στο σχολείο».
Αποτελεί τουλάχιστον πρόκληση από την πλευρά όσων έχουν φέρει τα σχολεία σε σημείο απαξίωσης στις συνειδήσεις των μαθητών, που καλλιεργούν κλίμα ανταγωνισμού μέσα σ' αυτό, που έχουν φτιάξει σχολεία πολλών ταχυτήτων ανάλογα με τη γειτονιά και την τσέπη, να ιεραρχούν το παραπάνω σαν θέμα που απασχολεί την εκπαίδευση. Οταν είναι οι ίδιοι που «εκφοβίζουν» με εισαγγελείς, αστυνομία, «τσεκουροφόρους» γονείς, πραιτωριανούς καθηγητές και διευθυντές τους μαθητές που αγωνίζονται για το σχολείο των αναγκών τους. Αλλωστε, φαινόμενα όπως αυτό της βίας στα σχολεία συνδέονται με κοινωνική παθογένεια, γεννιούνται και μεγαλώνουν σε κοινωνίες σκληρών ταξικών φραγμών, φτώχειας, στερήσεων και αυταρχισμού...
Η συγκεκριμένη έκδοση περιλαμβάνει κείμενα των Μαρξ και Ενγκελς για την καπιταλιστική οικονομική κρίση. Η επιλογή των άρθρων έγινε από τη γερμανική έκδοση «Marx Engels Werke» (MEW) και την αγγλική έκδοση «Marx Engels Collected Works» (MECW).
Τα κείμενα που περιλαμβάνονται είναι δύο ειδών: α) Αρθρα εφημερίδων τα οποία σχεδόν στο σύνολό τους είναι ανταποκρίσεις του Μαρξ από το Λονδίνο προς τη Νέα Υόρκη στο διάστημα που αυτός ήταν ανταποκριτής για την Ευρώπη της αμερικανικής εφημερίδας «New York Daily Tribune» (1851-1862). Γι' αυτόν το λόγο επικεντρώνουν το ενδιαφέρον τους στη βασική οικονομική κρίση αυτής της περιόδου (την κρίση του 1857) ταυτόχρονα με τις αναφορές, τον εντοπισμό ομοιοτήτων και διαφορών με τις προηγούμενες οικονομικές κρίσεις, αλλά και τις προβλέψεις για το μέλλον. β) Αλληλογραφία ανάμεσα στους Μαρξ - Ενγκελς και άλλα στελέχη του εργατικού κινήματος, η οποία επικεντρώνεται στη μακροχρόνια ύφεση του τελευταίου τετάρτου του 19ου αιώνα.
Η επιλογή του Πούτιν να επισκεφθεί την Κίνα τη συγκεκριμένη στιγμή δεν είναι τυχαία, εκφράζει την προσπάθεια της ρώσικης αστικής τάξης να δυναμώσει την επιρροή της σε μια περίοδο που φουντώνει ο ενδοϊμπεριαλιστικός ανταγωνισμός εν μέσω όξυνσης της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης.