Ο «Ριζοσπάστης» ξεκινά από σήμερα και κάθε Πέμπτη τη δημοσίευση 4σέλιδου για τη ΝΕΟΛΑΙΑ.

Το νέο μας 4σέλιδο θα περιλαμβάνει ρεπορτάζ, αρθρογραφία, συνεντεύξεις και έρευνες για ζητήματα Παιδείας, Αθλητισμού, Πολιτισμού, του αγώνα ενάντια στα ναρκωτικά, για το μαθητικό και το φοιτητικό κίνημα, προτάσεις για παραστάσεις, προβολές και, φυσικά, βιβλία για νέους και τις οικογένειές τους αλλά και για δασκάλους, εκπαιδευτικούς.

Στο σημερινό μας 4σέλιδο μπορούμε να βρούμε:

-- Συνέντευξη με εκπροσώπους φοιτητικών συλλόγων για την κατάσταση στα πανεπιστήμια και την εμπειρία από τον αγώνα τους ενάντια στο κλίμα τρομοκρατίας και αυταρχισμού.

-- Ρεπορτάζ από την εμπειρία των κινητοποιήσεων των μαθητών και ειδικότερα από το Ηράκλειο Κρήτης.

- Συνέντευξη με καθηγήτριες Γυμνασίου που πήραν την πρωτοβουλία και παρότρυναν τους μαθητές τους να φτιάξουν έργα ζωγραφικής που εκτέθηκαν στην Εκθεση του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών με θέμα την Αντίσταση.

-- Αρθρο με αφορμή την πρόθεση της κυβέρνησης να νομιμοποιήσει τη χρήση ηρωίνης σε «εγκεκριμένους» χώρους.

-- Ανύπαρκτος ο προ-αθλητικός έλεγχος των μαθητών στα σχολεία. Στοιχεία που σοκάρουν.

-- Προτάσεις του «Ριζοσπάστη» για θεατρική παράσταση και βιβλίο.

-- Το τελευταίο διάστημα, παρατηρείται ένταση του αυταρχισμού στα ιδρύματα από τις διοικήσεις τους, με τη στήριξη της κυβέρνησης. Γιατί συμβαίνει αυτό;

Β. Π.: Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι η ένταση της καταστολής γίνεται σε μια περίοδο που προσπαθούν να περάσουν συνολικές αναδιαρθρώσεις μέσα στα πανεπιστήμια, που έχουν σχέση τόσο με τη μέριμνα (σίτιση, στέγαση κ.λπ.), καλούν δηλαδή τους φοιτητές να βάζουν όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη, αλλά και με συνολικότερες αλλαγές, που αφορούν τα προγράμματα σπουδών και τους αποφοίτους που θέλουν να βγάλουν. Επειδή, αυτές οι αλλαγές που γίνονται είναι σε αντιδραστική - αντιλαϊκή κατεύθυνση σε σχέση με τα συμφέροντά μας, επιδιώκουν να προλαβαίνουν κάθε κίνηση φοιτητών που αντιδρούν, που σηκώνουν κεφάλι. Η καταστολή πάει χέρι - χέρι με την αντιλαϊκή πολιτική, με τις αναδιαρθρώσεις.

-- Πώς απαντάει το φοιτητικό κίνημα απέναντι στον αυταρχισμό;

Χ. Χ.: Η καλύτερη απάντηση είναι η μαζικοποίηση των κινητοποιήσεων. Να συμμετέχουν όλο και πιο πολλοί φοιτητές, με τις μορφές πάλης που οι ίδιοι αποφασίζουν. Να μην αφήνει περιθώρια το φοιτητικό κίνημα, ούτε να το συκοφαντούν, αλλά ούτε και περιθώρια να πιστεύει κανείς ότι δε θα υπάρξουν αποτελέσματα, έστω κι αν δεν είναι ορατά ή άμεσα.

Β. Π.: Αυτές τις δύο βδομάδες με πρωτοβουλίες του ΜΑΣ προσπαθήσαμε να σπάσουμε το κλίμα τρομοκράτησης. Να δώσουμε δυναμική και θάρρος. Να σπάσουμε έμπρακτα τον τσαμπουκά της κυβέρνησης. Να γίνει ξεκάθαρο πλατιά στους φοιτητές, γιατί έρχονται τώρα όλα αυτά τα μέτρα και ποιος είναι ο πραγματικός αντίπαλος. Υπάρχουν εκφραστές αυτής της πολιτικής (π.χ. πρυτάνεις, διοικήσεις), αλλά αυτή η πολιτική έρχεται να συμπυκνώσει στρατηγικές στοχεύσεις της κυβέρνησης και της ΕΕ.

-- Μπαίνουν νέοι φοιτητές στη δράση μέσα από αυτές τις κινητοποιήσεις;

Β. Π.: Φάνηκε ότι υπήρξαν κάποια αντανακλαστικά, που δείχνουν κιόλας τα περιθώρια που ανοίγονται μπροστά μας. Είναι όμως ακόμα αναντίστοιχη η απάντηση. Χρειάζεται, βέβαια, να προσανατολιστεί αυτός ο αγώνας. Να έχει διάρκεια κι αντοχή. Να μην είναι μόνο ένα ξέσπασμα. Να γίνουν βήματα στη συγκρότηση του φοιτητικού κινήματος.

-- Ποια είναι τα κύρια προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα ένας φοιτητής στις σπουδές του;

Χ. Χ.: Υπάρχουν πολλά οξυμένα προβλήματα, που αν συνδυαστούν και με όσα αντιμετωπίζει σήμερα μια λαϊκή οικογένεια, κάνουν την κατάσταση εκρηκτική. Πιο συγκεκριμένα, στα πρώτα έτη υπάρχουν πολλοί συμφοιτητές μας που προσπαθούν να μετεγγραφούν από σχολές της επαρχίας. Στο ΕΚΠΑ υπάρχει θέμα με τις εγκαταστάσεις κι εξαιτίας της υποχρηματοδότησης υπάρχουν πολλά προβλήματα στον εξοπλισμό. Για παράδειγμα, το Τμήμα Τουρκικών Σπουδών είναι εγκατεστημένο σε κτίριο νοικιασμένο από τη Μητρόπολη. Είναι ακατάλληλο για μάθημα. Δε χωράμε στα αμφιθέατρα, δεν υπάρχει θέρμανση, ούτε καθαριότητα. Το πρόβλημα με την καθαριότητα είναι ακόμα πιο οξυμένο στη Φιλοσοφική, που έχει πολλούς μήνες να καθαριστεί. Απαιτούμε άμεση πρόσληψη μόνιμου προσωπικού σε όλες τις λειτουργίες του πανεπιστημίου, που έχουν ξεπουληθεί όπως η φύλαξη. Να δοθούν άμεσα επιπλέον κονδύλια από το κράτος και να τα κόψει από τους επιχειρηματίες. Υπάρχουν καθηγητές που διδάσκουν 9 και 10 μαθήματα ανά 6μηνο. Μειώνονται κι άλλο οι διοικητικοί υπάλληλοι. Με τις τελευταίες απολύσεις (δεν ανανεώθηκαν οι συμβάσεις σε 150 εργαζόμενους στο ΕΚΠΑ) η γραμματεία του Τμήματός μου έμεινε με έναν εργαζόμενο, ενώ δεν υπάρχει πλέον κανένας εργαζόμενος για τη βιβλιοθήκη.

Β. Π.: Η άλλη πτυχή είναι οι αλλαγές στα προγράμματα σπουδών και πού αυτές στοχεύουν. Προσπαθούν να τα εναρμονίσουν, όπως λένε, με τις σύγχρονες ανάγκες της οικονομίας. Αυτό για ένα φοιτητή σήμερα σημαίνει ένταση των ταξικών φραγμών, από τη μια, και, από την άλλη, ημικαταρτισμένη γνώση, γνώση με το κομμάτι, που θα καθορίζει και με τι όρους θα δουλεύει ο αυριανός απόφοιτος. Θέλουν αποφοίτους φθηνούς κι ευέλικτους. Στη ΣΕΜΦΕ, μέσα από παρεμβάσεις, συνεχείς κινητοποιήσεις προσπαθούμε να αναδείξουμε την αντιδραστική ουσία των αλλαγών αυτών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι και η Σχολή των Ηλεκτρολόγων Μηχανικών, που το μάθημα της ενεργειακής υποστήριξης έχει αποκοπεί από το πτυχίο και το «αγοράζεις» πλέον μέσω σεμιναρίων.

Χ. Χ.: Στις θεωρητικές σχολές υπάρχει ζύμωση αντιλήψεων και ιδεολογική προπαγάνδα. Χαρακτηριστικά, το επόμενο 6μηνο το ΓΕΕΘΑ χρηματοδοτεί επώνυμη έδρα στη σχολή μου, που θα ασχολείται με γεωπολιτικές αναλύσεις στη Μ. Ανατολή και την παρουσία της Ελλάδας. Πέρσι το Τμήμα Σλαβικών Σπουδών χρηματοδοτήθηκε απ' ευθείας από την «Gazprom».

(συνέχεια από σελίδα 9)

-- Τι πρωτοβουλίες έχετε πάρει για όλα αυτά τα θέματα;

Χ. Χ.: Σε πολλές σχολές, όπως στους νηπιαγωγούς έχει γίνει προσπάθεια να οργανωθούν επιτροπές ετών που θα ασχολούνται και με πιο συγκεκριμένα ζητήματα, που αφορούν κάθε έτος ξεχωριστά. Για το ζήτημα της καθαριότητας, που, όπως είπαμε και παραπάνω, είναι τεράστιο πρόβλημα στο ΕΚΠΑ. Το προηγούμενο διάστημα προσπαθήσαμε να αναδείξουμε και να κάνουμε γνωστό το πρόβλημα της καθαριότητας με συνεντεύξεις Τύπου και άλλες μαζικές δράσεις. Κι αναγκάστηκε η Διοίκηση του Πανεπιστημίου να έρθει σε συνεννόηση με το Δήμο της Αθήνας και να αναλάβει αυτός τον καθαρισμό για λίγο διάστημα.

Από την αρχή της χρονιάς, με αφορμή το μεγάλο πανελλαδικό συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ, τον 3ήμερο εορτασμό του Πολυτεχνείου, την απεργία στις 27 Νοέμβρη, αλλά και τις εξελίξεις κουβεντιάσαμε μαζικά με τους συμφοιτητές μας. Στο Σύλλογό μου πραγματοποιείται Γενική Συνέλευση κάθε βδομάδα. Είναι θετικό ότι στην τελευταία Γενική Συνέλευση συμμετείχαν 80 φοιτητές, όταν στις φοιτητικές εκλογές είχαν ψηφίσει 100.

Αντιπροσωπεία του φοιτητικού μας συλλόγου πήγε σε άλλες Γενικές Συνελεύσεις για να μεταφέρει εμπειρία, να συμβάλει στη συζήτηση. Ομάδες φοιτητών εξόρμησαν στα Προπύλαια και στην πλατεία Κοραή με την απόφαση του Συλλόγου. Είναι κινήσεις που μπορεί να φαίνονται μικρές, αλλά βοηθούν ν' αποκτήσουν εμπειρία οι φοιτητές, από την ίδια τους τη δράση μέσα από τη συμμετοχή τους στην οργάνωση της πάλης. Μέχρι τώρα, οι πιο πολλοί αγανακτούσαν, αλλά είχαν μάθει να «μένουν στον πάγκο» κι όχι «να παίζουν μπάλα μέσα στο γήπεδο».

-- Είναι λύση οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες που πρότεινε η πρυτανεία του ΕΚΠΑ; Πώς μπορούν να ξεπεραστούν εκφυλιστικά φαινόμενα στους συλλόγους;

Β. Π.: Αυτό που προτείνουν όχι απλά δεν είναι λύση είναι και πολύ επικίνδυνο. Στοχεύουν να χτυπήσουν τις συλλογικές διεκδικήσεις. Αυτή η λογική δε συναντιέται μόνο στα πανεπιστήμια, παρόμοια είναι και η κατάσταση στο εργατικό κίνημα με το συνδικαλιστικό νόμο που θέλουν να φέρουν. Γίνεται, δηλαδή, κατανοητό, ότι δεν είναι μόνο ζήτημα Φορτσάκη ή Πρυτανείας. Είναι ενιαία η επίθεση στο κίνημα.

Οι Γενικές Συνελεύσεις είναι ανοιχτές, μαζικές διαδικασίες, που καλούμε τους φοιτητές να συμμετέχουν και να αποφασίζουν συλλογικά. Τα εκφυλιστικά φαινόμενα είναι ζητήματα που πρέπει να λύσει το φοιτητικό κίνημα. Αυτό όμως πρέπει να αποφασίζει για τις διεκδικήσεις του. Ως ΜΑΣ έχουμε συγκεκριμένες προτάσεις για μαζικοποίηση των διαδικασιών, π.χ. συγκρότηση επιτροπών ετών. Και υπάρχουν θετικά αποτελέσματα, όπως στη Νοσηλευτική που έχουν συγκροτηθεί επιτροπές ετών και μέσα από τις συνελεύσεις και τις αποφάσεις τους, μαζικοποιείται και η Γενική Συνέλευση του Συλλόγου, ενώ η συζήτηση γίνεται πιο ουσιαστική, έχουν λόγο οι ίδιοι φοιτητές κι όχι μόνο οι εκπρόσωποι των παρατάξεων.

Eurokinissi

Μία από τις μεγάλες κινητοποιήσεις μαθητών στο Ηράκλειο Κρήτης

Στις 3 Νοέμβρη, μαθητές σε όλη τη χώρα προχώρησαν σε μαζικές κινητοποιήσεις, φέρνοντας στο προσκήνιο την αντίθεση στο «νέο Λύκειο» και διεκδικώντας κάλυψη των αναγκών των σχολείων. Μαθητές από δεκάδες σχολεία του Ηρακλείου συσπειρώθηκαν γύρω από τα αιτήματα «ΟΧΙ στο Νέο Λύκειο. Να καταργηθεί η τράπεζα θεμάτων. Οι εξετάσεις να έχουν αποκλειστικά ενδοσχολικό χαρακτήρα με ευθύνη των καθηγητών. Οχι στα εξαντλητικά ωράρια. Καμία ποινικοποίηση των αγώνων που αποφασίζουν οι μαθητές» και πραγματοποίησαν μία πολύ μαζική κινητοποίηση.

Με αφετηρία την ανάγκη οι μαθητές να συνεχίσουν τον αγώνα τους συντονισμένα, συστάθηκε το Συντονιστικό Αγώνα Σχολείων Ηρακλείου με πρωτοβουλία 15μελών σχολείων και τη συμμετοχή 29 σχολείων. Πρόκειται για τα 1ο, 2ο, 3ο, 4ο, 5ο, 6ο, 7ο, 8ο, 10ο, 11ο, 13ο Λύκειο, τα Λύκεια Αλικαρνασσού, Μελεσών, Γαζίου, Μουσικό, Καλλιτεχνικό, Χάρακα, Αγίου Μύρωνα, Αρχανών, το 1ο, 3ο, 5ο, 7ο, 11ο, 13ο Γυμνάσιο και τα Γυμνάσια Μελεσών, Αρχανών, Αγίου Μύρωνα και Γαζίου.

Μαθητές συμμετέχουν στο απεργιακό συλλαλητήριο στις 27 Νοέμβρη

Ιδιαίτερα μαζική ήταν η συμμετοχή στις κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις που έγιναν αυτό το διάστημα από μαθητές σχολείων της περιφέρειας που κατέβηκαν μαζικά στο Ηράκλειο, παρά τις δυσκολίες.

Αφού οι απειλές από πλευράς υπουργείου για παράταση του σχολικού έτους και μαθήματα στις διακοπές για τα σχολεία που κάνουν καταλήψεις, η παρουσία ελάχιστων «αγανακτισμένων» γονιών δεν έκαμψαν την αποφασιστικότητα των μαθητών, επιστρατεύτηκαν εισαγγελείς και αστυνομία. Ετσι, την Παρασκευή, 21 Νοέμβρη, ξεκίνησαν με εισαγγελική παραγγελία κλήσεις στα αστυνομικά τμήματα διευθυντών σχολείων, προκειμένου να απαντήσουν σε ερωτήσεις σχετικά με τις καταλήψεις. Η απόπειρα ποινικοποίησης του αγώνα τους όπλισε με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα τους μαθητές, οι οποίοι έχουν περιφρουρήσει τις κινητοποιήσεις τους.

Στο πλευρό τους στέκεται η Ενωση Γονέων Ηρακλείου, αλλά και εκπαιδευτικοί και εργαζόμενοι. Γονείς στην πλειοψηφία τους, άνθρωποι που αγωνιούν για το μέλλον των παιδιών τους, άνεργοι, απλοί εργάτες, υπάλληλοι, μικροεπαγγελματίες, αγρότες μοιράστηκαν την αγωνία των παιδιών τους. Οι ίδιοι, άλλωστε, είδαν ότι το «νέο λύκειο» και η «τράπεζα θεμάτων» διώχνει τα παιδιά από το σχολείο, με το ποσοστό μετεξεστέων να φτάνει πριν τις «ευνοϊκές» ρυθμίσεις του υπουργείου στο 30% στο νομό (σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε τον Ιούλη η ΟΛΜΕ).

Η συμπαράσταση γονιών και εργαζομένων στον αγώνα τους εκφράστηκε τόσο με παρεμβάσεις ενάντια στην ποινικοποίηση του αγώνα τους όσο και μέσα από το απεργιακό συλλαλητήριο στις 27 Νοέμβρη στο Ηράκλειο. Χιλιάδες μαθητές προπορεύτηκαν, μαζί με το συγκροτημένο μπλοκ των γονιών και μαζί με εργαζόμενους έκαναν παράσταση διαμαρτυρίας στην Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης.

«Ούτε οι απειλές, ούτε οι εισαγγελικοί εκφοβισμοί και οι γνωστοί "αγανακτισμένοι" στάθηκαν εμπόδιο στη θέληση των μαθητών να δώσουν ξανά και ξανά το μήνυμα "δεν υποχωρούμε αν δεν δικαιωθούμε", "έξω οι πολυεθνικές από τα σχολειά μας", "η τρομοκρατία δεν θα περάσει"!», τονίζει η Ενωση Γονέων σε ανακοίνωσή της μετά το απεργιακό - μαθητικό συλλαλητήριο. Σημειώνοντας την ανάγκη «για συνέχιση του αγώνα, αξιοποιώντας από κοινού, γονείς και μαθητές, διάφορες πολύμορφες δράσεις μέχρι την τελική νίκη, διότι "η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει... Τις πιο όμορφες μέρες μας δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα"...».

Σε αυτό το πλαίσιο, σημαντική είναι η πρωτοβουλία που πήραν οι καθηγήτριες Φιλιππίνα Λιβιτσάνου (8ο Γυμνάσιο Χαϊδαρίου) και Μάγδα Λαμπροπούλου (Γυμνάσιο Παμφίλων Μυτιλήνης) μαζί με τους μαθητές τους στο μάθημα της Αισθητικής Αγωγής.Ετοίμασαν ατομικά και συλλογικά έργα με θέματα ενάντια στο ρατσισμό και στο φασισμό.Πρόσφατα παρουσιάστηκαν και σε μια πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της έκθεσης του Εικαστικού Επιμελητηρίου, με γενικό θέμα «Αντίσταση Τώρα».

Το σχολείο, πέρα από το μαθησιακό του χαρακτήρα, οφείλει να έχει στόχο και τη διαμόρφωση ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων. Σε αυτό το πλαίσιο είναι αναγκαία και η καλλιέργεια της αισθητικής αγωγής, που θα συμβάλει στην αισθητική καλλιέργεια της σταθερής, δημιουργικής και ολοκληρωμένης προσωπικότητας, που με αρμονικό και δυναμικό τρόπο θα ενταχθεί στην κοινωνία. Κόντρα στην αποσπασματικότητα, που είναι κυρίαρχη στα αναλυτικά προγράμματα των σχολείων, υπάρχουν εκπαιδευτικοί που, μέσα από τα μαθήματά τους, προσπαθούν να διδάξουν την αλήθεια στους μαθητές τους.

Εργα που δημιούργησαν οι μαθητές

Η πρωτοβουλία που πήραν είναι ακόμα πιο σημαντική, αν συλλογιστεί κανείς, τις δύσκολες συνθήκες μέσα στις οποίες γίνεται προσπάθεια να διδαχθεί ως μάθημα στα σχολεία σήμερα η Αισθητική Αγωγή.

Χαρακτηριστικά η Φ. Λιβιτσάνου δηλώνει ότι στο σχολείο που δουλεύει δεν υπάρχει αίθουσα καλλιτεχνικών και ότι η ίδια μαζί με τους μαθητές της ήταν περιπλανώμενοι. Ανύπαρκτες, όμως, ήταν και οι υλικές υποδομές (μολύβια, μπογιές) και στα δύο σχολεία. Με βάση τα παραπάνω, δεδομένη ήταν και η μοίρα των έργων... Στο σχολείο του Χαϊδαρίου, δεν υπάρχει χώρος, για να εκτεθούν, να φυλαχθούν και βρίσκονται πεταμένα δίπλα στις τουαλέτες.

Η Φ. Λιβιτσάνου δούλεψε πέρσι ένα πρόγραμμα, που αγκάλιασε όλη τη χρονιά, με μαθητές από τη Β' και Γ' τάξη του 8ου Γυμνάσιου Χαϊδαρίου. Το θέμα τους είχε τίτλο: «Η τέχνη ως αντίσταση. Οι εικαστικές τέχνες κατά του φασισμού». Μας λέει χαρακτηριστικά: «Είναι ένα θέμα, όπου αναζητούσα υλικό από το 2009 και δεν έβρισκα! Στη Σχολή Καλών Τεχνών δε μαθαίναμε τίποτα για τους δημιουργούς εκείνης της εποχής. Η επίσημη αντίληψη είναι ότι η εικαστική τέχνη της περιόδου της κατοχής και μετά είναι τέχνη του περιθωρίου. Αναγκαζόμουν να εκτυπώνω από τον υπολογιστή και να σχεδιάζω πάνω στο ριχόζαρτο για να δουν και κατά συνέπεια να γνωρίσουν οι μαθητές έργα εκείνης της περιόδου».

Από την παρουσίαση των μαθητικών έργων Τέχνης στο πλαίσιο της έκθεσης με θέμα «Αντίσταση Τώρα»

Χαρακτηριστικά, μέσα από όλη αυτήν τη διαδικασία, τα παιδιά τής είπαν «Τώρα, μαθαίνουμε και Ιστορία». Ερμήνευσαν τις αφίσες της εποχής, που ήταν καλέσματα για αγώνα, για ξεσηκωμό με δικές τους σημερινές έννοιες. «Τους έκανε εντύπωση μια αφίσα του ΕΑΜ, που έχει μια γροθιά που σπάει τον αγκυλωτό σταυρό και μου είπαν "κυρία, αυτό είναι το γκράφιτι της εποχής μας"».

Η προσπάθεια επαφής και γνωριμίας των παιδιών με το έργο και τη ζωή των εικαστικών της συγκεκριμένης περιόδου δε σταμάτησε με τη λήξη της σχολικής χρονιάς. Φέτος, ήταν ένα από τα εκατοντάδες σχολεία που επισκέφθηκαν την έκθεση του Εικαστικού Επιμελητηρίου. Στους διοργανωτές έκανε εντύπωση ότι είχαν έρθει «διαβασμένοι», ότι ενδιαφέρονταν και παρακολουθούσαν πολύ προσεχτικά την έκθεση.

Δεκαεφτά νέοι ηθοποιοί μεταμορφώνονται στην πολύχρωμη κοινότητα των εντόμων του Λόρκα, και μέσα από την πρωτότυπη μουσική, το τραγούδι, το χορό, στήνουν έναν καινούργιο τρόπο αφήγησης του κλασικού αριστουργήματος.

Μουσική: Χρίστος Θεοδώρου, Λιμπρέτο: Μιχάλης Γελασάκης, Σκηνοθεσία: Νικολέτα Ξεναρίου, Δραματουργική Επεξεργασία: Κωστής Καπελώνης, Σκηνικά - Κοστούμια: Κωνσταντίνα Κρίγκου, Μουσική Διδασκαλία: Οδυσσέας Ιωάννου Κωνσταντίνου, Β. Σκηνοθέτη: Μαντώ Κεραμυδά

Παίζουν οι: Χριστίνα Απαννά, Αννα - Μαρία Βέλλη, Ισμήνη Βαρακλή - Κακούρα, Βαγγέλης Γαβριήλ, Μαρτίνα Δημοπούλου, Αρης Κανέλλος, Αντρέας Κανελλόπουλος, Μαρία Καρύδη, Ζωή Κατσαμάνη, Νίκος Κουρνιάτης, Χριστίνα Μαριάνου, Εμα Μαυρέλη, Κατερίνα Πρωτονοταρίου, Αννα Χανιώτη, Βαρβάρα Χριστοφή.

Παίζουν οι μουσικοί: Θεοδόσης Αγγελος Σμυρνιός, Χρίστος Θεοδώρου.

Η παράσταση είναι κάθε Σάββατο στις 3 και 6 μ.μ. και κάθε Κυριακή στις 3 μ.μ. στο «Σύγχρονο Θέατρο» (Ευμολπιδών 45, Γκάζι, σταθμός μετρό: Κεραμεικός)

Ολα αυτά βρίσκονται στο βιβλίο της Εύης Κοντόρας «Τα λόγια της τάξης» - Εκδόσεις "ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ". Η Εύη Κοντόρα βαδίζοντας στα ίδια λίγο- πολύ μονοπάτια του προηγούμενου βιβλίου της «Οι δικές μας ιστορίες», φτιάχνει ιστορίες, όχι με τον συνηθισμένο τρόπο, το μοναχικό, αλλά δουλεύοντας μέσα στην τάξη. «Η σχολική τάξη έχει αποδειχτεί φιλόξενο περιβάλλον για την ανάπτυξη δημιουργικών διαδικασιών που μπορεί να οδηγήσουν στη γέννηση μιας ιστορίας».

Ιστορίες και ήρωες γεμάτοι φαντασία και πολλά να πουν... Κατανοητές και από παιδιά μικρότερων τάξεων του δημοτικού, αλλά και ένας ωραίος τρόπος για να εισαχθούν παιδιά από μεγαλύτερες τάξεις των δημοτικών σε πιο σύνθετες έννοιες.

Πηγή κινδύνων στις μικρές ηλικίες είναι η παντελής απουσία του προαθλητικού ελέγχου

Ωστόσο, θα πρέπει να σημειωθεί ότι κίνδυνοι δεν προκύπτουν μόνο από την ανυπαρξία της σωματικής άσκησης αλλά και από το γεγονός ότι όταν αυτή πραγματοποιείται, οι συνθήκες δεν είναι οι καλύτερες.

Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η παντελής απουσία του ιατρικού προαθλητικού ελέγχου. Ενας τομέας ιδιαίτερα σημαντικός στον οποίο θα έπρεπε να υποβάλλονται εκατοντάδες χιλιάδες νέοι και κυρίως μαθητές και αθλητές για τη συμμετοχή τους στις αθλητικές δραστηριότητες και φυσικά όχι μόνο γι' αυτές. Μάλιστα, κάθε άλλο παρά τυχαίο μπορεί να χαρακτηριστεί το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια υπάρχουν αρκετά περιστατικά όπου νέα παιδιά έχουν χάσει τη ζωή τους στο σχολείο και ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια αθλητικής δραστηριότητας, τα οποία ανάγονται σε παθολογικά αίτια. Και όμως, γι' αυτόν τον σημαντικό τομέα ποτέ δεν δόθηκε κάποιο κονδύλι από πλευράς κράτους ενώ οι γενικότερες πολιτικές που έχουν εφαρμοστεί και στον τομέα της Υγείας, και έχουν οδηγήσει στην πλήρη ιδιωτικοποίησή της, προκαλούν πρόσθετα προβλήματα.

Σύμφωνα με τα όσα ανέφερε στον «Ρ» ο Ηλίας Σιώρας, καρδιολόγος στον «Ευαγγελισμό», μέλος του ΔΣ της ΕΙΝΑΠ και μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ Υγείας - Πρόνοιας Αττικής, αν και οι συγκεκριμένες εξετάσεις είναι ιδιαίτερα σημαντικές εντούτοις αυτήν τη στιγμή είτε δεν πραγματοποιούνται καθόλου είτε δεν γίνονται κανονικά ή σε μια άλλη περίπτωση οι γονείς πληρώνουν αδρά προκειμένου να κάνουν έστω και τα απαραίτητα. Οπως τονίζει, η πρόληψη θα πρέπει να ξεκινά από τον οδοντιατρικό έλεγχο, τον έλεγχο της καρδιάς, της όρασης, της ακοής, της σπονδυλικής στήλης κ.λπ., ενώ ειδικά η συμμετοχή στις αθλητικές δραστηριότητες απαιτεί πιο συχνή εξέταση, ανά διετία ή τριετία, ανάλογα με την ένταση του αθλήματος και ο έλεγχος θα πρέπει να είναι ουσιαστικός και όχι επιφανειακός.

Για όλα αυτά, αντί να παρέχονται δωρεάν από ένα οργανωμένο δίκτυο υπηρεσιών, με Κέντρα Υγείας και Υπηρεσίες Σχολικής Υγιεινής, η συντριπτική πλειοψηφία των νέων και των οικογενειών τους πληρώνει αδρά.

Είναι χαρακτηριστικό ότι για ένα παιδί που θα πάει στην Α' Δημοτικού οι γονείς θα πρέπει να πληρώσουν 80 ευρώ για καρδιολόγο και οφθαλμίατρο, ποσό ίσως και μεγαλύτερο απ' τον ετήσιο σχολικό εξοπλισμό για ένα πρωτάκι. Παράλληλα, ένα μεγάλο ποσοστό παιδιών δεν έχουν κάνει ποτέ τους συγκεκριμένους ελέγχους. Χαρακτηριστικά είναι τα περιστατικά όπου δεκάδες νέοι (ή ακόμα και ενήλικοι) χρειάζονται χαρτί γιατρού προκειμένου να συμμετάσχουν σε κάποια αθλητική δραστηριότητα εκτός σχολείου (συμμετοχή σε σωματείο, κολυμβητήριο, γυμναστήριο) και αυτό αποτελεί ένα σοβαρό πρόβλημα. Κι αυτό γιατί ή θα πρέπει να περιμένει ίσως και μήνες το ραντεβού σε κάποιο δημόσιο νοσοκομείο προκειμένου να εξεταστεί ή να πραγματοποιήσει επίσκεψη σε κάποιο ιδιωτικό ιατρείο, φυσικά με το αντίστοιχο κόστος.

«Το θέμα θα πρέπει να γίνει υπόθεση των συλλόγων γονέων, των αθλητικών σωματείων, των καθηγητών, των δασκάλων, όλου του λαϊκού κινήματος προκειμένου να απαιτήσουν αποκλειστικό δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας, με Κέντρα Υγείας και Υπηρεσίες Σχολικής Υγιεινής, που θα παρέχουν δωρεάν όχι μόνο τον προαθλητικό έλεγχο αλλά και όλες τις υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας», επισημαίνει ο Ηλ. Σιώρας.

Η διαμόρφωση με ευθύνη του κράτους, και όχι μόνο, χώρων όπου ο χρήστης ηρωίνης θα μπορεί νόμιμα να κάνει χρήση απλά για να μην είναι σε κοινή θέα δεν είναι καινούργιο φαινόμενο. Ηδη από τη δεκαετία του '90 έχει λειτουργήσει σε πολλές χώρες της Ευρώπης, στις ΗΠΑ, στον Καναδά και την Αυστραλία. Μάλιστα, είναι συχνές οι παρεμβάσεις του ΟΗΕ και του Διεθνούς Συμβουλίου Ελέγχου των Ναρκωτικών (INCB) στις Ετήσιες Εκθέσεις του ότι η λειτουργία τους δε συνάδει με τις διεθνείς συμβάσεις για την καταπολέμηση των ναρκωτικών.

Από τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Δικτύου Πληροφόρησης για τα Ναρκωτικά (RETOIX) και τις Ετήσιες Εκθέσεις του Ευρωπαϊκού Κέντρου Παρακολούθησης των Ναρκωτικών (EMCCDA) φαίνεται ότι στην ΕΕ λειτουργούν 78 «shooting rooms» από τα οποία τα 45 βρίσκονται στην Ολλανδία.

Αλλο ένα βασικό ερώτημα που προκύπτει είναι, ποιος θα έχει την ευθύνη σε περίπτωση θανάτου ενός χρήστη από υπερβολική δόση ή από νοθευμένη ηρωίνη σε έναν χώρο «υγιούς χρήσης»; Το κράτος;

Οταν κύριος στόχος είναι η παρακίνηση και η προετοιμασία του εξαρτημένου να αντιληφθεί ότι μπορεί να αλλάξει ζωή, μπορεί να απαλλαγεί από τα ναρκωτικά, ότι μπορεί να ξανακερδίσει τη ζωή του, πόσο αυτό είναι εύκολο και δεν υποσκάπτεται αυτός ο στόχος, όταν το ίδιο το κράτος διαμορφώνει «ταυτότητα» στο χρήστη, περιθωριοποιώντας τον ακόμα περισσότερο;

Οι νέοι άνθρωποι δεν έχουν έλλειψη από «χώρους για να σουτάρουν ηρωίνη», έχουν ανάγκη από χώρους για να μορφωθούν, να αθληθούν, να εκφραστούν πολιτιστικά. Η νεολαία έχει ανάγκη από χώρους που θα ενισχύουν την ολοκλήρωση της προσωπικότητάς τους και όχι χώρους που θα αποδέχονται την αποχή τους από τη ζωή.