Με σύνθημα «Αγώνας, ρήξη, ανατροπή - Ο δικός μας δρόμος, χωρίς φτώχεια, ανεργία, μνημόνια!», οι ταξικές δυνάμεις προετοιμάζουν τον απεργιακό γιορτασμό της 1ης Μάη
Στην Αθήνα, η απεργιακή συγκέντρωση θα γίνει στις 10 π.μ. στο Σύνταγμα. Στη Θεσσαλονίκη την ίδια ώρα στο Αγαλμα Βενιζέλου και στον Πειραιά στις 10 π.μ. στην πλατεία Καραϊσκάκη. Ανάμεσα στις δραστηριότητες που έχουν προγραμματίσει για τις επόμενες μέρες συνδικαλιστικές οργανώσεις και άλλοι φορείς είναι και οι παρακάτω:
Σήμερα Πέμπτη
Παρασκευή 24 Απρίλη
Σάββατο 25 Απρίλη
Κυριακή 26 Απρίλη
Τετάρτη 29 Απρίλη
Πέμπτη 30 Απρίλη
Την 1η του Μάη
Σάββατο 2 Μάη
Το σημερινό τετρασέλιδο του «Ριζοσπάστη» «Εργαζόμενοι και Λαϊκή Συμμαχία» είναι αφιερωμένο στην Πρωτομαγιά και τις δραστηριότητες του ΠΑΜΕ για τον ταξικό γιορτασμό της. Ταυτόχρονα, το ΠΑΜΕ συμπληρώνει 16 χρόνια ζωής και δράσης. Στην ύλη του τετρασέλιδου θα βρείτε:
Στιγμιότυπο από την έκθεση |
Η ενότητα της έκθεσης με υλικό από τις διώξεις συνδικαλιστών, όπως ο Μήτσος Παπαρήγας |
Πρώην πρόεδρος της Πανελλαδικής Ομοσπονδίας Εργατοϋπαλλήλων Εμφιαλωμένων Ποτών, ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΜΕ
Αισθάνομαι περήφανος, γιατί η επιλογή για την ίδρυση του ΠΑΜΕ δικαιώνεται από τους αγώνες του, την πορεία του, τη στάση του απέναντι στην εργοδοσία και τις συμβιβασμένες ηγεσίες στο συνδικαλιστικό κίνημα. Το ΠΑΜΕ είναι ένα εργαλείο για την προστασία των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι στην «Coca Cola» το έχουν νιώσει πολύ καλά, γιατί στηρίζει τον αγώνα τους. Είναι ανάγκη να στηριχτεί, να δυναμώσει και να διευρυνθεί ακόμα περισσότερο.
Πρώην πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Τρίπολης, ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΜΕ
Εμείς, που ξεκινήσαμε πριν από 16 χρόνια την οργάνωση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος με το ΠΑΜΕ, με ιδιαίτερη χαρά σήμερα βλέπουμε ότι αυτή μας η πρωτοβουλία δικαιώθηκε στη ζωή.
Το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο σήμερα είναι η μοναδική δύναμη στο συνδικαλιστικό κίνημα που υπερασπίζεται τα πραγματικά προβλήματα της εργατικής τάξης σε ταξική κατεύθυνση, ενάντια στις πολιτικές που εφαρμόζονται από την Ευρωπαϊκή Ενωση και το κεφάλαιο και ενάντια σε κάθε πολιτική διαχείριση που τις εξυπηρετεί.
Ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΜΕ
Αν και το ΠΑΜΕ χτυπήθηκε από το σύστημα, κατάφερε να οργανώσει την εργατική τάξη και οι ταξικοί λαϊκοί αγώνες είχαν άμεσα αποτελέσματα προς το συμφέρον της.
Με την οικονομική κρίση του καπιταλισμού, το εργατικό κίνημα της χώρας μας δέχτηκε ανελέητη επίθεση, με αποτέλεσμα να έχουμε χιλιάδες απολύσεις εργαζομένων, αλλά και κλείσιμο μεγάλων και μικρών επιχειρήσεων. Γι' αυτό και παρουσιάζεται αυτή την περίοδο μια αγωνιστική κάμψη στο κίνημα κατά την άποψή μου. Εκτιμώ όμως ότι το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο που ήτανε αναγκαιότητα η δημιουργία του από τους εργαζόμενους, όπως αναφέρω και πιο πάνω, έχει παρελθόν, έχει παρόν, αλλά πιστεύω ότι έχει και μέλλον, γιατί αυτό εξυπηρετεί τους εργαζόμενους, να στηρίζουν το ταξικό κίνημα, ώστε να μπορούν να απολαμβάνουν μέρος της υπεραξίας που παράγουν.
Ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΜΕ
Οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα θα πρέπει να συσπειρωθούν στο ΠΑΜΕ, ώστε να συγκροτηθεί μαζί με την ΠΑΣΕΒΕ, την ΠΑΣΥ, την ΟΓΕ και το ΜΑΣ η πλατιά λαϊκή κοινωνική συμμαχία, που θα είναι ικανή να αντισταθεί στις καπιταλιστικές επιλογές της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των εκφραστών της στη χώρα μας, προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για μια άλλη πολιτική με ένα άλλο μοντέλο παραγωγής και ανάπτυξης της οικονομίας που θα υπηρετεί τον άνθρωπο, τις ανάγκες του και τις λαϊκές οικογένειες.
Ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΜΕ
Σήμερα, παρακολουθώντας τις εξελίξεις στην πατρίδα μας, φαίνεται πόσο αναγκαία ήταν η συγκρότηση του ΠΑΜΕ και των πολιτικών και κοινωνικών προτεραιοτήτων που έθεσε για το εργατικό κίνημα και το λαό μας. Αυτά τα χρόνια δώσαμε σκληρούς και επιτυχημένους αγώνες, ελπίζω ότι και οι νέες γενιές των εργαζομένων που βρίσκονται στα χνάρια μας να ανταποκριθούν στις ανάγκες των καιρών. Είμαι βέβαιος ότι το ΠΑΜΕ θα δώσει διεξόδους μέσα από ταξική, αγωνιστική κατεύθυνση στα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο εργαζόμενος ελληνικός λαός.
Μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ
Πρώην γραμματέας της Πανελλαδικής Ομοσπονδίας Εργατοϋπαλλήλων Εμφιαλωμένων Ποτών
Motion Team |
Με αφορμή τη συμπλήρωση 16 χρόνων από την ίδρυση του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου (3 Απρίλη 1999), ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει σήμερα δηλώσεις στελεχών του συνδικαλιστικού κινήματος που πρωτοστάτησαν στη συγκρότηση του ΠΑΜΕ.
Πρόεδρος της Πανελλαδικής Ομοσπονδίας Εργατοϋπαλλήλων Εμφιαλωμένων Ποτών, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ
Τα 16 χρόνια που πέρασαν έχουμε καταφέρει πολλά και δεν είναι τυχαίο ότι οι συνδικαλιστές του εξωτερικού η πρώτη λέξη που λένε όταν ακούν Ελλάδα είναι ΠΑΜΕ. Μια λέξη που γι' αυτούς συμβολίζει τους αγώνες που δίνονται στην Ελλάδα, για όλους εμάς, τη λαϊκή - εργατική οικογένεια, την ελπίδα.
Λόγω της πληθώρας ύλης στο τετρασέλιδο, το πρόγραμμα της επόμενης αγωνιστικής του τουρνουά ποδοσφαίρου που διοργανώνει το ΠΑΜΕ και τα αποτελέσματα της 2ης αγωνιστικής, θα δημοσιευτούν στο αυριανό φύλλο του «Ριζοσπάστη».
Ολοκληρώθηκε, μετά από τέσσερις μήνες στο στούντιο, η ηχογράφηση του τριπλού cd με θέμα το ελληνικό και το παγκόσμιο εργατικό και πολιτικό τραγούδι, που θα διακινείται στη συναυλία της Κυριακής. Σε αυτήν τη δουλειά θα παρουσιαστούν και 10 πρωτότυπα τραγούδια, του Στέφανου Ψαραδάκου και του νέου μουσικού Στέφανου Χατζηαναγνώστου. Σε αυτήν τη μεγάλη και φιλόδοξη δουλειά έχουν συμμετάσχει και συμβάλει από μεριάς τους 40 μουσικοί, 20 τραγουδιστές και φωνητικά σύνολα. Οσον αφορά τα ελληνικά τραγούδια, που έχουν επιλεχθεί, είναι μεγάλων Ελλήνων συνθετών. Ανάμεσα στα ξένα κομμάτια, υπάρχουν τραγούδια του Αμερικάνου μουσικού Γούντι Γκάθρι, ο οποίος διασχίζοντας τη χώρα τους είδε και γνώρισε τη φτώχεια, τις μεγάλες ταξικές ανισότητες και όλα αυτά καταγγέλλει μέσα από τα τραγούδια του. Υπάρχουν επίσης αντιστασιακά τραγούδια από το Βέλγιο, την ΕΣΣΔ, τη Γαλλία, την Ιταλία, τη Χιλή, την Τουρκία, αλλά και πιο σύγχρονα τραγούδια από την Αγγλία και την Ιρλανδία. Ολα τα τραγούδια παρουσιάζονται σε νέες ενορχηστρώσεις, κάτι που γίνεται για πρώτη φορά.
Συμμετέχουν δεκάδες καλλιτέχνες. Θα ακουστούν εργατικά και πολιτικά τραγούδια από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο
Το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους, τους νέους, τους συνταξιούχους, τις γυναίκες, τα σωματεία να δώσουν μαζικό «παρών» για «να σηκώσουμε ακόμα πιο ψηλά τις σημαίες του αγώνα. Να τραγουδήσουμε τις αγωνίες των ταπεινών και καταφρονεμένων. Για να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στους αγώνες των εργαζομένων σ' όλο τον κόσμο».
Οπως έχει διαμορφωθεί μέχρι τώρα το πρόγραμμα, τα τραγούδια που θα ακουστούν στη συναυλία είναι τα παρακάτω: «Ενα τραγούδι για το ΠΑΜΕ», «Στη δουλειά και στον αγώνα», «Μόνο οι αλυσίδες», «Το τραγούδι της αλληλεγγύης», «Τι έχουν να χωρίσουνε», «Η φάμπρικα», «Απονες εξουσίες», «Απεργία», «El paso del Ebro» («Η Καρμέλα», που τραγουδούσαν οι Ισπανοί μαχητές στον ισπανικό εμφύλιο), «Τα λόγια και τα χρόνια», «Otre il ponte» (ιταλικό αντιφασιστικό τραγούδι), «Αγριος καιρός», «Union maid» («Το κορίτσι του συνδικάτου», του μεγάλου Αμερικανού Woody Guthrie), «Halkimsin» («Ο Λαός μου», από την Τουρκία), «Κιλελέρ», «Το τραγούδι της ενότητας», «Εργάτη, μπορείς χωρίς αφεντικά», «Ο Χρόνος», «Δημοσθένους Λέξις», «Chant de Breendok» (βελγικό αντιφασιστικό τραγούδι), «Η πόρνη η Τζέιν», «Η μπαλάντα του κυρ Μέντιου», «La plegaria a un Labrador» («Προσευχή σ' έναν εργάτη», από τη Χιλή), «Imagine», «Revolution», «Στην εποχή του Κάιν», «Η Διεθνής».
Θα τραγουδήσουν: Θωμάς Μπακαλάκος, Ηλίας Κλωναρίδης, Στέφανος Ψαραδάκος, Αμέρισσα Φτούλη, Σύλβια Καπερνάρου, Αθηνά Δημητρακοπούλου, Γιάννης Λάρδης, Στέλιος Μυλόβας, Θοδωρής Καρέλλας, Εύα Κυριαζοπούλου, Ιλια Κοντού, Χριστίνα Καγιάφα, Ειρήνη Τσιλιγιάννη, Γιώργος Δημάκης, Γιώργος Σαμαρτζής, Παναγιώτης Βόζης, Γεωργία Λαμπρή, Νατάσσα Μουσάδη, Αχιλλέας Βογιατζάκης, Σταύρος Ξένος, Νίκος Μποφίλιος, Γιώργος Σαρρής.
Θα παίξουν οι μουσικοί: Στέφανος Χατζηαναγνώστου (φλάουτο, φλογέρα), Φώτης Αθανασίου (φλάουτο, κλαρινέτο, σαξόφωνο), Γιάννης Καραλιάς (κλαρινέτο), Δημήτρης Κουφαλάκος (φυσαρμόνικες), Νίκος Σαρρής (τρομπέτα), Γιώργος Καλτσούνης (τρομπέτα), Πάνος Λυκούσης (τρομπόνι), Παύλος Τριανταφυλλίδης (τρομπόνι), Ιλια Κοντού (πλήκτρα), Φώτης Κοπανιτσάνος (πλήκτρα), Ανέστης Ψαραδάκος (ηλεκτρική κιθάρα), Λευτέρης Ψαραδάκος (ηλεκτρική κιθάρα, μπουζούκι, τσουμπούς), Κώστας Σταυρόπουλος (ακουστική κιθάρα, λαούτο, κοντραμπάσο), Χρήστος Μπριντζίκης (ακουστική κιθάρα), Παναγιώτης Βόζης (ακουστική κιθάρα), Βασιλική Αντωνάκη (κλασική κιθάρα), Σταυρούλα Σπανού (σαντούρι), Αθηνά Κουκή (κανονάκι), Κάτια Καμίνσκαγια (βιολί), Κλεόδωρος Αγοράς (βιολί), Ραφαήλ Γαϊτάνος (βιόλα), Ρία Αναστασίου (τσέλο), Βασίλης Καραχούτης (μπάσο), Ερμής Αδαμίδης (μπάσο), Ηλίας Μαυριάς (τύμπανα).
Συμμετέχει η χορωδία του ΠΑΜΕ (διδασκαλία Τατιάνα Ντερέβσκα). Διεύθυνση ορχήστρας: Στέφανος Ψαραδάκος.
Δυο από τους καλλιτέχνες που συμμετέχουν στη συναυλία, μιλάνε στο «Ριζοσπάστη»
Ο Γιώργος Σαρρής |
Είναι ο δυνατός αέρας που φύσηξε από το '99 για να διώξει μια και καλή τη σκόνη του βρωμερού συμβιβασμού των εργατοπατέρων που θάμπωναν και λέρωναν τους ταξικούς αγώνες. Είναι ο δρόμος που δείχνει στους καταπιεσμένους πως αυτό που μπορούμε και μας αξίζει δεν είναι απλά ένα καλύτερο μεροκάματο, αλλά ένας άλλος καλύτερος δικός μας κόσμος. Είναι η φωνή που ξυπνάει εδώ και 16 χρόνια τις μουδιασμένες και φοβισμένες συνειδήσεις, που λέει στους γονατισμένους να σηκωθούν και φωνάζει δυνατά στους εργάτες: "Χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά"».
Ο Θοδωρής Καρέλλας σημείωσε: «Χαιρετίζω τους αγώνες του ΠΑΜΕ και της ΠΣΟ. Εύχομαι όλοι οι αγώνες που διεξάγει το ΠΑΜΕ και οι μικροί και οι μεγάλοι να ακουμπήσουν ακόμα περισσότερο κόσμο. Να γίνουμε ακόμα πιο πολλοί και να διεκδικήσουμε όλα όσα μας ανήκουν και μας αξίζουν. Η συμμετοχή μου στη συναυλία τη θεωρώ τιμή μου κι εύχομαι να είμαι πάντα ικανός για να μπορώ να στηρίζω κάθε τέτοια πρωτοβουλία. Είναι μια καλή αφορμή για να μπλεχτούν τα συνθήματά μας με τα τραγούδια μας. Οι φωνές μας θα ακουστούν την Κυριακή, θα τα ξαναπούμε στο δρόμο!».
Ο Θοδωρής Καρέλλας |
Στο χώρο της συναυλίας μπορεί να φτάσει κανείς με τον Ηλεκτρικό (ΗΣΑΠ), κατεβαίνοντας στο σταθμό «Ειρήνη». Επίσης, οι Λαϊκές Επιτροπές σε μια σειρά συνοικίες θα δρομολογήσουν λεωφορεία από τα παρακάτω σημεία: Βύρωνας, 5 μ.μ., πλατεία Εθνικής Αντίστασης (Ταπητουργείο). Μπραχάμι, 5 μ.μ., πλατεία ΙΚΑ. Νέα Σμύρνη, 5 μ.μ., πλατεία Αγίας Φωτεινής. Γλυφάδα, 4 μ.μ., πλατεία Αγ. Τρύφωνα. Νέα Μάκρη, 4.30 μ.μ., πλατεία. Ραφήνα, 5 μ.μ., πλατεία. Λαύριο, 6 μ.μ., Αγαλμα Μεταλλωρύχων. Πειραιάς, 5 μ.μ., Δημοτικό Θέατρο. Νίκαια, 5 μ.μ., πλατεία Κουμπάκη (στάσεις σε πλ. Χαλκηδόνας, Περιβολάκι, Κρατικό Νίκαιας). Κορυδαλλός, 5 μ.μ., Πνευματικό Κέντρο Κορυδαλλού (Πλειάδες, Λ. Λαμπράκη). Πέραμα, 5 μ.μ., πλατεία Ηρώων (Λ. Ειρήνης). Ελευσίνα, 5 μ.μ., δημοτικό πάρκινγκ. Ηλιούπολη, 5 μ.μ., Μουσείο Εθνικής Αντίστασης. Ζωγράφου, 5 μ.μ., πλατεία Γαρδένιας.
Ταυτόχρονα, στο ΠΑΜΕ έχουν σταλεί μηνύματα εργατικών οργανώσεων που χαιρετίζουν τη 16χρονη προσφορά του. Ανάμεσα σε άλλους, επιστολές έχουν στείλει οι εξής οργανώσεις: USB (Ιταλία), CTB (Βραζιλία), FWCUI (Ιράκ), VGCL (Βιετνάμ), Left Bloc (Αυστρία), FEHSAT (Πορτογαλία), APFUTU (Πακιστάν), GFTU (Συρία), ΠΕΟ (Κύπρος), KTOEOS (Κύπρος, Τουρκοκύπριοι).
Θυμίζουμε ότι από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του, το ΠΑΜΕ χάραξε τη δράση του με βάση την αρχή του προλεταριακού διεθνισμού. Από το 2000 είναι μέλος της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας. Γι' αυτό στη συναυλία, πέραν όλων των άλλων, το ταξικό εργατικό κίνημα θα τιμήσει και τα 70 χρόνια προσφοράς της ΠΣΟ. Η μαζική συμμετοχή στη συγκέντρωση, θα είναι έκφραση προλεταριακού διεθνισμού, στήριξης του παγκόσμιου ταξικού εργατικού κινήματος και της ΠΣΟ.
Θεσσαλονίκη, Μάης '36 |
Μάης 1886: Το 1884, η Αμερικανική Ομοσπονδία Εργασίας αποφάσισε στο συνέδριό της ότι η 1η Μάη του 1886 θα ήταν μέρα εκτεταμένου απεργιακού αγώνα, με σκοπό την καθιέρωση του οχτάωρου. Την απόφαση αυτή πήρε στα χέρια της η εργατική τάξη των Ηνωμένων Πολιτειών, την έκανε πράξη, ακόμα και τραγούδι: «Σκοπεύουμε ν' αλλάξουμε τα πράγματα. Οχι πια να μοχθούμε απ' τα χαράματα, ίσα - ίσα μόνο για να ζούμε, να μην έχουμε ποτέ μια ώρα για να σκεφτούμε», τραγουδούσαν οι εργάτες και διεκδικούσαν: «Οχτώ ώρες για εργασία, οχτώ ώρες για ανάπαυση κι οχτώ ώρες για ό,τι θέλουμε».
Στην πρωτομαγιάτικη απεργία του 1886 στις ΗΠΑ πήραν μέρος περίπου μισό εκατομμύριο εργάτες, με διαδηλώσεις στις περισσότερες από τις μεγάλες πόλεις. Επίκεντρο του αγώνα αναδείχτηκε το Σικάγο. Στις 3 Μάη, η αστυνομία πυροβόλησε εν ψυχρώ εναντίον εργατών που διαδήλωναν. Την επομένη, 4 Μάη, έγινε διαδήλωση διαμαρτυρίας στο Χέιμαρκετ, όπου κάποιος προβοκάτορας έριξε βόμβα εναντίον αστυνομικών.
Σκίτσο για την Πρωτομαγιά του 1886 στο Σικάγο |
«Αν σας περνάει η ιδέα στα σοβαρά πως με τις κρεμάλες σας μπορείτε να σταματήσετε το κίνημα που εξωθεί εκατομμύρια γονατισμένων από την καταπίεση εργατών στην εξέγερση, είστε, μα την αλήθεια, "πτωχοί τω πνεύματι"». Τα λόγια αυτά του Σπάις στο δικαστήριο, τα επαλήθευσε η πάλη των εργατών. Η πρωτομαγιάτικη απεργία του 1886 είχε ως αποτέλεσμα 185.000 εργάτες να κερδίσουν το 8ωρο και τουλάχιστον 200.000 εργάτες να μειώσουν το χρόνο εργασίας τους από τις 12 στις 10 και 9 ώρες.
Σε πολλές περιοχές κερδήθηκε η ημιαργία του Σαββάτου, ενώ αρκετές βιομηχανίες σταμάτησαν την κυριακάτικη εργασία. Το 1889 στο Ιδρυτικό της Συνέδριο η Β' Διεθνής αποφάσισε το γιορτασμό της Πρωτομαγιάς ως παγκόσμιας μέρας εργατικών διεκδικήσεων.
Μάης 1936: Οι καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης, του Βόλου, της Ξάνθης, της Δράμας και της Καβάλας κατέβηκαν σε απεργία ζητώντας την εφαρμογή της συλλογικής σύμβασης. Στην απεργία πήραν μέρος 40.000 καπνεργάτες. Στις 4 του Μάη, η Αστυνομία επιτίθεται σε απεργούς στη Θεσσαλονίκη και τραυματίζεται σοβαρά η εργάτρια Σοφία Κωνσταντινίδου. Δύο μέρες μετά, στη διάρκεια πορείας, φασίστες τραυματίζουν τον εργάτη Κ. Σταματίου. Ο Μεταξάς, που «διέρχεται» τη μέρα εκείνη από τη Θεσσαλονίκη, δίνει εντολή στους αστυνομικούς να διαλύσουν τους απεργούς με κάθε τρόπο.
Χαρακτικό του Τάσσου για τους 200 εκτελεσμένους κομμουνιστές στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής |
Το Σάββατο 9 Μάη, στην πανεργατική απεργία στη Θεσσαλονίκη παίρνουν μέρος 30.000 απεργοί, με τη συμπαράσταση όλου του λαού. Χωροφύλακες χτυπούν τους απεργούς και σκοτώνουν 9 διαδηλωτές, ενώ τραυματίζουν πάνω από 200. Πρώτος νεκρός είναι ο αυτοκινητιστής Τάσος Τούσης. Στις 10 του Μάη ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει τη φωτογραφία στην οποία απεικονίζεται η μάνα να θρηνεί πάνω από το νεκρό παιδί της. Ο Γιάννης Ρίτσος, συγκλονισμένος απ' τα γεγονότα, γράφει τον «Επιτάφιο».
Μάης 1944: Δέκα καμιόνια ξεκίνησαν από το στρατόπεδο του Χαϊδαρίου με προορισμό το Σκοπευτήριο της Καισαριανής. Μετέφεραν 200 κομμουνιστές κρατούμενους για εκτέλεση, σε αντίποινα για την επίθεση των ανταρτών στην οποία σκοτώθηκε Γερμανός στρατηγός και 3 άτομα από το επιτελείο του, στους Μολάους. Από τους 200, οι περισσότεροι ήταν κρατούμενοι στην Ακροναυπλία και εξόριστοι στην Ανάφη, τους οποίους η μεταξική δικτατορία είχε παραδώσει στους χιτλερικούς.
Στον κατάλογο των θυμάτων, με τον αριθμό 71, υπήρχε το όνομα του Ακροναυπλιώτη Ναπολέοντα Σουκατζίδη. Ο Ναπολέων ήταν η ψυχή των κρατουμένων του στρατοπέδου. Τους εμψύχωνε, τους βοηθούσε στην επικοινωνία με τους δικούς τους. Επειδή γνώριζε τη γερμανική γλώσσα, εκτελούσε και χρέη μεταφραστή.
Στο άκουσμα του ονόματός του, επεμβαίνει ο διοικητής του στρατοπέδου: «Οχι εσύ! Οχι εσύ, Ναπολέων!». Αλλά ο Σουκατζίδης δεν ήταν από αυτούς που θα μπορούσαν να ζήσουν σε βάρος των άλλων. «Δέχομαι, κύριε διοικητά, τη ζωή, με τον όρο πως δεν πρόκειται να την πάρω από άλλον κρατούμενο. Μόνο όταν η θέση μου μείνει κενή!», ήταν η απάντηση που έδωσε πριν ακολουθήσει το δρόμο των συντρόφων του.
Το ΕΑΜ, λίγες μέρες μετά, σε ανακοίνωσή του γράφει: «Αν σκύψουμε το κεφάλι, είμαστε χαμένοι. Τα θύματα του αγώνα είναι πολύ λιγότερα από τα θύματα της επιστράτευσης, από τα θύματα της πείνας. Οι κρεμασμένοι και τουφεκισμένοι ήρωες, τα καμένα μας χωριά, φωνάζουν. Μην αφήσετε τη θυσία μας να πάει χαμένη! Μην υποταχτείτε! Αγωνιστείτε για να μη γίνει η επιστράτευση. Αγωνιστείτε για τη ζωή σας. Εκδικηθείτε μας. Αγωνιστείτε για να σταματήσουν οι σφαγές».