Τι σημαίνει καινοτομίες; Η εταιρεία είναι προφανές ότι εννοεί πως θα υλοποιηθούν διάφορες νέες τεχνικές στα αυτοκίνητά της. Είναι όμως αυτό αρκετό από μόνο του; Μία μέρα μετά από ανακοίνωση της ίδιας της εταιρείας, μαθαίνουμε: «Η διοίκηση της γαλλικής αυτοκινητοβιομηχανίας "PSA Peugeot - Citroen" έχει προτείνει νέα μέτρα στα σωματεία των εργαζομένων για να διατηρηθεί ένα όριο στους μισθούς στα επόμενα τρία χρόνια, για να μειωθούν περαιτέρω οι ζημιές, λόγω της ασθενούς ευρωπαϊκής αγοράς. Η διοίκηση πρότεινε ένα γενικό πάγωμα των μισθών το 2014, με έναν "ήπιο" προϋπολογισμό για μεμονωμένες αυξήσεις μισθών, ώστε να οδηγηθεί σε καλύτερες επιδόσεις». Η «Peugeot» πρότεινε ακόμη να διατηρήσει τις αυξήσεις των μισθών και τις μεμονωμένες αυξήσεις «σε ήπιο βαθμό», για το 2015 και το 2016. Mέτρα που έρχονται σαν συνέχεια προηγούμενου πλάνου «αναδιάρθρωσης» του ομίλου, βάσει του οποίου έγιναν μέσα στο 2013, 7.000 απολύσεις και με κλείσιμο μονάδων στη Γαλλία.

Ο όμιλος «Peugeot - Citroen» είναι η δεύτερη μεγαλύτερη αυτοκινητοβιομηχανία της Ευρώπης μετά τον όμιλο της «Volkswagen» και αναζητά απεγνωσμένα κεφάλαια, καθώς οι πωλήσεις υποχώρησαν στην περιοχή εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Οι πολυεθνικές προσπαθούν να διατηρήσουν την κερδοφορία πάνω στα συντρίμμια των εργατικών δικαιωμάτων. Και αυτό δεν είναι τόσο «καινοτόμο»... Είναι τόσο παλιό όσο και ο σάπιος καπιταλισμός...

Μια «χούφτα» καπιταλιστές πίνουν το αίμα των εργαζομένων για να πλουτίζουν. Ο πλούτος που παράγουν δισεκατομμύρια εργάτες σε όλο τον κόσμο, πηγαίνει στις τσέπες μερικών χιλιάδων παρασίτων. Σύμφωνα με νεότερη έρευνα των εταιρειών «παροχής οικονομικών υπηρεσιών» «Wealth-X» και «UBS», η παγκόσμια κοινότητα των κροίσων αριθμεί πλέον 2.000 δισεκατομμυριούχους από 1.200 με 1.600 που έδειχναν προηγούμενες μετρήσεις.

Οπως αναφέρει το ειδησεογραφικό οικονομικό δίκτυο CNBC, οι περιουσίες αυτών των 2.000 παράσιτων, αθροιστικά ξεπερνά τα 6,5 τρισ. δολάρια, περισσότερα δηλαδή από το συνολικό Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν Γαλλίας και Γερμανίας. Μελέτη του World Ultra Wealth διαπιστώνει ότι 200.000 άνθρωποι σε όλο τον κόσμο διαθέτουν περιουσιακά στοιχεία αξίας 30 εκατ. δολ. ή περισσότερα. Η περιουσία τους ξεπερνάει συνολικά τα 28 τρισ. δολάρια. Οι περισσότεροι από αυτούς προέρχονται από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Ταυτόχρονα, στελέχη φημισμένων πολυεθνικών (τα λεγόμενα «brands πολυτελείας», ακριβές μάρκες σε όλους τους κλάδους της αγοράς) θεωρούν ότι Κίνα, Βραζιλία, Ρωσία και οι υπόλοιπες αναδυόμενες αγορές είναι το μέλλον του πλούτου, και αυτόματα εκεί προσδοκούν να κάνουν τις περισσότερες πωλήσεις τα επόμενα χρόνια. Οπως γράφει η «UBS» στην έκθεσή της: «Η Ασία θα παράγει περισσότερους υπερπλούσιους σε σχέση με τις ΗΠΑ και την Ευρώπη τα επόμενα πέντε χρόνια»...

«Υπό την αιγίδα του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών (ΙΣΑ) τελέστηκε η βράβευση του διεθνούς φήμης καθηγητή πλαστικής χειρουργικής Dr P. Bui με το βραβείο Σοφίης της Δελφικής Ιδέας» σύμφωνα με ανακοίνωση του ΙΣΑ.

Στην, κατά τον ΙΣΑ, «ιδιαίτερα φιλόξενη εκδήλωση» ήταν παρόντες ο υπουργός Υγείας Αδωνις Γεωργιάδης και πλήθος ιατρικού κόσμου. Και ο πρόεδρος του ΙΣΑ μετά την απονομή της τιμητικής διάκρισης δήλωσε: «Στόχος μας είναι να μεταλαμπαδεύσουμε τη γνώση και την κλινική μας εμπειρία σε ένα διαπολιτισμικό ιατρικό επίπεδο, όπου η Ιπποκρατική Ιατρική συναντά τη διεθνή Καινοτομία, την Τεχνολογία και την Ερευνα. Επενδύουμε στον ιατρικό τουρισμό και ετοιμάζουμε τη χώρα μας ως παγκόσμιο προορισμό του». Να λοιπόν γιατί η τιμητική εκδήλωση του ΙΣΑ στο όνομα της ιατρικής επιστήμης: Οι επενδύσεις στον ιατρικό τουρισμό. Δηλαδή το άνοιγμα προσοδοφόρων επενδύσεων για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Τιμή στην επιστήμη στο όνομα του κέρδους...

Δεν είναι η πρώτη φορά που στον αστικό Τύπο είτε ωμά είτε συγκαλυμμένα εμφανίζονται οι αστοί να χαίρονται επειδή οι πόλεμοι και οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε γειτονικές χώρες που οι λαοί βιώνουν τη δυστυχία και την εξαθλίωση, συμβάλλουν στην αύξηση του τζίρου και των κερδών τους. Χτες, μερίδα του αστικού Τύπου χαιρόταν για την αύξηση των εξαγωγών σε αυτές τις χώρες, πριν μερικές εβδομάδες έκαναν το ίδιο επειδή τα οφέλη στους επιχειρηματίες του τουρισμού θα αυξάνονταν εξαιτίας των γεγονότων στην Αίγυπτο, αύριο για κάτι άλλο... Τι θα μπορούσε να περιμένει κανείς από ένα σύστημα απάνθρωπο, σάπιο, που περιμένει την ευκαιρία να κάνει κέρδη; Τι να περιμένει κανείς από τα παράσιτα, τους καπιταλιστές, που έτσι κι αλλιώς με το αίμα των λαών θησαυρίζουν, αυξάνουν τα κέρδη τους; Κέρδη που θα φουσκώσουν τις τσέπες τους, την ώρα που οι εργαζόμενοι, οι λαϊκές οικογένειες, οι συνταξιούχοι, οι μικροκαταστηματάρχες, δίνουν μάχη επιβίωσης. Αυτή είναι η πραγματικότητα των καπιταλιστών...

Στη Λάρισα παραμονή της απεργίας η πλειοψηφία της διοίκησης του σωματείου αντί να πάρει μέτρα για την οργάνωση των εργαζομένων επέλεξε να πάει σε συνάντηση με τον υπουργό Υγείας, από την οποία επέστρεψε με τη διαβεβαίωση ότι όλα είναι μέλι - γάλα.

Στα ΕΑΣ την ώρα που η κυβέρνηση διαλύει τα πάντα, πάνε στους εργάτες και βάζουν το δίλημμα που βάζει και η κυβέρνηση: Η κλείσιμο ή συρρίκνωση. Παλιά τους τέχνη κόσκινο. Το κάνουν στα ναυπηγεία, το κάνουν στην ΕΛΒΟ, αυτή είναι η στάση τους σαν ΓΣΕΕ και σαν ΠΟΕΜ. Οπως εύλογα σημειώνει η «Εργατοϋπαλληλική Ενότητα» από το εργοστάσιο του Υμηττού, αυτού του τύπου οι συνδικαλιστές έχουν κάνει επιστήμη την υποταγή στις απαιτήσεις του κεφαλαίου.

Για τις ταξικές δυνάμεις ο δρόμος είναι απέναντι: Να βρουν τρόπο να δυσκολέψουν την κυβερνητική πολιτική και για να συμβεί αυτό πρέπει να πάρουν πάνω τους οι ίδιοι οι εργάτες την απόφαση. Να επιβάλουν να γίνει συνέλευση με διασφαλισμένη τη μαζική συμμετοχή, με μυστική ψηφοφορία και όλα εκείνα τα οργανωτικά μέτρα που θα επιτρέπουν στον εργάτη πράγματι να αποφασίζει αυτός για τη ζωή του κι όχι να του φοράνε καπέλο την κυβερνητική θέση με εκβιαστικά διλήμματα ή καθησυχάζοντάς τον ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. Προϋπόθεση όλων αυτών να κάνουν πέρα τους εργατοπατέρες όποιο πουκάμισο κι αν φορούν κατά περίσταση.

Ανατριχιαστικά στοιχεία δημοσιοποίησε η πρόεδρος της ομοσπονδίας των τραπεζών τροφίμων της Πορτογαλίας, Ιζαμπέλ Ζονέτ, σε συνέντευξή της.

- Περίπου 2 εκατ. άνθρωποι στην Πορτογαλία ζουν μέσα στη φτώχεια. Η κατάσταση έχει επιδεινωθεί, πολλές οικογένειες δεν τρώνε όποτε νιώθουν πείνα.

- Από έρευνα που έγινε (τράπεζες τροφίμων και καθολικό πανεπιστήμιο) σε δείγμα 2.209 προσώπων που έχουν επαφή με τις τράπεζες τροφίμων για να μπορούν να σιτίζονται, προκύπτει ότι: 4 στους 10 ανέφεραν πως έχουν περάσει τουλάχιστον μία μέρα χωρίς να έχουν φάει τίποτε. Στην προηγούμενη έρευνα πριν τρία χρόνια το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 27%.

- Το 26% των ερωτηθέντων δήλωσε πως στερείται διατροφικά αγαθά και πως νιώθει πείνα «πολλές μέρες κάθε βδομάδα».

- Μόνο το 23% των συντηρούμενων από τις τράπεζες τροφίμων δήλωσε πως «είναι σε θέση να αγοράσει τροφή έως το τέλος του μήνα».

Αυτή είναι η τραγική πραγματικότητα.

Κι όμως, πρώτη είδηση για την Πορτογαλία μόλις πριν μερικές μέρες ήταν, σύμφωνα με το «Ρόιτερς», ότι: «Η πορτογαλική οικονομία σημείωσε ανάκαμψη στο δεύτερο τρίμηνο του 2013, για πρώτη φορά μετά από δέκα τρίμηνα, σύμφωνα με τη στατιστική υπηρεσία της χώρας».

Κι ο κόσμος πεινάει...

Στη Γαλλία, οι εργαζόμενοι πραγματοποίησαν, την Τρίτη, απεργία ενάντια στα νέα αντιασφαλιστικά μέτρα που προωθεί η «σοσιαλιστική» κυβέρνηση του «ανέμου της αλλαγής», όπως έλεγαν οι οπορτουνιστές, Φρανσουά Ολάντ.

Ο γγ της CGT, Τιερί Λεπαόν, σε συνέντευξή του για την απεργία στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Humanite Dimanche» (6 - 8 Σεπτέμβρη) της εφημερίδας «Ουμανιτέ» του μεταλλαγμένου Γαλλικού ΚΚ, απαντώντας στην ερώτηση «τοποθετείτε την τωρινή κυβέρνηση στην ίδια μεριά με τις προηγούμενες» λέει: «Οχι! Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην αριστερά και τη δεξιά. Το να θεωρούμε ότι είναι το ίδιο πράγμα, σημαίνει ότι επιτρέπουμε στο Εθνικό Μέτωπο (εθνικιστικό κόμμα της Λεπέν) να κερδίσει έδαφος. Η CGT δε θα παίξει ποτέ αυτό το παιχνίδι (...) Με αυτή την κυβέρνηση, όπως είναι, τα πράγματα μπορούν να προχωρήσουν, αν δημιουργηθούν οι συνθήκες, ο συσχετισμός δύναμης για αυτό. Πρέπει να βοηθήσουμε την αριστερά να έχει μια αριστερή πολιτική. Αυτό είναι το νόημα του καλέσματος της 10ης Σεπτέμβρη».

Ηγεσία να σου πετύχει... Αλλο η «αριστερή», άλλο η «δεξιά» κυβέρνηση του κεφαλαίου λέει, καλώντας την εργατική τάξη σε στήριξη μιας αστικής κυβέρνησης, τέτοιο πολιτικό περιεχόμενο δίνει στην απεργία, καλλιεργώντας ταυτόχρονα αυταπάτες ότι μια τέτοια κυβέρνηση με την πίεση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος θα γίνει φιλολαϊκή (!), αφήνοντας στο απυρόβλητο το ίδιο το κεφάλαιο. Σέρνει τους εργάτες να γίνουν ουρά, ουσιαστικά να στηρίζουν τους εκμεταλλευτές τους. Σαν τον ΣΥΡΙΖΑ...