Βullying = εκφοβισμός. Είναι η μετάφραση που βρίσκει κανείς περίπου σε όλα τα λεξικά δίπλα στην πολυφορεμένη λέξη που χρησιμοποιείται να περιγράψει τέτοια κρούσματα μεταξύ μαθητών στις σχολικές αυλές. Ιδιαίτερη ευαισθησία δείχνει η κυβέρνηση, η ΕΕ, το υπουργείο Παιδείας το τελευταίο διάστημα, ενώ πριν λίγες μέρες εκπρόσωπος του τελευταίου χαιρέτισε και στην παρουσίαση του «Δικτύου κατά της βίας στο σχολείο».

Αποτελεί τουλάχιστον πρόκληση από την πλευρά όσων έχουν φέρει τα σχολεία σε σημείο απαξίωσης στις συνειδήσεις των μαθητών, που καλλιεργούν κλίμα ανταγωνισμού μέσα σ' αυτό, που έχουν φτιάξει σχολεία πολλών ταχυτήτων ανάλογα με τη γειτονιά και την τσέπη, να ιεραρχούν το παραπάνω σαν θέμα που απασχολεί την εκπαίδευση. Οταν είναι οι ίδιοι που «εκφοβίζουν» με εισαγγελείς, αστυνομία, «τσεκουροφόρους» γονείς, πραιτωριανούς καθηγητές και διευθυντές τους μαθητές που αγωνίζονται για το σχολείο των αναγκών τους. Αλλωστε, φαινόμενα όπως αυτό της βίας στα σχολεία συνδέονται με κοινωνική παθογένεια, γεννιούνται και μεγαλώνουν σε κοινωνίες σκληρών ταξικών φραγμών, φτώχειας, στερήσεων και αυταρχισμού...