Κυριακή 18 Δεκέμβρη 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Βαρέλι χωρίς πάτο

Παπαγεωργίου Βασίλης

Την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και του κατώτατου μισθού, το ξεχαρβάλωμα του ασφαλιστικού συστήματος, την πλήρη διάλυση των κρατικών δαπανών που έχουν να κάνουν με τη κάλυψη στοιχειωδών λαϊκών αναγκών, εξαγγέλλουν μέσα και από τις επίσημες εκθέσεις τους οι ιμπεριαλιστικοί Οργανισμοί (ΕΕ - ΔΝΤ).

Για τα παραπάνω και άλλα συνεννοούνται τις μέρες αυτές τα κλιμάκια της τρόικας με το μαύρο μέτωπο της συγκυβέρνησης, βάζοντας στην πράξη τις συνταγές που εδώ και πολλά χρόνια έχουν αξιώσει οι μερίδες της ντόπιας πλουτοκρατίας, τραπεζίτες, βιομήχανοι (ΣΕΒ), μεγαλέμποροι κ.ά. Δεν πρόκειται για «επινοήσεις» που έρχονται «απ' έξω», από κάποιους δήθεν φωστήρες - τεχνοκράτες. Αντίθετα, είναι η πολιτική για την ενίσχυση των μονοπωλίων, πολιτική που με απόλυτη συνέπεια στήριξαν και στηρίζουν οι κυβερνήσεις τους. Η «αποτυχία», οι τρανταχτές αποκλίσεις στόχων, όλα αυτά για τα οποία κόπτονται και τα διάφορα παπαγαλάκια τους δεν έχουν να κάνουν ούτε με το κάθε φορά «μείγμα πολιτικής» ούτε και με τις «ικανότητες» του πολιτικού προσωπικού τους, κυβερνήσεων και διαχειριστών του εκμεταλλευτικού συστήματος. Είναι αποτέλεσμα, απόλυτα φυσιολογική εξέλιξη, συμπτώματα της προϊούσας σαπίλας του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος. Η καπιταλιστική κρίση ολοένα και οξύνεται, και οι ανάγκες των μονοπωλίων αποδείχνονται «βαρέλι χωρίς πάτο».

Από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων η μόνη διέξοδος είναι η ανατροπή των μονοπωλίων και της πολιτικής που υπαγορεύουν, για τη λαϊκή εξουσία με κοινωνικοποιημένα τα μέσα της παραγωγής.

Κοροϊδία η διανομή αγροτικής γης

Μεγάλη κοροϊδία αποδεικνύεται η εξαγγελίας χορήγησης δημόσιας γης με φτηνό ενοίκιο σε νέους αγρότες, άνεργους, γεωτεχνικούς και αγροτοκτηνοτρόφους. Στην πράξη βασικά δίνονται βοσκότοποι, αλλά η πολιτική που ακολουθείται στρέφεται ενάντια στην κτηνοτροφία, με συνεχή μείωση στην τιμή κυρίως του γάλατος, αλλά και του κρέατος και τεράστια αύξηση των ζωοτροφών, πράγμα που οδηγεί τους κτηνοτρόφους σε εγκατάλειψη της παραγωγής. Οι εκτάσεις αγροτικής γης που έχουν βγει προς ενοικίαση είναι λιγοστές και δεν πρόκειται να επιφέρουν αγροτική ανάπτυξη. Στη χώρα μας υπάρχουν ακαλλιέργητα περίπου 3 εκατ. στρέμματα, γιατί δε συμφέρει στους αγρότες να καλλιεργήσουν, αφού δε βγάζουν βιώσιμο εισόδημα. Το πρόβλημα δεν είναι αν θα δοθούν οι ελάχιστες δημόσιες εκτάσεις που υπάρχουν προς χρήση, αλλά ότι δεν υπάρχει κατώτερη εγγυημένη τιμή στα αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα, δε βγαίνει ικανοποιητικό εισόδημα, δεν υπάρχει καμιά προστασία στην ανεξέλεγκτη εισαγωγή αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων και στην ασυδοσία των εμπόρων και εισαγωγέων που πλήττει τους αγροτοκτηνοτρόφους, αλλά και τη λαϊκή κατανάλωση. Οι κυβερνώντες όταν μιλούν για στήριξη του πρωτογενή τομέα και εννοούν την παράδοση της γης και της παραγωγής στους επιχειρηματίες και τους μεγαλοαγρότες, όπως ήδη συμβαίνει με την κτηνοτροφική παραγωγή όπου συγκεντρώνεται η παραγωγή στα χέρια των μεγαλοκτηνοτρόφων και επιχειρήσεων. Η νέα ΚΑΠ 2014 - 2020 που στηρίζουν ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ. και τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου θα μειώσει δραματικά το αγροτικό εισόδημα με δραστική περικοπή των επιδοτήσεων, ενώ η αποσύνδεσή τους από την παραγωγή και επιβολή 7% αναγκαστική αγρανάπαυση, αποδεικνύουν ότι στόχος δεν είναι η ανάπτυξη του αγροτικού τομέα, αλλά η μείωση της αγροτικής παραγωγής. Μπρος στην άσχημη κατάσταση που υπάρχει οι μικρομεσαίοι αγρότες και κτηνοτρόφοι καλούνται να συσπειρωθούν και ν' αγωνιστούν μέσα από τις γραμμές της ΠΑΣΥ, ώστε να αντισταθούν και να ανατρέψουν την αντιλαϊκή - αντιαγροτική πολιτική που βιώνουν και η οποία χρόνο με το χρόνο θα γίνεται όλο και χειρότερη.

Οσους έχει ανάγκη το κεφάλαιο

«Οι υπήκοοι τρίτων χωρών που εργάζονται νόμιμα στην ΕΕ θα έχουν κοινά δικαιώματα, ανάλογα με αυτά των Ευρωπαίων» ορίζει η νέα «ενιαία άδεια» εργασίας και διαμονής που ενέκρινε η πλειοψηφία του Ευρωκοινοβουλίου.

Χρυσώνουν το χάπι για τους πρόσφυγες του ιμπεριαλισμού που αναζητούν καταφύγιο στην ΕΕ, κρύβοντας πως τα «δικαιώματα των Ευρωπαίων» συνθλίβονται στις μυλόπετρες της ανταγωνιστικότητας και των αναγκών του κεφαλαίου για συνεχή μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης. Με λίγα λόγια, ανάγκη για τη μεγαλοεργοδοσία είναι να εξασφαλίζει εργάτες με μισθούς π.χ. Βουλγαρίας εντός ή εκτός της συγκεκριμένης χώρας και αυτό τρέχουν να της εξασφαλίσουν οι κυβερνήσεις των χωρών - μελών της ΕΕ.

Οπως παραδέχονται στη σχετική ανακοίνωση, η προωθούμενη οδηγία «έχει σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να διευκολύνει τη μετανάστευση, η οποία θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες της ευρωπαϊκής αγοράς εργασίας», δηλαδή εισαγωγή φτηνού εργατικού δυναμικού, όσους χρειάζεται το ευρωενωσιακό κεφάλαιο. Οπως ειπώθηκε χαρακτηριστικά στη συζήτηση στο Ευρωκοινοβούλιο «μέσω της οδηγίας για την ενιαία άδεια θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε ως ένα βαθμό την έλλειψη εργατικού δυναμικού στην ΕΕ». Και φυσικά ξεκαθαρίζεται ότι «οι νέοι κανόνες δε θίγουν τις αρμοδιότητες των ευρωπαϊκών χωρών σχετικά με το αν θα δεχθούν ή όχι εργαζόμενους που προέρχονται από χώρες εκτός ΕΕ ή πόσους θα δεχθούν».

Στον καπιταλισμό χάνουν πάντα οι εργαζόμενοι

Με απολύσεις 20.000 εργαζομένων μέσα στο 2012 - χώρια αυτές που έκαναν μέχρι τώρα - εκβιάζουν οι αλυσίδες εστίασης, ντόπιες και ξένες, («Goody's», «Everest», «TGI Friday's», «Γρηγόρης», «Mc Donald's», «Βενέτης», «Απολλώνιον», «Pizza Hut», «Coffe Time» κ.ά.) εάν δε μειωθεί ο ΦΠΑ για τα είδη που εμπορεύονται στο 9%, γιατί, λένε, έχουν μειωθεί οι τζίροι τους. Η τακτική της μεγαλοεργοδοσίας στο συγκεκριμένο κλάδο είναι περίτρανη και αδιάψευστη απόδειξη ότι στον καπιταλισμό, σε κάθε περίπτωση οι μεγάλοι χαμένοι είναι οι εργαζόμενοι. Στο χώρο της εστίασης και κυρίως στις αλυσίδες σαν κι αυτές, που αποτελούν το Σύνδεσμο Επώνυμων Οργανωμένων Αλυσίδων Εστίασης, βρήκαν και εξακολουθούν να το κάνουν, την πιο άγρια εφαρμογή τους οι νόμοι της εκμετάλλευσης των εργαζομένων και των ελαστικών μορφών απασχόλησης: η ανασφάλιστη εργασία, οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου -ακόμα και μερικών ημερών- η υπερεκμετάλλευση των εργαζόμενων που εξαναγκάζονταν εκβιαστικά να κάνουν από μάγειρες μέχρι καθαρίστριες, μεγέθυνε και διόγκωσε την κερδοφορία τους, «έχτισε» τις «αυτοκρατορίες» τους και τα δεκάδες μαγαζιά τους που για χρόνια ξεφύτρωναν σαν τα μανιτάρια καταβροχθίζοντας μικρά μαγαζιά και αυτοαπασχολούμενους. Σήμερα, πάλι οι εργαζόμενοι καλούνται να πληρώσουν τις απώλειες στην κερδοφορία της εργοδοσίας, από τις απολύσεις και την κλιμάκωση της βαρβαρότητας στις εργασιακές σχέσεις οι ιδιοκτήτες των αλυσίδων επιδιώκουν να διασώσουν τα επίπεδα της κερδοφορίας τους.

Το γαλάζιο τετράδιο

Η ιστορική νουβέλα «Το γαλάζιο τετράδιο» μαζί με το διήγημα «Εχθροί» υπήρξαν τα τελευταία έργα του Εμμανουήλ Καζακέβιτς. Ο τίτλος της νουβέλας είναι εμπνευσμένος από ένα τετράδιο με γαλάζιο εξώφυλλο, όπου ο Λένιν είχε συγκεντρώσει την ύλη, στην οποία στηρίχτηκε για να δώσει την τελική μορφή στο βιβλίο του «Κράτος και Επανάσταση». Η διδασκαλία του Μαρξισμού για το κράτος και τα καθήκοντα του προλεταριάτου στην επανάσταση.

Στις 7 Ιούλη 1917 η Προσωρινή Κυβέρνηση δημοσίευσε διάταγμα για τη σύλληψη και προσαγωγή του Λένιν σε δίκη. Ο Λένιν με τη σύμφωνη γνώμη της πλειοψηφίας της ΚΕ των μπολσεβίκων πέρασε στην παρανομία και από την Πετρούπολη στις 11 Ιούλη κατέφυγε μεταμφιεσμένος στο Ραζλίφ, στις όχθες μιας λίμνης, στην καλύβα ενός μπολσεβίκου εργάτη, του Εμελιάνοφ. Η πλοκή του έργου εκτυλίσσεται στο δίμηνο της παραμονής του Λένιν σ' αυτό το κρησφύγετο, έως τη μέρα που μεταμφιεσμένος, ξυρισμένος, με περούκα, τραγιάσκα και με πλαστή εργατική ταυτότητα με το επώνυμο Ιβανόφ, ξεκίνησε για τη Φινλανδία.

Η λογοτεχνική αφήγηση είναι βασισμένη στα πραγματικά γεγονότα από την περίοδο που ο Λένιν επεξεργάστηκε και έθεσε νέα γραμμή με στόχο την άμεση κατάληψη της εξουσίας από τις επαναστατικές εργατικές δυνάμεις, τις γνωστές «Θέσεις του Απρίλη» του 1917. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».

Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν

Γρηγοριάδης Κώστας

«Πρόσωπο της χρονιάς» αναδείχθηκε σύμφωνα με το περιοδικό «Time» ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, τη στιγμή που η Τουρκία επιχειρεί να ενισχύσει το ρόλο της ως περιφερειακή δύναμη στη διεθνή ιμπεριαλιστική σκηνή. Η Τουρκία επιχειρεί να εμφανιστεί ως η σύμμαχος χώρα των μουσουλμανικών κρατών, «γέφυρα Ανατολής και Δύσης». Επί της ουσίας, η αστική τάξη της Τουρκίας που εκπροσωπεί ο Ερντογάν συμμαχεί τόσο με τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, που τη χαρακτηρίζουν πολύτιμο σύμμαχο, όσο και με τη Ρωσία, αραβικές χώρες και χώρες της Λατινικής Αμερικής. Σε αυτό το πλαίσιο η Τουρκία επιχειρεί να ενισχύσει το ρόλο της και στο ενεργειακό παιχνίδι, εκμεταλλευόμενη τις εξελίξεις.

Εμφανίζεται ως μία ταχύτατα αναπτυσσόμενη οικονομία που εφαρμόζει σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις, κρατικών επιχειρήσεων και του φυσικού πλούτου, ποταμών, ακτών, κλπ. και όλα αυτά με ένταση της εκμετάλλευσης των εργατών, επιδείνωσή της ζωής των λαϊκών στρωμάτων για να εξασφαλίζει η πλουτοκρατία την υψηλή κερδοφορία της. Σε αυτό έχει συμβάλλει τα μάλα το κόμμα του Ερντογάν «Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης».

Η καπιταλιστική αυτή ανάπτυξη έφερε χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων, μείωση μισθών, αύξηση της ανεργίας, υπερχρέωση των λαϊκών νοικοκυριών.


Α.Φ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ