Διαμαρτύρεται ο Καρτερός από τις στήλες της «Αυγής» ότι το ΚΚΕ βάζει τον ΣΥΡΙΖΑ στο κάδρο της αντιλαϊκής πολιτικής μαζί με τη ΝΔ και ότι «δεν υπάρχει ανακοίνωση που να αφορά την κυβέρνηση της ΝΔ και να μη θυμίζει πόσο ίδια είναι η πολιτική με την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ». Κατηγορεί μάλιστα το ΚΚΕ ότι παίζει «πενήντα - πενήντα» τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ, με κριτήριο ότι είναι και οι δύο με τον καπιταλισμό, με την ΕΕ και τις ΗΠΑ. «Δεν καταλαβαίνουν καμία διαφορά;», αναρωτιέται ο Καρτερός. Προφανώς και υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ. Τις αναγνωρίζει πρώτα απ' όλα ο ΣΕΒ, ο οποίος σημειώνει σε δελτίο του ότι τα δύο κόμματα «παρά τις ιδεολογικές διαφορές (...) συγκλίνουν στην αναγκαιότητα μετάβασης της οικονομίας σε ένα νέο αναπτυξιακό πρότυπο εστιασμένο στις επενδύσεις και τις εξαγωγές, με περισσότερο σχεδιασμό, λιγότερη παροχολογία και μεγαλύτερη συμμόρφωση προς τους περιορισμούς (...)». Τις αναγνωρίζει και ο Πάιατ, λέγοντας ότι είτε με ΝΔ είτε με ΣΥΡΙΖΑ «θα μπορέσουμε να διατηρήσουμε και να συνεχίσουμε με πολύ δυναμικό τρόπο τη μεγάλη πρόοδο που έχει συντελεστεί τα τελευταία χρόνια μεταξύ των δύο χωρών μας, συμπεριλαμβανομένου του Στρατηγικού Διαλόγου, που είμαστε αποφασισμένοι να προχωρήσουμε στη βάση των κατευθυντήριων γραμμών που δόθηκαν». Τις διαφημίζουν όμως και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο Δραγασάκης, που εξέφραζε την ικανοποίησή του στον Αδ. Γεωργιάδη «γιατί τήρησε το λόγο του και σεβάστηκε το έργο που αφήσαμε», με τον Γεωργιάδη να απαντά «έχουμε υιοθετήσει τα σχέδια που είχατε ετοιμάσει και δεν προλάβατε να φέρετε». Είναι αρκετές αυτές οι διαφορές ή να βρούμε κι άλλες;

Το καινούργιο προπαγανδιστικό τρικ που επιστρατεύει η κυβέρνηση, για να παρακάμψει τις μεγάλες αντιδράσεις για τον διπλό εγκλωβισμό προσφύγων και μεταναστών στα νησιά και τα σχέδια για κλειστά κέντρα - φυλακές, είναι η «κατανόηση» τάχα για τις αντιδράσεις, με το αμίμητο ότι «είναι λογικό να μην έχει ο κόσμος εμπιστοσύνη, αλλά αυτή θα επανέλθει» μόλις υλοποιηθούν οι εξαγγελίες της. Το σχέδιό της, βέβαια, δεν είναι τίποτα άλλο από την υλοποίηση με μεγαλύτερη «πυγμή» της πολιτικής της ΕΕ και της κατάπτυστης Συμφωνίας με την Τουρκία, που οδήγησε στα σημερινά τραγικά αδιέξοδα για νησιώτες και μετανάστες. Σε αυτό το σχέδιο, η κυβέρνηση έχει επί της ουσίας συμπαραστάτες τις τοπικές αρχές, που «παζαρεύουν» ανταλλάγματα για τη συνέχιση του εγκλωβισμού, αλλά και τον ΣΥΡΙΖΑ, που η «υπεύθυνη» αντιπολίτευσή του συμπυκνώνεται σε παροτρύνσεις προς την κυβέρνηση να μην «αθετεί τις υποσχέσεις» και να προχωρήσει ακόμη πιο γρήγορα τις επαναπροωθήσεις και όλα τα υπόλοιπα που προβλέπει η κατάπτυστη Συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας, την οποία ο ίδιος υπέγραψε και πρώτος υλοποίησε. Το σχέδιό τους όμως έχει ήδη απορριφθεί, όπως δείχνει και η απήχηση που συναντά ανάμεσα σε ευρύτερα λαϊκά στρώματα το πλαίσιο πάλης σωματείων και φορέων για άμεσο κλείσιμο των hot spots και απεγκλωβισμό όλων των μεταναστών, για να μη δημιουργηθεί κανένα νέο στρατόπεδο προσφύγων και μεταναστών, να μεταφερθούν σε ανοιχτές δομές με ανθρώπινες συνθήκες σε όλη τη χώρα, να πάρουν χαρτιά ώστε να ταξιδέψουν στις χώρες πραγματικού προορισμού τους.

Στο δίκαιο αίτημα των εργαζομένων να μην προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ, που βάζει σε άμεσο κίνδυνο τις θέσεις εργασίας και θα επιδεινώσει ακόμα περισσότερο τις ήδη σμπαραλιασμένες εργασιακές σχέσεις, ο Αλ. Τσίπρας αντέτεινε στην προχτεσινή του συνάντηση με τα σωματεία της επιχείρησης ότι πρέπει να συνεχιστεί η λειτουργία της, να διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας και να υπάρξει επιχειρησιακή ΣΣΕ. Για όποιον δεν κατάλαβε, παρέκαμψε εντελώς το αίτημα των εργαζομένων να μην πωληθεί η επιχείρηση, την ώρα που ο αγώνας τους κλιμακώνεται με αυτήν ακριβώς τη διεκδίκηση απέναντι στο σχεδιασμό της κυβέρνησης. Αντ' αυτού, πέρασε απευθείας στην επόμενη φάση, όταν πλέον η ΛΑΡΚΟ θα έχει πωληθεί και ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να κάνει τα κουμάντα του με τους μισθούς και τα δικαιώματα των σημερινών εργαζομένων, αραδιάζοντας ευχολόγια και «συστάσεις». Σύμφωνα μάλιστα με τα σχετικά ρεπορτάζ, ο Τσίπρας κατέθεσε την «ανησυχία» του για το ενδεχόμενο να μην υπάρχουν περισσότεροι από έναν ενδιαφερόμενοι για τη ΛΑΡΚΟ, θεωρώντας προφανώς ότι έτσι θίγεται ο ανταγωνισμός και υπονοώντας παρασκηνιακές συνεννοήσεις της κυβέρνησης με επιχειρηματικούς ομίλους. Κατά τ' άλλα, πρότεινε επενδύσεις με «σεβασμό στο περιβάλλον», θεωρώντας λήξαν το θέμα της πώλησης και απευθυνόμενος στην καινούργια ιδιοκτησία. Ολα τα παραπάνω δεν τα λες και «στήριξη στους εργαζόμενους», όπως προσπαθεί να τα παρουσιάσει η χτεσινή «Αυγή». Μάλλον στήριξη και προσήλωση στο σχεδιασμό της ΕΕ και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων - μεταξύ αυτών και του ΣΥΡΙΖΑ - για διαμοιρασμό και πώληση της ΛΑΡΚΟ προδίδουν τα όσα είπε ο Τσίπρας, με «ολίγη» από λόγια παρηγοριάς στους εργαζόμενους.