Αποτελεί κοινό μυστικό ότι οι άνθρωποι του μόχθου και της δουλειάς (μισθωτοί, συνταξιούχοι, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες - βιοτέχνες - έμποροι και αγρότες, άνεργοι κλπ.) πληρώνουν, και μάλιστα με το παραπάνω, τους φόρους που προβλέπουν οι φορολογικοί νόμοι, οι οποίοι υπερψηφίστηκαν από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Για παράδειγμα, οι μισθωτοί και συνταξιούχοι εισπράττουν μειωμένο το μισθό και τη σύνταξη, καθώς οι εργοδότες ή τα ασφαλιστικά τους ταμεία παρακρατούν - για να αποδώσουν στο δημόσιο - το φόρο εισοδήματος που αναλογεί στο μισθό ή τη σύνταξή τους.

Επίσης, τα λαϊκά νοικοκυριά, για κάθε αγορά που κάνουν, προπληρώνουν τους φόρους κατανάλωσης ή συναλλαγών που αναλογούν στα εμπορεύματα και υπηρεσίες που προμηθεύονται από τις κρατικές, ημικρατικές ή ιδιωτικές επιχειρήσεις. Για παράδειγμα, στην τιμή κάθε εμπορεύματος ή υπηρεσίας που αγοράζουν οι καταναλωτές το ψωμί, το γάλα, τα τσιγάρα, τα καύσιμα και άλλα είδη ή στους λογαριασμούς ΟΤΕ, ΔΕΗ κλπ. είναι ενσωματωμένοι και οι έμμεσοι φόροι που αναλογούν στα διάφορα είδη και υπηρεσίες. Δηλαδή οι επιχειρήσεις εισπράττουν από τους καταναλωτές και τους διάφορους φόρους (ΦΠΑ, ειδικοί και άλλοι φόροι συναλλαγών) που έχουν ενσωματωθεί στην τιμή των εμπορευμάτων και υπηρεσιών, για να τους αποδώσουν στο δημόσιο.

Με απλά λόγια, δηλαδή, τα φοροεισπρακτικά και κάθε άλλου είδους χαράτσια που επιβάλλουν οι κυβερνώντες στα λαϊκά νοικοκυριά, πληρώνονται - και μάλιστα με το παραπάνω και πριν την ώρα τους - από τους εργαζόμενους. Αυτή την κοινή αλήθεια δεν τολμούν να την αμφισβητήσουν ούτε οι ίδιοι οι κυβερνώντες, οι οποίοι, όμως, δε διστάζουν να ομολογήσουν τις διευρυνόμενες «μαύρες τρύπες» των κρατικών ελλειμμάτων...

Τηρώντας την παράδοση των προκατόχων του, βγήκε την περασμένη βδομάδα ο υπουργός Οικονομίας και προανήγγειλε - εμμέσως πλην σαφώς - νέο φορολογικό γιουρούσι σε βάρος των λαϊκών εισοδημάτων. Αφού ομολόγησε δημόσια πως τα ελλείμματα του προϋπολογισμού θα είναι και φέτος μεγαλύτερα (κατά αρκετές εκατοντάδες εκατ. ευρώ) από το ύψος που είχαν προϋπολογιστεί, στη συνέχεια προανήγγειλε νέα φοροεισπρακτικά μέτρα, το κύριο βάρος των οποίων θα φορτωθεί και πάλι στους οικονομικά ασθενέστερους.

Εύλογα οι άνθρωποι του μόχθου και της δουλειάς αναρωτιούνται: Αφού και τους φόρους πληρώσαμε κανονικά και η αγοραστική δύναμη των εισοδημάτων μας μειώθηκε (από τις εισοδηματικές πολιτικές λιτότητας και την ανεξέλεγκτη ακρίβεια), γιατί μεγαλώνουν τα κρατικά ελλείμματα και η φοροδιαφυγή; Και το πιο σημαντικό, γιατί να ξαναπληρώσουμε εμείς τα σπασμένα των κυβερνητικών πολιτικών και της κερδοσκοπικής ασυδοσίας του μεγάλου κεφαλαίου;

Ας αφήσουν, λοιπόν, τα παχιά τα λόγια οι κυβερνώντες και ας αλλάξουν ρότα στην αντιλαϊκή - και ταυτόχρονα καταστροφική για τη χώρα - οικονομική πολιτική που εφαρμόζουν. Ας σταματήσουν να ζητούν συνεχώς από τους εργαζόμενους νέες θυσίες. Αν κάποιος πρέπει να πληρώσει, ώστε να κλείσουν οι «μαύρες τρύπες» των κρατικών ελλειμμάτων και να μπει φρένο στην ακρίβεια, στη φοροδιαφυγή, στη φοροκλοπή και άλλες μορφές διασπάθισης του δημόσιου χρήματος, αυτός δεν είναι άλλος παρά το μεγάλο κεφάλαιο.

Γρηγοριάδης Κώστας

Μόνο που δυσκολευόμαστε να πειστούμε πως η ανησυχία της αφορά τους νεκρούς των βομβαρδισμών ή τους ξεσπιτωμένους και τους πρόσφυγες.

Μάλλον μια θαυμάσια ευκαιρία, για να προσπαθήσουν να ...μπουν στο παιγνίδι και στη μοιρασιά βρήκαν Γάλλοι, Γερμανοί και Βρετανοί, ο καθένας με τον δικό του τρόπο και τους δικούς του όρους.

Αλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε μια τέτοια κατάσταση. Αν θυμηθούμε το Ιράκ και τις αμερικανο-γαλλικές διαμάχες που κατέληξαν σε ...περίεργους συμβιβασμούς μπορούμε εύκολα να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας.

ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΟ ότι θα ταλαιπωρηθούν πολύ οι εισαγγελείς και οι ανακριτές που αναμένεται - όπως μαθαίνουμε - να εξετάσουν όλες τις συμβάσεις της «Ζήμενς» με τον ΟΤΕ από το 1996.

Το πιο πιθανό, μάλιστα, είναι να κοπιάσουν τσάμπα. Δε νομίζουμε ότι θα βρουν τίποτε παράτυπο ή παράνομο (αφού για κάτι τέτοιο θα ψάχνουν και όχι για να βγάλουν άλλου είδους συμπεράσματα).

Οχι πως έχουμε τίποτε ...αποκλειστικές πληροφορίες. Απλά γνωρίζουμε το βασικό κανόνα της «ελεύθερης αγοράς» που είναι κάτι παραπάνω από βασικός στην ...ελληνική ελεύθερη αγορά.

Ποιος είναι ο κανόνας; Μα αυτός που λέει πως οτιδήποτε συμφέρει τις πολυεθνικές οι κυβερνήσεις φροντίζουν να το ...νομοθετήσουν. Ενίοτε, βέβαια, φροντίζουν ιδιαίτερα κάποιες πολυεθνικές.

Μόνο και μόνον τότε παρεξηγούνται οι υπόλοιπες κι έχουμε φασαρίες και «σκάνδαλο - μπλεξίματα».

Τα πραγματικά ερωτήματα όμως που προκύπτουν από αυτήν την ιστορία (όπως το γιατί πρέπει να εξαρτάται ένας οργανισμός όπως ο ΟΤΕ από την κάθε «Ζήμενς») δεν μπορεί κανένας εισαγγελέας ή ανακριτής να τα απαντήσει.

Γρηγοριάδης Κώστας

Γι' αυτό η Νέα Δημοκρατία φροντίζει να μας μιλά για τα σκάνδαλα επί ΠΑΣΟΚ και το ΠΑΣΟΚ να προβάλλει την ...επικαιροποιημένη σκανδαλολογία.

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο ισραηλινός στρατός «εκφράζει» την αποφασιστικότητα της πολιτικής ηγεσίας για «ειρήνευση», με δολοφονίες ακριβείας, τραυματισμούς, συλλήψεις, αποκλεισμούς δρόμων, κακοποιήσεις συλληφθέντων, κατεδαφίσεις σπιτιών. Η, δε, πολιτική ηγεσία, διά του πρωθυπουργού Ολμέρτ, δηλώνει «δεσμευμένη» στην «επίτευξη οριστικής λύσης μέσα από διαπραγματεύσεις». Παράλληλα βέβαια, χωρίς καμία απολύτως διαπραγμάτευση, εννοείται, επεκτείνει τους εποικισμούς επί παλαιστινιακού εδάφους (δημιουργώντας τετελεσμένα επί του εδάφους όσον αφορά τα τελικά σύνορα), διακηρύττει ότι αιώνια ισραηλινή πρωτεύουσα θα είναι η ενιαία Ιερουσαλήμ και θεωρεί «λήξαν» το ζήτημα της επιστροφής των προσφύγων.

Τα δίκαια αιτήματα του πολυετούς αγώνα του παλαιστινιακού λαού για ελευθερία και ανεξαρτησία δεν μπορούν να υλοποιηθούν μέσα από τα δείπνα και τα εργασιακά προγεύματα ούτε του «ειδικού απεσταλμένου» του Τόνι Μπλερ, ούτε τις πιέσεις για το φαίνεσθαι της κυρίας Ράις, ούτε τις συναντήσεις των Ολμέρτ και Αμπάς. Αυτή η παράσταση, που δε θίγει καν το ζήτημα της κατοχής, έχει, ήδη, κλείσει πολλά χρόνια «ζωής» χωρίς αποτελέσματα.

Μπορεί τα θανατηφόρα ατυχήματα, το πρώτο 6μηνο του 2008, να αυξήθηκαν σε σύγκριση με το αντίστοιχο διάστημα του 2007, μπορεί οι νεκροί και οι βαριά τραυματίες να είναι περισσότεροι από πέρσι, όμως το υπουργείο Εσωτερικών, θριαμβολογεί για την εντατικοποίηση των ελέγχων της Τροχαίας, η οποία «έχει συμβάλει στη μείωση της τροχαίας παραβατικότητας στους περισσότερους επιμέρους τομείς».

Σύμφωνα λοιπόν με το υπουργείο, για όλα φταίνε οι οδηγοί, τους οποίους και η Τροχαία, με την εντατικοποίηση των ελέγχων προσπαθεί να συνετίσει - όπως λέει - με τα φορομπηχτικά και καθαρά εισπρακτικά πρόστιμα του νέου ΚΟΚ. Παρόλα αυτά, επισημαίνεται πως η μείωση της παραβατικότητας, δε δημιουργεί την προοπτική διαχρονικής περιστολής του προβλήματος. Αν και το πρόβλημα «δεν αποτελεί μόνο αστυνομικό ζήτημα και δεν αντιμετωπίζεται καταλυτικά μόνο με αστυνομικά μέτρα», ωστόσο, το υπουργείο τονίζει πως θα αναπτυχθεί περαιτέρω επιχειρησιακή δραστηριότητα με τη συγκρότηση συνεργείων ελέγχου!

Τα στοιχεία της Τροχαίας όμως, δείχνουν πως μεγάλο μερίδιο ευθύνης στα τροχαία δυστυχήματα έχει η κακή οδική υποδομή της χώρας, με πρώτες και... χειρότερες τις Εθνικές Οδούς στις οποίες χάνονται και οι περισσότεροι άνθρωποι.

Τεράστιες είναι οι ελλείψεις προσωπικού στη Νομαρχία Αθηνών, όπως παραδέχεται και η ίδια η διοίκησή της. Χαρακτηριστικό είναι ότι από τις 3.657 οργανικές θέσεις που προβλέπονται στη Νομαρχία, σήμερα υπηρετούν μόλις 1.452 μόνιμοι υπάλληλοι. Το φαινόμενο της έλλειψης μόνιμου και, σε περιπτώσεις που χρειάζεται, εξειδικευμένου προσωπικού υπάρχει από τη «γέννηση» της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης (ΝΑ), οπότε και κλήθηκε χωρίς προσωπικό και μέσα να διεκπεραιώσει κρατικές υποθέσεις. Ομως, αντί οι ηγεσίες (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ) του συλλογικού οργάνου των νομαρχών να διεκδικήσουν ακριβώς αυτό για το οποίο ενίοτε διαμαρτύρονται - τύποις προφανώς - μόνιμο δηλαδή προσωπικό, συμφώνησαν και συμφωνούν στην πρόσληψη ομήρων συμβασιούχων, στη μερική απασχόληση. Οι όποιες, λοιπόν, «διαμαρτυρίες» ακούγονται κατά καιρούς από διάφορους νομάρχες μάλλον υποκριτικές φαντάζουν, όταν μάλιστα στηρίζουν την πολιτική της ΕΕ για ανακύκλωση της εργασίας, για προσλήψεις προσωπικού με σύμβαση έργου ή με ημερομηνία λήξης.

Σε μέγα θέμα ανέδειξαν τα ΜΜΕ την επιλογή των οργανωτών της κινεζικής τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων να αντικαταστήσουν το κοριτσάκι που πραγματικά ερμήνευσε το τραγούδι με το οποίο μπήκε στη Φωλιά του Πουλιού η ομάδα της Κίνας, με ένα το οποίο ο σκηνοθέτης θεώρησε «πιο όμορφο»...

Αλήθεια, όμως, είναι η μόνη ψευδαίσθηση που επιστρατεύτηκε για χάρη του θεάματος όλα αυτά τα χρόνια, από τότε που οι Ολυμπιακοί εμπορευματοποιήθηκαν και έγιναν παιχνίδι χορηγών; Οσο «άκυρη» και αν ήταν η επιλογή ενός όμορφου κοριτσιού που τραγουδούσε με τη φωνή ενός άλλου παιδιού, αποτυπώνει τη σκληρή και αποτρόπαια αλήθεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 21ου αιώνα. Των Αγώνων της ντόπας, των χορηγών, των διαφημιστικών, των κάλπικων ρεκόρ, του θεάματος και των πολέμων, που απέχει από τον αθλητισμό και τον πολιτισμό γενικότερα που έχει ανάγκη ο άνθρωπος.