Γρηγοριάδης Κώστας

Περιμένατε, κάτι διαφορετικό, ίσως αναρωτηθείτε. Οχι, βέβαια. Σημειώνουμε όμως το γεγονός. Σημειώνουμε, επίσης, τη διαφορά. Φεύγοντας ο Κ. Καραμανλής από την Αθήνα, δεν έβαζε καν, στις σχετικές δηλώσεις του, τη διεθνή τρομοκρατία - πλην της ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων - στις προτεραιότητες της κυβέρνησης και στην ατζέντα των συνομιλιών με τον Τζ. Μπους. Προφανώς, η συνομιλία του με τον Αμερικανό Πρόεδρο τον βοήθησε να αποκτήσει τον... πρέποντα προσανατολισμό. Αλλωστε, σύμφωνα με την ενημέρωση του εκπροσώπου του Λευκού Οίκου, ο Τζ. Μπους ευχαρίστησε τον Ελληνα πρωθυπουργό για τη «συμβολή της Ελλάδας» - δηλαδή, της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ - στο Αφγανιστάν και στον πόλεμο του Ιράκ, ενώ τον ενημέρωσε και για τα σχέδια των ΗΠΑ μετά τις 30 Ιούνη...

Τι περιλαμβάνουν τα σχέδια αυτά και, ιδιαίτερα, ποιο μερίδιο αναλογεί στη χώρα μας, δεν το γνωρίζουμε, αφού κανένας δεν το δημοσιοποίησε. Μάλλον, θα τα μάθουμε αργότερα...

Μπορεί οι Τζορτζ Μπους και Τόνι Μπλερ, όπως και οι υπόλοιποι συμμέτοχοι στη «συμμαχία των προθύμων», να επιμένουν στους ισχυρισμούς τους, ότι δεν υπάρχει θέμα στρατιωτικής κατοχής στο Ιράκ, αλλά διεξάγεται ένα ...τιτάνιο έργο ειρήνευσης και εκδημοκρατισμού της πολύπαθης αυτής χώρας, αλλά οι Ιρακινοί έχουν ριζικά διαφορετική γνώμη. Κι αυτή κυρίως μετράει, όπως καταλαβαίνει ο καθένας. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας τελευταίας δημοσκόπησης, που έγινε στο Ιράκ, οι 9 στους 10 Ιρακινούς θεωρούν τα αμερικανικά στρατεύματα, στρατεύματα κατοχής και όχι ειρηνευτική δύναμη...

Πώς είχε πει, τις προάλλες, ο Χρ. Πολυζωγόπουλος, αναφερόμενος στην υπογραφή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας; «Εμείς, είχε δηλώσει, επιλέξαμε τη διετή σύμβαση (και, μάλιστα, με τις γνωστές εξευτελιστικές αυξήσεις, θα συμπληρώναμε εμείς), για να δώσουμε ένα πρόσθετο, σοβαρό στοιχείο, το οποίο θα συμβάλει σε ένα καλύτερο επενδυτικό περιβάλλον. Διότι, χρειάζονται επενδύσεις, θέλουμε να συνεργαστούμε και να αθροίσουμε προσπάθειες για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της οικονομίας και της κοινωνίας, να αντιμετωπιστεί η ανεργία και να υποστηριχτεί η Κοινωνική Ασφάλιση».

Θυμηθήκαμε την πρόσφατη δήλωση του προέδρου της ΓΣΕΕ, διαβάζοντας τα αποτελέσματα του φετινού πρώτου τριμήνου της τσιμεντοβιομηχανίας «Τιτάν». Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση της εταιρίας, τα κέρδη του Ομίλου, προ φόρων και μετά τα δικαιώματα μειοψηφίας, σημείωσαν αύξηση κατά 331% (!!!), σε σύγκριση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2003. Συγκεκριμένα, από 5,4 εκατ. ευρώ πέρσι, ανήλθαν φέτος στα 23,3 εκατ. ευρώ!

Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ - μαζί του και η ηγεσία της ΔΑΚΕ - μπορεί να είναι... περήφανος για τη συμβολή του...

Κι άλλος δήμος - μετά το Δήμο Λάρισας που, όπως αποκάλυψε το «Ρ», το πρωτοξεκίνησε - αποφάσισε ν' ασφαλίσει το σύνολο των μαθητών της περιοχής του σε ιδιωτική ασφαλιστική εταιρία. Πρόκειται για το Δήμο Κάρλας του νομού Μαγνησίας, ο οποίος, με πρωτοβουλία του δημάρχου, ασφάλισε, για ένα χρόνο, τους 520 μαθητές, που φοιτούν στον παιδικό σταθμό, στα νηπιαγωγεία, στα δημοτικά σχολεία, στα γυμνάσια και το λύκειο.

Το γεγονός ότι λίγες μέρες μετά τη Λάρισα παρόμοιο «κρούσμα» εμφανίζεται στη Μαγνησία, δείχνει πως δεν έχουμε να κάνουμε με μεμονωμένο περιστατικό, που μπορεί και να οφείλεται και σε κάποια «φαεινή ιδέα» ενός δημάρχου, αλλά, μάλλον, πρόκειται για σχέδιο των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών να μπουν, ορμητικά και μαζικά, σ' ένα χώρο που είναι ασφαλιστικά «παρθένος» και πληθυσμιακά τεράστιος. Αποδεικνύεται, ακόμα, ότι υπάρχουν δήμαρχοι - όπως ο Κ. Τζανακούλης της Λάρισας, ο Ν. Αντωνάκης της Κάρλας και ποιος ξέρει πόσοι άλλοι - που δέχονται προθύμως το ρόλο του «πλασιέ», βοηθώντας να πετύχει ο στόχος που δεν είναι άλλος από την υπονόμευση της Δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης για ν' ανοίξει ο δρόμος της ολοκληρωτικής άλωσής της από το μεγάλο κεφάλαιο.

Κι όσο δεν εκδηλώνονται σοβαρές λαϊκές αντιδράσεις, τόσο θ' αυξάνονται οι δυνατότητες και οι πιθανότητες επίτευξης αυτού του στόχου...

Οι συμβασιούχοι αποτελούν μια ολόκληρη στρατιά φτηνού εργατικού δυναμικού χωρίς δικαιώματα. Είναι εργαζόμενοι, που βιώνουν ίσως τις πιο βάρβαρες εργασιακές συνθήκες Γεγονός, που τους μετατρέπει σε αντικείμενο άγριας οικονομικής και πολιτικής ομηρίας και εκμετάλλευσης. Η απόλυση της καθαρίστριας από τη ΔΟΥ Αλεξανδρούπολης και, μάλιστα, με τη μέθοδο της κλήρωσης - ασχέτως αν ανακλήθηκε ύστερα από τις σχετικές αντιδράσεις - δείχνει ακριβώς τη βαρβαρότητα που βιώνουν οι συμβασιούχοι. Η ανάγκη τους για δουλιά γίνεται ακόμα και αντικείμενο λοταρίας..!

Το λεξικό (434 σελ.), με υπέρτιτλο «Δελτίο Επιστημονικής Ορολογίας και Νεολογισμών, 8» και τίτλο «Ελληνική Ορολογία Ολυμπιακών Αθλημάτων», με την κωδικοποιημένη αθλητική ορολογία του, είναι χρήσιμο για όλους τους ασχολούμενους με τον αθλητισμό (αθλητές, δημοσιογράφους, καθηγητές των ΤΕΦΑΑ), αλλά και για όσους διδάσκουν την ελληνική γλώσσα. Το λεξικό, το οποίο περιλαμβάνει βιβλιογραφικές πηγές, αγγλικό και γαλλικό γλωσσάρι αθλημάτων, αρχαίες παραστάσεις, προλογίζεται από τον Τ. Γιοχάλα, ο οποίος επικαλείται φιλολογικές και αρχαιολογικές «πηγές», μεταξύ άλλων και του Παυσανία, σύμφωνα με τον οποίο τους Αγώνες καθιέρωσε ο Ολύμπιος Δίας (προς τιμήν του Κρόνου, της Ρέας, της Γέας, του Ιδαίου Ηρακλή). Αναφέρεται στη σύνδεση των Αγώνων με τις λατρείες προς τιμή των νεκρών. Ιστορεί τη μετεξέλιξή τους στα ιστορικά χρόνια, και δίνοντας παραδείγματα, επισημαίνει ότι δεν ήταν «μόνο στενά δεμένοι με την τέχνη, αλλά και με την ελληνική γλώσσα. Πλήθος ελληνικών λέξεων πλάστηκαν και καθιερώθηκαν ως ένα είδος αθλητικής πανελλήνιας ορολογίας, που με νοηματική ακρίβεια και σαφήνεια προσδιόρισε όλο το εύρος της παιδευτικής άθλησης».

Γρηγοριάδης Κώστας

Η Σόνια Γκάντι, που επέλεξε για μια σειρά λόγων να μην αναλάβει την πρωθυπουργία - οι ελάχιστα συγκεκαλυμμένες απειλές του RSS και των σχετιζόμενων με αυτό οργανώσεων, που θαυμάζουν ανοιχτά την ιδεολογία του Χίτλερ, αποτέλεσαν τον πιο εξόφθαλμο - λέγεται ότι θα χρησιμοποιήσει το Σινγκχ, ως «άνθρωπο - βιτρίνα» της ασκώντας εξουσία ανάμεσα στο προσκήνιο της προεδρίας του Κογκρέσου και το παρασκήνιο. Η εκτίμηση μοιάζει κάπως τραβηγμένη. Ο Σινγκχ, που θα κληθεί να διαχειριστεί τις απαιτήσεις και τις αναμονές του εγχώριου αλλά και του πολυεθνικού - και ειδικά του αμερικανικού κι ευρωπαϊκού - κεφαλαίου, πάντως, μοιάζει να αμφιταλαντεύεται.

Το Αριστερό Μέτωπο, στο οποίο μετέχουν τα ΚΚ Ινδίας (Μαρξιστικό) και ΚΚΙ, υπόσχεται μεν στήριξη στην κυβέρνηση χωρίς συμμετοχή σ' αυτήν - όπως σχολίαζε ο Σιτάραμ Γιετσούρι του ΚΚΙ(Μ) και άλλα στελέχη των δύο κομμάτων - θα ασκήσει πιέσεις για να αναχαιτιστούν, όπου αυτό είναι δυνατό, η πολιτική των αποεπενδύσεων και ιδιωτικοποιήσεων, και αυτό προοιωνίζεται μια «δύσκολη» συμμαχία...