- ΒΡΕΤΑΝΙΑ - ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΣΕ ΒΑΣΙΚΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ: Η σοσιαλδημοκρατία «χτυπά» ξανά τον λαό για την πολεμική οικονομία των καπιταλιστών.

- ΑΦΟΠΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΡΚΚ: Μέρος διεργασιών για τον «ρόλο των Κούρδων» στη Μέση Ανατολή.

- ΕΕ: Μέτρα προστατευτισμού για το ηλεκτρονικό εμπόριο.

- ΑΧΛΑΔΑ ΦΛΩΡΙΝΑΣ: Οι κάτοικοι παλεύουν ενάντια στους σχεδιασμούς του μονοπωλίου της «Metlen».

Από τις κινητοποιήσεις ενάντια στο σύστημα που θυσιάζει την κοινωνική στήριξη για χάρη της πολεμικής οικονομίας

Το πρώτο επίδομα που μπήκε στο στόχαστρο είναι το λεγόμενο Universal Credit, το οποίο υπολογίζεται σε εισοδηματική βάση και παρέχεται ως βοήθεια έναντι του υπέρογκου κόστους διαβίωσης.

Ειδικά για ΑμεΑ, με ποσοστό αναπηρίας που δεν τους επιτρέπει να εργαστούν, στο Universal Credit προστίθεται κι ένα επιπλέον πενιχρό επικουρικό ποσό για την υγειονομική τους περίθαλψη.

Δύο ακόμα επιδόματα που σχεδίασαν να «χαρατσώσουν» οι σοσιαλδημοκράτες Εργατικοί είναι το Personal Independence Payment (PIP, επίδομα προσωπικής ανεξαρτησίας) και το Employmentand Support Allowance (ESA). Το PIP παρέχεται σε ΑμεΑ, είτε εργάζονται είτε όχι, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τα επιπλέον κόστη που συνεπάγεται η διαβίωσή τους. Δεν συναρτάται με το εισόδημα και οι δικαιούχοι καθορίζονται με ιατρική αξιολόγηση. Το ESA, υπολογιζόμενο με εισοδηματικά κριτήρια, παρέχεται σε άτομα που δεν μπορούν να εργαστούν λόγω αναπηρίας.

Μεταξύ των αλλαγών που απεργάζεται η κυβέρνηση με την καρμανιόλα που έφερε προς συζήτηση στη Βουλή συγκαταλέγονται:

α) Αναπροσαρμογή του Universal Credit με προβλεπόμενη αύξηση σε επίπεδα πάνω από τον πληθωρισμό από το 2026 έως το 2030, η οποία όμως φεύγει από την άλλη τσέπη, καθώς το συμπεριλαμβανόμενο επικουρικό ποσό για υγειονομική περίθαλψη μειώνεται στο μισό (από 97 σε 50 λίρες) και παγώνει έως το 2029/30.

β) Αλλαγές στο PIP: Εισάγονται νέες προϋποθέσεις επιλεξιμότητας, δηλαδή νέοι κόφτες. Οι υφιστάμενοι δικαιούχοι θα εξαιρούνται, αλλά οι νέοι αιτούντες θα πρέπει να συγκεντρώνουν τουλάχιστον 4 βαθμούς σε ένα ιδιότυπο σύστημα βαθμολόγησης, για να δικαιούνται το επίδομα. Οι αλλαγές θα είναι τέτοιες που θα δυσκολέψουν πολύ την απόκτηση του PIP, ενώ θα πλήττονται και οι άνθρωποι που φροντίζουν ΑμεΑ, καθώς θα χάσουν κι αυτοί τα αντίστοιχα επιδόματά τους.

γ) Πάγωμα και στο επίδομα ESA, χωρίς ούτε τις αυξήσεις που συνήθως δίνονται λόγω πληθωρισμού.

Φορείς του κινήματος και μια σειρά από οργανώσεις προειδοποίησαν ότι το νομοσχέδιο θα μπορούσε να οδηγήσει εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους στη φτώχεια και ζήτησαν την πλήρη απόσυρσή του.

Διοργανώθηκαν διαμαρτυρίες σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ περισσότεροι από 500 συνδικαλιστές και εργαζόμενοι από διάφορους τομείς υπέγραψαν ανοικτή επιστολή, καταγγέλλοντας το νομοσχέδιο ως «ντροπιαστική» και «αντιλαϊκή» πολιτική επιλογή.

Τόνισαν ότι οι περικοπές δεν είναι απλώς λογιστική ανάγκη, αλλά συνειδητή ταξική πολιτική, που στοχεύει στη διατήρηση της κερδοφορίας και την εξασφάλιση δημοσιονομικού χώρου για την αύξηση των στρατιωτικών δαπανών.

Συνδικάτα όπως τα Unite, UNISON, GMB και NEU προειδοποίησαν ότι οι περικοπές θα επιδεινώσουν την κατάσταση στις δημόσιες υπηρεσίες, οδηγώντας σε μείωση προσωπικού και περιορισμένη πρόσβαση για τους πιο ευάλωτους. Το Austerity Action Group του συνδικάτου κοινωνικών λειτουργών SWU προειδοποίησε ότι οι αλλαγές θα ρίξουν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους στην απόλυτη φτώχεια.

Οργανώσεις αναπήρων όπως η Disability Rights UK και η DPAC χαρακτήρισαν το νομοσχέδιο «καταστροφικό» και «άδικο», καταγγέλλοντας προσπάθειες διάσπασης του αναπηρικού κινήματος.

Η DPAC διοργάνωσε διαδήλωση με σύνθημα «Επιδόματα για τις ανάγκες, όχι για τον πόλεμο», εκφράζοντας τη μαζική οργή απέναντι σε ένα σύστημα που θυσιάζει την κοινωνική στήριξη για χάρη της πολεμικής οικονομίας.

Τα περισσότερα κόμματα της αντιπολίτευσης - οι Liberal Democrats, το Σκοτσέζικο Εθνικό Κόμμα (SNP), οι Πράσινοι και το ακροδεξιό Reform UK - καταψήφισαν το νομοσχέδιο, επικαλούμενοι τις κοινωνικές του επιπτώσεις και την έλλειψη διαβούλευσης.

Οι δε Συντηρητικοί αντιτάχθηκαν στο νομοσχέδιο, γιατί... τους φαινόταν μικρό το χαράτσι! Το χαρακτήρισαν αδύναμο και δεσμεύτηκαν να προχωρήσουν σε αυστηρότερες μεταρρυθμίσεις στο σύστημα Πρόνοιας.

Μεγάλες ήταν οι αντιδράσεις στους κόλπους του κυβερνώντος κόμματος, υπό την πίεση και της λαϊκής αγανάκτησης και των διαμαρτυριών ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης.

Σε αυτό το πλαίσιο, 108 βουλευτές των Εργατικών, συμπεριλαμβανομένων και αρκετών προέδρων επιτροπών, υπέγραψαν μια τροπολογία για να μπλοκάρουν το νομοσχέδιο. Επικαλέστηκαν την έλλειψη διαβούλευσης, την έλλειψη εκτιμήσεων επιπτώσεων στην υγεία και τις προβλέψεις ότι 250.000 άνθρωποι (συμπεριλαμβανομένων 50.000 παιδιών) θα οδηγηθούν στην απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση.

Προσπαθώντας να διαχειριστεί τη λαϊκή αντίθεση και τη διαφαινόμενη εσωκομματική κρίση, η κυβέρνηση αναδιπλώθηκε και δίνοντας κάποιες ψευτοεγγυήσεις έκαμψε την «αντίσταση» των κυβερνητικών βουλευτών, με αποτέλεσμα το νομοσχέδιο να είναι αυτές τις μέρες προ της τελικής επικύρωσής του.

Η κυβέρνηση των Εργατικών προφασίστηκε, κατά τα άλλα, για πολλοστή φορά την «καμένη γη» που άφησαν οι Συντηρητικοί ύστερα από 14 χρόνια διακυβέρνησης...

Παντού ανά τον κόσμο, βέβαια, οι εναλλασσόμενοι διαχειριστές του συστήματος το ίδιο τροπάρι έχουν. Κληροδοτούν ο ένας στον άλλον «καμένες γαίες». Μόνο που, περιέργως κάθε φορά, τα μόνα «χωράφια» που «καίγονται» είναι αυτά που θα πρέπει να στηρίξουν τις διευρυνόμενες λαϊκές ανάγκες. Ποτέ δεν είναι «καμένη η γη» που στηρίζει τις εκάστοτε αστικές τάξεις στους ανταγωνισμούς τους στη διεθνή ιμπεριαλιστική σκηνή. Αυτά τα «χωράφια» είναι πάντα καρπερά, είτε με φιλελεύθερους είτε με σοσιαλδημοκράτες ή αριστερούς τιμονιέρηδες στην κυβέρνηση. Η σοσιαλδημοκρατία αυτοπροβάλλεται ως ο φορέας της «φιλολαϊκότερης αλλά ρεαλιστικής κυβερνητικής εναλλακτικής», κρύβοντας ότι έρχεται απλά να δώσει σανίδες σωτηρίας στην αστική τάξη της χώρας. Το να περιμένει κανείς φιλολαϊκή πολιτική από τη σοσιαλδημοκρατία είναι σαν να περιμένει γράμμα από νεκρό!

Οι περικοπές στις κρατικές δαπάνες έχουν σαρώσει τη Βρετανία: Επίδομα θέρμανσης, επιδόματα ασθενείας και αναπηρίας, επιδόματα παιδιών, δαπάνες για ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, όλα θυσιάζονται στον βωμό της εξασφάλισης δημοσιονομικού χώρου για στρατιωτικούς εξοπλισμούς και αύξηση στο 5% του ΑΕΠ υπέρ του ΝΑΤΟ.

Τα νοσοκομεία, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια, οι κοινωνικές υπηρεσίες, όλα στενάζουν από την υποχρηματοδότηση και την αποψίλωση από προσωπικό, με μαζικές απολύσεις σε πολλούς χώρους, για να ενισχύονται τα μονοπώλια, οι πολεμικοί σχεδιασμοί του κεφαλαίου και η κλιμακούμενη αντιπαράθεση με την Κίνα και τη Ρωσία.

Εδώ και τουλάχιστον δύο δεκαετίες, η Βρετανία βρίσκεται σε παρατεταμένη περίοδο λιτότητας, με διαρκείς περικοπές στις δημόσιες δαπάνες. Πάνω από 110 δισ. λίρες έχουν κοπεί από την Υγεία - Πρόνοια, τη στέγαση, την Παιδεία και τις κοινωνικές υπηρεσίες, εντείνοντας την ανισότητα και την εξαθλίωση των λαϊκών νοικοκυριών επί τη βάσει άθλιων υπολογισμών κι αλγορίθμων που θέτουν τις ζωές των ανθρώπων στο ζύγι του «κόστους - οφέλους».

Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι σύμφωνα με εκτιμήσεις ερευνητών από το London School of Economics και το King's College το προσδόκιμο ζωής στη χώρα έχει μειωθεί λόγω των κοινωνικών επιπτώσεων των περικοπών. Αυτά είναι τα χαΐρια του καπιταλισμού στην «αναπτυγμένη Δύση» του 21ου αιώνα...

Δεκάδες δισεκατομμύρια, που θα μπορούσαν να ενισχύσουν την κάλυψη των αναγκών του λαού, κατευθύνονται σε πολύμορφες ενισχύσεις για τα μονοπώλια, σε βόμβες, πυραύλους και στρατιωτικές επεμβάσεις. Πρόκειται για στρατηγική επιλογή της αστικής τάξης, πόλεμος ενάντια στους λαούς στο εξωτερικό, και πόλεμος ενάντια στα δικαιώματα του λαού στο εσωτερικό.

Σήμερα, οι Βρετανοί εργαζόμενοι, οι μετανάστες, τα λαϊκά στρώματα, τα άτομα με αναπηρία και οι ευάλωτες ομάδες που βλέπουν το βιοτικό τους επίπεδο να κατακρημνίζεται, όχι από κάποια «δεξιά» κυβέρνηση αλλά από τη σοσιαλδημοκρατία, πρέπει να αντιταχθούν στην ανακύκλωση της διαχείρισης του συστήματος και να αφοσιωθούν στη δημιουργία ενός ισχυρού, οργανωμένου, ταξικά προσανατολισμένου εργατικού κινήματος που θα έχει καθαρή στρατηγική σύγκρουσης με το κεφάλαιο με στόχο τη λαϊκή - εργατική εξουσία.

Ο καπιταλισμός δεν μεταρρυθμίζεται. Πολεμιέται και ανατρέπεται. Η πάλη για ένα σύστημα που θα έχει στο επίκεντρο τις ανθρώπινες ανάγκες και όχι τα κέρδη των μονοπωλίων πρέπει να ενταθεί. Η σοσιαλδημοκρατία, με ή χωρίς γραβάτα, είναι το άλλο πρόσωπο του ίδιου τέρατος. Και η μόνη απάντηση είναι η οργάνωση, η αντίσταση και η πάλη για τη σοσιαλιστική προοπτική.

Το «περικυκλωμένο» από τις εξορύξεις χωριό

Οι κάτοικοι αγωνίζονται διεκδικώντας την προστασία της υγείας και της ζωής τους, καθώς και τις νόμιμες αποζημιώσεις για την απαλλοτρίωση των περιουσιών τους, ώστε να μπορέσουν να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους, αφού αναγκάζονται να φύγουν από το χωριό τους λόγω της εξορυκτικής δραστηριότητας των «Λιγνιτωρυχείων Αχλάδας».

Στα «Λιγνιτωρυχεία Αχλάδας» συμμετέχει με σημαντικά κεφάλαια ο Ομιλος Μυτιληναίου. Οι κάτοικοι καταγγέλλουν ότι οι υποσχέσεις που έδωσε ο Μυτιληναίος τον Φλεβάρη του 2025 για την αποζημίωση των κατοίκων, ώστε να μετεγκατασταθεί όλος ο οικισμός, έμειναν στα λόγια. «Υποσχέθηκε τίμια λύση και τώρα θέλει να πάρει τα σπίτια μας τσάμπα», λένε.

Στον ίδιο δρόμο, που κρατάνε ανοιχτό εδώ και δυόμισι δεκαετίες οι συνεταίροι του, το μονοπώλιο της «Metlen» θέλει να αρπάξει τα εδάφη του χωριού και τα σπίτια τους «κοψοχρονιά», για να αυγατίζουν τα κέρδη των μετόχων της.

Οι κάτοικοι διεκδικούν ενιαία λύση για όλο τον οικισμό, όμως η εταιρεία προσπαθεί να ανοίξει νέο ορυχείο και να πάρει το κοίτασμα - φιλέτο με το μικρότερο δυνατό κόστος. Θέλει να λειτουργήσει το ορυχείο σκάβοντας ανάμεσα στους δύο οικισμούς, Ανω και Μεσαία Αχλάδα, σε απόσταση 130 μέτρων από τα σπίτια τους. Η κατάσταση στο χωριό είναι ήδη ιδιαίτερα επικίνδυνη, καθώς έχει «περικυκλωθεί» από το ορυχείο, το οποίο απειλεί να «καταπιεί» τα σπίτια. Με το νέο ορυχείο θα κινδυνεύσουν οι κάτοικοι και τα σπίτια τους, κατά τη διάρκεια της εξόρυξης αλλά και μετά το πέρας της, καθώς οι περιουσίες των κατοίκων - όσες παραμείνουν όρθιες - θα υποβαθμιστούν ακόμα περισσότερο.

Σε ένα σημείο μόνο έγινε αποκατάσταση, κι αυτή με πρωτοβουλία των κατοίκων και με τα ίδια τους τα χέρια

Η εταιρεία έσυρε τους κατοίκους στα δικαστήρια, όπου την Τρίτη εκδικάστηκαν τα ασφαλιστικά μέτρα που κατέθεσε για παρακώλυση εργασιών, διεκδικώντας παράλληλα την αποκλειστική χρήση του δρόμου ως εργοταξιακού.

Ανθρωποι του μόχθου, κάτοικοι της Αχλάδας, που ζουν και εργάζονται τίμια στον τόπο τους, σύρθηκαν στα δικαστήρια επειδή όρθωσαν το ανάστημά τους μπροστά στην αδικία και υπερασπίστηκαν τις περιουσίες τους, δηλώνοντας ότι η αξιοπρέπειά τους δεν είναι διαπραγματεύσιμη.

Βρέθηκαν κατηγορούμενοι, αντί να προστατεύονται για τα δεινά που χρόνια τώρα έχουν υποστεί ώστε να προχωράει ανενόχλητη η καταλήστευση του ορυκτού πλούτου της περιοχής, δείχνοντας για ποιων τα συμφέροντα λειτουργούν το κράτος και οι θεσμοί του.

Στο στρατηγείο του αγώνα τους βρέθηκε ο «Ριζοσπάστης» και μίλησε μαζί τους. Αυτό που εξέπεμψαν καθαρά είναι ότι δεν τρομοκρατούνται, ότι το δίκιο είναι με το μέρος τους και θα το διεκδικήσουν ενωμένοι.

Οι κάτοικοι της Αχλάδας τις τελευταίες δεκαετίες είδαν τη γη τους να μετατρέπεται από υψηλής παραγωγικότητας σε κρανίου τόπο, στο όνομα του «δημόσιου» και «εθνικού» συμφέροντος, για να στηρίξουν τη λειτουργία των λιγνιτικών σταθμών παραγωγής Ενέργειας, τους ΑΗΣ. Είδαν το ποτάμι να εκτρέπεται βίαια, να καταργούνται δρόμοι και να αναγκάζονται να διέρχονται με δική τους ευθύνη από τον εργοταξιακό. Τα πάντα έχουν αλλάξει στον τόπο τους.

Αποφασισμένοι να συνεχίσουν τον αγώνα τους οι κάτοικοι

Αν και έχει αποφασιστεί η αναγκαστική απαλλοτρίωση όλων των εδαφών και των τριών οικισμών του χωριού (Γιουρούκι, Μεσαία και Ανω Αχλάδα) όλα τα προηγούμενα χρόνια, η εταιρεία εφάρμοζε τη δική της πολιτική. Με αγοραπωλησίες έπαιρνε κομμάτι - κομμάτι τα εδάφη, δημόσια, δημοτικά και ιδιωτικά, και πραγματοποιούσε την εξόρυξη και την εμπορία του λιγνίτη. Πίεζε ένα τμήμα των εργαζομένων που απασχολεί στην εταιρεία, για να του δώσει χωράφια και σπίτια.

Αλλες φορές έπαιρνε τα εδάφη με αναγκαστική απαλλοτρίωση. Επαιρνε κτήματα, τα έσκαβε, πούλαγε τον ορυκτό πλούτο, συσσώρευε κέρδη, αλλά δεν αποζημίωνε. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι για την αναγκαστική απαλλοτρίωση του 2011 και του 2013, όπου η εξόρυξη ολοκληρώθηκε εδώ και χρόνια, οι κάτοικοι ακόμα δεν έχουν πληρωθεί. Για την απαλλοτρίωση του 2013 τους οφείλονται περίπου 1,5 εκατ. ευρώ, και 70 - 80 κάτοικοι διεκδικούν δικαστικά τα χρήματα για τη γη τους.

Το 2023, αφού έσκαψε όλη τη γύρω περιοχή, η εταιρεία έφτασε κοντά στο Γιουρούκι, τον μικρότερο οικισμό του χωριού. Εκανε την εξόρυξη σε όλα τα γύρω εδάφη και, αφού είχε απομείνει ένα μικρό «νησάκι» με την εκκλησία στη μέση, αναγκάστηκε να αποζημιώσει τα 11 σπίτια του οικισμού, με την τιμή που είχε ορίσει το αρμόδιο Πρωτοδικείο συν 20%, για να πάρει γρήγορα και από εκεί τον λιγνίτη.

Το 2024 το ΥΠΕΝ επανέλαβε την κρίση του ότι είναι απαραίτητο να προχωρήσουν οι αναγκαστικές απαλλοτριώσεις και των άλλων δύο οικισμών, της Μεσαίας και Ανω Αχλάδας, αναφέροντας στο αιτιολογικό του «λόγους δημοσίου συμφέροντος» - την επίτευξη της ενεργειακής επάρκειας της χώρας και της ασφάλειας του εφοδιασμού της με εγχώριες ενεργειακές πρώτες ύλες - αλλά και «λόγους ασφάλειας και υγείας των κατοίκων του οικισμού και των εργαζομένων, όπως επισημαίνεται από την αρμόδια επιθεώρηση, οι οποίοι συνηγορούν στην άμεση εκκένωση και μετεγκατάσταση όλων των οικισμών».

Ομως η εταιρεία θέλει να πάρει κοψοχρονιά τις περιουσίες των κατοίκων.

Στις 30 Μάη επιχείρησε να μπει με μηχανήματα και να ξεκινήσει την εξόρυξη, ενώ οι κάτοικοι ακόμα περίμεναν συμφωνία για όλο το χωριό. Η εταιρεία είχε αγοράσει κάποια χωράφια και προσπάθησε να τους πιάσει στον ύπνο.

Στη συνέχεια εμφανίστηκε ο εκπρόσωπος της «Metlen», Ευ. Χρυσάφης, κάνοντας λόγο για «συμβόλαιο τιμής» και προτείνοντας στους κατοίκους να προχωρήσει σε απαλλοτρίωση του οικισμού της Ανω Αχλάδας με την τιμή που όρισε το Εφετείο, στο οποίο προσέφυγε η εταιρεία, και η οποία είναι μειωμένη κατά 30% σε σχέση με την τιμή που όρισε το Πρωτοδικείο. Για τον δε οικισμό της Μεσαίας Αχλάδας πρότεινε μόνο αντισταθμιστικά μέτρα.

Οι κάτοικοι αντέδρασαν επισημαίνοντας ότι «η τιμή που όρισε το Εφετείο δεν είναι τίμια, διότι με την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί από την ασύδοτη δράση της εταιρείας όλα τα προηγούμενα χρόνια έχει υποβαθμιστεί η αξία της περιουσίας μας. Υποβαθμίσατε την περιουσία μας και τώρα μας λέτε να πάρουμε αυτήν την τιμή».

Και έτσι είναι, αφού εξαιτίας της εξορυκτικής δραστηριότητας δημιουργήθηκαν ρήγματα στα σπίτια τους και κατολισθήσεις δίπλα ακριβώς από τα χωράφια τους.

Οπως χαρακτηριστικά είπαν, με την τιμή αποζημίωσης που όρισε το Εφετείο «όχι μόνο δεν μπορούμε να αγοράσουμε σπίτι για να μετεγκατασταθούμε, αλλά θα πρέπει να πάρουμε και δάνειο», δηλαδή θα βρεθούν και ξεσπιτωμένοι και χρεωμένοι.

«Τα αντισταθμιστικά που πρότειναν έχουν στόχο να βουλώσουν τα στόματα των κατοίκων στη Μεσαία Αχλάδα και να μπορούν να σκάβουν ανεξέλεγκτα. Ζητάει έναν χρόνο φίμωση. Μετά, μόλις τελειώσει, θα κόψει και τα αντισταθμιστικά και θα μείνει η τρύπα στη μέση, και εμάς θα μας εκβιάζει να πάρουμε τις τιμές του Εφετείου, αλλιώς θα πρέπει να ζούμε εδώ με την τρύπα», μας λένε.

Τα αντισταθμιστικά περιλαμβάνουν: Πρόσληψη των ανέργων του οικισμού της Αχλάδας στο έργο - που έχει ημερομηνία λήξης 2,5 χρόνια από σήμερα. Εργα αναβάθμισης του οικισμού, όπως γήπεδα ποδοσφαίρου, μπάσκετ, τένις, παιδική χαρά - για τους κατοίκους που δεν θα υπάρχουν. Επιχορήγηση 10.000 ευρώ για κάθε οικογένεια που κατοικεί μόνιμα στον οικισμό της Αχλάδας - ως λύτρα για την ανοχή και τη σιωπή τους. Δωρεάν ρεύμα για όλους όσους θελήσουν να πάνε ως πελάτες στη «Metlen».

Και αν η εξορυκτική δραστηριότητα κυλήσει ομαλά για την επόμενη χρονική περίοδο, και αν συνεχιστεί το ενδιαφέρον της Βόρειας Μακεδονίας για αγορά λιγνίτη, καθώς και αν υπάρξουν προοπτικές ανανέωσης της μίσθωσης του ορυχείου από το ΥΠΕΝ και μετά το 2028, θα ξαναγίνουν συζητήσεις από μηδενική βάση για λύση η οποία θα συμπεριλαμβάνει και τον κυρίως οικισμό, δηλαδή την Ανω Αχλάδα.

Με άλλα λόγια, «θέλει να μπει και να σκάψει ανάμεσα στους δύο οικισμούς, να υποβαθμιστεί τελείως το χωριό μας, να μην έχουμε καμία διαπραγματευτική δύναμη, και μετά να μας πει: Μπορείτε να ζήσετε δίπλα στην τρύπα; Αν δεν μπορείτε, δώστε μου το σπίτι σας στην τιμή που σας προτείνω.

Τώρα έχουμε δύναμη. Αν τους αφήσουμε να έρθουν και να σκάψουν δίπλα στα σπίτια μας, δεν θα έχουμε καμία δύναμη», λέει ο Σάκης Μάινος.

Και ο Στέφανος Αντωνιάδης αναρωτιέται: «Μέχρι τώρα όλο αυτό το κακό έχει γίνει για "εθνικούς λόγους". Τώρα δουλεύουν για ιδιωτικό συμφέρον. Τι συμβαίνει; Οι "εθνικοί μας λόγοι" είναι να σώσουμε τους επιχειρηματίες;».

Και όλοι μαζί, με διαφορετικό τρόπο ο καθένας, τονίζουν ότι βρίσκονται στις επάλξεις του αγώνα για να προστατεύσουν τις περιουσίες τους και τις ζωές τους.

Εχουν ζητήσει συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, ετοιμάζουν παρέμβαση στο Περιφερειακό Συμβούλιο και δηλώνουν αποφασισμένοι να συνεχίσουν μέχρι να δικαιωθούν.

Κάθε μέρα συναντιούνται στο «στρατηγείο» τους, από τις 6 π.μ. μέχρι που τελειώνει η πρωινή βάρδια των μηχανημάτων, ώστε να εμποδίσουν ενδεχόμενη προσπάθεια της εταιρείας να ξεκινήσει την εξόρυξη.

Διεκδικούν να αποζημιωθούν με τις τιμές που αποφάσισε το αρμόδιο Πρωτοδικείο, γιατί με αυτές μπορούν να αγοράσουν σπίτι κάπου αλλού, χωρίς να χρεωθούν στις τράπεζες. Επίσης απαιτούν να πληρωθούν και τα χρωστούμενα από τις αναγκαστικές απαλλοτριώσεις.

Η ασύδοτη δράση της εταιρείας συνεχίζεται ανεξέλεγκτη όλα αυτά τα χρόνια, χωρίς ποτέ κανένας αρμόδιος φορέας του κράτους, της Περιφερειακής και της Τοπικής Διοίκησης να προσπαθήσει να επιβάλει την τήρηση των δεσμεύσεων που προκύπτουν από τις συμφωνίες που έχει υπογράψει.

Ετσι, όλα αυτά τα χρόνια η εταιρεία ποτέ δεν πραγματοποίησε αποκατάσταση των εδαφών που εκμεταλλεύτηκε. Ενδεικτική είναι η εικόνα από το πρώτο ορυχείο στο Παράσπορο, που εγκαταλείφθηκε το 2009, αλλά και από όλα τα υπόλοιπα.

Σε ένα σημείο μόνο έγινε αποκατάσταση, κι αυτή με πρωτοβουλία των κατοίκων, με τα ίδια τους τα χέρια, στην περιοχή του Αγίου Χαράλαμπου. Δημιούργησαν μια πράσινη «όαση» λίγο έξω από το χωριό, με κιόσκια για να μπορούν να ξεφεύγουν από το απέραντο γκρι τοπίο και να παίρνουν μια ανάσα καθαρού αέρα.

Στο πλευρό των κατοίκων που αγωνίζονται βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή το ΚΚΕ και οι εκλεγμένοι σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στους δήμους και στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας.

Η Τομεακή Επιτροπή Φλώρινας του ΚΚΕ χαιρετίζει και στηρίζει τον δίκαιο αγώνα των κατοίκων της Αχλάδας. «Είναι ένας αγώνας κόντρα στο μονοπώλιο "Metlen", που έχει τη στήριξη της κυβέρνησης και της Τοπικής Διοίκησης και εμπαίζει τους κατοίκους για λογαριασμό των κερδών του. Δεν διστάζουν να καταστρατηγήσουν τον μεταλλευτικό κώδικα, με ό,τι αρνητικό αυτό συνεπάγεται για την υγεία και την ασφάλεια των κατοίκων. Χρησιμοποιούν το "διαίρει και βασίλευε", την προσπάθεια εξαγοράς, με στόχο να αποσπάσουν τα πιο πλούσια εδάφη με το λιγότερο δυνατό κόστος, αδιαφορώντας για την ασφάλεια και τα δίκαια αιτήματα των κατοίκων.

Οι ευθύνες των κυβερνήσεων είναι διαχρονικές, καθώς επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ (υπουργός Σταθάκης) χωρίστηκε το χωριό σε 3 ζώνες και άνοιξε ο δρόμος ώστε σήμερα να δίνεται η δυνατότητα στη "Metlen" να παίζει παιχνίδια στις πλάτες των κατοίκων, προσπαθώντας να διασπάσει την ενότητά τους για να προχωρήσει τα σχέδιά της. Στο πλευρό τους είχαν και τους εκλεγμένους στην Τοπική Διοίκηση, που πίσω από τη δήθεν "νομιμότητα" της εταιρείας εφησύχαζαν τους κατοίκους, κραδαίνοντας και το "σκιάχτρο" της ανεργίας σε όποιον εναντιωνόταν στα σχέδια του ιδιώτη.

Το ΚΚΕ δεσμεύεται ότι θα στηρίξει έμπρακτα και με κάθε τρόπο τον δίκαιο αυτό αγώνα, με παρεμβάσεις στη Βουλή, στην Τοπική Διοίκηση και στον δρόμο, με τις κινητοποιήσεις των κατοίκων και των μαζικών φορέων της περιοχής».

Η ΕΕ μέσα από πολιτικές προστατευτισμού, διπλωματικούς και οικονομικούς ελιγμούς, επιδιώκει να ενισχύσει την ενεργειακή, οικονομική, στρατιωτική και τεχνολογική αυτονομία της και να τονώσει την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των μονοπωλιακών της ομίλων.

Οι επιδιώξεις της εκφράζονται και στον κλάδο του εμπορίου. Ιδιαίτερο βάρος πέφτει στο Ηλεκτρονικό Εμπόριο, το οποίο αποτελεί σημαντικό πεδίο ανταγωνισμού για την αύξηση των εξαγωγών και τη διείσδυση σε νέες αγορές δημιουργώντας το έδαφος για διαμόρφωση σφαιρών επιρροής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της αποτελεσματικότητας του ηλεκτρονικού εμπορίου ως μοχλού ενίσχυσης της εμπορικής δραστηριότητας είναι η Κίνα, της οποίας ο ρυθμός ανάπτυξής του, το 2024, έφτασε το 16,9%.

Η διείσδυση αυτή στην ΕΕ, έχει γίνει ιδιαίτερα ορατή, μετά την αύξηση των δασμών από τις ΗΠΑ στα κινεζικά εμπορεύματα. Η Κίνα έστρεψε τον προσανατολισμό της σε περισσότερο προσοδοφόρες αγορές. Ηδη το 2024, στην ΕΕ εισήλθαν περί τα 4,6 δισ. πακέτα, κάτω των 150 ευρώ, τα περισσότερα εκ των οποίων ήταν από την Κίνα. Οι προβλέψεις εκτιμούν ότι ο όγκος αυτός αναμένεται να φτάσει τα 6 δισ. πακέτα το 2025.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η ΕΕ αυξάνει τα μέτρα προστατευτισμού στο όνομα της «ασφάλειας και της διαφάνειας» του ηλεκτρονικού της εμπορίου, της προστασίας του καταναλωτή και του περιβάλλοντος.

Την προηγούμενη βδομάδα, συζητήθηκε στην Ευρωβουλή, έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την «Ασφάλεια Προϊόντων στο Ηλεκτρονικό Εμπόριο από τρίτες χώρες». Σύμφωνα με την έκθεση, επιδιώκει να αυξήσει τους τελωνειακούς ελέγχους στα εισαγόμενα εμπορεύματα, εισάγοντας ταυτόχρονα την ψηφιακή ταυτότητα εμπορεύματος (DPP), με την οποία θα ελέγχεται η συμβατότητα των εμπορευμάτων με τους ευρωπαϊκούς «κανόνες ασφάλειας των καταναλωτών, της προστασίας του περιβάλλοντος και της ανταγωνιστικότητας των μικρομεσαίων επιχειρήσεών της». Αυξάνει τα πρόστιμα για τη μη συμμόρφωση με τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς και αποσύρει την εξαίρεση φορολογίας για εμπορεύματα κάτω των 150 ευρώ. Τέλος, εισάγει 2 ευρώ φόρο ανά δέμα στην εξαγωγική επιχείρηση για την απευθείας αποστολή τους στον καταναλωτή ή 0,50 ευρώ ανά δέμα, αν αυτό αποστέλλεται πρώτα σε αποθήκη εντός της ΕΕ.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η ΕΕ βάζει στο στόχαστρο μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους της Κίνας αλλά και των ΗΠΑ. Το 2024 μπήκαν σε εφαρμογή οι κανονισμοί DSA και DMA, επιδιώκοντας την αναχαίτιση της δραστηριότητας των μεγάλων ξένων μονοπωλιακών ομίλων στην αγορά της, υπό το πρίσμα της «παραπλάνησης των καταναλωτών». Την ίδια περίοδο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνιστικότητας, έθεσε τις πλατφόρμες TEMU και SHEIN (κινεζικής προελεύσεως) στη λίστα των 25 μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων που συγκεντρώνουν 45 εκατ. χρήστες τον μήνα στην ΕΕ. Ανάμεσά τους είναι και η ΑΜΑΖΟΝ, το Tik Tok, και η Meta. Οι επιχειρήσεις αυτές μπήκαν στο μικροσκόπιο της ΕΕ για «κακή συμπεριφορά» και αποφυγή δασμών και πληρωμής ΦΠΑ.

Βάσει των παραπάνω, στην ΑΜΑΖΟΝ έχει επιβληθεί πρόστιμο για παραβίαση του κανονισμού περί προσωπικών δεδομένων (GDPR) αναφορικά με τις εξατομικευμένες διαφημίσεις, ενώ TEMU και SHEIN έχουν δεχτεί προειδοποιήσεις για «αθέμιτες πρακτικές». Χαρακτηριστικό παράδειγμα, στην Ελλάδα, είναι η απειλή επιβολής προστίμου στην Skroutz «για ενδεχόμενη κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης στην αγορά παροχής υπηρεσιών επιγραμμικής σύγκρισης και αναζήτησης τιμών».

Η ΕΕ πρέπει να αντιμετωπίσει και το γεγονός ότι τα κινεζικά και αμερικανικά μονοπώλια είναι περισσότερο ισχυρά από τα ευρωπαϊκά. Λόγου χάρη, για το μέγεθος της Ελλάδας, σύμφωνα με την ΕΣΕΕ, οι ασιατικές πλατφόρμες ηλεκτρονικού εμπορίου καταλαμβάνουν κάτι λιγότερο από το 20% της ελληνικής αγοράς ηλεκτρονικού εμπορίου. Αυτό σημαίνει ότι το 1 από τα 5 ευρώ φεύγει για Κίνα και δεν μένει στην ελληνική αγορά, με αποτέλεσμα ετησίως να υπάρχουν διαφυγόντα έσοδα από τελωνειακούς δασμούς ύψους 50 εκατ. ευρώ και δημοσιονομικά έσοδα ύψους 200εκατ. ευρώ. Το δε λιανεμπόριο χάνει ποσά που αντιστοιχούν όσο 4 φορές το τεκμαρτό εισόδημά του.

Την ίδια ώρα, όμως, που η ΕΕ προσπαθεί να βάλει «φρένο» στο κινεζικά μονοπώλια φθηνών εμπορευμάτων, της είναι και αναγκαία. Σύμφωνα με δική της έρευνα, η φτώχεια και οι ανισότητες στο εσωτερικό της έχουν διογκωθεί τα τελευταία χρόνια. Αυτό καθιστά αναγκαία την ύπαρξη φθηνών εισαγόμενων εμπορευμάτων για την ικανοποίηση αναγκών της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, χωρίς μεγάλες αυξήσεις μισθών.

Εν ολίγοις, η ΕΕ προσπαθεί να λύσει μια δύσκολη εξίσωση. Να μειώσει το εμπορικό της έλλειμμα με την Κίνα και παράλληλα να αντεπεξέλθει στον παγκόσμιο ανταγωνισμό, με τους ευρωπαϊκούς μονοπωλιακούς της ομίλους να στερούνται το μέγεθος και την ανταγωνιστικότητα των αντιπάλων τους. Βρίσκεται υπό την πίεση της δασμολογικής πολιτικής του Τραμπ, για να γυρίσει την πλάτη στα κινεζικά μονοπώλια, πράγμα που όμως αδυνατεί οικονομικά να πράξει, δεδομένου ότι έχει ανάγκη από εμπορεύματα για τη λειτουργία της κοινωνίας (;) της αλλά και της βιομηχανίας της. Αυτό δεν μπορεί να αλλάξει εύκολα, όσο και αν προσπαθεί να προσπεράσει την Κίνα με διπλωματικές και οικονομικές σχέσεις με άλλες χώρες, όπως Ινδία και Ιαπωνία.

Από την πλευρά της, η Κίνα αξιοποιώντας την μεταξύ τους αλληλεξάρτηση πιέζει και αυτή με την επιβολή δασμών. Παράλληλα, προσπαθεί να εκμεταλλευτεί και να τονώσει τις εσωτερικές αντιθέσεις της ΕΕ προς όφελός της. Στην προαναφερόμενη συζήτηση στην Ευρωβουλή, η ψηφοφορία συγκέντρωσε 26 «ΟΧΙ» και 46 «Λευκά», τα οποία προέρχονται κατά κύριο λόγο από τις ομάδες που αντιτίθενται στην συγκεκριμένη πολιτική της ΕΕ για την Κίνα.

Η δήθεν προστασία του περιβάλλοντος και του καταναλωτή, είναι ο μανδύας προώθησης της στρατηγικής προστατευτισμού της ΕΕ για την κερδοφορία του δικού της κεφαλαίου.

Την ίδια ώρα που την πιάνει ο πόνος για τους «καταναλωτές», ως εργαζόμενους, τους επιβάλλει 13 ώρες εργασία, αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης. Η αύξηση των τελωνειακών δασμών και ελέγχων και η επιβολή επιπλέον τελών, που τελικά θα επιβαρύνουν τον τελικό καταναλωτή, δηλαδή τον εργαζόμενο, αλλά και η γενικότερη στροφή στην πολεμική οικονομία αποδεικνύει πόσο υποκριτικές είναι οι διακηρύξεις για την προστασία του περιβάλλοντος.

Καμία εμπιστοσύνη δεν πρέπει να έχουν οι εργαζόμενοι στην ΕΕ, στις αστικές κυβερνήσεις και στα αστικά πολιτικά φερέφωνα, που προσπαθούν να θολώσουν την εγκληματική της πολιτική ενάντια στην εργατική τάξη και τον λαό. Η επιδίωξή τους είναι η αύξηση του καπιταλιστικού κέρδους, χειραγωγώντας τον φτωχό λαό με πομφόλυγες και φληναφήματα περί «δικαιοσύνης» και «ασφάλειας». Τόσο τα μέτρα προστατευτισμού, όσο και τα μέτρα τόνωσης των εμπορικών συναλλαγών που λαμβάνουν οι αστικές κυβερνήσεις, λαμβάνονται με γνώμονα την κερδοφορία του κεφαλαίου.

Γι' αυτό, οι εργαζόμενοι πρέπει να αξιοποιήσουν την εμπειρία τους, να οργανωθούν και να παλέψουν προτάσσοντας τις δικές τους ανάγκες, να βαδίσουν αποφασιστικά στο δρόμο της ανατροπής.

Από την τελευταία συνάντηση του Ερντογάν με αντιπροσωπεία του DEM

Από το μήνυμα που έστειλε ο φυλακισμένος ηγέτης του Εργατικού Κόμματος Κουρδιστάν (ΡΚΚ) Αμπντουλάχ Οτσαλάν στις 27 Φλεβάρη, αναφέροντας ότι σήμερα «το κύριο καθήκον είναι η αναδιάρθρωση της ιστορικής σχέσης» Κούρδων και Τούρκων, μέχρι το διάγγελμα Ερντογάν στις 12 Ιούλη, που υποστήριξε ότι «Τούρκοι και Κούρδοι αγκαλιάζονται ξανά» και «ανατέλλει η ισχυρή Τουρκία», μεσολάβησαν εξελίξεις που φανερώνουν έντονα παζάρια, δημόσια αλλά και παρασκηνιακά. Το 12ο συνέδριο του ΡΚΚ (5 - 7 Μάη) ενέκρινε την αυτοδιάλυσή του και τον τερματισμό της ένοπλης δράσης, με την ηγεσία του να κάνει λόγο για «μια νέα αρχή» με στόχο «να δημιουργηθεί χώρος για νέες πρωτοβουλίες και ευκαιρίες», αλλά και για «μια νέα εποχή (...) για την ανάπτυξη προσπαθειών της δημοκρατικής κοινωνίας που θα διεξαχθούν με νέες στρατηγικές και νέες οργανωτικές δομές». Είχε προηγηθεί σχετικό κάλεσμα από τον ίδιο τον Οτσαλάν. Επίσης, μετά από μια σειρά συναντήσεις ανάμεσα στον κυβερνητικό συνασπισμό και στην ηγεσία του σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος Ισότητας και Δημοκρατίας των Λαών (DEM) ανακοινώθηκε ότι θα συγκροτηθεί και ειδική Κοινοβουλευτική Επιτροπή για την παρακολούθηση της «ειρηνευτικής διαδικασίας».

Την Παρασκευή 12 Ιούλη, σε μια συμβολική εκδήλωση που έγινε στην περιοχή Σουλεϊμανίγια του ιρακινού Κουρδιστάν, μαχητές του ΡΚΚ άρχισαν να καταθέτουν τον οπλισμό τους για να καεί σε πυρά, σηματοδοτώντας την - απ' ό,τι φαίνεται έως τώρα - ολοκλήρωση μιας αντιπαράθεσης που επικεντρωμένη στη δημιουργία χωριστού κουρδικού κράτους όξυνε, λόγω και του ένοπλου χαρακτήρα της, μια σειρά αντιθέσεις εντός και εκτός Τουρκίας. Χαρακτηριστική των διεργασιών είναι και η πρόταση που κατέθεσε ο ηγέτης του Εθνικιστικού Κόμματος (MHP) Ντεβλέτ Μπαχτσελί να θεσμοθετηθεί η συμμετοχή Κούρδων και σε ανώτερες θέσεις κυβερνητικών και κρατικών οργάνων. «Η πρωτοβουλία για μια Τουρκία χωρίς τρομοκρατία προχωρά βήμα - βήμα. Ετσι, αξιολογήθηκε ότι ένας από τους δύο αντιπροέδρους της κυβέρνησής μας θα μπορούσε να είναι Αλεβίτης και ο άλλος Κούρδος», είπε συγκεκριμένα. Σημειωτέον, έχουν καταγραφεί σενάρια μέχρι και για συνεργασία του DEM με τη «Λαϊκή Συμμαχία», το εκλογικό σχήμα συνεργασίας που το MHP έχει συγκροτήσει τα τελευταία χρόνια με το ισλαμοσυντηρητικό Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) του Ρ. Τ. Ερντογάν. Αν και στελέχη του DEM τα διέψευσαν, η συχνότητα των συναντήσεων μεταξύ των δύο πλευρών επιβεβαιώνει συνεργασίες που βρίσκονται υπό επεξεργασία «ώστε να εγγυηθούμε την ανάπτυξη της Τουρκίας με κάθε τρόπο», όπως έσπευσε να διαμηνύσει και ο Σελαχατίν Ντεμιρτάς, «καλωσορίζοντας με ενθουσιασμό αυτό το ιστορικό βήμα» (τη διάλυση και τον αφοπλισμό του ΡΚΚ), ευχαριστώντας «όλους όσοι συνέβαλαν στα αποτελέσματα» αυτά και εκτιμώντας ότι «τώρα είναι η ώρα να εργαστούμε μαζί με ειλικρίνεια».

Θυμίζουμε ότι ο 52χρονος Σελαχατίν Ντεμιρτάς, υποψήφιος Πρόεδρος της Τουρκίας το 2018 και ιδρυτικό μέλος του Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP - μετεξελίχθηκε στο σημερινό DEM μετά από διάφορες διώξεις στελεχών του), εκτίει από το 2016 πολυετή ποινή φυλάκισης ως ένοχος για δεκάδες αδικήματα, μεταξύ τους «υπονόμευση της ενότητας του κράτους». Είναι ένας από τους αστούς πολιτικούς που για τις «χαρισματικές του ικανότητες» έχουν γραφτεί διάφορα, με φόντο και τις ενδοαστικές διεργασίες που «τρέχουν» στην Τουρκία, όπως είχε αναδείξει και η απόπειρα πραξικοπήματος του 2016, αλλά και τις συστηματικές επαφές που το - τότε - HDP ανέπτυσσε με μια σειρά επιτελεία της ΕΕ, των ΗΠΑ κ.λπ. στο όνομα και του «εκδημοκρατισμού της Τουρκίας», της «διατήρησής της κοντά στις δυτικές κοινωνίες» κ.ο.κ.

Τη διάλυση και τον αφοπλισμό του ΡΚΚ χαιρέτισαν διάφορες δυνάμεις, με τις ΗΠΑ να βλέπουν «σημαντική εξέλιξη» που «θα συμβάλει να καταπραϋνθούν οι Τούρκοι μας σύμμαχοι ως προς τους εταίρους που έχουν οι ΗΠΑ στη βορειοανατολική Συρία ενάντια στο "Ισλαμικό Κράτος"». Με δεδομένη τη σταθερή «δυσαρέσκεια» που η Αγκυρα εξέφραζε για τη συνεργασία που η Ουάσιγκτον σταθερά είχε με κουρδικές οργανώσεις στη βόρεια Συρία, και με το βλέμμα τους στραμμένο στη σταθερότητα του ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ ξεχωρίζουν ως προτεραιότητα τη συνεργασία με την Τουρκία.

Σε πρόσφατη συνέντευξη ο Αμερικανός πρέσβης στην Αγκυρα και ειδικός απεσταλμένος για Συρία και Λίβανο, Τομ Μπάρακ, αναλύοντας διεξοδικά πόσο «σπουδαία στέκεται η Τουρκία» στους χειρισμούς της σε όλα τα καυτά μέτωπα, από τον πόλεμο στην Ουκρανία μέχρι το Παλαιστινιακό, συμπέρανε πως «δεν φαίνεται ότι θα δημιουργηθεί ελεύθερο Κουρδιστάν», σε μια δήλωση που αν μη τι άλλο η Αγκυρα θα δέχτηκε με ικανοποίηση. Μάλιστα, επέλεξε να φέρει ως παράδειγμα την κατάσταση στη Συρία, λέγοντας για τις κουρδικές οργανώσεις - με τις οποίες χρόνια συνεργάστηκε η Ουάσιγκτον - πως «δεν τους οφείλουμε την ικανότητα να έχουν τη δική τους ανεξάρτητη κυβέρνηση εντός μιας κυβέρνησης» και πως «δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι θα υπάρξει ξεχωριστό κράτος των SDF (...) ξεχωριστό κράτος Αλαουιτών ή ξεχωριστό κράτος Δρούζων. Υπάρχει η μία και ενιαία Συρία. Υπάρχει ένα, ενιαίο κράτος, που αναπτύσσεται».

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες αξίζει να καταγραφεί η πολυήμερη επίσκεψη που έκανε αντιπροσωπεία του DEM στις ΗΠΑ από 22 μέχρι 28 Ιούνη, με «συνομιλίες υψηλού επιπέδου για την αντιμετώπιση δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων και πρωτοβουλίες για την ειρήνη, εν μέσω της δυναμικής που αναπτύσσεται στη Μέση Ανατολή», και με επίκεντρο «την ώθηση που δίνει το κόμμα στον διάλογο για τη σταθερότητα στην περιφέρεια», όπως σημείωσαν σχετικά ρεπορτάζ κουρδικών ΜΜΕ.

Εκτενές δημοσίευμα του «Medya News» ανέφερε ότι η αντιπροσωπεία είχε συναντήσεις με στελέχη της αμερικανικής Γερουσίας και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, κοινότητες της κουρδικής διασποράς και «δεξαμενές σκέψης», μεταξύ άλλων για τις «πρόσφατες εξελίξεις σε Τουρκία, Ιράν και Συρία», επιβεβαιώνοντας τη «δέσμευση του DEM να συμβάλει στη διευθέτηση μακρόχρονων συγκρούσεων, ειδικά στο κουρδικό ζήτημα, μέσω διαπραγμάτευσης και μεταρρύθμισης». Διαπιστωνόταν ότι «η χρονική συγκυρία της επίσκεψης είναι κρίσιμη, καθώς η Τουρκία πλοηγείται σε σύνθετες εγχώριες και περιφερειακές προκλήσεις» και ενώ «περιφερειακές αλλαγές, συμπεριλαμβανομένης της πτώσης του καθεστώτος Ασαντ, αναμορφώνουν τη γεωπολιτική δυναμική».

Η αντιπροσωπεία συμμετείχε σε εκδηλώσεις των ινστιτούτων «Foreign Policy Research» και «Middle East», αναλύοντας το «όραμα του DEM για μια πλουραλιστική κοινωνία» και την «οικοδόμηση μιας δημοκρατικής Τουρκίας», και δηλώνοντας ότι «παραμένουν προκλήσεις» αλλά υπάρχει έδαφος για «προσεκτική αισιοδοξία».

Η αντιπροσωπεία του DEM διαμήνυσε δε ότι «ως διάδοχος του HDP, που ήρθε αντιμέτωπο με νομικές πιέσεις και μια πιθανή απαγόρευση, το DEM προσδιορίζεται ως γέφυρα ανάμεσα στις διάφορες κοινότητες της Τουρκίας και διεθνείς ενδιαφερόμενους φορείς», υπογραμμίζοντας ότι «η προσέγγισή του με έναν κρίσιμο σύμμαχο της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ, αντανακλά τη στρατηγική του προσπάθεια να κερδίσει στήριξη για μεταρρυθμίσεις που θα μπορούσαν να μεταβάλουν την προσέγγιση της Τουρκίας για τον κουρδικό της πληθυσμό και να ενισχύσουν την περιφερειακή σταθερότητα».

Οι εξελίξεις γύρω από τον ρόλο των Κούρδων (και) στην Τουρκία εντείνονται ενώ οι υδρογονάνθρακες της Μέσης Ανατολής επανέρχονται στο κέντρο των προσπαθειών του ευρωατλαντικού άξονα για να επιταχυνθούν ενεργειακοί διάδρομοι που θα ενώνουν Δύση - Ανατολή, που θα μεγαλώσουν τον «αποκλεισμό» Ρωσίας και Ιράν - δύο από τους στενότερους συμμάχους της Κίνας στην περιοχή.

Οπως εξήγησε σε πρόσφατη εκδήλωση του Παγκόσμιου Ινστιτούτου «Al Monitor» στην Ουάσιγκτον ο Αμερικανός υπουργός Ενέργειας, Κρις Ράιτ, «χρειαζόμαστε πολλούς στην περιοχή να απεξαρτηθούν από το Ιράν». Εχοντας απέναντί του μεγάλη αντιπροσωπεία από την αυτόνομη διοίκηση του ιρακινού Κουρδιστάν, ο Ράιτ ανήγγειλε τον «ενθουσιασμό» με τον οποίο η αμερικανική κυβέρνηση υποδέχεται τις δύο νέες επενδύσεις αμερικανικών ομίλων στην περιοχή και ζήτησε να αρθούν επιφυλάξεις και εμπόδια που παραμένουν (πχ. λόγω δυσκολίας «συνεννόησης» μεταξύ Βαγδάτης και Ερμπίλ για το πώς κατανέμονται τα έσοδα από την εξόρυξη και εμπορία πετρελαίου στις περιοχές των Κούρδων).

«Βλέπω μεγάλες ευκαιρίες για συνεργασία με την Αμερική στην περιοχή» επέμεινε, «όπως βεβαιώνει η υπογραφή των δύο νέων συμφωνιών». Πρόκειται συγκεκριμένα για τις επενδύσεις των ομίλων HKN Energy και Western Zagros, σχετικά με την ανάπτυξη των κοιτασμάτων αερίου και πετρελαίου σε Μιράν (στη Σουλεϊμανίγια, περιοχή που αποτελούσε έδρα του ΡΚΚ) και Τοπχάκα - Κουρνταμίρ, στις οποίες εκτιμάται ότι φιλοξενούνται αντίστοιχα, 8 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια φυσικού αερίου και 5 τρισ. κ.π. φυσικού αερίου μαζί με 900 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου.

Σημειωτέον ότι σήμερα το Ιράκ, αν και υπολογίζεται ότι κατέχει μερικά από τα πιο σημαντικά διεθνώς κοιτάσματα υδρογονανθράκων, δεν έχει σταματήσει να εξαρτάται από τις εισαγωγές ενέργειας που κάνει από το Ιράν, σε μεγάλο βαθμό εξαιτίας της έλλειψης των βιομηχανικών υποδομών που είναι απαραίτητες για όλα τα στάδια της επεξεργασίας και αξιοποίησης πετρελαίου.

Τα κοιτάσματα στη συγκεκριμένη περιοχή, εκτιμάται ότι μπορεί να διαδραματίσουν ευρύτερο ρόλο για την ενεργειακή διασύνδεση Ευρώπης και Ασίας, αν φυσικά «εκλείψουν» και καταστάσεις όπως οι ένοπλες συγκρούσεις και διαμάχες που εμποδίζουν την «ειρηνική ανάπτυξη» (όπως περιγράφεται η απρόσκοπτη δράση των μονοπωλιακών ομίλων). Ο διευθύνων σύμβουλος της HKN Energy, Ράσελ Φρίμαν, περιέγραψε τη συμφωνία που «έκλεισε» ο όμιλος ως «ακρογωνιαίο λίθο όχι απλά για τις εταιρείες μας αλλά για το ενεργειακό μέλλον όλης της περιοχής», μιλώντας για «ορισμένα από τα πιο στρατηγικά κοιτάσματα αερίου της περιοχής» που «θα παίξουν κρίσιμο ρόλο στην ενίσχυση της ενεργειακής ασφάλειας της περιοχής σε βάθος χρόνου»...