Τις όψεις του ενός και μοναδικού νομίσματος που λέγεται «αντεργατική πολιτική» και την οποία βιώνουν με ιδιαίτερη σφοδρότητα στην πλάτη τους εργαζόμενοι και άνεργοι, φανερώνουν τρία από τα γεγονότα που κατέγραψε η επικαιρότητα την τελευταία μόλις βδομάδα. Πρώτο, η επαναχρηματοδότηση του Λαναρά από τις τράπεζες, με την εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου. Η κυβέρνηση, με την αγαστή στήριξη του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και των εκπροσώπων τους στο συνδικαλιστικό κίνημα, αντί να επιβάλει στο μεγαλοεργοδότη την αποπληρωμή των δεδουλευμένων και τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας στα εργοστάσιά του, αποφάσισε να εγγυηθεί με χρήματα του ελληνικού λαού την πριμοδότησή του για πολλοστή φορά με ρευστό.

Με ποιο σκοπό δίνονται τα χρήματα; Για να «εξυγιάνει» - ισχυρίζεται η κυβέρνηση και οι βαστάζοι της - τις επιχειρήσεις του ο Λαναράς και να σωθούν πάνω από 1.000 θέσεις εργασίας. Λένε ψέματα. Καμιά θέση εργασίας δεν μπορεί να εγγυηθεί η χρηματοδότηση των εργοδοτών. Το αντίθετο, μάλιστα. Η πείρα και από το συγκεκριμένο όμιλο δείχνει ότι όσα περισσότερα χρήματα και προνόμια εισπράττει ο καπιταλιστής, τόσο πιο επιθετικός γίνεται. Το επιβεβαιώνουν οι εκατοντάδες απολυμένοι από τα εργοστάσια που έκλεισαν στο πλαίσιο της «εξυγίανσης» του ομίλου. Θα το επαναβεβαιώσουν οι απολύσεις και τα λουκέτα που έρχονται, στη βάση όσων προβλέπει η ολοκλήρωση του «επιχειρησιακού σχεδίου» του Λαναρά.

Γεγονός δεύτερο. Η κυβέρνηση ανακοινώνει πτώση της στατιστικά καταγεγραμμένης ανεργίας στο 6,6% και θριαμβολογεί για την «επιτυχία» δήθεν της πολιτικής της. Προκαλεί τους εκατοντάδες χιλιάδες πραγματικά άνεργους που αποχαρακτηρίζονται από τέτοιοι, επειδή τα κριτήρια που θέτει η «Γιούροστατ» στην καταγραφή της ανεργίας τούς κατατάσσουν στους απασχολούμενους. Ποιοι είναι αυτοί; Οι χιλιάδες εργαζόμενοι με προγράμματα κατάρτισης, όσοι απασχολούνται έστω και για μία ώρα τη βδομάδα που έγινε η έρευνα της Στατιστικής Υπηρεσίας, όσοι αγανακτισμένοι και απελπισμένοι δεν ανανεώνουν πλέον την κάρτα τους και πάει λέγοντας. Ετσι «μειώνεται» η ανεργία. Με τέτοια τερτίπια προσπαθούν να κοροϊδέψουν τους άνεργους και τις οικογένειές τους, να ωραιοποιήσουν τη μαύρη μέχρι το κόκαλο πολιτική τους.

Γεγονός τρίτο. Η κυβέρνηση ανακοινώνει την επιδότηση των εργοδοτών με 60 και πλέον εκατομμύρια ευρώ, για να προσλάβουν άνεργους. Τους επιδοτεί μέχρι και τα 2/3 του μεροκάματου. Επί της ουσίας, τους δίνει τζάμπα εργατική δύναμη για να κουκουλώσει βραχυπρόθεσμα την ανεργία και να αναθερμάνει την κερδοφορία των επιχειρήσεων. Η πρόκληση είναι μεγάλη. Οχι μόνο για τους άνεργους, αλλά και για τους εργαζόμενους, που έχουν χρέος από κοινού με τους συναδέλφους τους που δεν έχουν μεροκάματο να στρέψουν τα βέλη στον πραγματικό αντίπαλο, τον μόνο ένοχο: το κεφάλαιο και τα κόμματά του. Που στο όνομα της αύξησης των κερδών και με τη στήριξη της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας, αναπαράγουν μέτρα και νόμους ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα. Αυτή η πολιτική δεν παίρνει φτιασίδωμα. Μόνο ανατροπή.