Copyright 2021 The Associated

Ο Βλ. Πούτιν απευθύνεται στο 6ο Ανατολικό Οικονομικό Φόρουμ

Η καπιταλιστική ανάπτυξη της ρωσικής Απω Ανατολής καθώς και η εκμετάλλευση της Αρκτικής, είναι τα τελευταία χρόνια από τις κορυφαίες προτεραιότητες της Ρωσίας, καθώς το παγκόσμιο «κέντρο βάρους» του εμπορίου, της τεχνολογίας, της οικονομίας, του γεωπολιτικού ανταγωνισμού στρέφεται όλο και περισσότερο προς την Ασία.

Περίπου 380 συμφωνίες συνολικού ύψους 49 δισ. δολαρίων υπογράφηκαν στο πλαίσιο του φετινού φόρουμ. Πολυεθνικές και ξένες εταιρείες, οργανισμοί, υπουργεία και υπηρεσίες υπέγραψαν 24 σχετικά έγγραφα με Κίνα, Ιαπωνία, Καζακστάν, Αυστρία, Βιετνάμ, Καναδά, Σερβία, Νότια Κορέα, Αιθιοπία.

Ο Ρώσος Πρόεδρος, Βλ. Πούτιν, χαρακτήρισε την περιοχή «πολλά υποσχόμενη» για τις μεγάλες παγκόσμιες επιχειρήσεις, τονίζοντας ότι ακόμη και εν μέσω πανδημίας «επιδιώξαμε να αυξήσουμε τον ρυθμό εφαρμογής των μακροπρόθεσμων επιχειρηματικών σχεδίων».

Τα τελευταία έξι χρόνια, ο όγκος των συσσωρευμένων άμεσων ξένων επενδύσεων στην Απω Ανατολή σχεδόν διπλασιάστηκε, στα 80 δισ. δολάρια. Με την πάροδο των χρόνων η βιομηχανική ανάπτυξη ανήλθε σε περίπου 20%, δηλαδή διπλάσια από ό,τι σε ολόκληρη τη χώρα. Χάρη στους ειδικούς μηχανισμούς για την υποστήριξη κεφαλαιουχικών επενδύσεων σε τομείς προηγμένης ανάπτυξης και στο «ελεύθερο» λιμάνι του Βλαδιβοστόκ (που λειτουργεί με ειδικό τελωνειακό καθεστώς), έχουν εγγραφεί πάνω από 2.500 κάτοικοι και έχουν δημιουργηθεί 68.000 νέες θέσεις εργασίας.

Ο Ρώσος Πρόεδρος φρόντισε να υπενθυμίσει ότι «η Ρωσία είναι αναπόσπαστο μέρος της περιοχής Ασίας - Ειρηνικού και έτοιμη να συνεργαστεί με όλες τις χώρες της περιοχής», η οποία «αντιπροσωπεύει το 1/3 του παγκόσμιου ΑΕΠ, αποτελεί την κινητήρια δύναμη της παγκόσμιας οικονομίας εδώ και πολλά χρόνια, με ρυθμούς ανάπτυξης σταθερά υψηλότερους από τον παγκόσμιο μέσο όρο».

Διεκδικώντας τη δική της θέση στην ανερχόμενη περιοχή Ασίας - Ειρηνικού, η Ρωσία φιλοδοξεί να δημιουργήσει «ισχυρά κέντρα έλξης για το κεφάλαιο και μια νέα οικονομία στις περιοχές της Απω Ανατολής μας. Θα δημιουργήσουμε χώρους ευκαιριών για να εφαρμοστούν οι πιο τολμηρές επιχειρηματικές ιδέες και επιχειρηματικά έργα».

Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, εξάλλου, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, ο Πούτιν δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο η Ρωσία να διεκδικήσει τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων του 2036, με το Βλαδιβοστόκ να είναι μία από τις υποψήφιες πόλεις.

Στο μεταξύ, η περιοχή Ασία - Ειρηνικός αντιπροσωπεύει το 50% των παραγγελιών εξαγωγής στρατιωτικών προϊόντων της Ρωσίας, αναφέρθηκε στο περιθώριο του EEF. Οι κύριοι αγοραστές ρωσικού στρατιωτικού εξοπλισμού είναι οι Κίνα, Ινδία, Μιανμάρ, Ινδονησία, Μπαγκλαντές και Μαλαισία.

Από την πλευρά της Κίνας, ο Πρόεδρος της χώρας, Σι Τζιπίνγκ, απευθύνθηκε στο φόρουμ με βιντεοσκοπημένο μήνυμά του, σημειώνοντας ότι «πρέπει να διπλασιάσουμε τις προσπάθειές μας για την προώθηση της αμοιβαία επωφελούς συνεργασίας», συμπεριλαμβανομένης της συνεργασίας μεταξύ της κινεζικής επενδυτικής πρωτοβουλίας «Μια ζώνη, Ενας δρόμος» και της Ευρασιατικής Οικονομικής Ενωσης (EAEU), που ηγείται η Ρωσία.

Ιδιαίτερα τόνισε την ανάγκη να υποστηριχθούν η «ψηφιακή» οικονομία και οι κοινές «πράσινες» επενδύσεις, ενώ παράλληλα αναφέρθηκε και στη γεωπολιτική διάσταση της συνεργασίας των δύο κρατών «για τη διατήρηση της ειρήνης και της σταθερότητας στην περιοχή», με φόντο και τις εξελίξεις στο Αφγανιστάν, αλλά και για τη «συνολική και σταθερή παγκόσμια ασφάλεια».

Η εταιρική σχέση Ινδίας - Ρωσίας στην Ενέργεια«μπορεί να συμβάλει στη σταθερότητα της παγκόσμιας αγοράς Ενέργειας», είπε στο δικό του μήνυμά ο Ινδός πρωθυπουργός, Ν. Μόντι.

Επίσης, δήλωσε ότι η Ινδία θα συνεργαστεί με τη Ρωσία «στο άνοιγμα της Βόρειας Θαλάσσιας Διαδρομής» που θα μετατρέψει την Αρκτική σε έναν δρόμο διεθνούς εμπορίου. Εξάλλου, υπενθύμισε πως βρίσκεται σε εξέλιξη η ανάπτυξη του θαλάσσιου διαδρόμου Σενάι - Βλαδιβοστόκ, που μειώνει τον χρόνο μεταφοράς εμπορευμάτων μεταξύ Ινδίας - Ρωσίας.

Οι ηγέτες της Μογγολίας και της Ταϊλάνδης εξέφρασαν ενδιαφέρον να συνάψουν συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου με την EAEU.

Το άνοιγμα της Βόρειας Θαλάσσιας Διαδρομής στην Αρκτική, που ευνοείται από το λιώσιμο των πάγων και την κλιματική αλλαγή, με στόχο να μειωθεί σχεδόν στο μισό ο χρόνος μεταφοράς εμπορευμάτων από την Ευρώπη στην Ασία σε σχέση με τη διώρυγα του Σουέζ, προωθείται συστηματικά από τη Ρωσία ως μια από τις κορυφαίες οικονομικές και γεωπολιτικές προτεραιότητές της.

Στο φετινό EEF εκπρόσωποι της κρατικής εταιρείας πυρηνικής ενέργειας «Rosatom» και του υπουργείου Ανάπτυξης της Απω Ανατολής και της Αρκτικής υπέγραψαν συμφωνία για την ανάπτυξη της Βόρειας Διαδρομής.

«Η Μεγάλη Βόρεια Θαλάσσια Διαδρομή από το Μούρμανσκ στο Βλαδιβοστόκ παίζει σημαντικό ρόλο στην ασφάλεια των μεταφορών και συνδέει διά θαλάσσης το ρωσικό ευρωπαϊκό τμήμα με την Απω Ανατολή», δήλωσε ο γενικός διευθυντής της «Rosatom», καλώντας ξένους επενδυτές να συμμετέχουν.

Με φόντο τη διαμάχη ΗΠΑ - Ρωσίας για την «ελεύθερη ναυσιπλοΐα» στην Αρκτική, ο Πούτιν ισχυρίστηκε ότι η Ρωσία δεν προτίθεται να περιορίσει άλλες χώρες να χρησιμοποιούν τη διαδρομή της Βόρειας Θάλασσας, πάντα σύμφωνα με τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου.

Παράλληλα, ο Ρώσος αναπληρωτής πρωθυπουργός, Αλ. Νόβακ, αναφέρθηκε στα τεράστια αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στη ρωσική Αρκτική, που αν χρειαστεί και είναι οικονομικά συμφέρον, «μπορεί να επαρκούν για δεκαετίες ή και αιώνες»: «Μόνο οι υπεράκτιοι πόροι είναι 15 δισ. τόνοι πετρελαίου και περίπου 100 τρισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου».

Ωστόσο, πρόκειται για αρκετά ακριβά έργα, που απαιτούν επιδοτήσεις, μείωση των φόρων - ορισμένοι από τους οποίους έχουν μηδενιστεί - συμπλήρωσε ο Νόβακ.

Η «Novatek» αναζητά τώρα επενδυτές και ξένες τράπεζες για να ολοκληρωθεί το έργο «Arctic LNG-2» (για υγροποιημένο φυσικό αέριο) αξίας περίπου 11 δισ. δολαρίων. Η Ινδία βρίσκεται ήδη σε συνομιλίες με την «Novatek» για να αγοράσει μερίδιο 9,9%, ενώ είναι πιθανή και η συμμετοχή τραπεζών από Κίνα, Ιαπωνία, Ευρώπη.

Στο μεταξύ, η «Novatek» και το υπουργείο Οικονομίας της Ιαπωνίας υπέγραψαν μνημόνιο συνεργασίας για παραγωγή και εμπορία αμμωνίας και υδρογόνου καθώς και για την εφαρμογή τεχνολογιών για τη δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα σε Ρωσία και Ιαπωνία. Το Μνημόνιο διευρύνει τη διακυβερνητική υποστήριξη για «κλιματικά» έργα και βοηθάει τα σχέδια της «Novatek» για περαιτέρω αύξηση της παραγωγής LNG, «μειώνοντας το αποτύπωμα άνθρακα», ανακοίνωσε η εταιρεία. Παράλληλα, «Novatek» και Ιαπωνική Τράπεζα Διεθνούς Συνεργασίας (JBIC) υπέγραψαν συμφωνία στρατηγικής συνεργασίας για έργα, όπως ΑΠΕ στη Ρωσία και παραγωγής αμμωνίας και υδρογόνου στη χερσόνησο Γιαμάλ (Αρκτική).

Επιδιώκοντας να εξομαλυνθεί η αντιπαράθεση Ρωσίας - Ιαπωνίας για τα νησιά Κουρίλες μέσω της αύξησης των επενδύσεων, ο Πούτιν ανακοίνωσε φορολογικά, τελωνειακά και διοικητικά κίνητρα για δέκα χρόνια για Ρώσους και ξένους επενδυτές, πρώτα απ' όλα από τις ασιατικές χώρες, «συμπεριλαμβανομένων των Ιαπώνων εταίρων μας», διευκρινίζοντας ότι οι απαλλαγές θα ισχύουν και για εταιρείες που δεν είναι εγγεγραμμένες στα νησιά Κουρίλες.

Εξαιτίας της διαμάχης για την κυριότητα των νησιών, Ρωσία και Ιαπωνία δεν έχουν υπογράψει ακόμη συνθήκη ειρήνης από το τέλος του Β' Παγκόσμιου Πολέμου και τα δύο κράτη βρίσκονται σε διαπραγματεύσεις για το θέμα τα τελευταία χρόνια. Το 2016 κατά την επίσκεψη του Πούτιν στην Ιαπωνία υπογράφτηκε κοινή δήλωση για έναρξη διαβουλεύσεων για κοινή οικονομική δραστηριότητα στο νότιο τμήμα των νήσων, ως ένα ενδεχόμενο «σημαντικό βήμα προς τη σύναψη ειρηνευτικής συνθήκης».

Η ιαπωνική κυβέρνηση αντέδρασε, λέγοντας πως οι εξαγγελίες του Ρώσου Προέδρου στο EEF αντιτίθενται «στη στάση της χώρας μας για τα τέσσερα βόρεια νησιά», ωστόσο «σκοπεύει να συνεχίσει τις διαβουλεύσεις με τη Ρωσία σχετικά με την οργάνωση κοινής οικονομικής δραστηριότητας».

Πάντως, ο Ρώσος Πρόεδρος χαρακτήρισε «ανοησία» την απουσία συνθήκης ειρήνης μεταξύ Ρωσίας και Ιαπωνίας σε μια εποχή που «και οι δύο χώρες ενδιαφέρονται για την εξομάλυνση των σχέσεων και της συνεργασίας», ωστόσο εξέφρασε την πρόθεση της ρωσικής κυβέρνησης να συνεχίσει τις συνομιλίες.

Παράλληλα, έθεσε ορισμένες προϋποθέσεις για τη σύναψη συνθήκης ειρήνης στο πλαίσιο του γεωπολιτικού ανταγωνισμού με τις ΗΠΑ: «Συζητώντας μια συνθήκη ειρήνης είμαστε υποχρεωμένοι να διασφαλίσουμε ένα ειρηνικό μέλλον. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να υπάρχουν εγγυήσεις έναντι οποιωνδήποτε εκπλήξεων, όπως η πιθανή ανάπτυξη αμερικανικών δυνάμεων, πόσο μάλλον επιθετικά πυραυλικά συστήματα κοντά στα σύνορά μας. Ολα αυτά έχουν τεθεί στην ιαπωνική πλευρά», υπογράμμισε ο Πούτιν.

Στο φόρουμ προβλήθηκε και ο στόχος της Ρωσίας η νήσος Σαχαλίνη να γίνει πιλοτικά η πρώτη ρωσική περιοχή «ουδετερότητας άνθρακα», προωθώντας την παραγωγή υδρογόνου, ένα από τα νέα πεδία παγκόσμιου ανταγωνισμού, ενώ εξελίσσονται διαπραγματεύσεις για συμπράξεις ρωσικών και ευρωπαϊκών ομίλων.

Η παραγωγή πράσινου υδρογόνου έως 30.000 τόνους ετησίως προγραμματίζεται να ξεκινήσει το 2025 μαζί με τις εταιρείες «Rosatom» και «Air Liquide» (γαλλική πολυεθνική). «Η έναρξη λειτουργίας του δεύτερου και του τρίτου εργοστασίου για επιπλέον 70.000 τόνους προγραμματίζεται έως το 2030», σύμφωνα με τον επικεφαλής της περιφέρειας.

Η υπογραφή της συμφωνίας ΔΕΣΦΑ - NER JSC SKOPJE... υπό το βλέμμα του Πάιατ

Το φόρουμ διοργανώθηκε από το Ελληνο-Αμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο και την Ελληνική Εταιρεία Ενεργειακής Οικονομίας, σε συνεργασία με την πρεσβεία των ΗΠΑ στην Ελλάδα, ενώ στο πλαίσιό του - κυριολεκτικά κάτω από το βλέμμα των Αμερικανών πρεσβευτών - υπογράφτηκε και η συμφωνία για την ανάπτυξη και κατασκευή ενός αγωγού 123 χλμ. που θα συνδέσει τη Νέα Μεσημβρία με το Νεγκόντινο της Β. Μακεδονίας, μεταξύ του ΔΕΣΦΑ και της NER JSC SKOPJE.

Κατά διαβολική δε σύμπτωση, την ίδια μέρα που από το βήμα του φόρουμ οι πρέσβεις των ΗΠΑ σε Ελλάδα, Σερβία, Αλβανία, Βόρεια Μακεδονία και Βουλγαρία παρουσίαζαν (στην ενότητα για την «προοπτική των ΗΠΑ για τον ενεργειακό ρόλο της Νοτιοανατολικής Ευρώπης») τον απολογισμό τους για το πώς προχωρά ο ενεργειακός σχεδιασμός των ΗΠΑ με την Ελλάδα σε ρόλο «κόμβου», αρκετά πιο βόρεια ολοκληρωνόταν ο αγωγός «Nord Stream 2» για τη μεταφορά ρωσικού φυσικού αερίου απευθείας στη Γερμανία κι από εκεί στην υπόλοιπη Κεντρική Ευρώπη, δείχνοντας έτσι πως η σύγκρουση των διαφόρων ανταγωνιστικών σχεδίων βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.

Δεν έκρυψε λόγια άλλωστε και ο υφυπουργός Οικονομικής Διπλωματίας στο αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών, Κερτ Ντόνελι, ο οποίος παρουσιάζοντας το περίγραμμα της ενεργειακής στρατηγικής των ΗΠΑ στην περιοχή τόνισε ότι «θεωρούν τα ενεργειακά ζητήματα κρίσιμο ζήτημα εξωτερικής πολιτικής», σε σημείο που αποτελούν «ζήτημα εθνικής ασφάλειας».

Σε αυτό το πλαίσιο σημείωσε πως «η "Gazprom", δηλαδή το Κρεμλίνο», την οποία χαρακτήρισε μονοπώλιο στην περιοχή, «είναι ένα ξίφος στον λαιμό των συμμάχων και των συνεργατών των ΗΠΑ», υποστηρίζοντας πως ο ρωσικός κολοσσός εκμεταλλεύεται την κυριαρχία του για να προωθήσει πολιτικές του Κρεμλίνου που «υπονομεύουν τη συλλογική και ενεργειακή ασφάλεια».

Δείχνοντας μάλιστα την αμερικανική δυσαρέσκεια για τη στάση κρατών όπως η Γερμανία, που η αστική της τάξη αντιμετωπίζει τη Ρωσία στη βάση των δικών της ιδιαίτερων συμφερόντων και αναγκών σε φτηνή Ενέργεια, ο υφυπουργός των ΗΠΑ συμπλήρωσε με έμφαση ότι το «3ο Ενεργειακό Πακέτο της ΕΕ απέτυχε να θέσει εκτός αγοράς την "Gazprom"».

Ετσι, με το βλέμμα στραμμένο προς τη Ρωσία, προκειμένου να «κοπεί το νήμα» που συνδέει τα κράτη της περιοχής με την «Gazprom», ο Αμερικανός αξιωματούχους ανέπτυξε την ενεργειακή στρατηγική που προωθούν οι ΗΠΑ στην περιοχή.

Ξεκίνησε μάλιστα από τα σχέδια απολιγνιτοποίησης και την προώθηση των ΑΠΕ και θέτοντας και τη γεωπολιτική διάστασή τους σημείωσε: «Οταν έχετε ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά, δεν αγοράζετε την Ενέργειά σας από τη Ρωσία μέσω αγωγών που θα μπορούσαν να κλείσουν».

Ως δεύτερο πυλώνα της στρατηγικής απεξάρτησης από το ρωσικό αέριο παρουσίασε την αύξηση της «διαφοροποίησης» των πηγών και τύπων Ενέργειας, προωθώντας στα Βαλκάνια, - που αποτελούν παράλληλα και δυναμική αγορά αλλά και «πύλη εισόδου» για τις αγορές της Ευρώπης - «εναλλακτικές επιλογές στις εισαγωγές», όπως το αμερικανικό υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG).

Αυτήν τη λειτουργία εξυπηρετούν οι Πλωτές Μονάδες Αποθήκευσης και Επαναεριοποίησης (FSRU) που κατασκευάζονται σε Αλεξανδρούπολη, Κροατία και Αλβανία, για να τροφοδοτούν τα δίκτυα των Δ. Βαλκανίων με αμερικανικό LNG. Αξίζει εδώ να σημειωθεί πως στο φόρουμ εκφράστηκε η εκτίμηση πως μέχρι το 2025, η Ευρώπη θα καταναλώνει το 25% της παγκόσμιας παραγωγής LNG.

Τέλος, τους παραπάνω σχεδιασμούς πλαισιώνει και ο στόχος της αύξησης της συνδεσιμότητας των δικτύων μεταφοράς αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας.

Αξίζει παράλληλα να καταγραφεί και η αποστροφή Ντόνελι πως «η κυβέρνηση των ΗΠΑ υποστηρίζει έργα που έχουν εμπορικό και οικονομικό νόημα και υποστηρίζουμε τη χρήση υφιστάμενων υποδομών, αποφεύγοντας την ανάγκη κατασκευής νέων υποδομών, αλλά χρησιμοποιώντας τις υπάρχουσες υποδομές στο μέγιστο δυνατό βαθμό». Μια αναφορά που μεταξύ άλλων ερμηνεύτηκε και ως ένα ακόμα «άδειασμα» στα σχέδια για τον αγωγό «EastMed».

Τη σκυτάλη έλαβαν οι πρέσβεις των ΗΠΑ για να παρουσιάσουν τα βήματα που έχουν πραγματοποιηθεί στις παραπάνω κατευθύνσεις, αλλά και τους μελλοντικούς σχεδιασμούς.

Ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα, Τζ. Πάιατ, αναφέρθηκε, για παράδειγμα, στην επέκταση του τερματικού σταθμού της Ρεβυθούσας, που επέτρεψε την παράδοση μεγάλων φορτίων (LΝG) από τις ΗΠΑ, τονίζοντας μάλιστα πως οι εισαγωγές LNG στην Ελλάδα προήλθαν κατά 50% από τις ΗΠΑ πέρυσι. Πρόσθεσε τον αγωγό TAP, την «πρώτη νέα μεγάλη ενεργειακή υποδομή που ολοκληρώθηκε στην Ευρώπη ειδικά για να φέρει μη ρωσικό αέριο στην αγορά», όπως και τα «κρίσιμης σημασίας» έργα του διασυνδετηρίου αγωγού Ελλάδας - Βουλγαρίας (IGB) και της πλωτής αποθήκης FSRU στην Αλεξανδρούπολη, τα οποία βρίσκονται σε φάση ολοκλήρωσης και θα συμβάλουν, μαζί με άλλες αμερικανικές επενδύσεις στην Ενέργεια, «στην οικοδόμηση αντίστασης στην ικανότητα της Ρωσίας να χρησιμοποιεί την Ενέργεια ως πολιτικό όπλο εναντίον χωρών που επιδιώκουν να προχωρήσουν προς τα ευρωπαϊκά πρότυπα και τους ευρωπαϊκούς διατλαντικούς θεσμούς».

Αφού απέδωσε τα εύσημα στις «δύο ελληνικές κυβερνήσεις» ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ για τη βελτίωση των σχέσεων με τη Β. Μακεδονία, που «ξεκλειδώθηκε από τη Συμφωνία των Πρεσπών», ο Αμερικανός πρέσβης πρόσθεσε πως «υπάρχουν πολύ λίγα - ίσως και κανένα - κράτη-μέλη της ΕΕ που έχουν κάνει περισσότερα από όσα έχει κάνει η Ελλάδα τα τελευταία δύο χρόνια για να προωθήσουν τον μακροχρόνιο αμερικανικό και ευρωπαϊκό στόχο της διαφοροποίησης των πηγών και των διαδρομών Ενέργειας στην Ευρώπη και της οικοδόμησης ευρωπαϊκής ενεργειακής ασφάλειας».

Από το Βελιγράδι, ο εκεί πρέσβης, Αντονι Γκάντφρεϊ, τόνισε πως η σερβική εξάρτηση από την «Gazprom», «που θα θέλαμε πάρα πολύ να δούμε τη Σερβία να σπάει», θα παραμείνει μια συνεχής πρόκληση στο μέλλον, παρά την πρόοδο που, όπως είπε, οι ΗΠΑ και η ΕΕ έχουν σημειώσει προς αυτήν την κατεύθυνση.

Επισήμανε δε πως πέρα από τη μεγάλη συμμετοχή του λιγνίτη στο ενεργειακό μείγμα, η Σερβία όχι μόνο καταναλώνει ρωσικό αέριο (πλέον και μέσω του αγωγού «TurkStream 2») αλλά και υπέγραψε συμφωνία με τη Ρωσία προκειμένου να μεταφέρεται από το έδαφός της αέριο της «Gazprom» στην Ουγγαρία και τη Σερβική Δημοκρατία της Βοσνίας. Την ίδια ώρα έχει εκφράσει ενδιαφέρον για συμμετοχή στον FSRU Αλεξανδρούπολης, ενώ ο πρέσβης εξέφρασε την ευχαρίστησή του για το ότι η δραστηριότητα των ΗΠΑ και της ΕΕ έχει σημειώσει επιτυχίες στη διαμόρφωση της νέας νομοθεσίας της Σερβίας, πράγμα που οδήγησε σε περισσότερες ευκαιρίες, από τις οποίες οι αμερικανικές και οι ευρωπαϊκές εταιρείες μπορούν να επωφεληθούν.

Επίσης, ο Α. Γκάντφρεϊ ανέφερε πως η σερβική κυβέρνηση έχει αναλάβει δεσμεύσεις για την προσθήκη έως και 2 GW από ΑΠΕ στο σύστημα έως το 2050 και στο έδαφος αυτό έχουν εισέλθει στη χώρα μια σειρά από αμερικανικές εταιρείες και διεθνείς κοινοπραξίες για την εγκατάστασή τους. Τέλος, τόνισε πως σε αντίθεση με τις περισσότερες χώρες της περιοχής, ένα σημαντικό πλεονέκτημα της σερβικής οικονομίας είναι πως έχει τη δυνατότητα να συγκεντρώσει εγχώρια κεφάλαια για επενδύσεις σε έργα υποδομής χωρίς τη στήριξη των διεθνών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.

Την επερχόμενη ολοκλήρωση του διασυνδετηρίου αγωγού φυσικού αερίου Ελλάδας - Βουλγαρίας (IGB) χαρακτήρισε πιο σημαντικό επίτευγμα της αμερικανικής διπλωματίας στη Βουλγαρία η πρέσβειρα των ΗΠΑ στη Σόφια.

Σημείωσε πως ο αγωγός θα συμβάλει στο να υλοποιηθεί το 25ετές συμβόλαιο που υπέγραψε η γειτονική χώρα με το Αζερμπαϊτζάν για προμήθεια αερίου μέσω του TAP. «Αυτός θα είναι ένας πολύ σημαντικός τρόπος για να σπάσει επίσης αυτό που κάνει ο "TurkStream", που δυστυχώς πιστεύουμε ότι εδραιώνει περαιτέρω τη σχέση της Βουλγαρίας με τη Ρωσία», είπε η Χ. Μουστάφα, και πρόσθεσε πως παράλληλα, η αμερικανική «Westinghouse» έχει καταφέρει μετά από χρόνια καθυστερήσεων να υπογράψει συμφωνία τροφοδότησης μονάδων των πυρηνικών εργοστασίων της Βουλγαρίας, που θα αρχίσει να εφαρμόζεται από το 2024.

Η πρέσβειρα των ΗΠΑ στην Αλβανία, Γιούρι Κιμ, στάθηκε στις αμερικανικές επενδύσεις που «τρέχουν» στη χώρα, λέγοντας πως η εκεί πρεσβεία εργάζεται πάνω σε έργα μεγάλης κλίμακας μαζί με μονοπώλια των ΗΠΑ ώστε η Αλβανία να μετατραπεί σε εξαγωγέα «πράσινης Ενέργειας». Ενα από τα δύο μεγάλα έργα ανέλαβε τον περασμένο Οκτώβρη η αμερικανική «Bechtel» για ένα νέο υδροηλεκτρικό εργοστάσιο, ενώ το δεύτερο αφορά την κατασκευή ενός FSRU στον Αυλώνα, έργο που θα αναλάβουν οι επίσης αμερικανικές «ExxonMobile» και «Accelerate Energy».

Από την πλευρά της, η Κέιτ Μαρί Μπάιρνς, πρέσβειρα των ΗΠΑ στη Β. Μακεδονία, επέλεξε να σταθεί στις «μεγάλες επιχειρηματικές» ευκαιρίες που δημιουργεί το σχέδιο απολιγνιτοποίησης της χώρας, που θα ολοκληρωθεί το 2030, για αμερικανικές και ευρωπαϊκές εταιρείες της «πράσινης Ενέργειας». Παράλληλα, όμως, τόνισε πως «ξεκάθαρα η Β. Μακεδονία δεν μπορεί από μόνη της να καλύψει τις δικές της ενεργειακές ανάγκες ούτε να διαδραματίσει τον ρόλο της ως στρατηγικού εταίρου - πύλης προς την Ευρώπη χωρίς την υποστήριξη των συμμάχων και εταίρων της και η σχέση με την Ελλάδα ήταν εξαιρετικά σημαντική για τη Βόρεια Μακεδονία».

Τα παραπάνω αποτελούν κομμάτια στο «παζλ» των ενεργειακών σχεδιασμών και ανταγωνισμών που «τρέχουν» στην περιοχή.

Παρά τα δισεκατομμύρια ωστόσο για αγωγούς και άλλες ενεργειακές υποδομές, ο λαός μας και συνολικά οι λαοί της περιοχής δεν έχουν τίποτα να περιμένουν για τα συμφέροντά τους. Ο ανταγωνισμός όχι μόνο δεν έχει ρίξει τις τιμές της Ενέργειας, όπως υπόσχονται οι κυβερνήσεις στα εγκαίνια κάθε αντίστοιχου έργου, αλλά αντίθετα γιγαντώνει την ενεργειακή φτώχεια. Οι λαοί βγαίνουν χαμένοι από την αντιμετώπιση της Ενέργειας ως «γεωπολιτικού μοχλού» και εμπορεύματος.

Την ίδια ώρα, η επιδίωξη της ελληνικής αστικής τάξης και όλων των αστικών κομμάτων να αναδειχτεί η χώρα σε «ενεργειακό κόμβο» για τα αμερικανικά σχέδια, πάει χέρι χέρι με τη βαθύτερη εμπλοκή της στα ιμπεριαλιστικά σχέδια που μυρίζουν μπαρούτι και μπλέκουν τον λαό σε ακόμα μεγαλύτερους κινδύνους.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι παράλληλα με τους ενεργειακούς σχεδιασμούς «τρέχει» και η ανανέωση της Συμφωνίας για τις αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις στη χώρα μας, με επίκεντρο τη Β. Ελλάδα, που αποτελεί ορμητήριο για τη στρατιωτική περικύκλωση της Ρωσίας και ταυτόχρονα έναν σημαντικό κρίκο στα σχέδια απεξάρτησης της Ευρώπης από το ρωσικό αέριο.

Γι' αυτό και ο Αμερικανός υφυπουργός, κλείνοντας, σημείωσε πως περιμένει ότι θα συναντηθεί ξανά με την ελληνική κυβέρνηση «τον επόμενο μήνα στο στρατηγικό διάλογο με την Ελλάδα», όπου «θα εργαστούμε πάνω σε νέες προτεραιότητες, όπως οι βέλτιστες πρακτικές υδρογόνου, για την εισαγωγή των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στα ενεργειακά μας μείγματα (...) η ασφάλεια στον κυβερνοχώρο».

Η απάντηση του λαού, με βάση και την πλούσια πείρα των τελευταίων ετών, πρέπει να είναι η πρόταξη των δικών του συμφερόντων και όχι η υποταγή στους σχεδιασμούς των αστικών τάξεων, με πάλη ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και την απεμπλοκή της χώρας από αυτούς.