«Δεν θα τους αφήσουμε να μας στερήσουν το μέλλον! Το ξήλωμα της Κοινωνικής Ασφάλισης μας αφορά όλους!» τονίζει στην ανακοίνωσή της η Εκτελεστική Γραμματεία του ΜΑΣ

«Εχουμε χρέος να αγωνιστούμε για τις σύγχρονες ανάγκες μας στις σπουδές και τη ζωή.

Πριν καλά - καλά ξεκινήσει ο νέος χρόνος, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ετοιμάζει νέα επίθεση απέναντι σε εμάς και τις οικογένειές μας. Το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο, που διαλύει ό,τι έχει απομείνει από την Κοινωνική Ασφάλιση, αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση ολοκληρώνει μία - μία κάθε "βρώμικη" δουλειά που άφησαν στη μέση οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Είναι άξιος συνεχιστής της πολιτικής που χρεοκοπεί το λαό και "μαυρίζει" το μέλλον και τις σπουδές μας προς όφελος των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων.

Η επίθεση στο παρόν και το μέλλον μας πρέπει να πάρει απάντηση

Δεν θα τους αφήσουμε να μας στερήσουν το μέλλον!

Το ξήλωμα της Κοινωνικής Ασφάλισης μας αφορά ΟΛΟΥΣ. Δεν ανεχόμαστε οι κόποι μας για να πάρουμε το πτυχίο μας και να δουλέψουμε στο επάγγελμα που επιλέξαμε να πάνε "στράφι". Σαρώνεται ό,τι είχε μείνει όρθιο από τα εργασιακά μας δικαιώματα, καθώς εμείς θα μπαίνουμε με το νέο σύστημα στη δουλειά επί της ουσίας χωρίς δικαιώματα:

• Καταργούν το δημόσιο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, οδηγώντας μας στους "καρχαρίες" της ιδιωτικής ασφάλισης. Μετατρέπουν την Ασφάλιση σε ατομική υπόθεση, δηλαδή Πρόληψη, Ιατροφαρμακευτική Περίθαλψη μόνο για όσο το αντέχει η τσέπη μας, για τα υπόλοιπα είναι να "μην σου τύχει".
• Και όλα αυτά την ώρα που η Ασφάλιση φοιτητή που παρείχε το πανεπιστήμιο είναι το πιο σύντομο "ανέκδοτο" με βάση τα οικονομικά των πανεπιστημίων.
• Με τα "πεντάμηνα", την ανεργία, η σύνταξη γίνεται άπιαστο όνειρο, αφού για να συμπληρώσεις τα απαραίτητα ένσημα θες 3 ζωές!!!
• Με τις τεράστιες μειώσεις στις συντάξεις των γονιών και των παππούδων μας, τα βάρη γίνονται εξαντλητικά. Ηδη σε πολλά σπίτια η σύνταξη είναι το μόνο εισόδημα.
• Οι αυξήσεις στις εισφορές για επαγγέλματα που δουλεύουν με μπλοκάκι μετατρέπει την Ασφάλιση σε "πολυτέλεια" για λίγους. Οπως στους Μηχανικούς, που το κόστος για Ασφάλιση στο ΤΣΜΕΔΕ είναι πλέον ασήκωτο για την πλειοψηφία.

Σκέψου: Δεν είναι "ρεαλιστικό" ούτε σύγχρονο, το 2016, με την αλματώδη ανάπτυξη της τεχνολογίας και της παραγωγικότητας της εργασίας, να δουλεύουμε μέχρι τα 67 χρόνια και βάλε... για να πάρουμε μια σύνταξη - φιλοδώρημα ούτε 384 ευρώ, 1 στους 2 νέους να είναι άνεργος και ανασφάλιστος.

Σκέψου: Για την Κοινωνική Ασφάλιση χύθηκε το αίμα χιλιάδων σε σκληρούς αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας. Μιλάμε για τον ιδρώτα και τους κόπους των γονιών και των παππούδων. Τα παραμύθια ότι οι αλλαγές γίνονται για τη "βιωσιμότητα" των Ταμείων ακούγονται απ' όλες τις κυβερνήσεις τα τελευταία 20 χρόνια. Κάθε φορά οι κυβερνήσεις άδειαζαν τα Ταμεία δίνοντας ζεστό χρήμα σε επιχειρηματίες. Μόνο τα τελευταία 4 χρόνια, πάνω από 16 δισ. ευρώ έχουν "κουρευτεί" από τα αποθεματικά των Ταμείων των εργαζομένων, για να πληρώσουν τα σπασμένα για ένα χρέος που δε δημιούργησαν. Θα επιτρέψεις αυτό το έγκλημα;

Δεν παραιτούμαστε από το δικαίωμά μας να σπουδάζουμε χωρίς εμπόδια και να μορφωνόμαστε ολοκληρωμένα!

Στο βωμό των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων θέλουν να θυσιάσουμε και τις σπουδές μας!

Γι' αυτό δε δίνουν φράγκο, οδηγώντας τις σχολές μας ένα βήμα πριν το "λουκέτο", ενώ την ίδια ώρα, με τους νόμους των τελευταίων χρόνων για την Ανώτατη Εκπαίδευση και αξιοποιώντας την τεράστια υποχρηματοδότηση των Ιδρυμάτων, οι επιχειρήσεις μπαίνουν όλο και περισσότερο στις σχολές για να θησαυρίσουν. Για να "βάλουν χέρι" στις υποδομές τους, τη λειτουργία τους, στα προγράμματα σπουδών, στην έρευνα.

Αυτό σημαίνει ότι όλα γίνονται εμπόρευμα, εμείς γινόμαστε "πελάτες", οι ανάγκες μας αποτελούν "κόστος"! Σημαίνει ότι η επιστημονική μόρφωση υποβαθμίζεται σε εφήμερη κατάρτιση και άθροισμα δεξιοτήτων για να προετοιμαζόμαστε για τους μισθούς πείνας, τα ανύπαρκτα δικαιώματα και την εργασιακή περιπλάνηση. Σημαίνει έρευνα αποκλειστικά για την κερδοφορία των επιχειρήσεων.

Ολα αυτά δείχνουν για ποιόν δουλεύει η κυβέρνηση...

Τα "δωράκια" της κυβέρνησης προς τους επιχειρηματίες συνεχίζονται, τέτοιο είναι και το τσάκισμα της Κοινωνικής Ασφάλισης, που αποτελεί μόνιμη απαίτηση των μονοπωλιακών ομίλων, ώστε να απαλλαγούν από το "κόστος" της Ιατροφαρμακευτικής Περίθαλψης των εργαζομένων.

Η δική μας εργασιακή ζούγκλα είναι για τους επιχειρηματίες "ανταγωνιστικό πλεονέκτημα" για την ανάκαμψη των κερδών τους. Η ανασφάλιστη εργασία, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, οι μισθοί - ψίχουλα είναι το λεγόμενο "φιλοεπενδυτικό περιβάλλον". Αυτή είναι η ανάπτυξη που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση, η "κόλαση" των δικαιωμάτων μας είναι ο "παράδεισος" των κερδών τους.

Γι' αυτό το λόγο η κυβέρνηση μάς έχει φλομώσει στα ψέματα και την κοροϊδία. Θέλουν με διάφορα ψέματα να μας "αποκοιμίσουν" μπροστά στη σφαγή των δικαιωμάτων μας. Η μείωση συντάξεων βαφτίζεται "προστασία ασφαλισμένων", στήνουν διάλογο - απάτη για την Παιδεία, την ώρα που από το 3ο μνημόνιο έχουν αποφασίσει αντιεκπαιδευτικά μέτρα.

Γι' αυτό το λόγο η κυβέρνηση χτυπά με ΜΑΤ εργαζόμενους, συνταξιούχους και φοιτητές, όπως πρόσφατα στο Σύνταγμα. Τους ενοχλούν οι αγώνες μας, τους ενοχλούν όσοι δε δέχονται να θυσιάζουν τη μόρφωση και το μέλλον τους για τα κέρδη των λίγων. Ας γίνουμε περισσότεροι...

ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ ΣΤΟ ΦΟΝΟ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ...

ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΠΙΣΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ "ΕΓΚΛΗΜΑ"

Στην επίθεσή τους να απαντήσουμε με αγώνες επιθετικούς, μαζικούς, συνεχείς, καλύτερα οργανωμένους, μαζί με τους εργάτες και όλο το λαό!

Ούτε η σιωπή, ούτε η αναμονή, ούτε οι κυβερνητικές εναλλαγές θα προσφέρουν λύση στα προβλήματά μας. Τα μέτρα θα παραμένουν, θα συνεχίσουν να μας στερούν το παρόν και το μέλλον.

Η ελπίδα βρίσκεται μόνο στον αγώνα ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ προς όφελος των κερδών των μονοπωλίων, στα οποία θυσιάζεται το παρόν και το μέλλον μας, η ζωή της οικογένειάς μας. Στον αγώνα για τις σύγχρονες ανάγκες μας στις σπουδές, στη δουλειά, τη ζωή, για επιστήμη στην υπηρεσία των λαϊκών και κοινωνικών αναγκών.

Η ελπίδα βρίσκεται στην αγωνιστική ανασυγκρότηση των συλλόγων, στην οργάνωσή μας σε κάθε τμήμα και έτος. Στη συμπόρευσή μας με τους εργάτες και το ΠΑΜΕ, με όλο το λαό ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική που μας πλήττει όλους. Ετσι δίνουμε και παίρνουμε τεράστια δύναμη!

Σε κάθε σύλλογο, σε κάθε έτος, σε κάθε τμήμα να χτίσουμε μπλόκο στην επίθεση που γίνεται στα δικαιώματά μας. Συνεχίζουμε ακόμη πιο οργανωμένα, πιο μαζικά. Η οργανωμένη πάλη, η αντίσταση είναι ο δρόμος που δεν έχουμε ακόμη δοκιμάσει, αυτή είναι η πραγματική μας δύναμη.

Προετοιμαζόμαστε άμεσα για μεγάλη απεργία μέσα στο Γενάρη».

Στο σημερινό 4σέλιδο «Νεολαία» μπορούμε να βρούμε:

-- Ανακοίνωση του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών για την επίθεση στην Κοινωνική Ασφάλιση.

-- Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ εφαρμόζει πλήρως τους νόμους των κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και τη στρατηγική της ΕΕ για την επαγγελματική Εκπαίδευση, γενικεύοντας τη μαθητεία.

-- Η «εργαλειοθήκη» του ΟΟΣΑ είναι ο μπούσουλας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για τις αναδιαρθρώσεις στην Εκπαίδευση.

EU2015

Οι υπουργοί της ΕΕ συμφώνησαν τον περασμένο Ιούνη τη γενίκευση της μαθητείας, και της «μάθησης που βασίζεται στην εργασία». Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει βάλει επίσης την υπογραφή της στα «Συμπεράσματα της Ρίγα»

Αυτά έλεγε ο υπουργός Παιδείας, Ν. Φίλης, στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό στις αρχές του περασμένου Δεκέμβρη, κάνοντας το μαύρο άσπρο και παρουσιάζοντας τη συνέχιση και εμβάθυνση του ταξικού σχολείου και της τσάμπα δουλειάς ως «εξέλιξη που αφορά κυρίως τα παιδιά από τις φτωχότερες οικογένειες». Και την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ), νομοθετούσε για το «πιλοτικό έτος μαθητείας για τα ΕΠΑΛ», ένα τέταρτο ουσιαστικά χρόνο όπου οι σπουδαστές των ΕΠΑΛ θα «μαθητεύουν» και θα «γνωρίζουν την αγορά», τη ζούγκλα δηλαδή του καπιταλιστικού ανταγωνισμού και της δουλειάς χωρίς δικαιώματα. Εξειδικεύοντας ουσιαστικά όσα βρίσκονταν ήδη στο νόμο 4186 του 2013, της κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, το περιβόητο «νέο Λύκειο» των παμπάλαιων ταξικών φραγμών. Αποτελώντας έτσι η σταδιακή αυτή ένταξη της μαθητείας και στα ΕΠΑΛ, ένα ακόμα βήμα στην κατεύθυνση γενίκευσης της «μαθητείας» που αποτελεί έναν από τους πυλώνες των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στην τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση και θεμέλιο της στρατηγικής της ΕΕ στον τομέα αυτό. Στρατηγική που με τη σειρά της συνδέεται με τη γενικότερη στρατηγική του κεφαλαίου που έχει ως στόχο τη θωράκιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας και των μονοπωλίων της ΕΕ στο διεθνή ανταγωνισμό, μέσω και της εξασφάλισης ενός φτηνού και προσαρμόσιμου στις νέες ανάγκες των καπιταλιστών εργατικού δυναμικού.

Με αφορμή την προσπάθεια αυτή, ο «Ριζοσπάστης» ξεκινάει σήμερα ένα μικρό αφιέρωμα στην Τεχνικοεπαγγελματική Εκπαίδευση που θα ολοκληρωθεί στα επόμενα τετρασέλιδα για τη νεολαία. Στο πρώτο μέρος παρουσιάζουμε ενδεικτικά μερικά από όσα έχει συμφωνήσει και προωθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Χαρακτηριστικά για τις προθέσεις της ελληνικής κυβέρνησης είναι τα όσα καταγράφει η Κομισιόν στην έκθεσή της για την εκπαίδευση στην Ελλάδα το 2015:

«Η δουλειά για τον εκσυγχρονισμό του τομέα της ΤΕΕ ξεκίνησε το 2013 με το νόμο 4186/2013 για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Αυτός ο νόμος προβλέπει ένα προαιρετικό τελευταίο έτος μαθητείας για τους σπουδαστές της δευτεροβάθμιας επαγγελματικής εκπαίδευσης, από τον Σεπτέμβρη του 2016. (...). Οι ελληνικές αρχές είναι τώρα, σε γενικές γραμμές, έτοιμες να διασφαλίσουν την αποτελεσματική εφαρμογή του νόμου αυτού και η κυβέρνηση αναμένεται να εκσυγχρονίσει και να επεκτείνει την επαγγελματική εκπαίδευση και μαθητεία, συμπεριλαμβανομένων:

• της δημιουργίας ενός πλαισίου διασφάλισης της ποιότητας,
• τη σύσταση ενός μηχανισμού καταγραφής για να αναπτύξει τις τοπικές σχέσεις με εταιρείες σε τουλάχιστον 6 περιοχές,
• τη σταδιακή ανάμειξη των εργοδοτών και του ιδιωτικού τομέα στη χρηματοδότηση της ΤΕΕ,
• τη διάγνωση των μελλοντικών αναγκών δεξιοτήτων,
• την αντιστοίχιση της παρεχόμενης ΤΕΕ με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας».

Η έκθεση, δηλαδή, παρουσιάζει ακριβώς την «ετοιμότητα» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να επιταχύνει την εφαρμογή όσων είχαν συμφωνήσει και εφαρμόσει ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και αφορούν την πλήρη αντιστοίχιση της τεχνικο-επαγγελματικής εκπαίδευσης με τις ανάγκες των εργοδοτών, τη γενίκευση της μαθητείας, αλλά και το σταδιακό άνοιγμα της ΤΕΕ στις κάθε είδους χορηγίες των επιχειρηματιών, που θα γίνεται πάνω στο έδαφος της κρατικής υποχρηματοδότησης και βέβαια με τα ανάλογα ανταλλάγματα για τους εργοδότες.

Εξάλλου, το 3ο Μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και ψήφισαν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι, στο κομμάτι «Αγορά εργασίας και ανθρώπινο κεφάλαιο», που αποτελεί με τη σειρά του τμήμα των «διαρθρωτικών πολιτικών για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της ανάπτυξης» προβλέπει ότι:

«...προκειμένου να επιτύχει τον εκσυγχρονισμό και την επέκταση της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης (ΕΕΚ) και με βάση τη μεταρρύθμιση που εγκρίθηκε το 2013 (ν. 4186/2013, σ.σ. "το Νέο Λύκειο"), η κυβέρνηση έως το Δεκέμβριο του 2015 (βασικό παραδοτέο): i) θα θεσπίσει ένα σύγχρονο πλαίσιο ποιότητας για την ΕΕΚ/μαθητεία ii) θα δημιουργήσει ένα σύστημα για τον προσδιορισμό των αναγκών σε επίπεδο δεξιοτήτων και μια διαδικασία αναβάθμισης των προγραμμάτων και της πιστοποίησης iii) θα δρομολογήσει πιλοτικές συμπράξεις με περιφερειακές αρχές και εργοδότες το 2015 - 2016 και iv) θα χαράξει ολοκληρωμένο σχέδιο εφαρμογής του Υπουργείου Εργασίας, του Υπουργείου Παιδείας και του ΟΑΕΔ, με σκοπό την παροχή του απαιτούμενου αριθμού θέσεων μαθητείας για όλους τους σπουδαστές της επαγγελματικής εκπαίδευσης (ΕΠΑΣ και ΙΕΚ) έως το 2016 και για το 33% τουλάχιστον του συνόλου των σπουδαστών της τεχνικής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (ΕΠΑΛ) έως το 2016-2017 και v) θα διασφαλίσει μεγαλύτερη συμμετοχή των εργοδοτών και μεγαλύτερη χρήση της ιδιωτικής χρηματοδότησης. Το ακαδημαϊκό έτος 2015 - 2016 θα λειτουργήσουν περιφερειακές συμπράξεις δημόσιου - ιδιωτικού τομέα».

Με δυο λόγια, το 3ο μνημόνιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προβλέπει ξεκάθαρα: Γενίκευση της μαθητείας και της ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας της ΤΕΕ, ακόμα πιο στενή πρόσδεσή της στις ανάγκες των καπιταλιστών, συμπράξεις με επιχειρηματίες και ομίλους, ιδιωτική χρηματοδότηση.

Να σημειωθεί ότι κουκουλωμένα μεν, συστηματικά δε, ο υπουργός Παιδείας, σε διάφορες παρεμβάσεις και ομιλίες του έχει αναφερθεί σε όλες τις παραπάνω κατευθύνσεις που έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση στο πλαίσιο του 3ου μνημονίου. Είτε αναφερόμενος σε αυτήν καθαυτήν την τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση, είτε αναφερόμενος στα παραπάνω (π.χ. τη σύνδεση των φορέων με τις επιχειρήσεις σε τοπικό επίπεδο, την ανάγκη ιδιωτικής χρηματοδότησης ως «εναλλακτική» μορφή χρηματοδότησης κ.ο.κ.) σε σχέση με το σύνολο της Παιδείας (σχολεία, πανεπιστήμια, έρευνα κ.ο.κ.).

Tην αποφασιστικότητά της να προχωρήσει τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην ΤΕΕ η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ την είχε δείξει ήδη στις 22 Ιούνη του 2015 οπότε και έβαζε την υπογραφή της στα λεγόμενα «Συμπεράσματα της Ρίγα».

Πρόκειται για ένα ντοκουμέντο της ΕΕ, σύμφωνα με το οποίο καθορίστηκε το βασικό πακέτο μεσοπρόθεσμων «παραδοτέων μέτρων» στην ΤΕΕ, για την περίοδο 2015 - 2020, εξειδίκευση δηλαδή της στρατηγικής που συμφωνήθηκε το 2010 στην Μπριζ και αφορά το πώς η ΤΕΕ θα γίνει ένα πλήρως λειτουργικό γρανάζι του συστήματος της εκμετάλλευσης.

Ηδη από τον πρόλογο, οι υπουργοί της ΕΕ δηλώνουν «αφοσιωμένοι να συμβάλουν περαιτέρω στη διεθνή ανταγωνιστικότητα της εργατικής δύναμης που αναπτύσσουν στα ευρωπαϊκά συστήματα της τεχνικής εκπαίδευσης». Δηλαδή, οι υπουργοί της ΕΕ, και αυτός της τότε κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ανάμεσά τους, δήλωσαν αφοσιωμένοι στην προσπάθεια μέσω της ΤΕΕ να εξασφαλιστεί ένα «διεθνώς ανταγωνιστικό» εμπόρευμα - εργατική δύναμη, που σημαίνει πάμφθηνο και «εύπλαστο» στις κάθε φορά ανάγκες των μονοπωλίων.

Εχοντας σε μεγάλο βαθμό λύσει το πρώτο σκέλος που αφορά το «πάμφθηνο» εργατικό δυναμικό (βλέπε ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, τσάκισμα δικαιωμάτων κ.τ.λ.), οι υπουργοί στη Ρίγα στους 5 βασικούς άξονες για την 5ετία που διανύουμε, έριξαν το μεγαλύτερο βάρος στην ακόμα μεγαλύτερη διείσδυση των συστημάτων κατάρτισης και επανακατάρτισης σε κάθε επίπεδο, την «ενίσχυση των προσπαθειών για να κατανοηθούν καλύτερα οι δεξιότητες που απαιτούνται από την αγορά εργασίας, συμπεριλαμβανομένης της στενής παρακολούθησης των κλαδικών και περιφερειακών τάσεων», την «εξερεύνηση εναλλακτικών τρόπων χρηματοδότησης και συνεργασιών» από κοινού με τις επιχειρήσεις και στη λογική της «αυτοχρηματοδότησης» και της «πώλησης υπηρεσιών».

Ανάμεσα στους στόχους ξεχωρίζει αυτός που είδαμε παραπάνω και αφορά τη γενίκευση της «μάθησης βασισμένης στην εργασία». Συγκεκριμένα, το κείμενο στον πρώτο - πρώτο άξονά του αναφέρει ως στόχο: «Να ενισχύσουμε τη μάθηση βασισμένη στην εργασία σε όλες της τις μορφές, με ξεχωριστή προσοχή στη μαθητεία, εμπλέκοντας κοινωνικούς εταίρους, επιχειρήσεις, φορείς επαγγελματικής εκπαίδευσης, όπως επίσης ενθαρρύνοντας την καινοτομία και την επιχειρηματικότητα».

Και παρακάτω, ακόμα πιο αναλυτικά περιγράφεται μια πραγματική γενίκευση της μαθητείας με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο: «Συγκεκριμένες δράσεις (...) πρωτοβουλίες σε εθνικό επίπεδο που να δώσουν ώθηση στο μερίδιο της μάθησης που βασίζεται στη δουλειά, στα προγράμματα της ΤΕΕ, σε σχολικά προγράμματα και εκείνα που συνδυάζουν τη μάθηση στο σχολείο και στις επιχειρήσεις, ανάλογα. Να πραγματοποιηθούν δράσεις που θα ενδυναμώνουν, αναθεωρούν ή εισάγουν τη μαθητεία στο πλαίσιο της "Ευρωπαϊκής Συμμαχίας για τη Μαθητεία", και την ένταξη της μαθητείας στις "Εγγυήσεις για τη Νεολαία" στα συστήματα ΤΕΕ σε εθνικό επίπεδο. Να δημιουργηθεί ένα καθαρό κανονιστικό πλαίσιο (για τη μάθηση βασισμένη στην εργασία) παίρνοντας υπόψη τους υπάρχοντες κανονισμούς, τις βιομηχανικές σχέσεις και εκπαιδευτικές πρακτικές. Στήνοντας ενδιάμεσες υποστηρικτικές δομές τύπου ινστιτούτων με την εμπλοκή επιχειρήσεων και κλαδικών οργανώσεων για να επιτευχθεί η διαχείριση της μάθησης στην εργασία σε επιχειρήσεις. Να βοηθήσουμε τους φορείς ΤΕΕ να βρουν θέσεις μαθητείας για εκπαιδευόμενους και τους καθηγητές και εκπαιδευτές σε επιχειρήσεις και να στηρίξουμε τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις να δημιουργήσουν θέσεις μαθητείας (συμπεριλαμβανομένων των κινήτρων) κ.τ.λ.».

Με δυο λόγια, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ υπέγραψε τον περασμένο Ιούνη μαθητεία και τσάμπα εργατικό δυναμικό παντού και με κάθε δυνατό τρόπο!

Χωρίς πολύ κόπο μπορεί κανείς να καταλάβει ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, στον μόλις ένα χρόνο ζωής της έχει κάνει πολλά για να προωθήσει ατόφιες τις απαιτήσεις των καπιταλιστών σε ό,τι αφορά έναν κρίσιμο για την «ανταγωνιστικότητα», δηλαδή την κερδοφορία των καπιταλιστών, τομέα: Τη δημιουργία μιας μεγάλης δεξαμενής φτηνού εργατικού δυναμικού, με δυνατότητα να προσαρμόζεται γρήγορα και ικανοποιητικά στις κάθε φορά ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων. Για να στηρίξουν, δηλαδή, μια κερδοφόρα και απαραίτητη για το κεφάλαιο «επένδυση» που αφορά την εκπαίδευση της σύγχρονης γενιάς της εργατικής τάξης στις νέες απαιτήσεις. Για τους μελλοντικούς και τωρινούς εργαζόμενους, ο στόχος αυτός δε σημαίνει τίποτα περισσότερο απ' τη συνεχή πορεία μεταξύ κατάρτισης - προσωρινής και χωρίς δικαιώματα «απασχόλησης» και ανεργίας. Ενώ όπως ήδη βιώνουν οι μαθητευόμενοι σε κλάδους και επιχειρήσεις, η διαδικασία αυτή που αντιστοιχεί στις απαιτήσεις της καπιταλιστικής αγοράς, λειτουργεί ως καταλύτης και «δούρειος ίππος» για την κατάργηση κάθε εργατικού δικαιώματος και για να «μαθητεύουν» οι νέοι στη σύγχρονη σκλαβιά που τους καλεί ο καπιταλισμός να ζήσουν και να δουλέψουν.

Τα παραπάνω αποτελούν, εξάλλου, και απόλυτη ευθυγράμμιση με τη στρατηγική και τις κατευθυντήριες γραμμές της ίδιας της ΕΕ για την Τεχνικοεπαγγελματική Εκπαίδευση. Αλλά σε αυτό θα αναφερθούμε στο επόμενο άρθρο του αφιερώματός μας.

Ενδεικτικά για το πού το πάει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ σε σχέση με την Τεχνική και Επαγγελματική Εκπαίδευση, είναι και τα όσα προκλητικά λέει σε χτεσινή συνέντευξή του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» ο Αντ. Λιάκος, πρόεδρος της επιτροπής του ψευτοδιαλόγου για την Παιδεία: «Γιατί δε γίνονται πρωτοσέλιδα οι εξετάσεις στο εξωτερικό; Γιατί εκεί ο κοινωνικός διαχωρισμός αρχίζει από πολύ πρώιμη ηλικία, όταν τα παιδιά μπαίνουν σε μια εκπαίδευση διώροφη ή τριώροφη, χωρίς να περιμένουν αυτό να συμβεί στα 18. Εδώ υποτίθεται ότι έως τα 18 δίδονται ευκαιρίες. Σωστό είναι, αλλά το τίμημα είναι η ματαίωση μιας ολόκληρης εκπαιδευτικής βαθμίδας χωρίς να αποφευχθεί ο διαχωρισμός. Αυτά πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε με τολμηρό ρεαλισμό». «Τολμηρός ρεαλισμός», δηλαδή, το ακόμα πιο σκληρό σχολείο των ταξικών φραγμών που ετοιμάζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Με «θεμέλιό» του την Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση, όπως φαίνεται και από το παρακάτω απόσπασμα από την ίδια συνέντευξη: «Αλλά για να λειτουργήσει ανθεκτικά το σύστημα της εθνικής Παιδείας και να αντέξει στο χρόνο, χρειάζεται μια αναβαθμισμένη και επανασχεδιασμένη Τεχνική και Επαγγελματική Εκπαίδευση, η οποία δε λειτουργεί ως η πίσω αυλή του εκπαιδευτικού συστήματος. Εδώ είναι το μεγάλο ερώτημα. Θα πρέπει να δούμε το πρόβλημα συνολικά και ολιστικά: από το ΕΠΑΛ και τα ΙΕΚ έως τα ΤΕΙ και το Πολυτεχνείο. Κάθετα και οριζόντια. Είναι ένα καινούργιο πρόβλημα για την Ελλάδα και θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε σε στενή σύνδεση με το αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας», με βάση δηλαδή τη στρατηγική και τις ανάγκες του κεφαλαίου!

Στην ομιλία του στη Βουλή για τον προϋπολογισμό, ο υπουργός Παιδείας είπε ότι «η ανάγκη σύνδεσης των ΕΠΑΛ με τη μαθητεία, δεν πρέπει να υποκαθιστά την αναγκαία, κατά το δυνατόν, ολόπλευρη μόρφωση των παιδιών». Ο υπουργός έκανε λαθροχειρία. Στην πραγματικότητα, όπως και οι προηγούμενοι, δεν εννοούσε την ενιαία βασική και γενική μόρφωση που πρέπει όλοι οι μαθητές να παίρνουν έως τα 18 τους σε ένα ενιαίο αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σχολείο, αλλά τις «βασικές - εγκάρσιες δεξιότητες». Οι «ευρύτερες βασικές ικανότητες» (ανάγνωση, μαθηματικά, ξένες γλώσσες, επιχειρηματικότητα κ.ά.), αποτελούν ένα μίνιμουμ «δεξιοτήτων» και όχι στέρεων επιστημονικών γνώσεων που αποτελούν κατεύθυνση της ΕΕ, ώστε οι μελλοντικοί εργαζόμενοι να μπορούν να επανακαταρτίζονται συνεχώς και ιδίως στις «μεταβατικές φάσεις» του εργασιακού τους βίου (βλέπε ανεργία), ανάλογα με τις κάθε φορά ανάγκες των επιχειρήσεων και έως το τέλος της ζωής τους.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει υπογράψει και τώρα νομοθετεί τη γενίκευση της «μαθητείας», δηλαδή της τσάμπα δουλειάς για χιλιάδες σπουδαστές. Οι παραπάνω εικόνες δείχνουν δύο από τα εκατοντάδες παραδείγματα του τι σημαίνει μαθητεία και μάλιστα στον κρίσιμο τομέα της Υγείας - Πρόνοιας, όπου 1.454 σπουδαστές των ΕΠΑΣ του ΟΑΕΔ μπαλώνουν φέτος πάγιες ανάγκες των ιδρυμάτων: Στην εικόνα 1 το Γενικό Νοσοκομείο Ιωαννίνων «Γ. Χατζηκώστα» προβλέπει να δίνει από τον προϋπολογισμό του 194,64 ευρώ μηνιαίως για κάθε «απασχολούμενο», για το έτος 2015 - 2016. Στη εικόνα 2, η εντολή μισθοδοσίας του Οργανισμού Προσχολικής Αγωγής και Ανοικτής Προστασίας Ηλικιωμένων Δήμου Καλαμαριάς για τον περασμένο Δεκέμβρη. Οι 13 σπουδαστές της ΕΠΑΣ του ΟΑΕΔ παίρνουν συνολικά 4.279 ευρώ το μήνα, ή αλλιώς 329 ευρώ «το κεφάλι», όσα δηλαδή προβλέπουν οι αισχροί νόμοι των προηγούμενων κυβερνήσεων που η κυβέρνηση κρατάει άθικτους (Πηγή: «Διαύγεια»).

Το σήμα του ΟΟΣΑ

Οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, ως αντιπολίτευση, έκαναν δήθεν σημαία τους στα ζητήματα της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης την εναντίωση σε επιμέρους κατευθύνσεις της Μπολόνια και του νόμου - πλαισίου επί υπουργίας Αν. Διαμαντοπούλου (ψηφίστηκε το 2011 από ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ.). Την ίδια στιγμή, βέβαια, ο ΣΥΡΙΖΑ στήριξε ποικιλοτρόπως πλευρές της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής, όπως εκφράστηκε και μέσα από τη Συνθήκη της Μπολόνια και το νόμο Διαμαντοπούλου. Δεν περιμέναμε, άλλωστε, κάτι διαφορετικό, δεδομένου ότι όσο αποδέχεται την ύπαρξη της αγοράς, δεν μπορεί παρά να συμφωνεί στη βασική γραμμή της ευρωενωσιακής κατεύθυνσης: Παιδεία και πανεπιστήμια με τους όρους της αγοράς. Με το παρόν νομοσχέδιο αποδεικνύεται με τον καλύτερο τρόπο ότι αυτή η αντιπαράθεση ήταν ψευδεπίγραφη, καθώς δε στοχεύει στην ουσία της πολιτικής της Μπολόνια για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Γι' αυτό, όχι μόνο δεν ακυρώνεται ο νόμος - πλαίσιο Διαμαντοπούλου, αλλά ενισχύεται και περνούν από την «πίσω πόρτα» μια σειρά από αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις. Θέλουν στην πραγματικότητα να ξεμπερδεύουν με ό,τι «δεν περπατάει», με δυσλειτουργίες και καθυστερήσεις στο προχώρημα της αστικής στρατηγικής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Αυτό, άλλωστε, εκφράζουν και διάφορες προτάσεις, «ένθεν κακείθεν», για αναθεώρηση της Συνθήκης της Μπολόνια, που δεν αναιρεί ωστόσο την ουσία του πανεπιστήμιου - επιχείρηση.

Η «εργαλειοθήκη» του ΟΟΣΑ, που είναι ο οδηγός της κυβέρνησης όχι μόνο στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση αλλά συνολικά στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που συντελούνται, παρουσιάζεται σήμερα από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ σαν το αντίδοτο στην «κακιά» Μπολόνια. Η πραγματικότητα, όμως, είναι πολύ διαφορετική...

Η τελευταία έκθεση του ΟΟΣΑ, που αποτελεί ουσιαστικά τον οδικό χάρτη της κυβέρνησης για την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων, με δείκτες αντίστοιχης εμπειρίας από άλλες χώρες που ήδη εφαρμόζονται αυτά τα μέτρα, αξιολογώντας την υπάρχουσα κατάσταση στην Ελλάδα, προτείνει μια σειρά από μέτρα και αναδιαρθρώσεις ώστε να ενισχυθεί η διασύνδεση των ΑΕΙ - ΤΕΙ με τις επιχειρήσεις, για να συμβάλουν έτσι ακόμα περισσότερο στην κερδοφορία αυτών.

Πιο συγκεκριμένα, στο θέμα της χρηματοδότησης των Ιδρυμάτων συμπεραίνει αρχικά ότι «το μερίδιο της ιδιωτικής δαπάνης για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση (σ.σ. στην Ελλάδα) είναι ανάμεσα στα χαμηλότερα στην ΕΕ και στις χώρες του ΟΟΣΑ» και ότι πρέπει να υπάρχει «περιορισμένη μη κρατική χρηματοδότηση και επιμερισμός κόστους για συμπλήρωση των κρατικών επιχορηγήσεων». Μάλιστα, δίνει και κατεύθυνση λύσης του προβλήματος, επισημαίνοντας ότι «το χαμηλό επίπεδο ιδιωτικής δαπάνης οφείλεται στους ασθενείς δεσμούς των Ιδρυμάτων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας, κυρίως όσον αφορά κοινά ερευνητικά έργα».

Παράλληλα, κάνει ένα βήμα παρακάτω και στο πώς πρέπει να κατανέμονται αυτά τα περιορισμένα κρατικά κονδύλια στα Ιδρύματα με προπτυχιακά προγράμματα: «Θα απαιτεί μέρος της χρηματοδότησης του πανεπιστημίου να κατανέμεται βάσει δεικτών ποιότητας και απόδοσης (...) Καθιέρωση ευρύτερων αρχών για τη διαφοροποίηση των επιπέδων χρηματοδότησης από το Δημόσιο ανά πρόγραμμα: Τα νέα προγράμματα πρέπει, πριν εγκριθούν, να αποτιμούνται με βάση τη συνάφειά τους, π.χ. αν ανταποκρίνονται στις ανάγκες της αγοράς εργασίας». Είναι φανερό ότι θέλουν να υπάρχει άμεση συσχέτιση της χρηματοδότησης των Ιδρυμάτων με την προσαρμογή τους στα επιχειρηματικά «θέλω», που αφήνουν απ' έξω ακόμα και τις στοιχειώδεις λειτουργικές ανάγκες των πανεπιστημίων και ΤΕΙ. Αυτό πρακτικά θα σημαίνει περαιτέρω κλείσιμο τμημάτων (ιδιαίτερα για τα ΤΕΙ) με τη συνέχιση του σχεδίου «Αθηνά», αλλά και απαξίωση τμημάτων που θα αφήνονται στη μοίρα τους επειδή δε θα καλύπτουν τις υπάρχουσες προϋποθέσεις.

Με την ίδια λογική, η έκθεση του ΟΟΣΑ προτείνει να μπουν αντίστοιχες ρήτρες για τη χρηματοδότηση, που σκιαγραφούν το νέο προφίλ που θα έχουν τα ΑΕΙ, όπου οι φοιτητές - παιδιά λαϊκών οικογενειών που εργάζονται και παρατείνουν τις σπουδές τους, θα πετιούνται κυριολεκτικά έξω από αυτά. Είναι ενδεικτικό ότι η εν λόγω έκθεση συνδέει τη χρηματοδότηση με τα ποσοστά αποφοίτησης κάθε Ιδρύματος, τη διαρροή φοιτητών, ενώ προβλέπει και «ποινές» (μείωση κρατικής επιχορήγησης) για τα Ιδρύματα που έχουν πολλούς «αιώνιους» φοιτητές.

Η επισήμανση αυτή δεν είναι τυχαία. Συνδέεται με τη στρατηγική κατεύθυνση για ιδρύματα και σχολές «αριστείας», χωρίς... βαρίδια (βλ. φοιτητές που αδυνατούν να ολοκληρώσουν τις σπουδές), προκειμένου να προσελκύουν με καλύτερους όρους χορηγούς - επενδυτές και ερευνητικά προγράμματα από την αγορά. Συνδέεται, επίσης, με το σχεδιασμό του κεφαλαίου να ρίξει ταχύτερα στην αγορά - εκμετάλλευση ένα δυναμικό που μένει, κατά κάποιο τρόπο, αναξιοποίητο, παρατείνοντας το χρόνο σπουδών. Οι εργοδότες θέλουν, λοιπόν, γι' αυτούς τους νέους, παιδιά λαϊκών οικογενειών στην πλειοψηφία τους, να εγκαταλείψουν την προσπάθεια ολοκλήρωσης των σπουδών και να προσανατολιστούν σε καταρτίσεις, να βγουν γρηγορότερα, με ευελιξία και δεξιότητες κατάρτισης, στην αγορά.

Ταυτόχρονα, σε όλη την έκθεση παρουσιάζεται μόνιμα σαν αρνητικό «ελληνικό» φαινόμενο που πρέπει να εκλείψει το «περιορισμένο κόστος που βαρύνει τους φοιτητές, στο πλαίσιο των περιορισμών που θέτει η συνταγματική επιταγή για δωρεάν Εκπαίδευση». Σε αυτή τη βάση, πιο συστηματικά η συγκυβέρνηση, επικαλούμενη τον ΟΟΣΑ, ζυμώνει την επιβολή διδάκτρων στους φοιτητές, που στην αρχή μπορεί να είναι χαμηλά, ακριβώς για να περιοριστούν οι αντιδράσεις, όμως στη συνέχεια θα γιγαντωθούν, όπως έχει γίνει σε όλες τις χώρες που ήδη εφαρμόζονται. Εξέλιξη που θα κάνει απαγορευτική τη συμμετοχή φοιτητών που προέρχονται από λαϊκές οικογένειες.

Μάλιστα, η έκθεση δίνει και οδηγίες για το πώς να επιχειρηματολογήσει η κυβέρνηση για την επιβολή των διδάκτρων, γράφοντας ότι: «Σε χώρες που δεν έχουν ιδιαίτερη παράδοση στα δίδακτρα, είναι καλό να ξεκινήσει μια δημόσια συζήτηση που θα βοηθήσει να ξεκαθαριστεί αν:

• Είναι βιώσιμη η τεράστια εξάρτηση από το δημόσιο χρήμα.
• Τα ιδιωτικά προνόμια είναι τόσο χαμηλά ώστε να δικαιολογούν τα χαμηλά δίδακτρα, ιδιαίτερα για τους πιο εύπορους μαθητές.
• Υψηλότερα δίδακτρα για τους πιο εύπορους μαθητές θα μπορούσαν να παγιώσουν το σύστημα υποστήριξης φοιτητών».

Μαζί με αυτά συμπεριλαμβάνονται και άλλες προτάσεις για να «ελαφρυνθεί» το κράτος από διάφορα κόστη όπως «αντικατάσταση του υφιστάμενου συστήματος δωρεάν συγγραμμάτων για τους φοιτητές, με κουπόνι συγγραμμάτων για κάθε φοιτητή για κάθε έτος, αξίας αισθητά μικρότερης από το κόστος των βιβλίων που θα χρειαζόταν». Με λίγα λόγια, θα καλούνται οι φοιτητές σε κάθε εξάμηνο να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να αγοράζουν τα βιβλία τους.

Επειδή, όμως, πάντα ένα αντιλαϊκό νομοσχέδιο πρέπει να έχει φιλολαϊκό μανδύα, ο ΟΟΣΑ καταλήγει σε μια πρόταση που υποτίθεται θα απαλλάξει τους φοιτητές και τις οικογένειές τους από πολλαπλάσια βάρη. Ετσι προτείνει τη «διεύρυνση της διαθεσιμότητας των φοιτητικών δανείων, όπως προτείνεται στο νέο νόμο - πλαίσιο, ώστε να βοηθηθούν οι φοιτητές και οι οικογένειες που δε διαθέτουν τα μέσα να χρηματοδοτήσουν το κόστος της Ανώτατης Εκπαίδευσης (κατοικία, εκπαιδευτικά υλικά που δεν παρέχονται δωρεάν κ.λπ.).»

Η θεσμοθέτηση των φοιτητικών δανείων δεν εμφανίζεται σήμερα πρώτη φορά, έχει εφαρμοστεί σε ορισμένες χώρες με τραγικές συνέπειες. Στην πραγματικότητα, είναι ένα ζήτημα που δείχνει το βαθιά ταξικό χαρακτήρα του εκπαιδευτικού συστήματος, όπου οι φοιτητές από λαϊκά κυρίως στρώματα παίρνουν δάνειο για να σπουδάσουν και έπειτα καλούνται να ξεπληρώσουν όσο εργάζονται... αν εργάζονται. Στις ΗΠΑ, που τα φοιτητικά δάνεια είναι ευρέως διαδεδομένα και υπάρχουν από το 1935 (!), που το ύψος του ποσού που οφείλεται σε τράπεζες από τα φοιτητικά δάνεια που έχουν χορηγηθεί ανέρχεται σήμερα σε πάνω από 1,2 τρισεκατομμύρια δολάρια (!) σύμφωνα με καταναλωτικές οργανώσεις, οι επιπτώσεις είναι συντριπτικές. Η γενιά των νέων κάτω των 30 ετών, υπερχρεωμένοι ήδη, ξεκινούν τη ζωή τους ή και τις οικογένειές τους δίχως ωστόσο να έχουν προοπτική εύρεσης εργασίας και δίχως να μπορούν να απαλλαγούν από αυτά, καθώς το 1998 το Κογκρέσο κατέστησε τα φοιτητικά δάνεια «τα μόνα δάνεια στην ιστορία των ΗΠΑ για τα οποία ο οφειλέτης δεν απαλλάσσεται όταν πτωχεύσει».

Κανέναν δεν πρέπει να ξεγελάσει η υποκρισία της κυβέρνησης ότι το νομοσχέδιο για την Ανώτατη Εκπαίδευση αποτελεί φιλεκπαιδευτική «τομή»! Το νέο νομοσχέδιο για την Εκπαίδευση είναι κομμάτι της ενιαίας σαρωτικής αντεργατικής επίθεσης, που το κεφάλαιο και οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί, η κυβέρνηση, έχουν εξαπολύσει στο έδαφος της κρίσης. Στο θέατρο «διαλόγου» που στήνει η κυβέρνηση, να απαντήσουμε με οργάνωση της συζήτησης και της πάλης μέσα στις σχολές για την κλιμάκωση ενός αγώνα με στόχο την αναχαίτιση των αντιδραστικών αλλαγών.

Για να είναι αποτελεσματικός ο αγώνας ενάντια στα αντιδραστικά μέτρα, για Ανώτατη Εκπαίδευση στην υπηρεσία του λαού και της νεολαίας, πρέπει να συνοδευτεί με την πάλη για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, με κριτήριο την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Σε αυτή τη βάση και μόνο μπορεί να σχεδιάζεται κεντρικά και οργανωμένα η Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση, με σκοπό την παραγωγή επιστημονικού δυναμικού που θα υπηρετεί τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι των μονοπωλίων.