Γρηγοριάδης Κώστας

Για τον εν λόγω απολογητή του καπιταλισμού, οι καπιταλιστές μπορούν να έχουν το δικαίωμα να υπερεκμεταλλεύονται μια ζωή τους εργάτες, να ζούνε παρασιτικά σε βάρος τους και στο φινάλε να τους πετάνε σαν στημένες λεμονόκουπες. Οταν πρόκειται όμως για το δικαίωμα του εργάτη να διεκδικήσει το δίκιο του, τότε αυτό συνιστά «φασισμό», «εκτροπή» ή και «τρομοκρατία» επί το αμερικανο-ευρωπαϊκότερο...

Ο ίδιος αποκαλεί το επίδομα ανεργίας σαν επιδότηση της τεμπελιάς. Ξεχνά προφανώς ότι η ανεργία είναι φρούτο του συστήματος που υπερασπίζεται. Ενώ οι επιδοτήσεις προς το κεφάλαιο - κ. Μαρίνο - που αφειδώς τους παρέχονται, είναι πριμοδότηση της εργατικότητας;

Θαυμάστε τον!».

«Σήμερα, εμείς δεν ανακαλύπτουμε νέες θέσεις (σ.σ. για το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ), επαναλαμβάνουμε τις πάγιες θέσεις μας, εδώ και μια δεκαετία», ισχυρίστηκε ο Αλ. Αλαβάνος, μιλώντας στη συνδιάσκεψη της Νομαρχιακής Επιτροπής της Β΄ Αθήνας του ΣΥΝ, σύμφωνα με σχετικό δελτίο Τύπου. Κι αν αναρωτιέστε, γιατί αναφέρεται σε δεκαετία, αφού το σχετικό πρόβλημα ήρθε έντονα στο προσκήνιο και υπάρχει από το 1992, η εξήγηση δε βρίσκεται σε ενδεχόμενη λαθεμένη μέτρηση των χρόνων που μεσολάβησαν. Απλά, χρειάστηκαν τρία χρόνια, για να «περάσει» ο ΣΥΝ από την υποστήριξη των εθνικιστικών συλλαλητηρίων στη Θεσσαλονίκη, στην αποδοχή μιας κοινά αποδεκτής ονομασίας, η οποία μπορεί να συμπεριλαμβάνει ως συνθετικό της και τη λέξη «Μακεδονία» ή παράγωγό της, με γεωγραφικό προσδιορισμό.

Δύσκολες μέρες περνούν για μια ακόμη φορά οι εργαζόμενοι στον όμιλο «Κλωνατέξ» του Λαναρά, στη Νάουσα και στην Κομοτηνή. Στην πόλη όπου πριν από πέντε μήνες έκλεισε η «Τρικολάν», ο μεγαλοβιομήχανος επιχειρεί τώρα να επαναλειτουργήσει μέρος του εργοστασίου με προσωπικό από τα κλωστήρια της Νάουσας (Εργοστάσιο Β΄). Στην Κομοτηνή, μετά την απόλυση πέντε εργαζομένων, ο διευθύνων σύμβουλος της ΦΑΝΚΟ προσπάθησε, την περασμένη βδομάδα, να κατευνάσει τα πράγματα, με υποσχέσεις για σταθερή δουλιά τους υπόλοιπους έξι μήνες. Ο,τι, δηλαδή, έλεγαν τα στελέχη του Λαναρά και στις εργάτριες της «Τρικολάν», λίγο καιρό πριν τις πετάξουν οριστικά στο δρόμο.

Ουσιαστικά, οι τελευταίες εξελίξεις επιβεβαιώνουν και αυτές ότι, παρά τα λουκέτα, ο όμιλος «ζει και βασιλεύει», συνεχίζοντας τις ενδοεταιρικές αναδιαρθρώσεις προκειμένου να διασφαλίσει και να μεγιστοποιήσει την κερδοφορία των επιχειρήσεών του στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια. Εκείνοι που τους κατατρώει η ανασφάλεια είναι οι εργαζόμενοι. Οι μεν της Κομοτηνής ίσως αύριο να μην έχουν δουλιά, οι δε της Νάουσας δεν έχουν πάρει ούτε τα μισά από όσα τους υποσχέθηκε ο υφυπουργός Εργασίας όταν έκλεισε το εργοστάσιο. Ειδικά για τους εργαζόμενους της ΦΑΝΚΟ, πάντως, η πείρα της Νάουσας λέει πως αν αφεθούν στις μαλαγανιές της εργοδοσίας και των καλοθελητών της και δεν αντιδράσουν όσο είναι καιρός, αύριο είναι ζήτημα αν θα έχουν ακόμα τη δουλιά τους. Στο χέρι τους είναι να βάλουν φρένο στα σχέδια του Λαναρά, πριν οι απολύσεις γίνουν από πέντε εκατόν πέντε ή και περισσότερες...

Να που καμιά φορά τα «γαλάζια παιδιά» διορίζουν τους γονείς τους... Αυτό ισχύει για τον υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Αλέξανδρο Κοντό.

Ο Αλέξανδρος Κοντός, αφότου έγινε υφυπουργός έμεινε για αρκετούς μήνες στο ΔΣ της Συνεταιριστικής Ενωσης Καπνοπαραγωγών Ελλάδας (ΣΕΚΕ), με την ιδιότητα του αντιπροέδρου. Τη συγκεκριμένη θέση κατείχε από το 2001. Κι όταν παραιτήθηκε από τη θέση του αντιπροέδρου της ΣΕΚΕ, τοποθετήθηκε μέλος του ΔΣ της ΣΕΚΕ ο Ευστράτιος Κοντός, συνταξιούχος του ΤΑΥΣΟ και πατέρας του Αλέξανδρου Κοντού! Προφανώς θα έκρινε ο υφυπουργός, ότι ΔΣ της ΣΕΚΕ χωρίς Κοντό δε γίνεται... Εδώ βασικά δεν τίθεται ζήτημα παράνομης πράξης όσον αφορά τον ορισμό του πατέρα Ευστράτιου Κοντού ως μέλους του ΔΣ της ΣΕΚΕ, με την αποχώρηση του υιού Αλέξανδρου Κοντού. Τίθεται όμως μείζον ζήτημα ηθικής τάξης!

Γρηγοριάδης Κώστας

Και τα δύο, πάντως, στέκουν ως απάντηση. Πρώτα και κύρια, γιατί τα αντιλαϊκά φορολογικά μέτρα «χωράνε» ωραιότατα στην πολιτική και των δύο κομμάτων.

Αν πάντως - όπως ερμηνεύεται - η κριτική Εβερτ αφορά στο κόμμα του, φαίνεται πως η κυβέρνηση αποφάσισε να μην δείξει αμέσως ότι κορόιδεψε προεκλογικά τους ψηφοφόρους. Προτίμησε να το κάνει ένα χρόνο αργότερα.

ΥΠΕΡΑΝΩ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ κομμάτων η επιχειρηματικότητα διαμήνυσε στο μεταξύ χτες ο Γιώργος Αλογοσκούφης, προαναγγέλλοντας μάλιστα και ...διακομματική επιτροπή για την προώθηση της.

Μάλλον εκεί, στο υπουργείο Οικονομίας, αποφάσισαν ότι είναι κρίμα, να μην πάρει και ...θεσμικό χαρακτήρα η υπαρκτή συναίνεση που όλοι βλέπουμε στο πολιτικό σκηνικό. Κάτι μας λέει ότι το ΠΑΣΟΚ θα είναι εκεί.

Τώρα, το αν ενέχει κάποιον συμβολισμό το γεγονός πως αυτού του είδους, οι εκκλήσεις έγιναν σε εκδήλωση που διοργάνωσε ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη, δεν είμαστε φυσικά σε θέση να το γνωρίζουμε...

Α, ΕΝΤΑΞΕΙ. Φαίνεται πως εκεί στο υπουργείο Ανάπτυξης άλλαξαν επικοινωνιακή πολιτική. Μέχρι τώρα προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι με τους ελέγχους θα «δαμάσουν» την αγορά. Εφεξής ...θα πουλάνε τρέλα.

Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει κανείς από τις δηλώσεις του Δημήτρη Σιούφα, σύμφωνα με τις οποίες όχι απλώς δεν έχουμε πρόβλημα ακρίβειας, αλλά έχουν επιτευχθεί και μειώσεις τιμών σε πολλά είδη.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πήρε το μήνυμα η εργοδοσία στη «Sex Form». Δυο μόλις μέρες μετά τη μαζική Γενική Συνέλευση που πραγματοποίησαν οι εργαζόμενες με πρωτοβουλία του σωματείου τους και του Συνδικάτου Κλωστοϋφαντουργίας Ιματισμού και Δέρματος Αθήνας, η διοίκηση της επιχείρησης έσπευσε την περασμένη βδομάδα να πληρώσει το μηνιάτικο που παρακρατούσε από τις εργάτριες, επικαλούμενη οικονομικές δυσκολίες. Η καταβολή των δεδουλευμένων, μάλιστα, έγινε λίγες ώρες πριν συνεδριάσει η διοίκηση του Συνδικάτου και ενώ οι εργάτριες είχαν εξαγγείλει 24ωρη απεργία αν δεν εξοφλούνταν άμεσα. Η αποφασιστικότητά τους να διεκδικήσουν την πληρωμή του ιδρώτα τους και η συσπείρωσή τους στο ταξικό Συνδικάτο, έφερε αποτέλεσμα. Ο «συναγερμός» ωστόσο δεν έληξε, αφού η πρωτόγνωρη καθυστέρηση στις πληρωμές, για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, μάλλον, αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο για εξελίξεις στο άμεσο μέλλον. Αυτό, που επιβάλλεται τώρα, είναι να διατηρήσουν οι εργαζόμενες σαν κόρη οφθαλμού την ενότητα και την ταξική τους συσπείρωση, γιατί τα δύσκολα είναι μάλλον μπροστά...

Στις 29.3.2005 η ηγεσία του υπουργείου Υγείας έκανε περήφανη τον θετικό απολογισμό της απ' την τρίμηνη εφαρμογή του πιλοτικού προγράμματος του νέου συστήματος εφημεριών στα νοσοκομεία της Αθήνας. Χτες όμως ο Ευαγγελισμός έκλεισε τη μεγάλη εφημερία με περισσότερα από 35 ράντζα. Το περασμένο Σάββατο, επίσης, είχαν εμφανιστεί και πάλι ράντζα στο «Αγία Ολγα».

Η πραγματικότητα δηλαδή ανατρέπει τους απολογισμούς της κυβέρνησης και καταδείχνει ότι αν δεν αντιμετωπιστούν οι γενεσιουργές αιτίες του προβλήματος, δεν πρόκειται να εκλείψουν και τα ράντζα, παρά τις «ραντζομαχίες» του υπουργείου Υγείας. Και μια απ' τις βασικές αιτίες για το απαράδεκτο φαινόμενο των ράντζων, είναι η έλλειψη της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, για την οποία η κυβέρνηση απλώς δίνει υποσχέσεις...

Με συχνά ρεπορτάζ στην εφημερίδα μας - και με αρκετά σχόλια από τούτη τη στήλη - έχουμε επισημάνει το τεράστιο πρόβλημα ρύπανσης των ποταμών της χώρας μας, ενώ ιδιαίτερα έχουμε αναφερθεί στον Πηνειό, που είναι ο πιο μολυσμένος στην Ελλάδα και δεύτερος πιο μολυσμένος ποταμός στην Ευρώπη, μετά τον Πάδο της Ιταλίας. Η ρύπανσή του προέρχεται από λύματα που ρίχνουν στα νερά του βιομηχανίες της περιοχής, αλλά και δήμοι! Επίσης, το ΚΚΕ, με Ερωτήσεις βουλευτών του στη Βουλή, ζήτησε από τους αρμόδιους κυβερνητικούς παράγοντες ν' ασχοληθούν με αυτό το σοβαρό πρόβλημα και να πάρουν τα αναγκαία μέτρα.

Ομως, τόσο οι προηγούμενες όσο και η τωρινή κυβέρνηση «αγρόν ηγόραζον» και, μάλιστα, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Γ. Σουφλιάς, απάντησε στη Βουλή ότι ο ίδιος δεν είδε να υπάρχει ρύπανση στον Πηνειό.

Τώρα, όμως, που για το θέμα επενέβη ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Λάρισας, παραγγέλλοντας στους προϊσταμένους των Εισαγγελιών Πρωτοδικών Λάρισας, Τρικάλων και Καρδίτσας τη διεξαγωγή επείγουσας προκαταρκτικής εξέτασης για το πρόβλημα της μόλυνσης του Πηνειού, τι έχει να πει ο Θεσσαλός Γ. Σουφλιάς; Οτι δεν είδε καλά - ξέρουμε ότι δεν ακούει καλά - ή ότι γνώριζε αλλά αδιαφόρησε; Περιμένουμε...

Μόνο υπό το πρίσμα μιας συνολικής θεώρησης της κατάστασης στα Βαλκάνια, σε συνδυασμό με τις επιδιώξεις του ιμπεριαλιστικού παράγοντα, μπορούμε να δούμε και το πρόβλημα με την ΠΓΔΜ στις πραγματικές του διαστάσεις.

Ως βασική επιδίωξη του «ευρωατλαντικού» παράγοντα διαφαίνεται η δημιουργία ενός νέου καθεστώτος στην περιοχή, όπου μικρά αδύναμα κράτη θα είναι υποχρεωμένα να επιλέγουν σε ποιο ιμπεριαλιστικό κράτος θα «ακουμπούν» για την επιβίωσή τους. Και τα οποία θα χρησιμοποιούνται ως προτεκτοράτα προώθησης των ευρωατλαντικών συμφερόντων. Και βέβαια δεν είναι μόνο το Κόσσοβο που θα παίξει ένα τέτοιο ρόλο. Προς την ίδια κατεύθυνση κινούνται οι εξελίξεις στο Μαυροβούνιο, με δεδομένες τις αποσχιστικές τάσεις, στις οποίες εξωθούν οι ιμπεριαλιστές αλλά και στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.