Χτες συνεδρίασε η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα (ΣΕΑ) των Συνεργαζόμενων Συνταξιουχικών Οργανώσεων και εξέτασε τα τελευταία μέτρα για την επιτυχία και την οργάνωση του συλλαλητηρίου.

Με την πανελλαδική συγκέντρωση το Σάββατο στην πλατεία Συντάγματος στις 12.30 μ.μ. και την πορεία στο Μαξίμου που θα ακολουθήσει, με σύνθημα «Διεκδικούμε ό,τι μας έχει αφαιρεθεί!», οι συνταξιούχοι κλιμακώνουν την πάλη ενάντια στην αντιασφαλιστική επίθεση διαρκείας, για την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων τους.

Ταυτόχρονα, με τον αγώνα τους δίνουν απάντηση στους ελιγμούς της κυβέρνησης, η οποία προβάλλει τη μη περικοπή της «προσωπικής διαφοράς», την ίδια στιγμή που κρατά ατόφιες όλες τις προηγούμενες περικοπές καθώς και τον νόμο - λαιμητόμο του Κατρούγκαλου, με τις τεράστιες μειώσεις που επιφέρει στους νέους συνταξιούχους.

Συνολικά, οι κινητοποιήσεις των συνταξιούχων, τοπικές, περιφερειακές και στην Αθήνα, που από την αρχή του χρόνου φτάνουν τις 150, με οργανωτές τις Συνεργαζόμενες Συνταξιουχικές Οργανώσεις, έδωσαν ώθηση στις διεκδικήσεις και στα δίκαια αιτήματα των απόμαχων της δουλειάς, άσκησαν πίεση στην κυβέρνηση, έφεραν στο επίκεντρο το αίτημα για συνολική κατάργηση του νόμου - λαιμητόμου του Κατρούγκαλου, για αυξήσεις στις συντάξεις, στάθηκαν απέναντι στην προσπάθεια ορισμένων «αετονύχηδων» να μετατρέψουν τους συνταξιούχους σε πελάτες των δικηγορικών γραφείων, όπως επιχειρήθηκε και με το ζήτημα των αναδρομικών.

Κάλεσμα συμμετοχής στο πανελλαδικό συλλαλητήριο απευθύνουν επίσης η Κίνηση για την Εθνική Αμυνα (ΚΕΘΑ) και η Κίνηση Απόστρατων Αστυνομικών.

Ενδεικτική της μεγάλης προσπάθειας που κατέβαλαν και καταβάλλουν μέχρι την τελευταία στιγμή τα σωματεία των συνταξιούχων και γι' αυτήν την κινητοποίηση είναι η προετοιμασία για την κάθοδο συνταξιούχων στην Αθήνα ακόμα και από τον μακρινό Εβρο.

Οπως μας λέει η Φανή Τρέλλη, πρόεδρος του Σωματείου Συνταξιούχων Εβρου,«το 'χουμε βάλει πείσμα. Θα κατέβουμε παρά τη μεγάλη απόσταση που πρέπει να διανύσουμε!». Η προετοιμασία στον ακριτικό νομό συνεχίζεται μέχρι την τελευταία στιγμή με περιοδείες και εξορμήσεις, ενώ προηγήθηκε σύσκεψη στην Ορεστιάδα με μεγάλη συμμετοχή. Παράλληλα, το Σωματείο Συνταξιούχων οργάνωσε προχτές παράσταση διαμαρτυρίας στην Αλεξανδρούπολη στο υποκατάστημα του ΙΚΑ (ΠΕΔΥ), απαιτώντας να καλυφθούν οι ελλείψεις σε γιατρούς. Οπως σημειώνει η πρόεδρος, στο Ακτινολογικό δεν υπάρχει ακτινολόγος γιατρός και οι εξετάσεις στέλνονται σε στρατιωτικό νοσοκομείο (!), ενώ λήγει και η σύμβαση του ορθοπεδικού, χωρίς μέχρι τώρα να υπάρχει πρόβλεψη για να καλυφθεί η θέση.

Κάλεσμα στους συνταξιούχους της περιοχής να πάρουν μαζικά μέρος στο πανσυνταξιουχικό συλλαλητήριο στην Αθήνα απηύθυναν σε συνέντευξη Τύπου εκπρόσωποι των Συνεργαζόμενων Συνταξιουχικών Οργανώσεων νομού Λάρισας. Η αναχώρηση των λεωφορείων θα γίνει στις 6.30 π.μ., από την οδό Τάκη Τσιόγκα (δίπλα στο ποτάμι, όπου γίνεται η λαϊκή της Τετάρτης).

Οι συνταξιούχοι μεταξύ άλλων διεκδικούν:

• Κατάργηση του νόμου 4387/16 (νόμος Κατρούγκαλου) και όλων των αντιασφαλιστικών νόμων.
• Να δοθούν άμεσα αυξήσεις σε όλες τις συντάξεις και να οριστεί η κατώτερη σύνταξη στα 600 ευρώ, από τα 360 που είναι σήμερα.
• Οχι στη μείωση του αφορολόγητου και στην περικοπή των οικογενειακών επιδομάτων, του ΕΚΑΣ, των συντάξεων χηρείας.
• Αμεση απόδοση των Δώρων.
• Ανακεφαλαιοποίηση των Ταμείων.
• Να αποδοθεί σύνταξη σε όσους συνταξιούχους έχουν οφειλές στον ΟΑΕΕ με βάση τα χρόνια που έχουν πληρώσει, και όχι να οδηγούνται στο σφαγείο των 360 ευρώ.
• Δημόσιο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης. Αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Υγεία για όλους, κατάργηση - απαγόρευση κάθε εμπορευματοποίησης.
• Διεκδικούμε ό,τι μας έχει αφαιρεθεί, από όλο το αντισυνταξιουχικό - αντιασφαλιστικό νομικό πλαίσιο που ψήφισαν όλες οι κυβερνήσεις.
• Να αποδοθούν άμεσα, χωρίς αιτήσεις, δικαστήρια και προαπαιτούμενα, όσα ακόμα η κυβέρνηση αυθαίρετα παρακρατεί σε κύριες - επικουρικές συντάξεις. Να εφαρμοστούν τώρα όλες οι δικαστικές αποφάσεις που προβλέπουν επιστροφές σε όλους τους συνταξιούχους.

Στο σημερινό 4σέλιδο «Εργαζόμενοι και Κοινωνική Συμμαχία» μπορείτε να διαβάσετε τα εξής:

• Συνταξιούχοι: Προετοιμάζουν ογκώδες πανελλαδικό συλλαλητήριο στην Αθήνα, διεκδικώντας αταλάντευτα ό,τι τους έχει αφαιρεθεί
• Αρθογραφία για τον αντιλαϊκό κρατικό προϋπολογισμό για το 2019:

- Νέες περικοπές και αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις στην Υγεία - Πρόνοια, πάνω στην ήδη εκρηκτική κατάσταση για υγειονομικούς και ασθενείς

- Η πραγματικότητα για τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ, πίσω από την κυβερνητική προπαγάνδα περί «στήριξης της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας»

Ενόψει του πανελλαδικού συλλαλητηρίου στις 15 Δεκέμβρη, ο Παντελής Τάτσης, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συνταξιούχων ΟΑΕΕ, δήλωσε στον «Ριζοσπάστη»:

«Το πανελλαδικό πανσυνταξιουχικό συλλαλητήριο στο Σύνταγμα είναι η κορύφωση του "μαραθώνιου" των κινητοποιήσεων απ' την αρχή του 2018. Είναι η 153η διαμαρτυρία για την επιστροφή όλων των αιματηρών περικοπών στις συντάξεις από τις κυβερνήσεις των μνημονίων. Δηλαδή κάθε 2,5 μέρες η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα των εννιά συνεργαζόμενων πανελλαδικά συνταξιουχικών οργανώσεων είχε και μια περιφερειακή ή κεντρική δράση για την κατάργηση ολόκληρου του άθλιου αντιασφαλιστικού πλαισίου, τη χορήγηση αυξήσεων στις συντάξεις και επαναφορά της 13ης και 14ης σύνταξης.

Μπορεί να αναρωτηθεί κάποιος: Και πέρυσι - και πρόπερσι που σας συνάντησε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας - είσαστε στο Σύνταγμα. Ε, και τι βγήκε, εκτός απ' τα χημικά που έφαγαν οι συνταξιούχοι;

Αυτό το αδιάκοπο δρομολόι των συνταξιούχων στο "ιερό" πεζοδρόμιο των αγώνων υποχρέωσε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, το ΔΝΤ και τις Βρυξέλλες να ασχολούνται καθημερινά με τις συντάξεις στην Ελλάδα.

Το νομοσχέδιο για τη μη κατάργηση της "προσωπικής διαφοράς" και τα ξεροκόμματα των "κοινωνικών μερισμάτων", όπως έλεγε παλιότερα ο Τσίπρας για τον Σαμαρά, δεν είναι παρά σταγόνες απ' την υπεραπόδοση των ματωμένων πλεονασμάτων. Η γενιά μας, που έχτισε τη μεταπολεμική Ελλάδα και θεμελίωσε την Κοινωνική Ασφάλιση, πλήρωσε με αίμα και ιδρώτα για ικανοποιητικές συντάξεις, κύριες και επικουρικές με τα δώρα τους και τα ΕΚΑΣ, και όχι για τα φραγκοδίφραγκα των "κοινωνικών μερισμάτων". Πλήρωσε, και με το παραπάνω, για αξιοπρεπείς παροχές στην Υγεία και στα Φάρμακα. Οι κοινωνικές παροχές δεν είναι δώρο και χάρισμα καμιάς κυβέρνησης. Δεν τα χρωστάμε σε κανέναν δανειστή, ντόπιο ή ξένο. Είναι πληρωμένα από εμάς σε όλη μας τη ζωή.

Είναι κάλπικη η προπαγάνδα της κυβέρνησης για δήθεν "δίκαιη ανάπτυξη". Και είναι ψεύτικη η αντιπαράθεσή της με τη ΝΔ και τα κόμματα που μαζί ψήφισαν το τρίτο μνημόνιο. Ολο αυτό το "πολιτικό τόξο" αφήνει στο απυρόβλητο το μνημονιακό τοπίο των 700 και πλέον νόμων, με το οποίο σακάτεψαν τις συντάξεις μας και τα μεροκάματα των παιδιών μας.

Γι' αυτό και το πανσυνταξιουχικό συλλαλητήριο στο Σύνταγμα θα αποτελέσει και την αφετηρία για νέους αγώνες των συνταξιούχων μέχρι την τελική κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου. Διεκδικούμε στο ακέραιο όσα κατακτήσαμε με τον αγώνα και τη δουλειά μας και μας άρπαξαν με τη βία σε όλη τη μνημονιακή περίοδο.

Στον ΟΑΕΕ υπάρχουν και 2.500 συνάδελφοι που ενώ συμπλήρωσαν το όριο ηλικίας, δεν παίρνουν ούτε 1 ευρώ σύνταξη, λόγω εκτίναξης των χρεών τους προς τον ασφαλιστικό φορέα, κυρίως την περίοδο της κρίσης. Οι ηλικιωμένοι και χωρίς σύνταξη οφειλέτες σε όλα τα Ταμεία υπολογίζονται σε 80.000. Το περασμένο καλοκαίρι δημοσιοποιήθηκε ένα σχέδιο για την ένταξη αυτών των οφειλετών στους δικαιούχους του "Κοινωνικού Επιδόματος Αλληλεγγύης" των 360 ευρώ, όταν συμπληρώσουν το 67ο έτος. Επιχειρούν, δηλαδή, να αντικαταστήσουν τις συντάξεις με επίδομα Πρόνοιας.

Η ΠΟΣ ΟΑΕΕ διεκδικεί, ανεξάρτητα απ' τα χρόνια Ασφάλισης, να χορηγηθούν συντάξεις ανάλογες με τις ασφαλιστικές εισφορές που κατέβαλαν οι οφειλέτες και να διαγραφούν τα πρόστιμα και οι προσαυξήσεις. Ομως συνεχίζεται ο παραλογισμός να μη γίνεται καμιά ρύθμιση, παρότι οι συνάδελφοι δικαιούνται αξιοπρεπείς συντάξεις.

Επιπλέον, οι συνταξιούχοι, όπως ολόκληρος ο ελληνικός λαός, έχουν ζαλιστεί το τελευταίο διάστημα απ' τη φιλολογία και την παραφιλολογία για τη δικαστική διεκδίκηση των περικοπών στις συντάξεις. Ξεκίνησε και η διαδικασία με την ηλεκτρονική πλατφόρμα στον ΕΦΚΑ για την υποβολή αιτήσεων.

Η... καλύτερη "πλατφόρμα υποβολής αιτήσεων" είναι η συσπείρωση στα σωματεία και το "ιερό" πεζοδρόμιο. Φιλοδοξούμε να μετατρέψουμε τη συγκέντρωση στο Σύνταγμα και την πορεία στο Μέγαρο Μαξίμου στη μεγαλύτερη αγωνιστική "πλατφόρμα" των συνταξιούχων για πολιτική λύση στο θέμα».

Με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της η Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας (ΟΒΣΑ) καλεί όλους τους αυτοαπασχολούμενους και τους μικρούς ΕΒΕ της Αττικής, τα Σωματεία και τις Ενώσεις τους να δώσουν μαζικό «παρών» στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ την Τρίτη 18/12 - μέρα ψήφισης του νέου αντιλαϊκού κρατικού προϋπολογισμού - στις 6.30 μ.μ., στην Ομόνοια.

Ο νέος κρατικός προϋπολογισμός ακολουθεί την «πεπατημένη» και είναι κομμένος και ραμμένος στα μέτρα του μεγάλου κεφαλαίου και των μονοπωλίων, ευνοεί τη μονοπώληση και επιτείνει τα αδιέξοδα των μικροεπιχειρήσεων.

Στο πλαίσιο αυτό οι βαρύγδουπες υποσχέσεις της κυβέρνησης περί «στήριξης της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας», σηματοδοτούν την προσπάθεια στήριξης εκείνης της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας που είναι βιώσιμη και χρήσιμη στο πλαίσιο της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Πρόκειται δηλαδή για μια χούφτα μικρές και μεσαίες, κατά κύριο λόγο, επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται γύρω από τους μονοπωλιακούς ομίλους και έχουν συμφέρον από τις φιλομονοπωλιακές πολιτικές.

Η πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων που παλεύουν καθημερινά για να εξασφαλίσουν το απαραίτητο εισόδημα δεν έχει καμία σχέση με αυτήν την προοπτική.

Παρά τη βελτίωση των οικονομικών δεικτών, το 37,3% επί του συνόλου των επιχειρήσεων έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές, το 29,3% των ασφαλισμένων του ΕΦΚΑ (πρώην ΟΑΕΕ) έχει καθυστερημένες ασφαλιστικές οφειλές, το 23,2% έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την εφορία, το 6,7% των επιχειρήσεων έχει ταυτόχρονα ληξιπρόθεσμες οφειλές σε Δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία, το 19,4% εκτιμά ότι δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις φορολογικές υποχρεώσεις του έτους. Περίπου 1 στις 3 επιχειρήσεις (28,3%) έχουν κάποιο δάνειο σε τράπεζα. Εξ αυτών το 42% έχουν καθυστερημένες οφειλές. Αυτά επισημαίνουν οι έρευνες που διεξάγονται αυτήν την περίοδο (ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ).

Τα συνολικά ληξιπρόθεσμα χρέη νοικοκυριών και επιχειρήσεων προς την Εφορία, τα ασφαλιστικά ταμεία και τις τράπεζες πλέον υπερβαίνουν τα 229,1 δισ. ευρώ (101,6 δισ. στην εφορία, 31,8 δισ. στο ΚΕΑΟ και 95,7 δισ. στις τράπεζες), παραμένοντας σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα. Περίπου 69.000 μικρές επιχειρήσεις δηλώνουν ότι έχουν βρεθεί αντιμέτωπες το προηγούμενο εξάμηνο με κατάσχεση ή δέσμευση λογαριασμών για οφειλές. Το 19,3% του συνόλου των επιχειρήσεων έχει χρέη έως 20.000 ευρώ (19% το Φλεβάρη του 2018 και 27,5% τον Ιούλη του 2017), το 8,2% από 20.000 έως 50.000 ευρώ και το 10,4% πάνω από 50.000 ευρώ. 68% των επιχειρηματικών «κόκκινων» δανείων που μπαίνουν στο στόχαστρο για είσπραξη, ανήκουν σε πολύ μικρές επιχειρήσεις.

Ετσι εξηγούνται και τα συμπεράσματα των ερευνών ότι είναι μειωμένος ο αριθμός των επαγγελματιών σε σχέση με πέρσι που δήλωσαν ότι θα κάνουν διακοπές: Το 56,3% (51,5% το 2017) δήλωσε ότι δεν θα κάνει διακοπές, καθώς οι οικογένειες των περισσότερων αυτοαπασχολούμενων υποχρεώνονται να περικόψουν το δικαίωμα των διακοπών για να τα φέρουν βόλτα.

Οι υποσχέσεις της κυβέρνησης για νέες ρυθμίσεις που θα δώσουν ανάσα ανακούφισης, δεν αρκούν για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της υπερχρέωσης. Οι ρυθμίσεις πάνω σε άδικα χρέη εξυπηρετούν μόνο τους στόχους της αστικής τάξης να φορτώσει τις συνέπειες από την οικονομική κρίση και την αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεών της στην πλάτη των αυτοαπασχολούμενων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων για δεκαετίες. Ακόμα και οι καλύτερες ρυθμίσεις αυτών των χρεών θα οδηγήσουν στη μακροχρόνια αφαίμαξή τους σε βάθος χρόνου, χωρίς απαραίτητα να εξασφαλίζεται ότι τελικά θα ορθοποδήσουν. Σήμερα η πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων συνεχίζει να δυσκολεύεται να εκπληρώσει τις τρέχουσες υποχρεώσεις της, ποσό μάλλον να αποπληρώσει τις προηγούμενες.

Γι' αυτό κάθε προσπάθεια ρύθμισης οδηγείται αργά ή γρήγορα στην αποτυχία. Τα 2/3 των αυτοαπασχολούμενων που είχαν ενταχθεί στη ρύθμιση των 100 δόσεων του 2015, έχουν αποκλειστεί από αυτή λόγω αδυναμίας αποπληρωμής. Το ίδιο γίνεται και με τον περιβόητο εξωδικαστικό συμβιβασμό. «Μέχρι σήμερα έχουν ολοκληρώσει επιτυχώς τη διαδικασία 950 υποθέσεις», δηλώνει ο ειδικός γραμματέας Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους του υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης... Αυτή είναι η εμβέλεια των ρυθμίσεων της κυβέρνησης. Και αν εξετάσουμε σε ποιους απευθύνονται, θα διαπιστώσουμε ότι πρόκειται για ορισμένες καταχρεωμένες μεγάλες και μεσαίες επιχειρήσεις που ποντάρουν στην καπιταλιστική ανάπτυξη. Δεν αφορούν στους εκατοντάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους που δυσκολεύονται να επιβιώσουν.

Τα πρωτογενή πλεονάσματα των 6,9 δισεκατομμυρίων ευρώ, τα αυξημένα κατά 1 δισ. ευρώ, 46,4 δισ. ευρώ των καθαρών φόρων, μαζί με τη φοροληστεία σε βάρος των εργαζομένων, έχουν βγει από το εισόδημα και των αυτοαπασχολούμενων που δεν διαθέτουν κανενός είδους αφορολόγητο.

Διατηρείται η ληστρική φορολόγηση από το 1ο ευρώ (με 22% για τις ατομικές επιχειρήσεις και 29% για προσωπικές εταιρείες ΟΕ, ΕΕ). Προστίθενται σε αυτό και το τέλος επιτηδεύματος (650 ευρώ για τις ατομικές και 1.000 ευρώ για τις προσωπικές εταιρείες), ο ΕΝΦΙΑ, τα δημοτικά τέλη κ.λπ. Ετσι χτυπούν τους αυτοαπασχολούμενους οι ληστρικές φορολογικές πολιτικές που παραμένουν σε πλήρη ισχύ. Η μείωση του φορολογικού συντελεστή των εταιρειών στο 25% (από 29% σήμερα) σταδιακά από το 2019 είναι ο μποναμάς κύρια για τις μεγάλες επιχειρήσεις και τη συνεισφορά τους στην καπιταλιστική ανάπτυξη. Θυμίζουμε ότι ο συντελεστής αυτός βρισκόταν στο 45% πριν από αρκετά χρόνια και συνεχίζει να μειώνεται. Και τέλος πάντων δεν είναι το ίδιο να αποσπάς φορολογία από το πρώτο ευρώ και τέλος επιτηδεύματος από κάθε αυτοαπασχολούμενο που δυσκολεύεται να συντηρήσει την οικογένειά του, με την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων που καλπάζει σε περίοδο καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Επιπρόσθετα, η έμμεση φορολογία που είναι αυξημένη και στον φετινό κρατικό προϋπολογισμό, πλήττει και τις οικογένειες των αυτοαπασχολούμενων.

Σε αυτές τις συνθήκες, οι προτάσεις του ΚΚΕ για άμεση επαναφορά του αφορολόγητου, για κατάργηση του χαρατσιού του τέλους επιτηδεύματος, απαντούν στις άμεσες ανάγκες των αυτοαπασχολούμενων και μπορούν να δώσουν ανάσα στις οικογένειές τους.

Τα πλεονάσματα του ΕΦΚΑ, για τα οποία υπερηφανεύεται η κυβέρνηση, έχουν πατήσει πάνω στο πετσόκομμα των συντάξεων, τα έχουν πληρώσει ακριβά οι συνταξιούχοι με τις συντάξεις πείνας. Είναι αυτή η γενιά που είδε τα αποθεματικά του κάποτε πλεονασματικού ΤΕΒΕ να εξαφανίζονται, πότε δανεικά και αγύριστα στην ΟΝΕ και πότε να γίνονται βορά στις αντιλαϊκές πολιτικές που εφαρμόστηκαν για τη δήθεν «εξυγίανση» του ασφαλιστικού συστήματος. Πάνω από 50 δισ. ευρώ έκαναν φτερά για να φτάσουν οι συντάξεις των αυτοαπασχολούμενων στα τάρταρα.

Η κυβέρνηση με τον νόμο Κατρούγκαλου και τους μειωμένους συντελεστές αναπλήρωσης εκβιάζει ανοικτά και απροκάλυπτα τους σημερινούς ασφαλισμένους. Αν θέλουν ασφαλιστική εισφορά ανεκτή στη σημερινή φτώχεια τους, καλούνται να υποκύψουν σε συντάξεις φιλοδωρήματα αύριο. Ετσι γίνεται το «νοικοκύρεμα» των ασφαλιστικών ταμείων που προβάλλει η κυβέρνηση. Η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών που θεσμοθετεί η κυβέρνηση, μπορεί να ωφελεί μικρό αριθμό αυτοαπασχολούμενων, όμως βασικό στόχο έχει να μειώσει το ασφαλιστικό κόστος των μεγάλων εισοδημάτων πάνω από 40 και 50 χιλιάδες ευρώ τον χρόνο, ποσά αδιανόητα για τη μεγάλη πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων.

Είναι η ίδια κυβέρνηση που προχωρά σε κατασχέσεις και πλειστηριασμούς για τα χρέη των αυτοαπασχολούμενων στο Ταμείο τους. Δηλαδή, να τους πάρει το σπίτι για να πληρωθούν τα χρέη τους και να εξασφαλίσουν μια πενιχρή σύνταξη. Που ούτε αυτό είναι σίγουρο, γιατί αν τα χρέη, ακόμα και μετά τις κατασχέσεις, παραμείνουν πάνω από τα 20.000 ευρώ, δεν παίρνουν σύνταξη και χάνουν οριστικά και τις εισφορές που είχαν πληρώσει.

Μεγάλη είναι η πρεμούρα κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης για την ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που δήθεν θα αποτελέσουν τον βασικό μοχλό της οικονομικής ανάπτυξης.

Ομως, δεν αφορά τους εκατοντάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους η κρατική επιδότηση στο 50% των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών για νέους μισθωτούς έως 24 ετών, με ποσό ύψους 51 εκατ. ευρώ για το 2019, που προβλέπει ο προϋπολογισμός, γιατί τα 2/3 των μικρομεσαίων επιχειρήσεων δεν διαθέτουν εργαζόμενους.

Δεν τους αφορά επίσης η μείωση φορολογίας επί των διανεμόμενων κερδών, στο 10% από 15%, γιατί στη συντριπτική τους πλειοψηφία έχουν ατομικές επιχειρήσεις και δεν διανέμουν κέρδη.

Τους περισσότερους δεν αφορά κανένα αναπτυξιακό πρόγραμμα γιατί, εκτός των άλλων, δεν διαθέτουν ασφαλιστική ή φορολογική ενημερότητα ή και τα δυο, γιατί είναι πνιγμένοι στα χρέη. Επειτα η εμπειρία από τα αποτελέσματα των παλαιότερων χρηματοδοτικών ενισχύσεων, ευρωενωσιακών προγραμμάτων και αναπτυξιακών πακέτων, απέδειξε ότι μόνο ένα μικρό μέρος μικροεπιχειρήσεων επωφελήθηκε. Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και τα περιορισμένα κονδύλια που κατευθυνθήκαν σε αυτοαπασχολούμενους, δεν ήταν ικανά να λύσουν βασικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στην εργασία τους.

Για άλλη μια φορά, η μεγάλη τους πλειοψηφία θα περιμένει να περισσέψει κανένα ψίχουλο από το μεγάλο φαγοπότι της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Μόνο που στη σύγχρονη εκδοχή της ανάπτυξης αυτής, η κρησάρα έχει στενέψει πολύ.

Εχουν φροντίσει η σημερινή κυβέρνηση και οι προηγούμενες να προωθήσουν ολόκληρο νομοθετικό οπλοστάσιο για την «απελευθέρωση της αγοράς», που θα διευκολύνει τις μεγάλες επιχειρήσεις και τα μονοπώλια να κλείσουν πιο αποτελεσματικά κάθε «τρύπα» στην καπιταλιστική αγορά που παλιότερα συντηρούσε το εισόδημα των αυτοαπασχολούμενων.

Οι νόμοι για τα κλειστά επαγγέλματα, την «απελευθέρωση» του ωραρίου, την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, διαμορφώνουν νέες πιο δύσκολες συνθήκες εργασίας. Οδηγούν χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους σε δουλειά ήλιο με ήλιο, προκειμένου να επιβιώσουν απέναντι στην αντικειμενική υπεροπλία των μονοπωλιακών ομίλων. Το φορτίο χρεών σε Εφορία, ΟΑΕΕ, τράπεζες, που συσσώρευσε ένα μεγάλο τμήμα τους, ως συνέπεια της οικονομικής κρίσης, της μονοπώλησης και των αντιλαϊκών πολιτικών που εφαρμόστηκαν, θα αποτελέσει σημαντικό βαρίδι στην επιβίωση.

Η κυβέρνηση αποκρύβει ότι στις συνθήκες της καπιταλιστικής ανάπτυξης, που διαμορφώνονται στο έδαφος της ενίσχυσης της «ανταγωνιστικότητας», της «επιχειρηματικότητας», της «εξωστρέφειας», δεν πρόκειται να ωφεληθούν οι μικροί. Αντικειμενικά, οποιαδήποτε «αναπτυξιακή» πολιτική, που διαμορφώνεται με αυτούς τους όρους και τις προϋποθέσεις, δεν πρόκειται να ωφελήσει τη μεγάλη πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων, που καλείται να φυτοζωεί στο περιθώριο της όποιας καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Οι υποσχέσεις της κυβέρνησης περί «στήριξης της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας» αποτελούν κενό γράμμα, κοροϊδία και αποπροσανατολισμό για τους μικρούς επαγγελματίες βιοτέχνες και έμπορους. Μπορεί να συντηρούν και να ενισχύουν αυταπάτες, αλλά δεν πρόκειται να προσφέρουν διέξοδο στα προβλήματά τους.

Μόνο ο δρόμος της συλλογικής δράσης για την ικανοποίηση των βασικών αναγκών τους, που τους φέρνει σε κοινό βηματισμό με την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, μπορεί να ανοίξει προοπτική βελτίωσης των όρων ζωής των ίδιων και των οικογενειών τους. Σε αυτήν την κατεύθυνση το ΚΚΕ θα ρίξει όλο το βάρος του, γιατί αυτή είναι η μοναδική ρεαλιστική διέξοδος που εξυπηρετεί τα πραγματικά τους συμφέροντα.

Οπως επιβεβαιώνεται και από την ίδια την εισηγητική έκθεση για τον κρατικό προϋπολογισμό, θα υπάρχουν στη «μεταμνημονιακή εποχή» η υψηλή επιτήρηση και τα «Ευρωπαϊκά Εξάμηνα», με τις ανάλογες φυσικά κατευθύνσεις για παρεμβάσεις στο βαθμό που υπάρξουν «παρεκκλίσεις» από τα «μνημονιακά» μέτρα και τους νόμους.

Αυτό σημαίνει υλοποίηση των διαρθρωτικών αλλαγών που έχουν ψηφιστεί για την Υγεία και την Πρόνοια, με αρνητικές συνέπειες στις εργατικές και λαϊκές οικογένειες.

Οι μεταρρυθμίσεις και τα διαρθρωτικά μέτρα στην Υγεία αφορούν π.χ. την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, την εφαρμογή των διαγνωστικών και θεραπευτικών πρωτοκόλλων, την εφαρμογή των Διαγνωστικών Ομοιογενών Κατηγοριών (DRGs) ως μέθοδο κοστολόγησης και αποζημίωσης των ιατρικών πράξεων, τη λειτουργία της Εταιρείας Συστήματος Αμοιβών Νοσοκομείων (ΕΣΑΝ ΑΕ), τη λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων με ίδια έσοδα και με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, με τις ιδιωτικές εταιρείες να αλωνίζουν στο χώρο, τα πλαφόν στα φάρμακα και στις διαγνωστικές εξετάσεις, με την επέλαση εταιρειών εκεί που κυρίως δραστηριοποιούνται αυτοαπασχολούμενοι γιατροί, οδοντίατροι, φυσικοθεραπευτές κ.λπ.

Οι νέες συνολικές μειώσεις της κρατικής χρηματοδότησης για την Υγεία έρχονται να προστεθούν σε αυτές που έχουν επιβληθεί μέχρι σήμερα, ως απαραίτητο εργαλείο για να στηριχθεί η «υγιής ανταγωνιστικότητα».

Θα συνεχιστεί η άθλια κατάσταση που συνεχίζει να υπάρχει στα δημόσια νοσοκομεία και στις υποτυπώδεις και υποβαθμισμένες μονάδες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας, με τις τραγικές ελλείψεις σε προσωπικό, τεχνολογικό εξοπλισμό, αντιδραστήρια, νοσηλευτικό υλικό, αναλώσιμα, διαγνωστικά εργαστήρια.

Συνεπώς, παραμένει και ενισχύεται το πρόβλημα όπου λόγω των μεγάλων ελλείψεων δημόσιων μονάδων Υγείας, οι ασθενείς εξαναγκάζονται να πηγαίνουν στον ιδιωτικό τομέα και να πληρώνουν επιπλέον ποσά για εξετάσεις, θεραπείες, χειρουργεία κ.λπ. Δηλαδή ένα σχετικά μεγάλο μέρος των δωρεάν παροχών που προβλέπονται στον κανονισμό παροχών του ΕΟΠΥΥ, στην πράξη δεν ισχύει.

Η πολιτική της κυβέρνησης στρώνει το έδαφος στην αύξηση της κερδοφορίας των ιδιωτικών επιχειρήσεων Υγείας, όταν κατά τ' άλλα ισχυρίζεται ότι στηρίζει τη δημόσια Υγεία και τη δωρεάν περίθαλψη. Οι επενδύσεις, οι συγχωνεύεις και οι εξαγορές που λαμβάνουν χώρα στην ιδιωτική αγορά Υγείας, αποτελούν στοιχείο της ενίσχυσής τους. Η διεύρυνση των λαϊκών αναγκών που διαμορφώνονται από τα σύγχρονα μέσα της επιστήμης και της τεχνολογίας, σε συνδυασμό με τη μείωση - περιορισμό της ικανοποίησής τους από το κράτος, διαμορφώνει το έδαφος να αυξάνει η ζήτηση υπηρεσιών στη βάση της ατομικής ευθύνης για την αγορά τους.

Η κυβέρνηση προπαγανδίζει ότι κατάφερε να βάλει «φρένο» στον κατήφορο του δημόσιου συστήματος Υγείας, που ευθύνη γι' αυτό έχουν μόνο οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Ισχυρίζεται ότι τώρα αρχίζει η «αντιστροφή» της κατάστασης.

Ουσιαστικά καλεί τους εργαζόμενους και τους ασθενείς να υιοθετήσουν ως κατόρθωμα ότι η κυβέρνηση αυτό που εξασφαλίζει είναι το «φρένο» στα όρια της διατήρησης της σημερινής άθλιας κατάστασης στο δημόσιο σύστημα Υγείας. Να εμπεδωθούν ως ρεαλιστικές - παρόλα τα προβλήματα που δημιουργούνται για τις ανάγκες της λαϊκής υγείας - οι μειωμένες απαιτήσεις. Η προπαγάνδα περί «αντιστροφής» της κατάστασης επιχειρεί να δημιουργεί ανεδαφικές ελπίδες ότι η επίτευξη των στόχων για αναθέρμανση των επιχειρηματικών κερδών θα δώσει «χώρο» για τη σταδιακή βελτίωση των όρων ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης του λαού. Η «αντιστροφή» της κατάστασης, όμως, ως περιεχόμενο έχει ορισμένα μέτρα που πάνω στη γενικευμένη φτωχοποίηση των λαϊκών στρωμάτων μεταγγίζουν ένα πολύ μικρό μέρος από την αφαίμαξή τους για τη διαχείριση της ακραίας φτώχειας.

Αυτή η λογική εφαρμόζεται για τους ανασφάλιστους, με την κυβέρνηση να μεταθέτει τη δαπάνη για την περίθαλψή τους στους υπόλοιπους εργαζόμενους μέσω του ΕΟΠΥΥ, εφαρμόζεται και στις προσλήψεις στο δημόσιο σύστημα Υγείας, οι οποίες στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι ανανέωση συμβάσεων, νέοι επικουρικοί που αντικαθιστούν τους προηγούμενους κ.λπ.

Στο πλαίσιο αυτό, επομένως, συνεχίζει να περιορίζεται η κρατική χρηματοδότηση σε ένα βασικό πακέτο ελάχιστων παροχών αναντίστοιχο των πραγματικών και σύγχρονων αναγκών.

Δεν είναι τυχαία, άλλωστε, αλλά αποτέλεσμα της εφαρμοζόμενης πολιτικής, η πρωτιά που κατέχει η χώρα μας στις ιδιωτικές δαπάνες Υγείας. Είναι ενδεικτικά τα σχετικά ευρήματα της έρευνας της ΕΛΣΤΑΤ για τις δαπάνες Υγείας για το έτος 2017. Σύμφωνα λοιπόν με την έρευνα που αφορά τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς, το 7,3% των συνολικών εισοδημάτων τους τα νοικοκυριά το δαπανούν για την αγορά υπηρεσιών Υγείας. Ετσι η μέση μηνιαία δαπάνη ήταν 102,44 ευρώ. Ακόμα μεγαλύτερη είναι η επιβάρυνση των μονοπρόσωπων νοικοκυριών και μάλιστα όσων έχουν χαμηλό εισόδημα, κάτω από 4.876,86 ευρώ το χρόνο. Αφορά άνεργους, ανασφάλιστους, συνταξιούχους πάνω από 65 χρόνων. Η επιβάρυνσή τους φτάνει στο 13,4% του εισοδήματός τους.

Στον προϋπολογισμό δεν προβλέπονται κονδύλια για νέες προσλήψεις. Η εφαρμογή της αναλογίας 1 προς 1 στις προσλήψεις για τις μονάδες της Υγείας - Πρόνοιας σημαίνει - στην καλύτερη περίπτωση - διατήρηση της σημερινής άθλιας κατάστασης, με τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό όλων των κλάδων και ειδικοτήτων σε πανελλαδικό επίπεδο. Σημαίνει επιδείνωση των συνθηκών δουλειάς των υγειονομικών και ταυτόχρονα των συνθηκών περίθαλψης και νοσηλείας των ασθενών.

Ορισμένα ενδεικτικά παραδείγματα είναι τα 120 - 150 μονίμως κλειστά κρεβάτια στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ), η μερική ή και παντελής έλλειψη ειδικοτήτων γιατρών κ.λπ. Είναι χαρακτηριστικά και αυτά που αναδείχτηκαν την περίοδο της πυρκαγιάς στο Μάτι της Αττικής. Να μην επαρκούν οι ειδικές μονάδες (ΜΕΘ) για εγκαυματίες, οι Αιμοδοσίες των νοσοκομείων να μην μπορούν να αξιοποιήσουν τη μεγάλη προσέλευση αιμοδοτών, το Κέντρο Υγείας στη Νέα Μάκρη να μη διαθέτει πνευμονολόγο, βασική ειδικότητα που έπρεπε να υπάρχει και ανεξάρτητα των μεγάλων αναγκών λόγω της πυρκαγιάς. Οι μεγάλες λίστες αναμονής για ιατρικές εξετάσεις, για αξονικές και μαγνητικές τομογραφίες, για χειρουργεία, για ακτινοθεραπείες, χημειοθεραπείες, για εξετάσεις προγεννητικού ελέγχου κ.λπ.

Οι «προσλήψεις» που κάθε λίγο και λιγάκι εξαγγέλλει η κυβέρνηση, στην ουσία δεν προσθέτουν, αλλά αντικαθιστούν ένα μέρος του προσωπικού που συνταξιοδοτείται ή απολύεται. Σημαίνει ελάχιστες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού που αντικαθιστά ίσο αριθμό συνταξιούχων και επικουρικών που απολύονται, καθώς και προσλήψεις πολλών επικουρικών που και αυτοί αντικαθιστούν τους προηγούμενους επικουρικούς που απολύονται.

Πρόκειται για τα γνωστά ΣΥΡΙΖΑίικα «κόλπα», προκειμένου η αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζει - στην ίδια κατεύθυνση με τις προηγούμενες κυβερνήσεις - να «σερβιριστεί» ως δήθεν φιλολαϊκή.

Η δε «στοχευμένη» ενίσχυση δράσεων κοινωνικής προστασίας αφορά τα ψίχουλα που δίνονται στα πλέον εξαθλιωμένα τμήματα των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, η χρηματοδότηση των οποίων προκύπτει από την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, από τα διάφορα φορολογικά χαράτσια σε βάρος του λαού, από τα αιματοβαμμένα πλεονάσματα, από την ανακύκλωση της φτώχειας ανάμεσα σε αυτούς που είναι οι αποκλειστικοί τροφοδότες του πλούτου της χώρας.

Οι δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού συνεχίζουν να είναι κουτσουρεμένες.

Οι μεταβιβάσεις στα νοσοκομεία από τον τακτικό προϋπολογισμό είναι μειωμένες κατά 65 εκατ. ευρώ (-5,3%): Από 1.219 εκατ. ευρώ το 2018, για το 2019 προβλέπονται 1.154 εκατ. ευρώ. Πρόκειται για διαχρονική πορεία μείωσης της κρατικής χρηματοδότησης και παράλληλης αύξησης των εσόδων από τα ασφαλιστικά ταμεία και τους ίδιους τους ασφαλισμένους. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το 2013 η αντίστοιχη χρηματοδότηση ήταν 1.654 εκατ. ευρώ, το 2014 ήταν 1.499 εκατ. ευρώ, το 2015 ήταν 1.067 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, μεταξύ 2013 και 2019 υπάρχει μείωση κατά 30,3%.

Στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, για πρώτη φορά εγγράφεται στον προϋπολογισμό χρηματοδότηση από την Ασφάλιση (ύψους 14 εκατ. ευρώ). Τα έσοδα για την ΠΦΥ από τον τακτικό προϋπολογισμό προϋπολογίζονται αυξημένα κατά 34 εκατ. ευρώ. Πρόκειται ουσιαστικά για υποχρηματοδότηση της ΠΦΥ, σταγόνα στον ωκεανό, αν λάβουμε υπόψη μας ότι στον τομέα αυτό είναι τεράστιες οι ανάγκες και οι ελλείψεις σε προσωπικό, τεχνολογικά μέσα και δομές. Εχουν κλείσει και παραμένουν κλειστά ή έχουν συρρικνωθεί μια σειρά πολυιατρείων του πρώην ΙΚΑ. Είναι σχεδόν ανύπαρκτες οι κρατικές υπηρεσίες εξωνοσοκομειακής περίθαλψης, επείγουσας βοήθειας, πρόληψης, υπηρεσίες για την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς. Καμιά βελτίωση δεν πρόκειται να υπάρξει, όπως επικαλείται η κυβέρνηση, σε αυτούς τους τομείς. Θα συνεχιστεί η άθλια κατάσταση που συνεχίζει να υπάρχει εδώ και χρόνια, που έχει ως αποτέλεσμα να πληρώνουν οι ασθενείς ακόμα και για αυτά τα ανεπαρκή που προβλέπονται ως δωρεάν παροχές από τον κανονισμό του ΕΟΠΥΥ, αφού λείπουν υποδομές, προσωπικό και εξοπλισμός από τις δημόσιες μονάδες Υγείας. Επιβεβαιώνονται οι εκτιμήσεις μας ότι τα μέτρα δεν είναι εφήμερα. Ηρθαν για να μείνουν γιατί το κεφάλαιο έχει ανάγκη από φτηνή εργατική δύναμη.

Η κυβέρνηση μάλιστα μειώνει τις συνολικές δαπάνες του τακτικού προϋπολογισμού για τα δημόσια νοσοκομεία και την ΠΦΥ το 2019 σε σχέση με την εκτίμηση το 2018 κατά 30 εκατ. ευρώ (το 2018 ήταν 1.310 εκατ. ευρώ, το 2019 προϋπολογίζονται 1.280 εκατ. ευρώ). Τα μειωμένα αυτά ποσά τα ανακατανέμει ανάμεσα στα νοσοκομεία και την ΠΦΥ. Ουσιαστικά κόβει 65 εκατ. ευρώ από τα νοσοκομεία και από αυτήν την περικοπή «ενισχύει» την ΠΦΥ με 35 εκατ. ευρώ.

Τα κενά της κρατικής χρηματοδότησης θα επιδιωχθεί να καλυφθούν για ακόμα μια φορά από την Κοινωνική Ασφάλιση, στην ουσία δηλαδή με τις πληρωμές των ασφαλισμένων. Πρόκειται για υλοποίηση των κατευθύνσεων της ΕΕ για δραστική μείωση του κρατικού προϋπολογισμού στις δαπάνες Υγείας και τη μετακύλισή τους στους ασφαλισμένους και στους ανασφάλιστους.

Η κρατική χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ παραμένει - όπως και πέρσι - στο ποσό των 100 εκατ. ευρώ για την κάλυψη των ανασφάλιστων, που δεν επαρκούν ούτε για τα φάρμακά τους. Ενδεικτικά, με τα 67 ευρώ που αναλογούν σε κάθε ανασφάλιστο, καλύπτεται η δαπάνη των δύο εποχικών εμβολίων (γρίπη και πνευμονιόκοκκος)...

Τα άλλα ακριβά παιδικά εμβόλια, τα φάρμακα για εποχικές και χρόνιες παθήσεις, υγειονομικό υλικό, οι δαπάνες για εργαστηριακές εξετάσεις, για προληπτικούς και προγεννητικούς ελέγχους, τοκετούς, χειρουργεία, θεραπείες, υπηρεσίες Ειδικής Αγωγής όπως λογοθεραπείες κ.λπ., πώς θα πληρωθούν από τον ΕΟΠΥΥ που υποχρηματοδοτείται από το κράτος και τους επιχειρηματίες;

Οι δωρεάν παροχές ισχύουν για ένα μικρό μέρος των ανασφάλιστων με ατομικό εισόδημα έως 2.400 ευρώ το χρόνο, που δεν πληρώνουν συμμετοχή στα φάρμακα. Ολοι οι άλλοι πληρώνουν κανονικά συμμετοχή στις δαπάνες ή και εξολοκλήρου σύμφωνα με τον κανονισμό παροχών του ΕΟΠΥΥ, όπως και όλοι οι άλλοι εργαζόμενοι.

Οι ανασφάλιστοι έχουν δικαίωμα να πηγαίνουν μόνο στις δημόσιες μονάδες Υγείας, όμως λόγω των τεράστιων ελλείψεων σε στελέχωση, εξοπλισμό κ.λπ., αρκετές φορές το δικαίωμα αυτό είναι περιορισμένο ή και χωρίς αντίκρισμα. Ενδεικτικές είναι οι περιπτώσεις των μακροχρόνιων ραντεβού για αξονικές και μαγνητικές εξετάσεις στις δημόσιες μονάδες Υγείας, η σχεδόν μηδενική δυνατότητα για φυσικοθεραπείες, υπηρεσίες Ειδικής Αγωγής, η προμήθεια διορθωτικών φακών οράσεως κ.λπ. Τα ζητήματα που σχετίζονται με την υγεία και τη ζωή των ανθρώπων δεν μπορούν να «περιμένουν». Ετσι και οι ανασφάλιστοι, για να αντιμετωπίσουν έγκαιρα σοβαρά προβλήματα υγείας, ή θα εξαναγκαστούν να πληρώσουν ή να περιμένουν στις μακρές λίστες αναμονής με το ενδεχόμενο της επιδείνωσης της υγείας τους.

Υπενθυμίζουμε ότι το 2016 και το 2017 αθροιστικά περικόπηκαν 405 εκατ. ευρώ από την κρατική χρηματοδότηση στον ΕΟΠΥΥ και απέμειναν τα παραπάνω 100 εκατ. ευρώ. Ταυτόχρονα επιβλήθηκε η εισφορά των συνταξιούχων στον κλάδο Υγείας 6% στις κύριες και επικουρικές συντάξεις, που σημαίνει αφαίμαξη 770 εκατ. ευρώ περίπου κάθε χρόνο.

Η κυβέρνηση μάλιστα κάνει και την αλχημεία να παρουσιάσει «αύξηση» 13%, συγκρίνοντας τα ποσά της χρηματοδότησης για το 2019 με τα μειωμένα ποσά που εκταμιεύτηκαν το 2018 και όχι με αυτά που προβλέπονταν.

Στο κομμάτι του προϋπολογισμού φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης, προβλέπεται φαρμακευτική δαπάνη για το 2019 ύψους 2,2 δισ. ευρώ, όπως ήταν και το 2018.

Το 2009 η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη ήταν 5,1 δισ., το 2015 ήταν 2 δισ., το 2016 ήταν 1,945 δισ., το 2017 ήταν 2,27 δισ., το 2018 ήταν 2,2 δισ. ευρώ. Η διαχρονική μείωση της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης αντιστοιχεί με την πολιτική μείωσης των κρατικών και ασφαλιστικών δαπανών και αύξησης της συμμετοχής στις πληρωμές για την αγορά των φαρμάκων από τους ασθενείς.

Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής, η περικοπή και τα «πλαφόν» της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης έχουν οδηγήσει στην εκτίναξη των πληρωμών των ασθενών (μεσοσταθμικά από το 9% έχει ανέβει σε περίπου 30%), υπολογίζοντας μόνο τα φάρμακα της «θετικής λίστας», δηλαδή αυτά που συνταγογραφούνται και ο ΕΟΠΥΥ συμμετέχει στην αποζημίωσή τους.

Στην πράξη, η συμμετοχή των ασθενών όπως την ξέρουμε (0% - 10% - 25%) στις περισσότερες περιπτώσεις δεν ισχύει. Εργαλείο γι' αυτό είναι η καθιέρωση της λεγόμενης «ασφαλιστικής τιμής», με βάση την οποία υπολογίζονται τα ποσοστά συμμετοχής του ΕΟΠΥΥ και η οποία είναι μικρότερη της λιανικής τιμής των φαρμάκων. Τη διαφορά μεταξύ ασφαλιστικής και λιανικής τιμής την πληρώνουν εξολοκλήρου ή κατά ένα μέρος οι ασθενείς. Ετσι, τελικά η συμμετοχή του ασθενή από το 25% μπορεί να φτάσει ακόμα και στο 80%.

Στα παραπάνω πρέπει να υπολογιστούν τα φάρμακα της λεγόμενης «αρνητικής λίστας» (αυτά που συνταγογραφούνται αλλά δεν αποζημιώνονται από τον ΕΟΠΥΥ), τα Μη Συνταγογραφούμενα Φάρμακα (ΜΗΣΥΦΑ), η πληρωμή του 1 ευρώ ανά συνταγή, τα Γενικής Διάθεσης Φάρμακα (ΓΕΔΙΦΑ) που η τιμή τους πρόσφατα «απελευθερώθηκε» και πληρώνονται 100% από τους ασθενείς, καθώς και τα 10 ευρώ που έχει γίνει καθεστώς να πληρώνουν οι ασθενείς για τη συνταγογράφηση στους γιατρούς (θεωρούν ότι είναι εκτός των «δωρεάν επισκέψεων»).

Με όλα αυτά κατέληξαν το κράτος και τα ασφαλιστικά ταμεία να πληρώνουν κατά 57,7% λιγότερα, ενώ οι ασφαλισμένοι να πληρώνουν συμμετοχή κατά 43,1% περισσότερα σε σχέση με το 2009 και με τάση αυτή η αναλογία να επιδεινωθεί σε βάρος των ασθενών.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του πρώτου οκταμήνου του 2018, ο ΕΟΠΥΥ έπρεπε να πληρώσει το 85% της δαπάνης για τα φάρμακα της «θετικής λίστας» και οι ασφαλισμένοι το 15%. Με τα «κόλπα» της «ασφαλιστικής τιμής» και του χαρατσιού του 1 ευρώ ανά συνταγή, αυτή η αναλογία στη συμμετοχή μεταξύ ΕΟΠΥΥ και ασθενών έγινε περίπου 66% και 34%.

Αυτό σημαίνει ότι για το διάστημα αυτό ο «εξορθολογισμός» της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης της κυβέρνησης στοίχισε στους ασθενείς επιπλέον 280 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία αφαιρέθηκαν από τη δαπάνη που έπρεπε να επιβαρύνει τον ΕΟΠΥΥ.

Σύμφωνα με δηλώσεις του υπουργού Υγείας, διερευνάται η σύνδεση της συμμετοχής των ασθενών στη φαρμακευτική δαπάνη ανάλογα με το ύψος του εισοδήματος. Στο πλαίσιο αυτό λέγεται ότι μελετάται να υπάρχει κάποια μείωση της συμμετοχής σε φάρμακα για χρόνιες παθήσεις, αλλά ότι οπωσδήποτε πρέπει το μέτρο αυτό να είναι δημοσιονομικά «ουδέτερο». Δηλαδή να μην επιδρά στην κρατική και ασφαλιστική δαπάνη. Ουσιαστικά πρόκειται για μέτρο που δεν καταργεί, ούτε μειώνει τη συνολική δαπάνη των ασθενών, παρά μόνο θα την ανακατανέμει, στη λογική να πληρώνουν οι φτωχότεροι κάτι λιγότερο και το έλλειμμα που θα προκύπτει να φορτώνεται στους λιγότερο φτωχούς...

Για ακόμα μια χρονιά, η Πρόνοια δεν ξεφεύγει από τη λογική της «αντιμετώπισης» της ακραίας φτώχειας που γεννά η καπιταλιστική εκμετάλλευση με παροχές - «ψίχουλα», που χρηματοδοτούνται από την αφαίμαξη του λαού.

Στο σχετικό κομμάτι του προϋπολογισμού (για τον ΟΠΕΚΑ), εμφανίζονται έξοδα 3.203 εκατ. ευρώ, έναντι 1.258 εκατ. ευρώ, που είναι η εκτίμηση πραγματοποίησης για το 2018. Φαίνεται δηλαδή να είναι «παραπάνω» 1.945 εκατ. ευρώ το 2019 σε σχέση με το 2018. Δεν είναι όμως έτσι.

Πρόκειται για μια σειρά κονδυλίων που έχουν μεταφερθεί από άλλα υπουργεία στον ΟΠΕΚΑ, που θα λειτουργήσει για πρώτη φορά ως ο φορέας που θα συγκεντρώνει το σύνολο των κοινωνικών επιδομάτων, άρα δεν αποτελούν νέα δαπάνη. Τα κονδύλια που μεταφέρονται είναι της τάξης του 1,990 εκατ. ευρώ. Μάλιστα, εμφανίζεται μειωμένη η δαπάνη που αφορά τα οικογενειακά επιδόματα. Προϋπολογίζονται 961 εκατ. ευρώ από 1,020 εκατ. ευρώ που ήταν στον προϋπολογισμό του 2018. Οι παροχές των ανασφάλιστων υπερηλίκων παραμένουν στα 145 εκατ. ευρώ. Είναι περίπου 350 ευρώ το μήνα, που δεν τους φτάνει ούτε για ένα πιάτο φαΐ.

Επίσης πέφτει «μαχαίρι» και καταργείται από το 2019 το ποσό των 240 εκατ. ευρώ που προβλεπόταν ως ενίσχυση για να έχουν μειωμένη συμμετοχή ορισμένοι ασφαλισμένοι στη φαρμακευτική δαπάνη. Κυρίως αφορούσε την κατηγορία των συνταξιούχων που έπαιρναν το ΕΚΑΣ, δηλαδή όσοι έπαιρναν τις κατώτερες συντάξεις πείνας. Τώρα μαζί με την πλήρη περικοπή του ΕΚΑΣ καταργείται και αυτή έστω η δυνατότητα να αγοράζουν κάπως πιο φτηνά τα φάρμακά τους. Αλλά και στην περίπτωση που δοθεί η δυνατότητα να συνεχιστεί η μειωμένη συμμετοχή, η επιπλέον χρηματοδότηση για να καλυφθεί η διαφορά που θα προκύψει (καθότι η φαρμακοβιομηχανία σε κάθε περίπτωση θα πουλήσει με τις ίδιες τιμές τα εμπορεύματά της), θα μεταφερθεί κατά τη συνήθη πρακτική της κυβέρνησης στους υπόλοιπους ασφαλισμένους μέσω του ΕΟΠΥΥ.