Η πρόσφατη κινητοποίηση έξω από το Ζάππειο συνοψίζει με τον καλύτερο τρόπο την απάντηση που πρέπει να πάρει η κυβέρνηση και το πόρισμα των «ειδικών» της

Σε δηλώσεις του στο ΑΜΠΕ, ο Γ. Κατρούγκαλος, αφού ανακοίνωσε ότι από προχτές του παραδόθηκε η έκθεση της «Επιτροπής Ανεξάρτητων Ειδικών» για τη μεταρρύθμιση στα Εργασιακά, πρόσθεσε ότι «και στους τρεις άξονες της διαπραγμάτευσης, δηλαδή συνδικαλιστικός νόμος, ομαδικές απολύσεις, συλλογικές διαπραγματεύσεις, τα πορίσματα της Επιτροπής και, μάλιστα, με ομοφωνία ή ευρεία πλειοψηφία, ενισχύουν τις εθνικές θέσεις, ακριβώς γιατί αυτές δεν αποσκοπούν παρά στην επανένταξη της χώρας μας στην ευρωπαϊκή κανονικότητα... Ηρθε, όμως, η στιγμή της επιστροφής της χώρας στο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Μοντέλο... Σε συνδυασμό με την, ίδιας κατεύθυνσης, κοινή δήλωση των κοινωνικών εταίρων, το πόρισμα της Επιτροπής θα αποτελέσει σημαντικό "όπλο" στη διαπραγμάτευση για την επιστροφή στην Κοινωνική Ευρώπη».

Κάτω από αυτές τις κενές περιεχομένου διακηρύξεις, περί «επιστροφής στην ευρωπαϊκή κανονικότητα», που πρέπει να κάνουν το λαό να κουμπώνεται, η κυβέρνηση επιχειρεί να αποκρύψει ότι η «εθνική γραμμή» που έχει συμπτύξει με τις εργοδοτικές Ενώσεις και τη συνδικαλιστική πλειοψηφία, είναι γραμμή υπεράσπισης και νομιμοποίησης της σημερινής ζούγκλας στην αγορά εργασίας, στο έδαφος της οποίας εκκολάπτονται οι επόμενες ανατροπές.

Την προσπάθεια της κυβέρνησης να αποπροσανατολίσει το λαό υπηρετεί και η διαρροή μέρους του πορίσματος που συνέταξε η «Επιτροπή των ειδικών». Σ' αυτό εμφανίζεται η Επιτροπή να προτείνει την υπερίσχυση των κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών συμβάσεων έναντι των επιχειρησιακών και ατομικών, αλλά με προϋποθέσεις που δεν περιγράφονται, τη διαμόρφωση του κατώτερου μισθού από τους «κοινωνικούς εταίρους», αφού πρώτα τεθεί το πλαίσιο από κάποια ...άλλη Επιτροπή εμπειρογνωμόνων (!), με κριτήρια φυσικά την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, όπως προβλέπει και ο νόμος Βρούτση, που ενεργοποιείται από 1/1/2017.

Για το συνδικαλιστικό νόμο, η Επιτροπή εμφανίζεται να υποστηρίζει ότι δεν χρειάζονται ουσιαστικές αλλαγές, ενώ για το ζήτημα των ομαδικών απολύσεων, η κυβέρνηση έχει δηλώσει ότι θα εφαρμόσει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και σ' αυτή την κατεύθυνση κινείται και το πόρισμα.

Το πρώτο που πρέπει να τονιστεί, είναι ότι το πόρισμα της Επιτροπής έχει συμβουλευτικό μόνο χαρακτήρα και σε καμιά περίπτωση δεν δεσμεύει και δεν προκαθορίζει την έκβαση της διαπραγμάτευσης. Αυτό που εξυπηρετεί κατά βάση είναι οι προπαγανδιστικοί στόχοι της κυβέρνησης, όπως έγινε τον περασμένο Οκτώβρη και με το πόρισμα για το Ασφαλιστικό.

Πολύ περισσότερο που με βάση τις μέχρι τώρα πληροφορίες, οι προτάσεις της κινούνται στο γνωστό αντεργατικό πλαίσιο «περί βέλτιστων πρακτικών», για τις οποίες μιλάει και το ΔΝΤ, αλλά και ευρωπαϊκά όργανα, χωρίς φυσικά να τίθεται θέμα κατάργησης των αντεργατικών νόμων που επιβλήθηκαν τουλάχιστον μετά το 2010.

Αλλωστε, μόλις την περασμένη βδομάδα, η αντιπροσωπεία του ΔΝΤ στη χώρα μας, στη Δήλωση Συμπερασμάτων της, έκανε σαφές ότι «...θα ήταν σφάλμα να συμπεράνουμε ότι οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας πρέπει να αντιστραφούν, γιατί αυτό θα έθετε σε κίνδυνο τα δυνητικά οφέλη για τις επενδύσεις και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης».

Η τοποθέτηση αυτή, μάλιστα, έχει εκ των προτέρων γίνει δεκτή από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η οποία στο 3ο μνημόνιο συμφώνησε να νομοθετήσει με τρόπο τέτοιο που να μην υπάρχει επιστροφή σε προηγούμενο καθεστώς.

Σύμφωνα με τον υπουργό Εργασίας, σήμερα «το πόρισμα και οι εν γένει θέσεις της χώρας μας για το Εργασιακό παρουσιάζονται σε ειδική σύνοδο της επιτροπής που έχει συγκροτήσει η Επιτροπή Απασχόλησης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου», ενώ τα Εργασιακά θα αποτελέσουν θέμα συζήτησης και στο συμβούλιο υπουργών της ΕΕ στις 13 Οκτώβρη. Πρόσθεσε, μάλιστα, ότι «οι αντιευρωπαϊκές και αντικοινωνικές θέσεις θα απομονωθούν», υπονοώντας τις θέσεις που εκφράζει στη διαπραγμάτευση το ΔΝΤ.

Με μια κουβέντα, ο υπουργός «καλεί τους λύκους να φυλάξουν τα πρόβατα», αφού τόσο το Ευρωκοινοβούλιο, όσο και τα συμβούλια υπουργών, είναι οι κατεξοχήν εκφραστές της αντεργατικής πολιτικής της ΕΕ, που σαρώνει τα εργατικά δικαιώματα σε όλα τα κράτη - μέλη, διευρύνει την ευελιξία και τσακίζει τους μισθούς.

Στο σημερινό τετρασέλιδο «Εργαζόμενοι και Λαϊκή Συμμαχία» μπορείτε να διαβάσετε:

-- Η κυβέρνηση επιχειρεί αντιπερισπασμό στο μέτωπο των ανατροπών που ετοιμάζει για τα Εργασιακά, επικαλούμενη το πόρισμα της «Επιτροπής των ειδικών». Καμιά εμπιστοσύνη και καμιά αναμονή δεν πρέπει να δείξουν οι εργαζόμενοι.

-- Τα στοιχεία για την εξέλιξη της ανεργίας και των μισθών ξεσκεπάζουν την προπαγάνδα της κυβέρνησης και καθιστούν αναγκαία την πάλη με το πλαίσιο των ταξικών δυνάμεων.

-- Νέες αντεργατικές ανατροπές σχεδιάζονται στη Γερμανία, την «ατμομηχανή» της οικονομίας της ΕΕ.

-- Τα εξοντωτικά μέτρα σε βάρος των αγροτών και η ανάγκη να απαντηθούν με νέο γύρο μαζικών κινητοποιήσεων.

Λόγω της επικαιρότητας, τροποποιήθηκε η ύλη του τετρασέλιδου. Ετσι, τα αποσπάσματα από την παρέμβαση του Γ. Πρωτούλη, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ, σε εκδήλωση - συζήτηση του 42ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», δημοσιεύονται στη σελίδα 10.

Το σκηνικό του αποπροσανατολισμού που στήνει η κυβέρνηση και της καλλιέργειας κλίματος αναμονής στους εργαζόμενους, με αφορμή την κατάθεση του πορίσματος της Επιτροπής ειδικών για τα Εργασιακά, δεν πρέπει να πιάσει τόπο. Οι εργαζόμενοι έχουν το δικό τους σχέδιο δράσης και πάνω εκεί χρειάζεται να εκφραστεί τώρα η μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση, με αγωνιστικές πρωτοβουλίες και προετοιμασία για απεργία.

Σ' αυτήν την κατεύθυνση πρωτοστατούν οι ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις, με την καθημερινή τους δράση και μια σειρά από κεντρικές παρεμβάσεις που περιλαμβάνει το αγωνιστικό τους πρόγραμμα. Ετσι, την Τρίτη 4 Οκτώβρη, στις 12 το μεσημέρι, στο χώρο μπροστά από το υπουργείο Εργασίας (Σταδίου 29), οι Ομοσπονδίες που πήραν την πρωτοβουλία για το ζήτημα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ) και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις που τη στηρίζουν, θα παραχωρήσουν συνέντευξη Τύπου με θέμα: «Προγραμματισμός δράσης και διεκδίκησης ΣΣΕ σύμφωνα με τις ανάγκες μας».

Οι Ομοσπονδίες που καλούν στη συνέντευξη είναι: Οικοδόμων, Εργατοϋπαλλήλων και Υπαλλήλων Γάλακτος - Τροφίμων και Ποτών, Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων, Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος, Λογιστών, Εργαζομένων Τύπου και Βιομηχανίας Χάρτου, Εργατοϋπαλλήλων Εμφιαλωμένων Ποτών.

Επίσης, την Πέμπτη 6 Οκτώβρη, τα Συνδικάτα της Αττικής από τον κλάδο της Βιομηχανίας που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ καλούν σε συγκέντρωση στις 6.30 μ.μ. στην Ομόνοια και σε κλιμάκωση του αγώνα, «κόντρα στους σχεδιασμούς κυβέρνησης - κεφαλαίου, για υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων με αυξήσεις στους μισθούς, για συντάξεις, κοινωνικές παροχές, προστασία των ανέργων στο ύψος των αναγκών μας».

Τη συγκέντρωση οργανώνουν οι εξής συνδικαλιστικές οργανώσεις: Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδας, Σωματείο Εργαζομένων Ενέργειας, Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Γάλακτος - Τροφίμων και Ποτών, Πανελλαδική Ενωση Λιθογράφων, Κλαδικό Συνδικάτο Χαρτεργατών, Ενωση Προσωπικού Πρακτορείων Εφημερίδων Αθηνών, Συνδικάτο Κλωστοϋφαντουργίας, Ιματισμού και Δέρματος, Συνδικάτο Εργαζομένων Φαρμάκου - Καλλυντικού και Συναφών Επαγγελμάτων, Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Χημικής Βιομηχανίας, Πανελλήνια Ενωση Ελαιουργοσαπουνοποιών.

Ολα τα παραπάνω Συνδικάτα είναι ανάμεσα στα 368 που συνυπογράφουν μέχρι στιγμής το κάλεσμα των Ομοσπονδιών και των Εργατικών Κέντρων για οργάνωση της πάλης με αιχμή το μέτωπο των Συμβάσεων και σ' αυτήν την κατεύθυνση εντάσσεται και η συγκέντρωση που οργανώνουν στην Ομόνοια.

2010 by Uwe Aranas

Στοιχεία της ευελιξίας ενσωματώνονται εδώ και πολλά χρόνια στην αγορά εργασίας της Γερμανίας, συμβάλλοντας καθοριστικά στην ανταγωνιστικότητά της

Ενας στους τέσσερις εργαζόμενους στη Γερμανία είναι μερικώς απασχολούμενος και με 28% η χώρα διαθέτει το υψηλότερο ποσοστό μερικής απασχόλησης στην Ευρώπη. Επιπλέον, η παράταση του ωραρίου εργασίας των καταστημάτων αναγκάζει πολλούς εργαζόμενους να δουλεύουν επιπλέον τα βράδια και τα Σαββατοκύριακα. Κατά μέσο όρο, οι εργαζόμενοι με πλήρη απασχόληση εργάζονται 40,5 ώρες - μισή ώρα περισσότερο από ό,τι πριν από είκοσι χρόνια.

Αυτό είναι λιγότερο από τις 48 ώρες που επιτρέπει ο νόμος, αλλά πολύ περισσότερο από τις 37,7 ώρες που προβλέπει η συμφωνία του συνδικάτου DGB (...) Οι εργοδότες επιθυμούν οι εργαζόμενοι να είναι πιο ευέλικτοι μέσα στην εβδομάδα. Το συνδικάτο των Γερμανών εργοδοτών ΒDA στοχεύει στην καθιέρωση των 48 ωρών την εβδομάδα, αλλά οι εργαζόμενοι να έχουν το δικαίωμα να μοιράζουν τον χρόνο τους μέσα στην εβδομάδα όπως θέλουν εκείνοι (σ.σ. οι εργοδότες). Κάτι τέτοιο θα καταργούσε και το υποχρεωτικό διάλειμμα των ένδεκα ωρών μεταξύ δύο υπηρεσιών».

Εχει σημασία το τελευταίο θέμα που μπαίνει, δηλαδή το μοίρασμα του χρόνου μέσα στη βδομάδα και το «υποχρεωτικό διάλειμμα των έντεκα ωρών μεταξύ δύο υπηρεσιών». Αποτελούν πλευρές της «Εκθεσης Σέρκας» για τον εργάσιμο χρόνο που είναι επικίνδυνες για τους εργαζόμενους. Επίσης, είναι επικίνδυνη άποψη που λέει οι εργαζόμενοι «να γίνουν περισσότερο ευέλικτοι και, αν είναι δυνατόν, διαθέσιμοι όλο το εικοσιτετράωρο», όπως και η διαπίστωση που γίνεται ότι «η παράταση του ωραρίου εργασίας των καταστημάτων αναγκάζει πολλούς εργαζόμενους να δουλεύουν επιπλέον τα βράδια και τα Σαββατοκύριακα».

Φαίνεται ότι διευθετούν τον εργάσιμο χρόνο με βάση την «Εκθεση Σέρκας». Τι προβλέπει; Δυνατότητα εφαρμογής από την επιχείρηση εργάσιμου χρόνου που θα περιορίζει ασφυκτικά τον ελεύθερο χρόνο για τον εργαζόμενο μόνο σε 11 ώρες το 24ωρο. Ολος ο υπόλοιπος χρόνος είναι στη διάθεση της επιχείρησης, άρα δυνητικά εργάσιμος, δηλαδή 13 ώρες.

Αυτό πρακτικά σημαίνει 13 ώρες δουλειάς τη μέρα, χωρίς πληρωμή των 5 ωρών εργασίας πάνω από το 8ωρο, δηλαδή χωρίς πληρωμή υπερωριών. Αντίστοιχα, με τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και με μέσο όρο 48 ώρες δουλειά τη βδομάδα, θα υπάρξουν μέρες ή και βδομάδες με ημερήσιο εργάσιμο χρόνο πολύ μικρότερο και από το 8ωρο. Η διευθέτηση δίνει επίσης τη δυνατότητα εφαρμογής 6ήμερης εργάσιμης βδομάδας.

Ενα ακόμη μέτρο είναι η κατάργηση των περιορισμών μεταξύ πρωινής και απογευματινής βάρδιας. Αρα ο ίδιος εργαζόμενος μπορεί να δουλεύει και στις δυο βάρδιες, για 13 ώρες, με κατανομή του ωραρίου, όπως βολεύει την επιχείρηση. Η εργοδοσία μπορεί να διευθετεί το χρόνο ακόμη και μέσα στην ίδια μέρα. Υπάρχει ακόμη το μέτρο του «ενεργού» - «ανενεργού» χρόνου εργασίας, που σημαίνει ότι στη διάρκεια π.χ. της 13ωρης εργάσιμης μέρας, ο εργαζόμενος θα βρίσκεται στη διάθεση του εργοδότη μέσα στο χώρο δουλειάς, αλλά ο ενεργός χρόνος θα είναι πιθανόν μόνο ένα 8ωρο ή 10ωρο κ.λπ. (ενεργός). Οι υπόλοιπες ώρες δεν θεωρούνται εργάσιμος χρόνος (ανενεργός).

Βεβαίως, η εφαρμογή της ευελιξίας στην αγορά εργασίας της Γερμανίας δεν ξεκινάει τώρα. Αντίθετα, έχει αρχίσει προ πολλού.

• Σύμφωνα με έκθεση του ΟΟΣΑ (καλοκαίρι του 2015), οι ημιαπασχολούμενοι στη Γερμανία υπερέβαιναν το 25%.
• Οι θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης το 1997 ανέρχονταν στο 82,5% επί του συνόλου και το 2015 είχαν πέσει στο 57%. Κατά την ίδια περίοδο, αυξήθηκαν οι νέες μορφές απασχόλησης, όπως συμβάσεις ορισμένου χρόνου, μερική απασχόληση, προσωρινή εργασία, «mini jobs» ή «οριακή απασχόληση», «εργασία μετά από κλήση - τηλεφώνημα» (Arbeit auf Abfuf), «ενοικιαζόμενη εργασία», μέσω εργολαβικών και δουλεμπορικών γραφείων, «δουλειά με το μπλοκάκι», κ.ά. Αυτές οι μορφές φτάνουν στο 43%, από 17,5% που ήταν το 1997.
• Η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος των Σοσιαλδημοκρατών και γραμματέας του γερμανικού υπουργείου για την Οικογένεια, Ελκε Φέρνερ, έχει πει ότι η μεγάλη μισθολογική διαφορά ανδρών και γυναικών οφείλεται σε λόγους, όπως, «η επιλογή μερικής απασχόλησης από πολλές γυναίκες που χρειάζονται χρόνο για τη φροντίδα των παιδιών τους». Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, οι μισθολογικές διαφορές ανδρών - γυναικών τα χρόνια της κρίσης διευρύνθηκαν. «Αυτό ίσως είναι συνέπεια του ότι πολλές γυναίκες δέχονται μειώσεις στους μισθούς ή στις ώρες που εργάζονται, προκειμένου να μην απολυθούν».

Επίσης, οι θέσεις εργασίας λίγων ωρών, μερικής απασχόλησης κ.λπ., συγκαλύπτουν την πραγματική ανεργία. Από τα παραπάνω φαίνεται πως οι ευέλικτες θέσεις εργασίας είναι πολύ πάνω από το 28% που αναφέρει η «Deutsche Welle».

Με αυτές τις εργασιακές σχέσεις, οι εργαζόμενοι γίνονται απόλυτο εξάρτημα των καπιταλιστών και των αναγκών τους για ολοένα και πιο διευρυνόμενη κερδοφορία. Ουσιαστικά, μειώνεται το κεφάλαιο που δαπανούν για αγορά εργατικής δύναμης. Αυτό, ιδιαίτερα σε συνθήκες καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, ή αυξομείωσης των εξαγωγών, της εσωτερικής ζήτησης, τους βοηθά να προσαρμόζουν τα ωράρια εργασίας με βάση τις ανάγκες της παραγωγής, ενώ συμβάλλει στην αύξηση του ποσοστού κέρδους.

Ταυτόχρονα, όμως, σημαίνει εξάντληση που φθείρει ανεπανόρθωτα την υγεία των εργαζομένων, δεν μπορούν να αναπαράγουν κανονικά ούτε πλήρως την εργατική τους δύναμη, άρα τους κόβει χρόνο ζωής, ή τους οδηγεί σε μόνιμες βλάβες της υγείας τους.

Ακόμη, τους αναγκάζει να απέχουν από κάθε άλλη δραστηριότητα, όπως κοινωνικοπολιτική δράση, οικογενειακή ζωή, σχέσεις με φίλους, ψυχαγωγία κ.λπ. αφού τους ελαχιστοποιεί τον ελεύθερο χρόνο. Μόλις μετά βίας έχουν 11 ώρες τη μέρα για ξεκούραση και μέσα σ' αυτές χρειάζεται να βρουν χρόνο να κοιμηθούν κιόλας. Επομένως, δεν καταστρέφουν απλά τη ζωή των εργαζομένων, αλλά αυξάνουν στο έπακρο την εκμετάλλευση.

Πέρα από όλα τα άλλα, έχει σημασία και ο τρόπος με τον οποίο γίνεται προσπάθεια να νομιμοποιηθεί η γενίκευση των ευέλικτων μορφών εργασίας στη Γερμανία. Λέει το ρεπορτάζ της «Deutsche Welle»: «Η παγκοσμιοποίηση και η ψηφιοποίηση θέτουν εταιρείες και εργαζόμενους υπό πίεση για να γίνουν περισσότερο ευέλικτοι και, αν είναι δυνατόν, διαθέσιμοι όλο το εικοσιτετράωρο».

Το συνεχές βάθεμα της διεθνοποίησης της καπιταλιστικής οικονομίας ενισχύει τον ανταγωνισμό ανάμεσα στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και τα καπιταλιστικά κράτη. Οι εφαρμογές της πληροφορικής (ψηφιοποίηση) δίνει τεράστιες δυνατότητες σε μέσα παραγωγής και αντικείμενα κατανάλωσης, σε πολλούς κλάδους της οικονομίας. Αναπτύσσονται με ασύλληπτες ταχύτητες, αυξάνουν επίσης ασύλληπτα την παραγωγικότητα της εργασίας, τη δυνατότητα αύξησης της εκμετάλλευσης και τα καπιταλιστικά κέρδη. Η αύξηση της παραγωγικότητας διαμορφώνει μακροχρόνια τάση μείωσης της αξίας της εργατικής δύναμης εφόσον μειώνεται η αξία των εμπορευμάτων και των υπηρεσιών που έχει ανάγκη ο εργάτης και η οικογένειά του.

Μια μορφή με την οποία μπορεί να αυξάνεται η εκμετάλλευση είναι η μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, δηλαδή η πτώση του μισθού εργασίας.

Αυτό πραγματοποιείται και με την εφαρμογή ευέλικτων μορφών εργασίας, τις οποίες διευκολύνει η ευρεία χρήση εφαρμογών της πληροφορικής. Με τη «μερική απασχόληση», τη διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου ουσιαστικά επιτυγχάνεται η απαλλαγή του κεφαλαίου από το να πληρώνει ολόκληρη την τιμή της εργατικής δύναμης που απασχολεί.

Υπάρχουν τέτοιες μορφές που περιλαμβάνουν τη φυσική παρουσία του εργαζόμενου στον τόπο δουλειάς και άλλες που φτάνουν μέχρι την τηλε-εργασία, δηλαδή τη δουλειά από το σπίτι ή από χώρο έξω από το χώρο δουλειάς. Δίνεται η δυνατότητα στους καπιταλιστές να χρησιμοποιούν την εργατική δύναμη, τους εργαζόμενους, κατά το δοκούν. Δηλαδή, για όσο χρόνο τους χρειάζονται στην παραγωγική διαδικασία και όποτε τους χρειάζονται, ακόμη και μέσα στη διάρκεια της μέρας.

Για παράδειγμα, μπορεί μια μέρα η εργοδοσία να θέλει τον εργαζόμενο για 13 ώρες δουλειάς, αλλά την επόμενη να τον χρειάζεται για 5. Μπορεί να θέλει τους μισούς για 10 ώρες δουλειάς τη βδομάδα και τους άλλους μισούς για 4 ώρες, ή μπορεί να τους θέλει 2 μήνες με 6ήμερη βδομάδα για 13 ώρες τη μέρα και 3 μήνες για 5ήμερη βδομάδα με 6 ώρες τη μέρα κ.ο.κ. Ο μόνος «περιορισμός» είναι ο μέσος όρος του εβδομαδιαίου εργάσιμου χρόνου να μην υπερβαίνει τις 48 ώρες σε όλο το διάστημα της διευθέτησης. Πρόκειται για εξέλιξη αρνητική στο έπακρο για την εργατική τάξη.

Τη στιγμή μάλιστα που οι εφαρμογές της πληροφορικής στην παραγωγή θα μπορούσαν να μειώσουν τον εργάσιμο χρόνο και να αυξήσουν τον ελεύθερο χρόνο, εξασφαλίζοντας σταθερή δουλειά με μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους, καλύτερους όρους αξιοποίησης του εργατικού δυναμικού που σήμερα μένει εκτός παραγωγής ανοίγοντας το δρόμο για την εξάλειψη της ανεργίας. Η καπιταλιστική όμως αξιοποίηση, που είναι υποταγμένη στο κίνητρο του καπιταλιστικού κέρδους, δεν το επιτρέπει.

Η διεκδίκηση επομένως ελεύθερου χρόνου, μαζί με τον σταθερό ημερήσιο εργάσιμο χρόνο (35ωρο - 7ωρο - 5ήμερο, ίσως και ακόμη λιγότερο σε επιχειρήσεις που λειτουργούν πλήρως με ψηφιακά μέσα παραγωγής), πρέπει να είναι ένα από τα βασικά αιτήματα πάλης ενάντια στην αύξηση της εκμετάλλευσης. Αλλά κι αυτό δεν είναι αρκετό.

Η εικόνα που περιγράφουμε δείχνει ότι είναι άκρως επίκαιρο αυτό που ο Μαρξ αναφέρει στο τελευταίο κεφάλαιο του έργου του «Μισθός, τιμή και κέρδος», στη διάλεξη που έκανε τον Ιούνη του 1865 στο Γενικό Συμβούλιο της Διεθνούς Ενωσης των Εργατών: Οτι η εργατική τάξη, «αντί το συντηρητικό σύνθημα: "Ενα δίκαιο μεροκάματο για μια δίκαιη εργάσιμη μέρα ", θα πρέπει να γράψει στη σημαία της το επαναστατικό σύνθημα: "Κατάργηση του συστήματος της μισθωτής εργασίας"».

Να λοιπόν που η ευελιξία στην εργασία εφαρμόζεται σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, με ή χωρίς μνημόνια...

Σύσκεψη για την οργάνωση της πάλης, διεκδικώντας άμεσα μέτρα προστασίας των ανέργων, αλλά και σταθερή και μόνιμη δουλειά με δικαιώματα για όλους, διοργανώνουν συνδικάτα εργαζομένων και Επιτροπές Ανέργων της Αττικής, σήμερα Πέμπτη, στις 6 μ.μ., στον κινηματογράφο «Αλκυονίς».

Τα Συνδικάτα που καλούν στη σύσκεψη είναι: Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων και Ιδ. Υπαλλήλων Πειραιά, Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων σε Τουρισμό - Ξενοδοχεία - Επισιτισμό Αττικής, Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας, Συνδικάτο Εργαζομένων σε Κλωστοϋφαντουργία - Ιματισμό - Δέρμα Αττικής, Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας, Πανελλήνια Ενωση Λιθογράφων, Ενωση Προσωπικού στα Πρακτορεία Τύπου Αθήνας, Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής Αττικής, Συνδικάτο Εργαζομένων ΟΤΑ Αττικής.

Δίνοντας το στίγμα της πρωτοβουλίας, στο κάλεσμά τους, τα σωματεία αναφέρουν μεταξύ άλλων: «Δε σκύβουμε το κεφάλι. Δε μας ταιριάζει η μοιρολατρία. Οι άνεργοι και οι οικογένειές τους δεν είναι όμηροι της κυβέρνησης και της μεγαλοεργοδοσίας, πόσο μάλλον δεν ζητούν χάρη από κανέναν. Διεκδικούν ό,τι τους ανήκει, ό,τι έχουν πραγματικά ανάγκη. Αντιπαλεύουμε την αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης και εργοδοσίας που μεγαλώνουν την ανεργία, αλλά και την εκμετάλλευση μέσα στους χώρους δουλειάς. Την πολιτική της ΕΕ, που στηρίζει την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου και επιδοτεί μέσα από τεράστια κονδύλια την ένταση της εκμετάλλευσης και την κακοπληρωμένη εργασία.

Τα συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, προβάλλουμε και διεκδικούμε αιτήματα τόσο για τον περιορισμό της ανεργίας όσο και την προστασία των ανέργων. Ξέρουμε πόσο μεγάλο και σύνθετο ζήτημα είναι η ανεργία και ότι δεν αντιμετωπίζεται χωρίς ριζική οικονομική, πολιτική και κοινωνική αλλαγή. Ομως, μέτρα πρέπει να παρθούν άμεσα, τώρα και τα διεκδικούμε.

Σε αυτήν τη δύσκολη πάλη πρέπει να ενταχθούν όλες οι δυνάμεις του λαϊκού κινήματος, με συνδυασμένα αιτήματα προς το κράτος (κυβέρνηση, περιφέρεια, δήμοι) και την εργοδοσία. Δεν περισσεύει κανείς. Μέσα σε αυτή την πάλη, καθήκον μας είναι να δυναμώσει η αλληλεγγύη, η στήριξη όσων υποφέρουν από την ανεργία, τη φτώχεια και την ανέχεια. Δίνουμε το χέρι για να σταθούμε όρθιοι, να οργανώσουμε την πάλη, να αγωνιστούμε για το μέλλον μας».

Το πλαίσιο πάλης που προβάλλουν είναι το εξής:

Αμεσα μέτρα για τη στήριξη των ανέργων και των οικογενειών τους

• Αύξηση του επιδόματος ανεργίας στα 600 ευρώ για όσο είναι άνεργοι. Να το δικαιούνται και οι μικροί ΕΒΕ που έκλεισαν τα μαγαζιά τους.
• Πλήρης και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για τους ίδιους και τις οικογένειές τους.
• Μείωση των τιμολογίων ρεύματος, νερού και σταθερού τηλεφώνου κατά 50%. Καμία διακοπή των παροχών αυτών για όλη την περίοδο της ανεργίας.
• Διαγραφή του 50% των οφειλών των δανείων, εφόσον το ύψος των δανείων δεν ξεπερνά τις 200.000 ευρώ για τα στεγαστικά δάνεια, τις 30.000 ευρώ για τα καταναλωτικά και τις 20.000 ευρώ για πιστωτικά δάνεια.
• Αναστολή κάθε είδους υποχρέωσης για δάνειο. Καμία κατάσχεση ή πλειστηριασμός σε κύρια ή δευτερεύουσα κατοικία ανέργου.
• Δωρεάν μετακινήσεις στις αστικές συγκοινωνίες.
• Αναγνώριση ως συντάξιμου χρόνου του διαστήματος της ανεργίας χωρίς επιβάρυνση των ανέργων. Να βαρύνονται κράτος και εργοδότες.
• Επιδότηση ενοικίου 100% της αξίας του από το κράτος για τους ανέργους.
• Αιτήματα προς τους δήμους για: Απαλλαγή των ανέργων από τα δημοτικά τέλη. Κανένας περιορισμός στην ένταξη των παιδιών των ανέργων στους παιδικούς σταθμούς. Δωρεάν συμμετοχή των ανέργων και των παιδιών τους σε αθλητικά, πολιτιστικά, καλλιτεχνικά εκπαιδευτικά προγράμματα και δραστηριότητες.

Ορισμένα μέτρα για τον περιορισμό της ανεργίας

• Σχεδιασμός και υλοποίηση απαραίτητων έργων υποδομής, με αποκλειστική ευθύνη του κράτους και αντίστοιχη κρατική χρηματοδότηση. Εργα κατασκευής και συντήρησης σχολείων και παιδικών σταθμών, σύγχρονων νοσοκομείων κ.ά.
• Εκτέλεση έργων αναγκαίων για την προστασία της ζωής και της περιουσίας των λαϊκών στρωμάτων (αντιπλημμυρικά έργα, μέτρα αντισεισμικής και αντιπυρικής προστασίας). Η εκτέλεση και η συντήρησή τους θα συμβάλλει και στη μείωση της ανεργίας, αφού θα προσληφθούν εργάτες, μηχανικοί, πυροσβέστες, δασοφύλακες.
• Προστασία των ελεύθερων χώρων που χρυσοπληρώθηκαν από τα λαϊκά στρώματα και καταστρέφονται χωρίς προσωπικό και συντήρηση (π.χ. Πάρκο Τρίτση, Πεδίο του Αρεως κ.ά.), με αποκλειστικά κρατική χρηματοδότηση και προσλήψεις προσωπικού με σταθερή δουλειά και δικαιώματα.
• Εργα αποχετεύσεων, βιολογικών καθαρισμών, διαχείρισης απορριμμάτων, που είναι απαραίτητα για τη βελτίωση της ζωής των κατοίκων λαϊκών περιοχών, καρκινοβατούν χρόνια σε βάρος της υγείας τους.
• Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και κάλυψη των χιλιάδων οργανικών θέσεων στην Υγεία, στην Πρόνοια, στην Παιδεία, στους δήμους.
• Προσλήψεις στις αστικές συγκοινωνίες, όπου σε συνδυασμό με τη βελτίωση και τη συντήρηση του στόλου, θα συμβάλλουν στην επέκταση και στην κάλυψη των αναγκών σε συγκοινωνίες στην Αττική.

Από τη συμμετοχή σωματείων και Επιτροπών Ανέργων στο συλλαλητήριο που έγινε στις 10/4/2016 στο Σύνταγμα, για την υποδοχή της πορείας κατά της ανεργίας που οργάνωσε ο Δήμος Πάτρας

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΛΣΤΑΤ), ο αριθμός των ανέργων το δεύτερο τρίμηνο του 2016 έφτασε τους 1.112.100 και από αυτούς οι 802.500 (72,2% επί του συνόλου) ήταν πάνω από 12 μήνες άνεργοι! Ωστόσο, επίδομα ανεργίας, σύμφωνα με τον ΟΑΕΔ, τον Ιούλη του 2016, πήραν μόλις 113.394 άνεργοι. Δηλαδή, από το σύνολο των ανέργων που καταγραφεί η ΕΛΣΤΑΤ, επίδομα ανεργίας παίρνει μόλις το 10%.

Σημειώνουμε ότι ο ΟΑΕΔ καταγράφει μικρότερο αριθμό ανέργων από την ΕΛΣΤΑΤ, γεγονός που διαπιστώνει και ο ίδιος ο Οργανισμός. Σε έκθεση του ΟΑΕΔ τον Ιούνη του 2016, αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι ένα μεγάλο τμήμα των ανέργων δεν καταγράφεται: «Τα τελευταία χρόνια, η εξέλιξη της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης αύξησε σημαντικά τα επίπεδα της ανεργίας, με αποτέλεσμα ένα σημαντικό ποσοστό (πάνω από 70%) του συνόλου των ανέργων που ανακοινώνει η ΕΛΣΤΑΤ να προσέρχονται για να καταγραφούν στον ΟΑΕΔ».

Επομένως, τουλάχιστον το 30% των πραγματικά ανέργων δεν καταγράφονται στον ΟΑΕΔ, που σημαίνει ότι τα στοιχεία του Οργανισμού παρουσιάζουν ούτως ή άλλως υποτιμημένο το πρόβλημα της ανεργίας. Σε κάθε περίπτωση, η τεράστια αυτή στρατιά των ανέργων ανακυκλώνεται κατά βάση σε προγράμματα διαχείρισης της ανεργίας, μέσα από τα οποία το κεφάλαιο και το κράτος - εργοδότης εξασφαλίζουν φτηνό εργατικό δυναμικό και ταυτόχρονα κρύβουν κάτω από το χαλί το πραγματικό πρόβλημα.

Το βασικότερο, όμως, είναι ότι με τέτοια προγράμματα, επεκτείνεται, γενικεύεται και εδραιώνεται μια «αγορά εργασίας» που έχει τα εξής βασικά χαρακτηριστικά: Θέσεις πλήρους απασχόλησης που αμείβονται με τις κατώτατες δυνατές αποδοχές (αρκετές φορές πιο χαμηλά κι από τα κατώτατα «νόμιμα» όρια), σταδιακή αύξηση και κυριαρχία των ευέλικτων και προσωρινών μορφών απασχόλησης, παραπέρα πτώση των μισθών, αντικατάσταση μιας θέσης πλήρους απασχόλησης από δύο και τρεις θέσεις μερικής ή εκ περιτροπής εργασίας, ευελιξία που δίνει στο κεφάλαιο τη δυνατότητα να υποαπασχολεί ή να υπεραπασχολεί τον εργαζόμενο, ανάλογα με τις διακυμάνσεις της παραγωγής.

Την κλιμακούμενη επίθεση στα εργασιακά και μισθολογικά δικαιώματα των εργαζομένων, σε συνάρτηση με την υψηλή ανεργία, επιβεβαιώνουν τα στοιχεία του ΙΚΑ και του συστήματος «Εργάνη», που έχει κατά καιρούς επεξεργαστεί ο «Ριζοσπάστης».

Σύμφωνα με στοιχεία του ΙΚΑ για το μήνα Γενάρη των ετών 2012-2016, υπάρχει εκτίναξη της μερικής απασχόλησης σε απόλυτους αριθμούς και ποσοστά (αύξηση 73,85%), μείωση του μέσου μηνιαίου μισθού σχεδόν κατά 15,5% για τις θέσεις πλήρους απασχόλησης και κατά 34% για τις θέσεις μερικής απασχόλησης. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το στοιχείο πως ενώ οι θέσεις πλήρους απασχόλησης αυξήθηκαν κατά 102.525 (8,69%), το σύνολο της μισθοδοσίας, την ίδια περίοδο, μειώθηκε κατά 8,08%, από 1,7 δισ. ευρώ το 2012 σε 1,56 δισ. ευρώ το 2016!

Δηλαδή, μετά την υπογραφή της ΠΥΣ 6/2012 που μείωνε τον κατώτερο μισθό (κατά 32% για τους εργαζόμενους κάτω των 25 ετών και κατά 22% για τους εργαζόμενους από 25 ετών και άνω), πάνω από 100.000 άτομα προστέθηκαν με σχέση πλήρους απασχόλησης στο εργατικό δυναμικό, αλλά η συνολική δαπάνη για τη μισθοδοσία των εργαζομένων μειώθηκε για το κεφάλαιο.

Την εικόνα αυτή επιβεβαιώνουν και τα στοιχεία του συστήματος «Εργάνη». Σύμφωνα με αυτά, οι εργαζόμενοι που παίρνουν κάτω από 500 ευρώ μεικτά το μήνα (όσοι δουλεύουν με μερική και εκ περιτροπής απασχόληση), έφτασαν το 2016 τουλάχιστον το 22,45% επί του συνόλου των εργαζομένων. Σύμφωνα με άλλα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας, το 30,5% αυτών των εργαζομένων παίρνουν κάτω από 100 ευρώ το μήνα μεικτά! Αθροιστικά, κάτω και από 850 ευρώ καθαρά το μήνα, μέχρι και μερικές δεκάδες ευρώ χαρτζιλίκι, παίρνει το 63% του συνόλου των εργαζομένων.

Ακόμα, τα στοιχεία του συστήματος «Εργάνη» επιβεβαιώνουν τη συνεχή αύξηση της μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης και της προσωρινής απασχόλησης. Τα τελευταία στοιχεία έδειχναν ότι μεταξύ των ετών 2013-2016 το μήνα Αύγουστο σημειώθηκε αύξηση των προσλήψεων μερικής απασχόλησης κατά 135% και της εκ περιτροπής απασχόλησης κατά 266%. Για την ίδια περίοδο, οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου που έληξαν, αυξήθηκαν κατά 170% (στοιχείο από το οποίο συνάγεται η αύξηση αυτών των συμβάσεων).

Τα τρακτέρ από το Μπλόκο της Νίκαιας κατευθύνονται προς την Αθήνα, τη μέρα του πανελλαδικού συλλαλητηρίου, στις 12 Φλεβάρη 2016

Η παραπέρα οργάνωση και ο συντονισμός της πάλης θα συζητηθεί και θα ληφθούν αποφάσεις στη σύσκεψη της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων που έχει προγραμματιστεί για τον ερχόμενο Οκτώβρη στη Λάρισα. Τα μέτρα με τα οποία βρίσκονται αντιμέτωποι οι μικρομεσαίοι αγρότες και κτηνοτρόφοι, χωρίς να έχει συμπληρωθεί ούτε ένας χρόνος από τις μεγάλες κινητοποιήσεις τους τον περασμένο χειμώνα, καταγράφει στο σημερινό δημοσίευμα ο «Ριζοσπάστης».

Με τον ασφαλιστικό νόμο της κυβέρνησης, οι ασφαλιστικές εισφορές στον ΟΓΑ έχουν ήδη αυξηθεί κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες από το δεύτερο εξάμηνο του 2015 και θα συνεχίσουν να αυξάνονται αλματωδώς από το 2017, ώστε το 2022 οι εισφορές για την Ασφάλιση, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και την Αγροτική Εστία να φτάσουν στο 27,20% του αγροτικού εισοδήματος.

Μάλιστα, η κυβέρνηση «έκανε πίσω» ακόμα και από την απόφαση που η ίδια πήρε κάτω από την πίεση των τελευταίων κινητοποιήσεων, να είναι σταδιακές οι αυξήσεις στις εισφορές των αγροτοκτηνοτρόφων για την Υγεία. Ετσι, από τις αρχές του επόμενου χρόνου, το ποσοστό της εισφοράς θα εκτιναχθεί μονομιάς στο 6,95%.

Με δεδομένο ότι πάνω από το 50% των μικρομεσαίων αγροτών αδυνατούν να πληρώσουν τις τωρινές εισφορές στον ΟΓΑ, γίνεται φανερό ότι κι άλλες πολλές χιλιάδες αγρότες θα κινδυνέψουν να μείνουν χωρίς σύνταξη και δίχως ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στο άμεσο μέλλον. Αυτό, όμως, καθόλου δεν ενδιαφέρει την κυβέρνηση και τους «θεσμούς», οι οποίοι απειλούν από πάνω τους αγροτοκτηνοτρόφους με κατασχέσεις σπιτιών και χωραφιών, προκειμένου να τους εξαναγκάσουν να πληρώσουν τα χρέη στον ΟΓΑ.

Γα το εισόδημα του 2015 οι αγρότες πληρώνουν, φέτος, φόρο από το πρώτο ευρώ, με συντελεστή 13%. Από του χρόνου, ναι μεν θα ισχύει και για τους αγρότες αφορολόγητο όριο εισοδήματος - το πέτυχαν με το σκληρό αγώνα τους στα μπλόκα, τον περασμένο χειμώνα - όμως είναι χαμηλό, καθώς η κυβέρνηση όχι μόνο δεν δέχτηκε το αίτημα για αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ, με προσαύξηση 3.000 για κάθε παιδί, αλλά κουτσούρεψε κι αυτό που ίσχυε για τους εργατοϋπαλλήλους και τους συνταξιούχους (από 9.500 ευρώ που ήταν, το κατέβασε στις 8.670 ευρώ). Οσοι αγρότες ξεπερνούν το αφορολόγητο, θα πληρώνουν φόρο με συντελεστή 20%, που θα αυξηθεί σταδιακά και θα φτάσει στο 26%.

Βασικό «εργαλείο» για το άγριο και μαζικό ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών αναδεικνύεται ο διαχωρισμός των αγροτών σε «κατά κύριο επάγγελμα ή μη». Χιλιάδες μικροκαλλιεργητές και μικροεισοδηματίες, που επειδή το αγροτικό τους εισόδημα είναι πολύ μικρό και δεν μπορούν να ζήσουν μ' αυτό τις οικογένειές τους, αναγκάζονται να κάνουν κι άλλες δουλειές, αποκλείονται από τις επιδοτήσεις/ ενισχύσεις κι όλα τα άλλα υποβοηθητικά για τους αγρότες μέτρα, με αποτέλεσμα ν' αναγκαστούν να εγκαταλείψουν την αγροτική απασχόληση.

Επιδοτήσεις/ ενισχύσεις κόβονται διαρκώς, με τελευταία θύματα όσους καλλιεργούν μέχρι πέντε στρέμματα ή δικαιούνται μέχρι 250 ευρώ επιδότηση, τους κτηνοτρόφους ορεινών και μειονεκτικών περιοχών, από τους οποίους κόβονται οι συνδεδεμένες, επειδή τα ντόπιων φυλών ελευθέρας βοσκής πρόβατα δεν μπορούν να πιάσουν το όριο παραγωγής που τίθεται από την ΕΕ στα 120 κιλά γάλα ετησίως από το καθένα κ.ά.

Σαν κοφτερό «δρεπάνι» ξεκληρίσματος θα λειτουργήσει και η πρόβλεψη του ασφαλιστικού νόμου για περικοπή κατά 60% της σύνταξης όσων συνταξιούχων εξακολουθούν να δουλεύουν. Κοντά στους 300.000 συνταξιούχοι του ΟΓΑ κι άλλων Ταμείων, που διαθέτουν δικαιώματα αγροτικής εκμετάλλευσης, θα αναγκαστούν είτε να δεχτούν το σφαγιασμό της σύνταξής τους, είτε να παραδώσουν τα δικαιώματα και να φύγουν από την αγροτική παραγωγή.

Αυτή η «μαζική φυγή», εκτός των άλλων, ενδεχόμενα να επηρεάσει και το σύνολο των ενισχύσεων που δίνονται από την ΕΕ στη χώρα μας, αφού αυτές υπολογίζονται με βάση τον αριθμό των αγροτικών εκμεταλλεύσεων. Αλλωστε, γενικότερα με τη νέα ΚΑΠ της ΕΕ, οι επιδοτήσεις/ ενισχύσεις πετσοκόβονται και μέχρι τέλους του 2019 οι περικοπές θ' αγγίξουν συνολικά το 60%.

Πολύ μεγάλο πρόβλημα για τους αγρότες είναι η συστηματική άρνηση του ΕΛΓΑ - με κυβερνητική εντολή - να αναγνωρίσει τις ζημιές στην παραγωγή και στο αγροτικό κεφάλαιο από τις κακές καιρικές συνθήκες και τις αρρώστιες και να προχωρήσει σε δίκαιες αποζημιώσεις των πληγέντων παραγωγών. Επικαλούμενοι τον αναχρονιστικό κανονισμό του Οργανισμού και τα δημοσιονομικά προβλήματα του κράτους, κυβέρνηση και ΕΛΓΑ αρνούνται πεισματικά την παραμικρή αποζημίωση σε χιλιάδες αγρότες που έχουν υποστεί πολύ μεγάλες ζημιές, π.χ. οι δενδροκαλλιεργητές που επλήγησαν από τον παγετό του περασμένου Μάρτη.

Αλλά και για τους πληγέντες από τις πρόσφατες μεγάλες πλημμύρες και τις πυρκαγιές, οι αποζημιώσεις που θα δοθούν - αν τελικά δοθούν - θα είναι ψίχουλα. Κι όλα αυτά όταν ο αγρότης πληρώνει βαρύ χαράτσι στον ΕΛΓΑ για την ασφάλιση της παραγωγής του, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι για να κάνει δήλωση ζημιάς, υποχρεούται να πληρώσει κι άλλο χαράτσι, ένα ευρώ για κάθε στρέμμα, ή δύο ευρώ για κάθε ζώο.

Οι τιμές παραγωγού για το σύνολο σχεδόν των αγροτικών προϊόντων είναι και φέτος πολύ χαμηλές. Οι αγρότες καλούνται να πουλήσουν το στάρι στα 15 λεπτά το κιλό, το καλαμπόκι στα 18 λεπτά, το τριφύλλι στα 16 λεπτά, το βαμβάκι αναμένεται να κινηθεί στα 45 - 50 λεπτά, τα μήλα στα 35 λεπτά κ.ο.κ. Ομως, μ' αυτές τις τιμές που τις κανονίζει η «ελεύθερη» αγορά, όχι μόνο δεν εξασφαλίζουν κάποιο κέρδος, αλλά «μπαίνουν και μέσα».

Μάλιστα, οι έμποροι - αλλά και οι συνεταιρισμοί που λειτουργούν με τα ίδια ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια - πατώντας στο γεγονός ότι δεν υπάρχουν θεσμοθετημένες κατώτατες εγγυημένες τιμές για τα αγροκτηνοτροφικά προϊόντα που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής και να αφήνουν εισόδημα για επιβίωση και συνέχιση της αγροτικής δραστηριότητας, εκβιάζουν τους αγρότες να τους διαθέσουν τα προϊόντα τους σε «ανοιχτές τιμές», ώστε να μπορούν να τους πληρώνουν όσο και όποτε θέλουν.

Από την άλλη, πολλοί έμποροι δεν έχουν πληρώσει τους αγρότες για τη σοδειά που τους παρέδωσαν τα προηγούμενα χρόνια. Η κλοπή που υφίστανται από τους έμπορους, συμπληρώνεται από την απληρωσιά του κράτους και της ΕΕ, που καθυστερούν ακόμα και χρόνια να καταβάλουν εξισωτικές και άλλες επιδοτήσεις, επιστροφές ΦΠΑ και πετρελαίου, πληρωμές για τη συμμετοχή σε προγράμματα νέων αγροτών, βιολογικών καλλιεργειών, νιτρορύπανσης, σχεδίων βελτίωσης και κατάρτισης κ.ά.

Η κερδοσκοπική ασυδοσία των εμποροβιομηχάνων, που πουλούν πανάκριβα τα αγροτικά μέσα και εφόδια (σπόροι, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, μηχανήματα, ζωοτροφές κ.λπ.), αλλά και η πολιτική υψηλού ΦΠΑ στα αγροτικά μέσα και εφόδια (ανέβηκε στο 24%), σε συνδυασμό με τη μεγάλη ακρίβεια στα αγροτικά καύσιμα και στο αρδευτικό νερό, με κρατική ευθύνη, έχουν εκτοξεύσει στα ύψη το κόστος της αγροτοκτηνοτροφικής παραγωγής.

Το αγροτικό πετρέλαιο και το αγροτικό ρεύμα καταργήθηκαν με την ψήφιση στη Βουλή των προαπαιτούμενων για το τρίτο μνημόνιο, ενώ, πρόσφατα, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ επέβαλλε ένα ακόμα χαράτσι, που ανεβάζει κι άλλο το κόστος παραγωγής, το λεγόμενο «περιβαλλοντικό τέλος» στους λογαριασμούς για το νερό άρδευσης και ύδρευσης.

Στα τέλη του μήνα που διανύουμε, οι αγρότες καλούνται ν' αρχίσουν να πληρώνουν τις δόσεις του ΕΝΦΙΑ για το σπίτι, το οικόπεδο στο χωριό - για το οικόπεδο θα είναι αυξημένος - τους αχυρώνες, τους στάβλους και τα χωράφια. Ο βαρύς αυτός και άδικος φόρος, που ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε τάχα πως θα καταργηθεί, θα μεγαλώσει κι άλλο από του χρόνου για τους αγρότες, αφού θ' αυξηθεί το χαράτσι για τα χωράφια. Ειδικό πρόσθετο φόρο για το κρασί και για το τσίπουρο πληρώνουν και οι αμπελουργοί. Τα χαράτσια δεν έχουν τελειωμό, καθώς οι αγροτοκτηνοτρόφοι θα πρέπει να πληρώσουν ακόμα για τις δηλώσεις ΟΣΔΕ, τη λειτουργία των αρδευτικών γεωτρήσεων, τους ΓΟΕΒ και τους ΤΟΕΒ, για πιστοποίηση ψεκαστικών, αδειοδότηση κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων και την ηλεκτρονική σήμανση των ζώων κι άλλα πολλά.