Σε συμμετοχή στο συλλαλητήριο στη ΔΕΘ το Σάββατο 9 Σεπτέμβρη καλεί και ο Σύλλογος Μικρών και Αυτοαπασχολούμενων Εμπόρων νομού Θεσσαλονίκης.

Σε ανακοίνωσή του καλεί τους αυτοαπασχολούμενους να στρέψουν την οργή και την αγανάκτησή τους στο εχθρικό κράτος που έχουν απέναντί τους, στις κυβερνήσεις που υπηρετούν τους λίγους και όχι τις ανάγκες των πολλών.

«Ενάντια στο κράτος που επιλέγει να βλέπει σε real time τα έσοδα και τα έξοδα ενός ψιλικατζίδικου, ώστε να μη χάσει ψίχουλο από την αβάσταχτη φορολογία των μικρών επαγγελματιών, αλλά κλείνει τα μάτια στην πρόληψη και προστασία των δασών. Ενα κράτος που φέρνει διμοιρίες ΜΑΤ για να χτυπήσουν όσους αντιστέκονται στις κατασχέσεις λαϊκών σπιτιών και επαγγελματικής στέγης, και την ίδια ώρα αφήνει χιλιάδες νοικοκυριά να γίνουν στάχτη σε όλη τη χώρα.

Είναι το ίδιο κράτος, και οι κυβερνήσεις που το υπηρετούν όλα αυτά τα χρόνια, που στο όνομα της "πράσινης ανάπτυξης" έχουν μαυρίσει την καθημερινότητα εκατοντάδων χιλιάδων επαγγελματιών, μέσω των "πράσινων" χαρατσιών, των αυξήσεων των τιμών της Ενέργειας, του χρηματιστηρίου ρύπων κ.ο.κ.

Ομως εμείς το γνωρίζουμε καλά πως καμία κυβέρνηση δεν φρόντισε να γίνουν τα αναγκαία έργα δασικής προστασίας, ή τα αναγκαία αντιπλημμυρικά έργα, και πως όλα αυτά τα εκατομμύρια που πάρθηκαν από την τσέπη μας μέσω φορολογίας δεν πήγαν σε υποδομές ώστε να καλυτερέψουν οι ζωές μας.

Από την άλλη πλευρά η κυβέρνηση "τρέχει με χίλια" νέους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς, στο όνομα δήθεν της "φοροδιαφυγής", βάζοντας ξεκάθαρα στο στόχαστρο τις πολύ μικρές επιχειρήσεις, όπως πολύ κυνικά ομολόγησε ο πρωθυπουργός από το βήμα της Βουλής στις κυβερνητικές εξαγγελίες πριν λίγο καιρό.

Εμείς ρωτάμε την κυβέρνηση:

-- Ποιος μικρός επαγγελματίας μπορεί να φορολογηθεί "εθελοντικά", όπως οι εφοπλιστές;

-- Ποιος μικρός επαγγελματίας μπορεί να αναβάλει την πληρωμή των φόρων του, όπως οι τράπεζες, αξιοποιώντας τη νομοθετική "πατέντα του αναβαλλόμενου φόρου";

-- Σε εμάς βρήκε να κουνήσει το δάχτυλο ο πρωθυπουργός, κατηγορώντας μας για φοροδιαφυγή την ώρα που το 95% των φόρων προέρχονται από τα λαϊκά εισοδήματα και μόλις το 5% από τους δισεκατομμυριούχους;

-- Αλήθεια, ποιος μικρός επαγγελματίας και εργαζόμενος μπορεί να φοροδιαφύγει και να μην πληρώσει τον ΦΠΑ όταν στέκεται μπροστά στο ταμείο του σούπερ μάρκετ, στο βενζινάδικο, όταν πληρώνει τον λογαριασμό της ΔΕΗ ή όταν αγοράζει πρώτες ύλες για το μαγαζί του;

Πραγματικός τους στόχος δεν είναι να πιάσουν τους φοροφυγάδες για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης, αλλά να διευρύνουν τα φορολογικά έσοδα και να αποκτήσουν νέα "δημοσιονομικά" μαξιλάρια. Βλέπουν ήδη στον ορίζοντα τα σημάδια μιας νέας κρίσης, και τέτοια "μαξιλάρια" είναι άκρως απαραίτητα για τη στήριξη των μονοπωλιακών ομίλων.

Μην τους αφήσεις να ξεζουμίσουν το ήδη μειωμένο εισόδημά σου. Αντιστάσου στην νέα επίθεση που ετοιμάζουν.

Μπορούμε να τα καταφέρουμε. Ηδη το προηγούμενο διάστημα, με τον αγώνα μας μαζί με τους εργαζόμενους, καταφέραμε να σταματήσουμε δεκάδες πλειστηριασμούς λαϊκής κατοικίας και επαγγελματικής στέγης. Η δύναμή μας βρίσκεται στη μαζική συλλογική πάλη εναντίον του κοινού αντιπάλου - μεγαλοεπιχειρηματιών, κυβερνήσεων και Ευρωπαϊκής Ενωσης - και όχι στον "συνδικαλισμό" των υπουργικών διαδρόμων, των διασυνδέσεων και των προεκλογικών υποσχέσεων, που έχει χρεοκοπήσει ολοκληρωτικά.

Μπορούμε να τα καταφέρουμε, μπορούμε να γίνουμε πιο δυνατοί. Με οργανωμένο συλλογικό αγώνα. Να διεκδικήσουμε μέτρα στήριξης του εισοδήματός μας και ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών μας».

Οι αυτοαπασχολούμενοι μπροστά στο συλλαλητήριο ξεδιπλώνουν τις διεκδικήσεις τους:

- Επαναφορά του ατομικού αφορολόγητου ορίου για τους μη μισθωτούς στα 12.000 ευρώ, προσαυξημένο κατά 3.000 ευρώ για κάθε προστατευόμενο μέλος. Προοδευτική αύξηση της φορολογίας στα κέρδη, με μείωση στα χαμηλά εισοδήματα και αύξηση έως το 45% για το μεγάλο κεφάλαιο.

- Οριστική κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος. Κατάργηση της προκαταβολής φόρου για τις πολύ μικρές επιχειρήσεις. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ.

- Κατάργηση της προκλητικής έμμεσης φορολογίας. Του ΦΠΑ στα είδη διατροφής, στα τιμολόγια Ενέργειας, ύδρευσης, τηλεπικοινωνίας, στις υπηρεσίες Υγείας, Εκπαίδευσης.

- Μείωση κατά 50% των δημοτικών τελών για εισοδήματα έως και 12.000. Προοδευτική αύξηση για τα μεγαλύτερα κέρδη.

- Για την εφορία και τις τράπεζες: Διαγραφή όλων των τόκων και των προστίμων. Διαγραφή του 30% του εναπομείναντος χρέους και μηνιαίες δόσεις στο ύψος του 5% του εισοδήματος. Ακατάσχετος λογαριασμός για τους μικρούς επαγγελματίες και δραστική μείωση της προμήθειας στις τραπεζικές συναλλαγές.

- Διαγραφή των χρεών ατομικής ασφάλισης στον ΕΦΚΑ. Πιο ειδικά, διαγραφή τόκων, προστίμων του ποσού που προκύπτει από τα χρέη της εισφοράς Υγείας, γιατί η Υγεία όλων, μισθωτών και αυτοαπασχολουμένων, πρέπει να είναι δωρεάν και στην αποκλειστική ευθύνη του κράτους.

- Απαγόρευση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας και επαγγελματικής στέγης για τους μικρούς επαγγελματίες.

- Οχι στις συνεχείς αυξήσεις ενοικίων στη μικρή επαγγελματική στέγη.

Από τις περιοδείες σε χώρους δουλειάς ενόψει του συλλαλητηρίου

Σε ανακοίνωσή τους, μετά και τη μεγάλη σύσκεψη της περασμένης Τρίτης, που ήδη από χτες διακινείται πλατιά μέσα από εξορμήσεις και περιοδείες, σημειώνουν:

«Να μπούμε μπροστά, μαχητικά, να υπερασπιστούμε το δίκιο μας, για να στείλουμε στον αγύριστο τα αντεργατικά τους σχέδια, για να παλέψουμε για τις σύγχρονες ανάγκες μας!

Η κυβέρνηση για να θωρακίσει την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων προχωρά με νομοσχέδια - εργασιακά εγκλήματα!

• Ηδη νομοθέτησε δουλειά μέχρι τα 74 για τους χιλιάδες που δεν μπορούν να βγουν στη σύνταξη.
• Φέρνει νομοσχέδιο με βάση Οδηγία της ΕΕ που επιτρέπει την εργασία 13 ώρες τη μέρα, 78 ώρες τη βδομάδα και μάλιστα προμοτάροντάς το σαν ελευθερία για τους εργάτες!
• Προβλέπει περίοδο "δοκιμής" για τους εργαζόμενους για 6 μήνες και απόλυση σε αυτό το διάστημα χωρίς αποζημίωση!
• Εισάγει συμβάσεις ακόμα και μηδενικών ωρών, που σημαίνει δουλειά όποτε και για όσο θέλει ο εργοδότης, χωρίς να ξέρεις πόσο ή αν θα πληρωθείς κάθε μήνα!
• Δίνει το δικαίωμα στους εργοδότες για 3ωρη απασχόληση, για ειδοποίηση για δουλειά ακόμα και 24 ώρες πριν, μια ζωή - λάστιχο για τους εργαζόμενους!
• Και προφανώς, συμπληρώνει το έκτρωμα Χατζηδάκη, μετατρέποντας σε ποινικό αδίκημα το δικαίωμα στην περιφρούρηση της απεργίας, με την απειλή ακόμα και φυλάκισης!

Σε όλα αυτά συμφωνούν τα κόμματα που έχουν ευαγγέλιο τις Οδηγίες της ΕΕ και την ανάπτυξη για τα κέρδη των λίγων. Από τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, μέχρι τα αντιδραστικά και φασιστικά μορφώματα που βρήκαν θέση στη Βουλή. Αλλωστε, η Οδηγία της ΕΕ στην οποία στηρίζεται το νομοσχέδιο της κυβέρνησης υπερψηφίστηκε στο Ευρωκοινοβούλιο από τη ΝΔ και τους ναζί χρυσαυγίτες ευρωβουλευτές, και την υπέγραψε φαρδιά - πλατιά η τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στο Συμβούλιο της ΕΕ.

Να ποιο είναι το ευρωπαϊκό "κεκτημένο" της Ευρωπαϊκής Ενωσης των μονοπωλίων, το οποίο εξυμνεί η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ.

Δικαίωμα δεν είναι να σακατεύεσαι για το κέρδος του εργοδότη, αλλά να δουλεύεις λιγότερες ώρες, με αξιοπρεπές εισόδημα.

Δικαίωμα δεν είναι η απεργοσπασία, αλλά η δυνατότητα να παλέψεις οργανωμένα για να βελτιώσεις τους όρους δουλειάς.

Δεν αποτελεί επιλογή κανενός εργαζομένου να δουλεύει σε δυο και τρεις εργοδότες για να συμπληρώσει τον μισθό που παίρνει και να τα φέρει βόλτα ο ίδιος και η οικογένειά του.

Το αληθινά σύγχρονο, στη σημερινή εποχή, που οι παραγωγικές δυνατότητες και η επιστήμη κάνουν άλματα, είναι να μειωθεί ο ημερήσιος εργάσιμος χρόνος, να εξασφαλίζονται η ασφάλεια και υγιεινή στον χώρο δουλειάς, να ικανοποιούνται οι σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και των οικογενειών τους, από τον τεράστιο πλούτο που παράγεται.

Απευθύνουμε κάλεσμα σε όλους τους εργαζόμενους και σε όλα τα συνδικάτα:

• Κανείς να μην αποδεχτεί τη δουλειά 13 ώρες τη μέρα.
• Κανείς να μην αποδεχθεί τις συμβάσεις μηδενικού χρόνου και την ζωή - λάστιχο.
• Κανείς να μην αποδεχθεί τη νομιμοποίηση της απεργοσπασίας και την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης με πρόστιμα, ακόμα και με φυλάκιση.

Το κυνήγι του κέρδους μετατρέπει τη ζωή του λαού σε εφιάλτη με θύματα σχεδόν κάθε μέρα. Η ανταγωνιστικότητα και οι αντιθέσεις των ιμπεριαλιστών μπλέκουν σε νέες επικίνδυνες περιπέτειες την πατρίδα μας μέσα στο ΝΑΤΟ, με τη μεγαλύτερη εμπλοκή στον πόλεμο στην Ουκρανία, με νέα παζάρια και διευθετήσεις που προωθούν τη συνεκμετάλλευση με την Τουρκία για τα κέρδη των μεγάλων ομίλων.

Τα κέρδη τους είναι βαμμένα με το αίμα:

- Των 57 νεκρών από το έγκλημα στα Τέμπη, γιατί θεωρήθηκε κόστος η ασφάλεια των επιβατών.

- Με ένα μακελειό διαρκείας να είναι σε εξέλιξη στους χώρους δουλειάς. Ενας εργαζόμενος χάνει τη ζωή του στον χώρο εργασίας του κάθε τρεις μέρες. Το πρώτο τρίμηνο της φετινής χρονιάς έχουν χάσει τη ζωή τους 49 συνάδελφοι, οι 7 στη Θεσσαλονίκη. Την περίοδο του καύσωνα δύο άνθρωποι σκοτώθηκαν στην Πάτρα από πτώση ετοιμόρροπης γέφυρας, γιατί γίνονταν εργασίες Κυριακή και ένας διανομέας από θερμοπληξία.

- Των νεκρών συνανθρώπων μας που χάθηκαν γιατί δεν υπήρχαν ασθενοφόρα στην περιοχή τους, με την κυβέρνηση να ετοιμάζει νέα θύματα με την εγκληματική πολιτική της υποστελέχωσης του ΕΚΑΒ!

Εξαιτίας της πολιτικής που μετράει τις ζωές μας στο ζύγι κόστους - οφέλους ζήσαμε το περιβαλλοντικό έγκλημα με τις πυρκαγιές σε δεκάδες περιοχές της χώρας, με κινδύνους από μεγαλύτερης έκτασης ατυχήματα όπως έδειξε και η έκρηξη πυρομαχικών στην Αγχίαλο.

Τόσα χρόνια η μια κυβέρνηση μετά την άλλη από τα εγκαίνια της ΔΕΘ έπαιξαν τη γνωστή κασέτα της ανάπτυξης για όλους ζητώντας συναίνεση από τον λαό.

Και να πού οδηγηθήκαμε:

-Πάνω από 1 στους 4 εργαζόμενους αμείβονται με λιγότερα και από τον κατώτατο μισθό!

-Σημαντική αύξηση στον πληθωρισμό τον Ιούλη, σταθερά πάνω από 10% στα τρόφιμα, εκτοξεύεται ξανά η τιμή της βενζίνης.

-Συνεχίζεται η φοροαφαίμαξη, νέες μεγάλες ανατιμήσεις έρχονται στο ηλεκτρικό ρεύμα.

-Συνεχίζονται οι πλειστηριασμοί της πρώτης κατοικίας των φτωχών εργατικών και λαϊκών νοικοκυριών.

-Την ίδια στιγμή, ρεκόρ κερδών κατέγραψαν την περασμένη χρονιά οι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο εταιρείες, με ενίσχυση πάνω από 303% ή καθαρά κέρδη 10,41 δισ. ευρώ σε έναν μόλις χρόνο!

Από τη μία είναι γρήγορο και αποτελεσματικό για να περιφρουρήσει το ξεσπίτωμα λαϊκών οικογενειών για τα "κοράκια" των funds, κινητοποιώντας ΜΑΤ, ΟΠΚΕ, ακόμα και πυροσβεστικά οχήματα.

Από την άλλη φάνηκε "ανήμπορο" και "απροετοίμαστο" να προστατέψει τον λαό από τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες. Ενώ φαίνεται να γνώριζε για τη μετακίνηση της φασιστικής συμμορίας που διέσχισε ανενόχλητη όλη την Ελλάδα, δεν πήρε κανένα μέτρο για να εμποδίσει τη δολοφονική επίθεση, που στοίχισε τη ζωή στον Μιχάλη Κατσούρη!

Ολοι στα σωματεία μας! Ολοι στον αγώνα! Να σημάνει συναγερμός!

Είναι ο μόνος σίγουρος δρόμος για να στείλουμε στον αγύριστο τους νόμους που ετοιμάζουν μια νέα κόλαση για τις ζωές μας. Μόνο αυτό φοβούνται κράτος και εργοδότες, γι' αυτό και φέρνουν νέους κατασταλτικούς νόμους.

Η δύναμη του λαού αν αποφασίσει να παλέψει είναι ανεξάντλητη!

Εχουμε μεγάλη πείρα, με αυτή θα πρέπει να μπούμε μπροστά για να επιβάλουμε κατακτήσεις και δικαιώματα!

Από το έγκλημα στα Τέμπη, το δολοφονικό ναυάγιο στην Πύλο, μέχρι τους αγώνες ενάντια στους πλειστηριασμούς κάθε μέρα που περνάει επιβεβαιώνει πως μόνο ο λαός σώζει τον λαό.

Ετσι σώθηκαν λαϊκές περιουσίες στην Εύβοια, έτσι γλίτωσαν από τις φλόγες οι κάτοικοι και οι τουρίστες στη Ρόδο!

Στον πόλεμο που κήρυξε η κυβέρνηση και οι επιχειρηματικοί όμιλοι απαντάμε άμεσα, χωρίς να χάνουμε χρόνο.

Το αγωνιστικό συλλαλητήριο της ΔΕΘ να είναι μια ακόμη απάντηση των εργαζομένων και του λαού απέναντι στην εργοδοσία, στην κυβέρνηση και τα κόμματα που υπηρετούν την ίδια πολιτική.

Το συλλαλητήριο της ΔΕΘ να είναι ένας μεγάλος σταθμός στον αγώνα μας:

• Για ΣΣΕ σε κάθε χώρο δουλειάς με ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς
• Για 35ωρο - 7ωρο - 5ήμερο
• Για την προστασία της υγείας μας στους χώρους δουλειάς
• Για την εξασφάλιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων μας
• Για να μην πάει κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη
• Για πραγματικά ποιοτική δημόσια και δωρεάν Υγεία
• Για την προστασία του λαϊκού εισοδήματος από την ακρίβεια, για την κατάργηση των έμμεσων φόρων και χαρατσιών, φτηνό ρεύμα για τον λαό

Ελπίδα μας είναι η οργάνωση, ο αγώνας, η συσπείρωση στα σωματεία μας, η διεκδίκηση των δίκιων μας, των σύγχρονων αναγκών μας.

Είναι ο σίγουρος δρόμος που έφερε αυξήσεις σε χώρους δουλειάς, μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων σε χώρους και κλάδους.

Είναι ο μόνος τρόπος που καταφέραμε να σώσουμε τα σπίτια των φτωχών οικογενειών, για να μην μείνουν στον δρόμο.

Είναι η πιο ρεαλιστική επιλογή για να ξημερώσουν καλύτερες μέρες για εμάς και τα παιδιά μας, για να μη ζήσουμε όλη μας τη ζωή στον φόβο της ανεργίας, της φτώχειας, της δουλειάς μέχρι τον τάφο».

Για τη Δευτέρα 4 Σεπτέμβρη ορίστηκε η επαναληπτική εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση των μελών του Συνδικάτου Μετάλλου Φθιώτιδας.

Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, το ΔΣ του Συνδικάτου, σε συνεδρίαση αποφάσισε την προκήρυξη της 4ης επαναληπτικής εκλογοαπολογιστικής Γενικής Συνέλευσης για τη Δευτέρα 4 Σεπτέμβρη, στις 12 μ., στο καφενείο του Βέλλιου στον οικισμό του εργοστασίου της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα Φθιώτιδας. Στο πλαίσιο της Γενικής Συνέλευσης θα γίνουν διοικητικός και οικονομικός απολογισμός, καθώς και εκλογές για την εκπροσώπηση του συνδικάτου στο τριτοβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο και την ανάδειξη εφορευτικής επιτροπής για τις αρχαιρεσίες.

Στο πλαίσιο της κινητοποίησης οι συνδικαλιστικοί φορείς θα παραχωρήσουν συνέντευξη Τύπου, ενώ τα συνδικάτα προετοιμάζουν τη συμμετοχή τους στη διαδήλωση που οργανώνεται το Σάββατο 9 Σεπτέμβρη στη Θεσσαλονίκη.

Το ΠΑΜΕ σε ανακοίνωσή του αναφέρεται στις αντεργατικές ρυθμίσεις που περιλαμβάνει το νομοσχέδιο, καλεί να οργανωθεί η συζήτηση στα συνδικάτα και στις συνελεύσεις των εργαζομένων, να κλιμακωθεί η απάντηση στους χώρους δουλειάς και στις πόλεις όλης της χώρας, να δώσουν οι εργαζόμενοι «μαχητική, αγωνιστική απάντηση ενάντια στο νομοσχέδιο - όλεθρο, που δυναμώνει την ομηρία και τη σύγχρονη σκλαβιά!».

«Σύγχρονο δικαίωμα είναι να μπορεί κάθε εργαζόμενος να ζει με αξιοπρέπεια από τη δουλειά και τον μισθό του», σημειώνει το ΠΑΜΕ, «να απολαμβάνουν ο ίδιος και η οικογένειά του ό,τι μπορεί να τους προσφέρει η άνοδος της επιστήμης και της παραγωγικότητας της εργασίας αλλά τους το στερούν οι επιχειρηματικοί όμιλοι και το κράτος τους».

«Καμία ανοχή στη σύγχρονη βαρβαρότητα της καπιταλιστικής σκλαβιάς. Δεν ζούμε για να δουλεύουμε, δουλεύουμε για να ζούμε και να απολαμβάνουμε όλα τα αγαθά της σκέψης και της εργασίας μας», είναι το μήνυμα που στέλνει. Καλεί τους εργαζόμενους σε επιφυλακή «για να δοθεί άμεση, αγωνιστική απάντηση στο νομοσχέδιο που περνάει αλυσίδες στη ζωή μας, για να εμποδίσουμε την κατάθεσή του στη Βουλή. Για να φέρουμε στο προσκήνιο την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών με σταθερή και μόνιμη εργασία, με Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που να προβλέπουν αυξήσεις στους μισθούς και στα μεροκάματα, με σύγχρονα δικαιώματα. Για να μειωθεί ο εργάσιμος χρόνος, για 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο, με κατάργηση των συμβάσεων ομηρίας. Για την προστασία και τη διεύρυνση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και ελευθεριών των εργαζομένων. Για την προστασία του λαϊκού εισοδήματος από τα χαράτσια και την ακρίβεια, για την προστασία της κατοικίας του λαού από τους πλειστηριασμούς».

Αν ξεκινήσουμε από την αλφαβήτα της ιστορίας που αναφέρει πως η δουλεία υπήρξε μορφή που νομιμοποιούσε τη μετατροπή του ανθρώπου σε ιδιοκτησία και πως η κυρίαρχη μορφή της ήταν συνήθως η εξαναγκαστική εργασία μέχρι φυσικής εξόντωσης, τότε μπορούμε να εξετάσουμε με πιο διεισδυτική ματιά τα μέτρα της κυβέρνησης που έρχονται με το νέο νομοσχέδιο. Μετά την παράταση του εργάσιμου βίου έως τα 74 έτη, αρχικά μέσω των προγραμμάτων της ΔΥΠΑ, η κυβέρνηση νομιμοποιεί τώρα το 13ωρο εργασίας, την 6ήμερη δουλειά και τις συμβάσεις μηδενικών/ελάχιστων ωρών. Και όλο αυτό έχει το θράσος να το αποκαλεί «εξέλιξη», εναρμόνιση με τις αποφάσεις της δήθεν προοδευτικής ΕΕ.

Ο μεγαλύτερος μοχλός της εκμετάλλευσης είναι το ξεχείλωμα της εργάσιμης μέρας, η παράταση του εργάσιμου βίου, η «ευελιξία» στις εργασιακές σχέσεις. Το 1886 χιλιάδες εργάτες στο Σικάγο και στη συνέχεια σε όλο τον κόσμο ξεσηκώθηκαν ζητώντας «8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ανάπαυση και 8 ώρες για ό,τι θέλει ο καθένας». Οι εργαζόμενοι, δύο αιώνες πριν, εργάζονταν κυριολεκτικά ήλιο με ήλιο κάτω από ανυπόφορες συνθήκες εργασίας και αυτό το καθημερινό βάσανο της εξαντλητικής εργασίας το πλήρωναν με το αίμα τους, με σωματική κατάπτωση και πρόωρο θάνατο.

Ενα από τα τραγούδια των εργατών εκείνης της περιόδου ανέφερε:

«Βαρεθήκαμε να μοχθούμε απ' τα χαράματα ίσα για να ζούμε

και να μην έχουμε μια ώρα να σκεφτούμε

Θέλουμε να νιώσουμε του ήλιου τη φωτιά

και των λουλουδιών την ευωδιά.

Και θέλημα του θεού μες στους αιώνες

να εφαρμοστούν οι οκτώ ώρες».

Εκατόν σαράντα χρόνια από την εξέγερση των εργατών του Σικάγου, η κυβέρνηση φέρνει σε νομοσχέδιο την εργασία των 13 ωρών μέσα στα χρονικά όρια της 24ωρης μέρας. Αν συμπεριλάβουμε το γεγονός πως το διάλειμμα δεν ορίζεται ως εργάσιμος χρόνος, αν προσθέσουμε τον άγραφο και απλήρωτο χρόνο της μετακίνησης προς και από την εργασία, είναι καθαρό ότι ο χρόνος που δαπανάται για τα αφεντικά επιμηκύνεται προς τα πάνω.

Το επιπλέον 5ωρο που χάνεται για τον κάθε εργαζόμενο δεν αφαιρείται γενικά και αόριστα από τη ζωή του αλλά από το φάσμα των κοινωνικών δραστηριοτήτων του, από τη φροντίδα της οικογένειας, από την ξεκούραση, από την ψυχαγωγία. Πόσο προοδευτικό θεωρείται το 2023 να αφιερώνεις 13 ως 15 ώρες τη μέρα σε έναν ή πολλαπλούς εργοδότες για να σου επιτρέπεται να ζεις;

Μας λένε ότι «έτσι είναι η κατάσταση» και ότι βάζουν τάξη. Η νομιμοποίηση της αυθαιρεσίας και της ασυδοσίας των επιχειρηματικών ομίλων, η νομοθετική έγκριση για να κορυφωθεί η ομηρία, δεν είναι τάξη αλλά βαρβαρότητα. Δεν αποτελεί εξέλιξη αλλά ταπείνωση της ζωής μας. Μπροστά στα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων η ζωή της εργατικής - λαϊκής οικογένειας θεωρείται αναλώσιμη. Το ζήσαμε στις πρόσφατες τραγωδίες, στις φυσικές καταστροφές. Ομως, η ταξική εκμετάλλευση φανερώνεται καλύτερα εκεί που γεννιούνται τα κέρδη τους. Στην παραγωγή, στα εργοστάσια, μέσα στους χώρους δουλειάς.

Για να περάσει απρόσκοπτα η νέα «εργαλειοθήκη» της «ευελιξίας», ντύνονται τα μέτρα με επίφαση ελευθερίας και οικειοθελούς επιλογής. Αλήθεια, είναι «ελεύθερος» να αποφασίσει ένας εργαζόμενος να μη δεχτεί τις συνθήκες γαλέρας;

Είναι τόσο ελεύθερος όσο του επιτρέπουν το στομάχι του, η ανάγκη του για να έχει ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι του. Είναι τόσο ελεύθερος όσο του επιτρέπουν οι συνθήκες για να μεγαλώνει τα παιδιά του αξιοπρεπώς, για να μπορεί να προλαβαίνει ασθμαίνοντας τους λογαριασμούς που τρέχουν, για να αντιμετωπίζει την ακρίβεια που δημιουργεί ανασφάλεια, τα δάνεια που τον κυνηγούν. Η ελευθερία της μισθωτής σκλαβιάς δεν αφήνει πολλές επιλογές.

Η δουλειά έως τα 74 έτη έγινε πρόσφατα νόμος με την πρόφαση της συμπλήρωσης των ενσήμων για εργαζόμενους που δεν είχαν κατοχυρώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα. Πόσο πιο κυνική η ομολογία ότι η επιλογή για παράταση του εργάσιμου βίου δεν είναι ελεύθερη αλλά εξαναγκασμός! Θες σύνταξη 74χρονε για να μην πεθάνεις στην ψάθα στα γεράματα; Θα δουλέψεις με τη μαγκούρα στο χέρι και πιθανόν όταν τη λάβεις θα την παραδώσεις απευθείας στο γραφείο τελετών.

Αλήθεια, πόση «εξέλιξη» χωράει στην εικόνα να είναι ένας εργαζόμενος σε διαρκή ετοιμότητα για μια εργασία ελάχιστης χρονικής διάρκειας όπου το μόνο που θα εξασφαλίζεται είναι ένα μεροκάματο - ψίχουλο;

Χωράει τόση ...πρόοδο, που αυτή η εικόνα θυμίζει τους εργάτες της οικοδομής, τους μπογιατζήδες που στην Κατοχή και σε δύσκολες εποχές στήνονταν στην οδό Αθηνάς, στη Βάθης για να βρουν ένα μεροκάματο. Θυμίζει σκλαβοπάζαρο που οι μετανάστες, ως το πιο κακοπληρωμένο και εκμεταλλευόμενο κομμάτι της εργατικής τάξης σε κάθε χώρα, έβγαιναν σε κεντρικές πλατείες για να πουλήσουν την εργατική τους δύναμη για ένα πιάτο φαΐ.

Αυτό το σκλαβοπάζαρο νομιμοποιείται σήμερα και χτυπάει ανεξαιρέτως όλες τις ηλικίες, κεντράροντας στις νέες ηλικιακά βάρδιες των εργαζομένων. Χτυπάει ήδη κλάδους με διαμορφωμένη την «ευελιξία» στις εργασιακές σχέσεις. Πόση ακόμα «ευελιξία» μπορεί να χωρέσει στους κλάδους του επισιτισμού, του εμπορίου, της Εκπαίδευσης, της καθαριότητας με χιλιάδες εργαζόμενους σε διαρκή ομηρία, εργαζόμενους της σεζόν, της σύμβασης των εορτών, των προγραμμάτων της ΔΥΠΑ, της αναπλήρωσης...

Σύμβαση μηδενικής/ελάχιστης ώρας σημαίνει π.χ. ότι η εργαζόμενη στο εμπόριο θα είναι ακόμα πιο «ευέλικτη» μπροστά στα εμπορικά events που πολλαπλασιάζονται. Να μετατρέπονται σε εργαζόμενους μιας χρήσης μπροστά στις Λευκές Νύχτες, στις Μαύρες Παρασκευές και στις Μπλε Δευτέρες. Να είναι οι κακοπληρωμένοι εργαζόμενοι στην καθαριότητα ακόμα πιο ευλύγιστοι στις διαθέσεις των εργολάβων για να μπορούν οι τελευταίοι να λαμβάνουν έργα σε διάφορους φορείς. Να καθαρίζουν στις 10 π.μ. ένα νοσοκομείο, στις 12 μ. έναν σταθμό του μετρό και στις 2 μ.μ. ένα αμφιθέατρο πανεπιστημίου. Τέτοια έγκριση παίρνουν οι εργοδότες με το νομοσχέδιο...

Δεν χρειάζεται να ανοίξουμε παραπέρα τη βεντάλια για το τι σημαίνει για τον προγραμματισμό και τη ζωή μιας εργατικής οικογένειας να μαθαίνει το ωράριο της εργασίας 24 ώρες πριν, να είναι γκρίζα ζώνη αν θα έχει ή όχι μεροκάματο την επόμενη μέρα. Η πρόσφατη ταινία «Ζωή και θάνατος σε μία αποθήκη», που καταγράφει τη ζωή των εργαζομένων στις αποθήκες διαδικτυακών αγορών, δεν είναι μυθοπλασία αλλά η πλήρης αποτύπωση των νόμων και της σκλαβιάς που δεν πρέπει να αποδεχτούμε.

Το νομοσχέδιο ακουμπά τη βιομηχανία, τις μεγάλες παραγωγικές μονάδες. Οταν έχουν ξηλώσει την Κυριακή αργία και έχουν «απελευθερώσει» το καθεστώς των υπερωριών, είναι πιο εύπεπτη η διάλυση του 5ήμερου στις επιχειρήσεις αδιάκοπης παραγωγικής λειτουργίας. Εφόσον υπάρχουν κενά στην παραγωγή γιατί η λύση να είναι η επιπλέον βάρδια και όχι οι προσλήψεις από τη μεγάλη δεξαμενή των ανέργων;

Ολα τα παραπάνω ερωτήματα είναι ρητορικά αλλά και βάση για προβληματισμό. Οι απαντήσεις βρίσκονται στο δίλημμα «Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας», στο ερώτημα «Αγώνας για επιβίωση ή δράση για αντεπίθεση;».

Εχουμε βγει από εκλογές που η κυβέρνηση αξιοποιεί το αποτέλεσμά τους για να προχωρήσει σε ό,τι δεσμεύσεις είχε δώσει στους επιχειρηματικούς ομίλους κάθε κλάδου. Η θέση του κάθε εργάτη, του κάθε νέου ανθρώπου δεν είναι απλά να σιχτιρίζει στον αέρα και να ευθυγραμμίζεται σε ένα θολό κύμα οργής. Τα καναλιζαρισμένα «ευφυολογήματα» στα κοινωνικά δίκτυα (#40τακατο, #τψρμ και άλλα) μπορεί να «μαζεύουν» και να εκφράζουν μια δυσαρέσκεια και μια οργή αλλά δεν είναι δράση.

Δεν μένουμε απαθείς! Δεν θα παρακολουθήσουμε στωικά το σύρσιμό μας... Το κίνημα μπορεί να ανατρέψει νόμους, να ακυρώσει στην πράξη πολιτικές κατευθύνσεις και μέτρα. Αυτό απαιτεί δράση, οργάνωση, στράτευση, κίνηση μαζών και πάνω απ' όλα προσανατολισμό απέναντι σε όσους μαυρίζουν τη ζωή μας, απέναντι στην κυβέρνηση και την κάθε εργοδοσία. Απαιτεί ζωντανές διαδικασίες στους χώρους δουλειάς, σωματεία πραγματικά στηρίγματα των εργαζομένων, μακριά από τυποποιημένες - νωχελικές δράσεις, μακριά από τις δαγκάνες του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού που διαβρώνει αιτήματα και διαθέσεις.

Η παραπέρα ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης στοχεύει στη δημιουργία κλίματος ηττοπάθειας, συμβιβασμού, να μπουν «τα κεφάλια μέσα». Παράλληλα όμως επιδιώκουν να πάρει κεφάλι σε κάθε κλάδο ένας συνδικαλισμός του καναπέ, της συνδιαλλαγής με την κάθε κυβέρνηση και τους επιχειρηματικούς ομίλους. Εκεί στοχεύουν νέες και πρωτύτερες νομοθετικές ενέργειες όπως το φακέλωμα των συνδικαλιστών, η παράδοση των μητρώων μελών στο κράτος και τους εργοδότες, οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες που εξελίσσονται σε ένα εργαλείο ανεξέλεγκτης νοθείας των εργατοπατέρων με τη συμβολή της εργοδοσίας ώστε να εξασφαλίζεται η «εργασιακή ειρήνη».

Μπαίνουμε σε πιο σύνθετες συνθήκες δράσης που δεν επιτρέπεται βήμα πίσω, δεν επιτρέπεται να δοθεί χώρος για να περάσει ο φόβος. Ο αγώνας για τη ζωή μας ποτέ δεν ήταν τυπικός ούτε πρόκειται να γίνει.

Οι ζωντανές δυνάμεις του κινήματος που κοντράρονται καθημερινά σε κλάδους και χώρους δουλειάς, στα πανεπιστήμια, στα σχολεία, ο νέος κόσμος που συμμετείχε στις κινητοποιήσεις για τα Τέμπη, οι εργάτες, οι γυναίκες, η νεολαία που στις εκλογές δεν παρασύρθηκαν από το ρεύμα της «σταθερότητας» ή της «συναινετικής αντιπολίτευσης», δείχνουν τον δρόμο της ελπίδας και της σύγκρουσης.

Και αν μετά από όλα αυτά το αρχικό ερώτημα που είχε ο υπουργός Εργασίας παραμένει, τότε... ναι, δυναμώνει το καθεστώς γαλέρας και της σύγχρονης σκλαβιάς και αυτό δεν θα το επιτρέψουμε!

Σε απόγνωση οι σταφιδοπαραγωγοί, διεκδικούν για να σταθούν στα πόδια τους

Η κατάσταση ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τις καλλιέργειες της ελιάς, της μαύρης κορινθιακής σταφίδας και των αμπελιών είναι απελπιστική, λόγω της μη καρπόδεσης στα ελαιόδεντρα και του περονόσπορου στα κλήματα. Την ίδια ώρα οι άστατες καιρικές συνθήκες, ιδιαίτερα με τις χαλαζοπτώσεις αλλά και τους δυνατούς ανέμους των τελευταίων ημερών, προκάλεσαν μεγάλες καταστροφές σε καλλιέργειες καλαμποκιού, ακτινιδίου, εσπεριδοειδών και τριφυλλιού στην Αιτωλοακαρνανία, σε μια περίοδο που ειδικά σε ό,τι αφορά τα τελευταία είδη οι παραγωγοί ετοιμάζονταν για συγκομιδή.

Πρόκειται για απανωτά πλήγματα σε μεγάλη μερίδα βιοπαλαιστών παραγωγών, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων, που τους αφήνουν ανυπεράσπιστους απέναντι στα καιρικά και σε άλλα φυσικά φαινόμενα, ενώ η κυβέρνηση διατηρεί σε ισχύ τον αντιδραστικό κανονισμό του ΕΛΓΑ, που δεν αποζημιώνει για την πλειοψηφία των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν. Ευθύνες έχουν και οι περιφερειακές και τοπικές αρχές, λόγω και των σοβαρών ελλείψεων σε έργα υποδομής και προστασίας που έχουν ανάγκη οι καλλιέργειες και οι παραγωγοί.

Ολα αυτά έρχονται να προστεθούν σε χρόνια προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αγρότες, με τις εξευτελιστικές τιμές στα προϊόντα τους αλλά και το αυξημένο κόστος παραγωγής, που τους δίνει τη «χαριστική βολή».

Είναι χαρακτηριστικά όσα ανέφεραν στον «Ριζοσπάστη» παραγωγοί και αγροτοσυνδικαλιστές από την Αιγιάλεια, την Ηλεία, την Αιτωλοακαρνανία αλλά και τη Ζάκυνθο, μεταφέροντας τον έντονο προβληματισμό τους για τη δύσκολη κατάσταση που βιώνουν και την επόμενη μέρα στην ύπαιθρο και στα χωράφια.

Στην Ηλεία, ο πάλαι ποτέ «μαύρος χρυσός» της κορινθιακής σταφίδας έχει μετατραπεί φέτος σε ...κάρβουνο. Το πλήγμα που δέχτηκε η καλλιέργεια από τον περονόσπορο, ο οποίος ευδοκίμησε λόγω των βροχοπτώσεων σε ακατάλληλες περιόδους (τέλη άνοιξης, αρχές καλοκαιριού) και των μεγάλων θερμοκρασιών στη συνέχεια, ήταν σχεδόν συντριπτικό.

«Κλασικά» σταφιδοχώρια σε περιοχές των δήμων Ολυμπίας, Πύργου και Ηλιδας παρήγαγαν ελάχιστες ποσότητες. «Φέτος πάμε για ξεκάμωμα», σημειώνει με έμφαση ο Μπάμπης Λαμπρόπουλος, καλλιεργητής σταφίδας από το Σόπι, και εξηγεί:

«Πέρυσι είχα περίπου εννέα τόνους παραγωγή σταφίδας. Φέτος είναι ζήτημα αν θα ξεπεράσω τα 300 κιλά. Η ζημιά είναι ολική, φτάνει το 100% στις περιοχές μας. Δεν είναι ότι δεν προσέξαμε τα κλίματα. Ραντίσαμε, προσπαθήσαμε, αλλά τα πράγματα ξέφυγαν».

Και προσθέτει ότι στα χωριά επικρατεί ήδη μεγάλος προβληματισμός, καθώς «δεν προμηνύεται καλός χειμώνας, λόγω και των ζημιών στις ελιές. Ηδη πολλοί κοιτάμε πού θα βρούμε μεροκάματα. Λόγω αυτής της κατάστασης συνολικά, και τα παιδιά μας αποφεύγουν να ασχολούνται με την αγροτική παραγωγή».

Λίγο παραπέρα, στα χωριά του δήμου Πύργου, οι βιοπαλαιστές αγρότες αγωνιούν για την επιβίωσή τους. «Η κατάσταση ειδικά με την ποικιλία Ροδίτη στα σταφύλια είναι απελπιστική. Η ζημιά φτάνει έως και το 100% στα αμπέλια. Δεν θα μπούμε να τρυγήσουμε καθόλου», αναφέρει ο Νίκος Παναγιωτόπουλος από τα Φονέικα του δήμου Πύργου.

Ιδια εικόνα περιγράφει και όσον αφορά τα γύρω χωριά. Οσο για την τιμή των προϊόντων, «δίναμε σταφύλια σχεδόν χάρισμα πέρυσι και τα προηγούμενα χρόνια. Φέτος λένε ότι μπορεί να έχουν κάποια τιμή, αλλά τι να το κάνουμε αν δεν υπάρχει παραγωγή; Πώς να τα φέρουμε βόλτα, αν δεν έχεις τι να πουλήσεις;».

«Ετοιμάζομαι να δουλέψω μεροκάματο delivery για να τα φέρω βόλτα», μας λέει, ενώ αναφέρεται και στις ελιές, που το μάζεμά τους θα έπρεπε να ξεκινά το φθινόπωρο αλλά για πάρα πολλούς κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί, αφού «η ζημιά είναι τέτοια που θα στρώνουμε τα δέντρα ούτε για πέντε λεπτά στο καθένα και μετά θα πηγαίνουμε στο άλλο, λόγω της ακαρπίας». Δίνοντας μια τάξη μεγέθους, αναφέρει ότι από σχεδόν δύο μήνες δουλειάς πέρυσι για μάζεμα ελιάς σε δικές του εκτάσεις αλλά και σε άλλους αγρότες, φέτος δεν προβλέπονται ούτε δέκα μέρες...

Στην Αιγιάλεια, που φημίζεται για τη σταφίδα της, ο Γιάννης Μποδιώτης, πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου «Μπακόπουλος - Ντρίνιας», υπογραμμίζει: «Η καλλιέργεια χτυπήθηκε από περονόσπορο, ωίδιο - διαφασθένεια όπως λέμε εμείς- και ξηρασία, με αποτέλεσμα τη μείωσή της κατά 50% και πλέον». Ετσι, επηρεάζονται άμεσα ή έμμεσα (και με όσους εργάζονται στη μεταποίηση και άλλες δουλειές), χάνοντας κύριο ή συμπληρωματικό εισόδημα, περίπου 5.000 οικογένειες.

«Η τιμή που ακούγεται είναι πολύ κάτω αυτής που υπήρχε πριν τρία χρόνια ή του 2,05 ευρώ το κιλό του 2018. Σήμερα υπάρχουν χρωστούμενα σε παραγωγούς ακόμη και από τις περσινές παραδόσεις, ενώ το κόστος είναι εκτοξευμένο».

Ιδια είναι η κατάσταση και στην ελιά, όπου λόγω της ακαρπίας η παραγωγή έχει χτυπηθεί κατά 90%. «Θα ψάχνουμε πού να μαζέψουμε, αραιά και πού, κάποια κλωνιά ελιές. Δεν θα υπάρχει λάδι!».

Στην Αιτωλοακαρνανία, στην ακαρπία της βρώσιμης ελιάς που πλήττει τον νομό, σε πολλές περιοχές σε ποσοστά ακόμα και 90%, έρχονται να προστεθούν τα προβλήματα που προκάλεσαν σε καλαμπόκια, τριφύλλια, ακτινίδια και εσπεριδοειδή οι τελευταίες χαλαζοπτώσεις και οι ισχυροί άνεμοι.

Η εικόνα σε ορισμένες περιοχές, όπως τα Καλύβια Αγρινίου και το Αγγελόκαστρο, είναι τραγική, με τους παραγωγούς να βρίσκονται σε απόγνωση, αφού ετοιμάζονταν για συγκομιδή, έχουν πληρώσει τα - μεγάλα - καλλιεργητικά έξοδα και δεν έχουν πλέον να μαζέψουν προϊόντα. Το πρόβλημα αφορά εκατοντάδες οικογένειες, με τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Σπύρο Κοτοπούλη να επισημαίνει για τη βρώσιμη ελιά: «Μετά τα χρόνια που το προϊόν είχε εξευτελιστική τιμή, έρχεται η ακαρπία. Φέτος δεν θα μαζέψουμε. Οσα λέγονται για καλή τιμή στο προϊόν αφορούν μόνο κάποιους λίγους που είχαν τη δυνατότητα αποθήκευσής του και διατηρούν ποσότητες. Οι υπόλοιποι πολύ δύσκολα θα μπορέσουν να επιβιώσουν».

Στη Ζάκυνθο, ο Κώστας Φαραός, που καλλιεργεί σταφίδα και σταφύλια, αναφέρει: «Ο ΕΛΓΑ, που έλεγξε, διαπίστωσε ζημιά στο 80%. Αυτό αφορά όλο σχεδόν το νησί. Δεν κόψαμε ρόγα. Είναι από τα μεγαλύτερα προβλήματα που έχουμε αντιμετωπίσει». Ο ίδιος καλλιεργεί τις ποικιλίες της Μαύρης Ρομπόλας και του Αυγουστιάτη, οι οποίες έχουν δεχτεί μεγάλα πλήγματα.

«Το πρόβλημα με όσους δεν έχουν σταφίδα είναι ότι δεν θα μπορούν να λάβουν και τη συνδεδεμένη ενίσχυση, αφού δεν θα φαίνεται ότι παρέδωσαν προϊόν στους εμπόρους», λέει με τη σειρά του ο Γιάννης Ζήβας, πρόεδρος του Αγροτοκτηνοτροφικού Συλλόγου Ζακύνθου, προσθέτοντας ότι η μη αποζημίωση για τον περονόσπορο από τον ΕΛΓΑ οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον αφανισμό των βιοπαλαιστών αγροτών, στο τέλος της καλλιέργειας σταφίδας και σταφυλιών (επιτραπέζιων και οινοποιήσιμων).

Οσο για την ελιά, βασική καλλιέργεια στο νησί για το λάδι της, τονίζει χαρακτηριστικά ότι «δεν θα στρώσουμε πανιά», για τη δε τιμή της αναφέρει: «Αυξημένη μπορεί να είναι, αλλά παραγωγή δεν θα υπάρχει. Το αν θα πουληθεί ακριβά αφορά κάποιους ελάχιστους μεγάλους παραγωγούς, που είχαν τη δυνατότητα να διαθέτουν αποθέματα πουλώντας και περσινό λάδι, ή να έχουν πολύ μεγάλες εκτάσεις για φέτος. Το ζήτημα είναι ότι δεν υπάρχει προϊόν».

Απέναντι σε όλα αυτά, Αγροτικοί Σύλλογοι και Ομοσπονδίες προβάλουν αιτήματα για άμεση ικανοποίηση, πατώντας στις πραγματικές ανάγκες τους. Μεταξύ άλλων διεκδικούν: Εγγυημένες τιμές σε όλα τα αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα (2 ευρώ για τη σταφίδα), που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής, να επιτρέπουν την επιβίωση των παραγωγών και τη συνέχιση της καλλιεργητικής δραστηριότητας. Αμεση αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματος παραγωγών και κτηνοτρόφων από την περσινή και τις προηγούμενες χρονιές. Αποζημιώσεις και άμεσες προκαταβολές μέχρι την πλήρη καταγραφή για τις ζημιές που έχουν υποστεί. Αλλαγή του αναχρονιστικού κανονισμού του ΕΛΓΑ, ώστε να αποζημιώνει για το σύνολο των καταστροφών χωρίς όρους και προϋποθέσεις, στο 100% των ζημιών. Να στελεχωθεί με το αναγκαίο προσωπικό, για άμεσες καταγραφές, αλλά και να χρηματοδοτείται από το κράτος.

Προβάλλουν επίσης αιτήματα άμεσης επιβίωσης, όπως μείωση του κόστους παραγωγής (με αφορολόγητο πετρέλαιο, όπως στους εφοπλιστές, μείωση της τιμής του αγροτικού ρεύματος, κατάργηση του ΦΠΑ σε μέσα - εφόδια και βασικά είδη των αναγκών της λαϊκής οικογένειας) και εξασφάλιση φτηνών λιπασμάτων, άλλων πρώτων υλών κ.λπ., καθώς και άμεση επιδότηση στους αγροτοπαραγωγούς για την αντιμετώπιση της αύξησης του κόστους παραγωγής.

Απαιτούν, τέλος, άμεσα έργα αντιπυρικής, αντιπλημμυρικής, αντισεισμικής, αντιχαλαζικής, αντιανεμικής θωράκισης και προστασίας της παραγωγής και της ζωής τους από τα διάφορα φυσικά φαινόμενα.