Το κόμμα του ΛΑ.Ο.Σ., με αφορμή το νέο χαράτσι που ανακοίνωσε ο Ε. Βενιζέλος, κατήγγειλε πως το ΠΑΣΟΚ «όσο και να συναναστρέφεται τις νεοφιλελεύθερες απόψεις της τρόικας, παραμένει βαθιά στο DNA του η κομμουνιστική αντίληψη και θεωρία. Είμαστε η μόνη χώρα της Ευρώπης που στην ουσία ακόμη κομμουνιστικοκρατείται μέσω των συντεχνιών. Καιρός να απελευθερώσουμε τη χώρα από τις δουλείες που την έφεραν σε αυτή την κατάσταση»!

Εντάξει, αντιλαμβανόμαστε ότι ο ΛΑ.Ο.Σ. «κακιώνει» που το ΠΑΣΟΚ δεν τον «παίζει» με τους όρους που θα ήθελε, αλλά είναι τουλάχιστον φαιδρό να του προσάπτει «κομμουνιστική αντίληψη και θεωρία». Αλλά άλλη είναι η ουσία. Οτι ο ΛΑ.Ο.Σ. είναι μόνιμα «λαγός» του ΠΑΣΟΚ για την ολοένα και μεγαλύτερη αντίδραση. Αλλωστε, ο ΛΑ.Ο.Σ. ουκ ολίγες φορές έχει διεκδικήσει την πατρότητα μέτρων που υιοθετεί το ΠΑΣΟΚ, μαζί ψήφισαν το μνημόνιο, μαζί το νόμο κατεδάφισης της Παιδείας, μαζί του θέλει να συγκυβερνήσει και πάει λέγοντας... Αν τώρα, ο ΛΑ.Ο.Σ. φοβάται μην τυχόν και θιχτεί η ατομική ιδιοκτησία, ας τον καθησυχάσει κάποιος. Τα μέτρα που παίρνει το ΠΑΣΟΚ, ένα προς ένα, στοχεύουν στην ενίσχυση του κεφαλαίου. Με το ένα χέρι τα παίρνει απ' το λαό και με το άλλο τα ακουμπάει κατευθείαν στην πλουτοκρατία. Ας μην ανησυχεί ο ΛΑ.Ο.Σ. Οταν η κομμουνιστική αντίληψη και θεωρία εφαρμοστούν στην Ελλάδα, θα το καταλάβει σίγουρα, γιατί θα συμβεί ακριβώς το αντίστροφο. Ολα θα ανήκουν στο λαό. Και ούτε σπιθαμή γης για να σταθούν δε θα ανήκει στους άρπαγες του πλούτου του και τους πολιτικούς του εκπροσώπους.

Με το χιλιοειπωμένο «αυτή η κυβέρνηση είναι επικίνδυνη και η πολιτική της πρέπει να ανατραπεί», σχολίασε ο ΣΥΝ την ομιλία του πρωθυπουργού στο πλαίσιο της ΔΕΘ. Το ενδιαφέρον, βεβαίως, είναι στο τι προτείνει ο ΣΥΝ να αντικαταστήσει αυτήν την κυβέρνηση και την πολιτική της. Αναφέρει: «Σήμερα υπάρχουν οι προϋποθέσεις, μέσα από την ενωτική δράση της αριστεράς και τη συνάντησή της με τις πλατιές κοινωνικές δυνάμεις που πλήττονται από την πολιτική του μνημονίου, να γυρίσουμε σελίδα. Υπάρχει άλλος δρόμος. Ο δρόμος της προστασίας της εργασίας και των λαϊκών εισοδημάτων. Της επαναθεμελίωσης της κοινωνικής ασφάλισης, της αναδιανομής του πλούτου. Της δυναμικής αναπτυξιακής παρουσίας ενός νέου δημόσιου τομέα».

Ποιες είναι αυτές οι προϋποθέσεις που η «ενωτική δράση της αριστεράς» και των υπολοίπων οφείλει να αξιοποιήσει ώστε να γυρίσουμε σελίδα; Στην απάντησή του ο ΣΥΝ υποδεικνύει: «Την απεμπλοκή από το μνημόνιο και την επιθετική επαναδιαπραγμάτευση του χρέους στα πλαίσια μιας συνολικής ευρωπαϊκής πολιτικής για την αντιμετώπισή του που θα στηρίζεται στην επαναθεμελίωση της ίδιας της ΕΕ».

Κοντολογίς προϋπόθεση για να γυρίσουμε σελίδα είναι, κατά τον ΣΥΝ, μια άλλη ευρωπαϊκή πολιτική για το χρέος από μία άλλη, επαναθεμελιωμένη, ΕΕ. Ακόμα πιο σύντομα, η κοροϊδία στο λαό πάει σύννεφο. Οσες σελίδες κι αν γυρίσουν σε ένα βιβλίο που το γράφουν το κεφάλαιο και οι πολιτικοί του εκπρόσωποι, θα είναι όλο και πιο σκοτεινές για τους λαούς. Οσο τα μονοπώλια και η εξουσία τους κυριαρχούν, ακόμα κι αν η ΕΕ γκρεμιστεί συθέμελα και χτιστεί απ' την αρχή, ακόμα κι αν το σύνολο του χρέους διαγραφεί, για τους λαούς τίποτα δεν θα αλλάξει. Πάλι καπιταλισμός, δηλαδή βαρβαρότητα, θα υπάρχει.Για να γραφτούν σελίδες ιστορίας υπέρ των λαών, προϋπόθεση είναι αυτοί με την πάλη τους να βάλουν οριστικά τελεία στο κεφάλαιο «καπιταλισμός».

Γρηγοριάδης Κώστας

Και η ανακοίνωση της ΔΗΜ.ΑΡ. καταλήγει με την ευχή «να επικρατήσει για όλους τους λαούς η ειρήνη, η δικαιοσύνη, η ελευθερία, η αλληλεγγύη και ο σεβασμός των ανθρώπινων και θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών, απέναντι σε κάθε μορφή βίας, από όπου και αν προέρχεται»!!!

Τώρα εμείς τι να τους πούμε; Οτι η τρομοκρατική βία αποδείχτηκε εξαιρετικά βολικό πρόσχημα, τόσο που να εδραιώνει βεβαιότητες για την προέλευσή της και την υποκίνησή της, για τον ιμπεριαλισμό ώστε να τσαλαπατήσει δικαιώματα και ελευθερίες και να αιματοκυλίσει ολόκληρους λαούς για τα συμφέροντα των μονοπωλίων; Οτι ο Ομπάμα τον οποίο επικαλείται τυγχάνει να είναι ο πρόεδρος ενός κράτους βουτηγμένου στο αίμα προκειμένου να διασφαλιστούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων του σε όποια περιοχή του πλανήτη οσμίζονταν πλούτο; Οτι η ίδια δεν προσφέρει καθόλου καλές υπηρεσίες στο λαό όταν διακινεί τις υποκριτικές ρητορείες των ιμπεριαλιστών; Ούτε όταν αποκηρύσσει γενικώς τη «βία απ' όπου κι αν προέρχεται», αποκηρύσσοντας στην πραγματικότητα το δικαίωμα των λαών να απαντήσουν στην ασύλληπτη βία που τους ασκεί το κεφάλαιο. Το δικαίωμά τους να αγωνιστούν για έναν κόσμο πραγματικά ειρηνικό και δίκαιο, για την έλευση του οποίου δεν βοηθάνε οι ευχές, πόσο μάλλον απ' όσους στηρίζουν ένα σύστημα βασισμένο στον πόλεμο και την αδικία.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Γρηγοριάδης Κώστας

Δεν είναι η πρώτη φορά που η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ προσπαθεί να δείξει ότι εκ των υστέρων ανακαλύπτει την Αμερική. Διότι από την πρώτη στιγμή, σκοπός της Επιτροπής που συστάθηκε δεν ήταν η ενίσχυση των συλλογικών συμβάσεων και μάλιστα των κλαδικών, αλλά η αποδυνάμωσή τους. Και η πλειοψηφία διαθέτει και τη γνώση και την εμπειρία να το καταλάβει. Ομως, άλλες ήταν οι επιδιώξεις της. Ηθελε και αυτή τη φορά να δώσει τη «νομιμοποίηση» που επεδίωκε η κυβέρνηση για να προχωρήσει η ανατροπή των κλαδικών συμβάσεων και η επέκταση των ειδικών επιχειρησιακών και, εντέλει, η μαζική επιβολή των ατομικών. Η απόσυρση τώρα του εκπροσώπου της από την Επιτροπή, γίνεται για να κρατηθούν τα προσχήματα. Η δουλειά, όμως, έγινε.

Καλεί, μάλιστα, τους εκπροσώπους των εργοδοτών, τους οποίους αποκαλεί και «εθνικούς διαπραγματευτές», να αποδείξουν την ομόθυμη θέση τους για σεβασμό των κλαδικών συμβάσεων... Με δυο λόγια, καλεί το λύκο να φυλάξει τα πρόβατα.

Οχι, δεν είναι εξαπατημένη η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία για να υπηρετηθούν τα συμφέροντα της μεγαλοεργοδοσίας και αυτό το καθήκον το φέρνει σε πέρας με πλήρη επιτυχία.

«Να μην υπάρχει οικογένεια χωρίς τουλάχιστον έναν εργαζόμενο», «βεβαίως θα έρθει η κυβέρνηση, για το καλό, για το συμφέρον της πατρίδας, να πάρει διορθωτικά μέτρα», «δεν υπάρχει ταμπού για την άρση της μονιμότητας», «δεν έχει το φόβο της απόλυσης ο στενός δημόσιος τομέας, τουλάχιστον σήμερα», «εμείς θέλουμε να δούμε κατάματα την πραγματικότητα, θα διευκολύνουμε τις Ειδικές Επιχειρησιακές Συμβάσεις», «όποιοι κριθούν (σ.σ. στο δημόσιο τομέα) ότι ανήκουν στο λεγόμενο πλεονάζον προσωπικό, εντάσσονται σε αυτό το πεδίο σχέσεων με το ελληνικό κράτος, της εργασιακής εφεδρείας»... Οι παραπάνω τοποθετήσεις του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ δεν αφήνουν περιθώριο για ψευδαισθήσεις και αυταπάτες: Ο πόλεμος κατά του λαού το επόμενο διάστημα θα είναι δίχως όρια. Δε θα είναι κολασμένοι μόνο οι δύο επόμενοι μήνες, όπως είπε ο υπουργός Οικονομικών, αλλά τα επόμενα πολλά χρόνια, αν δε συναντήσουν την οργανωμένη πάλη και αντεπίθεση του λαού. Σε κάθε περίπτωση, ο λαός δεν πρέπει να τους φοβηθεί και κυρίως να πετάξει στα σκουπίδια τους εκβιασμούς, τα ψέματα και τα ιδεολογήματά τους. Ο μόνος πόλεμος που γίνεται είναι αυτός που διεξάγει η πλουτοκρατία και τα κόμματά της με τη βοήθεια των ξένων συμμάχων της (τρόικα) σε βάρος του λαού. Είναι πόλεμος για τη σωτηρία της πλουτοκρατίας και όχι βέβαια «για τη σωτηρία της πατρίδας». Στον πόλεμο που του κήρυξαν, ο λαός πρέπει να απαντήσει με πόλεμο για τη δική του σωτηρία, δίχως να φοβηθεί τις θυσίες γιατί είναι οι μόνες που πιάνουν πραγματικά τόπο για να έρθει ένα καλύτερο μέλλον με λαϊκή εξουσία και αποδέσμευση από ΕΕ.

Οχυρωμένα πίσω από τις διμοιρίες των ΜΑΤ κάλυπταν τα κανάλια της αστικής τάξης τις διαδηλώσεις στη ΔΕΘ το περασμένο Σάββατο, γεγονός που επιβεβαιώνει τόσο σε συμβολικό όσο και σε ουσιαστικό επίπεδο πόσο «ενσωματωμένα» είναι στον άγριο πόλεμο της πλουτοκρατίας κατά της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Από την άποψη αυτή, δεν ξενίζει η συστηματική και πλήρης αποσιώπηση των διαδηλώσεων και των κινητοποιήσεων του ΠΑΜΕ και του ταξικού λαϊκού κινήματος. Οι ερωτήσεις των δημοσιογράφων που εργάζονται στα αστικά ΜΜΕ κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου του πρωθυπουργού αποτέλεσαν επίσης μια ακόμα κραυγαλέα απόδειξη για το ρόλο που παίζουν. Ολη η αγωνία τους ήταν πότε η κυβέρνηση θα πάρει κι άλλα μέτρα, γιατί δεν προχωρά στη δραστική μείωση των δημοσίων δαπανών και στο κλείσιμο κάποιας πρώην ΔΕΚΟ, γιατί απέτυχε στην εφαρμογή των μέτρων που είχαν συμφωνηθεί με την τρόικα, αν θα κάνει εκλογές και θα συγκυβερνήσει με τη ΝΔ, αν θα διασφαλίσει ο πρωθυπουργός ενιαία φωνή στην κυβέρνηση και άλλα παρόμοια... Λες και δεν υπάρχει η σφαγή των μισθών και των συντάξεων, λες και δε διαλύονται οι εργασιακές σχέσεις, λες και δε βουλιάζουν εκατομμύρια λαού στην ανεργία, στη φτώχεια και στην εξαθλίωση. Δεν ήταν μόνο αβανταδόρικες ερωτήσεις, αλλά «έσπρωχναν» ουσιαστικά την κυβέρνηση να επιταχύνει την υλοποίηση των βάρβαρων μέτρων, καλλιεργώντας την εντύπωση ότι πρόκειται για απαίτηση της «κοινής γνώμης». Οι εργαζόμενοι και ο λαός πάντως βγάζουν τα συμπεράσματά τους και γυρίζουν την πλάτη τους στα μέσα μαζικής ενημέρωσης των καπιταλιστών.