Οι νέοι εργαζόμενοι, η αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης, η νεολαία που σήμερα είναι στην κατάρτιση, στην πρακτική άσκηση, που σπουδάζει για να πάρει τη θέση των γονιών της στην παραγωγή, έχουν χίλιους λόγους να απεργήσoυν την Τρίτη και να διαδηλώσουν με τα συνδικάτα, ενάντια στο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο Κατρούγκαλου - Βρούτση.

Δίπλα στους σημερινούς συνταξιούχους και τους παλιότερους εργαζόμενους, η νεολαία είναι στο στόχαστρο και αυτής της αντιδραστικής μεταρρύθμισης, που προστίθεται στο ξήλωμα των Συλλογικών Συμβάσεων, στη γενίκευση της εργασιακής ανασφάλειας, στην περιπλάνηση ανάμεσα στη μισοδουλειά και την ανεργία. Γι' αυτό χρειάζεται να απαντήσει μαχητικά, με μαζική συμμετοχή στην απεργία!

Οι νέοι εργαζόμενοι είναι αυτοί που για να συγκεντρώσουν τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης του νόμου Βρούτση - Κατρούγκαλου θα πρέπει να δουλεύουν μέχρι τα βαθιά γεράματα.

Οπως καταγγέλλουν τα συνδικάτα, με τη μερική απασχόληση που τσακίζει κόκαλα, ειδικά στις νέες συμβάσεις, ένας σημερινός νεοπροσλαμβανόμενος θα χρειαστεί 54 χρόνια αδιάλειπτης δουλειάς (!) για να πάρει ακόμα και τη βασική σύνταξη, το επίδομα πτωχοκομείου!

Ποιος νέος μπορεί να ανταποκριθεί σ' αυτές τις προϋποθέσεις, από τους δεκάδες χιλιάδες που ανακυκλώνονται μεταξύ προγραμμάτων ΟΑΕΔ - ανεργίας - μαύρης εργασίας - κατάρτισης και part time δουλειάς;

Το νομοσχέδιο Κατρούγκαλου - Βρούτση αποτελεί ταυτόχρονα «σκαλοπάτι» για τον επόμενο γύρο της επίθεσης, που σύμφωνα με τον κυβερνητικό προγραμματισμό θα περιλαμβάνει την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της Ασφάλισης, με «πρώτο πιάτο» της επικουρικές.

Οι σημερινοί νέοι βρίσκονται μπροστά σε ένα πολύ χειρότερο σύστημα απ' αυτό που κέρδισαν με μεγάλους αγώνες οι πατεράδες και οι παππούδες τους. Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς τι πρόκειται να ακολουθήσει, αν προχωρήσουν αυτά τα μέτρα, αν δεν μπουν ισχυρά εμπόδια και δεν ανοίξει δρόμος αντεπίθεσης.

Η Ασφάλιση, όμως, δεν είναι μόνο σύνταξη. Είναι και Υγεία - Πρόνοια, που τις έχουν εξίσου ανάγκη οι νέοι εργαζόμενοι.

Είναι αυτοί που οι αντοχές τους δοκιμάζονται στις καινούργιες συνθήκες της καπιταλιστικής ανάπτυξης, στη ζούγκλα της αγοράς εργασίας, των δουλεμπορικών και εργολαβικών επιχειρήσεων, της εντατικοποίησης, της δουλειάς «όπως και όποτε» θέλει ο εργοδότης.

Είναι αυτοί που αναγκάζονται να αλλάζουν πολλές ειδικότητες και εργασιακά περιβάλλοντα, αυξάνοντας την έκθεση στους κινδύνους για εργατικά «ατυχήματα» και επαγγελματικές ασθένειες, είτε μιλάμε για τις «παραδοσιακές» είτε για νέες, που συνοδεύουν την επέκταση της τεχνολογίας στα περισσότερα επαγγέλματα.

Οι νέοι εργαζόμενοι είναι αυτοί που θα κάνουν οικογένεια, θα αποκτήσουν παιδιά και θα ζήσουν από πρώτο χέρι τις μεγάλες δυσκολίες, εξαιτίας της κατάργησης κάθε ουσιαστικής προστασίας της μητρότητας, των ελλείψεων στην Πρόληψη, στην υγεία των παιδιών κ.ο.κ.

Η νεολαία έχει όλη τη ζωή μπροστά της. Δεν μπορεί να παραιτηθεί από τη διεκδίκηση να απολαμβάνει σήμερα όλα τα αγαθά με βάση τον πλούτο που παράγεται, με βάση τα τεράστια τεχνολογικά και επιστημονικά επιτεύγματα.

Κανένας ρεαλισμός δεν υπάρχει στα καλέσματα υποταγής που ακούει η νέα γενιά, στα δηλητηριώδη επιχειρήματα «τι να τα κάνεις τα ένσημα; Εχεις όλη τη ζωή μπροστά σου». Που στην εποχή της «4ης βιομηχανικής επανάστασης» και της «ψηφιακής οικονομίας», την καλούν να συμβιβαστεί με τη χαμοζωή, τις τραγικές ελλείψεις στο σύστημα Υγείας - Πρόνοιας - Ασφάλισης, τη δουλειά μέχρι τελικής πτώσης.

Σήμερα υπάρχουν όλες οι δυνατότητες ο λαός και η νεολαία να ζουν καλύτερα, με μείωση του εργάσιμου χρόνου, με σύγχρονους όρους δουλειάς και αμοιβής και όχι με τη μόνιμη ανασφάλεια.

Με βάση αυτές τις δυνατότητες, μπορεί να μειωθεί ο εργάσιμος βίος, να έχουν όλοι ιατροφαρμακευτική περίθαλψη υψηλού επιπέδου, προστασία στο χώρο δουλειάς, δημόσια και δωρεά Υγεία και Πρόνοια για όλους.

«Το Ασφαλιστικό είναι η ζωή μας! Δεν θα αφήσουμε να μας την κλέψουν!», σημειώνει η ΚΝΕ στο κάλεσμά της μπροστά στην απεργία, που πρέπει να φτάσει παντού τις επόμενες μέρες και ώρες. Η συμμετοχή της νέας γενιάς θα αποτελέσει αποφασιστική συμβολή στην επιτυχία της απεργίας, συνολικά στην άνοδο των αγώνων, στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος. Γιατί όσο περισσότεροι νέοι συνειδητοποιούν ότι είναι δίκαιο, αναγκαίο και εφικτό να καρπώνεται ο λαός τον πλούτο που παράγει, τόσο δυναμώνει η πραγματική ελπίδα.