Στις 22 Μαΐου θα πραγματοποιηθούν οι φετινές φοιτητικές εκλογές, που είναι ξεχωριστές!

Χιλιάδες μέλη και φίλοι της ΚΝΕ, άλλοι αγωνιστές φοιτητές και φοιτήτριες που εδώ και μήνες αγωνίζονται μαζί, σε κάθε τμήμα και σχολή συγκροτούν τα ψηφοδέλτια με το κόκκινο γαρύφαλλο της «Πανσπουδαστικής Κίνησης Συνεργασίας»!

Λίγες μέρες πριν τις ευρωεκλογές, όλα τα βλέμματα θα είναι στραμμένα πάνω στους φοιτητές και όχι τυχαία. Οι μεγαλειώδεις φοιτητικές κινητοποιήσεις έχουν στριμώξει την κυβέρνηση. Γιατί η μεγάλη πλειοψηφία με τη στάση της στράφηκε απέναντι στον νόμο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, αμφισβητώντας την ουσία της πολιτικής της και τις κατευθύνσεις της ΕΕ, που θέλει την Παιδεία εμπόρευμα και τους φοιτητές πελάτες, που γεννά συνεχώς εγκλήματα και αδιέξοδα.

Απέδειξαν ότι η ελπίδα βρίσκεται στη διεκδίκηση και τον κοινό αγώνα, εκεί χτίζεται το αντίπαλο δέος στην εγκληματική πολιτική του κράτους και των κυβερνήσεων.

Η πρώτη μεγάλη κάλπη της νεολαίας μπορεί να στείλει ένα μεγάλο μήνυμα αγώνα και διεκδίκησης, καταδίκης αυτής της πολιτικής, με αποδέκτες όσους βρίσκονται απέναντι στα δίκαια αιτήματά τους, στα όνειρα και τις προσδοκίες τους.

Με πρώτη δύναμη την «Πανσπουδαστική ΚΣ»:

• Να καταδικαστούν μαζικά η κυβέρνηση της ΝΔ και η παράταξή της, η ΔΑΠ - ΝΔΦΚ. Η παράταξη των ιδιωτικών πανεπιστημίων, των διδάκτρων, της υποβάθμισης των πτυχίων, της καταστολής, της νοθείας και της βίας.

Γιατί ο νόμος για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, την περαιτέρω εμπορευματοποίηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης, που έχει τη σφραγίδα της ΕΕ, θα καθορίσει τις σπουδές και τα πτυχία χιλιάδων φοιτητών. Ολοι όσοι αγωνιούν για τις σπουδές και το μέλλον τους πρέπει να δώσουν μαζικό «παρών» και στις φοιτητικές εκλογές. Να απορρίψουν ξανά αυτήν την πολιτική, να δείξουν ότι είναι αποφασισμένοι να την αντιμετωπίσουν.

Η κυβέρνηση ψήφισε τον νόμο και πήρε τα επίσημα συγχαρητήρια της ΕΕ, υπηρετώντας τους επιχειρηματικούς ομίλους και απορρίπτοντας το καθολικό αίτημα των φοιτητών να αποσύρει το νομοσχέδιο.

Η ΔΑΠ, αφού δεν κατάφερε να σταματήσει εδώ και μήνες τους αγώνες των φοιτητών με συκοφαντία, καταστολή, συνδικαλιστικές διώξεις, τώρα επιδιώκει να τους αντιμετωπίσει ετοιμάζοντας ξανά όργιο νοθείας, για να αλλοιώσει τη φωνή της πλειοψηφίας. Ο,τι και να κάνει η ίδια και η κυβέρνησή της, δεν θα γλιτώσει τη μαζική καταδίκη και τιμωρία που της ετοιμάζουν οι φοιτητές.

• Να φωνάξουμε «ως εδώ!» στη συγκάλυψη του εγκλήματος στα Τέμπη, στην πολιτική που γεννά συνεχώς νέα εγκλήματα!

Οι φοιτητές δεν συγχωρούν και δεν ξεχνούν! Το σχέδιο συγκάλυψης του εγκλήματος στα Τέμπη δεν θα περάσει. Αυτόν τον αγώνα συνεχίζουν, κάνοντας πράξη την υπόσχεση που έδωσαν, κόντρα στην προσπάθεια της κυβέρνησης και όσων κυβέρνησαν τη χώρα να κρύψουν την αλήθεια, να βγάλουν λάδι τους ενόχους, κυβερνήσεις, υπουργούς, την ΕΕ και την εταιρεία.

Για να συγκρουστούμε με το διαρκές έγκλημα που έχει ένοχο την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, που υπολογίζει ως «κόστος» τις ανάγκες της νεολαίας. Που έχει «οικονομικές αντοχές» να δαπανά 7 δισ. για τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, 1 δισ. για επιχειρηματικές μπίζνες στα ΑΕΙ, και που καταγράφει ρεκόρ κερδών στις μεγάλες επιχειρήσεις, τη στιγμή που για τις ανάγκες των φοιτητών «δεν υπάρχουν λεφτά» και οι οικογένειές τους βάζουν όλο και πιο βαθιά το χέρι στη ματωμένη από την ακρίβεια τσέπη.

Με τον αγώνα μας προτάσσουμε τις ανάγκες μας απέναντι στα κέρδη τους!

• Να δυναμώσουμε τους φοιτητικούς μας συλλόγους, που αποτέλεσαν τη δύναμή μας!

Στις φοιτητικές εκλογές κρίνεται ο συσχετισμός που θα διαμορφωθεί πανελλαδικά μέσα στους φοιτητικούς συλλόγους.

Η σημασία του ενιαίου πανελλαδικού αποτελέσματος των φοιτητικών εκλογών φαίνεται πιο καθαρά μετά τις μεγάλες φοιτητικές κινητοποιήσεις. Αυτή η πρωτιά της «Πανσπουδαστικής» εκφράζει και δίνει ώθηση στον πανελλαδικό συντονισμένο αγώνα όσων διεκδικούν ένα σύγχρονο, αποκλειστικά δημόσιο και πραγματικά δωρεάν πανεπιστήμιο, πτυχία με αξία - μοναδική προϋπόθεση για την άσκηση του επαγγέλματος.

Ετσι, στις 22 Μάη κρίνεται αν θα είναι πρώτη δύναμη η «Πανσπουδαστική Κίνηση Συνεργασίας» ή η παράταξη της κυβέρνησης, η ΔΑΠ - ΝΔΦΚ, που αναζητεί άλλοθι για την εγκληματική πολιτική της ΝΔ.

Αυτό κρίνεται και σε κάθε τμήμα, και αφορά το τι σύλλογος θα υπάρχει την επόμενη μέρα. Ποιες οι θέσεις, οι διεκδικήσεις, η δράση του. Μπορούν να δυναμώσουν αποφασιστικά, αφού αποδείχθηκαν όπλο στα χέρια των φοιτητών. Με περισσότερους αγωνιστές στα ΔΣ των φοιτητικών συλλόγων, που να πρωτοστατούν στην ενημέρωση, στην οργάνωση, στις ουσιαστικές συλλογικές διαδικασίες με την ενεργή συμμετοχή όλων των φοιτητών, με οργάνωση πολύμορφης πολιτιστικής και μορφωτικής δραστηριότητας. Ετσι θα δυναμώσει ο αγώνας για δωρεάν σπουδές, για αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για τις ανάγκες των ιδρυμάτων σε καθηγητές, προσωπικό, υποδομές, για πτυχία με αξία, για δωρεάν φοιτητική μέριμνα.

Προϋπόθεση είναι να ξεπεραστούν και οι παρατάξεις που στάθηκαν εμπόδιο στις διεκδικήσεις και τον ριζοσπαστικό προσανατολισμό του αγώνα των φοιτητών.

Οπως η παράταξη του ΠΑΣΟΚ, η ΠΑΣΠ, που με τη στάση «ναι μεν αλλά» για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια αποτέλεσε χρήσιμο στήριγμα της κυβέρνησης στις σχολές, ψηφίζοντας έως και κοινά πλαίσια με τη ΔΑΠ. Η ΠΑΣΠ στον μεγάλο αυτόν αγώνα ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια διάλεξε πλευρά. Με τα «μη κρατικά» - ιδιωτικά πανεπιστήμια, με την αναθεώρηση του άρθρου 16, με την επιχειρηματική λειτουργία του δημόσιου πανεπιστημίου. Με την πολιτική της ΕΕ, που δεν αναγνωρίζει επαγγελματικά δικαιώματα και επαγγελματική κατοχύρωση των πτυχίων, αλλά «προσόντα», μετατρέποντας τελικά τα πτυχία σε ένα ακόμα «χαρτί» στο διαρκές κυνήγι πανάκριβων πιστοποιήσεων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, που οι βουλευτές του πρότειναν «και δίδακτρα στα δημόσια πανεπιστήμια αν χρειαστεί», δεν έχει πλέον φοιτητική παράταξη. Η πολιτική του όμως εκπροσωπείται επάξια από την παράταξη της Νέας Αριστεράς, «Δίκτυο», που συμμετέχει στις εκλογές με ελάχιστες δυνάμεις. Βέβαια βρίσκεται αμήχανη να απολογείται, καθώς έστρωσε το έδαφος για τη σημερινή κατάσταση στα δημόσια πανεπιστήμια, αφού οι βουλευτές της ήταν στελέχη της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, υπερψηφίζοντας όλους τους νόμους που άνοιξαν τον δρόμο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και τη γενίκευση των διδάκτρων.

Αντίστοιχα, η ψήφος των φοιτητών δεν μπορεί να πάει χαμένη σε διάφορες ομάδες όπως ΕΑΑΚ - ΑΡΕΝ - «Attack». Ο μεταξύ τους ανταγωνισμός για την πρωτοκαθεδρία του ενός ή του άλλου «σχήματος» δεν έχει καμία σχέση με το πραγματικό ζητούμενο των φοιτητικών εκλογών, δηλαδή την ενίσχυση του φοιτητικού κινήματος, την προοπτική του αγώνα των φοιτητών. Δεν θέλουν και δεν μπορούν να τα βάλουν με την κυρίαρχη πολιτική. Αντίθετα, σε μια περίοδο που έχουν δυναμώσει οι φοιτητικές κινητοποιήσεις, υπονομεύουν την αποτελεσματικότητα των αγώνων, την κοινή δράση των φοιτητών με το εργατικό κίνημα, βάζουν εμπόδια στη ριζοσπαστικοποίηση των αιτημάτων και των διεκδικήσεων, αθωώνοντας την ΕΕ και την πολιτική της, αναπαράγοντας άσφαιρες «αντιδεξιές» κορόνες και σπέρνοντας την απογοήτευση.

Αυτή η φράση, που βγήκε από τα χείλη των φοιτητών, επιβεβαιώνει ότι τίποτα δεν είναι όπως πριν.

Ετσι συνεχίζουν, γιατί μαζί «μάθαμε να παλεύουμε», με εμπιστοσύνη στους φοιτητικούς συλλόγους, με διεκδικήσεις για τις σύγχρονες ανάγκες μας, αμφισβητώντας «τα δεδομένα», με την κοινή δράση με τους εργαζόμενους και τον λαό, με την αγωνιστική αποφασιστικότητα που μας δίνει το δίκαιο των αιτημάτων μας!

Μόνο έτσι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτήν την πολιτική. Η κυβέρνηση όχι μόνο δεν «παίζει χωρίς αντίπαλο», όπως θέλουν κάποιοι να παρουσιάσουν, αντίθετα τα έχει βρει σκούρα με τον κοινό αγώνα εργαζομένων, μαθητών και φοιτητών!

Τα κόμματα του συστήματος, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, η Νέα Αριστερά, η Ελληνική Λύση, η Πλεύση Ελευθερίας και τα ακροδεξιά μορφώματα, δεν μπορούν να ασκήσουν αντιπολίτευση στην ΝΔ γιατί συμφωνούν με τη στρατηγική και τις κατευθύνσεις της ΕΕ, ψηφίζοντας από κοινού τη μεγάλη πλειοψηφία των κατευθύνσεών της στο Ευρωκοινοβούλιο αλλά και στη χώρα μας.

Ομως σήμερα δυναμώνει το ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής της κυβέρνησης, της ΕΕ, και παίρνει σάρκα και οστά με τους ελπιδοφόρους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες, τις φοιτητικές κινητοποιήσεις.

Η αποφασιστική ενίσχυση της «Πανσπουδαστικής ΚΣ» θα σταθεί μαχητικό εμπόδιο απέναντι στην πολιτική αυτής και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, που προώθησαν βήμα - βήμα την πολιτική της ΕΕ για την εμπορευματοποίηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης, την περαιτέρω υποβάθμιση των πτυχίων, το κλείσιμο και τις συγχωνεύσεις «μη βιώσιμων» - ιδιαίτερα περιφερειακών - Τμημάτων, την ενίσχυση της επιχειρηματικής λειτουργίας των Ιδρυμάτων, με τις γνωστές συνέπειες για τις σπουδές των φοιτητών.

Μαζί «ξέρουμε να νικάμε»! Ετσι στριμώξαμε την κυβέρνηση, που νόμιζε ότι η ψήφιση των ιδιωτικών πανεπιστημίων θα ήταν «περίπατος», καταφέραμε να γίνουμε «φοιτητές ξανά» όταν η κυβέρνηση έκλεινε τις σχολές στην πανδημία, να ανατρέψουμε ψηφισμένους νόμους, όπως για την πανεπιστημιακή αστυνομία, να κερδίσουμε διεκδικήσεις χρόνων, όπως να καταργηθεί το χαράτσι στις φοιτητικές εστίες, να αυξηθεί το στεγαστικό επίδομα, να αποτρέψουμε την απόσπαση της παιδαγωγικής επάρκειας, την επί πληρωμή παροχή συγγραμμάτων και τόσα ακόμα...

Τίποτα από αυτά δεν ήταν δεδομένο! Αυτό που άλλαξε τα δεδομένα ήταν ο οργανωμένος αγώνας, και σε αυτό συνέβαλε η αλλαγή του συνδικαλιστικού συσχετισμού σε πολλούς φοιτητικούς συλλόγους το 2022 και το 2023, όταν οι φοιτητές γκρέμισαν μετά από 36 χρόνια τη ΔΑΠ και ανέδειξαν την «Πανσπουδαστική ΚΣ» πρώτη δύναμη!

Από τις μεγάλες διαδηλώσεις για να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα στα Τέμπη μέχρι τις μεγαλύτερες φοιτητικές κινητοποιήσεις των τελευταίων χρόνων ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, όλοι οι αγώνες των φοιτητών είχαν τη σφραγίδα ενός καλύτερου συσχετισμού στους φοιτητικούς συλλόγους.

Ολοι όσοι πήραν μέρος στις μεγάλες φοιτητικές κινητοποιήσεις και εναντιώθηκαν στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, όσοι αγωνιούν για τις σπουδές και το μέλλον τους, παρακολουθώντας με οργή και αγανάκτηση όσα συμβαίνουν γύρω μας, έχουν επιλογή και θέση σε αυτόν τον αγώνα, στα ψηφοδέλτια της «Πανσπουδαστικής ΚΣ».

Η συζήτηση μέσα στα αμφιθέατρα επιβεβαιώνει ότι υπάρχουν πολύ σημαντικές δυνατότητες να ενισχυθεί παντού η «Πανσπουδαστική ΚΣ», να μπουν περισσότεροι σύλλογοι σε αγωνιστική τροχιά! Να είναι ηχηρό και αποστομωτικό το μήνυμα των φοιτητών!

Τις μέρες που απομένουν μπορούμε να φτάσουμε μαζικά σε όλους και όλες! Να τους καλέσουμε να βαδίσουμε μαζί αυτόν τον δρόμο, με τις ανακοινώσεις, τα υλικά μας, τον «Οδηγητή». Σε κάθε σχολή να είναι περισσότεροι αυτοί που συμβάλλουν έμπρακτα σαν ομάδα σε αυτήν τη σημαντική προσπάθεια.

Οι φοιτητές να είναι ακόμα μια φορά νικητές!

Με πρώτη δύναμη την «Πανσπουδαστική ΚΣ» στις 22 Μάη.

Με πολύ δυνατό το ΚΚΕ, με χιλιάδες ψήφους φοιτητών στις ευρωεκλογές στις 9 Ιούνη! Για να σταλεί πανευρωπαϊκό μήνυμα αντεπίθεσης, αγώνα και ελπίδας, καταδίκης της ΕΕ των πολέμων και της εκμετάλλευσης.

Τις προηγούμενες μέρες πάνω από 4.000 εκπαιδευτικοί στην Αττική, 10.000 πανελλαδικά, συμμετείχαν στις πιο μαζικές Γενικές Συνελεύσεις των τελευταίων χρόνων. Εκεί συναντούσες μόνο χαμόγελα και χέρια που περήφανα υψώνονταν για τη συνέχιση του αγώνα ενάντια στην αντιεκπαιδευτική αξιολόγηση, αψηφώντας την προσπάθεια τρομοκράτησης από την κυβέρνηση και το υπουργείο Παιδείας, ψηφίζοντας τη συνέχιση της απεργίας - αποχής από αυτήν!

Ενάντια σε τι παλεύουν οι εκπαιδευτικοί όμως; Η δήθεν αξιολόγηση που επιθετικά επιδιώκει η κυβέρνηση να εφαρμόσει, δεν αφορά την αναβάθμιση του σχολείου. Αντίθετα, φέρνει τον διαχωρισμό των παιδιών και των σχολείων με βάση την τσέπη του καθενός, εφήμερες δεξιότητες και όχι ολόπλευρη μόρφωση των μαθητών. Μετατρέπει τους εκπαιδευτικούς από επιστήμονες παιδαγωγούς σε γραφειοκράτες, που θα συμπληρώνουν ατελείωτες φόρμες.

«Ηρθα πρώτη φορά στη Γενική Συνέλευση, για να ξαναέρθω!», «Μπαινοβγαίνω γιατί έχω το παιδί έξω στο καρότσι, αλλά θέλω να ακούσω», είναι ορισμένα από όσα ακούγονταν και αναδεικνύουν τη μαχητικότητα με την οποία στέκονται οι εκπαιδευτικοί.

Η κατ' επανάληψη απόφαση του δικαστηρίου που χαρακτήριζε παράνομη την απεργία - αποχή ενάντια στην αντιεκπαιδευτική αξιολόγηση (από ΔΟΕ, ΟΛΜΕ και ΑΔΕΔΥ) φτάνοντας στην περίπτωση της ΔΟΕ να χαρακτηριστεί και καταχρηστική... ήταν μόνο «η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι»!

Εδώ και καιρό οι εκπαιδευτικοί παλεύουν για ένα σχολείο δημόσιο και δωρεάν για όλα τα παιδιά, που θα καλύπτει τις μορφωτικές τους ανάγκες και θα συμβάλλει στην ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους.

Η μαζική συμμετοχή στις Γενικές Συνελεύσεις αποτελεί συνέχεια των μεγάλων κινητοποιήσεων όπου συμμετείχαν οι εκπαιδευτικοί ενάντια στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, όπως η πετυχημένη απεργία του κλάδου στις 28 Φλεβάρη, μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, με την πολύ μαζική συμμετοχή στην απεργιακή συγκέντρωση φωνάζοντας «`Η τα κέρδη τους ή η ζωή μας».

Αγανακτούν, προβληματίζονται, κινητοποιούνται για το σύνολο της κατάστασης που βιώνουν μέσα στο σχολείο. Για την υποχρηματοδότηση, που εξαναγκάζει στην αναζήτηση χορηγών, τα άθλια σχολικά κτίρια και υλικοτεχνικές υποδομές, τις τεράστιες ελλείψεις σε εκπαιδευτικό, επιστημονικό και λοιπό προσωπικό.

Κινητοποιούνται απέναντι σε ένα κράτος εχθρικό για τις ανάγκες εκπαιδευτικών και μαθητών. Ενα κράτος που όχι μόνο δεν στηρίζει την προσπάθεια που καθημερινά κάνουν οι εκπαιδευτικοί κρατώντας τα σχολεία όρθια, αντιμετωπίζοντας ποικίλα κοινωνικά και μαθησιακά προβλήματα που διαρκώς εντείνονται ως αντανάκλαση της κατάστασης στην κοινωνία..., αλλά τους «τιμωρεί», τους στέλνει στα δικαστήρια.

Ενα κράτος ανίκανο να παρέμβει όταν παιδιά τραυματίζονται επειδή ταβάνια και σοβάδες πέφτουν, ή όταν δεν εξασφαλίζεται το - κατά τ' άλλα συνταγματικά κατοχυρωμένο - δικαίωμά τους στη μόρφωση λόγω έλλειψης διδακτικού προσωπικού, αλλά ικανότατο να παρέμβει για να αναστείλει το δικαίωμα στην κινητοποίηση.

Κινητοποιούνται για την κατάσταση στην τσέπη τους, το δικαίωμά τους στη μόνιμη και σταθερή δουλειά. Εκφράζουν την εναντίωσή τους στην πολιτική που μπλέκει τη χώρα μας στο κουβάρι των ανταγωνισμών και των πολέμων, δίνοντας δισεκατομμύρια για την αποστολή στρατιωτικού εξοπλισμού, της φρεγάτας «Υδρα» κ.ά. στις εμπόλεμες περιοχές!

Ολα τα παραπάνω είναι νέα, ποιοτικά στοιχεία. Αναδεικνύουν ότι υπάρχει μια σημαντική παρακαταθήκη για τους αγώνες, τις διεκδικήσεις του επόμενου διαστήματος!

- Οταν από περισσότερους εκπαιδευτικούς βγαίνει η φράση «όλα γίνονται για το κέρδος», υιοθετούν το σύνθημα «`Η τα κέρδη τους ή η ζωή μας», τότε αποδομούν τη βασική στόχευση της ευρωενωσιακής και κυβερνητικής πολιτικής για «μεγαλύτερη σύνδεση του σχολείου με την αγορά εργασίας».

- Οταν απορρίπτουν την κυβερνητική προπαγάνδα ότι δήθεν «με την εφαρμογή της αξιολόγησης θα αναβαθμιστεί το σχολείο» και συνεχίζουν τον αγώνα για τη μη εφαρμογή της, αλλά και για ένα σχολείο που θα μορφώνει, τότε αμφισβητούν μια στρατηγική επιλογή της ΕΕ για την προώθηση του κατηγοριοποιημένου σχολείου της, δηλαδή του υποχρηματοδοτούμενου σχολείου, του «πολλαπλού βιβλίου», των «πολλών ταχυτήτων», που θα κοιτάζει τους μαθητές στην τσέπη.

- Οταν δεν λυγίζουν απέναντι στην τρομοκρατία και στις καταδικαστικές αποφάσεις του αστικού δικαστηρίου, δείχνουν αφοβία απέναντι σε αυτές, υπερασπίζονται το δικαίωμά τους στην απεργία και τα «βάζουν» με το αντιδραστικό αστικό κράτος... δεν νομιμοποιούν την αστική Δικαιοσύνη, καταρρίπτουν στην πράξη την κυβερνητική προπαγάνδα περί «κράτους δικαίου».

- Οταν μαζικά συμμετέχουν στις Γενικές Συνελεύσεις των ΣΕΠΕ και ΕΛΜΕ, δείχνουν ότι είναι αποφασισμένοι, δεν υποκύπτουν στην επιθυμία του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού στις Ομοσπονδίες (ΔΑΚΕ, ΔΗΣΥ/ΠΕΚ, ΔΙΚΤΥΟ/ΣΥΝΕΚ), που για μια ακόμα φορά προσπάθησε να τραβήξει το χαλί κάτω από τα πόδια τους, να προωθηθούν τα σχέδια για το σύγχρονο αστικό σχολείο, το σχολείο της ΕΕ, ανεμπόδιστα!

Δέχτηκαν ένα μεγάλο χτύπημα η πολιτική της ΕΕ, η κυβέρνηση και τα υπόλοιπα κόμματα που την υπηρετούν! Συνεχίζουν και καθυστερούν την εφαρμογή της αντιεκπαιδευτικής αξιολόγησης. Οργανωμένοι, «από τα κάτω», κατάφεραν να ακυρώσουν τις πιο αντιδραστικές αποφάσεις της πλειοψηφίας των Ομοσπονδιών.

Πώς αλλιώς, άλλωστε, να εξηγήσει κανείς τη συνεχιζόμενη τρομοκρατία του υπουργείου, την «εφευρετικότητα» με την οποία προσπαθεί να εγκλωβίσει τους εκπαιδευτικούς και να κάμψει την όποια διάθεση για αγώνα; Από την απόφαση του δικαστηρίου που αμφισβητεί το δικαίωμα του εκπαιδευτικού να απεργεί, μέχρι την πρόσφατη εγκύκλιο Κατσαρού για την αντικατάσταση διευθυντών σχολείων και προϊσταμένων νηπιαγωγείων, εφόσον δεν συμμετέχουν στην αξιολόγηση... Ολα αυτά δείχνουν ότι οι εκπαιδευτικοί έχουν δίκιο, ότι οι κινητοποιήσεις έχουν δύναμη!

Οσο και να προσπαθεί ο Κυρ. Μητσοτάκης να πείσει ότι «όλοι οι εκπαιδευτικοί αξιολογούνται», όπως δήλωσε στο πρόσφατο συνέδριο της ΝΔ, η ίδια η πραγματικότητα τον διαψεύδει, γι' αυτό και εντείνουν την καταστολή.

Τώρα πρέπει να δυναμώσει η συζήτηση. Οι εκπαιδευτικοί μπορούν να καταλάβουν ποιος είναι μαζί τους και ποιον έχουν απέναντί τους. Να βάλουν στο επίκεντρο όλες τις σύγχρονες ανάγκες τους και να μην κάνουν πίσω από αυτές!

Γιατί τώρα είναι η ώρα να δυναμώσει ο αγώνας για ένα δημόσιο και δωρεάν, σύγχρονο σχολείο, για ολόπλευρη μόρφωση σε όλους τους μαθητές, για ζωή με αξιοπρέπεια για εκπαιδευτικούς και μαθητές! Με πρώτο σταθμό την απεργία στις 17 Απρίλη, αλλά και κάθε αγωνιστικό ραντεβού του κλάδου!

Ας αναρωτηθεί ο καθένας και η καθεμία:

- Στην ΕΕ του κεφαλαίου, της πολιτικής του κόστους - οφέλους, μπορεί ο εκπαιδευτικός να παίξει τον ρόλο του, αδέσμευτος από τα συμφέροντα μιας σάπιας κοινωνίας, αλλά με μόνο κριτήριο τη μόρφωση των παιδιών;

- Στην ΕΕ της «οικονομίας πολέμου», όπως αποφασίστηκε στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής, μπορούμε να έχουμε Παιδεία - κοινωνικό αγαθό, δημόσια και δωρεάν για όλους; Να καλύπτονται οι ανάγκες μας, να ζούμε με αξιοπρέπεια;

- Στην ΕΕ που έχει ως ιδεολογία την εξίσωση κομμουνισμού και φασισμού, στο «κατηγοριοποιημένο» σχολείο της υποχρηματοδότησης και των δεξιοτήτων, μπορούμε να έχουμε ολόπλευρη, σύγχρονη μόρφωση για όλους τους μαθητές;

Εχει σημασία, λοιπόν, για τη συνέχεια του αγώνα να γυρίσουμε την πλάτη στα κόμματα του ευρωμονόδρομου (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Ελληνική Λύση κ.ά.). Ολοι μαζί - υλοποιώντας κατευθύνσεις της ΕΕ - προώθησαν την αντιεκπαιδευτική αξιολόγηση, έβαλαν ταφόπλακα στα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών!

Αυτό αποδεικνύει και η στάση που κρατάνε οι δυνάμεις τους στα σωματεία, οι οποίες πρωτοστατούν στην αναδίπλωση του αγώνα (βλ. στάση τους και στην ΑΔΕΔΥ για την προκήρυξη της απεργίας στις 17 Απρίλη) και στην υλοποίηση των αντιεκπαιδευτικών κατευθύνσεων μέσα στα σχολεία!

Οι εκπαιδευτικοί που τους γύρισαν την πλάτη στο κίνημα, να ολοκληρώσουν το βήμα αυτό. Να γυρίσουν την πλάτη στα κόμματά τους και στην πολιτική της ΕΕ!

Τώρα είναι η ώρα να γίνει ένα μεγάλο βήμα, να αλλάξει ο συσχετισμός στις Ομοσπονδίες. Η ΑΣΕ, το ψηφοδέλτιο όπου συσπειρώνονται οι κομμουνιστές και άλλοι αγωνιστές εκπαιδευτικοί, να αναδειχθεί πρώτη δύναμη!

Τώρα είναι η ώρα περισσότεροι εκπαιδευτικοί να συμπορευτούν με το ΚΚΕ για να βγει πιο ενισχυμένο στις ευρωεκλογές!

Η προσπάθεια που έκαναν οι κομμουνιστές μέσα στα σχολεία, άλλοι πρωτοπόροι αγωνιστές, οι εκλεγμένοι με την «Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών» στα ΔΣ των σωματείων είναι καθοριστική για να εκφράζεται η αγανάκτηση, να μην επικρατήσουν ο φόβος και η αμηχανία, αλλά ούτε και η λογική της «ανάθεσης», βάζοντας τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς στο επίκεντρο.

- Πρωτοστατούν για μαζικές Γενικές Συνελεύσεις. Δεν υποτάσσονται στην αντιδραστική στάση των δυνάμεων ΔΑΚΕ - ΔΗΣΥ - ΔΙΚΤΥΟ. Ούτε όμως υπέκυψαν στις πιέσεις συνδικαλιστών των «Παρεμβάσεων» για μια γρήγορη απόφαση από τα ΔΣ χωρίς να μιλήσει ο κλάδος, αφού, όπως έλεγαν, «Γενικές Συνελεύσεις δεν θα γίνουν».

- Αποκάλυψαν τον χαρακτήρα της δήθεν «αξιολόγησης», το τι έρχεται να αντιμετωπίσει μέσα στα σχολεία. Αντιπάλεψαν την ένταση του αυταρχισμού, αποκαλύπτοντας πού αποσκοπεί αυτή, τι δασκάλους θέλουν για τα παιδιά μας. Ενέπνευσαν χιλιάδες εκπαιδευτικούς και γονείς με το σύνθημα «Δάσκαλος σκυφτός, αμόρφωτος λαός».

- Ανέδειξαν ότι η κατάσταση των σχολείων (σχολικά κτίρια, κενά στη φύλαξη, έλλειψη διδακτικού, επιστημονικού και λοιπού προσωπικού), συνολικά στην καθημερινότητά μας, δεν είναι δεδομένη ούτε μονόδρομος!

- Ανοιξαν την κόντρα με την πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων, αναδεικνύοντας το ποιος είναι ο πραγματικός αντίπαλος! Εδωσαν προοπτική και αντοχή στο κίνημα.

Η στάση αυτή των κομμουνιστών μέσα στα σχολεία δεν είναι τυχαία! Γιατί το ΚΚΕ δεν κάνει πίσω από την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών, τις διεκδικεί χωρίς ναι μεν αλλά. Γι' αυτές πρωτοστατεί μέσα και έξω από σχολεία, σε όλους τους χώρους δουλειάς.

Εχει πρόγραμμα για τη σοσιαλιστική κοινωνία, που επιτρέπει να μην εγκλωβιζόμαστε στις συμπληγάδες αυτού του συστήματος. Εχει επεξεργαστεί θέσεις για την Προσχολική Αγωγή, για το Ενιαίο Δωδεκάχρονο Σχολείο.

Γι' αυτό χρειάζεται ένα ΚΚΕ ακόμα πιο δυνατό!

Οι Κομματικές Οργανώσεις έχουν πείρα, έχουν δυνατότητα να διαμορφώσουν ένα πρόγραμμα δράσης, να φτάσουν παντού, σε κάθε σχολείο της Αττικής! Αξιοποιούμε το ανεβασμένο κύρος του ΚΚΕ για να μπορέσουμε να διευρύνουμε τον κόσμο που συμπορεύεται μαζί μας!

Στον λίγο χρόνο που απομένει οργανώνουμε την παρέμβασή μας, ώστε την επομένη των εκλογών, των συνεδρίων των Ομοσπονδιών, να έχουμε διαμορφώσει όρους πιο μαχητικής διεκδίκησης!