Εκπαιδευτικά σωματεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης βρέθηκαν εκεί στο πλαίσιο των πρωτοβουλιών διεκδίκησης που ξεδιπλώνουν για αυξήσεις στους μισθούς, κάλυψη των αναγκών της Εκπαίδευσης, υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Εναν χρόνο μετά τη μεγάλη απεργία των εκπαιδευτικών, όταν είχαν γεμίσει μαζί με τους μαθητές τους τους δρόμους διεκδικώντας να είναι παιδαγωγοί σε ένα σχολείο που μορφώνει και δεν εξοντώνει, εκπρόσωποι εκπαιδευτικών σωματείων από το βήμα της συγκέντρωσης δήλωσαν πως λένε ένα μεγάλο «στοπ»: Στους παγωμένους μισθούς, στις παγωμένες τάξεις, στην οικονομική και εργασιακή εξαθλίωση των εκπαιδευτικών, στην ακρίβεια, στην υποχρηματοδότηση των σχολείων, στην απαξίωση του παιδαγωγικού ρόλου. Δήλωσαν για μία ακόμα φορά την αντίθεση στα σχέδια υποβάθμισης - κατηγοριοποίησης των σχολείων, στον αυταρχισμό. «Παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας», ήταν το μήνυμα που έστειλαν τα εκπαιδευτικά σωματεία καλώντας σε μαζική συμμετοχή στην απεργία στις 9 Νοέμβρη και σε διεκδίκηση λύσεων συλλογικά για κάθε πρόβλημα που εντοπίζεται, όπως στα σχολεία του Πειραιά όπου συνεργεία του ΔΕΔΔΗΕ «επισκέπτονται» σχολεία και πιέζουν για χρέη τους.

Με τη ζωντάνια που χαρακτηρίζει τις διεκδικήσεις τους, πανό, ευρηματικά πλακάτ, συνθήματα, τραγούδια, χορό, από το βήμα της συγκέντρωσης οι μαθητές ξεκαθάρισαν πως θα διεκδικήσουν συλλογικά δωρεάν επαρκή θέρμανση σε όλα τα σχολεία, ότι δεν θα μείνουν με σταυρωμένα χέρια απέναντι στο άγχος που φορτώνει τους ίδιους και τις οικογένειές τους η ύπαρξη και επέκταση της Τράπεζας Θεμάτων, η ΕΒΕ που αφήνει χιλιάδες εκτός ΑΕΙ κάθε χρόνο. Διεκδικούν συγκεκριμένα μέτρα για την ελάφρυνση των οικογενειών τους που δουλεύουν για να πληρώνουν φροντιστήρια, όπως ειπώθηκε χαρακτηριστικά, σε συνθήκες ακρίβειας, όπως ενισχυτική διδασκαλία παντού, δωρεάν σνακ και γεύματα στα σχολεία, μείωση των τιμών στα σχολικά κυλικεία, κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη διατροφής τους. Από τους μαθητές τονίστηκε πως ξέρουν να διεκδικούν, έχουν πείρα και έχουν ήδη καταφέρει να καλυφθούν ανάγκες και στον δρόμο αυτό θα συνεχίσουν.

Αντιπροσωπεία της Ομοσπονδίας Γονέων Αττικής, εκπαιδευτικών σωματείων και της ΟΛΜΕ που ζήτησε συνάντηση με την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, κατήγγειλε την παρελκυστική τακτική του υπουργείου και την προσπάθεια να παραπεμφθούν οι εκπρόσωποι εκπαιδευτικών και γονιών σε υπηρεσιακούς παράγοντες και αποχώρησε.

• Εκπαιδευτικοί - γονείς - μαθητές ένωσαν τις φωνές τους για κάλυψη όλων των αναγκών
• Φοιτητές: Συνεχίζουν τους αγώνες για στέγαση, σίτιση
• Αρθρο: Νέα ακαδημαϊκή χρονιά... με πολύπλευρο αγώνα για τις σπουδές και τη ζωή που έχουμε ανάγκη
• Ανταπόκριση από τη συνάντηση των φίλων του «κόκκινου Αερόστατου» και μαθητών μελών της ΚΝΕ με την Αλέιδα Γκεβάρα Μαρτς

Παρέμβαση για το ζήτημα των μετακινήσεων των φοιτητών έγινε χτες το πρωί στα γραφεία του ΟΑΣΑ από το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών. Το ΜΑΣ διεκδικεί δωρεάν μετακινήσεις με τα ΜΜΜ για όλους τους φοιτητές, όλοι οι πρωτοετείς φοιτητές να μπορούν να μετακινούνται με τα ΜΜΜ πληρώνοντας μειωμένο κόμιστρο, με την επίδειξη της βεβαίωσης εγγραφής τους στο Τμήμα, έως ότου εκδοθεί το πάσο τους. Να αυξηθούν τα δρομολόγια των ΜΜΜ από και προς τις σχολές, ιδιαίτερα των λεωφορείων 608, 250, 242 που οδηγούν καθημερινά χιλιάδες φοιτητές στην Πανεπιστημιούπολη και στην Πολυτεχνειούπολη στου Ζωγράφου. Επίσης, πλήρη κάλυψη των λειτουργικών αναγκών των αστικών συγκοινωνιών από τον κρατικό προϋπολογισμό, που θα καλύπτει τις ανάγκες για μετακίνηση του λαού της Αττικής.

Στη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε με τους εκλεγμένους στα Διοικητικά Συμβούλια, μέλη της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΜΑΣ, η διοίκηση δεσμεύτηκε ότι οι πρωτοετείς φοιτητές θα μπορούν να μετακινούνται με μειωμένο κόμιστρο με επίδειξη βεβαίωσης εγγραφής, αλλά και ότι θα γίνει προσπάθεια να αυξηθούν τα δρομολόγια από και προς τις σχολές. «Συνεχίζουμε και δυναμώνουμε τον αγώνα» για δωρεάν μετακινήσεις για όλους τους φοιτητές, μειωμένο εισιτήριο για όλους τους πρωτοετείς φοιτητές στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, δηλώνει το ΜΑΣ.

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας την Κυριακή 16 Οκτώβρη στις 12 μ. στο γήπεδο μπάσκετ στον Λόφο Στρέφη οργανώνει η ΟΒ Εξαρχείων της ΚΝΕ, με αφορμή τα πρόσφατα περιστατικά καταστολής στην περιοχή.

Ακόμα, θα πραγματοποιηθεί συμβολικό τουρνουά μπάσκετ 3on3 στο γήπεδο του Λόφου Στρέφη, στον χώρο που συνέβη η απαράδεκτη και απρόκλητη επίθεση της αστυνομίας (δηλώσεις συμμετοχής στο τηλέφωνο 6972.364.284).

Οπως αναφέρει στην ανακοίνωσή της η ΟΒ Εξαρχείων, «το τελευταίο διάστημα βλέπουμε τα ΜΑΤ παντού στη γειτονιά μας. Γινόμαστε μάρτυρες περιστατικών αστυνομικής τρομοκρατίας, καταστολής και απρόκλητης βίας. Ερχόμαστε αντιμέτωποι με δυνάμεις καταστολής που παρενοχλούν, βρίζουν, επιτίθενται χωρίς αιτία σε νέους, προσπαθούν να δημιουργήσουν κλίμα τρομοκρατίας και εκφοβισμού. Μόνο την προηγούμενη βδομάδα στον Λόφο του Στρέφη επιτέθηκαν απρόκλητα σε κατοίκους, νέους της περιοχής, άλλους διερχόμενους. Εφτασαν σε σημείο να ξυλοκοπήσουν και να συλλάβουν έναν πατέρα που έπαιζε με τα παιδιά του.

Γνωρίζουμε ότι η καταστολή είναι διαχρονικά το αναγκαίο συμπλήρωμα της πολιτικής που επιτίθεται στη ζωή και τα δικαιώματά μας για να υπερασπίσει τα κέρδη των λίγων, όπως άλλωστε συνέβαινε και συμβαίνει με όλες τις κυβερνήσεις. Εξω τα ΜΑΤ από τις αυλές των σπιτιών μας, τα πάρκα, τα γήπεδα και τις πλατείες!

Διεκδικούμε:

• Ελεύθερους χώρους άθλησης, πρασίνου, πολιτισμού και αναψυχής, αποκλειστικά δημόσιους και δωρεάν για όλους τους εργαζόμενους και τη νεολαία της περιοχής.
• Να σταματήσουν οι επιχειρήσεις τρομοκρατίας και καταστολής της αστυνομίας στην περιοχή».

Πιο συγκεκριμένα, την προηγουμένη βδομάδα η υπηρεσία της φοιτητικής μέριμνας ενημέρωσε με χαρτάκια που πέταξε κάτω από τις πόρτες των δωματίων ότι 12 φοιτητές θα πρέπει να αδειάσουν τα δωμάτιά τους μέχρι την Παρασκευή 14 Οκτώβρη, επικαλούμενη το γεγονός ότι δεν έχουν πληρώσει το χαράτσι των 150 ευρώ ή το γεγονός ότι δεν συμπλήρωσαν στο προηγούμενο εξάμηνο τον προαπαιτούμενο αριθμό διδακτικών μονάδων, οπότε με βάση τον αντιδραστικό κανονισμό δεν δικαιούνται δωμάτια, παρότι πληρούν τα οικονομικά κριτήρια. Μεταξύ αυτών που επιχειρείται η έξωσή τους, βρίσκονται μέλη του ΔΣ του συλλόγου, που πρωτοστατούν εδώ και χρόνια στην οργάνωση της πάλης ενάντια στα χαράτσια, συνολικά για τη βελτίωση των όρων στέγασης.

Πρόκειται για μια απαράδεκτη ενέργεια εις βάρος παιδιών με άνεργους γονείς ή ελάχιστο εισόδημα, που έρχεται μάλιστα σε μια περίοδο όπου συνολικά οι λαϊκές οικογένειες καλούνται να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για τη στέγαση των παιδιών τους, καθώς τα δωμάτια που προσφέρονται στις Εστίες δεν καλύπτουν στο παραμικρό τις τρέχουσες ανάγκες για στέγαση των φοιτητών. Ενδεικτικά, στη Λάρισα υπάρχουν μόλις 466 κλίνες για τουλάχιστον 10.000 ενεργούς φοιτητές.

Ταυτόχρονα, ο Σύλλογος αναδεικνύει με φωτογραφίες που δίνει στη δημοσιότητα ότι τουλάχιστον 20 από τις κλίνες της εστίας είναι ακατάλληλες λόγω χρόνιων βλαβών που δεν επισκευάζονται.

Ο Σύλλογος Εστιακών Φοιτητών δηλώνει πως «δεν θα επιτρέψουμε κανένας συμφοιτητής μας να μείνει στο δρόμο» και προχωρά σε μια σειρά από αγωνιστικές δράσεις, ενώ καλεί τους υπόλοιπους φοιτητικούς συλλόγους του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, εργατικά σωματεία και μαζικούς φορείς να ενώσουν τις φωνές τους, διεκδικώντας σειρά αιτημάτων για δωρεάν σπουδές και στήριξη των φοιτητών από τις λαϊκές οικογένειες.

Χτες προχώρησε σε μαζική εξόρμηση έξω από τη λέσχη σίτισης για να γίνουν γνωστά τα προβλήματά τους, ενώ επέβαλε και την ελεύθερη πρόσβαση στη σίτιση για όλους τους φοιτητές. Σήμερα, στις 11.30 π.μ. θα γίνει κινητοποίηση στη φοιτητική μέριμνα και στη συνέχεια θα δοθεί συνέντευξη Τύπου. Το απόγευμα ο Σύλλογος συμμετέχει στο συλλαλητήριο που διοργανώνει το Εργατικό Κέντρο Λάρισας και άλλοι φορείς ενάντια στην ακρίβεια και την ενεργειακή φτώχεια. Την Παρασκευή 14 Οκτώβρη, εάν η διοίκηση του Πανεπιστημίου δεν έχει δώσει απάντηση, θα προχωρήσει σε νέες κινητοποιήσεις.

• Χτες, οι φοιτητικοί σύλλογοι Οικονομικού, Μηχανολόγων Μηχανικών και Φυτικής Παραγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στον Βόλο,προχώρησαν σε αποκλεισμό του κτιρίου της πρυτανείας διεκδικώντας μέτρα ανακούφισης των φοιτητών σχετικά με τη στέγαση.

Η πρώτη εκδήλωση στο στέκι των Φοιτητικών Συλλόγων των Τμημάτων του ΔΙΠΑΕ στην Καβάλα πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή, με αφορμή τη συμπλήρωση των 2 χρόνων από την καταδίκη της Χρυσής Αυγής και με μεγάλη συμμετοχή φοιτητών της πόλης.

Τον χώρο αυτόν μέσα στο Πανεπιστήμιο διεκδίκησαν οι φοιτητικοί σύλλογοι της πόλης από τη διοίκηση και έχουν ήδη αρχίσει να τον διαμορφώνουν, ώστε να αποτελέσει σημείο συνάντησης και δημιουργίας, πολιτισμού και ψυχαγωγίας των φοιτητών στην Καβάλα.

Ηδη έχουν συγκροτηθεί σκακιστική, θεατρική και κινηματογραφική ομάδα. Συνεχίζονται παράλληλα τόσο οι νέες δηλώσεις συμμετοχής για τις ήδη υπάρχουσες ομάδες, όσο και η συγκρότηση νέων ομάδων. Τα επίσημα εγκαίνια του στεκιού προγραμματίζονται στις αρχές του Νοέμβρη.

Για δηλώσεις συμμετοχής και πληροφορίες στο τηλέφωνο: 6947911172, Παναγιώτα Λαγωνικάκου, πρόεδρος Φοιτητικού Συλλόγου Τμήματος Χημείας ΔΙΠΑΕ Καβάλας.

Οπως αποτυπώνουν οι φοιτητές σε φωτογραφίες, τα κτίρια αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα μούχλας ενώ οι ρωγμές και οι άλλες φθορές που άφησε ο σεισμός ακόμα δεν έχουν επισκευαστεί, προκαλώντας ανασφάλεια στους οικότροφους. Επίσης, υπάρχουν σπασμένες ή και ανύπαρκτες γυψοσανίδες όπου οι φοιτητές με πρόχειρες πατέντες προσπαθούν να προστατευτούν, ενώ ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα για το οποίο δεν υπάρχει μέριμνα είναι η θέρμανση, και μάλιστα σε μια πόλη με «πολικές» θερμοκρασίες τον χειμώνα.

Οι φοιτητές υποχρεώνονται έμμεσα να προμηθευτούν με δικά τους έξοδα κάποιο θερμαντικό μέσο, πράγμα που, σύμφωνα με τον εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας των φοιτητικών εστιών, είναι παράνομο καθώς απαγορεύεται για λόγους ασφαλείας στους φοιτητές να λειτουργούν ηλεκτρικές συσκευές στα δωμάτιά τους.

Αρκετά δωμάτια κατά τη διάρκεια της χρονιάς δεν διαθέτουν ζεστό νερό, ενώ ανά διαστήματα δεν υπάρχει σε ολόκληρο το κτίριο. Χαρακτηριστικές είναι οι μαρτυρίες φοιτητών οι οποίοι ζεσταίνουν νερό σε βραστήρα προκειμένου να κάνουν μπάνιο. Ταυτόχρονα, το νερό προς κατανάλωση δεν είναι σε καμία περίπτωση πόσιμο, με αποτέλεσμα οι φοιτητές να αναγκάζονται να αγοράζουν εμφιαλωμένο.

Επίσης, οι φοιτητές έρχονται αντιμέτωποι με τον ακαδημαϊκό «κόφτη» που επιβάλλει ο κανονισμός, σύμφωνα με τον οποίο ένας φοιτητής για να έχει τη δυνατότητα να κάνει αίτηση για δωμάτιο πρέπει ο αριθμός των μαθημάτων που έχει περάσει να είναι ίσος ή μεγαλύτερος με το 50%+1 των συνολικών μαθημάτων μέχρι εκείνο το ακαδημαϊκό έτος.

Ακόμα, μια επιπλέον οικονομική επιβάρυνση στα μηνιαία πάγια έξοδα των φοιτητών είναι το κόστος μετακίνησης από την εστία (της Γεωπονίας) προς το κέντρο της πόλης και την πανεπιστημιούπολη, με τα περιορισμένα ως προς τη συχνότητα και το ωράριο δρομολόγια των αστικών λεωφορείων. Παράλληλα, υπάρχουν ελάχιστα πλυντήρια και στεγνωτήρια για το σύνολο των φοιτητών, τα οποία λειτουργούν με ωράριο που συμπίπτει με το πρόγραμμα των μαθημάτων, ενώ οι φοιτητές σημειώνουν ότι ακόμα ένα πρόβλημα είναι ο ελλιπής φωτισμός της διαδρομής προς τις εστίες αλλά και των διαδρόμων του κτιρίου.

Οπως τονίζει η Επιτροπή Εστιακών Φοιτητών Φλώρινας, το ζήτημα της στέγασης έχει μετατραπεί σε ζήτημα ατομικής ευθύνης για τους φοιτητές, καθώς τα οξυμένα προβλήματα στις εστίες διαιωνίζονται και οι υπηρεσίες φοιτητικής μέριμνας του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας υποστηρίζουν ότι «όλα πάνε ρολόι». Μάλιστα, η Επιτροπή καταγγέλλει ότι όταν φοιτητές διαμαρτυρήθηκαν για ζητήματα όπως η μούχλα στους τοίχους έλαβαν την απάντηση «καθαρίστε το και λίγο μόνοι σας με ένα σφουγγαράκι, δεν χρειάζεται να το κάνετε τόσο θέμα».

«Φοιτητές και φοιτήτριες οργανώνουμε τη δράση μας διεκδικώντας το δικαίωμά μας για δωρεάν Παιδεία με ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης. Είμαστε όλοι μαζί και δεν θα αφήσουμε καμία φοιτήτρια και κανέναν φοιτητή μόνο του σε αυτόν τον δύσκολο χειμώνα που έρχεται. Είμαστε όλοι μαζί οι φοιτητές και οι φοιτήτριες που καταδικάζουμε την πολιτική τους. Δεν θα γίνουμε συνένοχοι στο έγκλημα να πεταχτεί κανείς εκτός εστιών», σημειώνει η Επιτροπή Εστιακών Φοιτητών Φλώρινας.

Ομως, στο έδαφος της αγανάκτησης από την ασκούμενη πολιτική στον χώρο των ΑΕΙ διαμορφώνονται εστίες αντίστασης, ελπιδοφόρες κινητοποιήσεις που ορθώνουν εμπόδια, αφήνουν στα αζήτητα πλευρές των νόμων, όπως η είσοδος της πανεπιστημιακής αστυνομίας. Γιατί η παραπέρα ένταση της καταστολής είναι άρρηκτα δεμένη με την περιφρούρηση της αντιδραστικής πολιτικής που στερεί την ολόπλευρη επιστημονική μόρφωση από τους νέους και οδηγεί σε περαιτέρω εμπορευματοποίηση των λειτουργιών του πανεπιστημίου.

Το σχολείο που προσφέρει μόρφωση με το σταγονόμετρο και εξετάσεις σε αφθονία, δωρεάν στο όνομα αλλά με μισθούς ολόκληρους για φροντιστήρια, δημιουργεί τους όρους ώστε το πανεπιστήμιο να αποτελεί «άβατο» για 40.000 μαθητές που κόπηκαν (μόνο) φέτος, λόγω της απαράδεκτης ρύθμισης της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής.

Για όσους όμως τα καταφέρουν να περάσουν σε κάποια σχολή, ο άθλος των σπουδών δεν τελειώνει με την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο. Αντίθετα, ξεκινά «νέος γύρος» άγχους, καθώς η φοιτητική μέριμνα είναι ανύπαρκτη, η υποχρηματοδότηση για τις ανάγκες των φοιτητών όλο και μεγαλύτερη, με αποτέλεσμα σίτιση, στέγαση, μετακίνηση, αναλώσιμα να διαμορφώνουν έναν απαγορευτικό λογαριασμό για χιλιάδες λαϊκές οικογένειες.

Για παράδειγμα, τα στοιχεία που ανέδειξαν οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ σχετικά με τη στέγαση των φοιτητών είναι αποκαλυπτικά για το μέγεθος του προβλήματος. Οι εστίες φτάνουν για να καλύψουν μόλις το 9% όσων φοιτούν σε άλλη πόλη από τον τόπο κατοικίας, ενώ μόνο για νοίκι ο μέσος όρος που χρειάζεται για ένα διαμέρισμα στην Αττική είναι 300 - 500 ευρώ.

Τι προτείνει η κυβέρνηση ως λύση; Τη δημιουργία εστιών μέσω ΣΔΙΤ, όπως πρωτοεξαγγέλθηκαν επί ΣΥΡΙΖΑ για τα ΑΕΙ. Υπάρχει όμως πείρα και είναι αρνητική. Στα κτίρια με ΣΔΙΤ σε άλλους χώρους, π.χ. σχολεία, τα ζητήματα συντήρησης και καθημερινής λειτουργίας γίνονται πολύ προβληματικά, όταν ακόμα και για ένα καρφί που θα μπει στον τοίχο πρέπει να δώσει άδεια ο ιδιώτης, ενώ ειδικά για τις εστίες ΣΔΙΤ είναι άγνωστο πού θα σκαρφαλώσει το ενοίκιό τους. Επιπλέον, η πολιτική που βάζει ιδιώτες εργολάβους μέσα στις εστίες για διάφορες λειτουργίες (π.χ. καθαριότητα, εστιατόρια, συντήρηση κ.ά.) έχει ήδη δοκιμαστεί σε όλες τις εστίες στη χώρα, με αρνητικά αποτελέσματα.

Οι ταξικές συνέπειες αυτής της πολιτικής είναι ορατές. Κοινωνικοί και ταξικοί είναι οι λόγοι που αναγκάζουν χιλιάδες φοιτητές να δουλεύουν παράλληλα με τη φοίτηση, να καθυστερούν την ολοκλήρωση των σπουδών, σε ορισμένες περιπτώσεις να αδυνατούν να αποφοιτήσουν. Ενώ η ανύπαρκτη φοιτητική μέριμνα ενισχύει παραπέρα τους ταξικούς φραγμούς στην Εκπαίδευση καθώς δεν επιτρέπει στα παιδιά των λαϊκών οικογενειών να ασχοληθούν απρόσκοπτα με την ολοκλήρωση των σπουδών τους.

Στις ερωτήσεις που βασανίζουν την πλειοψηφία των φοιτητών, όπως αν θα τα καταφέρουν να σπουδάσουν παράλληλα με τη δουλειά, αν θα μπορούν να παρακολουθούν τα μαθήματά τους, αν θα μπορέσουν να τα βγάλουν πέρα με το κόστος σπουδών, αν όλες οι θυσίες τους θα ανταμειφθούν αύριο που θα έχουν το πτυχίο τους, μόνο το ΚΚΕ και η ΚΝΕ δίνουν απάντηση με γνώμονα την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.

Τους λέμε ότι μπορούν να βρουν το δίκιο τους αν γίνουν μέρος του οργανωμένου συλλογικού αγώνα, που βάζει στο στόχαστρο τον χαρακτήρα του ταξικού πανεπιστημίου.

Αυτή η απολύτως κατανοητή αγωνία «κάτι να γίνει σήμερα», όταν γίνεται πραγματικότητα, έχει τη σφραγίδα των αγώνων με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές και δεν έχει χαριστεί από καμία κυβέρνηση, από κανέναν δήθεν «σωτήρα». Με αγωνιστική συσπείρωση στους φοιτητικούς συλλόγους κατάφεραν να γίνουν «φοιτητές ξανά», ενώ η κυβέρνηση κρατούσε κλειστά τα πανεπιστήμια. Κατάφεραν να εμποδίσουν την επιβολή διδάκτρων σε μεταπτυχιακά προγράμματα, να αποτρέψουν συγχωνεύσεις τμημάτων, να μπλοκάρουν την είσοδο της πανεπιστημιακής αστυνομίας στις σχολές, αλλά και σε διάφορες σχολές και τμήματα πέτυχαν δωρεάν μετακίνηση, σίτιση για όλους.

Αλλωστε, τη δύναμή τους τη μετράει και ο αντίπαλος. Δεν είναι τυχαίο ότι διάφορα παπαγαλάκια της κυβέρνησης, ακόμα και βουλευτές της, αναπαράγουν «πώς ψηφίζονται συνεχώς νόμοι για τα πανεπιστήμια που δεν υλοποιούνται»...

1. Να παρέχεται όλη η γνώση στο πτυχίο. Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ έχουμε πρόταση που διασφαλίζει το δικαίωμα των φοιτητών στην πρόσβαση στην ολοκληρωμένη επιστημονική μόρφωση, με τις σπουδές να είναι οργανωμένες ώστε όλη η αναγκαία επιστημονική γνώση να δίνεται μέσα στο πτυχίο. Αυτό σημαίνει να εντάσσεται στο πλαίσιο μιας πραγματικά δωρεάν και ενιαίας Εκπαίδευσης, ανώτατου επιπέδου, που, ανεξάρτητα από τον ιδιαίτερο χαρακτήρα κάθε επιστημονικού αντικειμένου, θα διασφαλίζει με στέρεη θεωρητική βάση την εμβάθυνση, την έρευνα και την άσκηση στις εφαρμογές κάθε επιστήμης.

Επειδή έχουμε αυτήν την πρόταση, παλεύουμε σήμερα:

• Τα προγράμματα σπουδών να επικαιροποιούνται σταθερά και με βάση τις νέες επιστημονικές ανακαλύψεις ανάλογα με το αντικείμενο σπουδών. Σε αυτό το πλαίσιο να αφαιρούνται μαθήματα με αναχρονιστικές ή ξεπερασμένες αντιλήψεις. Κόντρα στο ότι σημαντικά μαθήματα για την επιστημονική και επαγγελματική επάρκεια του αποφοίτου πετιούνται εκτός πτυχίων, ως «μη αναγκαία», πολλές φορές λόγω και μη επάρκειας διδασκόντων. Κόντρα στις κυβερνήσεις και τους νόμους τους που κάθε λίγο και λιγάκι αλλάζουν προγράμματα σπουδών με κριτήρια άσχετα με την εκάστοτε επιστήμη και την εξέλιξή της, αλλά με βασικό κριτήριο τις «ανάγκες της αγοράς», δηλαδή τις προτεραιότητες του κεφαλαίου σε κάθε φάση.
• Ωστε οι φοιτητές να έχουν δωρεάν πρόσβαση σε όλες τις αναγκαίες υποδομές για τη μελέτη και απόκτηση γνώσης, σε συγγράμματα, σε σύγχρονες βιβλιοθήκες, σε επιστημονικά περιοδικά. Γι' αυτό, δεν θα επιτρέψουμε να εφαρμοστεί η απαράδεκτη πρόβλεψη στον νέο νόμο - πλαίσιο που με άλλοθι τα οικονομικά κριτήρια στη διανομή των συγγραμμάτων, ανοίγει τον δρόμο για την κατάργηση της δωρεάν διανομής τους στους φοιτητές.
• Ωστε οι φοιτητές να έχουν δωρεάν πρόσβαση σε εργαστήρια εξοπλισμένα με τα απαραίτητα για κάθε αντικείμενο εφόδια. Να δίνεται η δυνατότητα να παρακολουθούν στην πράξη την εξέλιξη και εφαρμογή της επιστήμης τους, στη χώρα τους και διεθνώς. Αυτό να γίνεται οργανωμένα και συστηματικά, μέσα από την ίδια την εκπαιδευτική διαδικασία και όχι παρέχοντας μαύρη εργασία στις μεγάλες επιχειρήσεις. Αναπτύσσουμε διεκδικήσεις για το πρόβλημα της πρακτικής άσκησης που αφορά χιλιάδες φοιτητές που βρίσκονται πολλούς μήνες σε αναμονή για να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους.

2. Το πτυχίο να αποτελεί μοναδική προϋπόθεση για την πρόσβαση στο επάγγελμα. Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ έχουμε πρόταση που διασφαλίζει το δικαίωμα των φοιτητών να εργαστούν στο αντικείμενο σπουδών, με μοναδική προϋπόθεση το πτυχίο. Γιατί σκοπός του πανεπιστημίου είναι να παρέχει στους αποφοίτους επαγγελματική εκπαίδευση για να εργαστούν σε τομείς που απαιτούν επιστημονική ειδίκευση. Αυτό σημαίνει να εξασφαλίζεται όλη η απαραίτητη γνώση για την άσκηση κάθε επαγγέλματος μέσα στο πτυχίο, χωρίς επιπλέον φραγμούς και προϋποθέσεις (σεμινάρια, πιστοποιητικά, μεταπτυχιακά) ανάμεσα στο πτυχίο και στην εργασία.

Επειδή έχουμε αυτήν την πρόταση, παλεύουμε σήμερα:

• Να καλυφθεί η αντικειμενική ανάγκη να εμπλουτίζονται συνεχώς οι επιστημονικές - επαγγελματικές γνώσεις του αποφοίτου, που μπορεί και πρέπει να γίνεται με ευθύνη του πανεπιστημίου. Και μετά το πτυχίο, να έχει στην ευθύνη του την επιμόρφωση των εργαζόμενων επιστημόνων, χωρίς προσωπικά τους έξοδα και με κριτήριο τη σύνδεση και επικαιροποίηση της εφαρμογής της κάθε επιστήμης, με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες.
• Ενάντια στην πολιτική που οδηγεί τα πτυχία να απαξιώνονται όλο και περισσότερο. Να απομακρύνεται ολοένα και πιο έντονα η δυνατότητα άσκησης του επαγγέλματος με βάση το πτυχίο. Κόντρα στην πολιτική που μετατρέπει όλο και περισσότερο τα πανεπιστήμια σε «μαγαζιά» δεξιοτήτων επί πληρωμή. Οι απόφοιτοι, με δική τους ευθύνη, καλούνται να αποκτήσουν περισσότερα «προσόντα» για να έχουν πρόσβαση στο επάγγελμα, δηλαδή να συνεχίσουν να πληρώνουν για πιστοποιήσεις, σεμινάρια, μεταπτυχιακά.
• Να μείνει στα χαρτιά, όπως έμεινε και στην αντίστοιχη προσπάθεια της προηγούμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, η προβλεπόμενη από τον νόμο - πλαίσιο αποσύνδεση της παιδαγωγικής επάρκειας από το πτυχίο. Οπως προβλέπει ο νόμος, όσες σχολές έως τώρα παρείχαν παιδαγωγική επάρκεια στους αποφοίτους, την καταργούν για όποιον δεν προλάβει να πάρει πτυχίο έως τις 31/8/2023, ανεξάρτητα από το έτος εισαγωγής!

Αυτό που σήμερα συμβαίνει δεν είναι μονόδρομος, αλλά αποτέλεσμα όσων διαχρονικά υλοποιούν οι κυβερνήσεις στην υπηρεσία του συστήματος της εκμετάλλευσης: 1 στους 5 πτυχιούχους ΑΕΙ ηλικίας 25 - 39 ετών είναι άνεργος, ενώ 1 στους 3 εργάζεται σε δουλειά άσχετη με το επιστημονικό του αντικείμενο (Εθνική Αρχή Ανώτατης Εκπαίδευσης 2020), ενώ 400.000 επιστήμονες έφυγαν στο εξωτερικό και δεν γυρίζουν, παρά τα μεγάλα λόγια για επιστροφή.

3. Να δουλεύουμε με δικαιώματα. Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ έχουμε πρόταση που εξασφαλίζει μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, με μείωση του εργάσιμου χρόνου, με εισόδημα και συνολικά κοινωνική μέριμνα που διασφαλίζει την άνοδο του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων. Γιατί ο πλούτος παράγεται από τους πολλούς και στους πολλούς πρέπει να επιστρέφουν τα αποτελέσματα της επιστήμης.

Γιατί δεν μας αρκεί να εργαζόμαστε στο αντικείμενο που σπουδάσαμε, αλλά αυτό να συνοδεύεται με αξιοπρεπείς όρους δουλειάς και ζωής.

Για παράδειγμα, στον εκπαιδευτικό δεν αρκεί να διδάσκει, όπως συμβαίνει σήμερα, ως αναπληρωτής, με ανασφάλεια για το μέλλον ακόμα και για τα στοιχειώδη, με πρόσφατο αλλά όχι μοναδικό παράδειγμα εκπαιδευτικό που είναι αναπληρώτρια μακριά από τον τόπο κατοικίας και διδάσκει με το παιδί της αγκαλιά γιατί δεν «χώρεσε» σε βρεφονηπιακό σταθμό!

Η πλειοψηφία των αποφοίτων εργάζονται χωρίς συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα, 6 στους 10 με μισθό 400 - 800 ευρώ, ενώ η αμοιβή των γυναικών με πτυχίο Ανώτατης Εκπαίδευσης ανέρχεται μόλις στο 78% των αποδοχών των ανδρών.

Γι' αυτό στο φοιτητικό κίνημα επιδιώκουμε να μπολιάζονται οι διεκδικήσεις μας με αυτές των εργατικών σωματείων, στα οποία θα βρισκόμαστε αύριο. Να εντάσσονται διεκδικήσεις που αφορούν την Υγεία, την Πρόνοια, το Ασφαλιστικό, το δικαίωμα στη μητρότητα κ.λπ.

Οι φοιτητές και οι φοιτήτριες ήδη έχουν πάρει μια πρώτη γεύση για το τι σημαίνει να υπάρχουν πιο θετικοί συσχετισμοί στα πανεπιστήμια. Αυτό το βήμα μπορεί να πάρει συνέχεια, να στεριώσει. Δύναμη της νεολαίας είναι η οργάνωση και η συμμετοχή στη λαϊκή αντεπίθεση. Δύναμή της είναι να παλέψει χωρίς να αναμένει κανέναν επίδοξο «σωτήρα». Με ΚΚΕ δυνατό για να ανοίξει ο δρόμος για τη διέξοδο προς όφελος του λαού.

Η Αλέιδα Γκεβάρα Μαρτς επισκέφθηκε και το 13ο Λύκειο Περιστερίου, όπου συναντήθηκε με γονείς και καθηγητές.

Συζητώντας με τα παιδιά δεν δίστασε να τους δώσει και μια συμβουλή: «Να αγαπάτε το διάβασμα, θα σας δώσει τα εφόδια να αντιμετωπίσετε τη ζωή με θάρρος και αισιοδοξία. Ετσι θα φανείτε χρήσιμοι στον λαό σας». Για να προσθέσει ότι «ο πατέρας μου διάβαζε πολύ. Πίστευε ότι με το διάβασμα μαθαίνεις την ιστορία των ανθρώπων και σε βοηθάει να συνειδητοποιήσεις τι συμβαίνει γύρω σου».

Για το πώς ο Τσε έγινε επαναστάτης, ανέφερε: «Αν διαβάσατε τα "Ημερολόγια Μοτοσυκλέτας" ή είδατε την ταινία, θα ξέρετε πως ο πατέρας μου έκανε ένα ταξίδι στη Λατινική Αμερική με τον φίλο του, Αλμπέρτο Γρανάδο, πάνω σε μία παλιά μοτοσυκλέτα. Με αυτή διέσχισαν τις χιονισμένες κορυφές στις Κορδιλιέρες Ανδεις και βρέθηκαν στη Χιλή. Εκεί συνάντησαν και μίλησαν με τους ανθρακωρύχους και τους ιθαγενείς Μαπούτσε. Η μοτοσυκλέτα χάλασε στη διαδρομή και συνέχισαν με οτοστόπ, κάνοντας μία περιπετειώδη διαδρομή. Ταξίδεψαν στον Αμαζόνιο με μία πιρόγα που την είχαν φτιάξει λεπροί. Ο πατέρας μου συγκινήθηκε βαθιά από το δράμα των λεπρών, που ουσιαστικά ήταν απομονωμένοι, επειδή δεν υπήρχε φάρμακο για τη λέπρα. Γύρισε στο Μπουένος Αϊρες, έδωσε τις πτυχιακές εξετάσεις και πήρε το πτυχίο της Ιατρικής. Ομως δεν ήθελε να γίνει μόνο καλός γιατρός, αλλά και καλός επαναστάτης. Πίστευε ότι κανείς δεν πρέπει να κερδοσκοπεί πάνω στον πόνο του άλλου. Αλλά ένας μόνο έντιμος γιατρός δεν λύνει το πρόβλημα. Χρειάζεται ριζική αλλαγή της κοινωνίας».

• Η Τομεακή Οργάνωση Βορειοδυτικής Αθήνας πραγματοποιεί εκδήλωση με θέμα «Διέξοδο από τον πόλεμο θα δώσει ο λαός! Πώς όμως;», στην οποία θα παρουσιαστεί η νέα έκδοση της Ιδεολογικής Επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ «Αλήθειες και ψέματα για τον καπιταλισμό: Για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο», την Παρασκευή 14 Οκτώβρη στις 7 μ.μ. στο ΚΕΠ Νέας Ιωνίας (Πατρ. Ιωακείμ 4). Θα μιλήσει ο Αρης Πλωμαρίτης, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ.
• Η ΤΟ Α' Αθήνας πραγματοποιεί εκδήλωση με θέμα «Με το ΚΚΕ γράφουμε τον επίλογο του κόσμου των πολέμων», το Σάββατο 15 Οκτώβρη στις 6 μ.μ. στο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ στη Βικτώρια (Τροίας 36). Θα μιλήσει ο Νίκος Καραγιάννης, μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ, και θα παρουσιάσει τη νέα έκδοση της Ιδεολογικής Επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ «Αλήθειες και ψέματα για τον καπιταλισμό: Για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο».

Μια εκδήλωση λιτή και σεμνή, γεμάτη όμως από τις αρχές, τις αξίες, την ανθρωπιά και τα ιδανικά του μεγάλου επαναστάτη. Μέσα από ένα σύντομο βιογραφικό του Τσε, το τελευταίο γράμμα που άφησε στα παιδιά του, την ομιλία του σε μέλη της Κομμουνιστικής Νεολαίας Κούβας, την προβολή ενός σύντομου ντοκιμαντέρ με τίτλο «Μια φωτογραφία κάνει τον γύρο του κόσμου», τον «Τσε» του Λοΐζου που τραγούδησαν όλοι μαζί με την μουσικό Νατάσα Μουσάδη, τα παιδιά ήρθαν σε επαφή με τη δράση και τις ιδέες του Τσε.

Το κυριότερο, όμως, απ' όλα ήταν η ευκαιρία που είχαν να συνομιλήσουν με την Αλέιδα Γκεβάρα Μαρτς. Με ειλικρίνεια και αγάπη, μιλώντας στη γλώσσα των παιδιών, δεν δίστασε να μοιραστεί μαζί τους αναμνήσεις από την παιδική της ηλικία, για τη σχέση που είχε με τον πατέρα της και τα ιδανικά που της ενέπνευσε, τι σήμαινε για εκείνη η απώλεια του πατέρα της, για το νησί της Επανάστασης.

Και η ανταπόκριση των παιδιών μεγάλη. «Τι θυμάται από τον πατέρα της;», «Πότε τον είδε για τελευταία φόρα;», «Πώς είναι να ζει κανείς στην Κούβα;», «Τι σημαίνει για εκείνη η Επανάσταση;», ήταν μερικές μόνο από τις ερωτήσεις που της απηύθυναν. Και η ίδια πότε συγκινημένη, πότε χαμογελώντας διηγήθηκε για τον πατέρα της, για το πώς προσπαθεί να τιμά κάθε μέρα τη μνήμη του, για την ιδεολογία του...

RIZOSPASTIS

Χαρακτικά του Α. Τάσσου και του Γ. Φαρσακίδη προσέφεραν τα παιδιά στην Αλέιδα Γκεβάρα Μαρτς...

Το ενδιαφέρον των παιδιών παρέμεινε αμείωτο σε όλη την εκδήλωση. Ευχαριστώντας την για όλα όσα μοιράστηκε μαζί τους, της δώρισαν χαρακτικά του Α. Τάσσου και του Γ. Φαρσακίδη από το Αρχείο του ΚΚΕ. Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την Αλέιδα Γκεβάρα να υπογράφει στην αφίσα με τη μορφή του Τσε και το σύνθημα - υπόσχεση που βροντοφώναξαν όλοι μαζί: Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος ο σοσιαλισμός!

«Οταν πέθανε ο πατέρας μου ήμουν έξι χρονών. Σχεδόν δεν έχω αναμνήσεις από εκείνον... Γεννήθηκα μαζί με την Κουβανική Επανάσταση. Επομένως, όλοι και ο πατέρας μου δούλευαν πολύ για να οικοδομήσουν τη νέα κοινωνία. Εχω, λοιπόν, λίγες αναμνήσεις, αλλά μία την κρατάω σαν φυλαχτό. Λίγο πριν φύγει για τη Βολιβία, ο πατέρας μου γυρνώντας από το Κονγκό, ήρθε στην Κούβα, χωρίς να το γνωρίζει κανείς, παρά μόνο ο Φιντέλ. Μπήκε στη χώρα μεταμφιεσμένος, φαλακρός, με πρόσθετη οδοντοστοιχία και γυαλιά με χοντρούς φακούς.

Εμείς ήμασταν τέσσερα μικρά παιδιά. Εγώ η μεγαλύτερη ήμουν έξι χρονών και ο μικρότερος αδερφός μου δύο. Εκείνος ζήτησε να μας δει. Δεν έπρεπε όμως να τον γνωρίσουμε. Ετσι, η μητέρα μας μας έβγαλε έξω για φαγητό με έναν υποτιθέμενο φίλο του πατέρα μας. Η μαμά τού είχε πει να προσέχει, γιατί εγώ γνώριζα όλες τις αγαπημένες του συνήθειες. Για παράδειγμα στον Τσε άρεσε να πίνει κόκκινο κρασί προσθέτοντας νερό, εκείνος δεν το έκανε. Του είπα, τότε: - Δεν είσαι φίλος του μπαμπά μου, γιατί δεν συμπεριφέρεσαι σαν αυτόν... Συγκινήθηκε, αλλά δεν είπε τίποτα. Κάποια στιγμή χτύπησα και εκείνος αμέσως με πήρε αγκαλιά και με εξέταζε. Δεν θα ξεχάσω πώς με κράταγε. Την επόμενη μέρα είπα στη μητέρα μου ότι αυτός ο κύριος που ήμασταν χτες μαζί ήταν ερωτευμένος μαζί μου... Με τόση αγάπη με κράταγε. Σίγουρα, θα ήταν και για εκείνον δύσκολο. Θα ήθελε να μας πει ποιος είναι... Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που είδαμε τον πατέρα μας.

RIZOSPASTIS

Σε κάθε ηλικία τον ένιωθα κοντά μου. Οταν έγινα 9 χρονών και μπήκα στους πιονιέρους, το σύνθημά μας ήταν: "Πιονιέροι για τον κομμουνισμό. Θα είμαστε όπως ο Τσε!". Και μετά μεγαλώνοντας, διαβάζοντας, γνώρισα τον πραγματικό Τσε. Η μαμά μου μας έμαθε να τον αγαπάμε. Οταν ήμουν στην εφηβεία, σκέφτηκα αν αγαπάω τον μπαμπά μου και αναρωτιόμουν τι έκανε ο ίδιος, για να με "κερδίσει"... Τότε προσπάθησα να ανασύρω πράγματα από τη μνήμη μου και η μαμά ξεκίνησε να μας δίνει να διαβάζουμε τα κείμενά του. Οταν ήμουν δεκαέξι, μου έδωσε ένα βιβλίο. Οταν το διάβασα ενθουσιάστηκα και ήθελα να γνωρίσω τον συγγραφέα. Τότε μου αποκάλυψε ότι ήταν του Τσε. Στα 23 μου διάβασα το ημερολόγιο για το ταξίδι που έκανε νέος στη Λατινική Αμερική. Είναι κάτι παράξενο, αλλά όταν διαβάζω τα βιβλία του, ανακαλύπτω κάτι καινούριο για τον πατέρα μου.

RIZOSPASTIS

...και η Αλέιδα υπέγραψε στις αφίσες όλων των παιδιών

Ο Τσε έζησε λίγο. Δολοφονήθηκε στα 39 του χρόνια. Εγώ στα 61 μου χρόνια δεν έχω κάνει ούτε τα μισά απ' όσα έκανε αυτός στη σύντομη ζωή του. Αλλά αποτελεί παράδειγμα για μένα. Ολα τα παιδιά του είμαστε παιδιά της Κουβανικής Επανάστασης. Είναι πολλά τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ένας επαναστάτης. Πρέπει να έχει ηθική, να σέβεται και ακούει τον λαό. Ποτέ να μην του πει ψέματα. Να παλεύει για να νιώθει ο καθένας πραγματικά πλήρης, πραγματικά ελεύθερος. Να μην επαναπαύεται. Αλλωστε, η Επανάσταση είναι μια πολύπλοκη διαδικασία, χρειάζεται να βλέπουμε τα λάθη μας και να τα διορθώνουμε. Πάντα προσπαθούμε να είμαστε άξια παιδιά του λαού μας. Τιμούμε τις αξίες που μας δίδαξε. Εγώ ως παιδίατρος δούλεψα για δύο χρόνια στην Αγκόλα, έναν χρόνο στη Νικαράγουα και σε πολλά μέρη του κόσμου.

55 χρόνια μετά μπορούμε ακόμα και τον αισθανόμαστε. Και όπως λέει μία μιλόνγκα, ένα παραδοσιακό τραγούδι της Αργεντινής: Αν εγώ πεθάνω, μην κλαις για μένα. Κάνε αυτό που έκανα και θα συνεχίζω να ζω μέσα σου...».