Προκλητικό εμπαιγμό απέναντι στη λαϊκή οικογένεια αποτελούν οι «συστάσεις» της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Υποδομών προς τους παραχωρησιούχους, που κατασκευάζουν και διαχειρίζονται τα οδικά έργα της χώρας, περί δήθεν μείωσης του ύψους των διοδίων. Υποτίθεται ότι απέστειλε τις προτάσεις της προς τις εταιρείες που τις καλεί να προβούν σε μειώσεις των τιμών των διοδίων από 25% έως 30%, προτάσεις που αυτές όπως και οι τράπεζες που εμπλέκονται στα έργα, τις «βλέπουν θετικά». Τη «χασούρα» τους ωστόσο από την παραπάνω μείωση - όποιο και αν είναι τελικά το ύψος της - θα την καλύψει το Δημόσιο, πάλι ο εργαζόμενος λαός δηλαδή.

Δεν φτάνει που με ελάχιστα δικά τους κεφάλαια - αφού το μεγαλύτερο μέρος των «επενδύσεών» τους προέρχεται από δάνεια με εγγυήσεις του Δημοσίου, κοινοτικές και κρατικές επιδοτήσεις - αλλά και τη στυγνή εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης των εργατών και του επιστημονικού δυναμικού που απασχολούν, κατασκευάζουν έργα που τα εκμεταλλεύονται σε μεγάλο βάθος χρόνου. Τώρα έρχεται η πολιτική ηγεσία του υπουργείου να ισχυριστεί ότι «ασκεί πιέσεις» προς τους κατασκευαστές, για να μειώσουν τα διόδια, τη στιγμή που πάλι από τον κρατικό κορβανά, από τον ίδιο το λαό δηλαδή, θα τους τα ξαναδώσει πίσω. Ενώ λίγο καιρό νωρίτερα, είχε καταστήσει και αδίκημα τη μη καταβολή διοδίων, προσπαθώντας έτσι να εκφοβίσει τους διερχόμενους που αρνούνταν να καταβάλουν τα ληστρικά διόδια.

Οι «πιέσεις» που δήθεν ασκεί στους παραχωρησιούχους για τη μείωση των διοδίων, μόνο ως φάρσα και κοροϊδία ολκής πρέπει να καταγραφούν στις συνειδήσεις του εργαζόμενου λαού, που χρυσοπληρώνει τα μεγάλα οδικά έργα για να θησαυρίζει μια χούφτα επιχειρηματιών, ντόπιων και ξένων.

Στην εξαφάνιση οδηγεί την τευτλοκαλλιέργεια η πολιτική της κυβέρνησης και της διοίκησης της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης (ΕΒΖ). Οι εξευτελιστικές τιμές που έδωσε η διοίκηση της ΕΒΖ και η αναγγελία ιδιωτικοποίησης των ζαχαρουργείων είχαν ως αποτέλεσμα να σπαρθούν φέτος ακόμα λιγότερα στρέμματα. Οι σχετικές πληροφορίες αναφέρουν ότι μέχρι πριν από μερικές μέρες είχαν σπαρθεί λιγότερα από 80.000 στρέμματα, όταν πέρυσι είχαν καλλιεργηθεί 136.000 στρέμματα, το 2009 221.000 στρέμματα, ενώ το 2005 ήταν 428.000 στρέμματα. Η κατάσταση που διαμορφώνεται οδηγεί με σιγουριά στο να μην καλύπτεται η ποσόστωση που δικαιούται η Ελλάδα, αλλά στο να παραχθεί περίπου το 1/3 της ζάχαρης που δικαιούμαστε να παράγουμε ως χώρα. Επίσης, σημαίνει απαξίωση της ΕΒΖ και διευκόλυνση της πώλησής της σε ανταγωνιστές της. Η ακολουθούμενη πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ οδηγεί την τευτλοκαλλιέργεια στην εξαφάνιση και τους εργαζόμενους ενός σημαντικού διατροφικού κλάδου στην ανεργία. Ηδη με την εφαρμογή των ολέθριων μέτρων της ΕΕ από το 2006 η τευτλοκαλλιέργεια μειώθηκε στο μισό και έκλεισαν δύο από τα πέντε εργοστάσια της ΕΒΖ. Κι όπως φαίνεται, κινδυνεύουν να κλείσουν και τα υπόλοιπα τρία, αν δεν υπάρχει πρώτη ύλη, αφού με τις εξευτελιστικές τιμές που επιβάλλουν η ΕΕ και η κυβέρνηση, η καλλιέργεια τεύτλων είναι ασύμφορη. Η τευτλοκαλλιέργεια και ο τομέας παραγωγής της ζάχαρης αποτελούν άλλο ένα παράδειγμα για το πώς πλήττονται από την ακολουθούμενη αντιλαϊκή πολιτική η αγροτιά και η εργατιά. Και η απάντηση σ' αυτή την ολέθρια πολιτική βρίσκεται στο δυνάμωμα του κοινού μετώπου πάλης για την ανατροπή της ακολουθούμενης αντιλαϊκής πολιτικής και την εφαρμογή μιας άλλης, φιλολαϊκής πολιτικής, που θα οδηγεί σε ένα διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης της αγροτικής παραγωγής, με κριτήριο την κάλυψη των διατροφικών αναγκών του λαού, και θα υπηρετεί τα συμφέροντα των εργαζομένων, της φτωχομεσαίας αγροτιάς και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.

«Κακά μαντάτα» για τους αυτοαπασχολούμενους στο ταξί έρχονται από το υπουργείο Υποδομών, το οποίο ετοιμάζεται το αμέσως επόμενο διάστημα να παρουσιάσει και επίσημα τα σχέδιά του για την «απελευθέρωση» - βλ. παράδοση του κλάδου σε λίγες εταιρείες - ενός ακόμη «κλειστού» επαγγέλματος. Σύμφωνα με τα όσα έχουν διαρρεύσει μέχρι σήμερα, το νέο καθεστώς θα προβλέπει τη λειτουργία δύο τύπων ταξί, τα συμβατικά και τα προμισθωμένα χωρίς ταξίμετρο. Επίσης, ετοιμάζονται και τα ταξί 7 ή 9 θέσεων καθώς και η παροχή άδειας λειτουργίας υπηρεσίας ταξί σε τουριστικές και ξενοδοχειακές υπηρεσίες. Τα παραπάνω μέτρα είναι προφανές ότι θα χτυπήσουν άγρια το ήδη μειωμένο μεροκάματο των αυτοαπασχολούμενων ταξιτζήδων, οι οποίοι έπειτα από την υλοποίηση των παραπάνω μέτρων θα δουν την πελατεία τους να μειώνεται ακόμη περισσότερο. Οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες όλο αυτό το διάστημα βάζουν πλάτη στα σχέδια της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Υποδομών, έχοντας συμμαχήσει μαζί της ενάντια στα συμφέροντα των μικρών αυτοκινητιστών, για τους οποίους προβλέπεται, σύντομα, η μετατροπή τους σε φτηνό ευέλικτο εργατικό δυναμικό στις εταιρείες που ήδη βρίσκονται στα «σκαριά».

Προχωρώντας στην έκδοση Ανθολογίας Διηγημάτων με θέμα τη Μετανάστευση, η «Σύγχρονη Εποχή» δεν είχε σκοπό να προσθέσει έναν ακόμη τόμο στους πολλούς που ήδη υπάρχουν. Το συλλογικό αυτό έργο, αποτέλεσμα μιας προσεκτικής διαλογής κειμένων που συγκεντρώθηκαν ύστερα από πρόσκληση σε «συγγραφείς και όχι μόνο», φιλοδοξεί να αποτελέσει αφορμή συζήτησης και διαλόγου ανάμεσα σε παιδιά, γονείς και εκπαιδευτικούς.

Στόχος ήταν και παραμένει η αποσαφήνιση, μέσα από ένα πιο προσιτό μέσο, όπως η λογοτεχνία των πραγματικών αιτιών των κοινωνικών αντιθέσεων, που δε βρίσκονται στο χρώμα, στο φύλο ή στον τόπο καταγωγής, αλλά στην ταξική θέση κάθε ανθρώπου μέσα στα εκμεταλλευτικά συστήματα. Η χρήση της μυθοπλασίας θα κάνει ευκολότερη την ευόδωση της προσπάθειας αυτής. Η προσέγγιση του θέματος με πιο κατανοητούς στα παιδιά τρόπους είναι δυνατόν να συμβάλει στην ανάπτυξη του πνεύματος αλληλεγγύης μεταξύ των μεταναστών και των Ελλήνων εργαζομένων, να καλλιεργήσει το σεβασμό στη διαφορετικότητα και να προωθήσει τη φιλία ανάμεσα στους λαούς.

Η κυβέρνηση του Ισλαμαμπάντ από την πλευρά της επαναβεβαίωσε τη στήριξή της στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, λαμβάνοντας τα συγχαρητήρια για τις «προσπάθειές της ενάντια στην τρομοκρατία», αλλά και κατηγορίες ότι δεν μπορεί να ελέγξει τις μυστικές υπηρεσίες της χώρας, που διατηρούν σχέσεις με τους Ταλιμπάν, από την περίοδο της συμμαχίας των σημερινών «ανταρτών» με τις ΗΠΑ, για την ανατροπή της Λαϊκής Δημοκρατίας του Αφγανιστάν. Η πακιστανική κυβέρνηση κατάπιε τις κατηγορίες και απέφυγε να διατυπώσει την παραμικρή δυσαρέσκεια στον Μ. Μιούλεν σχετικά με τις επιθέσεις αμερικανικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών, ευθύνη για τις οποίες έχει και η CIA, που υποτίθεται ότι καταδικάζει, ψελλίζοντας στο περιθώριο ότι οι υπηρεσίες της δε συνεργάζονται με τους Ταλιμπάν... Η συνεργασία λοιπόν συνεχίζεται, όπως και η αμερικανο - ΝΑΤΟική «απελευθέρωση», που σπέρνει το θάνατο στους λαούς.